มามอบดอกไม้ให้ทุกคนครับ ^^ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ วันพรุ่งนี้จะไปกราบแม่ที่โรงพยาบาลครับ แล้วก็จะไปเวียนเทียนกับพี่บอล พูดถึงเรื่องเวียนเทียน ทำให้นึกถึงเมื่อปีที่แล้ว ไว้ผมจะเอามาเล่าให้ฟังนะครับ วันนี้ต่อกันก่อนดีกว่าเนอะ
กีตาร์ ตัวพ่อ ตอนที่ 12/3
(ก่อนหน้าที่จะมาหากี ประมาณสองชั่วโมง)
“ ไอต้า มึงจะไปไหนวะ ”
“ จะไปเดินเที่ยวแถวๆนี้แหละ เดี๋ยวกลับมา ” หลังจากมาอยู่กับไอเซฟได้ไม่กี่วัน ผมรู้สึกว่าผมอยากจะเข้าไปคุยกับกีในหลายๆเรื่อง ให้เขาเข้าใจ แต่ไอเซฟค่อนข้างจะไม่ชอบใจที่กีงอนผมบ่อย อาจจะเป็นเพราะผมมาอาศัยห้องมันก็ได้
“ โกหกไม่เนียนเลยมึง แถวนี้มีอะไรเที่ยว หรือมึงจะไปเดินจตุจักร ” มันก็จับได้ว่าผมโกหก แล้วจะถามเรื่องจตุจักรทำไมวะ
“ เออน่ะ กูไม่ไปไหนไกลหรอก ” ผมสะพายกระเป๋าเป้ ที่มีเสื้อผ้าเตรียมพร้อม เผื่อว่ากีเข้าใจอะไรง่ายๆ ผมอาจจะได้ ...
“ มองไรไอต้า ”
“ ปล่าวๆ กูไปก่อนนะ ” ที่ผมต้องนิ่งไปเพราะผมเหลือบไปเห็น ... ถุงยางอนามัย เท่าที่ผมรู้ ฟ้ากับไอเซฟไม่ได้ชอบกันถึงขนาดที่จะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งได้ ไหนจะท่าทางแปลกๆที่ผมสังเกตเห็นในช่วงนี้ มึงอย่าคิดทำอะไรโง่ๆนะไอเซฟ เฮ้อ ...
“ ไอต้า ... มะ มึงเข้ามาได้ยังไง ” กีที่สะดุ้งตื่นขึ้นมา ถึงกับตกใจ ผมเฝ้ามองเขานานแล้วครับ
“ ขอกุญแจแม่มา ลืมแล้วเหรอใครซื้อที่นี่ … แต่ไม่สำคัญหรอก เรามาคุยกันนะกี ”
“ กูไม่อยากคุย ”
“ เอ่อ ” คำพูด คำแก้ตัวที่เตรียมมาหลุดหายเข้าไปในลำคอหมดเลย ทำไมผมถึงต้องเกร็งด้วยนะ
“ เพื่อนๆกูล่ะ ” กีเริ่มจะเล่นสงครามประสาทกับผมอีก ผมจับได้จากน้ำเสียงกับคำพูดที่ว่า เพื่อนๆของกู นั้นแหละครับ กีกำลังจะสื่อว่าไม่ใช่เพื่อนของผม
“ ไม่รู้สิ เข้ามาก็ไม่เห็นแล้ว ... นี่กินเหล้าเหรอ ”
“ รู้ได้ไง ” หึหึ เสียงของกีแปลกใจมาก ที่ผมรู้เพราะว่าเพื่อนๆของกีต้องไปเที่ยวกันต่อ ปล่อยให้กีนอนอยู่คนเดียว ส่วนพี่บอลกับไอนุอาจจะแค่ไปจู๋จี๋กันที่อื่น
“ ถ้ากีไม่เมา คงไม่อยู่นานคนเดียวแบบนี้หรอก ... ไม่ชอบอยู่คนเดียวไม่ใช่เหรอ ”
“ ... ” เงียบไปเลย หึหึ ไอที่เตรียมมาขอโทษกับแก้ตัวไม่ได้ใช้ ผมแค่พูดไปตามที่ผมเป็นเท่านั้น
“ กูจะหัดอยู่คนเดียว ”
“ ทำไม ” ผมเอื้อมมือไปกุมมือน้อยๆของกี แต่เจ้าตัวสะบัดออก
“ ฮึก ... เผื่อว่ากูจะไม่คิดถึงมึงอีก ” ถ้อยคำที่กีพูดออกมา ทำเอาผมเจ็บลึกไปถึงหัวใจ กียังไม่ลืมเรื่องที่ผ่านมา และที่ผมต้องรู้สึกแย่ไปกว่านั้นคือ กีกำลังจะตัดใจจากผมเหรอ
“ อย่าทำแบบนั้นเลยนะ ต้าขอโทษ ”
“ มึงเก็บไว้เถอะ กูไม่อยากได้ ต่อไปกู ... ฮึก กูจะไม่ทำตัวเป็น ... ฮึก เหมือนเด็กๆแล้ว ”
“ กี ไม่ใช่แบบนั้นนะ ” ผมต้องห้ามแล้วครับ กีกำลังจะคิดออกไปไกล
“ ฮึก ... ไม่ใช่เหรอ ที่กูเป็นอยู่เนี่ย ฮึก ... มึงจะบอกว่ามึงไม่มีส่วนล่ะสิ ”
“ กี นายเป็นของนายแบบนี้ ก็ดีไม่ใช่หรือไง เพื่อนๆทุกคนไม่มีใครคิดแบบนั้นเลยนะ ” ผมพยายามอธิบายให้กีเข้าใจ แต่ดูเหมือนครั้งนี้กีจะใจแข็งมากขึ้น
“ หึ ก็ได้ ... เรามาลองดูไหม ”
“ อะไร ” กีสูดลมหายใจ และพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง
“ มึงกับกู เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน ”
“ ไม่ได้ ! ... จะเป็นเพื่อนกันได้ยังไง ไม่นะ ... เราทำไม่ได้ ” ผมเด้งตัวลุกขึ้น และบอกปัดไป จะให้ทำได้ยังไง แค่นึกถึงผมก็แทบล้มทั้งยืนแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นจริงผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ
“ มันไม่ยากหรอก ”
“ นี่ ! ถ้าจะทำให้เราโกรธ นายทำได้แล้วล่ะ ... อย่าทำกันแบบนี้เลย ” ที่ผมต้องนิ่งไปชั่วครู่ เพราะผมมองเห็นสายตาที่ตั้งมั่นของกี ผมเริ่มจะหนักใจเข้าจริงๆแล้ว นี่กีกำลังจะทำแบบที่พูดมาจริงๆหรือ
“ กูไม่ได้แกล้งให้มึงโกรธ หรืออะไรเลย แค่พูดตามความจริง ” เวลากีนิ่งเฉย และไม่โกรธหรือโวยวาย มันทำให้ผมอึดอัดบอกไม่ถูก เหมือนกีกำลังจะฝืนสิ่งที่ตัวเองไม่ได้เป็น
“ ถ้าจะพูดตามความจริง คือเราเป็นแฟนกัน และนายกำลังงอนเราอยู่ ” กีก้มหน้า หัวเราะออกมาเบาๆ
“ ที่ผ่านๆมาเนี่ย มึงยังคิดอะไรไม่ออกเลยเหรอวะ ”
“ นายต้องการให้เราคิดยังไงล่ะ ” ผมเองก็เริ่มจะมีโมโหบ้างแล้ว ทำไมกีต้องบีบคั้นผมแบบนี้ด้วย
“ ... เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน แล้วอย่างอื่นค่อยๆดูกันไป ” กีปาดน้ำตา แล้วพูดอย่างอารมณ์ดี หึหึ พูดง่ายเหลือเกิน ให้คนที่เคยรักกัน เคยทำอย่างว่ากัน เป็นเพื่อนกันภายในวันเดียว เด็กไปไหมเนี่ย
“ เราว่า .. เรา ”
“ มึงอย่าบอกว่าทำไม่ได้ ขนาดกูทำได้ ทำไมมึงจะทำไม่ได้อะ ” มันชักจะไม่น่าเล่นด้วยแล้ว
“ อยากคิดอะไรก็ตามใจ แต่ไม่เอา เราไม่เลิกกับนายหรอก ” ผมยังคงปฏิเสธเช่นเดิม ผมเดินออกมาจากห้องด้วยอารมณ์โมโหที่สุด อยากจะจับขวดเหล้ามาเขวี้ยงทิ้งซะให้ได้
“ เฮ้ย ... ไม่ต้า มึงมาได้ไง ” ไอนุ เดินออกมาท่าทางหมดเรี่ยวหมดแรง
“ พี่บอลล่ะ ”
“ ไม่ต้องถาม มึงอะมาได้ไง ” ไอนุเดินมานั่งตรงโต๊ะ จังหวะที่มันทิ้งตัวมีสะดุ้งด้วย เหอะๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าประกอบกิจอะไรมา
“ นี่ ... เชี้ยนุ ... กีบ้าบอว่ะ ” ผมชูกุญแจสำรองให้มันดู และนั่งปรับทุกข์กับมัน ตอนนี้ไม่กลัวกีได้ยินแล้ว
“ บ้าบอยังไง มึงสิเลว ไอเวร ” คงจะลืมไปว่า ผมก็ทำให้ไอนุไม่พอใจด้วย
“ กีบอกว่าจะเป็นแค่เพื่อนกับกู ไม่บ้าเหรอ ” ไอนุหันมาทำหน้าขาวมองผมงงๆ
“ เออ บ้าอยู่ ”
“ เฮ้ย ! มึงช่วยกูทีสิ ” ไอนุหัวเราะเหมือนได้ฟังเรื่องตลกมา
“ มึงน่ะขอให้คนอื่นช่วยมาก จนตอนนี้มึงขาดพวกกูไม่ได้ เคยคิดไหมว่าถ้าพวกกูไม่อยู่ มึงจะทำยังไง ” มันพูดเอาผมได้คิด ที่ผ่านมาผมทำแบบนั้นจริงๆเสียด้วย
“ ต่อไปเนี่ย มึงต้องค่อยๆเรียนรู้กัน ... ถึงเวลาต้องคบกันอย่างจริงจังแล้วเพื่อน ” คบกันอย่างจริงจัง ? กินความหมายลึกซึ้ง สมเป็นนักปรัญชาตัวเผือก
“ แล้วต้องทำไงวะ ”
“ ถามโง่ๆ มึงต้องคิดเอง กูไม่บอกอะไรอีกแล้ว ปัญหาบ้านใครบ้านมัน กูนอนนะปวดแขน ” ไอนุเดินเข้าไปแล้ว ผมนั่งคิดถึงคำพูดที่ว่าคบกันอย่างจริงจัง ... และผมก็เริ่มคิดวิธีจัดการกับกีได้บ้างแล้วด้วย หึหึ
กีตาร์ ตัวแม่ ตอนที่ 21/3
ผมงัวเงียๆ ตื่นขึ้นมาตอนสาย แสงอาทิตย์ผ่านม่านเข้ามา ผมรู้สึกดีมากๆ ไม่ค่อยเวียนหัว หรือคลื่นไส้ แต่ก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะ ...
“ เฮ้ย ๆๆ ไอต้า มึงมาทำอะไรอะ ” ไอต้า นอนถอดเสื้อ ถอดกางเกง เหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋ว ขอย้ำ กางเกงในตัวจิ๋ว
“ อื้ออ อะไรของนายเนี่ย ” มันยังไม่สำนึกอีก ลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ และก็มองหน้าผม
“ นอนห้องตัวเองผิดตรงไหน ... อีกอย่างผู้ชายด้วยกัน เป็นอะไรมากไหมเนี่ย ” อึ้งเลยกู ไอนี่มันคิดได้ไง
“ ก็ตามใจ เพื่อนกันนี่ ” ผมเหรอจะยอมแพ้
“ นั้นดิ งั้นต่อไปก็ย้ายมานอนที่นี่ได้แล้วสิ ”
“ ได้ไงวะ ... จะนอนด้วยกันได้ไงอะ ” ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับที่ผ่านๆมาเลยสิ
“ อะไรๆ ที่หอคนอื่นเขาไม่เห็นโวยวายเลย นอนแก้ผ้ากันยังทำได้ นายอายอะไร ” แม่ง ไอบ้านี่ มันคิดจะอะไรอยู่กันแน่ ทำไมถึงยอมรับเรื่องที่ผมอุตส่าห์คิดตั้งนานได้ ... หรือว่ามันจะตัดใจจากผมได้แล้ว
“ ก็ๆ ไม่เห็นเป็นไร ตามใจละกัน ” ผมเดินหนีออกไปนอกห้อง แต่ยังไม่ทันออกจากห้อง ไอต้าก็ฮัมเพลงสบายใจ มันยังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยอีก
“ จ้ะ ... อื้อ คืนนี้เจอกันนะ ” มันกล้าคบคนอื่นแล้วเหรอ ฮึ่ม
“ เป็นไรมึง มายืนโมโหใครหน้าห้อง ”
“ เรื่องของกู ” ไอนุงงใหญ่เลยทีนี้ ขอโทษเว้ยเพื่อน โมโหว่ะ
“ อ้าวๆ แล้วจะไปไหน ”
“ ไปซื้อไรกินข้างล่าง เบื่อ ” ไอต้านะ ไอต้า มึงทำกับกูเกินไปแล้ว หึ ... มึงตัดใจจากกูได้แล้วจริงๆเหรอ
ผมเดินลงมาซื้ออะไรกินที่เซเว่น เดินหยิบนู้นหยิบนี่ แล้วเอาไปวางที่เคาท์เตอร์
“ ทั้งหมดร้อยห้าสิบบาทค่ะ ” พนักงานสาวส่งยิ้มหวานมาให้ ผมล้วงเข้าไปในกระเป๋า แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
“ เอ่อ ... แฮ่ะๆๆ ”
“ ลืมเงินเหรอคะ ” เหอะๆ รู้เลยอะ ผมลืมบ่อยจนเขาจำได้หมดแล้วอะ
“ เดี๋ยวผมกลับมานะครับ เดี๋ยวเดียวๆ ”
“ อ่ะ พี่คะ ... เพื่อนพี่มาแล้วอะค่ะ ” ผมหันกลับไป ไอต้าครับ มันเดินตรงมาหาผม แล้วโยนกระเป๋าเงินใส่ผม
“ ลงมาทำไม ”
“ หึหึ ซื้ออะไรบ้าง ”
“ เรื่องของกูดิ ” ผมกลับไปจ่ายเงิน ก่อนจะเดินออกมาเลย ไม่รอมันหรอก
“ ปะ จะพาไปเดินเล่น ” ทำเอาผมสะดุดเลย มันเพิ่งบอกว่าผมเป็นเพื่อนกับมัน แล้วมันจะมาทำให้ผมคิดถึงมันทำไม ... คิดถึงในฐานะที่ไม่ใช่เพื่อนกัน
“ กูไม่ไป กูจะนอน ”
“ ตามใจ นึกว่าเพื่อนอยากจะไปเดินเล่น ไม่ไป ... เราไปหาดูสาวๆคนเดียวก็ได้ หึ ” ไอเลวต้า มึงจะไปหาเหล่สาวเหรอ มึงยั่วโมโหกูมากไปแล้ว ... ถึงมึงเป็นแค่เพื่อนก็เถอะ
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (กีตาร์ กะ กีตาร์) ส่งข่าว 09/09/2555 (อ่าน 368614 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก