หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05

[slurpee04]

เลือกดีๆนะตุลย์

[Phichchii]

จะรอนะคนดี
จะรอพี่ Phichii คนเดียว
เรึ่องคนอึ่นไม่ขอเกี่ยว
อ่านเรึ่องเดียวก็พอใจ
ขอแค่ให้ไว อย่าให้รอนาน
แค่แว๊บผ่านมาอัพบ้าง
ก็เพียงพอ......

ขอบคุณมากนะครับ

จะลงให้เรื่อยๆนะครับ

ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง

[NUTTYZERO]

เลือก เลือกอะไร

มาต่อไวๆเลยคร๊าบบ อย่าปล่อยให้ยุงวางไข่ 555+

[Phichchii]

แล้วพบกัน

[NiNJA]

ตัดกานอย่างงี้เลยหรอ

ใจร้ายยยยยยย  ที่สุดเยย

มาต่อไวๆๆ น่ะค่า

[bbyuqin]

ค้างงงงงงง 

แบบว่าอยากรู้ตุลย์จะเลือกอะไร

[Monkizzz]

อยากรู้ตุลย์จะเลือกอะไร
ค้างมากมาย

[barlagu]

คนบางคนเมื่อเข้ามาอ่านก็ทำให้เรารู้สึกน่อย.....ได้เหมือนกันนะครับ
ผมว่านะคนที่แต่งนิยายได้สักเรื่องมันไม่ใช้เรื่องง่ายเลย....การที่จะนานบ้างใวบ้างมันก็เป็นเรื่องธรรมดานะครับผมว่าแล้วอีกอย่างนิยายที่แต่งก็ไม่ใช้ว่าแต่งแล้วขายตามร้านหนังสือดังๆเมื่อไรกัน.....เรากับต้องขอบคุณเขาสะอีกที่มีเรื่องมาให้เราอ่านว่ามะ.....555เราน่อยแทนพี่เขามากไปมัยนี้..ยังไงก็เป็นกำใจให้นะครับผมติดตามมาตลอกแต่ไม่ได้เมมสักที

[A. marco]

เห็นด้วยกับข้างบนครับ

[toyama]

  ติดแล้วนะเรื่องนี้มาอัพไวเลย อิอิ

[aehJTS]

เลือกอะไรก็โดนทั้งนั้น 
แต่อยากให้เลือกตอบอะอยากรู้ความลับ

  คะ มาต่อเร็ว ๆ นะคะรอความลับของตุลย์อยู่คะ

[watcharet]

รอลุ้นนนนน

[punchnaja]

ค้างสุดๆค่ะคุณพี่!

[kihaezzzzzz]

เง้อ  ค้างงง ง


เลือกไรอ่า

[Phichchii]

ขอบคุณทุกคนที่ยังรอกันนะ

แล้วต้องขอโทษที่ต้องให้รอนาน

ยังไงก็แล้วแต่ ทุกกำลังใจจะทำให้ลงเรื่องนี้ต่อไปนะครับ

ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมไม่รู้จักพวกคุณด้วยซ้ำ

แต่พวกคุณ ให้กำลังใจผม ติดตามผมงานผม

ผมขอบคุณจากใจจริงนะครับ

ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมงานเยอะมาก กลับถึงห้องไม่เคยต่ำกว่าสี่ห้าทุ่ม กว่าจะได้นอน

งานก็ยังไม่ได้เคลียร์ ไม่ได้พูดให้สงสารนะครับ แต่อยากให้เข้าใจและทราบเหตุผลว่าทำไม ผมถึงลงช้า

รักคุณผู้อ่านทุกคนนะครับ












โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว






ตอนที่ 65 ไม่เคยลืม แต่มันไม่เหมือนเดิม




“จะเอาไงไอ้โชว์” ผมเลือกไม่ได้ หันไปหาไอ้โชว์

“เร็วดิ หรือจะให้เลือกให้ว่ะ”

“เอ่อ..คือ กูเลือก”

“ทำ” ไอ้โชว์รีบตอบแทนผม

“อะไรอะเฮีย ไม่ใช่เฮียนะ ไอ้ตุลย์มันโดน” ไอ้เจ๋งรีบโวยวาย

“แล้วจะทำไมมึงมีปัญหาไรว่ามา”  ไอ้โชว์ ทำกร่าง

“อะ ก็ได้ จะทำไรอ่ะ”

“จูบกู” ไอ้โชว์บอก

“เฮ้ยย จะบ้ารึไง” ผมตกใจครับ ตอนนั้นผมไม่ได้เมาอะไรมากมายด้วย

“ทำไม ทำไม่ได้รึไง” ไอ้โชว์พูด ขำขำ

“นี่กูไม่มีสิทธิ์เลือกแล้วใช่ไหม” ผมถามอย่างยอมรับโชคชะตา ไอ้โชว์รีบเอาหน้ายื่นมาหาผม

“เอาก็เอาว่ะ”

“แหมไอ้สัสส ทำเหมือนมึงไม่เคยจูบกันเนอะ มากกว่านี้ก็เคยทำมาแล้วไม่ใช่หรอ” ไอ้คิวรีบแซว เขิลดิครับ ไม่ได้หน้าด้านเหมือนไอ้ตัวที่กำลังยื่นหน้ามาหาผมเนี้ยะ อีกอย่างผมยังไม่เคยจูบใครต่อหน้าใครเลย โดยเฉพาะผู้ชายด้วยกัน

“เอายัง รอนานแล้วนะ” ไอ้โชว์เร่ง ผมกลั้นใจ กลั้นความอายแล้วประกบปากผมไปที่ปากมัน

“อือ อือ” ผมร้องท้วงในลำคอ เพราะมันดันหัวผมไม่ให้ผละออก แล้วพยายามสอดลิ้นเข้ามา ลิ้นของมันไล้ไปตามไรฟันผม จนเผลอเปิดปากออก ลิ้นของมันก็เข้ามาอยากเย้ากับลิ้นของผม

“อืม” ผมร้องออกมาอย่างรู้สึกดี จนลืมไปเลยว่ามีคนจ้องมองผมอยู่ สักพักมันก็ปล่อยปากผมเป็นอิสระ ทำให้ผมพบกับโลกแห่งความจริง คือทุกคนในวงตอนนี้อ้าปากค้างกันไปตามๆกัน

“เอา เป็นไรกัน ต่อดิว่ะ” ไอ้โชว์บอก

“ไม่เล่นแล้วได้ป่ะ” ผมท้วง

“ไม่ได้ ทุกคนในที่นี้ต้องเล่น” ไอ้เจ๋งเริ่มหมุนขวดอีกครั้ง

“โหไรว่ะ” ปากขวดหยุดหันไปทางไอ้พอส

“เอาไง”

“กูเลือกตอบละกัน”

“ทำไมมึงถึงเลิกกับพี่โชว์” ไอ้สัส มิกซ์มึงนี้เข้าใจคิดคำถามเนอะ ผมสะดุ้งเลย

“เอ่อๆ” มันหันไปมองหน้าไอ้โชว์

“ทำไมนะหรอ กูไม่รู้ กูไม่เคยบอกเลิกกันเลยด้วยซ้ำ แค่มันห่างๆกันไปเฉยๆ ยอมรับนะตอนแรกทำใจไม่ได้ คิดถึงจนไม่รู้จะทำยังไง”  เริ่มดราม่าแระ

“แต่ทำไงได้ โชว์ไม่ติดต่อมาหา กูก็ไม่กล้าติดต่อไปอีก เพราะโชว์บอกว่าเรียนหนัก กูก็เลย” ไอ้พอสเริ่มก้มหน้า

“พอแระๆ เดี๋ยวจะไปกันใหญ่เลิกเล่นดีกว่า” ไอ้เจ๋งรีบบอก หารู้ไม่ตอนนี้เหมือนวางระเบิดไว้กลางวง ไอ้พอสก็ไม่พูดอะไรต่อ ไอ้โชว์ก็นั่งนิ่ง ส่วนไอ้มิกซ์นี้ซิเหมือนจะมีอะไรจะพูดแต่ก็ไม่ยอมพูดออกมา พวกเราก็นั่งกินกันไปสักพัก ตอนนี้ทุกคนในวงเมากันได้ที่เลยละครับ

“พอส” ไอ้มิกซ์เรียกไอ้พอส

“ฮึ”

“ตอนนี้มึงยังรักพี่โชว์อยู่ไหม” ตอนนี้ไอ้โชว์ ไม่อยู่ครับไปห้องน้ำ

“ไม่หรอก มันนานแล้ว อีกอย่างโชว์มันก็มีแฟนใหม่แล้ว ใช่ไหมตุลย์” มันหันมาทางผม ท่าทางจะเมาจริงๆ

“อะ อือ”

“แล้วมึงคิดจะมีใครอีกรึป่าว”

“มีดิ ถามทำไมว่ะ”

“ขอให้คนคนนั้นเป็นกูได้ป่าววะ”  นี่สองคนกำลังสารภาพรักกันรึป่าวนะ

“มึงว่าไงนะ”

“อ่อ ป่ะป่าว กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” แล้วไอ้มิกซ์ก็เดินออกไป ไอ้พอสก็เดินตาม

“มีไรกันว่ะ” ไอ้โชว์ถามหลังจากกลับมาจากเข้าห้องน้ำ

“พลาดแล้วเฮีย” ไอ้เจ๋งรีบบอก

“พลาดไรว่ะ”

“ก็ฉากรักไง พราะเอกนางเอกเค้าสารภาพรักกัน” ไอ้โชว์เหมือนจะเข้าใจ เพราะไม่ได้ถามอะไรต่อ

“กลับยัง” มันหันมาถามผม

“ขับรถไหวหรอ” เพราะมันก็กินไปไม่น้อย

“ไหวดิ แค่นี้เอง”

“งั้นกลับก็ได้ เฮ้ยกูกลับแล้วนะเว้ย วันจันทร์เจอกัน”  ผมหันไปบอกเพื่อนๆ ของผม ไอ้พอสกับไอ้มิกซ์ก็เดินกลับมาแล้วเช่นกัน

“พวกมึงกูกลับแล้วนะ” ไอ้พอสบอกอย่างสีหน้าไม่สู้ดี

“มีไรรึป่าวว่ะ”

“ไม่มีไร เดี๋ยวกลับแล้วนะโชว์” มันหันมาไอ้โชว์

“กลับไงล่ะ”

“เดี๋ยวกลับแท็กซี่” ตั้งแต่กลับมาเห็นมิกซ์ไม่ยอมพูดอะไรเลย

“เอ่อ เดี๋ยวลงไปพร้อมกันเลย จะกลับเหมือนกัน”

“โหไรว่ะ กลับกันหมดแระ” ไอ้เจ๋งพูดแบบเซ็งๆ แต่ตอนนี้ไอ้ข้าวสลบไปแล้ว

“ไอ้คิวไอ้พจน์เอาไง กลับเลยป่าว”

“กูนอนนี่แหละ ขอนอนห้องมึงนะไอ้ข้าว” ไอ้พจน์บอก

“อืมๆๆ” ไอ้ข้าวตอบงึมงำ แล้วพวกผมทั้งสี่ก็เดินลงมา

“ไหวป่าวให้ไปส่งไหม” ไอ้โชว์ถามไอ้พอส ตั้งแต่กลับเข้ามาไอ้มิกซ์ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

“ไม่เป็นไรเดี่ยวกลับเอง” ไอ้พอสบอก

“เอางั้นหรอ”

“กลับดีดีละ” ไอ้โชว์หันไปบอกไอ้พอส

“อืม”

“บายมิกซืแล้วเจอกันนะ” ผมหันไปบอกมิกซ์

“อืม บายตุลย์ แล้วเจอกัน” มิกซ์ตอบยิ้มๆ แล้วก็แยกย้ายกันไป

“โชว์ แล้วมึงละลืมพอสได้รึยัง”  ผมถาม ตอนนี้เราอยู่บนรถ ยังไม่ได้ออกรถ

“ถามทำไม”

“แค่อยากรู้”

“ถ้าถามว่าลืมได้ยัง ตอบได้เลยว่ายัง”

“ว่าไงนะ” ผมถามกลับอย่างโมโห ไม่รู้ แบบนี้เรียกว่าหึงรึป่าวนะ

“เดี๋ยวฟังก่อนดิ อย่าเพิ่งโมโห หึงมากจนไม่ฟังเลยนะมึงอ่ะ”

“ใครหึง บ้า อะว่าไงต่อ” ผมรีบเร่งให้มันอธิบายต่อ

“คือกูมันลืมมันไม่ได้หรอก มันเป็นคนหนึ่งที่กูรักมาก” ผมเริ่มยิ้มไม่ออกแล้วครับ เพราะน้ำเสียงของมันนั้นจริงจัง

“จนกูมาเจอมึง ยอมรับตอนแรกกูลังเลใจ แต่สุดท้ายกูก็เลือกมึง อย่างงี้แหละอะไรที่ได้มายากมักสำคัญกว่าเสมอ ที่กูบอกว่าลืมมันไม่ได้ก็จริง ตอนนี้ก็ไม่ลืม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกต่างหาก ความรู้สึกของคำว่ารักที่แสดงออกแตกต่างไปจากเดิม จากเป็นคนที่เรารักแบบคนรัก กลายเป็นตอนนี้ก็เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่กูรักเหมือนกัน” มันอธิบายน้ำเสียงจริงจัง

“มึงไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอว่ะตุลย์” ผมพูดโพลงออกไป มันสีหน้าดูตกใจ

“ทำไม กูเห็นแก่ตัวตรงไหน” มันถามกลับมาอย่างสงสัย

“ความรู้สึกกูกับโป้งมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากความรู้สึกมึงที่มีให้พอสหรอก” ผมตอบไป ผมคิดอย่างนั้นจริง ผมรู้สึกน้อยใจนะ ผมยอม ผมเข้าใจมันทุกอย่าง แต่ทำไม มันไม่เคยเข้าใจอะไรผมเลย คิดแล้วก็รู้สึกสะเทือนใจ

“ตุลย์ มึงคิดอย่างนั้นหรอ” มันถามผม

“มันจริงป่าวล่ะ” มันนิ่งไปสักพัก

“งั้นเอางี้ กูยอมให้มึงติดต่อกับมันได้ แต่ต้องบอกให้กูรู้ จะไปไหน หรือมันมาหาก็บอกกูก่อน โอเคไหม”  เหอะๆๆ  นี่มึงยอมกูใช่ไหม ตีกรอบล้อมกูทุกด้าน

“เออช่างมันเหอะ กูไม่ได้อยากให้มันมีปัญหา ยังไงก็แล้วแต่แค่มึงมีกูคนเดียวก็พอ” ผมตอบแล้วแอบหวานๆไป

“อยู่แล้ว กูจะมีมนึงรักมึงแค่คนเดียว มึงก็ต้องทำเหมือนกูนะ”

“อืม” ผมยิ้มๆ แล้วไอ้โชว์ก็ออกรถตรงกลับหอ  ไม่นานก็ถึงหอ เพราะไม่ได้ไกลจากกันเลยสักนิด

“โชว์มึงว่าไอ้พอสกับไอ้มิกซ์จะเป็นไงว่ะ” ผมถาม ตอนนี้เราสองคนอาบน้ำเตรียมตัวนอนกันแล้ว

“ทำไมหรอ”

“ก็ตอนมึงไม่อยู่ ไอ้มิกซ์มันบอกชอบไอ้พอส แล้วมันก็ออกไปคุยกันกลับมาก็เป็นแบบนั้นอ่ะ” ผมเล่าเรื่องคร่าวให้ให้ไอ้โชว์ฟัง นึกว่ารู้เรื่องแล้วซะอีก

“ไม่รู้สิอันนั้นมันเรื่องของเค้า มาทำเรื่องของเราดีกว่า”  มันกอดผมแน่น

“ไม่อ่ะ...อืม”  ยังไม่ทันได้ปฏิเสธก็โดนปิดปากซะแล้ว แล้วกิจกรรมรักก็ดำเนินต่อไปตามยถากรรมที่ผมได้รับอยู่เป็นนิจ ไม่เคยขาดสาย


.............................................................................


“โชว์ตื่นได้แล้ว วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ” ผมปลุกมันก็แล้ว เขย่ามันก็แล้ว ทำไมปลุกยากปลุกเย็นขนาดนี้นะ นี้ผมก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วนะ

“อือ” มันร้องออกมาในลำคอ แต่ไม่ขยับตัวไปไหน ทำไมขี้เซาอย่างนี้นะ

“งั้นอยากนอนๆไปเลยนะ ไปคนเดียวก็ได้ว่ะ” ขี้เกียจรอ กว่าจะอาบน้ำ ทำอะไรอีก น่าเบื่อ ผมไม่ได้งอนนะ อิอิ เช้าวันแรกของการเปิดเทอมผมก็ต้องนั่งรถเมล์ไปมอคนเดียว ก็ดี ไม่ได้นั่งรถเมล์นานแระ

“ไอ้ข้าว อยู่ไหนออกมายัง หิวข้าวมาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยดิ” ผมมามอเร็วกว่า เลยโทรหาไอ้ข้าว

“เออกำลังออกจากหอ รอไอ้ตัวอืดเนี้ยะ”

“นี้มึงย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วหรือว่ะ” ผมถามไปเพราะเห็นมันอยู่ด้วยกันตลอด

“ป่าว มันไม่ยอมไปอ่ะ ไล่แล้วนะ”

“เออ มาเร็วนะ รออยู่บาร์ใหม่ กินข้าวรอนะ”

“เออๆ กินไปเลย จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ ไอ้เจ๋วเร็วดิว่ะ” ได้ยินเสียงมันเร่งไอ้เจ๋งแล้ววางสายไป  รอไม่นานไอ้สองตัวมันก็มาปลรากฎ

“เฮ้ยไอ้ตุลย์ ไหงวันนี้มาคนเดียวว่ะ”

“ไอ้เชี่ยโชว์ไม่ยอมตื่น ขี้เกียจปลุกรำคาญ”

“ไงเลยหนีออกมาคนเดียวว่างั้น”

“ป่าว แค่มาเรียนคนเดียวไม่เห็นแปลกอะไรเลย” ผมตอบพร้อมกินข้าวที่อยู่ตรงหน้าไปเรื่อยๆ

“ข้าวเดี๋ยวไปซื้อข้าวมาให้นะ นั่งอยู่เป็นเพื่อนไอ้ตุลย์นี่แหละ” ไอ้เจ๋งลูกไปกินข้าว

“ข้าวมึงรักมันป่าววะ” ผมถามตอนนี้มีแค่ผมกับมัน

“อืม” มันตอบแค่นี้หน้ามันก็แดงแระ สัส จะเขิลไปไหนเนี้ยะ

“แล้วมึงได้รับความรักจากมันพอป่ะ”

“เกินไปด้วยซ้ำ”

“น่าอิจฉาเนอะ”

“ทำไมหรอ พี่โชว์เค้าทำไมหรอ”

“ไม่มีอะไรหรอก” ทำไมยังไม่มานะ หรือจะนอนไม่ยอมตื่นเนี้ยะ

“มาแล้ว อ่ะผัดผักรวม”มันยืนข้าวแกงที่มีแต่ผักให้ไอ้ข้าว ไอ้ข้าวทำหน้าเอียนๆ

“กินให้หมดด้วย”

“ทำไมมีแต่ผักอ่ะ เยอะด้วย” ไอ้ข้าวเริ่มต่อรอง  เห็นคู่นี้ถึงมันจะกัดกันแต่มันก็น่ารักดีอ่ะ อิจฉา

“กินไปหรือจะให้ป้อน”

“โอ้ยเลิกหวานกันสักทีเหอะ”

“ทำไมอิจฉาหรอมึง ถ้ามึงอยากหวานนู้น มาแระ” ผมมองไปทางที่ไอ้เจ๋งมอง เป็นไอ้โชว์ครับ ตื่นได้แล้วหรอมึง แมร่งคอยดูจะไม่พูดด้วยเลย





***********************************************
ติดตามตอนต่อไป

[watop]

ที่ลงซ้ำกันสองรอบเนี่ย  ประชดรึเปล่าครับ

555+

 

[OHmeza019]

อ๊ากกก
สงสัยงานนี้มีงอลกันเเน่เลยเฮียโชว์กับน้องตุลย์

ส่วนคู่มิ๊กซ์กับพอส อยากรู้อะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[samsoon@doll]

ต๊ายตอนแรกดีใจนึกว่าได้อ่าน 2 ที่ไหนได้มันซ้ำนี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Phichchii]

555

มันผิดพลาดทางเทคนิค

อิอิ

[barlagu]

มาต่อแล้วอิอิ....ทำมัน จขกท เขียนนิยายเก่งจัง

[OrendO]

ขอบคุณคับผม 

[Kelvin Degree]

มาต่อแล้ว

ตุลย์จะไม่พูดด้วยจริงหรอ

555

น่ารักดี

[gtower]

  ตุลระวังโดนจ๊วบกลางโรงอาหารนะ อิอิ

[kihaezzzzzz]

ตอนที่โชว์กะพอสคบกัน พอสเป็นเคะอ่อ?

เอ้ะ ยังไงๆ 55

[aehJTS]

ตุลย์งอนเป็นด้วยหน้ารักอะ
  คะ

[toyama]

  ชอบมากมายขอบคุณครับ 

[ordkrub]

โอย ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมช่วงเดียว มาให้อ่านซะหนำใจเลยครับ ขอให้รักกันแบบน่ารักอย่างนี้ตลอดไปนะครับ

[NUTTYZERO]

เฮ้ออ มาอีกแล้วคู่นึง เอิ้กๆ

เฮียโชว์จะมาทำไรน๋ออออ น่าลุ้น

[gayraygirl]

โชว์เอ้ยตุลย์งอนแล้วนั่น
แล้วโชว์จะรู้มั้ยว่าโดนงอน

[bbyuqin]

โชว์กับตุลย์นี่...ดีกันได่ไม่เกินว้น งอนกันอีกแระ