หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05

[slurpee04]

อ่า มาต่อซะที^^

เชียร์โชว์จ้า สู้ๆน๊า

ตุลย์ใจอ่อนเร็วๆนะ > <'

มาต่ออีกนะ จะรออ่านจ้า 

[yayee2]

พยายามเข้าโชว์เอ้ย แล้วก็ใจเย็นๆ "น้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลาตายนะโชว์"
                       (เชียร์โชว์ซะนอกหน้าเลยเรา)

[PEENAT1972]

กลับมาเริ่มนับ 1 ใหม่ก็ดีค่ะ

[i3igM]

ย๊ากกกกกกกกกกกกก

โชว์............มาแล้ว............สู้ๆ

[Safina_safe]

ยังคงเชียร์ พี่โชว์ เหมือนเดิม

[lllEartHlll]

โป้งนายมันไม่เคยพอ

พี่โชว์ไม่เคยที่จะโกหกเลย

สู้ๆๆๆๆ


ใจอ่อนเร็วๆเถอะ

เรารู้ว่าตุลย์ก้อรู้สึกดี

[BlackClover]

อืม แบบนี้โชว์คงเป็นพระเอกแน่ๆ

[OHmeza019]

เริ่มนับ 1 ใหม่กับโชว์เถอะ สงสาร โชว์ละ

[KURU]

เพิ่งมาสมัครเป็นสมาชิก


และอ่านเรรื่องนี้เป็นเรื่องแรก


ยังอ่านไม่ถึงตอนปัจจุบันเลยครับ

แต่ขอบอกว่าชอบ สนุกมาก


เป็นกำลังใจให้ครับ

แล้วจะรีบอ่านให้ทันนะครับ

[n2]

ตุลย์เริ่มมองโชว์ในแง่ดีบ้างแล้ว

[gtower]

  ค้างงงงงง เอามาลงต่อไวไว ปั่นให้ไฟแลบไปเยย 555

เขียนได้ดีครับ ชอบ สมกับที่รอคอยมานานแสนนาน ยังไงอย่าหายไปอีกน๊า   

[yunjaejoong]

โธ่...ไอ้โป้งอุตสาห์ว่าจะให้ไอ้พี่โชว์มันตัดใจแล้วนะแต่แกก้อทำตัวเองแท้ๆเว้ย ชอบใจว่ะ

[Killua]

ยังไงพระเอกก็คือพระเอก จะเอาพระรองมาเป็นพระเอก ไม่ได๊ไม่ได้ เหอๆ สู้เค้า โชว์เอ้ย

[iforgive]

ตรูว่าแล้ววววววว  โป้งเป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ตุลไม่ต้องกลับไปหามันเลยนะ
เซ็งชิบ...  แล้วมาโทษเหล้า  เจ็บที่สุดก็ตอนที่นังชะนีโทร.มานี่แหละ

[pearleye]

  ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ

หลบไป!
พระเอกกำลังกลับมา !       

[ละเมอ]

นายโป้งทำตัวเองแท้

เป็นเราก้อไม่กลับไปคบหรอก

นายโชว์ดีกว่า

รักจริงจากใจ

อิอิ

[Phichchii]

เพิ่งมาสมัครเป็นสมาชิก


และอ่านเรรื่องนี้เป็นเรื่องแรก


ยังอ่านไม่ถึงตอนปัจจุบันเลยครับ

แต่ขอบอกว่าชอบ สนุกมาก


เป็นกำลังใจให้ครับ

แล้วจะรีบอ่านให้ทันนะครับ

ขอบคุณครับ

ติดตามต่อไปนะครับ

อิอิ

[Phichchii]

มาต่อแล้วครับ

อิอิ

ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะครับ

แม้ผมจะหายไประยะหนึ่ง

ผมจะพยายามเอามาลงให้บ่อยๆนะครับ

ช่วงนี้เป็นช่วงวุ่นวายของชีวิตผมมาก

ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์หน้า ผมก็ไม่อยู่ไปทริป

ไงก็ติชมได้นะครับ

ไปอ่านดีกว่า พล่ามเยอะแระ






โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว












ตอนที่ 40  ชีวิตโสด


“รอด้วยดิ” ผมเดินตามมันไป มันก็เดินซื้อไปเรื่อย สัสส มึงรวยหนิ กูมันจน

“หิวน้ำป่าว” มันถามผม

“รอแป็บ” ผมยังไม่ทันได้ตอบเลย มันก็เดินไปซื้อน้ำมาให้ผม ผมก็รับมางง ๆ

“หิวข้าวยัง”  มันหันมาถามผม

“ยังไม่หิวอ่ะ รอไปกินพร้อมเพื่อนๆดีกว่า” ผมยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ครับ

“อยากได้อะไรละจะพาไปซื้อ”  มึงจะพากูไปว่างั้น นี้ผมก็ยังไม่ได้อะไรเลย

“อยากได้กางเกงยีนกับรองเท้าผ้าใบสักคู่อ่ะ” ผมก็บอกไปว่าผมอยากได้อะไร มันจะได้พาไปโซนนั้น

“งั้นตามมา” มันก็เดินนำหน้าผมไป ผมก็เดินตามต้อยๆ ใครอยากเดินกับมึงว่ะ ถ้ากูไม่กลัวหลงกูไม่เดินกับมึงหรอก สาสส หน้านิ่งทั้งวัน ไอ้กร่างเอ้ย

“น้องครับๆ เสื้อคู่รักไหมครับ” เสียงพ่อค้าเรียกไอ้โชว์เพื่อขายของ

“แฟนน่ารักนะครับ” พ่อค้าบอกไอ้โชว์ พร้อมหันมามองผม มันก็หันมองตามมา ผมก็งง สิครับ

“อ่อ ไม่ใช่แฟนครับ น้องชายนะครับ” มันก็ตอบไป  มึงคงเลิกชอบกูแล้วจริงๆ โชว์ ถ้ามึงตัดใจได้กูก็ยินดีด้วย

“เสื้อคู่พี่น้องก็มีนะครับ ลองเข้ามาดูก่อนได้ครับ”  พ่อค้ายังตื้อไม่เลิก

“เอามั้ย” มันหันมาถามผม

“ไม่เอาอ่ะ” ผมก็ตอบไป ใครจะไปอยากใส่เหมือน ชิ

“ไม่เป็นไรครับ” มันก็ปฏิเสธพ่อค้าไป แล้วก็เดินนำผมไป ผมก็ต้องเดินตามเหมือนเดิม

ผมก็ได้กางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ และอะไรติดไม้ติดมือมาอีกนิดหน่อย  แล้วก็นัดรวมพลครับ แต่ละคนก็หิ้วของมาคนละถุงสองถุง

“นี่อิ้ง แฟนพี่” พี่กายแนะนำสาวสวยที่ยืนข้างๆ ให้พวกเรารู้จัก  พี่กายนี่ตาถึงจริงๆ สวยชิบ

“สวัสดีครับ” พวกผมก็ยกมือไหว้กันไป

“เฮ้ย!! ไม่ต้องอิ้งเค้าก็รุ่นเดียวกับพวกมึงแหละ” นั้นหน้าแตกเป็นแถวๆ ก็แนะนำตัวกันไป แล้วตกลงไปหาอะไรกินก่อน ไปสวนรถไป ไปถ่ายรูปกันครับ  ก็อีหรอบเดิมแหละครับ ผมก็จำต้องปั่นจักรยานกับไอ้โชว์มัน ผมรู้สึกว่าพวกเพื่อนๆ ผมมันพยายามให้ผมคู่กับไอ้โชว์ตลอดเวลา

“ขึ้นมาดิ หรือจะเดิน”  มันให้ผมขึ้นซ้อนจักรยานมัน สัสส ถ้ากูปั่นจักรยานเป็น กูไม่ซ้อนมึงหรอก กูปั่นของกูเองคนเดียวแล้ว ผมก็ขึ้นซ้อนท้ายมันไป  แล้วไอ้พวกนั้นมันไปไหนกันแล้วเนี้ยะ

“มันไปไหนกันแล้วอ่ะ” ผมถามคนปั่น

“ไม่รู้สิ” อ้าวแล้วกูจะเจอเพื่อนกูมั้ยเนี้ยะ ผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อมันก็ปั่นไปเรื่อยๆ อะครับ

เสียงโทรศัพท์เข้ามาครับ  เบอร์ใครไม่รู้ครับ

“สวัสดีครับ”

“ตุลย์อย่าเพิ่งวางนะ โป้งเอง” ช่วงหลังผมไม่รับโทรศัพท์โป้งเลย เพราะผมอยากให้โป้งตัดใจจากผม

“อืม ว่าไงโป้ง”

“เย็นนี้เดี๋ยวกูไปรับมึงนะ ไปกินข้าวกัน”  มันชวนผมไปกินข้าวเย็น ผมก็ลังเลสักนิด

“อืม” ผมตอบตกลงไป

“จริงหรอ งั้นเดี๋ยวหกโมงกูไปรับนะ ขอบใจนะ” เสียงไอ้โป้งดีใจมาก

“อืม” ผมไม่รู้จะพูดอะไร แล้วมันก็วางสายไป ไปกินข้าวกับเพื่อน ก็ไม่แปลกนิ

“เฮ้ย โน้นไง พวกไอ้ข้าว” ผมชี้ไปที่พวกนั้น แล้วบอกไอ้โชว์

“เออ เห็นแล้วก็กำลังไปนี้ไง”  มันตอบเสียงแข็ง อารมณ์เสียไรของมึงเนี้ยะ  ผมก็ไม่ได้พูดอะไร

“ถ่านไฟเก่าครุกลุ่นเลยนะ” ไอ้คิวจองปากหมาตลอด

“สัสส ไรมึง” มึงก็ด่ามันไป

“เออ มึงว่ามุมนี้สวยป่าว มาถ่ายดิ”  ไอ้ข้าวถาม เราก็ถ่ายกันไปหลายรูปอยู่  ภาพออกมาสวยเชียวเพราะแสงสวย แดดร่ม ลมตก

“เฮ้ย ตุลย์ถ่ายรูปคู่กับเพื่อนพี่หน่อยดิ” พี่กายเรียกผมครับ

“เอ่อๆ..” ผมกระอึกกระอัก

“มาเร็วๆๆ” ไอ้เชี่ยโชว์ก็ยืนเฉย ผมก็เดินไปยืนข้างๆมัน

“เฮ้ย ยืนชิดๆกันหน่อยดิว่ะ” นี้แทบจะเป็นภาพแรกที่ผมถ่ายคู่กับมัน

“1 2 3  แชะๆๆ” ถ่ายไปประมาณ สามสี่ภาพครับ ยืนหน้านิ่งตลอด ญาติเสียรึไงว่ะ  แล้วเราก็กลับกัน ก็เช่นเดิมแหละครับ ผมก็โดนยัดเยียดให้กลับกับไอ้โชว์ เหตุเพราะบ้านไกลกัน

“สนุกมั้ย” มันถามผม ตอนนี้อยู่ในรถมันสองคน

“ก็ดี”  ผมก็ตอบไปแค่นั้น

“ส่งกูปากซอยก็ได้”  ผมบอกมันเมื่อใกล้จะถึงแล้ว มันจะได้เลยเข้าบ้านมันเลย มันไม่พูดอะไรแต่เลี้ยวเข้าซอยไปเลย

“ขอบใจนะ” ผมไม่ลืมขอบคุณมันที่มาส่ง ผมเปิดประตูลง

“เดี๋ยวตุลย์นี่ของมึง” มันยื่นถุงมาให้ผมถุงหนึ่ง ผมก็รับมาอย่างงๆ ผมมองถุงในมือ กูซื้อมาหรอวะแล้วมันก็ขับรถไปเลย  ผมก็ขึ้นห้องมาก็เปิดดู

“เฮ้ย เสื้อกูไม่ได้ซื้อนี่หว่า” เป็นเสื้อยืดสีเขียวอ่อนคับ มีข้อความเขียนว่ะ “น้องรักพี่”  ผมเหวอเลยครับ ผมยัดมันลงถุงไปเหมือนเดิม

เสียงโทรศัพท์ก็ดังเข้ามา

“อืม”

“กูจะไปถึงแล้วนะ เสร็จรึยัง” เออว่ะลืมไปว่าต้องไปกินข้าวกับไอ้โป้ง

“อืม เดี๋ยวลงไป” ผมคงต้องลงไปแล้วแหละ ไม่ต้องอาบน้ำใหม่หรอก อิอิ ล้างหน้านิดนึง ฉีดน้ำหอมอีกนิดแล้วลงไปเลย มันจอดรออยู่แล้ว

“ผอมลงรึป่าว เรียนเป็นไง” ผมขึ้นรถมามันก็ถามผม

“ก็ดีอ่ะ แล้วมึงกับขวัญละ” ผมถามมันไป ที่จริงไม่ได้อยากถามหรอกครับ แต่อยากรู้ อิอิ

“ถามทำไม กูกับขวัญไม่ได้เป็นไรกัน” มันทำเสียงหงุดหงิด

“นั้นมันเรื่องของมึง แล้วมึงจะพากูไปกินไรล่ะ มึงชวนมึงเลี้ยงนะเว้ย” ผมพยายามพูดให้ดูเหมือนเดิม เหมือนตอนเราเป็นเพื่อนกัน ไม่อยากให้มันคิดมาก

“มึงอยากกินไรอ่า”

“ไม่รู้ดิ มึงชวนกูทำไมมึงไม่วางแผนมาว่ะ”

“อืม เดี๋ยวพาไป” มันก็สรุปแล้วขับรถพาผมไป เป็นร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยา ร้านสวยดีครับ ซึ่งมันจองไว้เพราะเข้าไปมันก็บอกชื่อ พนักงานก็พาเรามานั่งที่นั่งติดริมแม่น้ำเลย แล้วอาหารก็ถูกจัดไว้แล้ว แหมไม่ได้เตรียมเลยนะมึง

“เฮ้ย มันไปแพงไปหรอว่ะ” ผมบอกมัน เพราะคิดว่ามันต้องแพงแน่ๆ

“สำหรับมึงไม่มีคำว่าแพงหรอก กูทำเพื่อมึงนะ” มันมองหน้าผม จะจ้องไปถึงไหนเนี้ยะ

“เออ เรื่องของมึง” ผมรีบๆๆ จบประโยคมัน

“ตุลย์ กูยังรักมึงนะ” อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมา

“กูก็รักมึง แต่แบบเพื่อนนะ” ผมก็พูดกับมันไปตรงๆ

“ทำไม เรากลับมาคบกันไม่ได้หรอ” มันพูดเสียงเศร้า

“เราเป็นเพื่อนที่รักกันเหมือนเดิมนะดีแล้ว เราจะได้คบกันไปนานๆไง”

“มึงชอบไอ้โชว์หรอ” จู่ๆมันก็พูดขึ้น

“ป่าว กูไม่ได้ชอบใครทั้งนั้น โป้งกูยังรักมึงนะ คำว่าเพื่อนสำหรับเรามันจะยังยืนตลอดไป มึงไม่ต้องห่วงนะ”

“กูยังทำใจไม่ได้ว่ะตุลย์ กูยังรักมึงแบบเดิม กูอย่างให้มึงมาอยู่ข้างกูเหมือนเดิม”

“กูก็อยู่ข้างๆ มึงนี่ไง มึงมีไรมึงก็บอกกูได้”

“กูขอโอกาสไม่ได้หรอ”

“โป้งถ้ามึงยังไม่เลิกตื้อกูนะ กูจะกลับเดี๋ยวนี้แหละ”

“ก็ได้ๆ เพื่อนก็เพื่อน แต่มึงอย่าทิ้งกูนะ และไม่ว่ายังไงกูก็ยังรักมึงแบบเดิม จำไว้นะตุลย์” สาสสส อะไรของมึงเนี้ยะ ไม่ใช่ว่ากูไม่รักมึงนะ แต่กูว่าระหว่างกูกับมึงมันเกิดเพื่อเป็นเพื่อนกันว่ะ

“เออ ขอกูกินก่อนเหอะหิว”

“อืมๆ กินเลยๆๆ กินนี้ด้วย ของโปรดมึงเลย” มันตักอาหารมาใส่จานให้ผม ผมก็กินกันไปจนอิ่มอ่ะครับ แล้วมันก็พาผมขับรถเล่นครับ มันบอกอยากอยู่กับผมนานๆ

“ไปนอนห้องกูมั้ย” มันถามผม สายตาก็ยังมองไปข้าวหน้า

“ไปดิ” ผมแกล้วตอบเล่นๆ

“จริงดิ” เสียงดีใจสุดๆอ่ะ ฝันไปเหอะ

“กูล้อเล่น แหมดีใจจังนะมึง”

“ป่าว แค่ว่าจะแวะซื้อของเซเว่นสักหน่อย”

“ไอ้สัสสทะลึ่ง” ผมรู้จุดประสงค์มัน ผมกับมันเริ่มผ่อนคลาย และเริ่มเป็นเหมือนเดิมแล้ว แต่ผมรู้ว่าภายในใจของมันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมได้รับหรอก

“555 กูก็ล้อเล่นเหมือนกัน”  เราก็คุยกันไปเรื่อยแล้วมันก็มาส่งผมที่หอ จบชีวิตโสดของผมไปอีกวัน










***************************************************
ติดตามตอนต่อไป

[iforgive]

ตุลอย่าใจอ่อนกับโป้งเลยนะ  สงสารโชว์อ่ะ

[rmlab]

เห็นใจโชว์บ้างนะตุลย์

[ละเมอ]

น่ารักอ่ะ

[i3igM]

ง่ะ อย่า หลง ไป เดิน ทาง เติม อีก ละ ตุลย์


มา โชว์ เชียร์ โชว์ 

[hpsky]

เข้ามายอมรับผิด ไม่ได้เม้นมา3ตอนเลยอ่ะ  อ่านเรื่องนี้ในมือถือเลยออกอาการขี้เกียจพิมพ์

พี่โชว์สู้ๆนะพี่ อย่ายอมแพ้นะ ซักวันตุลย์จะเห็นความรักที่พี่มีให้อย่างแท้จริง
ตุลย์อย่าไปใจอ่อนกับไอ้โป้งมันนะ เดี๋ยวก็ต้องมานั่งร้องไห้เสียใจอีก   
ไอ้โป้ง แกกลับไปหาเมียแกซะเถอะ ชริส์


เชียร์พี่โชว์สุดใจ เด้อค่ะเด้ออออออออออ

[roseen]

และแล้วไอ้โป้งมันก็แค่นั้นไม่ได้มีอะไรดีไปกว่าคนอื่นๆ  ปากก็บอกว่ารักแต่การกระทำของมันละไม่ได้ดีไปกว่าของคนอื่นๆ

[bbyuqin]

นี่คงจะเป็นโอกาสให้ตุลย์ได้รู้จักโชว์มากขึ้นมั้ยเนี่ย

[gtower]

  ใกล้แย้วๆ สู้ๆนะโชว์ ง๊วบๆๆๆๆ 

[nunamicky]

แหม...แอบไปซื้อตอนไหนเนี่ย
ของตุลย์ น้องรักพี่(โชว์)
ของโชว์ก็ต้อง พี่รักน้อง(ตุลย์)
ถูกป่ะ

[nine-poo]

เหอะสงสารทุกคนเลยค้าบ
โป้งมันก็นะอาจเจอมารยาขวัญเข้าตกกะไดเสียวๆแบบเมาๆ เห้อเหล้าเป็นเหตุแท้ๆ
โชว์ก็รักตุลย์คนเดียวแต่การแสดงออกแต่ล่ะอย่าง เห้อๆ  แต่สัญญานโชว์ดีขึ้นนะซักวันตุลย์มันต้องหันมาชอบโชว์ชัว  เชียๆ

[iChoCoHoLiC]

เฮ้ออออ ตามทันซะที อ่านเสร็จเมื่อคืนตอนตี 5 และ อิอิ  

มาต่อเร็วๆ น่ะครับผม รออ่านอยู่.....

งานนี้มีสิทธ์เปลี่ยนตัวพระเอกท้ายเรื่อง อิอิ เดาๆ

โชว์....นับถือ นี่แหละครับที่เค้าว่ากันว่า "ผิดเพราะรัก"

โป้ง...ทำตัวเอง แต่ก็น่ะ มารยา ญ ร้อยเล่มเกวียน...งานนี้ต้อง 

[dragonnine]

สมการรอคอยครับ รออ่านมานานหลายวัน
ขอให้ผลสอบ ออกมาได้ดังใจนะครับ