มีคอมเม้นอยากดูเมคเลิฟ .... ไรเตอร์เลยจัดให้ ... ไม่สมใจอย่าด่า ... ถูกใจมา กด + อิอิ
................................................
ตอนที่ 30.1วันนี้มันเป็นวันอะไรของผมนะ ... มันทั้งเศร้า ทั้งสุข ทั้งสนุก แล้วก็ตื่นเต้น ค่ำคืนแห่งการสังสรรค์ ในวันที่เจเจไม่อยู่ มันทำให้ผมมีโอกาสเข้าใกล้ในสิ่งที่ต้องการ และทำให้ผมรู้เรื่องบางเรื่องด้วย ...
ถ้าผมไม่ตามนายเต้ไปเข้าห้องน้ำตั้งแต่แรก ผมก็คงไม่ได้ยินบางอย่างที่นายเต้ กับคุณเกดพูดกัน และผมก็คงไม่แกล้งเมาเพื่อจะรู้ทดสอบอะไรบางอย่างเหมือนกัน
.
.
.
“มาค่ะคุณเท่ห์ เข้ามานั่งพักในห้องเกดก่อน” เนื่องจากผมแกล้งเมามาตลอดทาง ทำเป็นไม่รู้...ไม่ชี้...ไม่ตื่น...
“มาคะ เดี๋ยวเกดเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้” อันที่จริงห้องผมก็อยู่แค่นี้ ทำไมคุณเกดถึงไม่ไปส่งผมที่ห้องนะ
ตอนนี้คุณเกดเริ่มปลดกระดุมเสื้อผมแล้วครับ ซึ่งผมก็คิดอยู่แล้วว่ามันต้องเป็นเช่นนี้.... เสร็จผมแน่คุณเกด
“เต้ ... ชั้นขอโทษ นายอย่าไปจากชั้นนะ ชั้นรักนายนะ เต้ ” ถึงผมจะเพิ่งรู้ใจตัวเอง แต่ผมก็คิดว่ายังไงคุณเกดก็น่าจะรู้ด้วย ว่าผมคิดยังไง จะได้อยู่ห่างๆผมและนายเต้ไว้ ผมจึงแกล้งเพ้อออกมาแบบนี้
“เต้เหรอ อะไรกันนี้ ทำไมใครต่อใครต่างหลงรักมันมากนะ คุณเท่ห์คะ คุณเท่ห์ นี่เกดค่ะ” คุณเกดยังพยายามเรียกสติผมคืนมา
“เต้ครับ เต้... เต้” ผมไม่ได้สติง่ายๆหรอก ผมยังไม่รู้ธาตุแท้ของคุณเลย
“กรี๊ดดดดดดดดดดด นี่มันอะไรกันเนี่ย ชั้นอุตส่าห์ทำดีกับคุณมาตั้งนานหลายปี แค่ไอ้พี่เลี้ยงเกย์คนนึงเข้ามา พวกคุณถึงได้หลงมันนัก คอยดูแล้วกัน ชั้นไม่มีวันให้คุณกับไอ้เต้ มันสมหวังง่ายๆหรอก ยังไงซะคืนนี้ คุณก็อยู่กับชั้น” คุณเกดออกอารมณ์โวยวายที่ผมเพ้อถึงนายเต้ไม่หยุด แต่สุดท้ายก็สงบลง แล้วก็เอามือมาลูบไล้บนใบหน้าผม
ยังไงซะตอนนี้ ผมก็พอจะรู้ธาตุแท้ของเธอแล้ว ว่าเธอเป็นยังไง ถ้าผมเผลออยู่กับเธออย่างนี้อักซักพัก คงต้องโดนลุกล้ำความเป็นชายแน่ๆ
“ขอบคุณนะครับ คุณเกดที่ขับรถมาให้ ผมกลับห้องแล้วนะครับ” อยู่ๆผมก็ลุกขึ้นพรวด แล้วก็พูดเหมือนกับคนปกติ และทำท่าจะเดินออกจากห้อง คุณเกดงงไปเลยครับ
“อ้อ กุญแจรถผมอยู่ไหนครับ อ๋อๆๆ อยู่นี่เอง ไปละนะครับ” ผมหันไปมองคุณเกดที่ยังคงทำหน้าเอ๋อ ที่ตกใจอยู่ไม่หาย ทำได้ละครับ ผมอยากให้คุณรู้ ว่าผมรู้ แล้วผมก็จะดู ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร
แหนะ กระดุมเสื้อหลุด ติดก่อน ... เดี๋ยวคนข้างในสงสัย
.
.
.
“คุณเกดเค้าจะคิดทำอะไรของเค้าต่อนะ เค้าคงไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ ถึงแม้ว่าเค้าจะเลิกสนใจเรา แต่เค้าก็คงแค้นแน่ๆ ก็เราเล่นซะ” ผมนอนคิดอะไรไปเรื่อยๆคนเดียวครับ
“แล้วเรื่องของเรากับนายเต้ละ ... ในเมื่อเราได้โอกาสมาแล้ว ... เราต้องใช้โอกาสให้คุ้มสินะ” คิดได้อย่างนั้น ผมคว้าหมอนที่หนุนอยู่ลุกขึ้นเปิดประตู มุ่งสู่ห้องนายเต้
“ก๊อกๆๆๆ” เคาะประตูห้องซะหน่อย หวังว่าคงยังไม่หลับ
“ว่าไงครับ มีอะไรรึป่าว” เปิดประตูมาปุ๊บ ก็ถามผมแบบนี้เลยเหรอ ... น่าน้อยใจจริง ไม่มีธุระมาหาได้เหรอ แต่ก็นะ มาแล้ว ต้องใจกล้า หน้าด้านหน่อย
“ชั้นนอนด้วยได้มั๊ย ... ชั้นเหงา” ผมพูดออกไปพร้อมกับหน้าเศร้าๆ ให้คนข้างหน้าเอ็นดูซักหน่อย
“จะบ้าเหรอคุณ ห้องคุณก็มีไปนอนสิ เหงาบ้าเหงาบออะไร ปกติคุณก็นอนคนเดียว” ดูดิ ใจร้ายจริงๆครับ ไม่ยอมให้ผมเข้าไป แล้วยังปิดประตูให้แคบลงกว่าเดิมด้วย
“จะเหมือนเดิมได้ไง ปกติมีเจเจอยู่ ชั้นไม่กลัว นี่เจเจไม่อยู่ มันเลยกลัวๆ นะนะ ให้ชั้นนอนด้วย ชั้นไม่ทำไรนายหรอก” นี่กูกำลังทำไรอยู่นี่ อ้อนอย่างกับเด็ก ... เฮ้ออ
“พอเลยคุณ ... ผมไม่ตลกด้วยนะ ผมจะนอนแล้ว กลับไปนอนห้องคุณเลยไป” ดูสิ พูดมา
“ใจร้าย ... นอนด้วยก็ไม่ได้ คนอะไรก็ไม่รู้” ผมจำมุกงอนนี้มาจากใครกันนะ ทำแล้วจะน่ารักเหมือนเจเจมั๊ยนี่ คนที่ผมอ้อนวอนเค้าจะเห็นใจมั๊ยน้า
“ครับ ผมมันคนใจร้าย ไปนอนแล้ว ... ฝันดีนะครับคุณผู้ชาย” โห ... ไรวะเนี่ย ปิดประตูไปแล้ว ใจร้ายจริงๆด้วย อุตส่าห์อยากทำคะแนน ผมได้ยินอย่างนั้นก็กอดหมอนกลับไปนอนห้องตัวเองสิครับ ... เซ็งเลย
“เดี๋ยวคุณ” อึ้ยยย ... ยังมีลุ้นๆ
“ห้องคุณเตียงใหญ่กว่า ... ให้ผมไปนอนเป็นเพื่อนห้องคุณดีกว่า” โอ้ .. พระเจ้าเข้าข้างง
“เย้ !!!! โอเคได้ ... มานอนห้องชั้นก็ได้ ... ไปๆๆๆ” ไม่อะไรที่ดีใจเท่านี้แล้วครับ ... ว่าแต่แค่นอนด้วยแค่นี้นี่นะ ทำเป็นดีใจไป ... บ้าจริงเรา
“แต่....”
เอ๊ย ... มีแต่ด้วย ไรวะ
“คุณต้องนอนฟูกด้านล่าง แล้วผมจะนอนเตียงคุณคนเดียว” หา....
“อะไรของคุณกัน ทำไมผมต้องนอนข้างล่าง ผมเป็นเจ้านายคุณนะ” มันจะมากไปแล้วมั้ง
“ก็ตามใจ งั้นผมนอนห้องผม คุณนอนห้องคุณ ต่างคนต่างนอน โอเค๊” โอ๊ยยย อะไรวะเนี่ย ... ไม่มีตัวเลือกอย่างอื่นแล้วใช่มั๊ย
“เออๆๆ ก็ได้ๆๆ” ยังไงก็ต้องยอมวะ ขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆก็พอ
“ดีมาก ... ผมไปนอนละนะ ง่วงนอนมากๆๆ” ว่าแล้วนายเต้ก็เดินตัดหน้าผมไปครับ
“อะไรกัน จะนอนเลยเหรอ คุยกันก่อนสิ” ผมเดินไป พูดไปครับ ... ง่วงแล้วหรือไง
ตกลงผมก็ต้องนอนฟูกจริงๆครับ ... นี่ผมยอมมันถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ท่าจะเป็นเอามากแล้วนะเรา
“นายเต้ นายเต้ นอนยัง” ผมเรียกนายเต้ที่นอนอยู่บนเตียง ตอนนี้สายตาของผมมองเพดานห้องอยู่ครับ ถ้ามีดาวเหมือนท้องฟ้าก็คงดี
“จะนอนแล้ววววว มีอะไรเหรอครับ
ถ้าปวดฉี่ก็เดินไปฉี่เองนะครับ โตแล้ว” โห ลามปามแล้ว
“ทะลึ่งแล้วนาย ...
พรุ่งนี้ไปดูหนังกับชั้นมั๊ย” ตอนนี้เจเจไม่อยู่ ผมจะต้องรีบทำคะแนนครับ ... พอเจเจมาจะได้ช่วยส่งช่วยเสริม
“เพื่อนผมมาอ่าครับ ... ผมดูก่อนแล้วกัน” เพื่อนมาเหรอ ??
“ใคร่อ่ะ !!!” เสียงผมคงไม่เข้มไปใช่มั๊ยเนี่ย
“เพื่อนครับ มาจากใต้ แล้วคุณจะมาทำเสียงเข้มกับผมทำไม ผมจะนอนแล้ว กวนจริงๆเลย” นั่น ... ว่าผมกวนอีก มาจากใต้ เพื่อนของมันแต่ละคนน่ากลัวจริงๆครับ คนนึงมันชอบ อีกคนนึงชอบมัน แล้วคนนี้จะเป็นอย่างไรนะ
“ชั้นไปเที่ยวกับเพื่อนนายด้วยได้ป่าว” ผมรู้สึกตัวเองทำตัวเหมือนเด็กมากเลยครับ ที่ต้องตามติดนายเต้ แต่ทำไงได้ละ คนมันอยากอยู่ด้วย
“คุณจะบ้าเหรอครับคุณเท่ห์ ผมไปกับเพื่อนผม คุณจะไปในฐานะอะไร เจ้านายผมเหรอ เพื่อนผมเกร็งตายเลย แล้วอีกอย่างคุณไม่ทำงานหรือไง พรุ่งนี้มันวันปกตินะ แล้วนี่ป่านนี้ยังไม่นอนอีก จะตื่นไปทำงานไหวมั๊ยเนี่ย”
เอาแล้วไงครับ มาเป็นชุดเลย บ่นจังเลยนะนี่ ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกัน ถือไพ่เหนือกว่าแล้วไงวะ อะโด่เอ๊ยย นอนก็ได้เว๊ยย ...
“แต่ชั้นลางานก็ได้นะ”
“เฮ้อออ ... นอนไปเลย !!!”
และนั่นคือประโยคสุดท้ายของค่ำคืนนี้ครับ ... ไรวะนอนเร็วจริง ... ตอนนี้ผมพลิกตัวไปทางด้านคนที่นอนบนเตียงครับ ผมไม่รู้หรอกครับว่าตอนนี้มันหลับสนิทหรือยัง ... แววตาสีหน้าจองมันออกจะยิ้มๆ หรือว่าแกล้งหลับหว่า ...
ทำไมกันนะ?? ผมถามตัวเองบ่อยมาก ทำไมผู้ชายอย่างผม ถึงได้หลงคนอย่างมันได้ ... ทำไมจริงๆ
“คุณเท่ห์ นอนตรงนั้นหนาวรึเปล่าครับ” ผมลืมตาขึ้นมาดูตามเสียงที่เรียกมาจากบนเตียง
“หนาวสิ ปวดหลังไปหมดด้วย” เป็นนายเต้นั่นเองครับที่ตื่นขึ้นมาถามผม ผมเผลอหลับไปตอนไหนนะ ตอนนี้ก็น่าจะยังไม่เช้า
“งั้นขึ้นมานอนข้างบนด้วยกันสิครับ” นายเต้เผยรอยยิ้มที่ทำให้ผมชวนฝัน ทำให้ผมยากที่จะห้ามใจ
“เขยิบมานอนใกล้ๆผมก็ได้ ผมไม่กัดหรอก” ผมลงไปนอนบนเตียง ห่างออกจากนายเต้พอประมาณ จึงโดนนายเต้ดุเข้าให้
“ขยับมาอีก ...” ตอนนี้ผมขยับจนตัวติดกับนายเต้แล้วครับ ถ้ามันพูดอีกว่าให้ขยับ ตัวคงจะได้ทับกัน
“อืม ชั้นหนาวอ่า ขอกอดนายได้มั๊ย” ตอนนี้ผมชิดกับนายเต้มากเลยครับ มากจนผมหยุดไว้แค่นี้ไม่ได้จริงๆ
“กอดได้ครับ” ตอนนี้ผมสวมกอดนายเต้จากด้านหลังเอาไว้แล้วครับ ผิวของนายเต้ช่างดูนุ่นนวลเหลือเกิน จนผมเผลอลูบไล้ไปบนแขนของมัน มันหัวเราะออกมาเหมือนชอบใจ จนทำให้ผมเผลอที่จะจับต้องส่วนอื่นของมันไปด้วย ผมเอามือสอดเข้าไปในเสื้อของมันเพื่อลูบท้องน้อยของนายเท่ห์ กล้ามหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อนิดๆ ผิวที่น่าลูบ ตอนนี้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วครับ
นายเต้พลิกตัวหันมามองหน้าผม พร้อมกับเผยยิ้มหวาน ผมเอามือทั้งสองลูบหน้าของนายเต้ซึ่งตอนนี้กำลังเขินด้วยความอาย แม้ในห้องจะไมได้เปิดไฟ แต่ก็พอมีแสงส่องพอให้ผมเห็นใบหน้านั้น ... ทำไมมันช่างยั่วยวนผมยิ่งนัก
ปากของนายเต้ที่กำลังจะขยับนั้นมันทำให้ผมอดใจไม่ไหวที่จะเอาปากตัวเองเข้าใกล้ปากนั้น ผมหวังแค่อยากสัมผัสความหวานของปาก อยากรับรู้ความรู้สึกการเต้นของหัวใจของกันและการ ผ่านการสัมผัสริมฝีผากนั้น ลมหายใจที่ต่างคนต่างรดหน้ากัน มันทำให้ใจผมวาบหวิวเกินจะอยู่เฉยๆแบบนี้ ...
ตอนนี้นายเต้คงต้องการจะพูดอะไรสินะ ผมรั้งปากตัวเองไว้ เพื่อให้นายเต้ได้พูดความในใจ จะบอกว่ารักชั้นแล้วละสิ ... บอกมาเลย จะได้จัดชุดใหญ่
“คุณเท่ห์ครับ .....
ตื่นเถอะครับ !!! ” ...
อะไรนะ ...
ตื่น !!!
“คุณเท่ห์ตื่นเดี๋ยวนี้ แล้วปล่อยผมด้วย !!!! ” ผมลืมตาขึ้นมาเพราะเสียงๆนั่น ... อะไรกันนี่
“อะไรกัน นี่ชั้น ... ชั้น ... ปั๊ดโถ่เว๊ยยย” ผมอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา นี่กูฝันไปเหรอเนี่ย
“คุณขึ้นมานอนบนนี้ทำไม ... ใครอนุญาตให้คุณขึ้นมา” เอาเข้าแล้วไงครับ ... ในฝันนายชวนชั้นขึ้นมาเองนะ
“แล้วก็ปล่อยตัวผมได้แล้ว...
แล้วผมรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรแข็งๆมาทิ่มขาผมด้วย ...
อย่าบอกนะว่า .... ไอ้คุณเท่ห์ ... ไอ้ทะลึ่ง เอาออกไปเลยนะ” เอาเข้าแล้วไงครับ งานเข้าแต่เช้าแล้วสิ เท่ห์จังลูกพ่อเอ๊ยยย
“ชั้นเปล่าน้า พอดีชั้นฝัน เอ่อ ช่างมัน ชั้นขอโทษ” ผมจะพูดอะไรก่อนดีละครับ แล้วไอ้เท่ห์จังนี้ด้วย ... ทำไมไม่ยอมหดน้า
“คุณอยู่ห่างๆผมไปเลย ... คุณนี่มันไว้ใจไม่ได้เลย เมื่อกี้ก็ทำท่าจะจูบผม นี่ถ้าผมหลับอยู่ คุณไม่ลักหลับผมเลยเหรอ ... หรือคุณทำไปแล้ว ผมพลาดไปจริงๆที่มานอนห้องคุณ คราวหน้าอย่าหวังอีกเลย ไอ้ทะลึ่ง” งานเข้าละครับพี่น้อง ชุดใหญ่ๆเลย แล้วนั่น ด่าเสร็จก็ออกไปแล้ว ... อะไรกันว้าเนี่ย ...
“มึงก็หดได้แล้ว เดี๋ยวกูก็จัดให้แต่เช้าซะเลย” ผมก้มลงมามองตัวต้นหาของวันนี้ครับ ... แล้วนี่ผมจะสู้หน้ากับนายเต้ยังไงนี่
.................................................
มัวแต่คิดฉากอย่าว่า ... ดูเวลาก็เกือบเที่ยงคืน ...
เอาไปแค่นี้ก่อนแล้วกัน... พรุ่งนี้จะมาต่อ ...
อย่าด่าเค้านะ ... เค้ารักทุกคน
หัวข้อ: [ พี่เลี้ยงสุดซ่าส์ ... ป๊ะป๋าสุดเฮี๊ยว ] หนังสือมาแล้วนะ ได้กันหรือยัง ? (อ่าน 820237 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก