หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[dea]

  ฉลองครบร้อยตอน + จบซีซั่นแรกด้วยจ๊า


น่ารักจริงๆน๊า เดี๋ยวซีซั่นสองพี่หมีดำเค้าจะโพล่แล่วใช่ม่ะ รอๆ


ขอบคุณมากๆค๊า

 

[knightofbabylon]

ต้องเรียกว่าครอบครัวหมีขาวแอนด์เดอะแก๊งค์เนอะคุณอิ๊ก
  น่ารักน่าหยิกกันดีจริงๆ
แต่ยังแอบหมั่นไส้เบนซ์นิดๆอ่ะ
ดูยังไม่เต็มใจกับน้องหนูพริกหวานเลย

หมั่นไส้เบาๆ อยากเห็นตอนเบนซ์หวงน้องพริกบ้างอะไรบ้าง
แต่สงสัยจะไม่ เพราะเบนซ์ยังไม่ยอมพริกหวานเล้ยยยย
 




 :กอด1:คุณอิ๊ก รอครอบครัวหมีดำด้วย คิกๆ

[lervair_y]

ฉลองครบ 100 ตอนเลยค่ะ

[VICTORY]

ญี่ปุ่นเมาแล้ววรั่วว

[roseen]

 :L1:ต่อภาคสองเลย

[p_phai]

 ::อยากจับบ้างอะ

[indy❣zaka]

อยากจับไปทั่วเลยนะปุ่น 
ว่าแต่ว่า หมีขาวน้อยนี่ชนะเลิศใช่มะ 

[Dorumi]

  ดีใจกับท่านอิ๊กกี้ด้วยจ๊ะ
จบซีซั่น 1 แล้ว รอคอยซีซั่น 2 และตอนพิเศษต่อไปจ๊ะ

[som]

พี่อิ๊กหวัดดีครับ
ตอนก่อนพี่อิ๊กเขียนใว้ใจหายเลย
นึกว่าจะต้องจากญี่ปุ่นซะแล้ว  
ที่แท้มีภาค 2 อิอิ
ขอบคุณครับ จะได้มีนิยายน่ารักๆใว้อ่านต่อ

[heefever]

จบแล้วเหรอ

หนูปุ่นยังคงความน่าร้ายเดียงสาตั้งแต่ต้นยันจบจริงๆ


รอภาค 2 จ้ะ 

[Akad3ar]

Season 2 นี่ก็ยังตัวละครหลักใช่ป่ะคะ

[111223]

สวีทกันซะ เราอิจฉาเลย ฮ่าๆๆๆ
ญี่ป่นน่ารักมากๆ  น่ารักน่าหยิกซะจริงๆแม่หมี >-<
รอภาค 2 ต่อ สนุกมากๆ

[HappyMelon]

และแล้วซีซั่นแรกก็ปิดไปพร้อมความรักของพ่อหมีขาวกะแม่หมี อิอิ
น้องญี่ปุ่นเมาได้น่ารักจัง ออดอ้อนสามีน่าดู แถมยังเปรี้ยวพาเพื่อนๆไปจับน้องๆแฟนเค้าอีก เอิ๊กก
อยากอ่านตอนพิเศษจังเลย อยากรู้ว่าหลังที่พริกกะเต้ได้จับเบนซ์น้อยกะ่จิ๊ปน้อยแล้ว
จะเป็นยังไงต่อ อาจจะแซ่บน่าดู ฮ่าๆ อยากรู้อ่าพี่เบนซ์ไปบอกอะไรน้องพริก
ถึงได้โดนข่มขู่เอาได้ขนาดนี้ รออ่านทั้งตอนพิเศษและซีซั่นสองนะคร้า

[DexTunG]

  ตอนที่100    +1ให้  เพื่อขอบคุณ

จะรอเรื่องนี้ต่อไป นะ

[litlittledragon]

ท่าทางบทนี้เอาไปปูทาง ภาคพิเศษสินะ
ทั้งจิ๊ป เต้, เบ๊นซ์ พริกหวานอีก

[eiky]

ท่าทางบทนี้เอาไปปูทาง ภาคพิเศษสินะ
ทั้งจิ๊ป เต้, เบ๊นซ์ พริกหวานอีก

ช่ายแว้วว อิอิ แอบรู้น้าเนี่ย

[moonoi_sert]

 :L2:ญี่ปุ่น (แม่หมี) กับเฟียต (พ่อหมีขาว) น่ารักมากๆ อยากมีคนรักแบบเฟียตจังเลย คิดถึงหมีดำด้วย

[gayraygirl]

แอร๊ยยยย หวานกันเจรงๆคู่นี้ หวานแบบไม่แคร์ใคร
season2 น่ะ ของหมีดำใช่มะ
แต่แอบขอพ่อหมีขาวกับแม่หมีด้วยนะ
คิดถึงจริงจัง ขาดนานๆ ไม่ได้ จะลงแดง 555+

[eiky]

                              จะเอาอ่า

"พี่เบนซ์ เค้าอยากจะกลับแล้วอ่ะ"

พอเห็นญี่ปุ่นเดินออกจากผับไปกับเฟียต พริกหวานเองก็กระตุกชายเสื้อของเบนซ์

"อยากกลับมึงก็กลับไปดิ"

"ฮึ ไม่ได้ พาเค้ามาต้องพาเค้าไปส่งด้วยดิ"

"เว้ย กูจะกินเหล้า"

"อ่า จะไม่รับผิดชอบเค้าเหรอ"

"ไอ้นี่ กูทำไมต้องรับผิดชอบมึงด้วยวะ น่ารำคาญจริง"

พริกหวานหน้างอทันที ยิ่งเมากามิกาเซ่อยู่เป็นทุนอยู่แล้ว

"ฮึ ใจร้าย ไม่กลับใช่ไหม เค้ากลับเองก็ได้"

พริกบอกแล้วเดินออกไปจากโต๊ะ

"ไปเลย"

พูดไปอย่างนั้นล่ะแต่มองตามหลังพริกหวานไป เพราะไม่คิดว่าพริกหวานจะกลับเองคนเดียวได้ พริกหวานเองก็ไม่ได้คิดจะกลับจริงๆหรอก แต่พยายามจะเรียกเรตติ้งแต่รู้สึกว่าตัวเองเรตติ้งตกอย่างแรง เพราะเบนซ์มีแต่ไล่กับไล่ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด

"ใช่สิ เราไม่น่ารักเหมือนปุ่นนี่"

พูดออกมาเหมือนจะปลงตก พริกหวานเดินออกมาจากผับยืนมองคนนั้นคนนี้ที่กำลังหัวเราะคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่หน้าผับก็ยิ่งรู้สึกแย่ลงไปกว่าเดิมอีก

"ไม่น่ามาเลย ฮึกๆ"

ร้องไห้ออกมา

"ร้องไห้ทำไมวะ ไอ้ขี้แย"

เบนซ์นั่นเองเดินตามออกมาเพราะเห็นว่าพริกออกมาจริงไม่ได้แสดงเหมือนแต่ก่อน

"ฮึ"

พริกหวานหันหน้าหนี สาวเท้าเดินต่อไป

"มึงจะไปไหน รู้เหรอกลับทางไหน"

"สนใจด้วยเหรอ"

น้ำเสียงที่ประชดประชัน เสียดใจเบนซ์ได้เหมือนกัน

"อะไรวะ ไปจะกลับเดี๋ยวกูพากลับ"

"ไม่ต้องหรอกพี่ กลับเองได้"

ยังร้องไห้อยู่ เดินก็ยังไม่ยอมหยุดเบนซ์เองรีบขว้าแขนไว้

"มึงเป็นอะไรไอ้พริก กูพูดกับมึงดีๆนะ"

"ไม่ต้องมาพูดดี พี่จะฝืนใจทำไม คำก็ไล่สองคำก็ไล่ ไม่ชอบพริก พริกก็ไม่ได้ว่านะ แต่อย่ามาว่าพริกแบบนี้ พริกก็มีความรู้สึกนะพี่"

โพล่งออกมาสายตามองด้วยความตัดพ้อ

"ไอ้พริก"

ได้แต่ครางออกมา ไม่คิดว่าพริกจะเสียใจได้ขนาดนี้

"พี่กลับไปกินเหล้าต่อเถอะ ไม่ต้องมาใส่ใจพริกหรอก เออ พี่เบนซ์ ไปบ้านปุ่นน่ะพริกคงไม่ไปแล้วนะ เดี๋ยวพริกไปบอกปุ่นเอง พี่จะได้ไม่ลำบากใจ"

"มึงอย่ามาอำไอ้พริก อะไรวะ เหมือนมึงงอนกูเลย"

"พริกมีสิทธิ์อะไรจะไปงอนพี่"

"อ้าว ไอ้นี่ เออ กูทำอะไรไม่ถูกใจกูขอโทษมึงด้วยล่ะกัน อย่ามาทำท่างอนกูได้ไหม กูยิ่งง้อคนไม่เป็นอยู่"

พริกหวานหันหลังให้ทันที เหอๆ มันยิ้มครับท่าน ร้ายกาจมากนะหนูพริก

"ฮึ ไปส่งเค้าหน่อยสิ"

คือถ้ากำลังเรียกเรตติ้งอยู่เค้าจะใช้คำแทนตัวว่าพริกหรือผมนะ แต่ถ้ารู้ว่าตัวเองเหนืออยู่ก็จะเค้าอย่างนั้นเค้าอย่างนี้

"เออๆ ไปดิ"

เบนซ์ยอมจำนน ทำยังไงได้เป็นโรคแพ้น้ำตา เบนซ์จูงแขนพริกหวานไปเรียกรถแท็กซี่เพื่อที่จะกลับหอ

"ตกลงมึงไม่ได้เมาหรอกเหรอไอ้พริก"

"หายเมื่อกี๊นั่นล่ะ"

"หายไวจังวะ"

"ฮึ เพราะพี่นั่นล่ะ"

"อ้าว เกี่ยวไรกะกูวะ"

พริกเมินหน้าแอบแอบไปยิ้มอยู่คนเดียว

"เฮ้ย ทำไมมาเบียดกูจังวะ ร้อนนะมึง"

"มึนหัวอ่ะ พิงหน่อยดิ"

พริกหวานนี่ไม่น้อยจริงๆ เบียดตัวเข้าหา พอเบนซ์ทำท่าจะขยับหนีแต่ก็ไม่หนีพริกหวานยิ่งได้ใจ

"ทำไมหายใจแรงจังวะ"

"ก็เค้ามึนหัวอ่ะ"

"แล้วทำไมต้องดิ้นด้วยวะ"

"พี่นั่นล่ะอยู่เฉยๆ เค้าจะได้พักสายตา"

มีงี้ด้วยนะ เบนซ์เองก็ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าว่าอะไรไปอีกก็กลัวว่าจะเสียใจร้องไห้อีกจึงนิ่งเงียบเสีย

"พี่เบนซ์ ถามจริงๆเถอะ ไม่ได้ชอบพริกซักหน่อยเลยเหรอ"

พริกหวานเอ่ยขึ้น เบนซ์ถึงกับสะอึก

"เอ้ย ถามไรวะ"

เขินนะนั่น

"ถามไงก็ตอบดิ"

"ไม่รู้เว้ย ถามไรบ้าๆวะ"

"จะตอบไม่ตอบ"

พริกหวานผละออกมาจ้องมองหน้าของเบนซ์ที่อายหน้าแดงอยู่

"มึงจะรู้ไปทำไมวะ"

"ก็อยากรู้อ่ะ ตกลงว่าไงอ่ะ ชอบหรือไม่ชอบ"

"เว้ย อย่ามาจ้องกูแบบนี้นะ กูไม่ชอบ"

เริ่มอึดอัดขึ้นมา จะเบือนหน้าหนีแต่ว่า

"เอ้ย ไอ้"

ช้าไปแล้ว พริกจู่โจมหนักโถมหน้าเข้าประกบปากทันที เบนซ์จะดันออกแต่พริกหวานเกาะแน่นเสียแล้ว

"อื้อ อื้อ"

ครางอยู่ในคอแต่พริกหวานเองก็ไม่ยอมปล่อย เอาวะเลยตามเลย

"น้องๆ แวะม่านรูดเลยไหม"

คนขับแท็กซี่หันมาถาม ทั้งสองผงะออกจากกันทันที พริกหวานกระเด้งไปอีกทางนั่งกันคนละฝั่งเลยทีนี้

"อ่า"

ก้มหน้าอายกันทั้งสองคน ต่างคนต่างมองออกนอกหน้าต่างไม่ยอมพูดกันอีกเลยจนถึงหน้าหอ พริกหวานแอบอมยิ้มอยู่

"เอ่อ"

เบนซ์ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี

"พี่เบนซ์พาพริกไปเดินเล่นหน่อยดิ"

พริกหวานเห็นเป็นโอกาสเดียวที่จะรุกให้สัมฤทธิ์ผลจึงเอ่ยปากออกไป เบนซ์เองก็นิ่งอยู่

"ไปไหน ดึกแล้วนะ"

"ไปตรงสวนก็ได้"

"เฮ้ย มึงจะทำไรกูอีกป่ะวะ"

พริกหวานหันหลังให้ทันทีเพราะอดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม

"บ้าเหรอพี่ ใครจะทำอะไร พี่ก็พูดไป"

"มึงน่ะน่ากลัว เมื่อกี๊ก็"

พูดไม่จบประโยคก็อายหน้าแดงแทน

"ก็ อิอิ พี่ล่ะไม่ยอมบอกดีนัก"

พริกตอบอยู่ในคอ

"ไปดิ"

พริกยิ้มออกมา

"พี่เบนซ์ พี่เบนซ์จะเรียนที่เดียวกับพี่เฟียตเหรอ"

พริกหวานถามขึ้นระหว่างเดินไปยังสวนสาธารณะ

"เออ ว่างั้นล่ะ"

"แล้วพี่จะเรียนอะไรอ่ะ"

"ก็เรียนเหมือนไอ้เฟียตนั่นล่ะ"

"อะไรกัน ทำไมต้องตามเพื่อนตลอดด้วยอ่ะ พี่ไม่รู้เหรอว่าอยากเรียนอะไร"

"ทำไมจะไม่รู้วะ กูเรียนคอมฯกราฟฟิก กูชอบ ไอ้เฟียตมันก็ชอบ"

"อ้อ ก็ไม่บอกนิ"

"ถามทำไมวะ"

"ก็ดีใจอ่ะ ถ้าพี่เรียนที่เดียวกับพี่เฟียต แสดงว่าเค้าก็มีโอกาสได้เจอพี่อีก"

พริกหวานตอบเสียงเบา

"ทำไม จะกวนตีนกูอีกเหรอ"

"บ้าเหรอพี่ ทำไมคิดแต่ว่าเค้าจะกวนตีนพี่อ่ะ ไม่คิดล่ะว่าเค้าทำไปเพื่ออะไร"

พริกหวานตอกคืน เบนซ์เงียบไป

"แล้วมึงทำไปทำไมวะ"

เข้าทางของพริกหวานที่ฉายรอยยิ้มรออยู่ก่อนแล้ว

"นี่พี่ไม่รู้จริงๆเหรอว่าเค้าทำไปทำไม"

เบนซ์ส่ายหน้าทำหน้างงๆ

"อย่าบอกนะว่ามึงชอบกู ฮ่าๆๆ กูคิดแล้วเชียว กูบอกแล้วกูน่ะเสน่ห์แรง แต่กูไม่ได้ชอบ"

"ใครบอกว่าเค้าชอบพี่"

พริกหวานสวนขึ้นทันทีโดยไม่รอให้เบนซ์พูดให้จบ

"อ้าว แล้ว"

"เค้าคิดว่าเค้า รักพี่แล้วต่างหาก"

เบนซ์หน้าเหวอไปเลย อ้าปากหวอ พริหวานเองก็อายนะที่พูดออกไปก้มหน้าที่แดงก่ำอยู่

"เอ้ย มึง"

"จริงนะพี่ เค้าคิดว่าเค้ารักพี่จริงแล้วนะ"

"เอ่อ กู เอ่อ"

"พี่ยังไม่ต้องบอกหรอก เค้ารู้ว่าพี่จะบอกว่าพี่ไม่ได้ชอบผู้ชาย แค่อยากบอกให้พี่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงแค่นั้นเอง แค่นี้ก็สบายใจแล้ว"

ร้ายกาจมากจริงๆน้องพริกหวาน ทำเอาเบนซ์เม้มปากแน่นทีเดียว

"ตามใจมึงละกัน ร้องไห้อย่ามาหาว่ากูทำก็แล้วกัน"

เบนซ์พูดออกมาเบาๆ ใจแข็งเหลือเกิน

"เค้าไม่ได้หวังอะไรหรอกนะพี่ รู้อยู่แล้วล่ะว่าถ้ารักพี่ก็มีแต่เจ็บกับเจ็บ แต่ถ้าพี่ว่าพี่ควบคุมตัวเองเกี่ยวกับเรื่องความรักได้ด้วยเหรอ"

โห แต่ละดอกเล่นเอาเบนซ์สร่างเมาไปเลยทีเดียว

"เอ้ย กลับเว้ย ไม่ต้องไปดงไปเดินมันแล้ว ไอ้นี่"

เขินนะนั่นร้องออกมาหันหน้าไปทางอื่น

"อ้าว ทำไมล่ะพี่"

"ไม่อยากเดินแล้วโว้ย กูจะกลับไปนอน"

"ฮึ"

หน้างออีกรอบ

"ไม่อยากเดินกับเค้าเหรอ"

"เออดิ พูดห่าอะไรก็ไม่รู้"

"งั้นเค้าไปห้องพี่ได้ไหมอ่ะ"

"ไม่ได้เว้ย กูอยู่กับเพื่อน"

"งั้นพี่ก็ไปหอเค้า ไฟสูงกลับบ้านไปแล้วตอนค่ำ"

"ไปทำไมวะ หอกูก็มี"

"ก็ไปส่งเค้าอ่ะ ให้ถึงห้อง"

"ไม่เอาเว้ย ไปนะ"

พริกหวานเม้มปากแน่น

"อ่า"

เบนซ์เดินหนีไปก่อนเลย พริกหวานยืนนิ่งอยู่

"โอ๊ย"

ล้มลงจับขาไว้ เบนซ์หันมามอง

"เป็นไรวะ แกล้งทำอะไรอีก"

"แกล้งไรล่ะ ก็จะวิ่งตามพี่อ่ะ เจ็บ โอ๊ยเจ็บ"

พริกหวานเองทำหน้าเหยเก แกล้งทำเจ็บปวดอยู่ เบนซ์เองยืนมองอยู่แต่พริกเองก็ไม่ยอมแพ้ลงไปดิ้นแด่วๆอยู่

"ไหน เจ็บจริงป่ะเนี่ย"

"จริงดิ โอ๊ย ใครจะมาล้อเล่น"

พริกหวานเองก็กุมข้อเท้าไว้

"ไหนเอามาดู"

เบนซ์เดินมาหาแล้วนั่งยองๆลงจับข้อเท้าของพริกหวาน

"โอ๊ย เบาๆดิพี่เจ็บนะ"

ครางออกมา

"เดินไหวไหม"

"ไม่ไหวอ่ะ พี่พยุงหน่อยดิ ไปส่งหน้าหอก็พอ"

ทำเสียงละห้อยน่าสงสาร เบนซ์เองได้แต่ถอนหายใจออกมา พยุงร่างของพริกหวานขึ้น

"กอดคอกูดิ มึงมากอดทำไม"

"อ้าว นึกว่าให้กอดเอว อิอิ"

เกือบหลุดนะพริกหวาน

"เดินช้าๆดิพี่ โอ๊ย"

"อย่าสำออยหน่อยเลยมึง เดินเร็วๆกูอยากนอน"

"ก็เจ็บจริงอ่ะ"

พริกหวานเองก็กอดนัวเนียอยู่ ก้มหน้าลงต่ำไม่ให้เบนซ์มองเห็นรอยยิ้มที่ฉายออกมา พอถึงหน้าหอเบนซ์ก็หยุดกึกลง

"เดินขึ้นเองได้ไหม"

"คิดว่าได้ไหมอ่ะ"

ดูมันตอบ เบนซ์ได้แต่ถอนหายใจออกมา

"กูต้องขึ้นไปส่งมึงใช่ไหมเนี่ย"

"ให้เค้าเดินขึ้นไปเองก็ได้นะ"

พอถือไพ่เหนือกว่าก็รู้จักยิงเข้าเป้า

"เออๆ ขึ้นก็ได้วะ"

เบนซ์ตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นักแต่ก็ต้องยอมพยุงพริกหวานขึ้นห้องมา พอเปิดประตู

"พาไปที่เตียงหน่อยดิพี่"

"อะไรวะ ถึงห้องแล้วเดินเองดิ"

"โอ๊ย มันเจ็บอ่ะ"

พริกหวานเองก็ยังเล่นละครอยู่ ใจเมื่อยังไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้ไม่ยอมเลิกง่ายๆ

"โว้ย อะไรวะ ห้องมึงเหรอเนี่ย ทำไมรกจังวะ"

"ก็ยังไม่ได้เก็บอ่ะ"

"ไหนเตียงมึง"

"นั่นอ่ะ ค่อยนะพี่"

"เอ้ย"

พอถึงเตียงพริกหวานก็ค่อยๆนั่งลงพอได้จังหวะก็ดึงคอเบนซ์ลงมากอดอยู่ที่เตียง

"มึงจะทำไรวะ ปล่อยนะเว้ย"

"อะไรอ่ะ พี่"

พริกหวานเองขึ้นคร่อมอาการเจ็บไม่มีอีกเลย

"มึงจะทำอะไรไอ้พริก"

"ก็เอาพี่เป็นผัวไงพี่เบนซ์ อิอิ เสร็จแน่ๆ"

"แว้กก ไอ้พริก"

พริกหวานจู่โจมหนักทันทีทั้งคร่อมทั้งไซร้ ทำไม่เป้นหรอกแต่หน้ามืดทำไปงั้น เบนซ์ดิ้นอยู่ พลิกตัวขึ้นมาได้แต่พริกหวานกอดคอไว้แน่น

"อื้อ อื้อ"

พริกหวานกดคอลงมาจูบ

"อยากได้กูเป็นผัวนักเหรอมึง ได้ มานี่"

เบนซ์เองก็นึกสนุกขึ้นมาด้วยกึ่มเหล้าด้วย พอเบนซ์ดึงเสื้อผ้าออกจากร่างของพริกหวาน รายนั้นเองที่กลับอาย

"อ่า แม่จ๋า ทำไมหย่ายจัง"

ร้องออกมาเมื่อเบนซ์เผยเรือนร่างเช่นกัน

"มึงตายแน่ไอ้พริก อยากได้กูเป็นผัวนักใช่ไหม"

"อ่า มะเอาแล้ว มะเอา อ่า"

ดิ้นหนีสุดกำลัง เบนซืเองที่ดึงขาไว้

"แว้กก ไม่อาว เค้าไม่อาว"

"จะหนีไปไหน มานี่ซะดีๆเมียจ๋า"

เบนซ์เองเลือดขึ้นหน้ากดเอวของพริกหวานเอาไว้

"ไม่อ๊าว ไม่อาวแล้ว"

"ไม่ได้ มึงเห็นของกูแล้ว มานี่เลยมึงรักกูไม่ใช่เหรอ มาเป็นเมียกูซะดีๆ"

"แว้กก ช่วยด้วย"

เบนซ์กดหน้าของพริกหวานลงกับหมอนร้องอู้อี้อยู่ พอจะทำจริงๆก็ทำไม่ได้หรอกเพราะมันเกินขนาดไปหน่อย เบนซ์ล้มตัวนอนข้างๆ

"ฮือๆๆ ทำเค้าอ่ะ"

ร้องไห้ออกมา เบนซ์เองก็นอนแผ่อยู่

"ไหนบอกอยากได้กูเป็นผัว อะไรวะ แค่นี้ก็ร้องไห้ ไม่ไหวเลย แล้วจะมีผัวไว้ทำไมถ้าไม่ให้ผัวทำ"

"ฮึ เค้ามะเคยอ่ะ เค้ากลัว"

"อ้าว ไม่เคย ไม่ลองแล้วเมื่อไหร่มึงจะเคย"

"เหรอ งั้นลองใหม่ก็ได้ อิอิ"

ดูมันจากที่ร้องไห้อยู่นะ แสบได้โลห์จริงๆ เบนซ์เอ๋ยจะหนีไปไหนรอด เด็กมันร้องจะเอาๆซะขนาดนี้ อิอิ


เขียนโดย อิ๊กกี้


ปล ตอนพิเศษน้า ไม่อยากให้คู่ไหนๆหายไปเลยอ่ะ แต่มันแตกแขนงมาเยอะหลายคู่เหลือเกิน คาแรกเตอร์หลุดไปบ้างน้า
วันลอยกระทงไปลอยไหนกันเอ่ย อิอิ ส่วนคนเขียน ขี้เกียจอย่างแรง ไม่ลอยมาหลายปีแระ ฝังจำ ฝังใจ อิอิ ก็ขอให้เพื่อนๆมีความสุขมากๆนะคร้าบ ในวันลอยกระทง อย่าหลงทางล่ะ แว้กกกกก

[pinkky_kiku]

จิ้มคนเขียนค่ะ  

พริกหวาน เธอมารยา หลายหมื่นเล่มเกวียน
เบนซ์คงตามทันหรอก ต๊าย เบนซ์เสร็จแน่ 

[win200]

พริกหวานแสบได้โล่ห์
พี่เบนซ์คงเรียบร้อบกับพริกหวานในอีก 1-3 ตอนต่อมา

[lasom]

ม่ะใช่พริกหวานแล้วพริกขี้หนูชัดๆๆ แสบจริงๆเด็กพวกนี้
ตกลงคืนนี้มันจะได้รึไม่ได้กันนิ ลุ้นเนะ

[booboos]

555 เบนซ์เสร็จพริกหวานก็คราวนี้ใช่มะ 

[Akad3ar]

พริกหวานแรงตลอดดดดดดดดด

[lervair_y]

ูดีจัยด้วยน้าที่จะมีฝามีแว้วอยากอ่านเอ็นซีคู่นี้มากมากเลยอ่ะแบ่ง
พริกสู้ๆจ้า

[p_phai]

พริกเผด็จศึก

[roseen]

ช่วงหลังๆรู้สึกว่าจะหื่นกันน่าดู

[VICTORY]

พริกหวานนน ร้ายกาจมากกกกก
จะปล้ำพี่เบ๊นเองเลยยเรอะ


ได้พี่เบ๊นเป็นสามีแล้วว ดีใจด้วยยน่ะ

[meiji]

หึหึหึ พริกร้ายไม่เบานะเนี่ยยย
เบนซ์เจอแบบนี้ไป รอดยากนะ 5555 

[gayraygirl]

พริกเอ้ย ขอป้าไปทำใจกับความแรงของหนูแปปนะลูก
คลานกลับมาเม้นต่อ เจ้าพริกนะมันน่านัก พอเบนซ์จะทำจริงดันไม่ให้ซะนี่
ไม่รู้พริกทำค้างหรืออิ๊คทำค้างกันแน่ เหอๆ