วันนี้มาติดกันเนะ อิอิ จุ๊บๆๆๆ
(เปิดตัว)พอทายาเสร็จก็พากันออกไปเดินเล่นตามหมู่บ้าน เพิ่งรู้ว่าญี่ปุ่นเป็นขวัญใจของคนทั้งหมู่บ้าน เดินผ่านบ้านไหนก็เรียกให้ไปเอาขนม
"เอ้ย ปุ่นนี่ ปุ่นๆๆ มาเมื่อไหร่"
เสียงเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันร้องเรียก แต่ท่าทางเขาดูเป็นหนุ่มแล้ว
"อ่า นัทเนะ มาเมื่อตะกี๊ ทำรายอ่า"
"ก็มาหานายนั่นล่ะ เห็นพ่อนายบอกว่าจะกลับวันนี้ เราเลยมารอ"
"เอ๋ รอเราหรา อิอิ มีอะไรมาฝากอ่ะ"
แทนที่คนมาจากทางอื่นจะมีอะไรมาฝาก แต่นี่ถามหาเอาของฝากจากคนที่อยู่ที่นี่
"อ่า เรามีหนมมาฝากน้า นี่งายขนมดอกบัว ป้าเราเพิ่งทอดเสร็จ นายชอบกินไม่ใช่เหรอ"
"อิอิ รู้จายจริงๆเนะอน่าร้ากน้านัท"
ญี่ปุ่นยื่นมือไปฉวยเอาถุงขนมมาจากมือเพื่อนทันที
"เอ๊ะ แล้วนี่เพื่อนนายเหรอปุ่น"
"เปล่า แฟนเราเนะ"
"ห๊า แว้กกก นายมีแฟนแล้ว"
"เอ๋ ร้องเสียงดั๊งดังเนะ"
"แล้วเราอ่าปุ่น"
"เอ้ย อะไรวะ ไอ้เปี๊ยกไอ้นี่มันเคยจีบแกเหรอ"
เฟียตโวยวายทำตาโตใส่ทันที
"เอ๋ ทำมายอ่านัท นายจีบเราหรา อิอิ"
นัทหน้าซีดลงเบะปาก
"อ่า นายไม่รู้ตัวเหรอ เราชอบนายนะ"
"หวาย ชอบมะได้แล้วเนะ เค้ามีฝามีแล้วอ่า"
"อ่า ปุ่นใจร้าย เอาคืนมาน้า หนมเราอ่า"
"หวาย ให้แล้วเนะ มะได้ๆ เอาคืนมะได้"
ญี่ปุ่นกอดขนมไว้ในอก
"แอ่ะ นายอ่ะ เรารอนายนะเนี่ย ทำไมพาผัวกลับบ้านแบบนี้อ่า"
"เอ๋ มีผัวก็ต้องพาผัวกลับบ้านเนะ แล้วเพื่อนๆไปหนายอ่า"
แถไปเรื่องอื่น จนเพื่อนเปลี่ยนสีหน้าไม่ถูก เฟียตยืนอมยิ้มอยู่ดูทีท่าของญี่ปุ่นอยู่
"เพื่อนๆก็ไปรอนายที่บ้านของมิกซ์อ่ะ ไปหากัน"
"ทำไมไปอยู่บ้านมิกซ์เนะ มาหาเราไม่มาบ้านเราอ่า เนี่ยให้เราเดินไกล๊ไกล พ่อหมีขาวยิ่งเจ็บไข่อยู่ อิอิ"
"หือ อารายอ่า"
นัททำหน้าสงสัย เฟียตจับบ่าของญี่ปุ่นไว้ทันทีกลัวจะปากโป้งบอกออกไป อายเด็ก
"อิอิ มะบอกเนะ เรื่องในครอบครัว แหะๆ นายพาไปดิ"
ญี่ปุ่นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วยื่นขนมดอกบัวให้เฟียตลองกิน
"ทำไมมันเยิ้มอย่างนี้วะ"
"อาหร่อยน้า"
พอเดินผ่านบ้านคนนั้นคนนี้เห็นอะไรก็ร้องทักไปหมด
"ป้าจ๋า ทำไมฝรั่งลูกโต๊โตน้า"
"อ้าว หนูญี่ปุ่น มาๆป้าสอยให้ ปิดเทอมเหรอค้า มาอยู่นานไหมเอ่ย"
คือว่าคนตัวใหญ่หิ้วถุงใส่ผลไม้เอย ขนมเอยเต็มสองมือแล้ว แต่คนตัวเล็กกลับสนุกสนานกับการร้องทักทายบ้านนั้นบ้านนี้ ทักบ้านไหนเป็นต้องได้ของกินมาเป็นกระบุง
"พอแล้วแม่หมีอ้วน กูถือไม่ไหวแล้วนะ"
"เอ๋ เขาให้อ่า เค้ามะได้ขอซะโหน่ย"
"นั่นล่ะ อย่าไปทักเขา มึกนี่ฮอตจริงนะ"
"อิอิ เค้าน่าร้ากอ่า"
พอเดินไปสักพักก็ไปถึงบ้านของมิกซ์ เป็นบ้านปูนสมัยใหม่ มีต้นมะม่วงต้นใหญ่ขึ้นอยู่หน้าบ้านหลายต้นจนร่มครึ้ม
"ญี่ปุ่น พวกเราปุ่นมาแล้ว"
เสียงเด็กชายร้องขึ้น แล้วก็เฮโลกันออกมาหา มีแต่เด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน
"คิดถึงจังเลยอ่าญี่ปุ่น นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอ"
"อุ๊ย อวบขึ้นป่ะปุ่น แก้มป่องเชียว"
"ข๊าวขาวอ่าปุ่น แก้มแดงเลยอ่า"
เสียงเพื่อนทักจับนั่นจับนี่ยังกับตัวประหลาด ญี่ปุ่นยืนให้เพื่อนๆจับเล่นอย่างสบายอารมณ์
"เราเหนื่อยเนะ ไปนั่งก่อนๆ"
พูดขึ้นมาพอเห็นคนมารุมล้อมก็ทำท่าเป็นคนดังไปเสีย
"อิอิ เรามีของมาฝากด้วยน้า เยอะแยะเลยอ่า"
"เอ้ย"
นัทร้องขึ้นเพราะเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง
"อารายอ่านัท ไปช่วยพ่อหมีขาวหิ้วหน่อยเนะ"
นัทหน้าเจื่อนไป เดินทำหน้างอไปช่วยเฟียตที่เดินโซเซอยู่
"ทำไมมารอเราที่นี่อ่า เอ๋หิวน้ำหวานสีเขียวจังเลยอ่า"
เฮ้อ ระบุชนิดไปอีกต่างหาก
"ได้ๆ เรามีๆ เดี๋ยวเราไปเอามาให้"
เพื่อนๆต่างมารุมถามนั่นถามนี่อยู่ ญี่ปุ่นก็ตอบไปตามจริงประมาณสามเปอร์เซนต์ที่เหลือโม้แหลก
"เอ๋ แล้วนั่นใครอ่า หล๊อหล่ออ่ะปุ่น"
เด็กสาวมัดแกละพูดขึ้นแล้วอายเอง
"อ้อ พ่อหมีขาว แฟนเราเนะ"
"กรี๊ดดดด"
ทั้งหญิงทั้งชายกรี๊ดขึ้นพร้อมกัน ทำหน้าเหมือนเจอผีตอนกลางวัน หันขวับไปหาเฟียตทันที
"แฟนนาย"
ร้องขึ้นพร้อมกันอีก ญี่ปุ่นหัวเราะเอิ๊กอ๊าก
"เนะ แฟนเราอ่า ทำมายอ่าต้องตกใจเนะ"
"อ่าปุ่น นายชอบผู้ชายเหรอ ว้ายแล้วเราล่ะ"
เด็กสาวมัดแกละคนเดิมทำหน้าเหมือนพลาดตำแหน่งเทพีสวนมังคุด
"เอ๋ ปุ๊กก็ชอบเราหรา อิอิ ทำมายชอบเราเย๊อะเยอะเนะ"
"อ่า"
เพื่อนๆอ้าปากค้าง มองหน้าญี่ปุ่นทีมองหน้าเฟียตที เฟียตนั่งอยู่ที่เก้าอี้ถัดไปเริ่มเหงื่อตก แต่ญี่ปุ่นกลับนั่งลั่นล้าอยู่กินน้ำเขียวสบายใจไป
"เอ๋ อย่ามองพ่อหมีขาวเค้าเยอะน้า อิอิ"
ญี่ปุ่นปีนข้ามเพื่อนไปนั่งตักเฟียตทันที
"แว้กกก กรี๊ดดด ที่สุดอ่าญี่ปุ่น"
เพื่อนๆเองที่อาย เฟียตเองก็ทำตัวไม่ถูก ญี่ปุ่นเอาน้ำเขียวป้อนให้เฟียต รายนั้นตอนแรกก็อายๆ แต่เอาวะ
"เอ๋ ร้องอีกละ ทำมายอ่า ก็เค้าเป็นแฟนกันเนะ นั่งๆ ไม่เห็นเป็นราย"
"อกหัก"
เด็กหญิงมัดแกละกับนัทพูดขึ้นพร้อมกัน ทำหน้าเศร้า
"เอ๋ อกหักทำมายอ่า นัทก็ชอบกะแกละไปเนะ อิอิ รักกันๆๆ"
ยังมีหน้าไปพูดอีก เพื่อนๆยังเหวออยู่ไม่หาย แต่ญี่ปุ่นไม่ได้สนใจนั่งอยู่บนตักของเฟียตหัวเราะคิกคักอยู่ ปากก็จับนั่นจับนี่มากิน กินคนเดียวไม่พอยื่นไปข้างหลังให้คนตัวใหญ่กินด้วย
"วันนี้จาไปหนายกันหรา เพื่อนๆ"
"ไม่รู้จะไปไหนอ่ะ นายอยากไปไหนล่ะ"
"วันนี้เราเพิ่งมาถึงเนะ ง่วงนอนอ่า เหมือนฝนจาตก เรากลับไปนอนก่อนเนะ คืนนี้ไปกินข้าวบ้านเราน้า เดี๋ยวให้แมแม่เราทำสุกี้เลี้ยง"
เสียงเพื่อนเฮขึ้นชอบใจ
"แต่บ้านเรามะมีน้ำหวานน้า หนมด้วยอ่า"
ช่างเข้าใจพูด เพราะรู้ว่าเพื่อนๆต้องอาสาเอาไปแน่นอน
"เราเอาไปๆ เรามีๆ"
จริงตามคาด ญี่ปุ่นยิ้มออกมาพราว
"ปะพ่อหมีขาวกลับไปนอนเนะ"
พอลุกขึ้นก็เดินออกจากที่ทันที
"เอ้ย พี่เค้าเป้าตุงอ่า"
นัทร้องขึ้นเพราะเห็นความผิดปกติที่เป้ากางเกงของเฟียต
"กรี๊ดดด ใหญ่โต"
ทั้งเด็กหญิงเด็กชายกรี๊ดขึ้นพร้อมกัน ทำหน้าเหมือนเห็นพระถังซำจั๋ง
"หวาย ห้ามดูเนะ ของเราน้า"
ญี่ปุ่นมาเอาตัวบังไว้
"ทำไมพ่อหมีขาวโด่อีกแล้วอ่า"
"อ้าวไอ้นี่ ก็มึงเล่นนั่งทับเด้งไปเด้งมานี่หว่า"
เฟียตพูดอายๆเอามือปิดไว้
"อิอิ รีบกลับๆ เค้าอยากเล่นแล้วอ่า"
รีบจูงมือเฟียตเดินหนีไปทันที เฟียตได้แต่ส่ายหน้าเดินเอามือกุมเป้าเดินลิ่วตามญี่ปุ่นไป เสียงเด็กก็อื้ออึงขึ้นทันที
"อ่าฝนจาตกแล้ว เร็วๆเนะพ่อหมีขาว วิ่งๆ"
ญี่ปุ่นเห็นท้องฟ้ามืดฟ้ามัวดินมา เสียงคำรามของฟ้าก็ดังสนั่น อยู่ต่างจังหวัดแบบนี้เวลาฝนตกฟ้าร้องเสียงดังน่ากลัวกว่าอยู่ในเมืองหลายเท่านัก ทั้งสองวิ่งตามกัน
"เอ้ย รอด้วย รอกูด้วยกูเจ็บไข่นะมึง"
เฟียตร้องขึ้น ญี่ปุ่นหยุดกึกลง
"อ่าเค้าลืมเนะ อย่าวิ่งๆ เดี๋ยวไข่มะหาย อิอิ"
หัวเราะออกมา เฟียตได้แต่กัดฟัน เดินตามกันไป ในที่สุดฝนก็เทลงมา
"อ่า เปียก เปียกเนะ"
กว่าจะถึงบ้านก็ตัวเปียกปอนกันทั้งคู่
"ว้ายคุณลูก เปียกมาเลย ไปๆไปอาบน้ำสระผมเดี๋ยวไม่สบายนะค้า"
คุณแม่มิซาเห็นก็ร้องออกมาทันที
"อยากกินโอวัลตินอ่าแมแม่"
"ได้ค่าเดี๋ยวแมแม่ไปชงให้ ไปๆลูกพาพี่เขาไปอาบน้ำก่อน"
ญี่ปุ่นพาเฟียตเดินตามไปอาบน้ำที่ห้องน้ำชั้นล่าง
"ว้าย จะอาบด้วยกันเหรอคะ ลุกญี่ปุ่นของแมแม่"
"เอ๋ ก็เค้าอาบน้ำด้วยกันทุกวันเนะ ทำมายอ่าแมแม่ ไม่เปลืองน้ำเนะ พ่อหมีขาวจะได้สระผมให้เค้างาย"
"อ่า ค่ะๆ ตามใจคุณลูก"
คุณแม่มิซาหน้าเจื่อนๆไป ถอนหายใจออกมาทำหน้าไม่ถูก นี่ลูกเราก้าวหน้าไปขนาดนี้เชียว พอเข้าไปอาบน้ำก็ลั่นล้าร้องเพลงอยู่ เฟียตเองก็รู้หน้าที่คอยถูกสบู่สระผมให้เหมือนเคย
"เอ้ย อย่าดิ้นดิเดี๋ยวสบู่เข้าตากู"
"แอ่ะ ก็อยู่นิ่งๆมันไม่หนุกเนะ พ่อหมีขาวๆยังเจ็บน้องไข่อยู่ไหมอ่า"
"นิดหน่อย"
"อิอิ งั้นเราก็ทำรักกันได้แล้วเนะ"
"อ่า จริงนะมึง คราวนี้กลัวมีอุปสรรคอีกอ่ะดิ"
"อ่า ทำไงอ่า"
"รอตอนนอนดีกว่า กูจะรอ กูขี้เกียจเสียอารมณ์อีก"
"อิอิ เร็วเนะไปกินโอวัลติน เค้าหนาวแล้วอ่า"
"เออ เร่งจังเว้ยก็มึงดิ้นพราดๆแบบนี้มันจะเสร็จเร็วยังไงล่ะ"
เฟียตเอ็ดเอาญี่ปุ่นทำหน้าย่นหยุดดิ้น พออาบน้ำเสร็จก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมากินโอวัลตินร้อนกัน แล้วก็ขึ้นไปนอนพัก
"อิอิ มาๆเค้ากอดหน่อยเนะพ่อหมีขาว"
"ฝนตกหนักเหมือนกันนะเนี่ย"
"อิอิ ไหนอ่าน้องชายหมีขาวอ่า มาเล่นกับเค้าหน่อยเนะ"
ว่าแล้วก็ลงช่วงล่างทันที งัดน้องชายของเฟียตออกมาสูดอากาศหัวเราะคิกคักอยู่ เฟียตเริ่มจะชินนอนให้ญี่ปุ่นเล่นไปตามสบาย พอเล่นไปได้สักพักก็นิ่งเงียบไปคงหลับ เฟียตจึงดึงตัวขึ้นมากอดห่มผ้า
"กูรักมึงจริงๆว่ะไอ้เปี๊ยก ยิ่งใกล้กูยิ่งรัก"
เฟียตพูดอยู่คนเดียวแล้วหอมฟอดใหญ่กอดคนตัวเล็กกระชับเข้ากับอก ส่วนคนตัวเล็กก็ทำปากจุ๊บจั๊บแสดงให้รู้ว่าหลับสนิทแล้ว
"ลูกญี่ปุ่นค้า ตื่นได้แล้วค่าเพื่อนๆมากันแล้ว"
เสียงคุณแม่มิซาเคาะประตูดังอยู่หน้าห้อง
"อือ แม่หมีอ้วน แม่เรียกแล้ว"
เฟียตสะดุ้งตื่นแล้วเขย่าตัวญี่ปุ่นให้ตื่น
"โม๊ะๆๆ"
"ฮ่าๆ อะไรวะ โม๊ะๆ"
เฟียตหัวเราะออกมาเพราะญี่ปุ่นดันหน้าเข้าหาตัวทำปากจุ๊บจั๊บอยู่
"ตื่นๆแม่หมีอ้วน ไปกินสุกี้กัน"
"อ่า สุกี้เนะ"
ไม่อยากจะเชื่อกระเด้งตัวขึ้นทันที
"นั่นแน่ พอพูดเรื่องกินนี่มึงตื่นเลยนะ"
"อิอิ กอดเค้าอ่าพ่อหมีขาว อิอิ"
"กอดดิ ก็แม่หมีอ้วนกอดอุ่นดี"
"แอ่ะ เค้ามะได้อ้วนซะโหน่ย พ่อหมีขาวล่ะอ้วน"
"ไหนดูดิ พุงเริ่มป่องแล้วเนี่ย"
เฟียตเอามือถลกเสื้อขึ้น ญี่ปุ่นก็ดิ้นพรวดพราดอยู่
"แอ่ะ อิ๊ๆๆ จั๊กจี๋อ่า มะเอาน้า มะเอา"
ญี่ปุ่นร้องเสียงดัง
"นี่แน่ น้องชายโด่หรา อิอิ จับๆเนะ"
ไม่ยอมแพ้เช่นกันจับน้องชายของเฟียตเล่น
"อะแฮ่ม ทำรายกันหราสองคน"
เสียงกระแอมดังลอดประตูเข้ามา เฟียตดันตัวออกจากการคุกคามของญี่ปุ่น
"เดี๋ยวไปน้า เค้าเล่นน้องชายพ่อหมีขาวก่อนน้า"
เสียงหัวเราะคิกคักดังมาเฟียตดันตัวญี่ปุ่นออกแล้วไปใส่เสื้อผ้าให้รัดกุม ญี่ปุ่นเดินไปเปิดประตูทันที
"แว้กก"
หลายหัวขมำเข้ามาในห้องทั้งเด็กหญิงเด็กชาย
"อ่ามาแอบดูเค้าหรา"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นใส่เด็กๆหัวเราะแหะๆแล้วรีบเดินลงจากห้องไป
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1008779 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก