ยังไม่ตั้งชื่อตอนเลย นึกไม่ออก ใครนึกออกช่วยตั้งให้ด้วยน้าาาา เอาแบบเป็นเพลงละ ถูกใจเดี๋ยวเอามาแก้ให้
............................................................
ตอนที่ 12
เอ๊ยยย วุ่นวายอะไรแต่เช้าวะเนี่ย ตื่นขึ้นมาก็เจอพี่เลี้ยงตัวแสบเล่นงานซะงั้น มาว่าเราเป็นควายอีก ฝากไว้ก่อนแล้วกันนะไอ้เด็กเกรียน แต่จะว่าไปเมื่อคืนทำไมเราไม่ปลุกให้มันไปนอนในห้องของมันวะ ชะล่าใจเกือบแล้วไงละ นอนกอดเจเจอยู่ดีๆ ไหงไปนอนกอดกับเจ้าเด็กเกรียนนั่นได้ ไม่ไหวๆเฮ้ออออ ไปล้างหน้า ล้างตาดีกว่า
ผมกวักน้ำขึ้นมาล้างโฟมล้างหน้าที่ติดอยู่ปลายคางหมดเป็นครั้งสุดท้าย มองใบหน้าหล่อเหลาของตัวเองในกระจก
“ยิ้มอะไรของมึงวะ ไอ้เท่ห์ อย่างกะคนถูกล็อตเตอรรี่” ผมถามตัวเองในกระจก ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าผมจะยิ้มอะไรนักหนา ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าที่วางบนของอ่างมาเช็ดหน้าให้แห้งแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ออกไปหาไรรองท้องนิดหน่อย ก่อนจะออกเดินทางไปสนามบิน
ออกมาก็เจอเจเจยืนคุยอยู่กับพี่เลี้ยงของมัน กระยิ้มกระย่องอย่างมีเลศนัย
“เพ่เต้อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะครับเนี่ย เมื่อคืนฝันดีเหรอ เล่าให้เจเจฟังบ้างสิ” ลูกชายหัวแหวนผมกระเซ้ากระซิก ให้พี่เลี้ยงเค้าเล่าอะไรให้ฟัง เท่าที่ได้ยินคงเป็นเรื่องเกี่ยวกะความฝันอะไรนี่แหละ เหมือนว่าไอ้เต้มันจะเห็นผมแล้วนะครับ และเหมือนรู้ว่าผมคงได้ยินอะไรที่มันกำลังจะพูดกับลูกของผม มันกรอกลูกตามามองผมแล้วอมยิ้ม ก่อนที่จะหันไปพูดกับเจเจต่อ
“จะฟังจริงๆเหรอครับ รู้แล้วอย่าบอกใครนะ แม้แต่พ่อก็ห้ามบอกนะ” แหนะ ทำเป็นมีความลับ ทั้งๆที่มันก็ตั้งใจให้ผมได้ยิน อะไรของมันอีกเนี่ย ไอ้เด็กเกรียน
“โอเชครับ เจเจสัญญาว่าจะไม่บอกใคร เรารู้กันแค่สองคน ใช่มั๊ย เพ่เต้” ไม่สองแล้วละครับ ลูกชาย มีพ่อของลูกด้วย จะว่าไปผมจะเข้าไปขัดตอนนี้ก็ได้ แต่คงจะหมดสนุก ผมอยากรู้ว่าเจ้าเต้ร้อยเล่ห์ มันจะมีอุบายอะไรมาเล่นกับลูกชายผม
“เรื่องมันก็มีอยู่ว่า เมื่อคืนนะพี่ฝันว่าพี่จับกระต่ายได้ก่อนเข้านอน พี่เลยเอามานอนข้างๆ แต่พอตื่นมาพี่ก็พบว่ากระต่ายน้อยๆ ที่น่ารักน่าชังของพี่ตัวนั้น มันกลายเป็น มันกลายเป็น ....... ” มันจะให้ผมเป็นอะไรอีกละครับคราวนี้ คราวที่แล้วก็ควาย คราวนี้คงเป็น ... ....................... เอ๊ยย แล้วผมจะคิดว่ามันว่าผมทำไมนี่ มันคงเล่าฝันให้ลูกผมฟังเฉยๆ
“เป็นอะไรครับพี่เต้ เล่าต่อสิ ยิ้มอยู่ได้ เจเจอยากรู้” เจเจจะอยากรู้ทำไมอ่าลูก ไอ้เด็กเกรียนก็หันมายิ้มให้ผม มันจะเล่นอะไรของมันวะเนี่ย
“มันก็......
บูมมมมมม รวมกันเป็นกลายโกโก้ครั้นนนนน จานนี้ไงละครับ นี่ครับอาหารเช้าเจเจ ซีเรียลกับโกโก้ ฮ่าๆ”
ตลกรับประทานแต่เช้าเลยนะครับไอ้พี่เลี้ยง ในขณะที่มันกำลังยกถ้วยอาหารเช้าให้ลูกชายผม ยังไม่วายที่จะหันมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ให้ผม คงรู้อ่าสิ ว่ากูก็ลุ้น แล้วผมอยากให้มันกลายเป็นอะไรละครับ นี่ผมเป็นอะไร ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“พี่เต้อ่าขี้โกง กระต่ายจะกลายเป็นโก้โก้ครั้นได้ยังไง เล่ามาซะดีๆเลยนะ” ท่าทางเจเจจะไม่ยอมนะนั่น ก็เจ้าเด็กเกรียนดันไปแกล้งเจ้าเจเจตั้งแต่เช้า
“จะให้พี่เล่าได้ไงละครับ ดูโน้นนนนนสิ ใครอยู่ด้านหลังเรา” มันก้มลงไปพูดกับเจเจเบาๆ แล้วชี้มือมาทางผม เจเจหันควับมา ผมจะทำไงดีละ
“เอ่อออ อาหารเช้าของชั้นละ ชั้นหิวแล้ว” หาไรทำแก้เก้อก่อนแล้วกันนะครับ
“ป๊ะป๋าอ่ามาตั้งแต่ตอนไหน มาแอบฟังเจเจกับเพ่เต้คุยกันหรือป่าว”
“ป๊าววววว ไม่ได้ยินอะไรเลย ไม่ได้แอบฟังด้วย” เจเจจะมาจับผิดไรพ่อละลูก
“อย่าให้เจเจรู้นะ ไม่งั้น....” เจเจหันหน้ามาอาฆาตผมพร้อมกับตักโกโก้ครั้นใส่ปากแล้วกัดช้อนไว้พร้อมกับเคี้ยวเสียงดัง น่ากลัวจริงๆลูกชายผม
“นี่ครับกาแฟ กับแซนวิทของนายท่าน ท่านให้อร่อยนะครับ ทีหลังจะเข้ามาก็ให้ซุ่มให้เสียงบ้าง คนที่เค้านินทาจะได้รู้ตัว” เรื่องสิ!!!! ถ้าชั้นเข้ามาให้นายรู้ตัว ก็ไม่รู้ละสิว่านายจะนินทาไรชั้น
เรานั่งกินอาหารเช้าอยู่บนเคาเตอร์ในครัวกันซักพัก นายเต้ก็ไปหยิบหนังสือพิมพ์มาให้ผมอ่าน ส่วนมันก็นั่งจิบโอวัลติลไปคุยกับเจเจไป
“เจเจถอดแพมเพิสออกยังครับ มาพี่เต้ถอดออกให้” พี่เลี้ยงผมเริ่มงานแต่เช้าเลยสิเนี่ย
“โหหหห หนักจังเลย นี่คงฉี่เยอะแน่ๆ ถ้าไม่ใส่ไอ้นี่ไว้คงเต็มเตียง” เมื่อไหร่เจเจจะเลิกฉี่ตอนนอนละครับ กี่ปีเหรอ ใครพอรู้บ้าง
“ป่าวนะครับ มันไม่ใช่ของเจเจ มันของกระต่ายน้อยที่พี่เต้จับได้เมื่อคืนต่างหาก มันมาแอบฉี่ไว้” ให้ตายสิครับลูกชายผม แอบใส่ร้ายหน้าตายให้กระต่ายที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีก
“อ้อ เหรอครับ คราวหน้าถ้าพี่เต้จับได้ พี่เต้จะจับมันตัดเจี้ยวซะเลย มันจะได้ไม่มาแอบฉี่ดีมั๊ยครับ ดีมั๊ยๆๆ” พี่เลี้ยงมันคงจะจับไต๋เจเจได้ละครับ จับช้างน้อยของเจเจใหญ่ เห้นแล้ว .... เอ่อ ผมคิดอะไรของผมเนี่ย
“พี่เต้ไม่เอา อย่ามายุ่งกับช้างน้อยเจเจนะ เจเจไม่ได้ฉี่ซะหน่อย ป้อกั๊บบ ช้างน้อยของเจเจไม่ได้ฉี่ใช่มั๊ยครับ” นั่นไงครับลูกชายผม พอรู้ว่าจะแพ้ก็หาตัวช่วยซะงั้น
“พ่อว่าเจเจไปอาบน้ำก่อนดีมียครับ พ่อเหม็นฉี่กระต่าย” เล่นกับมันหน่อยครับ ไล่ไปอาบน้ำทางอ้อมเลย เดี่ยวจะคันฉี่
“เห็นมั๊ยเพ่เต้ พ่อยังบอกเลยว่าฉี่กระต่าย” นั่นไงครับ พอผมพูดเล่นนิดหน่อย ก็ยกพวกว่าเป็นอย่างที่ตัวเองคิดซะงั้น
“โอเคคร๊าบบบ คุณกระต่าย เอ๊ย คุณชายเจเจ ไปอาบน้ำกันดีกว่าครับ ไปๆ”
นายเต้คงรับศึกหนักหน่อยนะ เพราะเจเจตั้งแต่พูดได้ก็เล่นพูดไม่หยุด เจ้าเล่ห์อีกต่างหาก แต่พี่เลี้ยงทุกคนที่ผ่านมาของเจเจก็ไม่มีคนไหนบ่นเรื่องความดื้อของเจเจ เท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเค้าตามใจลุกผมด้วยมั้ง ซึ่งบางทีผมก็ว่ามากไป เดี๋ยวจะเหลิง แต่เอาไงได้ละครับ ผมมีเวลาดูแลเจเจมากซะที่ไหน คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจนะเนี่ย น้อยใจแทนลูกอ่าครับ
“คุณเท่ห์เรียกผมเหรอครับ” หลังจากที่เจ้าเต้จัดการอาบน้ำแต่งตัวให้เจเจเรียบร้อยแล้ว ผมก็เรียกเข้ามาคุยในห้องเรื่อง...
“คือชั้นอยากจะคุยกันนาย ในช่วงที่ชั้นไม่อยู่ ว่านายต้องทำอะไรบ้าง” คนอ่านคิดไปถึงไหนแล้วนั่น เรื่องงานครับเรื่องงาน
“อ๋อ ครับ บัญชามาเลยครับ ข้าน้อยพร้อมรับราชโองการ” ต้องให้โอเว่อร์แอ็คติ้งทุกนาทีเชียวนะพี่เลี้ยงคนนี้
“เอานี่ชั้นเขียนไว้ในนี้หมดแล้ว แล้วก็เงินเอาไว้ใช้ยามจำเป็นก็อยู่ในซองนี้ เบอร์โทรติดต่อชั้นที่ญี่ปุ่นด้วย ชั้นไปประมาณอาทิตย์นึง ยังไงชั้นจะโทรมาหาทุกวัน” ผมยื่นซองน้ำตาลที่เตรียมเรื่องๆต่างๆไว้ให้เจ้าเต้ไป
“แหมมม ไม่เห็นจะต้องโทรมาหาผมทุกวันก็ได้ รู้นะว่าคิดถึง กิ้วๆ ” อะไร อะไรอีกเนี่ย เป็นเอามากนะ
“ชั้นจะโทรมาคุยกับลูกชั้น ไม่...ใช่....นาย.......” ต้องให้ผมพูดย้ำตลอดเลยใช่มั๊ยเนี่ย เล่นตลอดจริงๆ
“รู้แล้วแหละหน่า ใครจะกล้าให้คุณคิดถึง แค่อยากให้ขำ ไม่อยากให้เครียด แค่นี้ใช่ปะครับ งั้นผมไปเล่นกับเจเจก่อนนะ”
“เดี๋ยว” ยังไม่เสร็จธุระเลย จะรีบไปไหน
“มีอะไรเหรอครับ” เอ่ออ หันมาทำหน้าหมางงใส่อีก กลัวละสิว่าผมจะดุไรเอา
“ป่าว ชั้นก็แค่จะบอกว่า ดูแลเจเจ แล้วก็.........ตัวเองดีๆละ............เหนื่อยหน่อยนะ” ผมพูดพร้อมเอามือตบที่บ่าเล็กๆของมัน ก็แค่อยากจะให้กำลังใจพี่เลี้ยงคนใหม่คนนี้บ้าง เพราะเหมือนกับว่ามันจะเร็วเกินไปที่ผมจะทิ้งให้พี่เลี้ยงคนนี้อยู่กับเจเจแค่สองคนตามลำพัง
แล้วนั้นทำไมยืนนิ่งอย่างนี้ละ ตกใจอะไรเรอะ
“เป็นอะไรป่าว นายๆๆ เต้ๆ นายเต้ !!!!” ทำไมต้องให้เสียงดังด้วยนะ
“คัก คัก ครับ...... อื้อออ ผมจะดูแลเจเจ และตัวเองให้ดี คุณเท่ห์ไม่ต้องเป็นห่วงครับ รับรองกลับมา เจเจจะปลอดภัยครบ 32 คุณเท่ห์ก็อย่าลืมของฝากมาให้ผมละ” อะไรกัน ที่แท้ก็อยากได้ของฝากเหรอเนี่ย
“อืมมม ชั้นจะพยายามหาของที่เหมาะกับนายมาฝากแล้วกัน ออกไปดูเจเจได้แล้วไป เดี๋ยวชั้นจะอาบน้ำแต่งตัวแล้ว” ผมพูดพร้อมเอามือโบ้ยให้พี่เลี้ยงตัวแสบนี่ออกไปจากห้อง จะได้จัดการธุระส่วนตัวด้วย
“เอ๊ย เต้ เดี๋ยวก่อนนน” ไม่ทันแระ เห็นหลังไวไวออกจากห้องไปแล้ว ช่างมันก็แล้วกัน เดี๋ยวมาก็คงเจอเอง ไปอาบน้ำดีกว่า เฮ้อออ เมื่อไหราจะหาคนขัดหลังให้ได้ละเนี่ย บ่นไปงั้นแหละครับ อย่าจิ้นซะให้ยาก ฮ่าๆๆๆ
...
จบแบบไม่ค้าง(มั้ง)นะครับ ฝันดีนะครับ
รัก JJ fc ทุกคน (มีกี่คนละเนี่ย)
หัวข้อ: [ พี่เลี้ยงสุดซ่าส์ ... ป๊ะป๋าสุดเฮี๊ยว ] หนังสือมาแล้วนะ ได้กันหรือยัง ? (อ่าน 859362 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก