
มาต่ออันนี้ก่อน ไว้ค่ำๆหลังกลับจากพบคุณปู่ จะต่อภาคนู้นให้นะครับ ^^"
กีตาร์ตัวแม่ ตอนที่ 14
หลังจากที่ผมได้ยินข้อความนั้น ที่พี่บอลคุยกับไอต้า คำเหล่านั้นก็วนเวียนอยู่ในหัวผมทุกวัน จนผมอึดอัดไม่อยากเจอหน้าไอต้าเลย ถึงมันจะมีอะไรกับผมบ้าง แต่ผมจำใจทำทุกครั้ง ผมต้องแกล้งร้องแกล้งมีความสุข ทั้งที่ไม่ต้องการ ไอนุก็ไม่ค่อยจะว่างให้ผมปรึกษา พี่จัสก็หายหัว เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ อึดอัดจริงว้อย
“ อะไรของมึงเนี่ย ไม่แดกข้าวแดกปลา ” เพื่อนของผม ไออ้วน (หวังลึกๆว่าจะจำกันได้ หุหุ) ตอนนี้สนิทกันปานจะแหกรักแร้ดมละครับ
“ มีปัญหาไรหรือปล่าว ” เกียร์สามีที่รักของไออ้วนถามต่อ
“ ไม่อะ ไม่ค่อยหิว ”
“ กูคงเชื่อมึงอะ เย็นๆแบบนี้มึงกินเยอะกว่ามื้ออื่น เท่าที่กูเห็นนะ ” ไออ้วนยังซักไซ้รต่อ ผมก็ทำเอ๋อๆไม่รู้ไม่เห็น ... โทรศัพท์เข้า
“ โหล กี วันนี้ให้ต้าไปรับที่คณะไหม ” มันพยายามเอาใจผมสารพัดครับ ตรงเวลา พูดจาดี สุภาพขึ้น หึหึ ... ถ้าผมไม่โง่ได้ยินคำพูดวันนั้นซะ ผมคงจะดีใจครับที่มันทำกับผมแบบนี้
“ ไม่อะ วันนี้ว่าจะไปเที่ยวกับจูน ” ไออ้วนกับไอเกีนร์หันควับเลย เหอะๆ ไม่ให้มันสองคนตกใจได้ไงครับ ก็ผมไม่ได้นัดกับจูนไว้อะครับ
“ ต้าไปด้วยดิ ” ทีงี้ล่ะจะมาติดกับกู
“ ไปไม่นานหรอก แค่นี้นะ ” ผมกดวางแล้วก็ก้มหน้าดูดน้ำต่อ ... พอเงยหน้าขึ้นมา ไอสองคนจ้องผมรออยู่แล้วครับ
“ ทะเลาะกับแฟน ” ไอเกียร์เปรยขึ้น
“ จมูกไวจริงนะสัด ” ผมด่ามันครับ
“ มีเรื่องอะไร เล่าให้กูฟังบ้างก็ได้ เข้าใจนะเว้ยว่าเป็นเรื่องส่วนตัว แต่อันไหนเล่าได้ก็เล่า เผื่อกูช่วยเหลือได้ก็อยากช่วยเว้ย ” เอาซะซึ้งเลยเกียร์เพื่อนรัก
“ ไว้กูจะเล่าให้ฟัง ขอบใจนะ ” มันสองคนก็ยิ้มให้ ก่อนเราจะแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ผมยังไม่อยากกลับอะ เอาไงดี ... ไปนั่งข้างสนามกีฬาดูคนเล่นกีฬาแล้วกัน
ช่วงเย็นๆแถบสนามกีฬาในมหาวิทยาลัย จะเปิดไฟสว่างครับ ผมก็อาศัยนั่งฆ่าเวลาไปวันๆ ผมนั่งตรงนี้มาเกือบอาทิตย์แล้ว ตอนนี้ยอมรับว่าผมรู้สึกเหนื่อยกับความรักที่ผมมีกับมันเหลือเกิน ผมนั่งนึกไปถึงช่วงเวลาเริ่มต้นของผมกับไอต้า ตอนที่มันพยายามยัดเยียดความชอบให้ผมบ้าง เหตุการณ์ในห้องน้ำบ้าง ใจลึกๆมันบอกผมว่าผมเริ่มเสียใจซะแล้วสิครับ
“ โอ้ยย ” ขณะที่ผมกำลังนั่งคิดอะไรเตลิดเปิดเปิงอยู่ ก็มีบอลมากระแทกหลังครับ
“ โทษทีครับๆ โยนมาให้หน่อยครับ ” เป็นผู้ชายคนหนึ่ง สงสัยจะเป็นนักกีฬาครับ หุ่นสวยมากมาย คึคึคึ
ผมก็ลุกเตะบอลกลับไปให้พวกนั้น แล้วก็นั่งที่เดิมครับ … โทรศัพท์มาอีกแล้ว
“ เฮ้ย มึงอยู่ไหนวะ ” ไอนุโทรมาหาผมครีบ
“ อยู่สนาม ”
“ ไปทำอะไรที่นู้น กูเตะฟุตซอลไม่มาเชียร์ เนี่ยอยู่ข้างๆสนามบาส ” อ้าว เห็นแต่มันบอกว่างานยุ่งๆ ไปเตะฟุตซอลเมื่อไรวะ
“ เออ เดี๋ยวกูไป ... โอ้ยยยยย ” กดวางสายยังไม่ทันไรเลยครับ บอลลอยกระแทกหัวผมอีกแล้ว กูเริ่มโมโหแล้วนะเว้ย ... ก็เป็นไอคนเดิมครับ ที่วิ่งเข้ามาขอโทษ ผมจะรีบไปเลยไม่อยากด่า
“ เห็นมานั่งทุกวันเลย แฮ่ก ... ทุกข์ใจเหรอน้อง ” หืม มึงไปรู้มาจากไหนว่ากูเป็นน้อง
“ ไม่มีไรอะ ไปนะ ” คราวนี้โดนดึงเลยครับ อะไรของมึงเนี่ย
“ มีแน่เลย แฮ่ก ... ไปเชียร์ฟุตซอลใช่ไหม เดี๋ยวตามไปหา ” แล้วก็วิ่งไปเลยครับ งง เหอะๆ ว่าแต่มันรู้ได้ไงว่าผมจะไปที่สนามฟุตซอล ช่างเหอะ คงไม่ต้องมาเจอมันอีกแล้วแหละ
ผมไปตามเชียร์ทีมของคณะผม ปรากฏว่ากระจุยครับ ทีมคณะผมเนี่ยกระจุย เล่นกับน่านอนมากครับ ไอนุก็อุตส่าห์วิ่ง ไม่รู้ไหล่มันเป็นไงบ้าง ... ผลการแข่งขันก็ตามคาดครับ 7-4 เหอะๆ
“ กี ... มึงมีปัญหาไรปล่าว พักนี้อะ ” ไอนุเดินมาหาผมหลังจากที่วอร์มดาวน์เสร็จ เพื่อนกูที่เซ็กซี่เนอะ
“ มีอะไรล่ะ ”
“ กูไม่เห็นมึงสองคนทะเลาะกัน กูว่าต้องมีอะไรแน่นอน ” โห ทฤษฎีที่ไหนวะ ไม่ทะเลาะกันแปลว่ามีปัญหาเนี่ย ... แต่มันก็ฉลาดแฮะ คงเป็นเพราะอยู่กันมานานครับ ไอนุกับผมสนิทกันมาก
“ จริงๆก็มีว่ะ แต่กู ... กูว่า ไม่เล่าดีกว่า ”
“ เล่าเหอะ เดี๋ยวเวลามีปัญหาหนักๆ พวกกูช่วยแก้ไม่ทัน ” มันก็ทำท่าจะถอดเสื้อละครับ สงสัยจะร้อนมาก
“ นุ เล่นสุดยอดเลย อ่ะ ให้ ” จู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาแหล่มจัดคนหนึ่งเดินเอาดอกไม้มาให้มันครับ อ้าว ไอนี่ มึงจะทำอะไรของมึงวะ ... มันกอดกับไอผู้ชายคนนั้นเฉยเลย
“ ขอบใจมากนะ ” เขาสองคนก็กระซิบกระซาบกันหงุงหงิงๆ ได้ยินอะไร มดๆ เนี่ยแหละครับ ... ไม่นานคนนั้นก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมตาค้างต่อไป รู้สึกวันนี้จะมีแต่เรื่องให้ผมแปลกใจ -*-
“ เอาไง กลับเลยปะ เดี๋ยวโทรเรียกไอต้า ” มันรีบควับโทรศัพท์ออกมา ผมรีบคว้ามือมันไว้ก่อนครับ ให้มารับตอนนี้ความแตกหมดดิ
“ เฮ้ยนุ กูบอกมันว่ากูจะไปเที่ยวกับจูนอะ ”
“ หืม ไปเที่ยวห่าไร จูนมันก็ไปกับแฟนมันดิ ” ตอนนี้จูนเขามีคนรู้ใจแล้วครับ แต่เจ้าตัวยืนยันว่าไม่ได้ถึงขั้นแฟน แค่สนิทมากกว่าคนอื่นนิดหน่อย มันว่างั้นอะ
“ เออนะ เดี๋ยวกูกลับเอง มึงโกหกมันให้กูทีดิ ” ไอนุทำหน้างงได้สุดยอดมากครับ ทำไมต้องงงขนาดนั้นวะ
“ ก็ได้ แต่มึงต้องเล่าให้กูฟังก่อน ไม่งั้นก็จะบอกมันให้หมดเลย ”
“ เออ ๆ ๆ ๆ ” ผมตัดสินใจเล่าเรื่องที่ได้ยินจากพี่บอลกับไอต้าให้ไอนุฟังครับ
“ ทำไมไม่ไปคุยกับดีๆวะ ช่วงนี้กูเห็นมันเทคแคร์มึงดีกว่าเมื่อก่อนตั้งเยอะ ไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยซักนิด อีกอย่างมันคงเคลียร์แล้วมั้ง ” ก็เล่าแล้วเป็นแบบนี้ไง กูเลยไม่อยากเล่าให้มึงฟังอะ ไอลิงเผือก
“ ใครๆก็เข้าใจมันหมด ไม่มีใครเข้าใจกูเลย ” ผมบ่นน้อยใจซะเลยครับ
“ เหอะๆ น้อยใจอีกมึง กูจะช่วยๆดูให้แล้วกัน ” ไม่นานผมก็แยกกับมัน ... เฮ้อ ไปไหนต่อดี ผมมองนาฬิกา ตอนนี้ก็เกือบทุ่มแล้วครับ
“ น้อง ๆ ” ใครเรียกผมอีกละ ... อ้าว ไอนักกีฬาซุ่มซ่ามที่ชอบเตะบอลอัดผมนี่
“ มีไร ”
“ ไปกินข้าวกันป่ะ พี่อยู่หอใน เดี๋ยวพี่เลี้ยง ”
“ เดี๋ยวนะ รู้ได้ไงว่าเป็นพี่ ” อันนี้สงสัยจริงๆครับ รู้จากไหน
“ วันที่รับน้องมหาลัย พี่เป็นคนลงทะเบียนน้องไง จะให้เล่าวีรกรรมด้วยไหม ”
“ ไม่ต้องละครับๆ ผมว่าจะเดินเล่นคนเดียว ขอบคุณมากนๆครับ ” ผมก็ยิ้มๆ แล้วก็จะเดินหนี แต่โดนดึงแขนอีกแล้วครับ รู้สึกจะชอบดึงนะ
“ พี่ห่วงจริงๆนะเว้ย เห็นมานั่งตรงนั้นทุกวัน ” ผมเริ่มรำคาญละครับ
“ ไม่ต้องยุ่งเรื่องของผมหรอกครับ ” พี่คนนั้นดูตกใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่ยอมปล่อยแขนผม ไอเราจะดิ้นก็กลัวคนรอบข้างจะสังเกตครับ
“ จริงๆเลยนะ สองปีก่อน พี่มีเพื่อนคนหนึ่ง มันมานั่งตรงนั้นแบบแกเลย ตอนนี้มันเป็นโรคประสาทไปแล้ว ” หืม เรื่องอะไรกัน
“ เดินไปคุยไปได้มะ หิวข้าวตาลายแล้ว ” ...
กีต้าร์ตัวพ่อ ตอนที่ 7
“ ผมไปจัดการแล้วนะพี่ ” ผมโทรศัพท์คุยกับพี่บอลครับ
“ อืม ผู้หญิงเขาจะมาระรานแกไหม ”
“ ไม่ครับ วันนั้นไม่ใช่ผมคนเดียวที่มีเซ็กซ์กับเค้า เค้าเองก็เต็มใจครับ ... พักนี้กีเป็นเด็กดีมากๆเลยครับพี่บอล ” บอกตามความจริงครับ ทำอะไรก็เชื่อฟัง ทำอะไรก็ทำ ห้ามอะไรก็ยอม น่ารักจริงๆ
“ เออ ก็หาโอกาสสารภาพบาปซะนะ อย่าให้เป็นแบบพี่กับนุ เวลาเจ็บมันจะเจ็บหนัก ” พี่บอลถ่ายทอดประสบการณ์ช่วงเวลาอันขมขื่นให้ผมฟัง ... ผมเองก็กลัวต้องเจ็บปวดเพราะเรื่องนี้เหมือนกัน แต่เห็นกีทำตัวน่ารักแบบนี้ไม่น่าจะเป็นอะไร
ช่วงที่ผ่านมา ผมกลับคอนโดพร้อมกีทุกวัน กินข้าวเย็นด้วยกัน ไปดูหนัง ซื้อหนังสือด้วนกันบ่อยมากที่สำคัญ กีก็ไม่ค่อยพูดคำหยาบกับผม ไม่มีปัญหาอะไรมาวุ่นวายร่วมเดือนแล้วครับ
“ ไอเซฟ ฟ้าเป็นไงบ้างวะ ” คนนี้เพื่อนซี้ในคณะของผม มันคบกับฟ้าสาวในคณะเดียวกัน สองคนนี้เป็นเพื่อนผมทั้งคู่ครับ
“ ไม่ค่อยสบาย แต่คงมาทำป้ายให้ได้ว่ะ ว่าแต่มึงเถอะ เรื่องนั้นไม่มีอะไรแล้วใช่ปะ ” เรื่องผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละครับ ในคณะเป็นเรื่องที่คุยกันหนักมาก
“ อืม กูกลับก่อนนะ ” ผมโทรศัพท์หาไอนุครับ เพราะไอนุกับกีจะรอกลับพร้อมกันทุกวัน
“ นุอยู่ไหน กีอยู่แถวนั้นไหม ”
“ มานั่งเล่นกับกูคณะแปบดิ มีเรื่องจะคุยด้วย ” หืม ผมรับปากแล้วรีบบึ่งรถไปจอดแถวคณะของไอนุ แล้วไปหามันทันทีครับ
“ ไอต้า มึงทำชั่วอะไรก็รีบให้มันจบๆซะนะ ” นุพูดจาแปลกๆ หรือมันจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมแล้ว
“ พี่บอลเล่าให้ฟังแล้วเหรอ ... ไหนว่าจะเก็บเป็นความลับ แฟนมึงนี่ก็ปากโป้งเนอะ ” ไอนุมันยิ้มมุมปากแล้วก็เงยหน้ามองผม ... มันจริงจังไปนะ แค่ว่าแฟนนิดหน่อยเอง
“ ถ้าพี่บอลเล่า กูจะดีใจมากเลย ” ทำเป็นมีปริศนาซะด้วย
“ แล้วใครเล่าถึงจะไม่ดีใจวะ ” ผมเล่นคำกับมันต่อไป
“ ภรรยาสุดที่รักของมึง เล่าให้กูฟัง ”
“ ว่าไงนะ ! ” ผมตกใจโพล่งออกมาเสียงดังมากครับ
“ จะเสียงดังทำไม ไม่ใช่บ้านมึงนะ ... ขอโทษคร้าบบ ” มันพาผมมานั่งแถวๆ สโมฯของคณะมัน เลยมีรุ่นพี่อยู่บ้าง เหอะๆ
“ โทษทีๆ จริงหรือปล่าววะ ” ผมเริ่มกระวนกระวาย ใจคอไม่ดีเอามากๆ ภาพที่ผมสองคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แทบทำให้ผมอยากจะสลัดมันทิ้งไป
“ ก็เออสิ มึงคุยกับมันเถอะ พักนี้เพื่อนๆกูก็ว่ามันแปลกๆ กูเพิ่งรู้เหตุผมวันนี้เอง ไม่ว่ามึงจะทำอะไรก็ช่าง ทำให้มันหายจากอาการแบบนี้เถอะ กูอึดอัดแทน มันไม่ใช่ไอกีหรอก ” ไอนุพูดจนผมอยากตบหน้าตัวเองจริงๆ
“ กูนึกว่าที่ผ่านมา กีพอใจที่กูดูแลเค้า ... สัดเอ้ย ทำไมกูไม่เอาไหนแบบนี้วะ ” ผมทุบโต๊ะแล้วก้มหน้าลงด้วยความช้ำใจ ... ช้ำใจที่ไม่รู้สึกแปลกใจท่าทางของกี ... ช้ำใจที่ทำไมถึงโง่คิดว่าตัวเองทำดีแล้ว
“ กูต้องไปหากี กีอยู่ไหน ” ผมลุดพรวดขึ้น เตรียมจะวิ่งออกไป
“ เฮ้ยๆ มึงตั้งสติหน่อย ... ให้กูโทรหามันก่อน ” ไอนุมันต่อโทรศัพท์หากี ... ไม่นานก็เริ่มพูดครับ
“ มึงอยู่ไหนเนี่ย ” ผมทำท่าจะคว้ามือถือของไอนุมาคุยเอง แต่มันผลักผมออกไปซะก่อน
“ ทำไมกลับไปถึงไวจังวะ … ใครไปส่งมึง ... เดี๋ยวกูกลับไปเดี๋ยวนี้แหละ ... เออๆ ”
“ เป็นไงบ้างๆ ” ผมร้อนใจจริงๆครับ
“ กลับคอนโดไปแล้ว มีคนไปส่ง ” ผมรีบคว้าแขนไอนุขึ้นรถอย่างรวดเร็วครับ ขอกลับถึงคอนโดให้ไวที่สุดก็พอแล้ว
“ มึงจะรีบอะไรขนาดนั้นวะ ... ขอเลยนะ เจอหน้ามันอะ คุยให้ปกติหน่อย ไม่ใช่บ้าแบบนี้ มันจะทะเลาะกันปล่าวๆ ” ผมก็ฟังมั่งไม่ฟังมั่งครับ ไม่อยากตอบอะไรตอนนี้ พอถึงคอนโดผมสองคนก็รีบลงรถ วิ่งขึ้นบันไดเลยครับ ... ภาพที่ผมเห็นคือ กีกำลังนั่งดูทีวีมองผมด้วยความงุนงง ผมวิ่งเข้าไปกอดกีโดยไม่สนใจอะไรแล้ว
“ โอ้ย ... เป็นอะไรของแกอ่า ”
“ กี ต้ามีเรื่องจะบอก … เราไปคุยกันในห้องได้ไหม ” กีก็พยักหน้า เดินไปปิดทีวี ก่อนจะเดินนำผมไป ... ผมรู้สึกว่ากีต้องรู้และคิดอะไรเผื่อไว้แล้วแน่ๆ เพราะปกติกีจะไม่เดินเข้าห้องก่อน ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็ช่าง
“ กี ... ต้า ... พลั่กก ” พอปิดประตูเรียบร้อย ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร ก็โดนกีเอาหมัดกระแทกหน้าซะก่อน
“ กลบเกลื่อนความผิดพอหรือยัง ” กีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ ทำให้ผมปวดใจมากครับ ... ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่ากีไม่ใช่คนเดิม
“ ต้าไม่ได้ตั้งใจ ”
“ ตั้งใจจะรักเค้าใช่ไหม ” คำนี้ยิ่งตอกย้ำให้ผมเจ็บเข้าไปอีก
“ กี ... ต้ารู้ว่าต้าไม่ควรทำ กีจะให้ต้าทำยังไง ” กีเงยหน้าหัวเราะในลำคอ
“ มึงรู้อะไรไหม กูร้องไห้จนกูไม่มีน้ำตาจะเสียให้มึงแล้ว ” ผมลุกขึ้นไปกอดกีแนบอก ผมไม่สนอีกแล้วว่ากีจะทุบตีผมแรงแค่ไหน ตอนนี้ผมคงทำได้แค่นี้
“ ฮือออ ... ทุกครั้งที่มึงเอากับกู มึงนึกถึงผู้หญิงใช่ไหม ฮื๊อออ ... กูรอ ฮือ ... กูรอแค่มึงจะเล่าให้กูฟัง ... แต่มึงทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ... มึงเห็นกูเป็นตัวแทนใครห๊า ฮืออ ... ”
“ กี ... อย่าทำแบบนี้เลยนะ ต้ารู้ว่าต้าชั่วแค่ไหน แต่ต้าไม่เคยรักใครนอกจากกีจริงๆนะ ” กีก็พยายามดิ้นสุดแรงนั้นแหละครับ แต่ผมฝืนเอาไว้
“ ถ้ากูไม่รู้เข้า มึงคงไม่ชั่วใช่ไหม ฮืออ ... ” แค่ได้ยินเสียงสะอื้น ผมก็เจ็บจนอกจะระเบิดอยู่แล้วครับ มันเจ็บปวดยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่เรามีปัญหากัน
“ ต้ารู้สึกจริงๆ แล้วต้าก็ทดแทนให้กีเท่าที่ต้าจะทำได้นะ ”
“ หึ มึงจะพูดว่าที่ดีกับกูเพราะรู้สึกผิดใช่ไหม ฮื๊อออ มึงเลิกกับกูเลยซี่ !!! อ่ะ โอ้ย ... อ๊า ... ” กีร้องไห้หนักมาก จนดิ้นหลุดออกจากแขนของผมม้วนตัวลงไปนอนดิ้นบนพื้นครับ ... ผมรีบลงไปดู ก็โดนถีบจนหัวกระแทกเตียงอย่างจัง เลือดซิบเลย แต่ตอนนี้ผมห่วงกีมากกว่าครับ เพราะยังนอนดิ้นอยู่ตรงนั้นอยู่เลย
“ ฮึ่กก ... กรอดด มึงไม่ต้องมายุ่ง ฮื้ออ ” สีหน้าของกีเจ็บปวดมากๆ ผมวิ่งไปเรียกไอนุครับ คงต้องให้มันช่วย
“ เฮ้ย เป็นไรวะกี … ไปโรงพยาบาลไหม ”
“ ไม่ ฮืออ ... ไล่ไอสารเลวนั้นออกไป !! ” กีชี้หน้าผม แล้วก็โพล่งด่าออกมา ... น้ำตาของผมไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมเจ็บเหลือเกิน … ไอนุเดินมาดึงผมออกไปข้างนอกครับ
“ มึงนอนที่อื่นก่อนได้ไหม … กีน่ะกูดูแลให้ ” ผมกอดไอนุ แล้วร้องไห้อย่างกับคนบ้า ... ครั้งนี้ผมผิดที่ไม่บอกความจริงใช่ไหม ผมผิดที่ผมน่าจะบอกความเลวให้กับคนที่ผมรักฟังใช่ไหม
...
...
...
“ หมดแล้วเหรอวะ ฮ่าๆ กูยังไม่เมาเลย ไอสัด ! ไวๆซิ ” เสียงสรวลเสเฮฮาดังลั่นหอพักของเพื่อนใจคณะของผม
“ ไอต้า ... มึงแดกมาได้ไงวะ สามวันติดเลยนะไอเวรนี่ ” เพื่อนขาเหล้าของผมหลายคนคงแปลกใจที่เจอผมในสภาพนี้ ปกติแล้วผมไม่ค่อยคบหาพวกนี้เท่าไร หรือบอกอีกอย่างก็คือ ผมเปลี่ยนมาคบคนพวกนี้
“ นั้นดิ เมียทิ้งใช่ไหมมึง ” เพื่อนอีกคนเสริมครับ
“ ไม่ทิ้งเว้ย แต่มันงอน กูมันเฮีย กูมันสารเลวเว้ย ฮ่าๆ ”
“ โหยยย ... เลวห่าอะไร คนหล่อแบบมึงทำอะไรก็ไม่เลวหรอก มีแต่หน้าสะบู้แบบพวกกูนี่ ทำดียังไม่มีใครรับเลยโว้ย ฮ่า ๆ ๆ ” พวกผมประมาณสี่คนนั่งมั่วกัน ... ถึงผมจะเมากันแบบนี้ทุกวัน แต่ก็ไปเรียนทุกคาบครับ กลายเป็นว่าพวกมันก็ได้รับคำชมไปด้วย เหอะๆ
“ ปั่ง ๆ ๆ ” เสียงเคาะประตูดังสนั่นหวั่นไหวเลยครับ สงสัยมีคนมาเสริม ดี กำลังอยากระบาย
“ ใครว้า ... พี่ป้อง มาได้ไงครับ ” หืม พี่ป้อง พี่โรงเรียนของผม และเป็นพี่ปีสองของคณะผมด้วยนี่หน่า
“ ไอต้า หยุดแดกเดี๋ยวนี้ พวกมึงบอกมันออกมาหากูด่วน ” พี่ป้องคำรามใส่จนหัวหดกันหมดเลยครับ ผมเดินเซไปเซมา สุดท้ายก็ถึงหน้าห้องครับ
“ พลั่วว ! ! ! ” ผมโดนตบกบาลอย่างแรงเลยครับ แล้วมั่นใจว่าไม่ใช่ตบเล่นๆ ... เพราะคนที่อยู่หน้าห้อง ไม่ได้มีแค่พี่ป้อง แต่มีพี่บอล พี่ก้อง พี่คม พี่เชน
“ ทำตัวหมาๆแบบนี้ก็เป็นเหรอคนอย่างมึงน่ะ ” พี่เชนเปิดปากคนแรก
“ มึงมาแดกที่นี่กี่วันแล้ว ” พี่ป้องถามต่อครับ
“ สามวันครับ ” พอพูดจบ ผมก็โดนตบอีกครั้ง ครั้งนี้สร่างครับ
“ สามวัน ส้น-น อะไร ! มันมากินห้าวันแล้ว !!! ” ทำไมพี่ป้องถึงโมโหขนาดนี้นะ
“ กูว่าไปที่อื่นเหอะ เกือบสี่ทุ่มแล้วนะมึง เดี๋ยวก็โดนยามตีกบาลแตกหมดเนี่ย ” พี่ก้องยังมีอารมณ์ขันอีกนะครับ หัวผมอะใกล้แล้วล่ะ
“ ได้ ... แต่ที่พวกกูมา จะมาบอกว่า กีอยู่โรงพยาบาล ... กูจะให้มึงไปอธิบายกับพี่เบสเอาเอง ” ว่าไงนะ
“ อะไรนะครับ ... เป็นไปได้ยังไง นุดูแลกีอยู่ไม่ใช่เหรอครับ ” พี่ๆก็ส่ายหน้ากันหมด
“ ยังดีที่มีนุเฝ้าอยู่ ถ้าไม่มีนุ แกคงได้นอนเฝ้าโรงศพไอกีแล้วล่ะ ” พี่บอล ...
-----------------------------------------------------------

ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว รู้สึกว่ามีคนตามฆ่าอยู่

หุหุหุ เอ่า ค้างกันเข้าไป ฮิ้วว

พาเจ้าชายบอลไปหาคุณปู่ แล้วค่ำๆน่าจะกลับมาต่ออีกเรื่องได้นะครับ มีอะไรที่อยากจะถามก็ลองฝากไว้นะครับ เพราะช่วงนี้ไม่ได้ไปทำงาน พี่บอลน่าจะตอบได้ (นอนตอบอะครับ ผมนั่งพิมพ์) รักและขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ
