31
“พี่กับนทีจบส้ินกันไปแล้ว ทำไมยังจะต้องมาร่ำไรเรื่องนี้อีก นทีตายไปแล้วนะนนท์ มันจบไปแล้ว”
“ไม่” คชานนท์ตอบ
เสียงแข็ง “สำหรับพี่ นทียังอยู่ในหัวใจพี่ตลอด เมื่อไหร่พี่จะใส่กลอนล๊อคเขาไว้ในห้องใดห้องหนึ่งในหัวใจของพี่ซะทีนะ คนอื่นจะได้เข้าไปในหัวใจห้องใหญ่ของพี่ได้”
>> แหม นนท์ ไม่ เต็มปากเต็มคำเลย อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่านนท์นี่น่าจะรักอาวุธหรือเปล่าอะ
(จะเป็นโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม )
และอาจจะเป็นรักตั้งแต่ยังเด็กด้วยอะ คิดว่า (ถ้าสิ่งที่เดาถูก)
อย่างที่บอก นนท์นี่ถอดแบบอาวุธมาทุกอย่าง เราว่านนท์น่าจะปลื้มอาวุธและมองอาวุธเป็นฮีโร่ของตัวเองนะ นนท์ถึงได้เลียนแบบอาวุธ และอาวุธก็มีอิทธิพลกับตัวเอง
ลำพังแค่น้องชายเพื่อน ก็ไม่น่าจะเป็นเดือดเป็นร้อนมากขนาดนี้ ถ้าอาวุธจะยังขังตัวเองอยู่กับอดีต
ในเมื่อนั่นเป็นสิ่งที่อาวุธพึงพอใจ
ขนาดพี่ชายตัวเองนนท์ยังไม่เข้าไปยุ่งขนาดนี้เลย แล้วทำไมถึงดื้อดึงขนาดนั้น เรื่องที่จะให้อาวุธเริ่มต้นใหม่ และลืมนที แถมยัง
"ไม่" แบบเสียงแข็งอีก น่าคิด ๆ
เสียดายเนอะ ไปเมาซะไกล น่าจะมาเมาไกล ๆ อิพี่วุธ คึคึ
32
รำคาญภาณุวัตรมาก ๆ--อะไรจะอ่อนแอขนาดนั้น พอรักใครก็รักแบบงมงายจัง ตั้งแต่คราวธงรบแระ
รำคาญนนท์ด้วย มาก ๆ --เมื่อไหร่จะหยุดเสียทีนนท์ อยากหาเมียให้อาวุธ งั้นตัวเองไปเป็นเองเลยเป็นไง เชียร์ไม่ขึ้นสักที จะหันมาเชียร์ อาวุธ-วินเซนต์และเหมือนกันนะเนี่ย ปล่อยให้แห้วไปเลย ทั้งนนท์ ทั้งภาณุวัตร
ส่วนอาวุธจะทำอะไรก็รีบทำทีเถอะ ลุ้นจิกเบาะ ตัวโก่งแล้วนี่
สงสารวินเซนต์จัง --
คิดถึงเสาธง อาทิตย์ คิดทึ้ง คิดถึง! +1