อ่านจบแล้วมันรู้สึกติดค้างอะไรในใจไม่รู้ค่ะ
ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าจบอย่างมีความสุขแล้ว แต่ในใจก็เหมือนติดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไรจำ
อ่านแรกๆ รับรู้สึกถึงความเศร้าตั้งแต่เริ่มอ่านเลยค่ะ แล้วก็มานั่งร้องไห้ตรงที่พาทิศเห็นเส็งในสระ หนักเข้าก็คงจะตอนที่อ่านกลอนที่คุณหลวงแต่ให้กับเส็งก่อนที่จะไปหัวหินนั่นแหละคะ ไม่รู้เป็นอะไรทั้งๆ ที่กลอนมันก็หวานแต่กลับรู้สึกเศร้าจับใจ
แล้วก็เรื่องของพาทิศ ตอนแรกๆ ก็นึกว่าเป็นคุณหลวง แต่คิดไปคิดมาไม่น่าใช่ตัดข้อสงสัยนั้นออกไป เหลือ คุณหยาด เทิดแล้วก็แก้วที่ดูแล้วน่าจะต้องชดใช้กับเรื่องที่เกิดขึ้นมากที่สุด
จนในที่สุดก็ถึงตอนเฉลยถึงกับอึ้งเลยค่ะ ไม่คิดว่าคุณหลวงจะอยูใกล้ตัวขนาดนี้ แถมยังเกลียดเรือนเทาที่ตัวเองเคยรักหนักหนาจนไม่อยากเข้าใกล้
แล้วอีกตอนที่นั่นเช็ดน้ำตาปอยๆ ก็เห็นจะเป็นตอนที่คุณหลวงถูกโบยแล้วต้องพรากจากเส็ง แล้วก็ตอนที่เส็งรับรู้เรื่องของคุณหยาดกับเทิค ตอนสุดท้ายก็ตอนที่คุณหลวงกลับมาจากยุโรปแล้วไม่พบเส็ง อยากจะบอกคนเขียนว่าทุกตอนบีบหัวใจเราเหลือเกิน จนไม่อาจละจากเรื่องนี้ไปอ่านเรื่องอื่นได้ ถ้าไม่อ่านจบในวันเดียวคงจะนอนไม่หลับจริงๆ ตะบี้ตะบันอ่านจนจบได้รู้ว่าในที่สุดทั้งคู่ก็กลับมารักกันเหมือนเดิม
เอะใจอยู่นิดๆ กับตอนพิเศษลูกของณัฐและสร้อยฟ้าที่บรรยายถึงลูกของทั้งสอง ยิ่งลูกสาวตาดุๆ ผมดำๆ ก็คิดถึงคุณหลวง ส่วนแฟนของลูกสาวที่ว่าตาตี๋ๆ เจ้าสำอางค์ก็คิดว่าคงเป็เส็ง แต่งงตรงที่สลับหน้าที่กันนี่แหละ อาจจะเป็นเพราะว่าชาติก่อนคุณหลวงเคยดูแลเส็ง ชาตินี้เส็งจึงเกิดมาดูแลคุณหลวงบ้าง
หวังว่าทั้งคู่คงมีความสุขกันที่เพชรบุรี ดั่งที่เคยสัญญากันไว้ในอดีตนะ
แม้จะสงสารพาทิศบ้างเล็กน้อย อยากให้มีคู่กับเขา อยากรู้ว่าเทิคไปไหน แต่คิดว่าน่าจะไม่ใช่ณัฐที่เป็นเทิคหรอก
โอ้ย! บรรยายมาซะขนาดนี้ยังไม่เท่าครึ่งของใจที่คิดเลยนะคะเนี่ย
แต่อยากจะบอกคนเขียนว่าชอบมากเลยค่ะ ทั้งภาษาการเรียบเรียงคำพูด คำบรรยาย การขมวดปม หรือลักษณะของตัวละคร ทุกอย่างดูลงตัวมากเลยค่ะ แม้จะมีผิดพลาดเล็กน้อยก็ไม่ทำให้เสียรสชาติเลย ชอบที่มีเนื้อหาวิชาการในสมัยนั้นๆ มาสอดแทรกพอให้เป็นสาระประดับสมอง ทำให้รู้เลยว่าคนเขียนใส่ใจกับรายละเอียดขนาดไหน
อ่านเสร็จแล้วคิดทันทีเลยว่าอยากให้มีภาค 2 จัง
สุดท้ายแล้วอยากจะบอกคนเขียนว่าจะมาสมัครเป็นแฟนคลับนะคะ แม้จะเคยอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ก็จะรอหาอ่านเรื่องอื่นดู แม้อาจจะไม่ใช่แนวเดียวกัน แต่ว่าความสนุกก็คงไม่ต่างกัน
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ที่สอดแทรกประวัติศาสตร์เรื่องนี้นะคะ ชอบมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ อยากให้คนเขียนผลิตงานที่ดีอย่างนี้ต่อๆ ไปนะคะ ขอบคุณค่ะ