สวัสดีค่ะไรเตอร์ เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ก็วันนี้นี่แหละค่ะ
ติดตามมาตั้งแต่หน้าแรก ยันตอนที่อัพเดทล่าสุด ประสบความสำเร็จ
ภายใน 1 วัน เย้ๆ

จุดพลุฉลอง
ต้องบอกก่อนเลยค่ะว่าแรกๆ อ่านแอบรับพระเอกของเรื่องไม่ได้
เพราะเขาเป็นคนอารมณ์แปรปรวนได้ตลอดเวลา แป๊ปๆ ก็ดูเหมือนจะนิ่ง
เป็นน้ำในลำธาร แต่แค่ชั่วกระพริบตาอารมณ์ He ก็ดั่งน้ำป่าไหลหลาก
กวาดพัดเอาทุกสิ่งให้พินาศไม่เหลือ ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นต้นเหตุของเรื่อง
หรือว่าเป็นแค่คนที่อยู่ใกล้ตัว ณ. ตอนนั้น งืดดดด อะไรมันจะเหวี่ยง
ได้ใจขนาดนี้
อ่านไปอ่านมา เออ...คุณพระเอกเขาก็มีชีวิตหนหลังแสน บัดซบอยู่นี่เอง
แต่คุณพี่ขา....นุ้งเขตเธอทำอะไรผิดหนักหนาหรือคะ? เห็นคุณพี่เหวี่ยงน้อง
อยู่เกือบทุกตอน แถมทำน้องช้ำแล้วช้ำอีก ไม่ได้มีความเวทนาสงสารในชีวิต
เพื่อนมนุษย์ที่น่าสงสารคนหนึ่งเลย (แต่ความจริงในใจนังคนอ่านแอบชอบ ฮาๆ
ก็เค้าซาดิสต์ ชอบพระเอกแรงๆ แบบนี้แหละ หามานานแระ)
สงสารก็แต่น้องเขต ชีวิตไม่เคยมีความสุขเลยตั้งแต่เด็ก แถมมาอยู่กับพระเอก
ก็มีแต่เรื่องให้เจ็บกาย อยู่ไม่เว้นวัน คิดๆ ดู น้องกลับไปอยู่ในซ่องอาจจะไม่
เจ็บกาย เจ็บใจอย่างอยู่กับคุณพระเอกก็ได้ (พยายามไม่พิมพ์ชื่อ พระเอกชื่อเรียกยาก55+)
คู่บอดี้การ์ด SM ชอบมาก รักกันรุนแรงดุเดือดเลือดพล่านสมกับที่ทำงานเสี่ยงๆ ดี
แต่เกลียดตาแม็คมากมายอ่า

อยากให้คุณพระเอกเคลียร์เรื่องตาแม็คที สงสารพี่ศักดิ์
เจ็บแทนเลยอ่าตอนโดนตาแม็คข่มขืน ทั้งทรมาน ทั้งแค้น โอ้ววว อยากเห็นตอนศักดิ์ฆ่าแม็ค ด้วย
มือตัวเองแบบจริงจัง เอิ๊กๆ นี่ตกลงเค้าซาดิสต์ตามคนเขียนแล้วใช่มั้ยล่ะนี่ ไม่นะปกติเค้าออกจะเป็น
angle นางฟ้า(เคย)อารี ตลอดน๊า...

นิยายสนุกมากๆ เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ