น้องชาย 1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: น้องชาย 1  (อ่าน 246967 ครั้ง)

u-only-one

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #510 เมื่อ19-04-2011 11:28:37 »

 :เฮ้อ: เหงาเนาะ ความรู้สึกเอคงเหงาๆ แต่อย่างน้อยยังมีความทรงจำดีๆผ่านเข้ามาในชีวิต
บางทีเราคิดถึงเรื่องนี้ตอนที่ผ่านไปหลายๆปี เราก็ยังมีรอยยิ้มได้อยู่นะ เก็บแต่ความสุขไว้เถอะค่ะ

น้องยังเด็กอยู่จริงๆนะแหละ ถ้าก่อนหน้านี้ เอคงพูดอะไรได้มากกว่านี้ แต่นี่เมื่อพ่อแม่คิดว่าเลือกสิ่งที่ดีให้ลูกแล้ว
แต่ก็ไม่ได้อย่างที่หวัง แล้วจะทำไงได้ ก็ต้องเป็นหน้าที่พ่อแม่ต้องแก้ปัญหาต่อไป เราก็ได้แค่มองอยู่ำไกลๆ
มาถึงตอนนี้คงคิดถึงน้องบีมาก เพราะเท่าที่ผ่านมาน้องบีผ่านตัวหนังสือของเอทำให้คนหลงรักน้องได้"น้องน่ารักมาก"
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆนะคะเอ ขอให้เอมีความสุขกับวันข้างหน้าต่อไป ...Life goes on...  :L2:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #511 เมื่อ19-04-2011 12:13:51 »

อ่านจบแล้ว คงจะพูดอะไรไม่ได้มากไปกว่า ขอเป็นกำลังใจให้พี่เอ นะคะ   :L1:

Pra2

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #512 เมื่อ19-04-2011 12:30:20 »

ตอนสุดท้ายเขียนได้ดีจริงๆค่ะ
อ่านแล้วแอบรู้สึกโหวงในใจ
ดีใจกับพี่เอด้วยที่ยอมรับความจริงในส่วนนี้ได้ว่า น้องยังเด็กไปที่จะรับรู้
ยังมีเวลาให้น้องได้เปลี่ยนแปลงหลายๆอย่างในชีวิตอีก หนทางนี้ยังอีกยาวไกล
เห็นใจพี่เอจัง ที่ต้องมาทนเหงา แต่ความเหงานี้เราเก็บมาเป็นความทรงจำ่ที่ดีได้น่ะค่ะ
มันคงจะเป็นความรู้สึกที่มีค่ามาก เมื่อเราได้กลับมานึกคิดอีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้ผ่านความรู้สึกนี้ได้เร็วๆน่ะค่ะ จะเอาใจช่วยจ้า  :L2:
หวังว่า จะมีสิ่งใหม่ๆดีดีเข้ามาในชีวิตนะ  :กอด1:

ออฟไลน์ me_alone

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #513 เมื่อ19-04-2011 19:35:09 »

อ่นตอนสุดท้ายแล้ว
ความรู้สึกของตัวเองที่เคยเจอมา มันกลับมาอีกครั้ง
เข้าใจความรู้สกของพี่เอ ในช่วงเวลานั้นดีที่สุดเลย
มันทั้งเหงา เศร้า หว้าเหว่
มองไปตรงใหนก็จะมีภาพของคนๆนั้นอยู่ตลอด
จนบางครั้ง ก็ไม่อยากอยู่ณ ที่ตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ
เอาใจช่วยพี่เอ ทำใจลืมใด้ไวๆๆนะครับ
เพราะเราเองจนเดียวนี้ก็ยังลืมคนนั้นไม่ใด้เลย


 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ



เราเพิ่งเข้ามาอ่านเมื่อคืนค่ะ
ติดใจเรื่องนี้มาก แอบช็อคนิด ๆ ตรงไดอารี่ ๑๓
ไม่รู้จะพิมพ์อะไร พิมพ์แล้วก็ลบไปหลายรอบแล้ว ๕๕
แต่อยากโพสให้กำลังใจคนเขียนหน่อย
เราคิดว่าเราค่อนข้างเข้าใจทางฝ่ายน้องบีนะคะ
น้องยังเด็ก ยังมีอะไรเข้ามาในชีวิตอีกเยอะ
ยังไงก็ขอขอบคุณพี่เอมากนะคะ ที่แบ่งปัน
ไม่ว่าจะเป็นนิยายหรือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นก็ตาม
เราประทับใจความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมากค่ะ
เก็บไว้เป็นช่วงเวลาดี ๆ ที่ทำให้เราคิดถึง

 :กอด1: ~ นั่นซิครับ ที่เหลือไว้คือความทรงจำดีๆนี่นา



ความรู้สึกของพี่เอช่วงที่ขาดน้องไปใหม่ๆนี่เข้าใจเลย มันอธิบายอยากรู้แค่ว่าทุกอย่างมันวนเวียนอยู่รอบๆตัวแต่มันไม่มีความสุข ไม่สมบูรณืเพราะขาดใครคนนึงไป..
จนถึงตอนนี้ ไม่รู้ว่า ช่วงที่น้องหายไปจากพี่เอพักนึงนี่มันนานขนาดไหนนะ แต่มันก็คงจะนานหลายเดือนเลยมัทำไมอะไรๆในตัวน้องมันเปลี่ยนไปได้เร็วจัง
ไม่รู้ว่าน้องจะได้กลับมายืนข้างๆพี่เออีกมั้ย แต่ก้อ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆต่อไปนะคะ....+1  :กอด1:

 :กอด1: ~ นานพอๆกับที่พี่เว้นระยะเขียนนิยายเรื่องนี้อะครับ ยังไงก็ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ



:เฮ้อ:
น้องยังเด็กค่ะ
พูดได้เท่านี้จริงๆ
พี่เอก็สู้ๆนะคะ  :กอด1:

 :กอด1: ~ ครับ




:เฮ้อ: เหงาเนาะ ความรู้สึกเอคงเหงาๆ แต่อย่างน้อยยังมีความทรงจำดีๆผ่านเข้ามาในชีวิต
บางทีเราคิดถึงเรื่องนี้ตอนที่ผ่านไปหลายๆปี เราก็ยังมีรอยยิ้มได้อยู่นะ เก็บแต่ความสุขไว้เถอะค่ะ

น้องยังเด็กอยู่จริงๆนะแหละ ถ้าก่อนหน้านี้ เอคงพูดอะไรได้มากกว่านี้ แต่นี่เมื่อพ่อแม่คิดว่าเลือกสิ่งที่ดีให้ลูกแล้ว
แต่ก็ไม่ได้อย่างที่หวัง แล้วจะทำไงได้ ก็ต้องเป็นหน้าที่พ่อแม่ต้องแก้ปัญหาต่อไป เราก็ได้แค่มองอยู่ำไกลๆ
มาถึงตอนนี้คงคิดถึงน้องบีมาก เพราะเท่าที่ผ่านมาน้องบีผ่านตัวหนังสือของเอทำให้คนหลงรักน้องได้"น้องน่ารักมาก"
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆนะคะเอ ขอให้เอมีความสุขกับวันข้างหน้าต่อไป ...Life goes on...  :L2:

 :กอด1: ~ ครับสุดท้ายผมก็คงทำได้แค่เป็นห่วงอยู่ห่างๆ



อ่านจบแล้ว คงจะพูดอะไรไม่ได้มากไปกว่า ขอเป็นกำลังใจให้พี่เอ นะคะ   :L1:

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ


ตอนสุดท้ายเขียนได้ดีจริงๆค่ะ
อ่านแล้วแอบรู้สึกโหวงในใจ
ดีใจกับพี่เอด้วยที่ยอมรับความจริงในส่วนนี้ได้ว่า น้องยังเด็กไปที่จะรับรู้
ยังมีเวลาให้น้องได้เปลี่ยนแปลงหลายๆอย่างในชีวิตอีก หนทางนี้ยังอีกยาวไกล
เห็นใจพี่เอจัง ที่ต้องมาทนเหงา แต่ความเหงานี้เราเก็บมาเป็นความทรงจำ่ที่ดีได้น่ะค่ะ
มันคงจะเป็นความรู้สึกที่มีค่ามาก เมื่อเราได้กลับมานึกคิดอีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้ผ่านความรู้สึกนี้ได้เร็วๆน่ะค่ะ จะเอาใจช่วยจ้า  :L2:
หวังว่า จะมีสิ่งใหม่ๆดีดีเข้ามาในชีวิตนะ  :กอด1:

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับผม

ออฟไลน์ Na_RimKLonG

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 640
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #514 เมื่อ19-04-2011 20:21:53 »

ไม่รู้จะพูดอะไรดี

พี่เอ  สู้ๆนะ

ออฟไลน์ litlittledragon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +304/-1
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #515 เมื่อ19-04-2011 21:43:04 »

คิดแล้วก็เศร้าเนอะ ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไงก็สู้น่ะครับ

เรื่องของเอคล้ายเพื่อนผมคนหนึ่งน่ะ แต่รายนั้นจากเทควันโดเป็นเปียโน
คบกันตั้งแต่เพื่อนผมอยู่ม.ต้น ส่วนนี้ความสัมพันธ์...
ขอบคุณน่ะครับที่หาเวลามาลงเรื่องให้พวกเราได้อ่านกัน

ออฟไลน์ HydrA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-2
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #516 เมื่อ19-04-2011 23:52:09 »

พี่เอค่ะแล้วมันจะผ่านไปค่ะพี่
ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป
ยังมีอะไรอีกหลายอย่างรอพี่
อยู่ข้างหน้า สู้ๆค่ะพี่
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-04-2011 23:56:00 โดย HydrA »

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #517 เมื่อ20-04-2011 05:35:40 »

พุดไมออกเลย 

ยังไงก็ สู้ๆ   นะครับบ  เวลาผ่านไป เราจะรู้สึกดีขึ้น เเล้วเมือเราย้อนกับไปคิดถึงสิ่งเหล่านั้นเราจะมีความสุข

พีเอ สู้ๆๆๆครับ

ออฟไลน์ nomo9

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 194
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #518 เมื่อ20-04-2011 12:37:40 »

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ watwong

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 176
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-0
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #519 เมื่อ20-04-2011 12:55:38 »

ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องไห้เลย ตอนสุดท้ายๆ ทั้งที่ๆ แฮปปี้ หวานกุ๊กกิ๊กมาตลอด ทำไมน้า ทำไมมมมมม

ปวดใจที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ่านตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเช้า ไม่นึกว่าเช้านี้เราจะปวดใจแบบนี้ โอ๊ยยย

 :sad4: :o12:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: น้องชาย ( จบ )
« ตอบ #519 เมื่อ: 20-04-2011 12:55:38 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ NONSENSE

  • เพ้อฝัน ไปวันวัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 644
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-2
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #520 เมื่อ20-04-2011 13:25:28 »

มันก็เป็นช่วงเวลาดีดี ที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่งในชีวิต
และเราก็ต้องก้าวต่อไปข้างหน้า
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 :L2: :L2:

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #521 เมื่อ20-04-2011 13:35:51 »

เป็นกำลังใจให้นะค่ะเข้าใจความรู้สึกของพี่เอนะ หนทางข้างหน้ายังอีกไกล สู้ๆนะ :L2:

หล่อหมื่นลี้

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #522 เมื่อ20-04-2011 14:42:26 »

แอบอยากรู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง น่าจะมาเล่าเรื่องราวต่อไปเรื่อยๆนะคับ

icyblue

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #523 เมื่อ21-04-2011 10:19:05 »

กลับมา เรื่องจบแระ

น้องบีเปลี่ยนไป ห่วงน้องบีจัง จากที่คุณพ่อน้องเล่า เหมือนน้องจะไม่ได้มีกิจกรรมอะไรอย่างที่เอเข้าใจ

หรือว่าน้องกำลังตัดใจ หรือ สับสนรึป่าว เพราะน้องก็ยังเด็ก  :เฮ้อ:

ส่วนเอก็เก็บเป็นความทรงจำที่ดีล่ะกันเนอะ

ถ้ามีเรื่องคืบหน้า หรืออะไรที่อยากเล่าก็มาต่ออีกนะ

เป็นกำลังใจให้จ๊ะ สู้ๆๆ :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ thehackzzi

  • <?php echo "Hello world!";?>
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-31
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #524 เมื่อ21-04-2011 11:24:09 »

ถึงจะยังไม่ได้อ่าน

แต่เห็นเม้นท์อื่นๆ เล่าๆ กันมา

คงเศร้าไม่ได้

บอกได้คำเดียวว่า สู้+

gummin

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #525 เมื่อ21-04-2011 22:22:04 »

บอกได้คำเดียวว่าไม่ชอบ
ความรู้สึกแบบนี้เลย :z3:
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เอนะค่ะ

babanabekuya

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #526 เมื่อ22-04-2011 14:11:44 »

ชอบเรื่องนี้จังเลยคับ มันเป็นความรู้สึกที่บอกยากจิงๆ เนอะ  :o12:  :pig4:

coffin

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #527 เมื่อ23-04-2011 01:05:01 »

 o13 o13 o13
พี่เอสู้ๆๆนะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ :L2:

ออฟไลน์ w[o]w

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #528 เมื่อ23-04-2011 12:40:43 »

บอกอารมณ์ไม่ถูกมันดูเศร้าๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะครับเป็นอีกเรื่องที่ประทับใจ

ออฟไลน์ me_alone

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
Re: น้องชาย ( จบ )
«ตอบ #529 เมื่อ23-04-2011 21:50:53 »

ไม่รู้จะพูดอะไรดี

พี่เอ  สู้ๆนะ

 :กอด1: ~ ครับผม



คิดแล้วก็เศร้าเนอะ ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไงก็สู้น่ะครับ

เรื่องของเอคล้ายเพื่อนผมคนหนึ่งน่ะ แต่รายนั้นจากเทควันโดเป็นเปียโน
คบกันตั้งแต่เพื่อนผมอยู่ม.ต้น ส่วนนี้ความสัมพันธ์...
ขอบคุณน่ะครับที่หาเวลามาลงเรื่องให้พวกเราได้อ่านกัน

 :กอด1: ~ ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ




พี่เอค่ะแล้วมันจะผ่านไปค่ะพี่
ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป
ยังมีอะไรอีกหลายอย่างรอพี่
อยู่ข้างหน้า สู้ๆค่ะพี่


 :กอด1: ~ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ



พุดไมออกเลย 

ยังไงก็ สู้ๆ   นะครับบ  เวลาผ่านไป เราจะรู้สึกดีขึ้น เเล้วเมือเราย้อนกับไปคิดถึงสิ่งเหล่านั้นเราจะมีความสุข

พีเอ สู้ๆๆๆครับ

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ




เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ



ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องไห้เลย ตอนสุดท้ายๆ ทั้งที่ๆ แฮปปี้ หวานกุ๊กกิ๊กมาตลอด ทำไมน้า ทำไมมมมมม

ปวดใจที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ่านตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเช้า ไม่นึกว่าเช้านี้เราจะปวดใจแบบนี้ โอ๊ยยย

 :sad4: :o12:

 :กอด1: ~ มีปวดใจกว่านี้อีกครับ เดี๋ยวคราวหน้ามาลงให้อ่านต่อ




มันก็เป็นช่วงเวลาดีดี ที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่งในชีวิต
และเราก็ต้องก้าวต่อไปข้างหน้า
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 :L2: :L2:

 :กอด1: ~ ครับผม




เป็นกำลังใจให้นะค่ะเข้าใจความรู้สึกของพี่เอนะ หนทางข้างหน้ายังอีกไกล สู้ๆนะ :L2:


 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ



แอบอยากรู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง น่าจะมาเล่าเรื่องราวต่อไปเรื่อยๆนะคับ

 :กอด1: ~ กำลังว่าจะเขียนต่ออยู่ครับ




กลับมา เรื่องจบแระ
น้องบีเปลี่ยนไป ห่วงน้องบีจัง จากที่คุณพ่อน้องเล่า เหมือนน้องจะไม่ได้มีกิจกรรมอะไรอย่างที่เอเข้าใจ
หรือว่าน้องกำลังตัดใจ หรือ สับสนรึป่าว เพราะน้องก็ยังเด็ก  :เฮ้อ:
ส่วนเอก็เก็บเป็นความทรงจำที่ดีล่ะกันเนอะ
ถ้ามีเรื่องคืบหน้า หรืออะไรที่อยากเล่าก็มาต่ออีกนะ
เป็นกำลังใจให้จ๊ะ สู้ๆๆ :กอด1: :L2:

 :กอด1: ~ เดี๋ยวลงต่อนะครับ




ถึงจะยังไม่ได้อ่าน
แต่เห็นเม้นท์อื่นๆ เล่าๆ กันมา
คงเศร้าไม่ได้
บอกได้คำเดียวว่า สู้+

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ




บอกได้คำเดียวว่าไม่ชอบ
ความรู้สึกแบบนี้เลย :z3:
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เอนะค่ะ


 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ




ชอบเรื่องนี้จังเลยคับ มันเป็นความรู้สึกที่บอกยากจิงๆ เนอะ  :o12:  :pig4:

 :กอด1: ~ ความรัก ความรู้สึก ที่เกิดจากความใกล้ชิด ความผูกพันธ์มันพูดกันยากจริงๆล่ะครับ




o13 o13 o13
พี่เอสู้ๆๆนะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ :L2:

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ



บอกอารมณ์ไม่ถูกมันดูเศร้าๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะครับเป็นอีกเรื่องที่ประทับใจ

 :กอด1: ~ ขอบคุณมากครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: น้องชาย ( จบ )
« ตอบ #529 เมื่อ: 23-04-2011 21:50:53 »





mete

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย
«ตอบ #530 เมื่อ24-04-2011 10:20:39 »

เศร้าจังคับ :sad4:

แต่ก็ชอบนะอ่านตอนแรกๆ น้องน่ารักมากๆ :-[

เป็นกำลังใจให้สู้นะคับ พี่เอ(จากที่เค้าอ่าน มีอยู่ตอนหนึ่ง ที่ตองถามว่า พี่เอเป็นพี่น้องกับ บี ไหม ผมว่าถ้าบอกไปว่าเป็นก็คงไม่แปลกหรอกคับ ชื่อก็สมกับเป็นพี่น้องกัน

ดี เอ กับ บี ^^)

ออฟไลน์ pp4

  • คนที่ 'ชอบ' ไม่ได้แปลว่าคือคนที่ 'ใช่'
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-6
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #531 เมื่อ25-04-2011 18:23:38 »

สวัสดีคีค่ะ
พึ่งได้มาตามอ่าน....
คงไม่พูดอะไรมาก...เพราะไม่รู้จะคอมเม้นอะไรดีจริงๆ...
นอกจากคำว่า สู้ๆนะคะ ต้องเข้าใจเด็กวัยนี้หน่อย ฮะๆ  :กอด1:

ออฟไลน์ penda

  • ~~^v^~~
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #532 เมื่อ26-04-2011 02:42:42 »

เพิ่งได้อ่านค่ะ  อ่านอยู่ 3วัน  ถึงอ่านจบ
ตอนแรกที่เข้ามาเพราะเห็นว่าหน้ามันน้อย
เลยคิดว่าเรื่องคงไม่ยาวมาก  แต่ที่ไหนได้
ช่วง 2หน้าแรก  ลงเรื่องติดต่อกันมากเลย
เรื่องถือว่ายาวอยู่  แต่เมื่อเข้ามาแล้วก็เลยอ่าน
แล้วก็อ่านจนจบจนได้  อ่านแล้วรู้สึกหลายๆอย่างค่ะ
แต่ที่แน่ๆที่ต้องบอกก่อนเลยคือ  ชอบสำนวนการเขียน
ที่เป็นแบบเล่าเรื่องค่ะ  เหมือนเรากำลังได้นั่งฟังเพื่อนคนนึง
เล่าถึงประสบการร์ชีวิตช่วงหนึ่งของเค้าให้เราฟัง 
มันไม่เหมือนอ่านนิยายเรื่องอื่นที่เหมือนกับเราได้นั่งดูหนังหรือละคร
เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบฟังคนอื่นเล้าเรื่องให้ฟัง
ไม่ว่าจะเล่าเพราะอยากปรึกษา  เล่าเพราะอยากระบาย 
หรือเล่าเพราะแค่อยากเล่าก็ตาม  เราก็จะนั่งฟังเงียบๆ
พร้อมกับตอบสนองเป็นระยะๆ เพื่อให้รู้ว่าเรากำลังตั้งใจฟังเรื่องที่เค้าเล่าอยู่นะ
เราไม่ได้ละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวหรืออยากยุ่งอยากรู้เรื่องของชาวบ้าน
เพียงแค่เป็นผู้ฟังที่ดี  เมื่อเพื่อนอยากจะเล่าอะไรก็ตามที่เค้าอยากจะบอกเล่าออกมา

มากล่าวถึงนิยายเรื่องนี้  แค่อยากจะออกความเห็น  หลายคนจะคิดยังไงไม่รู้
ตอนแรกที่อ่านรู้สึกว่าเรื่องนี้น่ารักดี  ลุ้นอยู่เหมือนกันให้ทั้งพี่เอและน้องบีรักกัน
แต่จากชื่อเรื่องก็พอเดาตอนจบได้  แต่เนื้อเรื่องก็สนุกดี  แล้วก็น่ารัก
รู้สึกได้ถึงความรักที่พี่เอมีให้น้องบี  แต่...
รู้สึกว่าพี่เอจะแอบลวนลามเด็กหลายคนเลย  ที่เข้าใกล้และสนิทกันเป็นพิเศษ
ทำให้รู้สึกแคลงใจในความรู้สึกที่พี่เอมีให้น้องบีขึ้นมา  ว่ารักจริงหรือ?
เพราะทำกับอ้นและว่านเหมือนกัน  เพียงแต่กับน้องบีจะมากกว่าเท่านั้น
แล้วพออ่านถึงตอนที่พี่เอสัมผัส(ไม่รู้จะใช้คำไหนดี)น้องบี  แล้วน้องบอกว่าปวดฉี่
รู้สึกว่าน้องยังไร้เดียงสามาก  แล้วพี่เอก็ไม่ได้อธิบายอะไรเพียงแต่บอกว่าอย่าบอกใคร
ก็เข้าใจว่าเรื่องนี้ถ้าอธิบายไปน้องอาจไม่เข้าใจ  หรือถ้าเข้าใจก็อาจโกรธพี่เอ
เข้าใจความรู้สึดพี่เออยู่  แต่อีกความคิดหนึ่งของเรากลับรู้สึกเหมือนพี่เอหลอกแต๊ะอั๋งเด็กยังไงไม่รู้
(อันนี้ไม่ได้จะว่าอะไรนะคะ  ในความรู้สึกเป็นออกแนวติดตลกนะคะ  ว่าอ๊ะไปแอบแต๊ะอั๋งน้องเค้า  อะไรประมาณนี้)
อ่านไปเรื่อยๆ ก็คิดว่าน้องคิดกับพี่เอแค่พี่ชายแล้วกลัวเสียพี่ชายไปรึเปล่า
ถึงแสดงออกว่าหวง  แล้วก็ยอมให้พี่เอสัมผัสตัวบ่อยๆ  เพราะน้องเป็นพี่คนโตของบ้าน  ไม่มีพี่ให้อ้อน
อ้อนพ่อกับแม่ก็ไม่ได้  เพราะท่านต้องการให้เข้มแข็งด้วยความที่เป็นลูกคนโต  ยิ่งครอบครัวมีเชี้ยสายจีนด้วย
แล้วพอถึงตอนจบ  ตอนจบของภาคนิยายจบสวยดีค่ะ  ดูสดใส  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ยังมีความรู้สึกดีๆให้และได้เจอกัน
แต่ถึงตอนจบของภาค เอไดอารี่  ก็รู้สึกเศร้าแล้วก็ใจหายมากๆ  ไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเปลี่ยนไปเกเรแบบนั้น
ตอนที่อ่านจนจบไม่ร้องไห้เลยค่ะเพราะกินขนมอยู่  อ่านไปกินไปเลยร้องไม่ออก
แต่พออ่านจบก็เลิกกิน  แล้วนั่งมองตัวหนังสือในจอโดยที่ไม่ได้อ่านอยู่ซักพัก  แล้วก็คิดทบทวนเรื่องที่อ่าน
คิดถึงตอนจบภาคนิยาย  ตอนจบภาคไดอารี่  แล้วก็คิดไปถึงตอนที่เล่าว่าชินกับความเงียบ  เพราะอยู่คนเดียว
แล้วก็เหลือบไปเห็นชื้อของผู้แต่งเข้า  me_alone  แล้วก็นึกถึงความหมายของคำๆนี้  แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา
บางคนอาจคิดว่าเวอร์ไปไหมถึงกับร้องไห้เชียว?  ใช่  ถึงกับร้องไห้เลย  เพราะเข้าใจถึงความรู้สึกนั้น
ความรู้สึกที่ชินกับความเหงา  แม้เราจะไม่เข้าใจถึงความรัก  เพราะเราไม่เคยมีความรัก  แต่เข้าใจถึงความเหงา
ปากบอกว่าชินแต่จริงแล้วเปล่าเลย  เพื่อนถามว่าอยู่คนเดียวไม่เหงาหรอ(เราอยู่หอคนเดียว) 
ตอบกลับไปว่าไม่เหงา  ชินแล้ว  อ่านการ์ตูน  ดูทีวี  ก็ไม่เหงาแล้ว  แต่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย
กิจกรรมเหล่านั้นก็แค่สิ่งที่ทำให้คลายเหงาชั่วคราวเท่านั้น  แต่ในใจลึกๆความเหงายังคงมีอยู่เสมอ

เอาใจช่วยพี่เอ  ให้ทำใจได้เร็วๆนะคะ  ไม่รู้ป่านนี้มีคนทำให้หายเหงารึยัง 
เพราะเห็นบอกว่าเรื่องนี้ผ่านมา 4-5 เดือนแล้ว  ถ้ามีแล้วก็ดีใจด้วย
แล้วอยากรบกวนให้มาเล่าต่ออิกซักนิดว่าน้องบีเป็นยังไงบ้าง
ได้กลับมาเรียนเทควันโดอีกรึเปล่า  ทำไมน้องถึงได้เกเรไปได้
รู้สึกเป็นห่วงน้องน่ะค่ะ  แต่ถ้ารบกวนเกินไป  คิดว่าเป็นการละลาบละล้วงเกินไป
หรือไม่ทราบอย่างไรก็ต้องขอโทษด้วย

สุดท้ายยังคงยืนยันว่าชอบเรื่องนี้  แล้วเมื่อวานเห็นเรื่อง น้องชาย : ว่าน  อยู่
แล้วจะตามไปอ่านนะคะ  แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่พร่ามมาซะยืดยาว
ออกความเห็นส่วนตัวมากมาย  ถ้าเม้นต์นี้รบกวนจิตใจใคร
เราก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีความเหงาเป็นเพื่อน

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่ผู้เขียนนำมาบอกเล่า
 :L2: :pig4: :L2:

ออฟไลน์ me_alone

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #533 เมื่อ28-04-2011 05:14:16 »

เศร้าจังคับ :sad4:
แต่ก็ชอบนะอ่านตอนแรกๆ น้องน่ารักมากๆ :-[
เป็นกำลังใจให้สู้นะคับ พี่เอ(จากที่เค้าอ่าน มีอยู่ตอนหนึ่ง ที่ตองถามว่า พี่เอเป็นพี่น้องกับ บี ไหม ผมว่าถ้าบอกไปว่าเป็นก็คงไม่แปลกหรอกคับ ชื่อก็สมกับเป็นพี่น้องกัน
ดี เอ กับ บี ^^)

 :กอด1: ~ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ



สวัสดีคีค่ะ
พึ่งได้มาตามอ่าน....
คงไม่พูดอะไรมาก...เพราะไม่รู้จะคอมเม้นอะไรดีจริงๆ...
นอกจากคำว่า สู้ๆนะคะ ต้องเข้าใจเด็กวัยนี้หน่อย ฮะๆ  :กอด1:

 :กอด1: ~ ขอบคุณครับ แค่มาคอมเม้นผมก็ขอบคุณมากมายแล้วละครับ



เพิ่งได้อ่านค่ะ  อ่านอยู่ 3วัน  ถึงอ่านจบ
ตอนแรกที่เข้ามาเพราะเห็นว่าหน้ามันน้อย
เลยคิดว่าเรื่องคงไม่ยาวมาก  แต่ที่ไหนได้
ช่วง 2หน้าแรก  ลงเรื่องติดต่อกันมากเลย
เรื่องถือว่ายาวอยู่  แต่เมื่อเข้ามาแล้วก็เลยอ่าน
แล้วก็อ่านจนจบจนได้  อ่านแล้วรู้สึกหลายๆอย่างค่ะ
แต่ที่แน่ๆที่ต้องบอกก่อนเลยคือ  ชอบสำนวนการเขียน
ที่เป็นแบบเล่าเรื่องค่ะ  เหมือนเรากำลังได้นั่งฟังเพื่อนคนนึง
เล่าถึงประสบการร์ชีวิตช่วงหนึ่งของเค้าให้เราฟัง 
มันไม่เหมือนอ่านนิยายเรื่องอื่นที่เหมือนกับเราได้นั่งดูหนังหรือละคร
เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบฟังคนอื่นเล้าเรื่องให้ฟัง
ไม่ว่าจะเล่าเพราะอยากปรึกษา  เล่าเพราะอยากระบาย 
หรือเล่าเพราะแค่อยากเล่าก็ตาม  เราก็จะนั่งฟังเงียบๆ
พร้อมกับตอบสนองเป็นระยะๆ เพื่อให้รู้ว่าเรากำลังตั้งใจฟังเรื่องที่เค้าเล่าอยู่นะ
เราไม่ได้ละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวหรืออยากยุ่งอยากรู้เรื่องของชาวบ้าน
เพียงแค่เป็นผู้ฟังที่ดี  เมื่อเพื่อนอยากจะเล่าอะไรก็ตามที่เค้าอยากจะบอกเล่าออกมา

มากล่าวถึงนิยายเรื่องนี้  แค่อยากจะออกความเห็น  หลายคนจะคิดยังไงไม่รู้
ตอนแรกที่อ่านรู้สึกว่าเรื่องนี้น่ารักดี  ลุ้นอยู่เหมือนกันให้ทั้งพี่เอและน้องบีรักกัน
แต่จากชื่อเรื่องก็พอเดาตอนจบได้  แต่เนื้อเรื่องก็สนุกดี  แล้วก็น่ารัก
รู้สึกได้ถึงความรักที่พี่เอมีให้น้องบี  แต่...
รู้สึกว่าพี่เอจะแอบลวนลามเด็กหลายคนเลย  ที่เข้าใกล้และสนิทกันเป็นพิเศษ
ทำให้รู้สึกแคลงใจในความรู้สึกที่พี่เอมีให้น้องบีขึ้นมา  ว่ารักจริงหรือ?
เพราะทำกับอ้นและว่านเหมือนกัน  เพียงแต่กับน้องบีจะมากกว่าเท่านั้น
แล้วพออ่านถึงตอนที่พี่เอสัมผัส(ไม่รู้จะใช้คำไหนดี)น้องบี  แล้วน้องบอกว่าปวดฉี่
รู้สึกว่าน้องยังไร้เดียงสามาก  แล้วพี่เอก็ไม่ได้อธิบายอะไรเพียงแต่บอกว่าอย่าบอกใคร
ก็เข้าใจว่าเรื่องนี้ถ้าอธิบายไปน้องอาจไม่เข้าใจ  หรือถ้าเข้าใจก็อาจโกรธพี่เอ
เข้าใจความรู้สึดพี่เออยู่  แต่อีกความคิดหนึ่งของเรากลับรู้สึกเหมือนพี่เอหลอกแต๊ะอั๋งเด็กยังไงไม่รู้
(อันนี้ไม่ได้จะว่าอะไรนะคะ  ในความรู้สึกเป็นออกแนวติดตลกนะคะ  ว่าอ๊ะไปแอบแต๊ะอั๋งน้องเค้า  อะไรประมาณนี้)
อ่านไปเรื่อยๆ ก็คิดว่าน้องคิดกับพี่เอแค่พี่ชายแล้วกลัวเสียพี่ชายไปรึเปล่า
ถึงแสดงออกว่าหวง  แล้วก็ยอมให้พี่เอสัมผัสตัวบ่อยๆ  เพราะน้องเป็นพี่คนโตของบ้าน  ไม่มีพี่ให้อ้อน
อ้อนพ่อกับแม่ก็ไม่ได้  เพราะท่านต้องการให้เข้มแข็งด้วยความที่เป็นลูกคนโต  ยิ่งครอบครัวมีเชี้ยสายจีนด้วย
แล้วพอถึงตอนจบ  ตอนจบของภาคนิยายจบสวยดีค่ะ  ดูสดใส  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ยังมีความรู้สึกดีๆให้และได้เจอกัน
แต่ถึงตอนจบของภาค เอไดอารี่  ก็รู้สึกเศร้าแล้วก็ใจหายมากๆ  ไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเปลี่ยนไปเกเรแบบนั้น
ตอนที่อ่านจนจบไม่ร้องไห้เลยค่ะเพราะกินขนมอยู่  อ่านไปกินไปเลยร้องไม่ออก
แต่พออ่านจบก็เลิกกิน  แล้วนั่งมองตัวหนังสือในจอโดยที่ไม่ได้อ่านอยู่ซักพัก  แล้วก็คิดทบทวนเรื่องที่อ่าน
คิดถึงตอนจบภาคนิยาย  ตอนจบภาคไดอารี่  แล้วก็คิดไปถึงตอนที่เล่าว่าชินกับความเงียบ  เพราะอยู่คนเดียว
แล้วก็เหลือบไปเห็นชื้อของผู้แต่งเข้า  me_alone  แล้วก็นึกถึงความหมายของคำๆนี้  แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา
บางคนอาจคิดว่าเวอร์ไปไหมถึงกับร้องไห้เชียว?  ใช่  ถึงกับร้องไห้เลย  เพราะเข้าใจถึงความรู้สึกนั้น
ความรู้สึกที่ชินกับความเหงา  แม้เราจะไม่เข้าใจถึงความรัก  เพราะเราไม่เคยมีความรัก  แต่เข้าใจถึงความเหงา
ปากบอกว่าชินแต่จริงแล้วเปล่าเลย  เพื่อนถามว่าอยู่คนเดียวไม่เหงาหรอ(เราอยู่หอคนเดียว) 
ตอบกลับไปว่าไม่เหงา  ชินแล้ว  อ่านการ์ตูน  ดูทีวี  ก็ไม่เหงาแล้ว  แต่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย
กิจกรรมเหล่านั้นก็แค่สิ่งที่ทำให้คลายเหงาชั่วคราวเท่านั้น  แต่ในใจลึกๆความเหงายังคงมีอยู่เสมอ

เอาใจช่วยพี่เอ  ให้ทำใจได้เร็วๆนะคะ  ไม่รู้ป่านนี้มีคนทำให้หายเหงารึยัง 
เพราะเห็นบอกว่าเรื่องนี้ผ่านมา 4-5 เดือนแล้ว  ถ้ามีแล้วก็ดีใจด้วย
แล้วอยากรบกวนให้มาเล่าต่ออิกซักนิดว่าน้องบีเป็นยังไงบ้าง
ได้กลับมาเรียนเทควันโดอีกรึเปล่า  ทำไมน้องถึงได้เกเรไปได้
รู้สึกเป็นห่วงน้องน่ะค่ะ  แต่ถ้ารบกวนเกินไป  คิดว่าเป็นการละลาบละล้วงเกินไป
หรือไม่ทราบอย่างไรก็ต้องขอโทษด้วย

สุดท้ายยังคงยืนยันว่าชอบเรื่องนี้  แล้วเมื่อวานเห็นเรื่อง น้องชาย : ว่าน  อยู่
แล้วจะตามไปอ่านนะคะ  แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่พร่ามมาซะยืดยาว
ออกความเห็นส่วนตัวมากมาย  ถ้าเม้นต์นี้รบกวนจิตใจใคร
เราก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีความเหงาเป็นเพื่อน

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่ผู้เขียนนำมาบอกเล่า
 :L2: :pig4: :L2:

 :กอด1: ~ ขอบคุณมากๆที่เข้าใจผมครับ
กับบี...ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมรู้สึกยังไงแน่ รู้แต่ว่าลืมน้องไม่ได้ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่ก็ตัดใจไม่ลง ลืมเค้าไม่ได้
อาจเป็นเพราะผมเป็นลูกชายคนเดียว พอมีน้องเข้ามามันเลยทำให้ผมหายเหงาไปได้เยอะ
แต่กระนั้นที่บีอ้อนๆมามันก็ทำให้ผมหวั่นไหวจนเปลี่ยนจากความรู้สึกแค่พี่น้องขึ้นอีกระดับหนึ่ง
ส่วนเรื่องทีบีเกเรนั้นผมว่ามันเป็นกับช่วงวัยด้วยอะครับ เด็กช่วงนี้เป็นวัยต่อต้าน วัยกำลังแสวงหาตัวเอง วัยที่กำัลังมองหาตัวต้นแบบ ( ไอดอล )
ซึ่งเป็นไปได้ว่าแรกๆอยู่กับผม ถูกผมปรามไว้เยอะ แล้วก็เป็นไปได้ว่าน้องอาจกลัวเสียผมไป เลยยอมไปซะหมด
แล้วสุดท้ายพอไม่มีผมแล้วน้องเลยอะไรก็ได้เต็มที่ไปเลย
อาจเพราะน้องก็รู้สึกได้เหมือนกันว่า...จะไมไ่ด้เจอผมอีก....

naoki24

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #534 เมื่อ05-05-2011 21:13:15 »

เปงไงละคุณเอ รักแรก :oo1:และรักจาก :m15:
ผมกับลูกศิษผมก็เคยจากกันแบบนี้แหละ o22

ผมชอบคุณเอนะเพราะคุณเองก็ทำอะไรหลายๆอย่างเหมือนผมตอนสอนดนตรีให้ลูกศิษย์มาก :haun4:
ผมเลยจะบอกคำใบให้คุณเอคำนึงสองคำดีกว่า   o18

"ยิ่งรักมากยิ่งเจ็บมาก" :z6: คำนี้คิดว่าคุณเอคงแปลออกง่ายๆ
"ยิ่งใกล่ยิ่งเหินห่าง"  :n1: แปลยากนิดนึงแต่ตรงตัว (เอ๊ะยังไง???)

หากคุณเอบรรลุสองคำนี้แล้วรับรองว่าคุณเอกับน้องบีจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันในอ้อมแขนของกันและกันอีกครั้ง :man1:
และปัญหาต่างๆจะมีทางออกให้คุณเอกับน้องบีเสมอ

ป.ล. หากคุณเอทิ้งน้องอ้นไปจิงๆผมว่าคุณเอคิดผิดนะ คุณเอไม่คิดจะสอนเทดวันโด้เองโดยไม่คิดเงินหรอ แค่จับกลุ่มเด็กทำกิจกรรมกัน หรือคิดค่าสอนถูกๆ ไม่ต้องเปิดสำนัก แค่อยากให้เด็กใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เพระค่าชุดก็ราคาไม่น้อยเหมือนกันนะ เหมือนกับเครื่องดนตรีที่ผมสอนเด็กๆจนผมต้องลงทุนวื้อเครื่องมือ3-4 มาสอนเด็ก3-5คนต่อ1เครื่องเลย และอีกอย่างการสอนโดยไม่หวังเงินเราอาจจะได้สิ่งที่เราไม่ได้หวังกลับมาก็ได้ จากประสบการณ์จริงของผมเองครับคุณเอ เออลืมบอกไปคุยกันมาหลายรอบและ ผมชื่อ"อ้น " น้องอ้นของคุณเอก็ดูนิสัยคล้ายผมดีนะ ตอนนี้ผมเลิกเป็นครูสอนดนตรีแล้วมาเป็นครุสอนพิเศษตามบ้านไม่ได้คิดเงิน แต่สิ่งที่ผมได้ตอบแทนมาจากทุกบ้านนั้นคือ ........ครอบครัว
ขอให้คุณเอโชคดี น้องบีกลับมาน้องอ้นก็ด้วย จะได้อ่านเรื่องน้องสองคนต่อ กำลังจิ้นเลยตอนนี้

ปล.ของ ปล. เหมือนน้องว่านจะเป็นพวกเถรตรงนะ สงสัยอนาคตได้เป็นทหารแน่เลย ระวังละเด็กแบบนี้มีอะไรกับเราแล้วมักจะเผลอพูดให้คนอื่นฟังด้วยเหอเหอ โดนมาเยอะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-05-2011 21:19:37 โดย naoki24 »

u-only-one

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #535 เมื่อ12-05-2011 20:51:25 »

คิดถึงน้องบี ไม่กล้าไปแวะกระทู้น้องว่านอ่า กลัวจะผิดประเด็น

น้องบี๊~~~ คิดถึงๆๆๆๆๆๆ เฮ้อออออออ

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #536 เมื่อ07-06-2011 19:01:44 »

 :เฮ้อ:จะจบแบบไหนดีละครับเนี่ย :เฮ้อ:

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #537 เมื่อ12-06-2011 22:10:57 »


จบไปแระ  ด้วยความเห็นใจพี่เอครับ
แล้วเท่าที่ตามอ่านมาโดยตลอด น้องเอนี่ก็อ้อนสุดๆเหมือนกัน
ใครเจอเข้าไปก็คงหลงอ่ะนะ ประกอบกับความน่ารัก ตัวขาว ผิวหอมอะไรงี้
แต่อย่าว่า  ความทียังเด็กมาก ก็ยังต้องเจออะไรอีกเยอะ
ยังต้องมีประสบการณ์อีกเยอะ
พี่เอก็เตรียมทำใจไว้แล้วนี่นะเป็นกำลังใจให้
แล้วถ้าจะกลับมาเขียนตอนที่ยังไม่ได้เล่า
แล้วอยากเล่า ก็อยากอ่านต่อเหมือนกัน
รอนะครับ

ออฟไลน์ me_alone

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #538 เมื่อ13-06-2011 13:33:18 »

^
^
^

รอเรียบเรียงก่อนนะครับ เพราะต้องย่้อมารวมๆไว้แต่เหตุการณ์สำคัญๆที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ที่สำคัญผมไม่อยากเขียนให้มันต่างจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ( ถึงแม้ว่าจะย่อก็ตาม )
ดังนั้น....คงต้องใช้เวลาสักพักอะครับ

dokjarn

  • บุคคลทั่วไป
Re: น้องชาย 1
«ตอบ #539 เมื่อ15-06-2011 09:45:09 »

รอครับ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด