หัวข้อ: ถ้าจะรัก....ก็บอกมา [คิดถึงนินจา กันบ้างไหมครับ...หน้า46] 07/06/54

[K2KARN]

เง้อ ,, เมื่อไหร่จะรักกันล่ะนิ
พี่เคเริ่มสับสนแระส่วนนินจายังสติลเอ๋ออยู่นะน้อง

[kunkai]

คราวหน้าไม่ต้องถามหูหรือไหล่
กระโดดกัด......เลย




จมูกน๊า   อย่าคิดมาก

[kitty]

 o18เมื่อไหร่จะได่รักกันนี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ლїЯдςLΣϛlθTtεR]

  ฮาพี่นินจา
หูหรือไหล่
เปนคนที่โหดจริงๆ
แต่ไหงไม่เหนกัดซะละ กลายเปนพี่เคจัดการซะเรียบร้อย

พี่เคก็
รับๆความจริงไปเถอะ
คนอาร๊าย ใจแข็งชะมัด
555

กอดพี่บี 77 ที 
คิคิ

[pandaๅ123]

  ง่ะ!!! มาช้า พี่เคเลยโดนต่อว่าซะเสียหาย
ม๊ายยยย ยังไงก็ยังรักพี่เคไม่เปลี่ยนแปลง  (โดนแฟนคลับนินจาโดนถีบ)

ปล.นินจานี่เป็นพันธ์อะไรอ่ะ  กัดจังเลย 555+

คิดถึงเจ้าของเรื่อง คึคึ
  ก่อนไป

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

ไรเฮียเคไม่พอใจไรไอ้ตะเกียบมัน อยากให้เค้ามาเป็นแฟนก็บอกไปตรงๆดิ ไม่ใช่มาแกล้งเค้าแบบนี้

[kanda53]

นู๋นินจา....ไม่ต้องกลัวนะน้องบีน่ะ...
รับประกันความน่ารัก....ไม่โหดหรอก
แต่เมื่อไหร่....ไอ้แย้พี่เค..จะคิดได้ซะที
รอวันที่นู๋นินจาเอาคืน.......

กด + ให้กับความน่ารักของนู๋นินจาค่ะ

  คุณบี

[iforgive]

บีไปมีเรื่องกับใครตอนไหนฟระ ไม่เห็นจำได้
แต่นินจาน่ารักดีนะ  อิ อิ

[knightto]

เมื่อไรหนอที่เคจะรักจา
คอยนับวันเวลาเคจะให้อภัย
เถียงนานไปแล้วหรือเคจะไปรักใคร
รักกันสักครั้งได้ไหมฉันขอเหอะ      


เปลี่ยนให้มั่ว   ... .  5 55 5 5+

แต่จริงๆนะ. . . .เมือไหร่จะหวานกันอ้ะ
หวานในแบบ เค กับ จา

 


เป็นกำลังใจให้คุณบีน๊า     

[naiin]

มันจะรันทดอะไรขนาดนั้น

[anterosz]

นินจาน่ารักโคดๆ

เครีบๆจัดการซะ ฮ่าๆๆๆ 

[mascot]

อยากอ่านอีก มาต่อไวไวนะ

แย้เค :kikkik:ได้แค่แอบคิดนะน้องจา

พี่เคแอบมีใจให้นินจาของเราแล้ว

[N.T.❁]

ฮึบๆๆๆ แวะมาดันทู้รอค่าาา

เป็นกำลังใจให้คุณบี~~

[Zepher]

นินจายังคิดว่าจะชนะพี่เคอีกเหรอ

[anajulia]

ชริๆ ไอ้แย้พี่เค หวั่นไหวใจสั่นแล้วสิแก โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้องนินจาจ๋า จุ๊บๆๆๆ กอดๆๆๆๆ

[wan]

ไอ้ที่ย้ายข้าวของมาเนี่ย ยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่ารักหรือเปล่า 

วัน ๆ คงคิดแต่จะหาเรื่อง ทั้งข่ม ทั้งขู่ สักวันหนึ่งเถอะ น้องนินจาจะเอาคืน

ทีนี้ ไม่ถามแน่ หัวหรือไหล่  คงจะบอกไปเลยว่าไม่รักพี่เคแล้ว ดูซิจะทำไง 

+1 ให้บีบี พร้อมกำลังใจด้วยครับ 

[tuek]

มาอยู่ห้องเขาแล้วจะยังใช้นินจาเยี่ยงทาสอีก

[oaw_eang]

ถึง คุณ จขร.

เจ้ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้รวบรวมผลงานของคุณเอาไว้ให้เรียบร้อย

ตอนนี้จัดการแก้ไขให้เรียบร้อยแล้วคะ

ต้องขอโทษจริงๆ ด้วย

เจ้สอง โมดุฯ ห้องนิยาย

 

[Phelyra]

พวกดื้อด้าน...ไม่ยอมรับความจริงในหัวใจของตัวเอง

[getto]

 :pig4:พี่บี
พี่เคซึนเดเระตัวพ่อ ไม่ได้ดั่งใจก็ใช้จาเยี่ยงทาสเลย
จาคราวหลังรีบกัดก่อนนะ ไม่ต้องถามหรอก

[NUTTYZERO]

ฮ่าๆๆ ชอบมากเลย "หูหรือไหล่" 

แล้วเมื่อไหร่จะชอบกันจริงซักทีครับ

[manami1155]

หนูจาจ๋าหนีไปเลยดีมะแบบนี้
เอาให้มันรู้ซะมั้งว่าขาดเราแล้วจะหนาว
ทีหลังจะได้ไม่เอะอะก็ใช้ๆๆ

แล้วคุณพี่เคนี้จะโหดไปถึงไหน
ไม่ตบหัวก็ล๊อคคอไม่ล๊อคคอก็ขู่
พูดจากันภาษาดอกไม้ไม่เป็นรึงัยค๊า

ตอนนี้มีหนูบีออกฉากมาด้วย
แอบคิดถึงหนูบีกะลุงใหญ่จังเลยค่า
 

[V_we]

^
^
 
จิ้มหนึ่ง

หัวหรือไหล่ไม่ต้องถามแระ คราวหน้าต้องเป็นปากหรือแก้ม เพราะกัดไม่ได้ผล เปลี่ยนมาจูบแทนดีกว่า
+1 ให้นะคะ ขอบคุณค่ะ 

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

^
^
 
จิ้มหนึ่ง

หัวหรือไหล่ไม่ต้องถามแระ คราวหน้าต้องเป็นปากหรือแก้ม เพราะกัดไม่ได้ผล เปลี่ยนมาจูบแทนดีกว่า
+1 ให้นะคะ ขอบคุณค่ะ 

เห็นด้วยกับวีวี่อ่ะ เอาปากหรือแก้มดีหว่า

วันนี้ขออีกสักตอนนะบีบี

[sadness]

[12]

“ไอ้จา...กูว่ามันดูแปลกๆนะ” ผมกำลังนั่งหาวอยู่ที่โต๊ะม้าหินหน้าคณะ เพราะต้องตื่นเช้า ไอ้หมงก็บอกขึ้นหลังจากนั่งลงที่โต๊ะแล้ว
“อะไรของมึงวะที่ว่าแปลก” ผมเอาคางเกยโต๊ะพูดกับไอ้หมง เพราะตอนนี้ตาผมจะหลับอีกรอบแล้ว
“ก็เรื่องของมึงกับพี่เคนะสิ” เสียงไอ้หมงยังผ่านเข้ามาในหูผมเรื่อยๆ แต่ตอนนี้ตาผมปิดลงเรียบร้อยแล้ว ทำให้ไม่เห็นหน้าและท่าทางของมัน
“แปลกยังไงวะ” ผมถามมันกลับ แต่ตาก็ยังไม่ลืมขึ้นมาอยู่ดี
“มึงลองเอาสมองน้อยๆของมึงคิดนะ” ไอ้หมงไม่ได้พุดเปล่า มันเอานิ้วมาจิ้มที่หัวผมด้วย ทำให้ผมต้องปัดมือมันออกด้วยความรำคาญ
“คิดเหี้ยไรหละมึงก็บอกมาสิ”
“ก็มึงคิดดู ทำไมพี่เคต้องมาอยู่หอมึง” ไอ้หมงเร่งถามผม
“ก็บ้านพี่เค้าไกลไง ก็เลยอยากอยู่หอ” คำตอบก็ไม่เห็นยาก ถามอะไรแปลกๆวะไอ้หมงนี่
“แล้วทำไมต้องเป็นห้องมึง บ้านพี่เคก็มีเงิน ทำไมไม่ไปหาหออยู่คนเดียววะ” เจอคำถามแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี ผมลืมตามองหน้าไอ้หมงนิ่ง
“ไม่รู้วะ....”
“กูว่าพี่เคนั่นต้องชอบมึงแน่นอน” ไอ้หมงทำท่าเหมือนต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ครบและสรุปความคิดเห็นออกมา
“บ้าไปแล้วมึง กูเคยถามพี่เค้าแล้ว เค้าไม่ได้คิดอะไรกับกู” ผมส่ายหัวก่อนจะหลับตานอนอีกครั้ง เพราะความจริงก็รู้กันอยู่ว่าพี่เคไม่ได้สนใจอะไรผมสักหน่อย ไอ้หมงนี่เพ้อจริงๆ
“ถ้าไม่ชอบมึง แล้วเค้าจะมายุ่งกับมึงทำไม” ผมลืมตาอีกครั้ง ก็เจอหน้าไอ้หมงยื่นมาใกล้ๆ จ้องหน้าผมนิ่ง

“รถยนต์มีใครบ้างยอมให้คนอื่นเอามาใช้ทั้งที่เพิ่งเคยเจอกัน ไหนจะของใช้ที่พี่เคขนมาให้มึงอีก มึงไม่ต้องมาเถียง ถ้าพี่เค้าไม่ได้ชอบมึงแล้วจะมาห่วงมึงทำไม” ไอ้หมงถามด้วยท่าทางจริงจัง พอผมจะเถียงมันก็ขัดผมไว้ก่อน และเมื่อมันพูดจบ ผมถึงมีโอกาสได้พูดต่อบ้าง
“มึงฟังกูนะไอ้หมง....ที่พี่เค้าให้กูใช้รถ เพราะพี่เคไม่อยากหาที่จอดและเดินไกลๆ ส่วนของใช้ที่พี่เคขนมา ไม่ได้เอามาให้กู แต่พี่เคเอามาใช้เองต่างหาก มึงนี่คิดอะไรไปเรื่อยจริงๆ” ผมส่ายหน้าพร้อมกับอธิบายให้ไอ้หมงฟัง เฮ้อ...คิดไปได้ยังไงว่าพี่เคจะมาชอบผม

“มีแต่เด็กปัญญาอ่อนกับมึงเท่านั้นหละที่ไม่รู้” ไอ้หมงตบหัวผม พร้อมกับทำหน้าเอือม อ้าว.....ด่ากูแล้วยังมาตบหัวกูอีกนะไอ้เพื่อนเลวนี่
“เรื่องพี่เคมึงจะคิดไงก็แล้วแต่มึง......แต่กูอยากรู้ มึงชอบพี่เคหรือเปล่า” ไอ้หมงจ้องหน้าผมนิ่ง บ่งบอกว่าไม่ได้ถามเล่นๆ
“กูไม่........” ผมกำลังจะตอบ แต่ไอ้หมงก็ขัดผมก่อน
“มึงคิดก่อนตอบ.....มึงรู้สึกดีไหมที่พี่เคอยู่ใกล้ๆ มึงห่วงพี่เคไหมตอนพี่เคมีปัญหา มึงรู้สึกเหงาไหมเวลาที่พี่เคยังไม่กลับห้อง” ผมลองกลับมาคิด

รู้สึกดีไหม.......ก็ไม่ได้รู้สึกไม่พอใจอะไรนี่นา
เป็นห่วงไหม.....ก็ไม่ชอบที่ต้องเห็นพี่เคต้องเศร้า
เหงาไหม.......ก็มีบ้าง แต่มันก็เพราะคนเคยเจอกันประจำนี่นา ก็ต้องรู้สึกนึกถึงบ้าง
แต่ว่าทำไมไอ้หมงมันถามผมแบบนั้นหละ หรือว่ามันเป็นอาการของความรัก....ไม่ใช่หรอก ผมจะไปชอบอะไรไอ้แย้พี่เคได้ ดีแต่ทำร้าย ดีแต่แกล้ง
“กูรู้ว่ามึงเป็นอย่างที่กูพูด แต่ตอนนี้มึงอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเอง” ไอ้หมงเดินมาตบบ่าผมเบาๆ ก่อนจะชวนผมขึ้นเรียน แล้วแบบนี้ผมจะมีสมาธิเรียนได้ยังไงหละ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สองสามวันมานี้ไอ้เตี้ยหลบหน้าผมตลอด เป็นใครก็ต้องรู้สึกทั้งนั้น มันทำให้ผมหงุดหงิดมาก
พอชวนไปกินข้าวเย็น ก็บอกไม่ว่างต้องทำงานที่คณะจนดึก พอบอกจะแวะเอาของกินไปให้ ก็บอกว่าทานกับเพื่อนแล้ว กลับมาหอก็ดึก กลับมาก็อาบน้ำแล้วนอนเลย ยิ่งตอนเช้าก็จะรีบตื่นไปไหนนักหนา ยิ่งพอโทรถามก็ไม่ค่อยจะรับสาย มันเป็นอะไรของมันนะ ผมหละจะบ้าเพราะมันแล้วเนี่ย

นั่นเพื่อนไอ้เตี้ยนี่นา ที่มันเคยพามากินข้าวกับผม เอาหละยังไงวันนี้ไอ้เตี้ยหนีผมไม่พ้นแน่ๆ
“น้องครับพี่ขอถามอะไรหน่อยสิ” ผมเดินเข้าไปขวางด้านหน้าของเพื่อนไอ้เตี้ย
“อ๋อ...ครับ” เด็กนั่นจ้องหน้าผมนิ่ง เหมือนตกใจ แต่ทำไมหน้าต้องแดงด้วยหละ
“น้องรู้จักเอ่อ.....” เอาแล้วสิ ไอ้เตี้ยมันชื่ออะไรวะ ซวยชิบเรียกแต่ไอ้เตี้ย ไอ้ตะเกียบ แล้วแบบนี้จะถามยังไงวะเนี่ย ผมยืนคิดทบทวนอยู่สักพัก
“นินจาหรือเปล่าครับ” อ่า....ใช่เลย ไอ้เตี้ยชื่อนินจา....โอเคต้องจำไว้บ้าง
“นั่นหละครับ พอดีพี่ตามหาเค้าอยู่ พี่ก็เลยอยากรู้ว่านินจาอยู่ไหนครับ” ผมไม่รู้ว่าผมทำเสียงดุเกินไปหรือเปล่า แต่หน้าของไอ้น้องนี่ดูเศร้าลงไปเล็กน้อย ก่อนจะตอบผม
“ตอนนี้น่าจะอยู่ที่ตึกเคมีนะครับ กลุ่มของนินจามีแลปวันนี้”
“ขอบใจมากนะ พี่ไปก่อนนะ” ผมเอ่ยขอบใจน้องคนนั้น ก่อนจะเดินออกมา คราวนี้จะหนีไปไหนได้ไอ้นินจาตัวแสบ หึ หึ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ผมน่าจะถามไอ้น้องหน้าขาวนั่นให้ดีก่อนว่าไอ้เตี้ยมันเลิกกี่โมง นี่ผมนั่งรอมาเกือบสองชั่วโมงแล้วนะ ไอ้เตี้ยยังไม่ลงมาสักที แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นผมก็ไม่ถอย ดูสิว่าคราวนี้มันจะหลบหน้าผมได้อีกหรือเปล่า

“ไอ้เตี้ย......” ผมตะโกนเรียกไอ้เตี้ยทันทีที่เห็นมันเดินลงมาจากตึกพร้อมกับเพื่อนๆ พอมันหันมาเจอผมก็ทำท่าผงะเล็กน้อย ส่วนเพื่อนของไอ้ตะเกียบตอนนี้ก็หายกันออกไปทีละคน ทิ้งให้ไอ้เตี้ยยืนเอ๋ออยู่คนเดียว
“คราวนี้จะหนีไปไหนอีกฮึ” ผมเดินเข้าไปตรงหน้าไอ้เตี้ย ก่อนจะเค้นเสียงถามมัน
“ผมจะหนีไปไหนหละครับ พี่เคก็ว่าไปนั่น” ไอ้เตี้ยทำท่าตลกกลบเกลื่อน แต่ผมก็รู้ว่ามันตกใจกลัวผม เพราะท่าทางของไอ้เตี้ยมันไม่เนียนเลยนะสิ
“มานี่” ผมคว้ามือไอ้เตี้ยเดินออกจากตึกไปทันที

“รถจอดอยู่ไหน” พอเดินออกมาได้นิดหน่อยผมก้ถามไอ้เตี้ย แต่หันไปมองก็ต้องตกใจ เพราะหน้าไอ้เตี้ยมันดูซีดมาก นี่มันกลัวผมขนาดนี้เลยหรอ ทำให้ผมต้องปล่อยมือจากแขนมันทันที
“อยู่ที่หอสมุดครับ” มันก้มหน้าตอบผม
“เอากุญแจรถมา แล้วยืนอยู่ตรงนี้ ห้ามหนีไปไหนเด็ดขาด” ผมบอกขอกุญแจรถ พร้อมกับขู่ไม่ให้มันหนีผมอีก อาการหน้าซีดของไอ้เตี้ยถ้าเดินไกลๆแบบนั้นสงสัยจะต้องเป็นลมแน่ๆ ผมเดินไปคนเดียวยังจะดีกว่า

พอผมไปเอารถมาได้เรียบร้อยแล้วก็วนรถไปรับไอ้เตี้ยตรงที่แยกกัน ตอนนี้หน้าของไอ้เตี้ยดูดีขึ้นจากเมื่อครู่แล้ว ทำให้ผมสบายใจขึ้น
“ทำไมไปจอดรถไกลนัก” ผมถามเพราะแปลกใจว่าทำไมไอ้เตี้ยไปจอดรถไกลจากคณะขนาดนั้น
“ก็ไม่มีที่จอดใกล้ๆนี่นา” ไอ้เตี้ยไม่ได้มองหน้าผม ได้แต่ก้มหน้าตอบเบาๆ

ไม่มีที่จอดใกล้ๆ อย่าบอกว่าทุกวันไอ้เตี้ยต้องจอดรถไกลขนาดนั้นแล้วเดินมาเรียนหรอเนี่ย แล้วตัวก็มีอยู่แค่นี้จะไปมีแรงเดินอะไรได้ทุกวัน
“งั้นต่อไปไม่ต้องเอารถมาขับแล้ว” ผมบอกออกไปเรียบๆ แต่ก็ทำให้ไอ้เตี้ยเงยหน้ามามองผม ใบหน้าบ่งบอกได้หลายอารมณ์ ทั้งแปลกใจ ทั้งดูน้อยใจ ทั้งสับสน ทำให้ผมอดที่จะอธิบายเพิ่มไม่ได้
“ต่อไปไม่ต้องขับรถมาแล้ว เดี๋ยวกูจะมารับมาส่งเอง จอดรถไกลขนาดนั้น เดินมาเรียนก็หมดแรงนอนหลับคาห้องเรียนพอดี” ผมไม่กล้าที่จะมองหน้าไอ้เตี้ย เพราะแค่ใบหน้าเมื่อสักครู่ก็ทำให้ใจผมหวิวๆแล้ว เหมือนผมทำผิดต่อไอ้เตี้ยอย่างไรอย่างนั้น
“พี่เคไม่ต้องลำบากก้ได้ครับ เดี๋ยวผมเอารถมอไซด์มาใช้เหมือนเดิมก็ได้” น้ำเสียงของไอ้เตี้ยเป็นปกติ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกไม่พอใจนะ
“ทำไมหละ กูมาส่งเนี่ย มันมีปัญหาอะไรหรือไง”
“เปล่าครับ ผมกลัวพี่เคจะลำบาก” ไอ้เตี้ยเริ่มอธิบายเพิ่ม
“ทำไมจะต้องมีปัญหาด้วยวะ กูไม่ลำบาก และกูก็จะทำด้วย” ผมตะคอกมันกลับ อะไรวะคนจะมาส่งให้ ยังจะมาเรื่องมากอีก คนขับยังไม่บ่นเลย แค่นั่งมาเนี่ยจะบ่นทำไมวะ

“ขอบคุณครับ” ไอ้เตี้ยเงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดออกมา
แค่คำว่าขอบคุณ ทำไมมันทำให้ใจผมเต้นแรงแบบนี้นะ ทั้งที่ไอ้เตี้ยแค่ขอบคุณผมที่ผมจะมารับ - ส่งแค่นั้น
“อืม....” ผมได้แต่ตอบสั้นๆ เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมามากกว่านั้น แต่ที่แน่ๆ อารมณ์โมโหของผมเมื่อครู่ หายไปเป็นปลิดทิ้งเลย........

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณครับกับทุกคนที่เป็นห่วงนินจา อิอิ
แฟนคลับพี่เคอย่าน้อยหน้าแฟนคลับนินจานะ สู้ๆ 555

+1 สำหรับตอน 11 ครับ

[iforgive]

^^^
ขอจิ้มหน่อยนะ อิ อิ

เอาละตอนนี้ต่างคนต่างก็ไม่อยากยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง
อยากรู้นักว่าใครที่จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน

[posshiza]

เฮ้อ ต่างคนต่างไม่รู้ใจตัวเอง
เมื่อไรจะรักกันได้ละเนี่ย
พี่เคก็ทำปากแข็งไปได้
เป็นห่วงน้องก็บอกมาเหอะ

เป็นกำลังใจให้คะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

[Phelyra]

ห่วงขนาดนี้ แคร์ขนาดนี้ ดูแลเอาใจใส่ขนาดนี้ ไม่รักแล้วเรียกว่าอะไรเนี่ย

[silverspoon]

คู่นี้เมื่อไรจะรู้ใจกันแล้วก็หวานกันแล้วก็อะจึ๊กกะดึ๋ยกันล่ะ

[sweetiiez]

  เมื่อไหร่อิพี่เคจะยอมรับความจริง

นินจาก็ด้วย ต้องรอเวลาเท่านั้นสินะ