Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673  (อ่าน 4625408 ครั้ง)

nicepooh

  • บุคคลทั่วไป
เริ่มอ่านตั้งแต่แรกสงสารจุมมาก ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดที่เห็นด้วยกับจุมที่หนีไป และตอนนี้ทั้งสงสารจักรและแบงค์ ไม่รู้ว่าจะหาทางออกให้ตัวเองยังไงแบงค์พอเข้าใจแต่จักรนี้สิ  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ shoky_9

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
 :m15:  ใช่แล้วจักร  ตัดใจตั้งแต่ตอนนี้ จะได้ไม่ทรมาน

ถึงจะเชียร์พี่แบงค์ แต่ก็ไม่ชอบที่ชนะทำให้ทุกคนเจ็บ  :m16:

อย่างที่จักรบอก ว่าอยู่ดีๆ ก็เข้ามาทำให้เจ็บ


เหมียนฉิว

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ...ไอ้พี่ชนะนี่ไม่ไหมจริงๆ  ทำไมทำตัวอย่างนี้เนี่ย
ตัวเองมีความสุขคนเดียว แต่คนอื่นต้องมานั่งน้ำตาตกใน
สงสารจักรน่ะเออ เลือกเอาสักทีเหอะ ว่าจะ 2P หรือ 3P (เอ๊ะ..ยังไง)

ปล. คิดถึงจุม มากมาย อยากรู้จังว่าจุมไปอยู่ไหน ทำอะไร อยู่กับใคร
ปล.2 อีตาพี่วุฒิหายต๋อมเลยวุ้ย...

ออฟไลน์ ToffeE_PrincE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-4
จักรน่าสงสารจัง :m15:

แต่ก็รักพี่แบงค์ :sad4:

 :กอด1:

ออฟไลน์ kyoya11

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4680
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +340/-12
เฝ้ารอจุมต่อไป~

ออฟไลน์ Mitra

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
สงสารจักรอ่ะ
ร้องไห้ตามเลยนะเนี้ย T^T

รอตอนต่อไปนะ
เป็นกำลังใจจ้า
สู้ๆ นะจ้ะ

ออฟไลน์ JAROEN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-9
แล้วจะทำอย่างไงหละ   ในเมือเรื่องมันเป็นอย่างงี้แล้วนะ

****แล้วจะให้ฉันทำอย่างไง  ในเมื่อผัวของฉัน  มันไปเป็นเมียของคนอื่น****

ออฟไลน์ OitJi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1012
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ไม่อยากอ่านตอนของชนะแล้วอ่ะ อยากเจอจุมฟ้าแล้ว  :monkeysad:

zzckpqpniizz

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่าน จุมฟ้า แล้วอะ

มาต่อไวๆนะค้า ~

ออฟไลน์ meawlynx

  • =^^~
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +965/-339

บุพเพวายร้าย(สอง)
40

   
        ผมแต่งตัวหล่อออกมานอกห้อง(นอน) ไอ้แบงค์ก็ไม่อยู่แล้ว ผมคาดว่าไอ้แบงค์คงกลับไปแล้ว น่าจะรอออกไปพร้อมกันผมคิดแบบนั้น
   ผมเลยโทรไอ้แบงค์ ขณะที่กำลังใส่ถุงเท้า
“ ฮัลโหล ทำไมไม่รออกกรู” ผมว่าออกเสียงตำหนินิดหน่อย ก็มันจริง อย่างน้อยผมกับไอ้แบงค์ก็จะได้อยู่ด้วยกันนานขึ้น
“ จะมาว่ากรูทำไม ไม่รีบไปหาจักรล่ะ? กรูรู้สึกว่าน้องเขาคงกำลังงอนมรึงอยู่”
“เหรอ?”ผมก็คิดแบบนั้น
“ อืม” ไอ้แบงค์ตอบ ผมรู้สึกจุกครับ มันเหมือนมีความแน่นที่กำลังมากขึ้นเรื่อยๆ
“…………..” (ผม)
“……………………....”( ไอ้แบงค์ )
“ แบงค์ มรึงไม่เจ็บหรือทรมานมากเหรอที่กรูกำลังจะไปหาจักร” ผมแค่อยากรู้
“ ทรมาน แต่กรูยอมเพราะอย่างน้อย มรึงก็รู้ว่ากรูรักมรึง กรูมีตัวตน แค่นี้กก็พอ ”
“ แบงค์” (เสียงเครือ)
“ อย่าคิดมากเรื่องกรู บอกแล้วไงว่ากรูจะอยู่ในที่ที่กรูควรอยู่”
“ กรูรักมรึงนะ”ผมบอก
“ กรูก็รักมรึง” ไอ้แบงค์บอกกลับ
“………….ขอโทษ…..” ขอโทษที่กรูไม่ได้รักมรึงคนเดียว
“……………………....”( ไอ้แบงค์  )
“ ขอโทษที่กรูรักจักรด้วย ขอโทษที่กรูรั้งมรึงเอาไว้” เพราะมรึงเป็นคนดีเกินไป มรึงถึงยอมรับให้กรูรักคนอื่นได้ มหาสมุทรที่ว่ากว้างใหญ่แล้ว ก็ยังไม่ใหญ่เท่าใจมรึง
“พอเถอะชนะ แค่เราเข้าใจกันก็พอ” คนอย่างมรึงทำไมถึงได้มารักคนหลายใจอย่างกรูได้ กรูโชคดีใช่ไหม?
“ อืม แค่เราเข้าใจกันก็พอ”(ผม)
“……………………....”ไอ้แบงค์วางสายไปก่อน ผมใส่รองเท้าอีกข้างจนเสร็จ
   เราเข้ากันก็พอ เรา 3 คน ผมอยากให้เป็นแบบนั้น

   ผมโทรหาจักรเมื่อเลี้ยวเข้าซอยบ้านน้องเขา
   -หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อในขณะนี้ ……..-
   ผมลองโทรอีกครั้งก็ติดต่อไม่ได้เหมือนเดิม สงสัยแบตจะหมด ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็ถึงบ้านจักรแล้ว
   ผมจอดรถหน้าบ้านจักร แล้วกดกริ้ง ไม่นานชมพู(น้องสาวจักร)ก็ออกมาเปิดประตูให้
“ พี่ชนะพี่จักรไม่อยู่” ชมพูบอกขณะที่เปิดประตูรั้วให้ผม
   ไม่อยู่!?
“ ไปไหนรู้ไหม?” ผมถาม
“ ไปดูหนังกับพี่สิทธิ์” ชมพูบอก ผมกดโทรศัพท์โทรหาจักรอีกครั้ง
   -หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อในขณะนี้ ……..-
   จักรจงใจปิดเครื่อง!?
“ ชมพูขอบใจ งั้นพี่กลับล่ะ” ผมบอกรีบเข้าไปในรถ ก่อนหน้านี้ผมโทรมาก็ไม่รับ แล้วตอนนี้ยังปิดเครื่อง เหมือนตั้งใจจะไม่ให้ผมติดต่อได้
   นี่มันเรื่องอะไรกัน?
   มานึกดูแล้ว จักรแปลกไปตั้งแต่ที่คอนโดเมื่อวาน ?? ผมคิดสาเหตุไม่ออก
   แล้วตอนนี้ผมจะติดต่อจักรได้ยังไง เรื่องค่าใจผมจริงๆ ตอนนี้อยากเจอจักรมาก ไม่อยากไปให้เรื่องคารังคาชังเดี๋ยวจะไปกันใหญ่
   ผมขับรถกลับคอนโดไปได้ครึ่งทางก่อนที่จะตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า ผมโทรหาพ่อบอกล่วงหน้าจะได้ไม่ตกใจ ที่ลูกชายสุดที่รักกลับบ้านโดยไม่สั่ง
“ ฮัลโหล พ่อจะกลับบ้านนะเนี่ย”
“ กลับบ้าน เออดีอยากเห็นพอดี อยากรู้ว่าเป็นไงบ้าง พอหายไข้แล้วเผ่นแน่บออกจากบ้านยังกะเป็นคุก”
“ ฮ่าๆ ก็อยู่บ้านมันไม่หนุกดิพ่อ” ผมว่ามองสัญญาณไปจรารจรที่เปลี่ยนเป็นสีเหลืองและสีเขียวต่อจากนั้น
“ กลับบ้านได้ มีเรื่องมาอีกอะดิ” พ่อผมใช้คำพูดได้อ่อนกว่าอายุจริงหลายสิบ สงสัยจะติดมาจากน้องๆหนูๆที่พ่อดูแลอยู่ และก็รู้มากซะด้วย
“ โธ่ พ่อลูกชายกลับบ้านทั้งที คิดถึงพ่อคิดถึงพี่”
“ ให้มันจริงเถอะ แล้วจะมาเมื่อไร”
“ขับกลับจะถึงแล้วเนี่ย” ผมบอก ในใจยังคิดเรื่องจักร
   มันยังไงกันเนี่ย เฮ่อ กลุ้ม
“ เอ่อ งั้นซื้อหอยจ้อซอย3มาให้พ่อด้วย”
“ ให้ใครออกมาซื้อดิ ทำไมต้องใช้ลูกซื้อด้วย ให้พี่ลองมาซื้อแล้วกัน” ผมบอก(พี่ลองคือคนขับรถ)
“ แกก็ผ่าน ซื้อมาดีแล้ว จะให้ใครออกไปซื้อทำไมเปลื้องน้ำมัน”
“ เออ เออ” ผมว่าตัดบท

       ใกล้จะถึงร้านหอยจ้อผมก็มองไหล่ทางข้างขวา มองร้านจอยจ้อที่ว่านั่นแหละครับ เป็นร้านแผงที่สำหรับซื้อกลับบ้าน มีคนซื้ออยู่ 2 คน ครั้นผมจะจอดรถซื้อติดฟุตบาทก็ไม่ได้ครับ มีรถต่อตูดอยู่ด้วยหลายคัน ผมต้องเลี้ยวเข้าซอย เหมือนทุกครั้งก่อนที่เดินออกมามาซื้อ
“ เอาหอยจ้อ 5 เส้นครับ” ผมบอกเจ้ ขณะที่รอก็หันหน้าไปมองรอบๆตัวฆ่าเวลาไปในตัว
   พ่อผมชอบหอยจ้อร้านนี้มากครับ ทั้งที่ผมก็คิดว่าก็ไม่ได้แตกกต่างจากร้านอื่นเท่าไร พูดถึงความอร่อยแล้วก็อร่อยครับ ( ตรงข้ามถนน 4 เลน เป็นโรงหนังMA)
   ผมก็มองไปเรื่อยๆ แต่ผมว่าผมเห็นจักรครับ
   จักรจริงๆครับเพิ่งลงจากแท็กซี่กับซีซี่ด้วย
“ เจ้ เดี๋ยวผมมาเอา” ผมบอกวิ่งลงถนนที่รถติดไฟแดงเป็นพืดผ่านเกาะกลางถนนก่อนที่หยุดรอรถอีกฝั่งที่ยังเป็นไฟเขียว พอรถห่างๆผมก็วิ่งข้ามทันทีโดยไม่รอไฟแดง
   จักรและซีซี่หายไปแล้ว ผมวิ่งตามเข้าไป หา พลันก็มองไปเห็นจักรและซีซี่เดินเข้าไปหาผู้ชาย 2 คนที่ก็เดินมา
   ผู้ชายคนตัวขาวมาก ผมนึกถึงไอ้วุฒิ และะอีกคนผิวขาวเหลือง ผมคิดจะเดินเข้าไปหา แต่ก็ไม่ผมอยากรู้ว่าจักรมาที่นี่ทำไม? ทั้งยังไม่รับโทรศัพท์ผมอีก
   พวกเขา 4 คนคุยกันนิดหน่อย ก่อนที่เดินไปด้วยกัน  คนตัวขาวเดินข้างๆซีซี่ดูจากท่าทางคงไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดา อีกคนเดินข้างๆจักร ในสายตาดูเป็นคู่ๆที่จัดอย่างลงตัว

   ผมเดินตามไปห่างๆ จนจักรและคนอื่นๆเดินเข้าไปร้านอาหารญี่ปุ่นจำพวกบุพเฟ่ ผมไม่ลังเลที่จะตามเข้าไป
“ กี่ที่คะ?” พนักงานต้อนรับหน้าร้านถาม
“ หนึ่งทีครับ” ผมบอก และบอกอีกว่า “ ขอที่มุมตรงนั้นได้ไหมครับ?” ผมถาม เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังลุก พนักงานต้อนรับหันไป ก่อนที่จะหันกลับมา
“ ได้ค่ะ แต่ต้องรอสักครู่นะคะ เพราะต้องเคลีย์โต๊ะก่อน”(ยิ้ม)
“ ครับ” ผมบอกก่อนที่จะหลบฉากหน้าร้าน เหมือนเห็นจักรมองออกมา
   ผมรอไม่ถึง5 นาทีก็ได้โต๊ะ ผมเดินไปนั่ง หางตามองโต๊ะจักรที่อยู่อีกด้านหนึ่งของร้าน ผู้ชาย 2 คนที่มาด้วยกำลังลุกเดินมาตักอาหารกลางร้าน
“ รับน้ำดีอะไรครับ?” พนักงานเสริ์ฟถาม ผมเงยหน้ามอง
“ น้ำเปล่าขวด” ผมบอก แล้วกดโทรศัพท์หาจักร
              -หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อในขณะนี้ ……..-   
              เหมือนเดิมจักรปิดเครื่อง
“……………………....” ผมหงุดหงิดมาก เหมือนจักรตั้งใจที่จะไม่ให้ผมติดต่อได้ ในขณะที่ผมเอาแต่คิดว่าจักรเป็นอะไร จักรกลับมากินข้าวสบายใจเฉิบ
   ผมดูออกมาว่าผู้ชายอีกคนสนใจจักร...
   ผมก้มลงหลบๆ เมื่อจักรและซีซี่ลุกจากโต๊ะมาตักอาหารบ้าง ผมทนไม่ไหว อยากจะคุยกับจักนเลยลุกไปหา
   จักรกำลังก้มมองดูถาดซูซิเลือกหน้า ผมเดินเข้าไปหา
“ จักร” ผมว่า น้องเขาเงยหน้าขึ้น สีหน้าตกใจที่เห็นผม ผมรู้สึกไม่ดีมากเพราะมันเหมือนกับว่าจักรกำลังทำปิดปังอะไรผม หรือทำอะไรผิด ถ้าไม่งั้นจะตกใจทำไม
“ พี่ชนะ?!”
“ จักร” (ซีซี่)เดินมาหาพวกผม
“ ทำไมปิดเครื่อง” ผมถาม
“ แล้วเกี่ยวอะไรด้วย” ซีซี่ว่า จับแขนดึงจักรให้เดินตาม
“ จักร” ผมคว้าแขนจักรดึงจักรไว้ไม่ให้เดินหนี ผู้ชายที่จะมาตักอาหารชะงัก พวกผมนิ่ง
"............."
“ กรุณาปล่อยมือด้วยครับ” ซีซี่บอก แต่จักรเงียบผมมองหน้าน้องเขา(จักร)
“ ปล่อย” จักรพูดออกมาในที่สุด ผมยอมปล่อย จักรก็เดินกลับโต๊ะ (ผู้ชาย 2 คนที่มาด้วยยืนขึ้นมองด้วยความเป็นห่วง)
“.............” ผมเดินตามจักรไป ก่อนที่จะพูดว่า
“ ไปนั่งโต๊ะกับพี่ มีเรื่องจะคุยด้วย” ผมบอก
“ ผมจะนั่งตรงนี้” จักรบอกทันทีที่ผมพูดจบ
“ จักร?” ไอ้คนที่สนใจจักรถาม ผมมองมัน
   ออกนอกหน้าเชียวนะมรึง นี่เมียกรู!
“ ไม่มีอะไรครับพี่กิจกินเถอะ ผมหิวแล้ว” จักรพูด ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนอย่างไงอย่างงั้น
   จากที่ผมไม่พอใจตอนนี้เป็นโมโห
“ จักร” ผมเรียก น้องเขายังนิ่งเฉย
“ จักร” ผมเรียกอีก
“ ................ ” จักรคนของที่ต้มในหม้อ ทำเป็นไม่ได้ยินอะไรเลย
   อย่าให้เหลืออด
“ จักร” ผมเรียกอีก เพิ่มความดังตามจำนวนครั้งที่เรียก
“ จักร?” เป็นซีซี่ที่เรียกชื่อจักร เหมือนถามว่าจะเอายังไง
“ ..................เอากิน กรูให้” จักรว่าคีบลูกชิ้นในถ้วยจักร
“ จักร!” ผมว่าเหลืออด(คาดว่าคนมองกันทั้งร้าน)
   จักรวางตะเคียบเสียงดังก่อนที่หันหน้ามาจ้องผม
“ แค่ไปก็จบใช่ไหม?!”
“................”(ผม) จักรจ้องหน้าผม ก่อนที่จะลุกขึ้น
“ จักร จะไปไหน?” ซีซี่ถาม
“ อยากก็ให้ไปก็ไป!” จักรว่าจ้องหน้าผมไม่วาง
“ แต่มรึง..”(ซีซี่)
“ ไม่เป็นไร เรื่องนี้ถ้าไม่ใช่กรู เรื่องมันไม่จบหรอก” จักรว่า ซึ่งผมไม่เข้าใจว่ามีเรื่องอะไร แต่เรื่องนี้เกี่ยวกับผม ผมหันกลับไปมองโต๊ะจักรไอ้พี่กิจมองจักรตาละห้อย สมน้ำหน้ามรึง
   ผมจับมือจักร และทันทีจักรสะบัดออกแต่พอผมไม่ปล่อยก็หยุด ผมพานั่งไปนั่งโต๊ะผม (เป็นโต๊ะ 2 คนนั่ง จักรนั่งตรงข้ามผม)
“ มีอะไรก็พูดมา ผมหิว” จักรบอกทันทีที่ที่นั่งลง
“ ถ้าหิวก็กินก่อน จะกินอะไรเดี๋ยวพี่ตักมาให้” ผมบอกเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
“ ผมจะกลับไปกินที่โต๊ะผม”   จักรบอกหันหน้าไปด้านนอก ไม่มองหน้าผม ทั้งที่เมื่อกี้จ้องเอาจ้องเอา
“ กินที่ไหนก็เหมือนกันแหละ”
“ ไม่เหมือน!” จักรแย้ง ผมพูดอะไรก็ผิด
“ จัก ร” ผมว่าเสียงวิงวอน
“.............” จักรเงียบ
“ เดี๋ยวพี่ไปตักอาหาร เอาอะไรบอกพี่ได้เลย”
“ ...................”(จักร)
“ งั้นพี่ตักมาหมด แล้วต้องช่วยกินด้วย” ผมบอกลุกขึ้น
“ ไข่หวาน” จักรพูด แล้วก็เงียบเหมือนไม่ได้พูด ผมยิ้มก็น้องเขาท่ามากนี่ครับ
“ครับครับ เดี่ยวพี่เอามาทั้งถาดให้จักรกินคนเดียว” ผมบอก ดีใจที่เห็นจักรเริ่มอ่อนลงแล้ว
   ผมเดินผ่านเด็กเสริ์ฟ แล้วบอกสั่งให้เอาน้ำไปให้จักร (ซีซี่มองมาที่โต๊ะผมบ่อยๆ)

“ มาแล้วมาแล้วไข่หวาน สำหรับคนพิเศษ” ผมว่าวางจานซูซิไข่หวานเป็น 10 ชิ้นตรงหน้าจักร และเทของสดจากจานที่ใส่มาจนพูนใส่หม้อ
“.............” จักรเงียบยังไม่กิน ผมออกมาตักอาหารไปอีก 2  3อย่าง กลับมาอีกที ไข่หวานหายไป 2 ชิ้น (ผมนับไว้ครับ มีทั้งหมด 11 ชิ้น นี่เหลือ 9แล้ว)
   ผมทำเป็นไม่เห็น เดี๋ยวอีกคนจะอาย
“ ทำไมไม่กินล่ะ พี่อุตสาห์เอามาให้” ผมว่าเชิงน้อยใจ ทั้งที่จักรกินไป2 ชิ้นแล้ว
“ กินก็ได้” จักรว่าเสียงห้วน เอามือหยิบเข้าปาก (ผม^^)
“ โทรศัพท์แบตหมดเหรอ? พี่โทรไปไม่ติด” ผมถามขึ้นลอยๆเหมือนควันจางที่ลอยเหนือหม้อน้ำซุป
“ เปล่า ปิดเครื่อง”
“ ปิดทำไม?”
“ ไม่อยากคุยกับคนที่ไม่อยากคุย”
“ ใคร?” รู้แหละครับว่าคนที่จักรไม่อยากคุยคือผม
“ เพราะ...........” จักรเงยหน้าสบตา
“ ใครน้า~?” ผมแกล้งโง่
“ นั่นสิ ใคร?!” เสียงจักรประชดประชัน ท่าทางเริ่มจะบรรยากาศไม่ดีต้องเปลี่ยนเรื่องคุย
“ ใครก็ช่างเถอะนะ” ผมว่าปั้นหน้ายิ้ม แต่ใจมันตุ่มๆต่อมๆแปลกๆ
“ ช่างไม่ได้หรอกครับ เพราะตอนนี้คนที่ไม่อยากคุยนั่งอยู่ตรงหน้าผม” เอาล่ะสิครับ งานเข้าตรงๆเต็มๆไม่อ้อมค้อมกันเลยทีเดียว
“ เหรอ?” ผมหัวเราะแหะๆ จะยิ้มก็ยิ้มก็ยิ้มไม่ได้ จะตีหน้าเศร้าก็เดาเรื่องไม่ถูก
“ จักรโกรธอะไรพี่เหรอ?” ผมถาม
“ ไม่ได้โกรธครับ แต่แค้น” จักรว่า ผมสะดุ้งโหยง แค้นเลยเหรอ? โอ๊ย นี่ผมไปทำอะไรจักรตอนไหนเนี่ย!?
“ ..........” ผมจุกพูดไม่ออก
“ ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ผมจะกลับโต๊ะ” จักรบอกจะลุกขึ้น ผมจับมือจักรวางบนโต๊ะ น้องเขาดึงมือกลับไป
“ จักรนั่งนี่แหละ”
“ แค่เสียงผมยังไม่ได้อยากได้ยิน นี่ต้องเห็นหน้า..ผมทนไม่ได้หรอก”
“ จักร โกรธอะไรพี่ ทำไมไม่บอกพี่ ถ้ามีเรื่องอะไรเราจะคุยกันไม่ใช่หรือไง” ผมพูด
“ ไม่จำเป็นหรอกครับ ผมเข้าใจอะไรดี..แล้ว” จักรว่ายืนขึ้น ผมจับมือจักรแล้วกระตุกให้นั่งลง
   จักรไม่นั่งครับ
“ จักร นั่งลง” ผมบอกเสียงดุเล็กน้อย ก็จักรงอนผมเรื่องอะไรก็ไม่รู้ เจอหน้าก็โยนระเบิดตูมๆ
“ ไม่ครับ”
“ นั่งลง”
“ ผมจะกลับโต๊ะ” จักรบอกไม่ยอมนั่งลง
“ จักร!”
“ ...............” จักรหันหน้ามา ตาแดงเหมือนจะร้องไห้..ผมตกใจ!? ไม่รู้ว่าจักรเป็นอะไร
“ จักร”? ( ผมเผลอปล่อยมือ)
“ ...........” จักรก็วิ่งออกร้าน ผมวิ่งตาม น้องพนักงานก็วิ่งตามผม ผมล้วงเงินในกระเป๋าให้ไป 500 สายตาก็มองจักรที่วิ่งหนีไป  (เห็นซีซี่วิ่งตามไปติดๆ)
   จักรวิ่งออกไปประตูลานจอดรถ
“ จักร!?” ซีซี่เรียก จับแขนจักรไว้
“ จักร”( ผม)
“...........” จักรเงยหน้าขึ้น หายใจเข้าลึกๆ เอามือเช็ดเม็ดน้ำตาที่หางตาลวกๆ
“ ซีซี่ เดี๋ยวกรูกลับก่อน” จักรบอก
“กรูกลับด้วย”
“ ไม่เป็นไร มรึงอยู่ต่อเถอะ ตั๋วหนังพี่เขาซื้อแล้ว” จักรว่า
“ แล้ว...?” ซีซี่หันมามองผม
“ ไม่เป็นไร กรูจัดการเองได้ มรึงก็รู้ว่ากรูเก่ง” จักรบอก ซีซี่หันมามองผมลังเลก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปข้างใน
“ จักร??”
“ ผมอยากคุยกับพี่ให้รู้เรื่อง” จักรบอกจริงจัง
   คุยเรื่องอะไร???
“ ...................”(ผมรู้สึกใจคอไม่ดี)
“ ไปคอนโดพี่ก็ได้” จักรบอก
“..............”
   ผมพาจักรกลับคอนโด ตลอดทางจักรไม่พูดอะไร จนถึงห้อง
“ พี่ชนะ เรา 2 คนเป็นอะไรกัน?” จักรถาม ( ยืนอยู่แค่กลางห้อง ผมดึงเดินไปนั่งโซฟาก็ไม่ไป)
“จักร?” ผมไม่เข้าใจว่าจักรถามเพื่ออะไร หรือไม่มั่นใจที่ผมบอก
“ ผมอยากได้ยินจากปากพี่อีกครั้ง ผมจะได้ทำตัวถูก” ผมเดินไปหา ก็เดินถอยหลัง
“ เป็นแฟนกัน” ผมตอบ
จักรเป็นเมียพี่ เป็นคนที่พี่รัก
“ งั้น เรา เลิกกัน” จักรบอกจริงจังแม้เสียงจะสั่น ตลอดเวลาที่พูดจ้องหน้าผมตลอด
“..................” ผมอึ้งจนจุก สมองประมวลผมไม่ทันปวดหัวราวกับโดนกระแทกด้วยของแข็ง
   เลิกกัน
“ ......................” ดวงตาจักรเริ่มมีน้ำคลออีกครั้ง
“ ...........................” ผมยังพูดไม่ออก ตั้งตัวไม่ทัน และไม่เข้าใจสาเหตุ ไม่เข้าใจสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่
“ หวังว่าพี่คงเข้าใจ และเลิกยุ่งกับผม” จักรบอก พร้อมทั้งหันตัวจะกลับ ผมคว้าแขนจักรไว้
“ นี่มันเรื่องอะไรจักร หรือจักรคิดจะทดสอบอะไรพี่?” ผมถาม
“ ไม่มีเรื่องอะไรมากไปกว่าเรา 2 คนไม่ได้รักกัน และผมไม่ได้คิดจะทดสอบอะไรพี่ เพราะไม่จำเป็น ผมเข้าใจพี่เข้าใจเรื่องทุกอย่างดี”
“ เรื่องอะไร พี่ไม่เห็นจะเข้าใจ” มาบอกว่าเข้าใจแล้วบอกเลิกใครจะไปเข้าใจ
“ พี่รักผมเหรอครับ?” จักรถาม บิดมือให้หลุดจากมือผม
“ ทำไมถามแบบนี้ พี่รักจักร” ผมตอบไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เพราะมันคือความจริง คือความรู้สึกของผม
“ รักผม หรือสงสารผม หรือต้องรับผิดชอบเพราะทำร้ายผม” เหมือนคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
“ พี่รักจักรก็คือรัก” ผมย้ำ   เรื่องที่ผมทำร้ายจักร ข่มขืนจักรเพราะเข้าใจผิด มันคนละเรื่องกับคำว่า รัก มีวิธีร้อยแปดที่ผมจะรับผิดชอบจักร แต่ไม่ใช่วิธีนี้แน่นอน เรื่องอะไรที่ผมจะเอาห่วงมาผูกคอตัวเอง
“ ไม่ใช่หรอกครับ” จักรส่ายหน้า
ใช่! พี่รักจักร” ผมบอกอีก ทำไมถึงไม่เชื่อ!
“ อย่าโกหกผมอีกเลยครับ อย่าทำให้ผมดีใจ ทั้งที่มันไม่จริง!” น้ำตาจักรอาบแก้มลงมา
“ มันคือความจริงจักร พี่รักเรา” ผมบอกกระชากตัวน้องเขามากอดไว้ จักรพยามยามหนี ผมก็ยิ่งกอดแน่น
“ .........ปล่อย ปล่อยผม!”
“พี่ไม่รู้ว่าอะไรทำให้จักรคิดแบบนั้น จักรฟังพี่นะ พี่รักเรา อยากอยู่กับเรา อยากดูแลเรานี่คือความจริง พี่รู้ว่าคำพูดพี่อาจจะดูไม่น่าเชื่อ แต่จักรค่อยดูไปเรื่อยๆว่าพี่พูดจริงไหม” ผมบอก
“ อย่าต้องให้ผมพูดเลยว่าความจริงคืออะไร ปล่อยผมเถอะ ผมจะกลับบ้าน”
   จักรพูดยังไงก็ไม่เข้าใจ
“ พี่ไม่ให้กลับจนกว่าจักรจะเข้าใจ” ผมบอก
“.................”
กริ้งๆ

กริ้งๆ


   โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงผมส่งเสียงดังลั่นในห้องที่ตอนนี้เงียบกริบ
   ผมปล่อยให้มันร้อง คิดว่าเดี๋ยวดังหายไปเอง คนโทรมาก็รู้เองแหละว่าครั้ง 2 ครั้งไม่รับก็ควรจะหยุดโทร( มืออีกข้างยังกอดจักร แต่น้องเขาก็ดิ้นหลุด)

กริ้งๆ
   แต่ก็ดังไม่หยุด ผมเลยรับโทรศัพท์ พ่อผมโทรมา ผมเองก็ลืมไปสนิททั้งเรื่องหอยจ้อด้วย
“ ชนะแกถึงไหนแล้ว?” พ่อถาม
“ พ่อตอนนี้ติดธุระด่วน เอาไว้แค่นี้ก่อนนะ วันนี้ไม่ได้กลับ” ผมบอกและวางทันที เพราะจักรกำลังจับลูกบิดเปิดประตู
   ผมกระชากตัวกลับเข้ามาในห้อง ก่อนที่จะปิดประตูไว้พร้อมทั้งยืนขว้างประตูไว้
“ พี่ไม่ให้กลับ” ผมบอก
“ จะกลับ!”
“ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง” ผมบอกอีก
“ ไม่มีเรื่องจะคุย เราเลิกกันแล้ว”
“ยังไม่เลิก” ผมหน้าด้านตอบ
นั่นมันก็เรื่องของพี่! ออกไป !!  ผมจะกลับบ้าน!” จักรดันตัวผมที่ยืนขวางทาง
“ ........................ ไม่ให้กลับ!!” ผมก็เสียงดังกลับไป
“ พี่ไม่มีสิทธิ์มาสั่งผม ชีวิตเป็นของผม ผมจะทำในสิ่งที่ผมต้องการ!” จักรตะคอก
“พี่ไม่มีสิทธิ์เหรอ?” ผมเดินไปหาจักร น้องเขาเดินถอย มองซ้ายมองขวาเหมือนจะหาทางหนี
จะทำอะไร!?” เสียงถามสั่นดูก็รู้ว่ากลัว
“................หึ” ผมยิ้มไม่ตอบ ไม่ได้คิดจะทำอะไรแค่อยากขู่ให้กลัวอยากให้คุยกันดีๆ ใครจะอยากทำร้ายคนที่ตัวเองรัก
ถามว่าจะทำอะไร!!? จักรว่าเสียงสั่นมากขึ้นเรื่อยๆแม้ว่าจะดังขึ้นเรื่อยๆเหมือนกัน
“ ทำอะไรล่ะ? ที่ผัวๆเมียๆเขาทำกัน” ผมว่า เดินเข้าหาจักรก้าวต่อก้าวอีกคนถอยหลังไป
“ อย่าคิดอะไรบ้าๆนะ!!”
“ ไม่คิดก็ได้ แต่จะยอมคุยกับพี่ดีๆไหม?”
“ ไม่คุย!” ตอบทันที
“ งั้น...............” ผมส่งสายตาโลมเลียอีกฝ่าย
“ ไอ้ทุเรศ!”
“ หรือว่าที่จักรโมโหพี่ เพราะเมื่อคืนพี่ไม่ได้ทำไร?”
“ เอาส้นตรีนคิดหรือไง คิดได้แต่เรื่องเดียว!”
ก็พี่ไม่รู้ว่าจักรเข้าใจของจักร อยู่ดีๆก็มาบอกพี่บอกว่าเข้าใจแล้ว เข้าใจว่าพี่ไม่รัก เข้าใจบ้าอะไร พี่ไม่เข้าใจได้ยินไหม?!!” ผมตะคอกระเบิดระเบิดอารมณ์ มือผมจับไหล่จักรเขย่า
   มันเรื่องห่าอะไร!!??วะ
“ ไม่เข้าใจก็ไม่ต้องเข้าใจ  พี่จะให้ผมพูดเพื่อตอกย้ำตัวเองหรือไง ผมไม่พูดไม่ทำ!
” ตาจักรทั้งแดงและใต้ตาเริ่มบวม เพราะน้ำตาที่ไหลเหมือนเปิดก๊อก
พูดมา!!!”พูดมาสิ มันเรื่องะไร
“ ไม่ มี ทาง ผม ไม่ พูด พี่ ไม่ รู้ สะ ใจ ดี” จักรเน้นที่ละคำ แล้วยิ้ม( น้ำตาไหลไม่หยุด)
จักร!?” ผมว่า บีบไหล่จักรเต็มแรง จักรหน้าเหยเพราะเจ็บแต่ไม่ปริปาก
“ .................................”
   จักร จะให้พี่เป็นอะไร จะต้องพี่เป็นคนเลวใช่ไหม? ถึงจะพอใจ...... น้ำตาผมไม่ได้ไหลพรากเต็มหน้า แต่มันไหลอาบหัวใจจนเปียก
“ ................ ปล่อยผมได้หรือยัง?ผมจะได้กลับ” จักรถามไม่ไหวติ่ง ไม่ดิ้นรน จงใจจะให้ผมปล่อยมือเอง
“ พี่จะถามจักรครั้งสุดท้าย.............................เรื่องอะไรที่จักรเข้าใจทำให้เลิกกับพี่?” ผมจ้องถามจ้องลึกเข้าไปในดวงตาแดงก่ำ
“ ............................” จักรเงียบกัดริมฝีปากล่างจนดูเหมือนจะห้อเลือด
“ จักรไม่พูด ก็ช่างพี่ไม่สนใจแล้ว พี่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็ช่าง แต่พี่ไม่เลิก”
“ พี่ไม่เลิกก็ช่างแต่สำหรับผม เราขาดกัน!”
“ ไม่มีทาง จักรก็เป็นเมียพี่” ผมบอก ดึงแขนจักรเข้ามา
“ ในขณะที่พี่เป็นเมียคนอื่นใช่ไหม!?”
“ จักร?!” ผมตกใจที่จักรพูดแบบนี้ หมายความว่า...
“ ตกใจละซี่”  ว่าลากเสียงยาว พร้อมทั้งยิ้มหยัน
“ ................” ผมพูดไม่ออก แต่คิดว่าจักรไม่รู้เรื่องผมกับไอ้แบงค์
“ คิดว่าผมโง่จนไม่รู้ไม่เห็น เรื่องพี่กับพี่แบงค์หรือครับ ผมโง่ขนาดนั้นเลยเหรอในสายตาพี่”
“..............” ผมไม่คิดว่าจักรจะรู้
   มือไม้อ่อนแรง จนจักรสะมือผมหลุดจนได้
“ หน้าตาบอกว่าไม่คิดว่าผมจะรู้ ซ็อคล่ะสิท่า” จักรว่าท่าทางสะใจ แต่ไม่ยิ้ม
“ .................จักร”( เสียงผมเบา)
“ รู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าทำไมผมถึงต้องเลิกกับพี่ เพราะอะไรน่ะเหรอครับ ก็เพราะแบบนี้ไง พี่ไม่ได้รักผม พี่สงสารผมเพราะพี่ทำร้ายผมมาก่อน พอเถอะครับผมเข้าใจ ผมไม่โกรธพี่หรอก อย่ามาตามตอแยผมอีกเลย เพราะพี่กำลังทำร้ายผม ทำร้ายหัวใจยิ่งกว่าที่พี่เคยทำ” จักรพูด ไม่มีท่าทางเยาะเย้ยผมอีกแล้ว มีแต่สีหน้าที่เจ็บปวดและเสียงที่แผ่วลงเรื่อยๆ
“ ผมจะไม่ลืมว่าเรื่องเคยมีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน ปล่อยความทรงจำไว้แค่นี้เถอะ” จักรบอกเดินจะไปประตู ผมรีบวิ่งเข้ากอดจักรจากด้านหลัง ผมต้องรั้งจักรไว้ ไม่งั้นผมสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป
“ จักรพี่ขอโทษ พี่ขอโทษ”
“ ไม่ต้องขอโทษครับ ผมไม่ โกรธ........แล้ว”
“ ถึงพี่จะรักไอ้แบงค์ แต่พี่ก็รักด้วย พี่รักจักร” ผมบอกกอดจักรแน่น แน่นเท่าที่จะแน่นได้
“ รักคน 2 คนพร้อมกัน เป็นไปได้เหรอครับ” จักรไม่ได้ขัดขืนหรือเดินต่อ
“ พี่รักจักรก็รักไอ้แบงค์”
“ แต่ไม่เท่ากันใช่ไหมครับ พี่ต้องรักคนใดหนึ่งที่มากกว่า”


*   *      *

วันอาทิตย์16 มีต่อด้วยละเน้อ อย่ากระพริบตา =^^~

 :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ knightofbabylon

  • it's sorrow that feeds your lies!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2542
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-51
ในขณะที่พี่เป็นเมียคนอื่นใช่ไหม!
เจ็บแสบดีมั้ยชนะชัย?

 :เฮ้อ:


ภาคแรกแจกตีนคู่ ภาคสองถอนหายใจกระจายบวกพ่นไฟเป็นระยะ
ฮ่าๆๆๆ

ใกล้ถึงบทสรุปแล้วใช่มั้ยเจ้าหญิง


วันอาทิตย์มีอะไรเจ้าหญิงถึงมาบอกว่าห้ามกระพริบตาเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
ตื่นเต้นนะ..
 :กอด1:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-01-2011 19:59:06 โดย knightofbabylon »

ออฟไลน์ Eternal luv

  • ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตนะ...ของกรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 361
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
สงสารจักรค่ะ  :เฮ้อ:
ส่วนชนะ ไม่เคยคิดสงสารมันอ่ะ สมน้ำหน้าอย่างเดียว  :angry2: :z6:

ออฟไลน์ anukung

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 111
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
อ่านแล้วอึดอัดงัยไม่รู้เรื่องนี้...เฮ้อ...สงสัยอ่านผิดเรื่อง
 :seng2ped:

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
มันจะเป็นยังไงต่อไปนะ
สงสารจักรจริงๆเลย
+1 นะคะ

C2U

  • บุคคลทั่วไป
ดีค่ะ

คุยกันให้เคลียร์  จะเอาไงก็ว่ามา


ชนะจะเอาทั้งสองคน  แล้วจักรจะยอมมั๊ย 

b27072010

  • บุคคลทั่วไป
“ จักรไม่พูด ก็ช่างพี่ไม่สนใจแล้ว พี่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็ช่าง แต่พี่ไม่เลิก”
“ พี่ไม่เลิกก็ช่างแต่สำหรับผม เราขาดกัน!”
“ ไม่มีทาง จักรก็เป็นเมียพี่” ผมบอก ดึงแขนจักรเข้ามา
“ ในขณะที่พี่เป็นเมียคนอื่นใช่ไหม!?”


เจอคำพูดแบบนี้จุกเลยนะ

สงสารจักรสุด ๆ

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
บอกได้เลยว่าสงสารจักรที่สุด
ต้องมาเสียตัวเราะความเข้าใจผิดของชนะ
ยังต้องมาเสียใจเพราะรักชนะอีก :o12:

ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4
ชนะคงต้องเลือกแล้วละ :monkeysad:

mimirin

  • บุคคลทั่วไป
สงสัยจะตาแห้งก่อนได้อ่านอ่ะสิ  ห้ามกระพริบตาเนี่ย หึหึ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Dorumi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 644
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-1
สะใจสุดๆไปเลย จักรแน่ากๆ
แต่ถึงขนาดนี้แล้ว ชนะ ก็ยังไม่รู้อะไรเลย
พูดมาได้ว่ารักทั้งจักรและแบงค์
อยากจะขำเป็นภาษาสเปนเลย
ชนะ แกแย่แน่ๆถ้ายังไม่รู้ว่าจะเลือกใคร
สุดท้ายแกก็จะไม่เหลือใครไว้ให้รักหรอกนะ

ออฟไลน์ OitJi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1012
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ไม่เอาชนะอะใจร้าย จะอ่านจุมฟ้า  :m31:

mumumama55

  • บุคคลทั่วไป
 :laugh:  ขอหัวเราะแบบสะใจ และถูกใจ  :laugh:

 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ DeJavu~ ★

  • มาเฟียแสนซน กะชีคผู้เคร่งขรึม
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 809
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-9
รักเจ้าหญิงที่สุด

ในที่สุดจักรก้อรู้ความจริงซักที

แบบว่าสมน้ำหน้าชนะมากที่สุด

ให้น้องจักรหนีตามจุมไปเลย


ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
ให้จักรไปมีคนอื่นเหอะ

สงสารน้องเค้า

ออฟไลน์ wikichan

  • ชื่อ:Wi! วิ! วิกิ! วิเวียน//วันๆ ไม่ทำอะไรชอบอ่านมังงะและนิยายเป็นชีวิตจิตใจ ชอบผลงานของพี่แพร์ Nigiri_Sushiที่สุดอ่านทุกเรื่องแต่ไม่ได้ซื้อทุกเรื่อง อยากเจอตัวจริงสักครั้งนึงแบบว่านักเขียนในดวงใจ #เพ้อ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
แรงงงงงง
ในที่สุดความจริงก้ได้ล่วงรู้กันแล้ววว อินมากมายเลยนะฮะเจ้าหญิง^^
....สุด ๆ เลย

รอตอนต่อไปคร๊าบบ~

pay-it-forward

  • บุคคลทั่วไป
ชนะเห็นแก่ตัวสุดๆ
บทสรุปสุดท้าย ชนะไม่ควรคู่กับใครเลย ทั้งแบงค์และจักร
ทั้งแบงค์และจักรรักชนะอย่างแท้จริง เพราะรักเลยยอมเป็นผู้เสียสละ
แต่ชนะรักตัวเองที่สุด อยากให้คนที่เค้ารักอยู่กับเค้าทั้ง2คน
เป็นความรักที่เห็นแก่ตัว ขอแค่ตัวเองมีความสุขทั้งๆที่รู้ว่าคนที่เรารักต้องทุกข์ใจ
 :เฮ้อ:

ออฟไลน์ DarKLasT

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 595
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
ในขณะที่พี่เป็นเมียคนอื่นใช่ไหม!

เจอประโยคนี้เข้าไปเจ๊บจี๊ดเลย

ขอให้ตกลงกันได้ด้วยดีทีเถอะมันมาม่าตั้งแต่จุมและขอหวานๆหน่อยเถอะ :serius2:

lazewcielo

  • บุคคลทั่วไป
น้องจักรสู้ๆๆๆๆๆๆ
เอาให้จบไปเลยวันนี้!
เจ็บดีมั้ยหล่ะพี่ชนะ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
ใกล้ความเป็นจริงเข้าไปทุกที บทสรุปจะเป็นเช่นไร ต้องรออ่านต่อไป ฮร้าาาาาาาาาาาาาา

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด