ไปอ่านนิยาย เรื่องนึงมาครับเศร้ามาก เลยหันมามองตัวเอง นึกถึงวันนี้ของผมครับ
อีกไม่ถึงปี ผมก็ต้องไปอยู่แดนไกล(เยอรมัน) แต่ตอนนี้ข้างกายผมมีอีกคนที่กำลังมอบความรักให้
ผมยังจะไป หรือจะอยู่ หรือไปคนเดียว หรือให้เค้าไปด้วย หรือจบกันแค่นี้ จะได้ไม่เจ็บไปกว่านี้ในวันหน้า
ถ้าผมไป ก็ยังไม่รู้ว่ากี่ปีที่ผมต้องอยู่ที่นั่น ทุกคนกลัวความห่างไกล
เคยถามเค้าในวันสุดท้ายของการฝึกงาน ถ้าวันนึงผมต้องไปเรียนที่เยอรมัน จะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา
จะเลือกความฝันที่เป็นจุดหมายอันดับ 1 ในชีวิต หรือจะเลือกรัก(ที่ยังไม่อาจจะเชื่อใจได้)ที่มีอยู่ในตอนนี้
ความห่างไกลมันอาจจะเป็นอุปสรรคก็จริงนะ
คือเรากับแฟนก็อยู่กันคนละที่อ่ะคะ แต่มันยังดีที่อยู่ภายในประเทศ
แต่ใช่ว่าภายในประเทศแล้วจะได้เจอกันบ่อย ก็ไม่นะ นานๆ เจอกัน
ก็มีคุยทอสับ เล่นเอ็ม ตอบไฮ ทั่วไปอ่ะคะ
เพราะฉะนั้นเรื่องระยะทาง มันก็ขึ้นอยู่กับใจคนมากกว่านะคะ
ถึงแม้เราจะห่างกันอ่ะ เวลาอาจจะช่วยได้ พิสูจน์มากขึ้น
เพราะสำหรับเราแล้ว เวลาเจอกันเราจะดีใจมาก
เพราะรู้สึกคิดถึงเค้ามากมายอ่ะคะ ประมาณนั้น
ความห่างไกลทุกคนก็กลัวกันทั้งนั้น ใช่ว่าเราไม่กลัว ฮะๆ
แต่คนเป็นแฟนกันมันก็ต้องเชื่อใจกันใช่มั้ยละ 555+
ความฝันกับความรักมันก็สำคัญพอๆ กันนะ คิดว่า แฮะๆ
แต่จะประคับประคองไปพร้อมๆ กันได้รึป่าว ก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเรานะ
อะไรที่คิดว่าดีกับเราก็ทำซะเถอะคะ เดี๋ยวจะเสียใจภายหลังเอาได้
ปล.คิดวิธีง้อไม่ออก เอาตามฉบับเราง้อแฟนได้มั้ย 55+
ก็เวลาเราง้อแฟนคงประมาณว่า "ตัว คืนดีกันนะ หอมๆ"
ประมาณนี้อ่ะ ใช่ได้ป่าวไม่รู้ ฮะๆ สู้ๆจ้าเบียร์ ^^ พี่พงษ์อย่างอนนานเน้อ
จะคบ1ปีแล้ว อดทนหน่อยจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
