+
บุพเพวายร้าย(สอง)
16.70%
“ นะจักร พี่ขอโทษกับเรื่องที่แล้วมา”ผมบอก ไม่ได้มีความหวังมากนักแต่อยากพูดให้รับรู้ หวังว่าร่างบางๆที่ผมกอดอยู่นี้จะยื่นสิ่งที่หวังมาให้
“ ทำไมมรึงชอบกรู?” จักรถาม
“ ไม่รู้ พี่คงชอบจักรที่จักรเป็นตัวจักรมั้ง ดุก็ปานนั้น ” ผมว่าแอบอมยิ้มเมื่อคิดว่าผมชอบจักรได้ยังไง เหตุผลคิดไม่ออกเลยครับ พอรู้ตัวอีกทีก็ตามจักรแบบนี้แล้ว
“ เหรอ กรูนึกว่ามรึงติดใจก้นกรู!” จักรว่าพร้อมทั้งตามองผมแวบหนึ่ง
“ จักรอ่ะ” ผมว่า ประมาณกำลังดินเดอร์ใต้แสงเทียนอยู่ดีๆ เทียนก็ดับพรึ่บขึ้นเฉยๆ
“ ก็มันจริง...” แกะมือผมออก แต่ผมไม่ยอม
“ นี่ใช่ไหม?! สิ่งที่มรึงทำกับคนที่ชอบ” จักรว่า ผมเลยยอมปล่อย
“ ขอโทษ” ผมบอก จักรหันหน้ามา
“ มรึงไม่มีเหตุผลที่ชอบกรู กรูก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องชอบมรึงตอบ..”
“ จักร?” ผมใจเสีย
“ บอกเหตุผลที่คิดว่าจะทำให้กรูชอบมรึง”
“พี่รวย” ผมบอกพร้อมยิ้ม(แบบโง่ๆตอบไปได้)
“ .........” จักรเงียบกำลังหัหน้าหนีผมรีบตอบอีก
“พี่หล่อ”
“ ไอ้หลงตัวเอง!”
” พี่จริงจัง”
“ ..................” จักรเงียบ
“ แค่นี้พอไหม” มือผมกุมมือบางไว้พร้อมบีบเบาๆ
“ ไม่พอ!”
“ ........................แล้วแบบไหนถึงจะพอ”
“ กรูไม่ได้ชอบผู้ชาย”
“ พี่ถึงให้จักรเปิดใจ ลองคบกับพี่ดู”
“ และถ้ากรูไม่ล่ะ?” ช้อนตาขึ้นมองหน้าผม สายตาบอกว่ารอฟังคำตอบจากผมใจจดจ่อ
“ พี่ก็จะตื้อต่อจีบต่อแบบนี้แหละ” ผมบอกเพราะจีบมันจะติดง่ายๆได้ยังไง นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง ไม่เห็นใจวันนี้พรุ่งนี้ก็ยังมี ไม่รักวันนี้พรุ่งนี้ใครจะรู้
“ เหมือนที่มรึงทำอยู่ตอนนี้ใช่ไหม?”
“ ครับผม” ยิ้ม
“ แบบนี้เขาไม่เรียกจีบ เขาเรียกบังคับ!”
“ .......................ก็จักรไม่ยอมรับฟังอะไรเลย”
“ ...........”
“ ...........”
“ กรูไม่มีทางเลือก ใช่ไหม?”
“ ทางเลือกอะไร?” ผมถามสงสัย
“ ยังไงก็หนีมรึงไม่พ้นไง!?”
” ยังไงพี่ก็ชอบจักรต่างหาก” ผมว่าแก้ต่าง กอดเอวจักรเข้ามาอีก
“ ก็ได้ กรู จะ ยอม ให้ มรึง จีบ กรู”
“ จริงอ่ะ” ผมว่าจับไหล่จักร โคตรดีใจ
หัวใจผมตะโกนว่าสำเร็จแล้ว
“ กรูเพื่อนเล่น?”
“ ก็พี่ดีใจ” ผมว่า พร้อมอุ้มจักรขึ้น (สำเร็จแล้ว^^)
“ เฮ้ย! ปล่อยกรู!?” อุ้มจักรตัวลอยเหมือนเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาว(อีกไม่นานจะเป็นเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวจริงๆ)
“ ...............อยากอุ้มแฟน” ผมบอกไอ้ตัวดิ้นดุกดิกที่ดิ้นให้ผมปล่อยท่าเดียว พร้อมกับเอามือทุบหลังผม
“ ใครเป็นแฟนมรึง!?” ยังมาถามอีก เมียก็เป็นแล้วใยจะไม่เป็นแฟน 55
“ ไม่รู้ใคร น่ารักโคตรๆ” น่าฟัดมากๆด้วย
ในที่สุดชนะชัยก็มาถึงวันนี้ โดนโค้กก็คุ้ม โดนน้ำมาม่าร้อนๆก็ยอม เป็นลมเพราะขึ้นรถเมล์ไม่อายเลยสักนิด
“ ...............ไม่ใช่กรูแน่!” จักรว่า ผมเลยจ้องตา บอกจักรว่าตัวเองนั่นแหละจะใคร
“ ขอหอมทีดิ” จักรหน้าเหวอซีดด้วยครับ
“ ไม่!” พูดแล้วก็ก้มงุดลงกับอกผม ประมาณว่าเอาให้ห่างจากปากผมมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ นิดเดียวเอง” ผมพูเผื่อมีหวัง
“ นิดเดียวก็ไม่ได้!” ประกาศเสียงกร้าว
“ ..............” ผมเลยจูบหัวซ่ะเลย
“ เหม็นอ่ะ สระผมครั้งสุดท้ายเมื่อไรเนี่ย” ผมแกล้งพูดความจริงหอมจะตาย ได้ผลจักรเงยหน้าขึ้นมามองผมตาเขียว(น่ากลัวแฮะ - - ‘ )
น่ากลัวแต่อยากหอมแก้ม
~จุ๊บ!~ ^^
ผมขโมยหอมแก้มจักร 55 กำไรล้วนๆ
ผวักะ!? กำปั้นจักรตบหน้าผมเต็มๆ
“ โอ๊ย!? เจ็บคร้าบบบ” ผมว่า เจ็บจริงๆ แต่ไม่กล้าพูดไปมากกว่านี้แล้ว ก็จักรมองผมตาเขียวขนาดนี้
“ ปล่อยกรูลง!” จักรสั่ง ผมจำยอมค่อยๆปล่อยจักรให้เท้าเยียบพื้น
“ ไม่เห็นต้องใช้กำลังเลย” ผมพูดเสียงเบาเอามือลูบหน้าเบาๆ เจ็บก็ยอมวะ
“ ก็มรึงฉวยโอกาสกับกรู”
“โอกาสมีไว้ให้ฉวยไง” พูดจบตาจักรจิกมองผม
“ ครับ ครับ กระผมชนะชัยผิดเอง” ผมว่า ทุกอย่างมันกำลังดี ไม่เอาความหื่นเห็นแก่ได้เล็กน้อยๆมาทำให้เสียบรรยายกาศ
“ กรูจะกลับบ้าน!” จักรบอก ผมเดินไปเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูนาฬิกา 8 โมงพอดี
“ แต่ไปกินข้าวก่อนนะ”
“ กรูจะไปกินข้าวที่บ้าน”
“ ไหนว่าจะให้พี่จีบไง ให้โอกาสพี่หน่อยนะ” ผมว่าเดินไปหา
“ ก็ได้ ก็ได้” จักรถอยหลัง ผมยิ้มหัวใจมันชุ่มชื่น สังสัยมีใครรดน้ำ
“ งั้นแต่งตัวเลย พี่มีร้านเด็ดจะพาไปกิน” ผมบอก
“ ..............แล้วเสื้อกรูล่ะ?” จักรถามผม และคำว่า ‘กรู’ มันก็สะกิดหูผม คิดว่าน่าจะมีการเปลี่ยนแปลง
“ จักรพี่ว่า จักรเลิกใช้มรึงกรูกับพี่เถอะ อย่างน้อยจักรก็อายุน้อยกว่าพี่” ผมบอก
“ .......................แล้วมรึงอยากให้ใช้อะไรล่ะ?”
“ ก็..........” ผมคิดไอ้คำที่มันฟังหวานหู และคงไม่พ้น
“ ก็ใช้ชื่อแทนตัวเอง และพี่ก็เรียกพี่นั่นแหละ”
“ .............................ก็ได้” จักรว่าง่าย จ้องผมก่อนที่จะหยิบเสื้อเดินเข้าห้องน้ำ
รู้สึกแปลกๆครับ เพราะบทจะง่ายก็ง่าย บทจะยากก็ยากยิ่งกว่าแบกเสาเข็มขึ้นดอยสุเทพ
.
.
.
ผมพาจักรไปร้านอร่อยมาก เป็นร้านที่เปิดตั้งแต่เช้าคือเปิดตั้งแต่ 7 โมง ในร้านตกแต่งโทนขาว ฟ้า ได้บรรยายหาดทราย ฟ้าใส ผมสั่งอาหาร 2 3 อย่างว่าจะให้จักรเพิ่มแต่จักรก็ไม่สั่งอะไร บอกว่าแค่นี้ก็พอแล้ว
ไข่เจียว แกงจืดเต้าหู้ กุ้งทอดเนยครีม
“ เป็นไงบรรยายกาศร้านดีใช่ไหม เดี๋ยวพี่พามากินบ่อยๆ” ผมชวนคุย
“ งั้น.......ๆ..” T^T
“ งั้นๆก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวจักรมีร้านไหนอยากไปกินพี่พาไป” ผมบอกยิ้มพร้อมกับๆจานอาหารถูกวางลงบนโต๊ะ
“ ........................”
ให้จีบไม่ให้จีบ รู้สึกว่ามันจะต่างกันอยู่นิดเดียว ตรงคำว่า ‘ได้’ แค่นั้นเอง นอกจากนั้นไม่มีสิ่งได้เปลี่ยน จักรยังหมางเมินกับผม ผมแอบคิดว่า จักรคิดอย่างที่จักรคิด คือไม่มีทางเลือก เลยยอมใช่ไหม? แต่ว่าจากนิสัยน่าจะไม่ยอมถ้าถูกบังคับ
น้องเขาจำใจ
ผมยิ้ม.......หัวใจ...ไม่แน่ใจ
.
.
.
กินข้าวเสร็จราว 10 โมง ผมไปส่งจักรที่บ้าน ในรถจักรมองออกไปด้านนอก ตลอด ไม่ยอมมองหน้าผมสักครั้ง
“...............”
“ จักรเที่ยงพี่มารับนะ” ผมว่า แต่ความจริงอยากอยู่บ้านจักรมากกว่า แล้วเที่ยงค่อยไปส่งจักรที่มอ
“ ไปอยู่บ้านก่อนก็ได้” จักรบอก ผมยิ้มครับ
“ จริงอ่ะ” ผมถามไม่เชื่อหู มันต้องอย่างงี้สิวะ ไอ้ชนะเอ้ย !น้องเขาเปิดโอกาสเห็นๆอย่าปล่อยให้โอกาสเสียเปล่าต้องสร้างความประทับใจ
“ เพื่อนเล่นเหรอ?”
“ เปล่าครับ” ฉีกยิ้ม(ประมาณว่าเอาให้คนเห็นละลาย^^)
“ ........”จักรหันหน้ากลับไป ถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเองเห็นว่าน้องเขาหน้าแดงหน่อยๆ
“ พี่ มีความสุขอ่ะ” ผมว่า
“ ไม่อยากรู้!” พูดเสียงห้วน
“ อยากบอก”
“ หน้าด้าน!”
“ หน้าด้านแต่รักจริงนะ”
“ เออ รู้แล้วพูดอยู่ได้รำคาญ” จักรพูดท่าทางรำคาญจริงๆผมเลยเงียบก่อนดีกว่า
แค่นี้ก็ใจชื่นขึ้นมากแล้ว
.
ผมขับรถผ่านหน้าบ้านซีซี่ก่อนที่จะจอดรถหน้าบ้านจักร หน้าบ้านชองซีซี่ ชิด ยู พร้อมเจ้าของบ้านยืนพร้อมรถสีบอร์นคันหนึ่ง และพอผมจอดรถก็เดินมาหา
จักรเปิดประตูรถออกไป ตามด้วยผม
“ ไม่บอกกรูเลยนะมรึง” ยูพูดมาก่อน
“ ใช่ ทั้งๆที่กรูเฝ้ามรึงมาตั้งแต่ฉีกผ้าอ้อม แต่คนอื่นเอาไปแดก” ซีซี่พูด พร้อมสะอื้นแต่ไม่มีน้ำตา ชิดเอามือแตะไหล่ซีซี่เลยหันไปซบ
“ เรื่องอะไร?” จักรถาม ผมยืนอยู่ข้างๆ ก็งงเหมือนกันครับ
“ ก็เรื่องมรึงกับพี่ชนะไง”ชิดบอก จักรหันมามองผม ผมส่ายหน้ายังไม่รู้ว่าเรื่องอะไรเหมือนกัน
“ เรื่องกรู?”
“ ใช่!” (ซีซี่)
“ เรื่องกรูทำไม?”
“ ก็มรึงกับพี่ชนะกิ๊กกัน และไม่ยอมบอกพวกกรูสักคำ!” ซีซี่ว่าจ้องจักรเขม็ง ทำหน้าบู
“เฮ้ย!? กรูกับพี่เขาไม่ได้เป็น...”
“ ไม่ต้องเลย พี่วุฒิบอกพวกกรูหมดแล้ว”
ไอ้วุฒิ?! O.O
“ ..................” ไอ้วุฒิมันบอกอะไรไปบ้างเนี่ย หวังว่ามันคงไม่หาเรื่องมาให้ผมนะครับ
“ เมื่อคืน ก็กลับมาก่อน เพราะมรึงงอนพี่เขา จนพี่ชนะต้องตามไปง้อ และนี่ง้อกันอีท่าไหนจนเช้า ฮือๆ กรูแซด” ซีซี่พูดไปก็เอาแขนไปกอดชิดสะอึ้กสะอื้น
ผมควรจะขอบคุณไอ้วุฒิหรือว่าควรจะฆ่ามันดี (ก่อนที่จะฆ่ามัน ผมคงได้ตายก่อนT^T)
เอาวะ!? ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
“
ไม่ใช่เฟ้ย! กรูโดน.............” จักรเงียบไปเฉยๆก่อนที่จะพูดจบ คงไม่อยากนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
“ จักรเขาไม่ได้คิดจะปิดบังพวกเราหรอก แต่จักรเขายังไม่มั่นใจในตัวพี่ เลยยังไม่อยากบอก” ผมพูดคิดอะไรไม่ออก จะบอกว่าผมกับจักรยังไม่ได้เป็นอะไรกันก็ไม่อยากพูด ความเห็นแก่ตัวที่อยากจะแสดงความเป็นเจ้าของบ้างทำให้ปฏิเสธไม่ออก
“ จริงหรือค่ะ?” ซีซี่ถาม
“ จริงดิ ยิ่งตอนนี้พวกพี่มีปัญหากันอยู่ด้วย” จักรก้มหน้าลง
“ จักร มรึงยังไม่พร้อมที่จะบอกพวกกรูใช่ไหม?” ซีซี่ถาม
“ ................ใช่!” จักรตอบเสียงดังกว่าพูดปกติเล็กน้อย
“ ไม่เห็นต้องอายเลย พวกเราก็เพื่อนกัน”ยูพูด ผมหน้าบานที่จักรเหมือนจะยอมรับผมกลายๆ
“ กรูพูดพวกมรึงก็ล้อกรูดิ” จักรบอก โอ๊ย ผมชื่นใจ ยอมรับแล้ว .........555
“ ไม่ล้อหรอก เรื่องความรักมันห้ามได้ที่ไหน” ทั้งผมทั้งจัก ซีซี่ ยูหันไปจ้องชิดเป็นตาเดียว
“ คมวะชิด บาดคอกรูเกือบตาย”(ยู)
“ ..................”
“ ถ้างั้น พี่กลับนะ จะได้คุยกับเพื่อน เดี่ยวเที่ยงพี่มารับ” ผมบอก คิดว่าจักรน่าจะอยากคุยกับเพื่อนมากกว่า
“ ไม่ต้องกลับหรอกครับตอนนี้ 10 โมงครึ่งแล้ว ไปๆกลับๆเดี๋ยวจะรีบ ผมเป็นห่วง”
“ โหย หวานซ่ะไอ้จักร!” (ยูและชิดพูดพร้อมกัน )
“ก็ได้” ผมว่ายิ้มจนปากฉีกแทบถึงหู เอาแขนโอบไหล่จักร พูดขนาดนี้ก็รักตายเลยดิ
นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ข้างถนน แล้วมีซีซี่ ยูและชิดล่ะก็จะจูบให้รางวัลสักหน่อย
“ ลามปาม” จักรว่าเดินหนีแขนผม
“กรูว่าแล้วเกลียดอะไรต้องได้ยังไงงั้น มรึงเกลียดเกย์สุดท้ายได้กับเกย์” ซีซี่พูดรู้สึกว่าอาการเสียใจเมื่อครู่จะกลายเป็นยิ้มกริ่ม จักรถึงกับหน้าแดงเถือกไปทั้งหน้า ซีซี่ยังพูดต่อ
“ นี่กรูติดที่ว่าเป็นเพื่อนมรึง ถึงกรูเป็นเกย์มรึงก็ไม่เกลียดกรู ไม่งั้นสุดท้ายมรึงได้ชอบกรู”
“ เลอะเทอะ ใครว่ากรูไม่ชอบมรึง” จักรว่าผลักไหล่ซีซี่ แต่งานจะเข้าผมสิครับ :::-::: หมายความว่าไง ‘ใครว่ากรูไม่ชอบมรึง’ 0.0
“ จริงอ่ะ งั้นจูบทีดิ” ซีซี่พูดอย่างกล้าผมยังไม่กล้าเลย
“ เอ้ย! ซีซี่นี่แฟนพี่” ผมเข้าไปขวางก่อนที่ซีซี่จะถึงตัวจักร
แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นรวมทั้งจักรด้วย
0.0 ผมทำหน้างง หันมองไปมองจักรที่ยิ้มอยู่
ผมรู้สึกเหมือนโดนแกล้งเลยครับ
“ .......................”
เด็กๆพวกนี้เล่นอะไรกัน !.?
.
.
.
.
.
ผมโดนอะไรทิ่มหน้าไม่รู้ครับ แต่ไม่เจ็บ เลยว่าจะลืมตาดู เพราะผมเพิ่งเผลอหลับ
“ ไอ้บ้า!” เสียงจักรพูด ทำให้ผมเลือกที่แกล้งหลับต่อไป ผมจำได้ว่าครั้งสุดท้ายนี้จักรกำลังอาบน้ำในห้องน้ำ ส่วนผมนอนเล่นอยู่บนเตียง (จักรไม่ได้อาบน้ำที่คอนโดผม บอกว่าจะมาอาบที่บ้าน)
“ ..................... ...................... .................. .................. ... ...............ง่าย ..” จักรพูด และน่าจะเป็นนิ้วที่จิ้มหน้าผมอยู่ แต่
‘ง่าย’ มันหมายความว่ายังไง?
ถึงผมหล่อแต่ผมก็เลือกนะครับ อันนี้น่าจะไม่ใช่
“ ...............” นิ้วจิ้มที่หน้าผากผม แรงด้วย!?
ผมลืมตาขึ้น............
“ ...................” มองเห็นหน้าจักรยิ้มจนปากเป็นพระจันทร์ครึ่งซีก
“ จะไปส่งผม หรือว่าจะนอนที่นี่” จักรว่ายืนขึ้น ใส่ชุดนิสิตเรียบร้อย
“ กี่โมงแล้ว?” ผมถามลุกขึ้นก่อนที่ไปกอดจักรจากด้านหลัง
“ เดี๋ยวเสื้อยับครับ” จักรบอกขยับตัวให้ผมปล่อย ซึ่งผมยอมทำตาม มองจักรเก็บหนังสือเข้ากระเป๋าเงียบๆ
“ ..............”
“ เที่ยง 20 แล้วครับ” จักรบอกพอดีกับที่ผมยกแขนดูนาฬิกาพอดี เที่ยง 21 นาที
“ ขอโทษนะ ที่พี่เผลอหลับไป” ก็เมื่อคืนกว่าจะได้นอน นั่งมองหน้าจักรเป็นนาน 2 นาน
“ ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้”
“ น่าจะปลุกพี่ เดี๋ยวจักรก็ไปสาย” หน้าตาน่ารักหันหน้ามา
“ เพื่อนโทรมาบอกแล้วครับ ว่าวันนี้อาจารย์จะเข้าช้า.. พี่ไปล้างหน้าล้างตาเถอะ และก็นี่กินรองท้อง” จักรยื่นแซนวิชให้ผม
“ จักรทำเองเหรอ?”
“ ครับ และผมก็กินแล้วด้วย”
“ แซนวิชที่จักรทำไม่บอกก็รู้ว่าอร่อย” ผมบอก ไม่ได้พูดเอาใจ แต่คนมันกำลังมีความรัก น้ำต้มผักก็ว่าหวาน
“ กินก่อนเถอะแล้วค่อยพูด” จักรว่าหลบสายตา อยากหอมแก้ม แต่เดี๋ยวโกรธต้องรอก่อน
“ ครับ”(ผม)
“ จักรไปพี่รอข้างล่างนะครับ” จักรบอก ผมพยักหน้าตอบ มองหลังบางๆที่กำลังเปิดประตูออกไป
ขาผมก้าวเร็วกว่าที่คิดไปกอดจักรไว้ขณะที่มือจักรจับลูกบิดอยู่
“ พี่ครับ บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวเสื้อยับ!” จักรพูดไม่พอใจ ผมรีบปล่อย
“ พี่แค่อยากขอบคุณ ที่จักรยอมเปิดใจให้พี่”
“ ...............” จักรหันมา
“ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆถึงแม้ว่าพี่จะทำร้าย...” แต่จักรไม่รอให้ผมพูดจบ
“ อย่าพูดเรื่องเก่า เลยครับ ผมไม่อยากนึกถึงมัน ....อีก.. ”
“................. แต่ต่อไป มันจะไม่เป็นอย่างงั้น”
“พี่รีบเถอะ ผมลงไปรอข้างล่าง”
** ** ** 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4746331 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก