อิอิ คิดถึงกันไหมอ่า ตอนนี้เขียนให้หายคิดถึงน้า สั้นจุ๊ดจู๋ อิอิ อย่าว่าเค้าน้า เค้าง่วงนอนเนะ อิอิ
(เอ่อ........)
พอกลับมาห้องเฟียตก็ประคบประหงมแฟนตัวเล็กหน้าเอ๋อเป็นอย่างดี อยากได้อะไรหาให้หมด คนตัวเล็กก็ไม่ได้สำเหนียกอะไรได้ใจใหญ่ ชี้เอานั่นเอานี้ พอถึงห้องก็ขึ้นไปนอนดิ้นพรวดๆบนเตียง เฟียตเองบางทีก็อยากจะเตะเอาเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ลงเพราะเห็นเวลาดุญี่ปุ่นทีไรทำหน้าย่นใส่ก็อมยิ้มออกมา
"หมีขาวเอาเสื้อเค้าไปปั่นแล้วหรา แล้วเค้าจะใส่อารายอ่า"
ญี่ปุ่นควานหา เสื้อผ้าตัวเองในตะกร้าแต่ก็ไม่เจอคุ้ยใหญ่
"เออ ใส่ของกูก่อนดิ"
"แอ่ะ ตัวเบ่อเร้อเนะ"
"เออน่า ใส่ๆไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยกลับไปเอา"
"เอ๋ พุดเหมือนจะเค้ามาอยู่ด้วยเนะ อิอิ"
ญี่ปุ่นพูดเล่นๆ แต่เฟียตกลับคิดขึ้นมาได้ว่าน่าจะชวนญี่ปุ่นมาอยู่ด้วยกันเสียเลย เผื่อจะมีโอกาส
"เออ นั่นสินะ มึงก็ย้ายมาอยู่กะกูเลยดิ จะได้ไม่เทียวไปเทียวมา"
"เอ๋ มะเอาอ่า เดี๋ยวบอยกะเอกงอนเค้า"
"มันจะงอนอะไรวะ แต่เดิมมันก็อยู่กันสองคนนี่ มึงล่ะไปขออยู่กะเค้า"
"แอ่ะ"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นใส่ ทำท่างอน
"โอ๋ๆ มาอยู่กับกูนี่ล่ะ ไม่ต้องมากเรื่อง"
ญี่ปุ่นทำท่าคิดอยู่ ถ้ามาอยู่กับเฟียตจริง ไม่ต้องเสียค่ากับข้าว มีคนซักผ้าให้ มีคนล้างห้องน้ำให้
"โอเชๆ อิอิ"
ตอบตกลงทันที
"แต่เอ๋ เดี๋ยวหมีขาวก็จบแล้วนิ แล้วเค้าจาอยู่กะครายอ่า มะเอาดีกว่า"
ญี่ปุ่นเปลี่ยนลำกลางคลอง เฟียตหน้าเหวอไป
"เฮ้ย มึงก็มาอยู่แค่เทอมที่เหลือดิวะ ไม่ต้องย้ายออกมาก็ได้ แต่มานอนกะกูทุกวัน"
"เอ๋ทำมายอ่า ปิดเทอมเค้าต้องกลับบ้านเนะ คิดถึงแมแม่ พอพ่อเค้าเนะ"
"โอ๊ยไอ้นี่ ปิดเทอมมึงก็กลับบ้านไปดิวะ กูก็จะกลับบ้าน ใครจะนอนกะมึงทุกวันน้ำลายยืดจะตาย"
"แอ่ะ หมีขาวอ่า นิสัยไมดีน้า ว่าเค้าหรา งั้นคืนนี้ไม่นอนด้วยดีกว่า"
"เฮ้ย ไม่ได้ โอ๋ๆ ไม่ว่าแล้ว โหมึงนี่นะ เมียเหนือหัวจริงๆ"
"อิอิ อาบน้ำให้หน่อยผัวหมีขาว อิอิ"
ญี่ปุ่นได้ทีใช้ทันที เฟียตยืนส่ายหน้าอยู่
"เออ ถอดเสื้อผ้าดิ"
ทีเรื่องแบบนี้ ญี่ปุ่นกลายเป็นคนว่าง่ายขึ้นมาทันที สลัดเสื้อผ้าออกจากร่างอย่างง่ายดาย พออาบน้ำก็ยุกยิกกระดุกกระดิกตลอดเวลา เฟียตเองก็ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา ปล่อยให้ญี่ปุ่นจับคลึงเล่นอย่างสบายอารมณ์
"หนายอ่าเสื้อผ้าหมีขาว อ่า"
"อ่ะ ใส่ได้ล่ะ ตัวนี้ตอนมอสี่"
เฟียตโยนเสื้อยืดกับ กางเกงขาสั้นให้ญี่ปุ่นพอใส่ก็หัวเราะร่าออกมา
"แอ่ะ เหมือนใส่เสื้อพ่อเลยอ่า ตัวหย้ายหย่ายเนะ"
"ใส่ๆไปเหอะ อย่าเรื่องมากเดี๋ยวก็นอนแล้วนี่"
"หวาย ยังมะนอนเนะ จะอ่านหนังสือ หมีขาวอยากสอบตกหรา อิอิ"
ทำพูดดีไปอย่างนั้นเอง ทั้งที่พอแต่งตัวทาแป้งเสร็จเอาหนังสือมากางนอนอ่านบนเตียง ขยับขาไปมา ก็ตาเริ่มปรืออ่านยังไม่ได้สักหน้า
"เฮ้ยๆ ไอ้เปี๊ยก มึงนอนแล้วเหรอ"
เฟียตเห็นนิ่งไปจากกลิ้งไปกลิ้งมาก็เขย่าตัวดู แต่คนตัวเล็กกลับทำปากจุ๊บจั๊บอยู่ เฟียตจึงอุ้มตัวญี่ปุ่นขึ้นให้นอนในท่าทางที่ดีกว่าเดิม เฟียตอ่านหนังสือต่อแต่คอยมองคนตัวเล็กอยู่ตลอดเวลา พอมองแล้วก็ยิ้มชอบใจ
พอเช้าก็ตื่นไปโรงเรียนด้วยกัน ญี่ปุ่นก็ชี้นิ้วเอาของกินรายทาง เฟียตเองก็ตามใจตามประสาเห่อ พอเห็นบอยกับเอกเดินมาท่าทางกระหนุงกระหนิง ญี่ปุ่นก็ปรี่เข้าไปหา
"บอยๆ ทำไมเดินขาถ่างๆแบบนั้นอ่ะ เจ็บขาหรา"
ไม่พูดเฉยๆก้มลงไปดูอีกต่างหาก
"แว้กก ปุ่นทำอะไร"
"เอ๋ เราว่าบอยต้องเจ็บขาแน่ๆเนะ"
"เอ่อ เราเจ็บขานิดหน่อยอ่ะ"
พอพูดเสร็จก็หน้าแดงเป็นลูกตำลึง เอกเองก็ยืนยิ้มอยู่
"หนายเราดูหน่อย เราจะบีบให้เนะ จะได้หาย"
"แว้กก ไม่เอา เราไม่เป็นไร ปุ่นอ่ะ ว่าแต่ไปนอนกะหมีขาวเป็นไงมั่งอ่ะ"
บอยแถไปเปลี่ยนเรื่องทันที
"อิอิ ก็ดีเนะ หมีขาวชวนเราไปนอนด้วยทุกวันเนะ แต่เราไม่เอาอ่า กลัวนายกะเอกงอน"
"เฮ้ย ไม่ง๊อน งอนเงินที่ไหน กูไม่งอน ไปดิๆ"
เอกร้องขึ้นมายิ้มร่าอย่างลิงโลด
"เอ๋ ทามมายอ่า ชิ น่าฉงฉัยเนะ"
ญี่ปุ่นทำหน้าย่นครุ่นคิดอยู่
"บอยๆ มานี่หน่อยเราจะสืบ"
"หือสืบอารายอ่ะ"
ญี่ปุ่นลากแขนบอยเดินหนีไปทันที
"อิอิ เราว่าบอยต้องทำอารายมาแน่ๆ อิอิ บอกเราน้า ห้ามปิดน้า"
ญี่ปุ่นทำหน้าฉลาดขึ้นมาทันที เป็นครั้งแรกในรอบปีที่บอยเห็นหน้าแบบนี้จากใบหน้ากลมๆแก้มป่องของญี่ปุ่น
"บ้าเหรอปุ่น เราเจ็บขาจริงๆ"
"เราไม่เชื่อเนะ ปลาดุกทำไรบอยอ่า"
ญี่ปุ่นยิงเข้าประเด็น บอยบิดตัวไปมาเขินหน้าแดง
"อ่า จริงๆด้วยเนะ เป็นไงบ้างอ่าบอย บอกเราหน่อยดิ"
"บ้าเหรอปุ่น ก็ดีนะ อิอิ"
บอยเผยความลับออกมาอย่างลืมตัว
"ห๊า นายให้ปลาดุกแหย่แล้วหรา แว้กก"
ญี่ปุ่นร้องออกมาเสียงดัง
"ปุ่นเบาๆหน่อยเดี๋ยวใครก็ได้ยินหรอก"
บอยทำหน้าเครียดทันที
"อิอิ อยากรู้เนะ เล่าให้ฟังหน่อย"
"ห้ามไปบอกใครนะ เราโกรธนายจริงๆด้วย"
บอยขู่แล้วหันซ้ายหันขวา
"โอเช ไม่บอกเนะ"
"ก็ตอนแรกเจ็บนะปุ่น เราแทบทนไม่ไหว แต่เอาไปเอามา อิอิ เขินอ่า"
"เอ๋ ทำไมหน้าแดงเนะ"
"ก็เราเขินนิ เอาไปเอามาก็ดีอ่ะ เราชอบ"
บอยแทบจะมุดหัวลงไปใต้โต๊ะอายหน้าแดง ญี่ปุ่นนิ่งฟังอยู่ทำท่าครุ่นคิดหนักขึ้น พอถึงเวลาเรียนก็วกคิดอยู่แต่เรื่องนี้ พอเลิกเรียนญี่ปุ่นก็วิ่งออกจากห้องไปทันที
"หมีขาวๆ กลับบ้านเนะ"
ญี่ปุ่นร้องไปแต่ไกล
"เฮ้ย เมียมึงมาตามว่ะ"
เบนซ์ล้อเลียนเฟียตทันที แต่คราวนี้ไม่ยักโวยใส่เพื่อนเก็บของแล้วเดินยิ้มแก้มปริเข้าหาคนตัวเล็กที่ วิ่งเข้ามาทันที
"กูกลับแล้วโว้ย เมียกูมาตาม"
เฟียตพูดแล้ว เดินไปกอดคอญี่ปุ่น
"หิวข้าวแล้วเหรอไอ้เปี๊ยก"
"ม่ายอ่า กลับบ้านๆ"
"อ้าว มาแปลกเว้ย รีบกลับทำไมกูยังไม่ได้กินข้าวเลย"
"กลับก่อนเนะ แล้วค่อยมากิน"
"มึงมีอะไรวะ ทำมีลับลมคมใน"
"บ้าหรา อิอิ"
ญี่ปุ่นทำท่าอายเดินลิ่วนำหน้าไป เฟียตต้องวิ่งตามไป พอถึงห้องญี่ปุ่นก็ปากระเป๋าเข้าข้างฝา
"หมีขาวๆ แหย่เค้าหน่อยดิ"
ญี่ปุ่นพูดขึ้นไม่มีรีรอ ไม่มีอาย เฟียตถึงกับสะอึก
"อะไรน๊ะ"
"เอ๋ ก็แหย่ก้นเค้าอ่า เอาน้องชายหมีขาวแหย่เนะ มาๆ"
ยังพูดหน้าตาเฉยอยู่ เฟียตยังอึ้งไม่หาย
"กลัวมึงเจ็บอ่ะ"
"ไม่เจ็บ เค้าจะทนเนะ มาดิเร็วๆ"
เร่งเขาอีก ญี่ปุ่นรีบถอดกางเกงออกทันที พอเห็นก้นขาวๆของญี่ปุ่นเฟียตเองก็ไม่ต้องใช้เวลาปลุกปั่นอารมณ์นาน ตั้งสู้ทันที
"เอาโลชั่นก่อน"
"อิอิ จะเจ็บมั้ยน้า"
ยังมีหน้ามาหัวเราะคิกคักชอบใจอยู่ เฟียตหหยิบโลชั่นมาแล้วเทลงลูบทั่วก้นของญี่ปุ่น
"อิอิ เย็นอ่า"
"เออน่า เดี๋ยวก็ลื่นเองล่ะ"
เฟียตพูดแล้วจัดแจงท่วงท่า
"อิอิ ยกขาเค้าด้วยอ่า เขิน"
"เอานิ้วแหย่ก่อนไหม จะได้ไม่เจ็บ"
"แอ่ะ มะเอาอ่า เอาอันนั้นล่ะ เข้ามาเล้ย"
ญี่ปุ่นผงกหัวขึ้นมองน้องชาย ของเฟียตแล้วยิ้มร่าเริง
"ทำไมมันแน่นจังวะ มึงอย่าขมิบก้นดิ ปล่อยตามสบาย"
เฟียตพยายามแหย่น้องชายเข้าไปแต่ก็ไม่ใช่ง่าย แต่พอผ่านช่วงหัวเข้าไปนดเดียว
"อ่า เจ็บอ่า เจ๊บ"
ญี่ปุ่นร้องออกมา
"แต่เอ๋ บอยบอกเจ็บแป๊บเดียวเนะ อดทนๆ"
ญี่ปุ่นบอกกับตัวเองแล้วกัดฟันทน
"เจ็บ ไหมไอ้เปี๊ยก"
"เค้าทนได้ ฮ่า เจ็บเนะ แว้กกก"
พอเฟียตขยับเข้าไปได้แค่ส่วนหัวญี่ปุ่นก็ดิ้นพรวดพราดน้ำตาไหลออกมา
"อยู่เฉยๆดิ เดี๋ยวก็ดีเอง"
เฟียตเริ่มเสียงกระเส่า ส่วนญี่ปุ่นก็หยุดดิ้นคิดไปถึงคำที่บอยบอก
"อดทนเนะ อดทน"
ญี่ปุ่นกัดฟันทนอีกรอบ เฟียตก็ค่อยๆขยับเข้าไปทีละนิด หน้าตาเขาเหยเก ส่วนญี่ปุ่นก็เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาเองแต่ก็ทนกัดฟันอยู่
"อย่าเบ่งดิ ไอ้เปี๊ยก"
พยายามจะกลั้นหายใจแต่กลับเป็นเบ่งออกมา
"อ่าเค้ามะได้เบ่งเนะ เค้า เค้า"
"แพร่ดดด"
"แว้กกกก ไอ้เปี๊ยกก"
"อุ๊บส์ เค้าปวดอึ๊อ่าหมีขาว"
เฟียตทำหน้าเซ็งอย่างสุดๆ ญี่ปุ่นทำหน้าอายอยู่เพราะถ่ายออกมาเต็มที่นอนไปหมด กลิ่นเริ่มคลุ้งทั่วห้อง เจ้าตัววิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้ว เฟียตต้องรีบเก็บผ้าปูที่นอนที่เปลี่ยนหลายครั้งมากตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็ก เข้ามาในชีวิต
เดี๋ยวมาอีกยาวน้า ขอเวลาเค้านอนหน่อยน้า อิอิ นอนวันละ สิบสองชั่วโมงเองอ่า เหอๆๆ
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 1075358 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก