รอญี่ปุ่นนานไหมอ่า อิอิ มาแย้ว มาแย้ว
หมีขาวทำอาร๊ายย
พักเที่ยงซาร่าเดินนำญี่ปุ่นกับเต้ไปที่ห้องสีชมพูส่วนบอยกับเอกแยกย้ายไปสี ประจำตัว คาบบ่ายญี่ปุ่นไม่มีแข่งจึงว่าง
"น้องญี่ปุ่นคะตอนเที่ยง นี่จะไปเชียร์เพื่อนๆไหม"
ซาร่าถามตอนตักอาหารตามโภชนาการให้ ญี่ปุ่นส่ายหน้า
"ไม่อ่า เค้าอยากจะนอน อิอิ เต้ๆ เราไปนอนที่ชมรมอีกน้า"
หันไปหาแนวร่วม เต้เองก็ทำหน้าเหรอหราไม่รู้จะส่ายหัวหรือพยักหน้าดี
"ว่าไงไอ้ เปี๊ยก ได้ข่าวว่ามึงชนะไอ้เฟียตเหรอวะ สะใจเป็นบ้าเลยว่ะ"
เสียงประธานสีชมพูดังมาจากประตู แบงค์เดินเข้ามาหาญี่ปุ่นแล้วตบบ่าเบาๆ
"เก่ง มากไอ้เปี๊ยก คราวนี้มึงก็เข้าชิงสิวะ กูดีใจที่สุด เป็นประวัติศาสตร์ของสีชมพูเลยนะมึง เว้ยดีใจ"
แบงค์ร้องออกมาดีใจ ปลื้มใจจริงจัง เพราะตั้งแต่เข้าเรียนที่นี่มารุ่นพี่เล่าให้ฟังว่าสีชมพูไม่เคยเข้าชิงแบดฯ เลย ปีนี้จึงเป็นเรื่องที่น่าปลาบปลื้มใจของชาวสีชมพู ญี่ปุ่นยิ้มร่าแต่ยังกินข้าวต่อไม่ได้สนใจในคำพูดของแบงค์มากนัก
"เก่งไหมล่ะคะพี่แบงค์ขา เนี่ยขนาดพี่กะพี่โด่งมีแข่งบาสฯซาร่าก็สามารถจัดให้ญี่ปุ่นมีกำลังใจได้นะ ค้า อิอิ"
"เออ ดีมากซาร่า งั้นเย็นนี้ไปกินข้าวกัน พี่เลี้ยงเอง"
แบงค์เสนอ ญี่ปุ่นหันขวับมองหน้าทันที
"จริงหรา อิอิ เอ วันนี้อยากกินอารายน้า"
"นั่น ดูมันปากยังเคี้ยวอยู่เลย ยังห่วงเรื่องกิน"
"เอ๋ กินหมูกระทะเนอะเต้ อิอิ"
ญี่ปุ่นไม่ได้สนใจทำตาเป็นประกายนึกถึงอาหารที่จะกิน
"แล้วบาสฯพี่เป็นไงบ้างคะ ได้เข้าชิงไหม"
ซาร่าเปลี่ยนประเด็น
"ชนะดิ พรุ่งนี้ชิงกับสีเขียว เออนั่นดิแล้วนี่จะมาเชียร์ไอ้เปี๊ยกยังไงวะ"
"ว้าย ตารางชนกันเลยนะคะ ตายจริงพรุ่งนี้เจอโฟคด้วยสิ"
"หวายเจอหมีดำหรา ตายล่ะหว่า"
"งั้นเราไปซ้อมกันอีกไหมอ่าญี่ปุ่น พรุ่งนี้ประเภททีมก็ไขว้สายด้วยอ่ะ"
"อืม ดีๆๆ แล้วไปซ้อมที่หนายอ่า ข้างโรงยิมก็ไม่ว่างแล้วนิ"
"อืม เอ๊ะ ไปซ้อมหน้าหอซีได้นี่ เห็นมีตาข่ายอยู่"
เต้ออกความเห็นเพราะเคยเห็นตาข่ายที่รุ่นพี่ใช้ เล่นตระกร้อตอนเย็นๆ ญี่ปุ่นพยักหน้า
"งั้นไม่ต้องนอนเนอะ ซ้อมให้หนักๆ อิอิ ไปคิดลูกเด็ดมาอีก"
ญี่ปุ่นยิ้มฉายแววตาเจ้าเล่ห์ ออกมา พอกินข้าวเสร็จก็ตรงไปยังหอซี ส่วนซาร่ากับรุ่นพี่ก็ไปเชียร์กีฬาชนิดอื่น การแข่งขันกีฬาสีงวดเข้ามาแล้ว บางชนิดกีฬามีการแข่งขันในรอบชิงแล้ว ส่วนบางประเภทที่มีการไขว้สายก็งวดเข้ามาเป็นรอบลึกๆแล้ว เสียงเชียร์ยังดังอึกทึกครึกโครมแว่วออกมานอกโรงเรียน บุคคลภายนอกก็ยืนเกาะรั้วโรงเรียนดูการแข่งขันประเภทกลางแจ้งเพราะไม่อนุ ญาติให้เข้าไปในโรงเรียน ส่วนญี่ปุ่นกับเต้ก็แบกอุปกรณ์กับกระป๋องน้ำตรงไปยังที่หมาย ตึกหอพักเงียบสงัดเพราะนักเรียนไปโรงเรียนกันหมด ญี่ปุ่นกับเต้จึงซ้อมได้อย่างเต็มที่ ฝึกรับลูกตบเยอะกว่าลูกชนิดอื่น แล้วก็ฝึกโยนหลังให้ถึงหลังคอร์ท ลูกหยอดแบบไม่มีโอกาสโต้กลับ ลูกแย็บที่เฉียบขาด
"เรามาคิดลูกใหม่กันเถอะเต้"
ญี่ปุ่นหอบ แฮ่กๆ เสนอให้ฝึกลูกพิเศษ
"อืม เอายังไงดี"
เต้เองก็หอบ ยกกระป๋องน้ำขึ้นดื่ม
"เอ๋ เราว่าลูกหลอกเราอ่า ยังไม่เด็ดขาดมาฝึกให้เด็ดขาดดีไหมอ่า"
"อือ ใช่ เอาให้เนียนกว่านี้เนอะ"
ทั้งสองจึงตั้งใจฝึกลูกหลอก โดยให้อีกฝ่ายทำท่ากระโดดตีแต่ไม่ตี ตอนแรกก็ขลุกขลักเพราะยังเผลอเอาไม้ตีหัวกันอยู่ แต่พอซ้อมมากๆเข้าก็เริ่มเข้ารูปเข้ารอย ทั้งคู่ซ้อมอยู่จนค่ำ นั่งพักเหนื่อยอยู่
"ไอ้เปี๊ยก!!!!!!!!!"
เสียงมัจจุราชดังมาจากหน้าหอ
"หวาย หมีขาว"
ญี่ปุ่นผงะเพราะเฟียตปรี่เข้ามา เหมือนเห็นลูกหนี้ที่กำลังหนีหนี้อยู่
"มึง มาทำอะไรแถวนี้"
เฟียตมายืนจับคอไว้แล้วญี่ปุ่นลุกขึ้นกำลังจะวิ่งหนี
"อ่า เค้ามาซ้อมแบดฯอ่า หมีขาวมีอาราย"
"หนอยมึง ทำกูแสบนะวันนี้"
"ตรง หนายอ่า เป็นแผลหรา"
ญี่ปุ่นทำท่ามองหาแผลตามร่างของเฟียต
"โป๊ก นี่แน่ะ กวนตีน"
"อ่า เขกหัวเค้าอ่า"
"มึงรู้ไหม ว่าในโรงเรียนเขาลือกันว่าไง หือ"
"เอ๋ ลืออารายอ่า"
"เขาก็ หาว่ากูแพ้เพราะมึงเป็นเมียกูอ่ะดิ ยอมให้เมียโว้ย เจ็บใจ"
"อิอิ ไม่ดีหรา"
"ดีบ้าอะไร เสียชื่อกูหมด มานี่เลยมึง"
"อ่า เค้ายังไม่ได้กินข้าวน้า พาไปกินข้าวหรา"
"พาไปฆ่า"
"หวายไม่ เอาอ่า ไม่ใช่หมูน้า"
ญี่ปุ่นแถไปพยายามดิ้นออกจากการเกาะกุม เต้ยืนมองตาปริบๆ
"ไอ้เตี้ย มึงมองไรวะ จะไปไหนก็ไป ไป"
เฟียตทำตาดุไล่เต้ไป เต้เองก็รนรานรีบเก็บของ
"เราไปก่อนนะปุ่น เจอกันพรุ่งนี้"
"อ้าว เต้ไปหนายอ่า"
ญี่ปุ่นร้องเรียกแต่เต้ ไม่อยู่ฟังแล้ว ความจริงเฟียตน่ากลัวสำหรับคนอื่นหน้าตาท่าทางรูปร่าง แค่เขามองปราดตาไปเด็กๆหรือเพื่อนๆที่เห็นก็หลบกันเป็นแถบ แต่ญี่ปุ่นกลับไม่สะทกสะท้าน
"ไป ไอ้เปี้ยก"
"ไปหนายอ่า ไปกินข้าวเนอะๆหมีขาว"
"ไปให้กูทำโทษ"
"ไม่เอ๊า เค้าจากินข้าว"
ญี่ปุ่นร้องดิ้นขึ้นมา ไม่ดิ้นเฉยๆแต่ข่วนตามตัวอีก
"เออๆ ไอ้นี่ ไปกินก่อนก็ได้"
เฟียตใจอ่อน พอพูดออกไปจึงสงบ ยิ้มร่าอย่างดีใจ
"แต่กินตามสั่งหน้าหอนี่ล่ะ ไม่ต้องไปไกล"
"อ่า อยากกินหมูกระทะน้า เนี่ยพี่แบงค์จาเลี้ยงหมูกระทะน้า"
"จะแดกไม่ แดก ไม่ให้ไปโว้ย"
"อ่ะ อ่ะ กินตามสั่งก็ได้ งกไปได้"
"โป๊ก นี่แน่ะ"
"อ่า หมีขาวอ่า"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่น เฟียตเกาะคอญี่ปุ่นอยู่ตลอดเวลาเพราะกลัวว่าจะแอบวิ่งหนีไปก่อน พาไปกินอาหารตามสั่ง ญี่ปุ่นก็สั่งข้าวผัดไก่กับแกงจืดเต้าหู้ เฟียตก็สั่งข้าวผักกุ้ง พอกินเสร็จญี่ปุ่นก็อ้อนให้ซื้อขนมขึ้นไปตุนในห้องอีก เฟียตไม่ยอมตอนแรกแต่คนตัวเล็กร้องดิ้นงอแงใหญ่จึงยอม พอขึ้นไปที่ห้องญี่ปุ่นก็กระโดดขึ้นเตียงทันที กอดถุงขนมกับคว้าเอาหุ่นยนต์มากอด
"ไปอาบน้ำ เตียงกูเลอะเหงื่อมึงแล้วเห็นไหม"
เฟียตดุ ญี่ปุ่นดิ้นพรวดพราดแล้วก็ยอมไปอาบน้ำ พอเปลื้องผ้าออกเฟียตก็มองอยู่ ญี่ปุ่นเดินเข้าห้องน้ำไปเฟียตเองก็รีบสลัดผ้าตัวเองออกแล้วเข้าห้องน้ำตาม ไปทันที
"เอ๋ จาอาบน้ำให้เค้าหรา อิอิ"
ญี่ปุ่นไม่ได้คิดอะไร
"เออ หึหึ"
"สระผมให้ด้วยน้า"
ญี่ปุ่นยืนกางแขน เหมือนเดิม เฟียตกระชับตัวกอดรัดทันที
"อ่า น้องชายแข็งอีกแล้วอ่า ไหนๆดูหน่อย"
ญี่ปุ่นหันหน้ามาแล้วก้มลงจับทันที
"อิอิ แข๊งแข็งเนอะ ทำไมชอบแข็ง"
"เพราะมึงนั่นล่ะ"
"นี่แน่ะๆ"
"โอ๊ย ไอ้เปี๊ยก มึงจะดึงทำไม๊"
เฟียตผลักมือของญี่ปุ่นออกเพราะรายนั้น จับปุ๊บดึงปั๊บ กระชากอย่างหมั่นเขี้ยว
"อิอิ ก็มันน่าดึงเนอะ หวายผงกหัวด้วยอ่า น่ากลัว"
ญี่ปุ่นยังพิจารณาน้องชายของเฟียตอยู่ เฟียตก็ยอมให้ญี่ปุ่นเล่นสักพักญี่ปุ่นก็เบื่ออาบน้ำไม่สนใจเฟียต คนตัวใหญ่พยายามจะเผด็จศึกแต่ก็คิดไตร่ตรองอยู่จึงยังไม่ทำอะไร พออาบน้ำเสร็จญี่ปุ่นก็ยืนตัวเปียกอยู่นอกห้องน้ำ เฟียตไม่อยากบ่นจึงมาเช็ดตัวให้ พอสวมเสื้อผ้าเสร็จก็กระโดดขึ้นเตียงทันที
"อ่า สบ๊าย สบาย เนอะ หุ่นยนต์เนอะ"
ญี่ปุ่นจับหุ่นยนต์มากอดกลิ้งไป กลิ้งมา เฟียตไม่ยอมใส่เสื้อผ้าขึ้นมากอดตัวญี่ปุ่นไว้ทันที
"เอ๋ หมีขาวไม่ใส่เสื้อผ้าหรา อิอิ"
"ไม่ กูร้อน"
"อิอิ น้อชายก็โผล่ดิ อิอิ"
"เออ จับดิ"
เฟียตเชิญชวน ญี่ปุ่นคว้าหมับทันที
"อิอิ พี่หุ่นยนต์เหยียบเลย"
ญี่ปุ่น เอาหุ่นยนต์ไปเหยียบเล่น เฟียตอ้าปากจะด่าแต่ก็เงียบไปเพราะในใจคิดแผนไว้แล้ว
"ไหน ไอ้เปี๊ยก มึงเอาก้นมึงมานี่ดิ"
"ทำไมอ่า เขินน้า อิอิ"
ทำท่าอายแต่ หันก้นไปหาเฟียต พอญี่ปุ่นหันก้นไปเฟียตก็รูดกางเกงของญี่ปุ่นลงทันที
"อ่า ทำไรอ่า เค้าโป๊น้า"
"กูดูหน่อย ทำไมก้นมึงขาวน่าเอาจังวะ ไอ้เปี๊ยก"
"เอาไรอ่า อิอิ ก้นน่าร้ากหรา อิอิ"
ญี่ปุ่น หัวเราะชอบใจไม่ได้กลัวหรือระแวงภัยที่จะมาถึงตัวเลย เฟียตเอานิ้วค่อยๆลูบไปในร่องก้นของญี่ปุ่น
"อิอิ ทำไรอ่าหมีขาว จั๊กจี๋อ่า"
ญี่ปุ่นดิ้นยุกยิก
"น่า อยู่เฉยๆ เดี๋ยวมึงก็ชอบเอง"
"แอ่ะ ไม่เอาอ่า มันจั๊กจี๋"
เฟียตไม่ฟัง เสียงซุกหน้าลงไปตรงร่องก้นของญี่ปุ่นทันที
"แอ๊ะ ไม่เอ๊า หมีขาวทำอาร๊าย"
ญี่ปุ่นดิ้นพลิกตัวหลบ เฟียตพยายามกดก้นของญี่ปุ่นไว้
"ฮ่าๆๆๆ จั๊กจี๋อ่า ไม่เอ๊า ไม่เอ๊า"
"อยู่ เฉยๆ อย่าดิ้น"
เฟียตพลิกตัวขึ้นมาทับร่างญี่ปุ่นไว้ กดแขนกดขาญี่ปุ่นพยายามดิ้น เฟียตหน้ามืดแล้วไม่ฟังเสียงอะไรกดหน้าญี่ปุ่นลงกับหมอน
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1007734 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก