Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673  (อ่าน 4625450 ครั้ง)

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
"อย่าพามันไป......."
อ่านแล้วสะเทือนอารมณ์ เหมือนอิพี่วุฒิมันอ้อนวอน :jul3:

KOOL

  • บุคคลทั่วไป
 o13....เอาไปแล้ว อย่า ลืม ส่ง ท้าย เฮียวุฒิด้วย :z6:

ออฟไลน์ Sameejaejung

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-17
สะใจมากกกกก :laugh: :laugh: :laugh:

ดีดี พาจุมไปให้ไกลๆจากพี่วุฒิเลย จะได้รู้ตัวซักที

แต่ยังไงก็ยังค้างงงงง :m16:

มาต่ออย่างด่วนๆนะคะ  รออยู่ค่ะ

panang

  • บุคคลทั่วไป
มันจะคืดได้ไหมเนี่ย ไอ้พึวุฒิ:angry2:

nonggotjitpanu

  • บุคคลทั่วไป
เฮือกกกก...เจ้าหญิงแมว..สุดๆๆๆๆ :m20:

มันค้างติ่งอยู่อ่ะ..ต่อนะ... :L3:

น้องที่อ่านในเด็กดีแล้วยังตามมาอ่านต่อในไทยบอยรออยู่นะ  :-[

pearleye

  • บุคคลทั่วไป
หายค้างง...................................ซะที่ไหนล่ะไรเตอร! o22

โคตรจาค้างเลยเหอะ!!!

แต่อยากให้จุมเลือกที่จะไม่ไปอ่ะ...
เหตุการณ์มันกับเหมือนตอนที่จุมเลือกที่จะไปกับเพื่อนคราวก่อน
ถ้า...คราวนี้จุมเลือกวุฒิ...มันอาจจะมีอะไรๆเปลี่ยนแปลงไปบ้าง...ก็ได้...

ปล. อยากบอกว่า ที่ราบสูงโคราชหนาวมาก (ฝนโตกอ่า) <----เพื่อ :o8:

รักไรเตอร์ :กอด1:

อัพ อัพ อัพ อัพ อัพ อัพ  :fire: ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ :m31:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-03-2010 08:26:32 โดย pearleye »

ออฟไลน์ SataRu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 259
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
รอ 80% ที่เหลือน่ะครับบบบบบบ  o13

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
 o13 รอค่ะ

หนูจะเอ้า

  • บุคคลทั่วไป
      






                                                                                                :laugh:




                                                                                                   

nonggotjitpanu

  • บุคคลทั่วไป
อ๊าายยยยยยย.งเจ้าหญิงค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง



ไอ้พี่วุฒิมันต้องเจอแบบนี้..




พาหนีไปเลยนะพี่แบงค์พี่นะ



พาไปสุดล่าฟ้าเขียวเลย.....


ผมชอบอ่านนิยายเรื่องนี้ที่สุดเลย


รักเจ้าหญิงแมวเหมียวยที่สุด

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ï_Kiss_U♥

  • รักไม่ได้
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
 :call: จงมาๆ

๋JEFF

  • บุคคลทั่วไป
 แวะมา  สวัสดีตอนเข้าตรู่ ของวันใหม่


 . .   

ถีบยอดหน้า หมีดำอลาสก้า นังวุฒิๆ<<  :z6:  ย๊ากกกกกกกกกกก


    พาเธอไป  เลยย พาจุมไปเล๊ย ย ยไ ปให้ไกลจากคนใจร้าย ผู้ชายใจไม้ไส้ระกำ

หึหึ

 :beat:  ตบให้ ปากกระจุย กามหัก ฟันหบุด ไส้ติ่งลิ้นไก่ ออกมากองงง นังหมี ดำอลาสก้าาาาาาาาาาาาาาาาา


กระเรียนขาวว รักชนะชัยย ย ย 0.0 จังเลยย  :impress2:




 :a5:   นี่คืออาการที่ เปิดมาแล้วอ่านไป ลืม ตัวนึกว่า มาลงครบ 100 เปอแล้วว  ที่จริงแล้ว คือคอมเม้ม เรียกร้องนั่นเองที่ได้อ่านไป


 :เฮ้อ:


 :กอด1: สุดท้ายย กอดเจ้าหญิงงง จู บบบ   

HAnaO

  • บุคคลทั่วไป
ตามอ่านทันจนได้ :เฮ้อ:

พออ่านตอนนี้แล้ว...

สมน้ำหน้า  อิพี่วุฒิจิงๆเล๊ยย สะใจๆๆ :laugh:

สงสารจุมจังเลยย :monkeysad:  เกลียดพี่วุฒิที่สุด :m31:


เป็นกำลังใจให้เจ้าหญิงนะคะ :L2:

ปล. :call: :call:จงอัพ จงอัพ จงอัพ :call: :call:

Jesale

  • บุคคลทั่วไป
มานั่งรออ่านตอนต่อ 80% ที่เหลือ อย่างสงบเสงี่ยม   

 :call: มาเถอะนะ นะ นะ

ออฟไลน์ e-ga-g

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
นะโมนะโม   อัพอีกนะคะ :call: :call:          สะใจตอนจุมบอก"ผมเกลียดพี่ ผมเกลียดพี่ "   สุดๆ

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29

     
                                                                                                   

 :z6:

แต่ทำขนาดแกมันเกินไปย่ะ! เกลียดโว้ย!   :angry2:

ออฟไลน์ BlackClover

  • ◥≡Pe'un≡◤
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-3
Re: บุพเพวายร้าย 35 --------
«ตอบ #1816 เมื่อ26-03-2010 10:38:47 »

 :call: :call:


มาจุดธูป ตอกวูดูรอ    :z7:

ออฟไลน์ Ottomechan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
 :call: :call:









มารอออออออออออ

ออฟไลน์ dnuonkk

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 19
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สมน้ำหน้า Eพี่วุฒิ
เวลาที่จุมไม่อยู่ก็คิดทบทวนได้แล้ว
เลิกบ้าซะที




รออ่านอีก 80% ที่เหลือ อยูนะคะ เจ้าหญิง ^^


may1994

  • บุคคลทั่วไป
รอออออออออค่า

^^

 :z2: :z2: :z2: :z2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ blanchet

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2
ค้างมากค่า  แล้วจะรออีก 80 เปอร์นะจ้ะ
พี่ชนะน่ารักจังเลย อิอิ
จุมจ๋า เข้มแข็งนะ เอาให้วุฒิหงอให้ได้!!!

สู้ๆค่า ไรต์

๋JEFF

  • บุคคลทั่วไป
 รีเฟรช ทุก  สองวินาที 55+

^^

          :fire:  ก่อกองไฟ ลนตูดเจ้าหญิง งง ..




 :m31:  พ่านให้อีกที ..  



เจ้าหญิงจะได้เป็นคนไฟแรงง




   ต่อเมื่อไหร่ก็ได้    รอเสมออ ..    



แต่เร็วๆก็ดี
  


ปั่ก โอ๊ยย   :z6: <<  เสียง โดนเจ้าหญิงถีบบ

ห้าๆ

รักเจ้าหญิง


knightto

  • บุคคลทั่วไป
เอิ๊กก.ๆ.. .. . .เพิ่งเลิกเรียน. .. ..ก็มานั่งรอเรื่องนี้ทันที

5 5555 +  ขยันจริงๆ .. . .

มารอ. .... ผลกรรมของไอ้พี่วุฒิหมีดำ .. ...
    :laugh:

 :fire:

ออฟไลน์ แม่มดน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
หนูเปิดคอมรอแล้วหน่า...




 :call: :call: :call:






 :กอด1:

pearleye

  • บุคคลทั่วไป
รอ................................รอ...................................................................... :z3:

 :call: เช้า  :call: สาย  :call: บ่าย  :call: เย็น

จุดธูปเรียก.....มาซะทีเถอะค่า! :m15:

ออฟไลน์ meawlynx

  • =^^~
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +965/-339
Re: บุพเพวายร้าย 35.
«ตอบ #1825 เมื่อ26-03-2010 12:28:42 »



บุพเพวายร้าย
35.

“ กรูบอกให้ถอนคำพูด!” พี่วุฒิตะโกนเสียงดัง
“....................”
“........อยากเจอเหมือนในห้องน้ำอีกใช่ไหม ห๊ะ!”
“ .............” แค่คิดผมก็เย็นยะเยือกไปถึงหัวใจ ไม่มีแม้แรงพูด ไม่มีแม้แรงจะส่ายหน้าบอกว่าไม่อยากเจออีกแล้ว
“ 1 อาทิตย์มรึงคงไม่จำ ต้องนอนโรง-บาลสักเดือน”
“ ไอ้วุฒิ มรึงจะบ้าไปถึงไหน!”พี่แบงค์พูดกระชากแขนพี่วุฒิให้ปล่อยมือจากแขนผม แต่พี่วุฒิไม่ปล่อย
“  แบงค์ อย่ายุ่ง!”
“ มรึงจะให้น้องตายให้ได้เลยใช่ไหม!!”
“ มันไม่ตายหรอก ถ้ามันจะตายกรูจะพามันไปโรง-บาลเอง”
   ผมเอามืออีกข้างที่ไม่ได้ถูกจับไว้จับชายเสื้อพี่แบงค์ไว้ ไม่อยากให้พี่แบงค์ปล่อยแขนพี่วุฒิ...ผมกลัว
“ ทำไมวะ วุฒิทำไมต้องใช้กำลัง ทำไมไม่พูดกันดีๆ”
“ ไม่!”
“ วุฒิ มรึงบ้าป่ะ? หรือว่ามรึงปกติ แต่พวกกรูประสาทกันเองที่คุยกับมรึงไม่รู้เรื่อง” พี่ชนะเดินเข้า แล้วดึงมือที่วุฒิออกจากจากแขนผม  ในที่สุด 2 คนก็ชนะคนเดียว ตัวพี่วุฒิยังถูกพี่แบงค์ล็อกจากด้านหลัง
“ มรึงยังเป็นเพื่อนกรูอยู่ไหม!” พี่วุฒิตะโกนพร้อมพยายามดิ้นรนให้พี่แบงค์ปล่อย แต่ไม่สำเร็จ
“ เป็น” พี่แบงค์และพี่ชนะพูดพร้อมกัน พี่ชนะพอรู้ตัวว่าพูดพร้อมกันกับพี่แบงค์ก็ยักคิ้วเล่น  ผมลูบรอยแดงเถือกที่พี่วุฒิจับเมื่อกี้ มันทำให้ปวดไปทั้งแขน
“ ถ้าเป็นเพื่อนกรู ก็ปล่อยกรู!”
“ ปล่อยให้มรึงมาฆ่าจุมดิ ปล่อยให้โง่” พี่ชนะบอกเหมือนว่าตัวเองเป็นคนล็อกตัวพี่วุฒิไว้เอง แต่คนที่ล็อกตัวพี่วุฒิคือพี่แบงค์
“ มันเป็นของกรู กรูจะทำอะไรกับมันก็ได้!”
“ กรูมาคิดๆดูแล้ว กรูว่ากรูปกติวะ แต่มรึงบ้า” พี่ชนะพูดพร้อมถือกระเป๋าสัมภาระของผมเมื่อกี้ขึ้นมา
   เมื่อรู้ว่ายังไงพี่แบงค์ก็ไม่ปล่อย พี่วุฒิเลยหันมาจ้องผมแทน
“ ...............” ผมหลบหน้า ก้มลง
   กลัว
   ตัวที่เพิ่งหยุดสั่น สั่นเหมือนเดิมแล้ว
“ มรึงจะจ้องจุมให้ตัวทะลุเลยใช่ไหมไอ้วุฒิ” พี่ชนะพูด แล้วเดินไปหาพี่วุฒิ
“ พวกมรึงทำกรูแสบมาก!”
“ ไม่เป็นไรกรูไม่ถือ” พี่ชนะตอบ แล้วหันมาหาผม
“ จุมมีอะไรต้องเอาอีกไหม ถ้าไม่มีก็ไปคอนโดพี่เลย”
“..................?” ไปคอนโดพี่ชนะ?
“ ไอ้ชนะมรึงว่าไงนะ!”
“ กรูจะพาจุมไปอยู่คอนโดกรูชัดป่ะเพื่อน”
“ กรูไม่ยอม!”
“ ก็มรึงมันบ้า กรูจะให้จุมอยู่กับมรึงได้ไง จุมก็บ้าตามมรึงดิ”
“ มรึงพามันไปไม่ได้!”
“ ถ้ามรึงห้ามกรูได้ มรึงก็ทำเลย” พี่ชนะบอก พี่วุฒิเหมือนจะกระโจนใส่พี่ชนะแต่พี่แบงค์ก็ยังล็อกตัวพี่วุฒิไว้ได้แม้ว่าพี่วุฒิเกือบจะถึงตัวพี่ชนะแล้วก็ตาม
“ วุฒิก็มรึงเป็นแบบนี้ไง ไอ้ชนะถึงได้ต้องพาจุมไป” (พี่แบงค์)
“ กรูไม่ให้ไป ถึงมันไปกรูจะตามไปลากคอมันกลับมาเหมือนเดิม แล้วพอเอามันกลับมาได้กรูจะซ้อมมันให้หนักกว่าที่พวกมรึงจะจินตนาการออก” คำพูดของพี่วุฒิทำให้ผมสั่น ร่างกายที่ยืนอยู่เย็นยิ่งกว่าน้ำแข็ง เพราะแม้แต่ความรู้สึกก็หนาวจนสะท้าน
“ ถ้ามรึงจะทำอย่างงั้นตามใจเลย และอย่าคิดว่ากรูเป็นหมูให้มรึงเชือดไอ้วุฒิ กรูจะเอารูปมรึงให้ยามคอนโดกรู ว่ามรึงมันตัวอันตราย ห้ามเข้า และยังมีอีกกรูจะเอาไปโรงเรียนจุมด้วยเขาจะได้ไม่ให้มรึงเข้าใกล้จุม ....”
“ มันออกมานอกโรงเรียนกรูเอามันแน่!”
“ยากวะ เพราะกรูและไอ้แบงค์จะไปรับไปส่งจุม และที่สำคัญมรึงอย่าเอาคนของพ่อมรึงมายุ่งเพราะกรูกับไอ้แบงค์ก็มีพ่อเหมือนกัน อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เข้าใจ๋!” พี่ชนะดูน่ากลัวมาก ทำให้ผมคิดได้ว่าพี่ชนะก็เป็นเพื่อนพี่วุฒิ ต้องมีหลายสิ่งหลายอย่างที่คล้ายกันถึงเข้ากันได้
“ ....................”
“ วุฒิ พวกกรูแค่พาจุมไปอยู่คอนโดไอ้ชนะไม่ได้พาไปไหน และที่พาไปก็เพื่อให้มรึงทบทวนในสิ่งที่มรึงทำ ทบทวนความรู้สึกของมรึง ถ้าคิดถึงก็ไปหาได้” พี่แบงค์บอกพร้อมปล่อยตัวพี่วุฒิ
“........................”  เมื่อเห็นว่าพี่วุฒิเป็นอิสระแล้วผมก็ไปหลบหลังพี่ชนะ เพราะผมกลัวว่าพี่วุฒิจะมาจับตัวผมไป
“ อย่าพามันไป ....”
“ เสียใจวะกรูไม่ไว้ใจมรึง เอาไว้กรูเห็นว่ามรึงโอเคกว่านี้ก่อนค่อยว่ากัน”
“ ชนะ มรึงเป็นใคร มาบอกว่ากรูโอเคไม่โอเค”
“ กรูเป็นใครถามมาได้นี่มรึงรู้จักกรูตั้ง 4 ขวบตอนนี้มรึงจะ 19 นี่ไม่รู้ว่ากรูเป็นใคร”
“ ชนะ!” พี่วุฒิตะโกน ในห้องมีผมสะดุ้งแค่คนเดียว
“ ชนะอย่าไปยั่วมัน”
“..................” พี่ชนะยักไหล่ พี่แบงค์พูดต่อ
“ ก็มรึงเป็นแบบนี้ไง กรูถึงให้จุมอยู่กับมรึงไม่ได้” พี่แบงค์บอกเดินมาสมทบกับพี่ชนะและผมที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากประตู
“ ....................กรูจะไม่ซ้อมมัน..อย่าเอามันไป” ท้ายประโยคเสียงสั่นอย่างเห็นได้ชัด
“ กรูไม่รู้จักคนชื่อมัน ถ้ามรึงจะไปหาคนชื่อมันที่คอนโดกรูไม่มี แต่กรูจะบอกว่ามีใครอยู่คอนโดกรูบ้างเผื่อมรึงไม่รู้ มีชนะสุดหล่อ แบงค์ และจุม จำไว้ให้แม่น อย่าให้EQมาทำให้มรึงไม่มีIQ”(พี่ชนะ)
   ผมหันกลับไปมองพี่วุฒิอีกครั้ง พี่วุฒิยืนท่ามกลางห้องที่ดูเหมือนใหญ่เกินจริง เสื้อผ้าที่พี่วุฒิใส่ก็ยับยู่ยี่ ผมเกิดความรู้สึกสงสาร
“ จุมอย่าไปสงสารไอ้วุฒิ เพราะควรจะสงสารตัวเองก่อน”(พี่ชนะ)
“ จุมไปเถอะ” พี่แบงค์บอก ผมจึงได้หันกลับมา
“ จุม  อย่าไป!” ผมหันไป พี่วุฒิเดินมาหาผม
“ มรึงหยุดเลยไอ้วุฒิ” พี่ชนะยกมือห้ามพี่วุฒิไว้
“จุมพี่พอเข้าใจว่าจุมรู้สึกยังไง แต่ทุกอย่างก็เพื่อจุม เพื่อไอ้วุฒิด้วย ตอนนี้ไอ้วุฒิแค่มันจะเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งยังไม่ได้ มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถูกผิดคืออะไร เพราะมันถูกตามใจมาแบบผิดๆ ถ้าจุมใจอ่อนตอนนี้ทุกอย่างมันจะเหมือนเดิมหรืออาจจะเลวร้ายกว่าเดิม ให้มันอยู่กับตัวเองสักพักเถอะ”  พี่แบงค์เตือนสติผม ให้เข้าใจว่าเด็กในคราบผู้ใหญ่จะต้องโตสักที
   มีแค่ทางเดียวที่ผมจะทำให้เรื่องดีขึ้นคือผมต้องไป เท่านั้น?
“ ...............ครับ” ผมตอบพี่แบงค์และไม่คิดจะหันไปมองพี่วุฒิอีก
“ มรึงกล้าเหรอ!” พี่วุฒิตะโกนข้างหลังผม
   สะดุ้งก้าวขาไม่ออก
“ จุมทั้งพี่และพี่ชนะจะไม่ให้ไอ้วุฒิมันทำอะไรจุมได้ และถ้าจุมไม่สอนไอ้วุฒิตอนนี้ ก็ไม่มีใครสอนมันได้แล้ว”
“ ……………………….. ” ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่แบงค์ที่ยิ้มให้ แต่พี่ครับผมก้าวขาไม่ออก
   ผมกลัว
“ เดินไม่ไหว พี่อุ้มนะ” พอพี่แบงค์พูดแบบนี้ ผมถึงยิ้มออก แล้วมันเรียกกำลังผมกลับมาพอจะเดินไปจากที่นี่ได้
“ โธ่เว้ย!”  เสียงพี่วุฒิสถบ และตามด้วยเสียงหล่นแตก ก่อนที่ประตูจะปิดลง ......
“ ........................”
“ เข้มแข็งไว้จุม อย่างไอ้วุฒิมันต้องหักดิบ….แต่ไม่รู้ทำไมพี่รู้สึกสะใจ....ฮ่ะๆ” พี่ชนะบอก แล้วลิฟท์ก็เปิดออก ผมเดินเข้าไปก่อนตามด้วยพี่ชนะพี่แบงค์
   ผมนึกเป็นห่วงพี่วุฒิขึ้นมาจะอยู่คนเดียวได้ไหม? แต่มาคิดดูผมนี่มันบ้าจริงๆจะอยู่ได้ไม่ได้ยังไง ...ผมไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
.
.
.
.
   คอนโดพี่ชนะอยู่ห่างจากคอนโดพี่วุฒิครึ่งชั่วโมง
“ เข้ามา อย่าได้เกรงใจ” พี่ชนะบอกเดินเข้าไปในห้องก่อน
   ในห้องพี่ชนะเล็กว่าห้องพี่วุฒินิดหน่อย และมีห้องนอนแค่ห้องเดียว ซึ่งอยู่ด้ายซ้ายของประตู หน้าประตูห้องนอนเป็นครัว แบบเคาเตอร์เหมือนกับห้องพี่วุฒิ ส่วนฝั่งขวาของห้องเป็นห้องรับแขกกินเนื้อที่ของ 2 ใน 5 ของพื้นที่ทั้งหมด
“ ห้องหนุ่มโสดก็เป็นงี้แหละ” พี่ชนะบอก เดินไปกดน้ำจากตู้เย็นแล้วกินจนหมดแก้ว
“ อ้าวโสด แล้วแฟนมรึงอ่ะ?” พี่แบงค์ถาม
“ นางฟ้าไปเกาหลีเที่ยวกับครอบครับเฟ้ย!” พี่ชนะบอก ผมก็เคยๆได้ยินพี่ชนะพูดถึงเหมือนกันรู้สึกว่าแฟนพี่ชนะจะเป็นผู้หญิง
“ จุมเอาของไปเก็บ ในห้องได้เลย” พี่แบงค์บอก แต่ผมเงอะๆงะๆเพราะทำตัวไม่ถูก รู้ว่าตัวเองมารบกวนมาก เกรงใจก็เกรงใจ
“ ไม่ต้องเกรงใจ.. ซิวๆ” พี่ชนะพูดเหมือนรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ พร้อมเป็นคนไปเปิดห้องให้เอง และยืนรอให้ผมเข้าไป
   ในห้องมีเตียงที่ใหญ่มากครับ ใหญ่กว่าเตียงขนาดคิงไซส์อีก
“ เตียงใหญ่ใช่ไหมล่ะ พี่สั่งทำพิเศษเลยนะ เพราะงั้นเรานอนกัน 3 คนไม่น่าจะมีปัญหา ถ้าไม่นอนดิ้นมาก”
“ มรึงไม่ใช่หรือไง นอนดิ้นไอ้ชนะ กรูตื่นมาที่ไรเอาตรีนพาดคอกรูทุกที” พี่แบงค์พูดหลังจากเดินเข้ามาในห้องแล้ว
“ ถ้ามรึงไม่พอใจ ลงไปนอนข้างล่าง”
“ ..........................” (พี่แบงค์)
“ ไม่เป็นไรครับ ผมนอนข้างล่างเอง” ผมบอก มาอาศัยเขาอยู่แล้วจะมาแย่งที่นอนเขาอีก
“ ไม่เป็นไรจุมนอนข้างบนน่ะดีจุมเป็นแขกแต่ไอ้แบงค์มันคนอาศัย.....”
“  เดี๋ยวพี่ไปนอนโชฟาข้างนอก” พี่แบงค์บอก
“ ผมนอนบนโชฟาก็ได้ครับ” ผมรีบอาสา
“ ไม่ต้องหรอก ให้ไอ้แบงค์มันนนอนน่ะดีแล้ว”
   ตกลงกันสักพัก
   สุดท้ายพวกเรา 3 คนนอนบนเตียงด้วยกันครับ
    4 ทุ่ม แล้ว บนเตียงผมนอนตรงกลาง  พี่ชนะนอนขวา พี่แบงค์นอนซ้าย รู้สึกแปลกๆครับ ทั้งลมหายใจ ทั้งการเคลื่อนไหวของร่างกายที่ทำให้ผมไม่ไว้ใจ ผมรู้ว่าพี่เขาดีกับผมมากแต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าพี่เขาอาจจะลุกขึ้นมาทำอะไรผมก็ได้ 
“ จุมนอนไม่หลับเหรอ?” พี่ชนะถามผม
“ครับ อาจเพราะทั้งตอนบ่ายผมนอนในห้องพยาบาลก็ได้ ตอนนี้ผมเลยยังไม่ง่วง” ผมบอก
“ แล้วก็ไอ้แบงค์ มรึงจะนอนดิ้นทำไมหนักหนา ทุกวันมรึงหัวถึงหมอนแค่ 5 นาทีก็หลับแล้ว แต่ทำไมวันนี้ดิ้นกระสับกระส่าย”  ผมก็คิดอย่างที่พี่ชนะพูด ไหนว่าคนที่นอนดิ้นคือพี่ชนะ แต่ทำไมตอนนี้เป็นพี่แบงค์
“ งั้นกรูไปนอนข้างนอก” พี่แบงค์บอกลุกขึ้นนั่ง แต่ยังไม่ได้ลุกออกไป
“ มีไร กรูไม่ใช่เพื่อนมรึงหรือไง?” พี่ชนะถามลุกขึ้นบ้าง ผมก็เลยลุกขึ้นตาม
   พรึ่บ! พี่ชนะเปิดไปหัวเตียงแล้วเดินไปเปิดไฟให้ส่วงทั้งห้อง
   พี่แบงค์นั่งก้มหน้าหันหลังมาทางผม พี่ชนะเลยเดินมานั่งลงข้างๆพี่แบงค์
“ พูดมา....” (พี่ชนะ)
“ ไม่มีอะไร...” พี่แบงค์ตอบลุกขึ้น แต่พี่ชนะก็ดึงมาให้นั่งลงเหมือนเดิม
“ กรูมัน เชื่อไม่ได้ใช่ไหม?”
“ ......................” พี่แบงค์ไม่ตอบ บรรยายกาศกำลังถูกบีบมากขึ้นเรื่อยๆ

   กริ้งๆ
   เสียงโทรศัพท์ผมครับ ผมลุกไปหยิบจากกองหนังสือที่ผมขนออกจากกระเป๋า
   พี่วุฒิโทรมา
“ .......................” แต่ผมไม่กล้ารับ มันจึงดังหนวกหู ผมปิดเสียงแต่ไม่กล้าตัดสาย
“ ทำไมไม่รับล่ะจุม?” 
“ พี่วุฒิครับ” ผมบอกกำโทรศัพท์แน่น
“ จริงดิ” พี่ชนะว่าตื่นเต้น ลุกขึ้นแล้วเอามือถือจากมือผมไป
“ โทรมาไม่หยุดเลยแฮะ ท่าทางว่างจัด”
   ผมหันไปพี่แบงค์ยังนั่งอยู่ที่เดิม.........
   พี่วุฒิโทรมา 6 สายที่ไม่ได้รับ แล้วเงียบไปก่อนที่จะมีข้อความส่งมา พี่ชนะเป็นคนเปิดโดยมีผมดูอยู่ข้างๆ
‘กลับบ้าน’
   ข้อความ 2 คำจากพี่วุฒิ ทำให้พี่ชนะหัวเราะ
“ เอาไงจุม ส่งกลับไปดีป่ะ?” พี่ชนะถาม แต่ผมส่ายหน้าบอกว่าไม่สงข้อความกลับ และในทันทีพี่วุฒิโทรมาอีก
“ โทรมาอีกแล้วไอ้หมาบ้า” พี่ชนะพูดแล้วส่งโทรศัพท์ให้ผม
“ จะรับก็ได้ พี่ไม่ได้ว่าอะไร จะว่าไปหักดิบมันเกินไปเดี๋ยวมันได้บ้าจริงๆ” พี่ชนะบอก แล้วลงไปนั่งกอดหมอนบนเตียง
   ผมนั่งดูโทรศัพท์ 12 สายที่ไม่ได้รับ

14   สายที่ไม่ได้รับ
15   สายที่ไม่ได้รับ
16   สายที่ไม่ได้รับ
17   สายที่ไม่ได้รับ
18   สายที่ไม่ได้รับ
19   สายที่ไม่ได้รับ
20   สายที่ไม่ได้รับ
ผมคิดถึงใบหน้าพี่วุฒิที่กำลังหงุดหงิดที่ผมไม่ยอมรับโทรศัพท์คงน่ากลัวมาก
“ รับก็ได้จุม ...ไม่งั้นคืนนี้ทั้งคืนมันได้โทรจนเช้า” พี่ชนะบอก ผมก็คิดอย่างงั้น
   ผมกดรับ และพี่วุฒิก็พูดก่อนที่ผมจะทันได้อ้าปาก
“ กลับบ้าน!” เสียงพี่วุฒิแทบจะตะโกนใส่โทรศัพท์ ถึงแม้จะไม่เห็นหน้าแต่รู้ว่าพี่วุฒิกำลังโกรธ ผมขนลุกพอคิดว่าจะต้องเผชิญหน้ากับพี่วุฒิตอนนี้
“ ........................” ไม่กล้าแม้จะตอบ
“ เร็วๆกรูรออยู่ข้างล่าง” พี่วุฒิบอก
“ .............................”
“ มรึงอยากให้กรูขึ้นไปลากคอมรึงใช่ไหม!”
“ ..........................”
“กรูบอกมรึงให้ลงมา! ก่อนที่กรูจะโกรธ มรึงรู้ใช่ไหมว่ากรูโกรธแล้วจะเป็นยังไง!”
“ ...............................”
“ ........................มรึงคิดว่ามีคนคลุมกะลาหัวมรึง แล้วกรูจะทำอะไรมรึงไม่ได้ใช่ไหม!” เสียงพี่วุฒิเริ่มสั่นอาจจะเป็นเพราะโมโห
“ .............................................”
“ ..............  ......................................................  ........................... ..........”
“ ............................................”ผมจะบอกว่า ‘พี่กลับไปเถอะครับ’ แต่ปากไม่ยอมขยับ
“ มรึงคิดว่ามรึงเป็นใคร! ที่กล้าทำแบบนี้กับกรู!” นั่นผมต้องถามพี่มากกว่าว่าผมเป็นใครสำหรับพี่
“ ............................”
“  ไหนมรึงบอกว่ารักกรู ทำไมกรูไม่ลงมาหากรู ทำไมมรึงไม่มา ” ผมร้องไห้ ....ใช่ผมรักพี่ แต่ว่าสิ่งที่พี่ทำกับผม....................และการที่ผมทำแบบนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่รักพี่.....
“ .......................................................................................ลงมา        ลงมา     ลงมา   ลงมาสิวะ!”
“ ....................................”
   พี่แบงค์ดึงโทรศัพท์จากมือผมไป
“ ไอ้วุฒิ ถ้าโทรแล้วทำให้คนที่รับเสียใจ ไม่ต้องโทรมา!”  พี่แบงค์พูดแล้วปิดโทรศัพท์ ก่อนหันมาหาผม
“ ....................................”
“ ฮือๆ”
“ จุม” พี่แบงค์กอดผมที่ยืนร้องไห้!?
ผมไม่ได้ผลักออก…………เพราะตอนนี้ผมอยากร้องไห้กับใครสักคน
“ เข้มแข็งได้ไหม” พี่แบงค์พูด
“ ฮือๆ พี่ครับ.....” ผมซบหน้ากับไหล่พี่แบงค์ น้ำตาผมไหลจนมันเปียกเสื้อสีขาวของพี่แบงค์
“ พี่ขอร้องอย่าทำให้พี่เป็นห่วง.................ไปมากกว่านี้...ไม่งั้นพี่จะ ..... ...”  พี่แบงค์พูดเสียงเบาลงเรื่อยๆจนในที่สุดผมก็ไม่รู้ว่าพี่แบงค์พูดว่าอะไร
“ พี่ครับ ฮือๆ” ผมร้องไห้จนตัวสั่น ...อยากเข้มแข็งผมกำลังพยายามครับพี่   ผมร้องไม่หยุดจนกระทั่งหลับไปทั้งอย่างงั้น
.
.

   ผมสะดุ้งตื่นขึ้น เพดานห้องสีขาวคือสิ่งที่ผมเห็น
   มืออุ่นๆกุมมือผมอยู่? ผมหันมองมือที่กุมมือผม เรื่อยขึ้นมาต้นแขน ลำคอ ใบหน้าที่หลับสนิท พี่แบงค์......................นอนอยู่ข้างๆผม ร่างกายไม่มีส่วนสัมผัสกันนอกมือพี่แบงค์ที่กุมมือผมอยู่เท่านั้น
“ ............................”  ผมหันมองอีกข้างไม่มีพี่ชนะ  คงตื่นแล้ว
   ผมดึงมือตัวเองจากมือพี่แบงค์ เพียงเบาๆก็หลุด
“ ....................................” แล้วเดินไปดูนาฬิกา 6 โมงเช้า ผมเลยเดินเปิดประตูออกไป

   พี่วุฒ!? และพี่ชนะนั่งอยู่ กำลังกินโจ้กในครัว
   พี่วุฒิหันควับมาหาผม
“ อ้าวจุมตื่นแล้ว เหรอ พี่ว่ากำลังจะไปปลุกพอดี แต่กลัวไอ้วุฒิมันเข้าไปด้วย เลยกำลังหาวิธี”
“ ............................”
“ ไอ้วุฒิมันเอาโจ้กมาฝาก กินก่อนไหม?
   พี่วุฒิจ้องผมตาไม่กระพริบ
“ ไม่ครับ เดี๋ยวผมจะไปอาบน้ำ” ผมบอกลิ้นแทบพันกัน  เดินกลับเข้าห้องแล้วปิดประตู
“ ......................” ผมยืนเพิงประตูหายใจเข้าลึกๆ เหมือนหายใจเท่าไรก็ไม่พอ ทั้งที่ไม่ร้อนแต่เหงื่อกลับออกมา
“ จุม?” พี่แบงค์ที่ยืนอยู่ถาม คงจะเห็นผมตั้งแต่เข้ามา
“ ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ” เพื่อหลีกเลี่ยง..ไม่อยากจะพูด ไม่อยากจะตอบคำถามอะไร ผมอยากจะเข้าไปอยู่ในห้องน้ำให้เร็วที่สุด
.
   
   ออกจากห้องน้ำ ผมแต่งตัวเรียบร้อยแล้วถือกระเป๋าออกมา พี่แบงค์ พี่ชนะ และพี่วุฒินั่งบนโชฟา กำลังดูการ์ตูนเพื่อเด็กตอนเช้า
“ จุม เดี๋ยวให้ไอ้แบงค์ไปส่งนะ พี่ของีบหน่อย ง่วงเพราะมีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มาปลุกตั้งแต่ยังไม่ตี 5” พี่ชนะบอกหาวนอนแล้วเดินเข้าห้องที่ผมเพิ่งออกมา
“ ....................”
“ จุมกินโจ้กก่อนไหม?” พี่แบงค์ถาม
“ ...................” ผมคิดว่าไปกินที่โรงเรียนจะดีกว่าเพราะตอนนี้ก็ 7 โมงกว่าแล้วเดี๋ยวไม่ทัน เพราะคอนโดพี่ชนะอยู่ไกลจากโรงเรียนกว่าคอนโดพี่วุฒิ แต่พี่วุฒิกลับเดินผ่านผมไปเข้าครัวแล้วเอาชามโจ้กมาวางบนโต๊ะ ?
“ มากินดิ” พี่วุฒิพูดแล้วยืนนิ่งไม่ยอมไปไหน ผมหันไปมองพี่แบงค์ว่าเอาไงดี พี่แบงค์หันหน้าไปดูโทรทัศน์ เป็นการบอกว่าให้ผมตัดสินใจเอง
“ ........................ ”  อย่างน้อยพี่วุฒิก็อุตสาห์เอามาให้ ผมกินสักหน่อยก็คงไม่เสียหาย
   ผมเดินเข้าไปในครัว วางกระเป๋า แล้วนั่งลง พี่วุฒิก็นั่งตาม ผมสะดุ้งครับ!?
“ นมทำมาให้” พี่วุฒิบอก ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของพี่ชนะว่าพี่วุฒิมาที่นี่ตั้งแต่ ตี 5แล้วนมขมิ้นทำตอนไหน?
“ ..........................”
“ ถ้ามรึงกลับไป มรึงอยากจะทำกับข้าวเหมือนเมื่อก่อนก็ได้ กรูไม่ว่า.........” อยู่ๆพี่วุฒิก็พูดขึ้นมา
   พี่วุฒิกำลังง้อให้ผมกลับไปใช่ไหมครับ
“ .......................” คิดอย่างงั้นแล้วพูดไม่ออก และไม่รู้ว่าจะพูดว่าอะไรด้วย
“ DvD สารคดีที่กรูเอาไปทิ้ง กรูจะซื้อให้ใหม่ หรือมรึงจะไปเลือกเองก็ได้ เหมาหมดร้านกรูก็ไม่ว่า .....”
“ .....................” ผมพยายามกินไม่สนใจสิ่งที่พี่วุฒิพูดผมจะไม่ใจอ่อน ผมอยากจะเข้มแข็ง
“ เอาตุ๊กตาลิงไหม?” พี่วุฒิถาม ผมเงยหน้าขึ้น ผมสังเกตเห็นได้ความดีใจบนหน้าพี่วุฒิได้ ใจผมมันเหมือนจะอ่อนยวบยาบกับสีหน้าที่เห็น แต่เมื่อคิดว่าคนที่อยู่ตรงไม่ได้เข้าใจอะไรเลย ผมก็ต้องแข็งใจไว้
“ กรูรู้ว่ามรึงชอบ คราวนี้กรูจะซื้อให้ตัวใหญ่กว่าเดิม เอา 2 ตัวเลยก็ได้”
“ .........”
   พี่วุฒิไม่เคยรู้อะไรเลยจริงๆ ว่ามันไม่ใช่เรื่องนั้น ของพวกนั้นผมดีใจมี่ได้ก็จริงแต่ที่ผมดีใจเพราะพี่วุฒิซื้อให้ และที่ผมไม่อยากไปกับพี่วุฒินั่นเพราะตัวพี่วุฒิเอง
   ผมลุกขึ้น
“ จะไปไหน?” พี่วุฒิเดินตามผม
“ พี่แบงค์ไปกันได้หรือยังครับ?” ผมถามพี่แบงค์
   พี่แบงค์ก็ปิดโทรทัศน์แล้วเดินมาหาผม ผมกับพี่แบงค์เดินออกมา แต่พี่วุฒิก็เดินตามไม่ห่าง
“ วุฒิจะกลับเลยใช่ไหม?”
“ กรูจะไปกับพวกมรึงด้วย” พี่วุฒิบอก
“ ขับรถตามพวกกรูเนี่ยนะ” พี่แบงค์พูดกดชั้นลิฟท์เป็นชั้นF
“ ใครบอก กรูจะนั่งคันเดียวกับพวกมรึง”
   พอพี่วุฒิบอก พี่แบงค์ก็หันมามองผม
“ เอาไงจุม?”
“ แล้วแต่พี่แบงค์เถอะครับ” ผมบอกขยับตัวไปหาพี่แบงค์เพราะพี่วุฒิเดินมาใกล้
  “ รังเกลียดกันมากเลยหรือไง? ผัวตัวเองแท้ๆ” พี่วุฒิเริ่มเสียงแข็งขึ้นมา
“ วุฒิถ้ามรึงยังไม่หยุด ก็อย่าหวังว่าจะได้นั่งรถกรู!” พี่แบงค์พูด  มือพี่วุฒิที่กำลังจะมาจับแขนผมถูกชักกลับไป
“ ..............” ผมโล่งอกครับ
“ อย่ายุ่งเรื่องผัว เมียได้ป่ะ!” พี่วุฒิพูดแต่เสียงเบา พี่แบงค์ไม่ตอบ จึงไม่มีการโต้ตอบกันไปมา
จนกระทั้ง............
   
ในรถ พี่วุฒินั่งเบาะหลัง
“ เย็นกลับยัง? มารับ” พี่วุฒิพูดนั่นคงจะพูดกับผม
“ ........................” ผมออกไปนอกหน้าต่าง ทำเหมือนว่าไม่ได้ยิน
“ อยากได้อะไรเดี๋ยวซื้อให้” พี่วุฒิพูดต่อ และคงจะไม่เข้าใจอะไรต่อไปหากผมไม่พูดบ้าง ว่าสิ่งของพวกนั้นมันไม่ทำให้ผมกลับไปได้ เพราะหากว่าผมสำคัญกับพี่วุฒิจริง พี่วุฒิจะต้องทำให้กลับไปเอง
   แม้จะไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ที่พี่วุฒิมาตามผม ทำให้คิดว่าผมก็มีค่าสำหรับพี่วุฒิไม่มากก็น้อย
“ พี่ครับ”
“ อะไร” พี่วุฒิพูดพร้อมขยับตัวขึ้นมาแต่แค่นิดเดียว
“ พี่คิดว่าผมจะกลับไปเพราะของที่พี่ซื้อให้ผมหรือครับ?”
“ แล้วมรึงจะให้กรูทำยังไง!?”
“ แล้วพี่คิดว่าพี่จะปฏิบัติต่อผมที่เป็นเมียพี่ยังไง!” ถึงจะผมกลัวว่าพี่วุฒิจะทำอะไรผม แต่ความน้อยใจมันมาก..............มากขึ้น มากขึ้นจนผมไม่รู้จะทำยังไง
   ความน้อยใจก็ทำให้เจ็บปวดได้
   คำว่า ‘ขอโทษ’ ไม่เคยหลุดออกมาจกพี่วุฒิเลยสักครั้ง แม้แต่คำที่ใกล้เคียงก็ไม่มี…
“ ขึ้นเสียง!”
“ .........................” ผมเงียบ
“ ก็ทำอยู่นี่ไง!” พี่วุฒิตะคอกกลับมา แม้แต่เท้าในรองเท้าก็เย็น
“ พี่ทำอะไรกับผมบ้าง พี่เคยคิดไหมครับ ว่าผมรู้สึกยังไง?”
“ แล้วมรึงล่ะ เคยคิดถึงใจกรูบ้างไหม!”
“ .......................” ผมพยายามระงับน้ำตาเอาไว้
   และเพราะอะไร ผมถึงได้ยอมมาตลอด พี่ไม่เคยคิดเลยหรือครับ

“ .................จุมถึงแล้ว” พี่แบงค์บอก ผมไม่ทันสังเกตเลยครับว่ารถมาจอดที่หน้าโรงเรียนแล้ว
“ ขอบคุณครับ” ผมบอก
“ ตอนเย็นกลับไปกับกรู เดี๋ยวมารับ” ผมชะงัก มือจับประตูค้าง..............
   ผมจะเข้มแข็งได้ไหม? ผมถามตัวเอง เพราะไม่มีใครตอบได้นอกจากตัวเอง
“ ............................................เลิกเรียนพี่แบงค์จะมารับผมใช่ไหมครับ?” ผมถามพี่แบงค์ก่อนเปิดประตูรถ
“ เดี๋ยวพี่มารับ”
“  ผัวบอกจะมารับไม่เอา เสือกจะให้คนอื่นมารับ””
“ พี่แบงค์ไม่ใช่คนอื่น!” ผมบอกแล้วออกจากรถวิ่งเข้าโรงเรียน ไม่ได้หันกลับไปมองอีก

   ถ้าผมจะทำก็ทำได้ใช่ไหมครับ?


   
          **   **   **   **   **
:fire:
   
   

ออฟไลน์ Kwawaic

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
Re: บุพเพวายร้าย 35.
«ตอบ #1826 เมื่อ26-03-2010 12:30:24 »

จิ้ม

ก่อนอ่าน อิๆๆ

.......................

เมื่ออ่านจบแล้ว 555+
จุมสู้ ๆๆ อย่าไปยอม

ปล. ประโยคนี้อ่ะ...
 "กรูไม่รู้จักคนชื่อมัน ถ้ามรึงจะไปหาคนชื่อมันที่คอนโดกรูไม่มี แต่กรูจะบอกว่ามีใครอยู่คอนโดกรูบ้างเผื่อมรึงไม่รู้ มีชนะสุดหล่อ แบงค์ และจุม จำไว้ให้แม่น อย่าให้EQมาทำให้มรึงไม่มีIQ”(พี่ชนะ)

555+ พี่ ชนะยังมิ วาย (น่ารักอ่า ชอบพี่ชนะสุดๆ)
นางฟ้า เป็นผู้หญิง จริง??
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-03-2010 12:45:18 โดย Kwawaic »

๋JEFF

  • บุคคลทั่วไป
Re: บุพเพวายร้าย 35.
«ตอบ #1827 เมื่อ26-03-2010 12:30:43 »

^
^
^
กรี๊ดจิ้มก่อน
ค่อยไปอ่านทันไหม

เย้ๆๆๆ

bamimimisan

  • บุคคลทั่วไป
Re: บุพเพวายร้าย 35.
«ตอบ #1828 เมื่อ26-03-2010 12:39:22 »

ขำพี่วุฒิ

55

๋JEFF

  • บุคคลทั่วไป
Re: บุพเพวายร้าย 35.
«ตอบ #1829 เมื่อ26-03-2010 12:41:55 »

กรี๊ดด ไม่ทันน  

ฮือออ
ไม่ทันนน         คุณ Kwawaic <<<<< งั้นจิ้มคุณแทนและกันนี่แน่ะ   พรุนนน ห้า






ดีมากกก .. ค่าะ หงษ์ฟ้าาา


กระเรียนขาว และแมวเหมียว



นัง    หมีดำอลาสก้า       .......    ต้องเจอไม้แข็งงงง



จุมเริ่มเข้มแข็งแล้ววว  ดีใจ :monkeysad:    เธอ  เริ่มแข็งข้อขึ้นมาเราดีใจ ฮุเล่ๆๆๆๆ


.................    นังวุฒิ แกอย่าคิดมาบังคับ    :z6:  รับ teen ที่ซอกเล็บมีสีดำ กับบเล็กบขบไปรับประทานนน ซ้าาาาา



เป็นไงล่ะ  เดี๋ยวกู ซื้อ ดีวีดี  สารคดีให้ เหมาหมดร้านยังได้    เอาไผเผากงเต้ก ให้ตัวเองเถิดดดด   น้องไม่ดูแล้วเว้ย เดี๋ยวนีั้้น้อง ดูโดเรม่อนกับเบ็นเท็นน โว้ยย ห้าๆ



เดี๋ยว กู ซื้อตุ๊กตา ลิงให้   สองตัว ใหญ่กว่าเดิมม  ได้ข่าวว่า แกซื้อหมี แอบเนียนว่าเป็นลิง จ๊ากกก  :z6: อีกที หมั่นไส้   อีกอย่าง น้องเล่น ตุ๊กตาบาร์บี้แล้วเว้ย มไ่ต้องเอามาเซ่น


 หื่มม ของขึ้น เลย ห้าๆ


   รักเจ้าหญิงงง    ไม่งอแง   .. แล้ววว  : :กอด1:  


  แต่ ยังอยาก ไ้ด้ตอนต่อไปอยู่  สาธุ ห้าๆๆๆ


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด