หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[Chinnosuke]

ลูฟสู้นะลูก

[YunNie]

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก 

แต่เมื่อไรน้องลุฟจะรู้จักความรักล่ะเนี่ย ? สงสารโฟคจริงๆ อดทนต่อไปนะหมีดำ 


ขอบคุณสำหรับตอนไหนค่ะ เค้าเรียกกันน่ารักเชียว 

[kyoya11]

หนูเม้งมีลางว่าจะได้คู่ครองนะจ๊ะ 55+

[oilzaza001]

เอ้ยยย ม่ายหวายเล่วว กิกิว ~!  

เฟียตห่วงเว่อร์ อิอิ

น้องเอ๋อน่าร๊ากกกก ขอเอาไปกกสักคืนได้ม่า่ยยยย   


(อ่อก ก แอ๊กก /*โดนพ่อหมีกระโดเตะ) 




Ps.พี่ขา หนูอยากเห็น อิเมจส์อิอิ อยากดูจางงง เอามาลงให้่หน่อยน๊า
Pss.มะเอารูปหมีกัวอาล่านะ- -a 

[pochu52]

มีแฟนเด็กต้องอดทนค่อยๆ สอนไปเนอะโฟค ก็น้องลุฟท์เค้าใสซื่ออ่ะน่ะ หวานกันแบบเบา เบาคู่นี้
รอ รอ รอคะคุณอิ๊กกี้ น้องญี่ปุ่นออกแสดงคู่กับน้องลุฟท์จะเป็นที่กล่าวขานขนาดไหน

[p_phai]

ชอบเรื่องนี้อะ เป็นเรื่องยาวก้ได้นะ

[golfgab]

   มารอ นะครับ  พี่นักเขียน 

[Fanun]

น้องลุฟท์น่ารัก 

[~@มาวินฮับ@~]

ที่หายไปนานเพราะไปบวชชีกับอาจารย์หรือเปล่า รออยู่นะครับ

[eiky]

                      "....."

“เอาล่ะค่ะน้องๆขา ทีนี้เรามาฝึกเต็มขั้นกันเสียทีนะคะ หลังจากที่น้องลุฟท์ของเราเสร็จสิ้นภารกิจเกี่ยวกับการตอบปัญหาวิชาการมาแล้ว เพราะฉะนั้นเราจะฝึกกันแบบหนักๆ อิอิ”
พอถึงคาบที่จะต้องเข้าชมรมริต้าก็ประกาศขึ้นเสียงดัง
“อ่า เจ๊ ยังไม่หมดนะครับ อาทิตย์หน้าต้องไปแข่งตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ระดับเขตอีกนะ”
ลุฟท์มันเอ่ยขึ้นทำตาใส
“อ้าว ตายแล้วจริงเหรอคะเนี่ย เจ๊นึกว่าจบแล้วเสียอีก”
“ยังอ่ะครับ หลังจากตอบปัญหาระดับเขตแล้วยังต้องเตรียมตัวไปตอบปัญหาระดับภูมิภาคอีกอ่ะครับ จารย์บอก”
“ว้ายตาย งานช้างเลยนะคะนั่นน่ะ แล้วน้องลุฟท์ของเจ๊จะไหวไหมคะเนี่ย”
“ไม่รู้เหมือนกันครับเจ๊ อ่านหนังสือเยอะเหมือนกัน”
“อืม เอาไงดีนังซาร่า”
หันไปทางซาร่าที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“อืม หนักมากเหมือนกัน แล้วการแสดงงานวันโรงเรียนนี่ชั้นก็อยากได้น้องลุฟท์เป็นตัวเอกคู่กับเม้ง เอาไงดี”
ทั้งสองมองหน้ากันใช้สายตาครุ่นคิดอยู่
“เอ๊ะ หรือให้น้องเซสแทนตัวน้องลุฟท์ดีหล่อน”
ริต้าเอ่ยขึ้นแล้วหันไปหาเซสที่กำลังมองลุฟท์อยู่
“อืม เข้าท่าๆ น้องเซสขา ได้ไหมคะ”
“หือ อือ อ้อ ครับๆ ได้ๆเจ๊”
ตอบรับออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร
“ดีมากค่ะ น้องเซสจะเต้นคู่กับน้องเม้งนะคะ แต่ความสูงมันห่างกันมากนะเธอ จะดีเหรอ”
“เออนั่นสิ อยากให้เซสเป็นพระเอก ตามตีมที่เราคิดอ่ะ ไม่อยากให้มาคู่กัน”
“หรือหล่อนจะดูแลน้องลุฟท์เรื่องวิชาการเหมือนเคย แล้วชั้นจะจัดคิวซ้อมเต้นเอง”
ริต้าคิดหนัก เป็นงานหนักจริงๆ หนักกว่าคราวไอ้ตัวแสบอีก
“น้องลุฟท์ขา น้องลุฟท์ของเจ๊จะไหวไหมอ่ะคะ ตามตารางที่ให้ไป แต่ว่าต้องเข้มกว่าเดิมอีกนะคะ”
“เอ่อ ไม่รู้ดิครับเจ๊”
“เอาเป็นว่า เรายืนตัวหลักเอาไว้เหมือนเดิมก่อน ส่วนเรื่องวิชาการเดี๋ยวเจ๊จะจัดการให้ ส่วนเรื่องเต้นคนไม่สวยนางจะจัดการ”
“ว้าย อีนี่ใครยะไม่สวย หล่อนน่ะสิ ไม่ใช่ชั้น จะอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ไม่สวย”
“ค่า เพราะหล่อนไม่สวยเลย อิอิ”
“อีนังซาร่า”
กลายเป็นเถียงกันไปซะอย่างนั้น
“เหนื่อยอ่ะเม้ง”
พอซ้อมเสร็จลุฟท์ก็แทบคลานเพราะเหนื่อย สมองก็ใช้งานหนัก ร่างกายก็ใช้หนักอีก
“อ่า เราก็เหนื่อย ปวดขาอ่าลุฟท์”
“อ่า ไม่ไหวๆ”
“อ่ะลุฟท์น้ำ เหนื่อยไหม”
เซสยื่นขวดน้ำให้ลุฟท์เงยหน้าขึ้นมอง
“อ่า ขอบใจนะนาย”
“เอามานี่”
เม้งแย่งขวดน้ำไป
“ใส่ยาเสน่ห์ไรป่ะเนี่ย มาเราเทสต์ก่อนลุฟท์”
“เฮ้ย ไอ้ห่า นิสัยเสียนะมึง”
“อ้าวไมได้หรอกนะ นี่เพื่อนเรา เผื่อมีคนไม่หวังดี เพื่อนเรายิ่งดังๆอยู่ด้วย ใครจะไปรู้ ฮึ”
ไม่สนใจคำติของเซสเปิดขวดน้ำกรอกเข้าปากก่อนอึกหนึ่ง
“อ่า เย็นจัง อิอิ น่าจะโอเค อ่ะลุฟท์”
“หนอย ไอ้ห่านี่ กูซื้อมาให้ลุฟท์นะไม่ใช่มึง”
“จิ๊ แล้วทำไมไม่ซื้อมาสองขวดล่ะ ไม่เห็นเหรอว่ามีกันอยู่สองคน”
แถไปหน้าตาเฉย
“ฮึ่ม หน้าหนาว่ะมึง”
เม้งยักไหล่ไม่สนใจ ลุฟท์มองตาปริบๆแล้วยกขวดน้ำขึ้นดื่ม
“ลุฟท์นายต้องซ้อมเต้นคู่เราใช่ไหมอ่ะ ว่างๆเรามาซ้อมกันไหมสองคน”
“อย่ามา แล้วเราก็ต้องเต้นคู่นายเหมือนกันนะ นายปลาเค็ม”
“จิ๊ วุ่นวายจริงวะ ไม่ได้อยากเต้นคู่นายหรอกนะ ไอ้หน้าจืด”
“เราก็ไม่อยากเต้นคู่นายเหมือนกันล่ะ ไอ้หน้าปลาทูเค็ม”
ทั้งสองถลึงตาใส่กันลุฟท์มองอยู่ไม่พูดอะไร
“เอ่อ นายสองคนโกรธกันเหรอ”
ถามขึ้นเสียงเรียบๆมองคนนั้นคนนี้
“ป๊าว เราไม่เคยโกรธใครหรอก แค่ไม่ชอบขี้หน้า ฮึ คนคิดจะแย่งของคนอื่นน่ะ นิสัยเสีย”
“เฮ้ย ใครจะแย่งของใครวะมึง พูดดีๆนะเว้ย”
“ไปเถอะลุฟท์ ป่านนี้พี่โฟครออยู่แล้ว”
เม้งทำเป็นไม่สนใจเดินจูงมือของลุฟท์ให้ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อ ทางด้านโฟคก็ซ้อมแบดฯแข็งขัน พอซ้อมเสร็จก็นั่งรอลุฟท์อยู่ในโรงยิมคุยกับเพื่อนๆก่อน ส่วนน้องๆในชมรมกลับกันไปหมดแล้ว
“มึงคิดว่าปีนี้มึงจะรักษาแชมป์ไว้ได้ไหมวะไอ้โฟค”
บาสถามขึ้น
“ต้องได้สิวะ ปีนี้มือดีๆทั้งนั้น อย่างไอ้เต้เก่งขึ้นเยอะ ไอ้เปี๊ยกก็ยังเด็ดอยู่ แม้ตอนซ้อมมันจะเล่นอยู่มากก็ตาม”
“นั่นดิ เด็กแม่งไรก็ไม่รู้ น่ารักจริงๆว่ะ ไอเปี๊ยกเนี่ย กูไม่เคยเจอ ปีที่แล้วมันก็น่ารักนะ แต่ปีนี้มันดูน่ารักกว่าเดิมอีก น่าอิจฉาพี่เฟียตจริงๆ”
บาสพูดขึ้น โฟคถอนหายใจออกมาไม่คิดถึงเรื่องนั้นแล้ว
“คู่นี่มึงคิดว่าจะเอาใครลงวะ”
“ที่คิดเอาไว้ มือหนึ่งกูจะให้ไอ้เอกกับไอ้บอย มือสองให้ไอ้เปี๊ยกกับไอ้เต้นั่นล่ะ”
“เฮ้ย เยอะไปไหมมึง น้องมันต้องไปเต้นด้วยไม่ใช่เหรอ”
“อืม นั่นดิ แค่คิดเอาไว้น่ะ หรือมึงคิดว่าไง”
“กูว่าให้ไอ้เปี๊ยกกับไอ้เต้มันเล่นเดี่ยวไป ส่วนไอ้เอกกับไอ้บอยน่ะให้มันเล่นคู่นั่นล่ะ ส่วนมือสองให้ไอ้ ปืนกับไอ้ปุ๊กเล่น”
บาสหมายถึงรุ่นน้องที่มีแวว
“อืม เอาแบบนั้นก็ได้ แต่ต้องเอาสองตัวนั่นมาฝึกให้เยอะกว่านี้
“ได้ๆ เดี๋ยวกูจัดการให้”
“พี่โฟค ยังไม่กลับเหรอครับ”
เสียงร้องเรียกมาจากหน้าโรงยิม โฟคกับบาสหันไป
“อ้าวน้อง มีไรเหรอครับ”
“คือโฟคเพิ่งติวหนังสือเสร็จอ่ะครับ ซื้อน้ำเดินผ่านมา อ่ะ โฟนให้พี่โฟค”
เดินตรงเข้ามาหาทันที ยิ้มหวาน
“อ่ะ น่ารักว่ะ ใครวะโฟค”
“ไม่รู้ดิ น่าจะน้องที่เพิ่งเข้าใหม่”
“น้องครับ ชื่อไรนะครับ พี่ชื่อบาสนะ น่ารักจังครับ”
บาสลุกขึ้นรับหน้า โฟนยิ้มแบบอายๆ
“บ้าพี่ก็ ผมชื่อโฟนครับ พี่บาสก็หล่อนะ อิอิ”
ทำท่าเขินจนตัวบิด แต่ว่าเจ้าโฟคมันไม่ได้สนใจนะ กำลังหยิบกระเป๋าจะลุกขึ้น
“อ้าว พี่โฟคจะไปไหนอ่ะ”
“มันจะไปรับแฟน”
บาสตอบแทน พอได้ยินก็หน้าหงิกทันที
“อ่ะ แล้วน้ำไม่กินของโฟนเหรอครับ”
“มาให้พี่กินแทนได้ไหมอ่ะครับ น้องโฟนคนน่ารัก พี่หิวน้ำพอดี”
ตอนแรกทำหน้าไม่พอใจ แต่พอเขาชมว่าน่ารักก็ยังพอให้อภัย
“ได้ครับพี่บาส”
ทำท่าอายจนหน้าแดง
“แล้วน้องโฟนนี่อยู่หอไหนครับ เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง”
“อ่า อยู่หอ เอครับ”
“อ้อ ทางผ่านพอดี ป่ะ กลับยังครับ เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง เฮ้ย โฟคเจอกันพรุ่งนี้นะเว้ย เดี๋ยวไปส่งน้องเขาก่อน”
“เออๆ เดี๋ยวไปรับตัวเล็กก่อน หิวเหมือนกัน”
“ตัวเล็ก”
โฟนทำเสียงสูงเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง
“อ้อ แฟนมันน่ะครับน้องโฟน น้องลุฟท์ไง อยู่ม.๔ ที่เพิ่งได้รางวัลตอบปัญหามาอ่ะครับ รู้จักไหม”
“ฮึ ไม่รู้จัก โฟนไม่ได้สนใจ”
เม้มปากแน่น พยายามหลบสายตา แต่โฟคมันเดินออกไปแล้ว
“พี่บาส พี่โฟคคบกับลุฟท์มานานแล้วเหรอครับ”
พอเดินออกมาจากโรงยิมก็เอ่ยถามขึ้น
“อ้อ ก็พอสมควรนะ ไอ้โฟคเนี่ยมันไปตามจีบน้องเขา ตอนแรกคนจีบเยอะมากๆ แต่เอาไปเอามาอีกท่าไหนไม่รู้เสร็จไอ้โฟคเลย”
“อ่า จริงเหรอ”
“ครับ ทำไมเหรอครับน้องโฟน”
“อ้อเปล่าครับ โฟนอยากรู้เฉยๆ”
“แล้วน้องโฟนล่ะ มีคนจีบหรือยัง”
บาสสีทันที
“อ่า ยังอ่ะครับ”
“งั้นพี่จีบได้ไหมครับ”
โฟนทำท่าอายบิดตัวไปมา
“ไม่รู้อ่ะ อือื ลองดิพี่”
“งั้นพี่จีบเรานะครับ อิอิ น่ารักแบบนี้ไม่ปล่อยให้หลุดมือหรอกน่า อิอิ”
โฟคเดินลัดเลาะอาคารไปยังห้องของชมรมเชียร์
“ป่ะตัวเล็กเสร็จยังครับ หิวไหม”
พอเห็นเม้งกับลุฟท์เดินออกมาก็ปรี่เข้าไปหา ยื่นมือไปดึงเอากระเป๋ามาถือให้
“นิดหน่อย เค้าเหนื่อยจังอ่ะตัวใหญ่”
“ซ้อมหนักเหรอคะ หือ”
เอามือมาจับบ่าเบาๆ
“เหนื่อยมากๆพี่โฟค เนี่ยหิวข้าวด้วยอ่ะ”
“ฮ่าๆ อยากให้กูเลี้ยงข้าวว่างั้น”
“อิอิ นิดนึงอ่ะพี่ นะนะ”
“เออๆ ไปดิวะ”
“เอ่อ พี่ครับ พี่จะไปกินข้าวกันเหรอ ผมไปด้วยได้ไหมอ่ะ”
เซสวิ่งเข้ามาหา เอ่ยขึ้น โฟคหันไปมองทำหน้างงๆ
“มึงไม่ไปเองวะ”
“ผมไม่มีเพื่อนน่ะพี่ นะครับ ผมขอไปด้วยได้ไหม”
“อะไรของนายเนี่ย เราจะไปกันสามคนนะ”
เม้งดอดขึ้นทำตาไม่พอใจ
“ก็คนไม่มีเพื่อนอ่ะ ทำไมวะ ใจแคบจังนะมึงน่ะ”
“เออๆ ไปก็ไปดิวะ ตัวเล็กให้เพื่อนไปด้วยนะคะ”
หันไปถามคนตัวเล็กที่ไม่ได้สนใจเหมือนกัน
“อ้อจ๊ะ ได้ดิ นายไปกับเรานี่ล่ะนาย”
“ขอบใจนะลุฟท์”
ยิ้มหวานให้ลุฟท์ทันที โฟคขมวดคิ้วทันที
“พี่โฟคอ่ะ ใจดีเกินไปแล้ว คอยดูเถอะ มันจะมาวอแว”
“มึงห้ามมองแฟนกูนะมึง ไม่งั้นมึงไม่ต้องไป เข้าใจไหม”
ขู่ออกมา เซสพยักหน้ารับคำ ตลอดเวลาที่ไปกินข้าวกันเซสมันไม่มองจริงๆนะ แต่พยายามแอบมองตอนที่โฟคมันเผลอ
“พวกแมวขโมย”
เม้งพูดขึ้นตอนกินข้าวเสร็จจะเดินกลับหอ โฟคกับลุฟท์เดินนำหน้าไปก่อนแล้ว
“ใครแมวขโมย พูดดีๆนะมึง”
“นายนั่นล่ะ เขามีเจ้าของแล้วยังไม่ละความพยายามเนอะ ฮึ”
“ไม่รู้เว้ย ใครดีใครได้ ไม่สน”
ยักไหล่ทำหน้ากวนๆใส่
“ไอ้บ้า คนอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่ไปจีบ มายุ่งกับเพื่อนเราทำไม”
“ทำไม ทำไมกูจะยุ่งไม่ได้”
“ก็เขามีเจ้าของแล้วอ่ะ นายไม่เข้าใจเหรอ เขามีเจ้าของแล้วอ่ะ”
“อ้าวกูก็เพิ่งจะบอกไปเมื่อกี๊ กูไม่สนเว้ย ใครดีใครได้ มึงหวงเพื่อน หรือว่ามึงก็อยากให้กูจีบมึง ไอ้หน้าจืด”
“แหว่ะ ไอ้หน้าปลาทูเค็ม ใครจะสนใจ คิดว่าตัวเองหล่อมากนักหรือไง แหวะ”
“อ้าวๆ ไอ้นี่ หล่อไม่หล่อก็หล่อกว่ามึงล่ะวะ”
“ฮึ นิสัยไม่ดี”
สู้ไม่ได้ ไม่รู้จะว่าอะไรออกมาดี กัดปากตัวเองแล้ววิ่งตามโฟคกับลุฟท์ ปล่อยให้เซสเดินคนเดียวไป
“พ่อหมีขาวๆ เค้าผอมลงอ่ะเปล่าอ่า”
เอ่ยถึงมันหน่อยก็ดี เดี๋ยวจะลืม อิอิ พอเฟียตมารับที่หน้าโรงเรียน ขึ้นรถไปได้ก็หาของกินตามเคย พอกินเสร็จก็เปิดเสื้อขึ้นให้เห็นพุงขาวๆ เอามือลูบไปมา
“ฮ่าๆ ไม่นี่ แม่หมีอึดอัดเหรอ หรือกางเกงคับแล้ว”
“ม่ายอ่า แต่เค้ารู้สึกอืดๆอ่า”
“หือ ยังไงอืดๆ”
“ก็ อือ อื้อ อือ อื้อ อ่า”
“ไรวะ อือ อื้อๆ”
“อื้อออ ปู๊ดดดด”
“แว้กกก เฮ้ย นี่ท้องอืดเหรอ ฮ่าๆๆ เหม็นๆ”
“แหะๆ เค้ากินถั่วต้มเนะ อิอิ”
ทำหน้าตาเฉยนะมันเอามือบีบจมูกไว้ เฟียตรีบลดกระจกลงทั้งสี่ด้าน เพราะกลิ่นตดมหาภัยกำลังกระจายทั่วทั้งรถ
“ไม่ดีนะแม่หมี ห้ามตดไปทั่วแบบนี้เข้าใจไหม คนอื่นเขาจะไม่ชอบ”
“อา เค้าไมได้ตดทุกที่น้า เค้าเก็บมาตดให้พ่อหมีขาวดมคนเดียว”
“แว้กกก เว้ย ทำไมวะ สรุปพ่อหมีซวยใช่ไหมเนี่ย”
“อิอิ ก็เค้าร้ากพ่อหมีขาวอ่า อยากให้พ่อหมีขาวดมคนเดียว เนะ”
ทำหน้ากวนๆ เฟียตยิ้มแล้วเอื้อมมือมาขยี้หัวของไอ้เอ๋อ
“วันนี้พ่อหมีขาวมะได้ไปโรงเรียนหรา”
“ไปดิ เรียนเสร็จนานแล้วล่ะ พ่อหมีแวะไปนอน อิอิ”
“อ่า ขี้โกงเนะ ทำไมไม่รอเค้าอ่า”
“อ้าวก็พ่อหมีไม่มีไรทำนี่ จะให้ไปรอตรงไหนอ่าแม่หมี”
“ฮึ งอนเนะ ต้องซื้อติมให้เค้าถังหย่ายๆ”
“ฮ่าๆ งอนจริงดิเนี่ย หือ หรือว่าอยากกินติม”
“อิอิ อยากกินติมอ่า”
ทำท่าเขินแล้วปีนเข้าหา แต่เฟียตมันขับรถอยู่นี่เนอะ อันตรายมากๆเวลาไอ้เอ๋อมานั่งในรถ ปีนเล่นเหมือนเป็นต้นไม้
“คร้าบ เดี๋ยวซื้อถังใหญ่ๆเลยดีไหม”
“อ่า จาดีหรา เค้าจาอ้วนไหมน้า อิอิ”
“นั่นแน่ ขี้โกงนะเรา หิวไหมแม่หมี”
“ไม่หิวเนะ แต่ก็ต้องกินอ่า”
“หือ ทำไมวะ”
“ก็ไม่กินก็ไม่ครบตามโภชนาการน้าพ่อหมีขาวมะรู้หรา”
“ฮ่าๆๆ พ่อหมีเพิ่งรู้นะเนี่ย เป็นนักโภชนาการด้วยเหรอเรา”
“อิอิ กินขาหมูน้า”
“เฮ้ย ไม่ได้ๆ กินอะไรไม่หนัก นี่กินหนมไปสองกล่องแล้วยังไม่รู้สึกไรเลยเหรอแม่หมี”
“ม่ายอ่า หนมมันคนละอย่างกะข้าวเนะ มันไปอยู่คนละที่กันเนะ อิอิ”
“ฮ่าๆๆ งั้นพ่อหมีพาไปกินอาหารเวียดนามนะ”
“อ่ามะเอาอ่า มันมีแต่ผัก เค้าอยากกินหมูย่าง”
“ไม่ได้ เมื่อวานก็กิน อะไรจะหมูย่างทุกวัน แก้มตุ่ยๆแล้วเนี่ยเห็นไหม”
“อ่า จริงหรา อิอิ”
ทำท่าดึงกระจกส่องหลังมาดู
“อิอิ ยังมะถึงที่สุดเนะ กินได้ๆ”
“ฮ่าๆ ไม่ได้ๆ เดี๋ยววันนี้กินผักบ้าง เดี๋ยวพากลับบ้านไปให้คุณแม่จัดการน้าแม่หมี”
“อ่า มะเอาอ่า คุณแม่ชอบให้กินผัก อิอิ ไปหาคุณพ่อดีกว่าเนะ คุณพ่อให้กินปู อิอิ”
เฟียตเองแม้จะเครียดมากมายมาจากไหน แต่พอเจอหวานใจของเขาโลกทั้งโลกมันก็เป็นแบบนี้ล่ะ จะไม่ให้รักได้ยังไงเนอะ หวานใจมันหน้าเอ๋อก็ตามที

Written by eiky

[คนริมคลอง]

น้องลุฟท์สู้ๆ  ส่วน แม่หมียังรั่วเหมือนเดิมมิเปลี่ยนแปลง มนต์รักตดสะท้านทรวง

[zemicolon]

ฮ่าๆๆ น่ารักจัง แม่หมี อิอิ  ส่วนเม้ง ระวัง เกลียดอะไรจะได้อย่างงั้นนะเออ อิอิ

[gayraygirl]

ทำเป็นพูดดีนะนายเซส
อย่ามาหลงเม้งจนหัวปักหัวปำละกัน

[punchnaja]

ลุฟท์นี่ท่าทางจะงานหนักยิ่งกว่าญี่ปุ่นอีกนะเนี่ย ยิ่งไม่ถนัดเต้นด้วย น่าสงสาร

ปล.เม้งนี่คู่กะเซสป่ะเนี่ย กิ๊วๆ สงสัยประเภท เกลียดนักแต่ก็รักนะ^^

[dukdikdukdik]

น้องลุฟท์ดูท่าว่าจะเหนื่อยกว่าน้องญี่ปุ่นนะเนี้ย สู้ ๆ เน๊

[Piaanie]

งานนี้ พี่หมีดำ กับ น้องลุฟต้องเจอศึกสองด้าน 

[DexTunG]

+1   หายคิดถีงน้องญี่ปุ่นเลย งัย ก้อมาต่อไวไวนะครับ 

[Fanun]

น้องลุฟท์ตัวเล็กๆ เจอแต่ละงานหนักน่าดู  

[kyoya11]

ญี่ปุ่นกับพี่เฟียตยังน่ารักเหมือนเดิมเลย แต่เบื่อโฟนจริงๆเลย ="=

[taroni]

น้องลุฟท์สู้ๆ 

[paulla]

มีงี้ด้วย  เก็บตดไว้ให้หมีขาวดม 555   

[roseen]

มานิดมาหน่อยก็ดีน้องปุ๋น


มาถึงก็ตดให้ดมทันที

[nongrak]

ชักไม่ชอบเซสแล้ว พูดไม่รู้ฟัง 
ชอบเม้งนะตอนนี้ ช่วยกันคนอื่นที่มายุ่งกับลุฟท์
น้องญี่ปุ่นของพี่ยัีงน่ารักเหมือนเดิม
โผล่มาทีเอาตดมาฝาก  

[indy❣zaka]

ปุ่นเอ๊ย ระวังจะเปลี่ยนจากแม่หมี กลายเป็นแม่หมูนะ

[Nus@nT@R@]

เซสจะคุ่กับเม้งป่าวนี่
ฟัดกันตลอด ฮ่าๆๆๆ

[litlittledragon]

คราวนี้สองเจ๊ชมรมเชียร์จะจัดตารางซ้อมให้ยังไงละเนี่ย แต่ชมรมแบตจะเอาเด็กใหม่ลงคู่เลย
เหนื่อยไม่น้อยนะ แข่งคู่กันเองก่อน แล้วค่อยส่งคู่ที่ชนะไปแข่งไม่ดีกว่าเหรอ

[narajasing]

อ่านแลวช่างมีความสุขเหลือเกิน

คิดถึงแฟน

[som]

โอ๊ยสงสารยี่ปุ่นที่สุด  กว่าจะมาแต่ละตอนยังโดนแกล้งใส่ร้ายป้ายสีอีก
แต่ไม่เป็นไรความน่ารักไม่มีอะไรสามารถมาบดบังได้  รักยี่ปุ่น
แต่ไม่รู้เป็นไงนะ ลุฟท์มันน่ารักขึ้นทุกวัน

[golfgab]

น่ารัก ทุกคู่เลย เชียร์ เม้ง กับ เซสนะ  แอบไม่ชอบ โฟนเลย นิสัยไม่ดีต้องให้ ญี่ปุ่น จัดการและ 

[CminLmin]

ผอมลง!!!! คงผอมลงหรอกน่ะแม่หมี หุๆ กล้าถาม  
แต่ยังไงก็สติลน่ารัก.... ถึงมันจะเอ๋อก็เถอะ
ตัวเล็ก... จะรู้อะไรกับเค้าไหมเนี่ย   ยังดีที่มีโมเม้นต์ จ๊ะจ๋า บ้าง ฮิๆ