แหะๆๆ มีข้างเรื่องมาฝากค่ะ
ข้างเรื่องตอนนี้เขียนนานเลย เพราะ...อยากให้สื่ออารมณ์ของคุณเพื่อนสองคนได้ชัดๆ
และเมื่อเป็นข้างเรื่อง เราจึงมีคำเตือนเหมือนเคยนะคะ
..............
คำเตือน ตอนที่ท่านกำลังจะได้อ่านต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหญิงและชาย
ดังนั้นหากท่านใดรับไม่ได้กับความสัมพันธ์แบบนี้ กรุณาข้ามๆไปด้วยนะคะ 
.......................
.......................
ตอนพิเศษ นอกรอบ....ข้างเรื่อง(5)“ถึงแล้ว...มากอดที”
เอาแล้วไงไอ้เพื่อนนุ่น แกทำอย่างกับเป็นญาติผู้ใหญ่มาส่งตัวเจ้าสาวเข้าหออย่างงั้นแหละ แล้วดูไอ้คุณแผนมันสิ แทนที่จะปรามบ้างอะไรบ้าง ไม่มีเสียหรอก เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว ไอ้นุ่นดึงไอ้หนูป่วนไปกอด ส่วนแกก็เข้าไปลูบหลังลูบไหล่
คือไอ้หนูป่วนมันไม่ได้ไปชายแดนนะเว้ยเฮ้ย มันแค่ไปบ้านแฟนมัน ก็แค่.....นัดกันไปกระทำการ 2 become 1 ก็แค่นั้นเอง
ไม่ได้มีเรื่องอะไรร้ายแรงให้ต้องเป็นห่วงสักหน่อย
............................
............................
“เอาไงนุ่น จะกลับบ้านเลยรึเปล่า?”
ส่งเพื่อนรักถึงมือแฟนเสร็จเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่ออย่างไอ้คุณแผนก็หันมาถามไอ้ตัวตาลอยเพราะพาตัวเองเข้าไปอยู่ในโลกจินตนาการข้างๆ
“แผน.......อยากมีแฟนบ้างอ้ะ”
“ฮะ?!?”“อย่าเข้าใจผิดนะ ชั้นไม่ได้อยากจะ เอ่อ....ทำ...อะไรๆแบบที่ไอ้ตัวป่วนจะไปทำกับพี่เขาวันนี้นะ”
เอาเว้ย ไอ้คุณนุ่นหน้าแดง แดงจริงจังถึงขนาดที่หน้ามันดำๆยังเห็นชัดเลยว่าแดง เล่นเอาไอ้คุณแผนที่จับตามองอยู่ทั้งแปลกใจทั้งถูกใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาจะครบปีไม่เคยเห็นไอ้นุ่นเขินอายจนหน้าแดงเลยสักครั้ง
“อืม....”
“อะไร อืมแล้วยิ้มทำไม นี่อย่ามายิ้มล้อเลียนกันนะเว้ย ฮึ่ย”
โถ....ไอ้คุณนุ่น แกจะเขินก็เขินไปสิ แล้วจะไปทุบแผนมันทำไม เอ้า ทุบเข้า ทุบอั้กๆ เดี๋ยวไอ้คุณแผนมันก็ช้ำในตายหรอก
“โอ๊ยๆๆ พอแล้วนุ่น พอแล้ว ทำร้ายร่างกายว่าที่แฟน บาปนะ”
“ฮะ???”
“ก็บอกว่าอยากมีแฟนไม่ใช่เหรอ นี่ไง ชั้นนี่ไงยังว่างนะ”
“อย่ามา แกเป็นเพื่อนชั้นนะ”
“แล้วไงอ้ะ ก็นุ่นบอกว่าอยากมีแฟน แผนก็จะช่วยเป็นให้ไง” แกเดินเกมส์พลาดแล้วไอ้คุณแผน ไอ้คำว่า ‘จะช่วย’ นี่ถ้าไม่มีอะไรๆอาจจะดีกว่านี้ก็ได้นะ ไอ้คุณนุ่นมันอาจจะตกหลุมแกก็ได้
“ชิชะ อย่ามาทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับชั้นนะ จำได้หรอกน่าที่สัญญาไว้ว่าถ้าแผนยังไม่มีใครนุ่นก็จะไม่มีน่ะ ก็แค่บ่นๆว่าอยากมีไม่ได้แปลว่าจะไปมีสักหน่อย แผนก็ไม่ต้องฝืนใจยอมมาเป็นแฟนให้นุ่นเพราะกลัวเหงาหรอก”
“ไม่ใช่อย่างนั้น..”
“เอาเหอะๆ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า วันนี้คุณนายไปสัมมนา สัมมนาบ้าอะไรไม่รู้ต้องไปถึงพัทยา กว่าจะกลับก็คืนวันอาทิตย์โน่น นุ่นต้องอยู่บ้านคนเดียวตั้งสามวันแน่ะ”
“นุ่นแต่เมื่อกี้....”
“ก็บอกว่าไม่ต้องไง ว่ามาดีกว่าว่าอยากกินอะไร มื้อนี้นุ่นเลี้ยงเอง”
อ้าวไอ้นี่ แผนมันจะอธิบายก็ดันพูดสอดขึ้นมาซะงั้น ฟังมันบ้างสิ ขัดใจจริง
“ทำไมต้องเลี้ยง?” ไอ้คุณแผนมันคงถือว่าตัวเองเป็นแฟนไปแล้ว เลยรู้สึกขัดใจที่นุ่นมันบอกจะเลี้ยงข้าว ไอ้แผนบ้าเอ๊ย คิดไปเองข้างเดียวเขาไม่นับนะเว้ย แน่จริงแกต้องทำให้มันเข้าใจให้ได้ด้วย
“แล้วจะทำเสียงแข็งใส่ทำไมเนี่ย”
“ขอโทษษษษ แผนไม่ได้ตั้งใจเสียงแข็งใส่นุ่นนะครับ”
“ไม่ต้องขอโทษหรอกน่า นุ่นไม่ได้โกรธแผนซะหน่อย ก็แผนเลี้ยงไอติม เลี้ยงหนังมาตั้งหลายครั้งแล้วนี่ วันนี้ก็ต้องตานุ่นเลี้ยงบ้างสิ แผนอยากกินอะไรล่ะ ถือว่า.....ฉลองสอบเสร็จแล้วก็ฉลองที่ไอ้ป่วนมันเป็นฝั่งเป็นฝาด้วย ฮิๆๆๆ อ้ะ..เลือกมาเร็ววันนี้จะกินอะไรเอามื้อใหญ่เลยนะ”
“พิซซ่าละกัน ไม่ได้กินกันนานแล้ว”
เห็นไอ้คุณนุ่นมันหัวเราะคิกคักมีความสุข ไอ้คุณแผนมันเลยทำได้แค่ตามน้ำตามใจไป ไม่อยากจะขัดใจอะไรมันสักอย่าง ทั้งที่ใจยังอยากอธิบายว่าตัวเองอยากสมัครเป็นแฟนของไอ้คุณนุ่นจะตายอยู่แล้ว มันก็เลยตัดสินใจปล่อยไปก่อน
“โอเค แล้วจะกินร้านไหน?”
ผู้หญิงบ้าไซส์มินิอย่างไอ้คุณนุ่นเดินไปข้างๆผู้ชายปากหนักตัวสูงน่าเกลียดแบบไอ้คุณแผน ไม่ได้รู้สักนิดว่าพอตัวเองหลุดคำถามนี้ออกไป ไอ้คุณแผนที่หน้าตายมาตลอดจะมีสีหน้าที่เจ้าเล่ห์ได้ขนาดไหน
“ให้เลือกจริงนะ.....”
“เอ๊.......ก็บอกว่าจะเลี้ยงๆ ก็ต้องให้คนถูกเลี้ยงเลือกทั้งอาหารทั้งสถานที่อยู่แล้วสิ”
“งั้นไปกินที่บ้าน”
“บ้านไหน?”
“บ้านแผนกับป่วน เดี๋ยวเราโทรสั่งพิซซ่าตอนนี้ อีกครึ่งชั่วโมงถึงบ้าน พิซซ่าก็มาส่งพอดี”
“มีแผนอะไรป้ะเนี่ย? อย่าบอกนะ นอกจากเลี้ยงพิซซ่าแล้วจะให้ไปช่วยทำงานบ้านด้วยอ้ะ นี่กะจะเอาคืนวันที่ไปช่วยที่บ้านนุ่นใช่มั้ย?”
ไอ้คุณนุ่นมันชะงักเท้าที่เดินไปเรื่อยๆนั่นทันทีแล้วหันมากระตุกข้อมือใหญ่ๆของไอ้คุณแผนพร้อมส่งสายตาดุเหมือนหมาแม่ลูกอ่อนไปให้
“เปล่านะ ที่ชวนไปกินที่บ้าน เพราะ...เพราะจะชวนไปเล่นเกมเศรษฐีด้วยกันต่างหาก”
แหมๆดูดีนะ ชวนไปเล่นเกมเศรษฐี ตกใจหมดนึกว่าแกจะชวนไอ้คุณนุ่นมันไปเล่นจ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ เฮ้อ......
“จริงอ้ะ? ไหนมามองตาก่อน ดูซิมีอะไรซ่อนอยู่รึเปล่า”
ไอ้คุณแผนมันปฏิบัติตามคำสั่งทันที หยุดเดินแล้วก้มหน้าลงมาให้ไอ้นุ่นมันสบตาได้ถนัดถนี่
ไอ้นุ่นมันมองเข้าไปในดวงตาแวววาวสีน้ำตาลเข้มนั่นสักพัก แล้วก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองหน้าร้อน อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนอุณหภูมิบนใบหน้าของตัวเองพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีก็พบว่ามือทั้งสองข้างของตัวเองมาทาบทับไว้แน่นอยู่กลางหว่างอก เลยได้รับรู้ว่านอกจากจะหน้าร้อนแล้ว ยังมีอาการสั่นไหวแปลกๆที่หัวใจด้วย
มันรีบถอนสายตาที่สบกันอยู่ แล้วคว้าข้อมือไอ้คุณแผนลากเดินลิ่วๆทันที
“เป็นไงนุ่น เจออะไรซ่อนอยู่รึเปล่า?”
“........ไม่รู้เหมือนกัน เหมือน..เหมือนจะเจอ แต่ไม่รู้มันคืออะไร” กว่าจะเค้นเสียงออกมาจนจบประโยคนี้ได้ ไอ้คุณนุ่นถึงกับต้องกลืนน้ำลายเสียสามเอื๊อก
จนลากไอ้คุณแผนมาถึงป้ายรถเมล์ ได้ขึ้นรถเมล์มายืนอัดกันเป็นปลากระป๋องเรียบร้อยแล้ว
ไอ้คุณนุ่นก็ยังวุ่นวายใจสงสัยอยู่ว่าไอ้อะไรแปลกๆที่เจอในแววตาของไอ้คุณแผน....มันคืออะไรกันแน่
.............................
.............................
^o^ คืบหน้า......รึเปล่าน้า..??
หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^ (อ่าน 854054 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก