
มาแต่เช้าๆ จะได้เข้างานทันเวลา เหอะๆ
กีตาร์ตัวพ่อ ตอนที่ 9
หลังจากงานเลี้ยงจบลง ผมแอบตามกีไปที่ห้องน้ำ ผมคิดว่าเรามีหลายเรื่องที่ต้องคุยกัน แต่สิ่งที่ผมได้รู้ได้ฟังทำให้ผมอดโมโหกีไม่ได้
“ เวลาสาวบอกแบบนี้ คงดีใจมากสิ ” ถ้อยคำหวานๆที่เตรียมไว้หายไปตั้งแต่ตอนที่ได้ยินผู้หญิงชื่อโดนัทบอกกลายๆว่าชอบกี
“ เป็นมึงไม่ดีใจเหรอ ” ย้อนผมอีก
“ จะไปไหน ” กีหันหลังให้ผม ไม่รู้ล่ะ วันนี้ต้องคุยกัน
“ คิดว่าหนีพ้นเหรอ ”
“ (พลั่กก) ” กีปล่อยหมัดใส่หน้าผมอย่างจัง ผมล้มลงกับพื้น ก่อนจะเดินมาผมกินไปหลายแก้วครับ ดีที่ตรงนั้นเป็นลานดิน ไม่อย่างนั้นผมคงได้เจ็บตัว
“ มึงเล่นสนุกกับชีวิตกูพอหรือยัง ” ผมอึ้งในสิ่งที่กีพูดออกมา ผมนี่เหรอเล่นสนุกกับชีวิตของกี
“ หนีไปหนีมา ปล่อยให้กูคิดบ้าๆอยู่คนเดียว พอมาเจอกัน ก็พูดจาหมาๆใส่ ” ผมลุกขึ้นปัดเนื้อตัว แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆกี
“ อยากต่อยอีกไหม โอ้ยย ” กีต่อยซ้ำที่เดิม คราวนี้หน้าชาของจริงครับ
“ ทุกครั้งมึงตามหากู ครั้งนี้มึงจะให้กูตามหามึงใช่ไหม ” ผมว่ากีคิดมากไปแล้วนะ
“ ที่ไม่ตามหา ไม่ใช่ไม่คิดถึงนะ หยุดคิดบ้าๆแบบนี้ซะที ”
“ อ่อใช่สิ มึงสะใจแล้วนี่ ... ซื้อสเลอปี้ให้ ... แอบมาค่ายตอนกลางคืน ... หลอกให้กูเป็นคนบ้าไล่ตามหามึง ... สะใจแล้วใช่ไหมห๊ะ ” พอกีพูดออกมา ผมเริ่มรู้สึกว่าผมทำพลาดอีกแล้ว ผมน่าจะรู้ว่าดีว่ากีอ่อนไหวขนาดไหน ทำไมผมถึงไม่ทันคิด
“ กี ฟังต้าพูดหน่อยได้ไหม ” กีเริ่มสะอึกสะอื้น น้ำตาค่อยๆไหล
“ ต้าพยายามติดต่อกับนุ เพราะนุอยู่กับกี ต้าไม่กล้ามาเจอหน้ากี กลัวว่ากีจะโมโหจนป่วยอีก พอรู้ว่ากีจะมาค่าย ต้าคิดอยากจะให้กีแปลกใจ ก็เลยคิดอะไรโง่ๆแบบนั้น ขอโทษนะ ”
“ เพิ่งรู้ตัวว่าโง่เหรอ ฮึก ” อาการไม่ดีแล้ว กีเริ่มสะอึกสะอื้น
“ กี ... ต้ายอมรับผิดทุกอย่างนะ เรากลับมาเหมือนเดิมได้ไหม ”
“ ฮึก กูหายโกรธมึงตั้งนาน ... แต่ครั้งนี้ กูไม่ยกโทษให้ ฮึก หรอก ... มึงไปตายซะ ” กีวิ่งหนีผมไป ครั้งนี้ผมโง่มากที่เตรียมตัวไม่ดี น่าจะคิดตลอดว่ามาง้อเขา ทำไมนะ ทำไมครั้งนี้ถึงยากเย็นขนาดนี้
ผมเดินกลับไปลาพี่ๆบอกว่าจะขอกลับเข้าไปในเมืองเพื่อไปหาพี่บอลกับพี่เชน ที่ยอมเสียสละเวลามาส่งผมถึงที่ พี่ๆในค่ายขอบใจที่ผมมาช่วย เลยจะออกมาส่งผม แต่ผมปฏิเสธเพราะพี่ๆกำลังสนุกกันต่อ
“ มึงกลับมาทำไมกลางดึกวะ ” ผมต้องเดินไกลเป็นกิโลๆ ใช้เวลาเกือบชั่วโมงเพื่อเดินมาที่โรงแรม พอมาถึง พี่เชนเปิดฉากถามทันที
“ มีเรื่องเหรอ ” หน้าของผมคงบอกแบบนั้นแน่เลย
“ กีโกรธผมมากกว่าเดิมอีกพี่ ... ผมหนักใจจริงๆ ” พี่บอลกับพี่เชนก็กำลังชนแก้วกันอยู่ มีแต่คนฉลองกัน เฮ้อ ทำไมผมสองคนถึงไม่ได้คืนดีกัน
“ มันเป็นยังไงวะ ” ผมพยายามเล่าเรื่องในค่ายให้ละเอียดที่สุด เท่าที่จะเล่าได้
“ มึงเอาเชื้อโง่มาจากพี่มึงเยอะไป ” หลังจากฟังจบ พี่เชนเหน็บพี่บอลแทนครับ
“ มึงแหละโง่ไอเชน ... ต้า กินเหล้าทำไม ” พี่บอลถามผม
“ ปกติ แกควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่านี้นะ รุกกีมากขนาดนี้แล้ว ขาดแค่พูดกัน ทำไมยังทำพลาดได้ ไม่เอาไหนเลย ” พี่บอลสั่งสอนผมถูกแล้วครับ
“ ผมขอโทษที่ทำให้พี่ๆลำบาก แล้วยังทำอะไรไม่ได้อีก ผมไม่เอาไหนจริงๆ ”
“ ถ้ามึงไม่เคยเอาผู้หญิงแล้วมีเรื่อง กูจะนับถือมึงมากๆเลยไอบอล ” พี่เชนไม่วายด่าพี่บอลต่ออีก
“ ปัญหาของน้องมันก็พอๆกับของมึง ถ้ามึงแน่จริง เรื่องของมึงก็ไม่บานปลายหรอก ” อ้าว เหอะๆ พี่บอลถึงกับเงียบไปเลย พี่เชนพูดดีนะครับ
“ แต่มันก็มีที่ต่าง ของมึงอะใกล้จุดจะคืนดีแล้ว ดันทำไม่ได้ ยังไงมึงก็กระจอกกว่าไอบอล ”
“ มึงก็เก่งจัง เรื่องไอคม ... ”
“ บอล อย่าสร้างปัญหา ครอบครัวกู กูขอดูแลเอง ตอนนี้เอาเรื่องน้องก่อน ” หืม พี่คมกับพี่เชน
“ เอาไงต่อดีล่ะ แกว่ายังไงต้า ” พี่บอลถามผม
“ ผมจะกลับไปรุกช้าๆเหมือนเดิม มีเพื่อนใจคณะของกีช่วย พี่ๆเข้าใจผม คงไม่เท่าไรหรอกครับ ”
“ ผู้หญิงที่ชื่อโดนัทล่ะ ไว้ใจได้เหรอ ” พี่เชนถามขึ้น
“ คงไม่คบกันครับ ” สรุปคืนนั้นเราต่อกันนิดหน่อย ก่อนจะนอนพักเพื่อกลับกรุงเทพฯ
พอถึงกรุงเทพฯ ผมโดนไอนุด่ายับเยิน มันด่าสรุปความที่พี่บอลกับพี่เชนด่าอย่างครบถ้วน ยังบอกด้วยว่า
ไอกีไม่ยอมคุยกับมัน โกรธที่ผมร่วมมือกับไอนุ
“ ยังคืนดีกันไม่ได้อีกเหรอ ” ผมนั่งกินข้าวอยู่โรงอาหารตรงข้ามคณะกับไอเซฟและฟ้า
“ นั้นดิ ไหนว่าจะเรียบร้อยไง ”
“ สามี ภรรยา คู่นี้นี่ ”
“ ไอต้า !! ” ว่าผม แทบจะพร้อมกันครับ
“ กูมีอยู่วิธีนึง กำลังคิดอยู่ว่าจะดีไหม ”
“ มีก็รีบใช้เถอะ กลัวแต่เค้าจะไม่เหลียวแลมึง ” ไอเซฟก็พยายามเหลือเกิน ให้กำลังใจเพื่อนเนี่ย
“ แต่ฟ้ายังสงสัยอยู่เลย กีเขาไม่น่าใจแข็งขนาดนี้ แน่ใจว่าไม่มีอะไรกระทบจิตใจเขานะ ” ฟ้าพูดค่อยได้คิดหน่อย อืม หรือว่าผมทำอะไรกระทบปมในใจของกี
วันนั้นผมนัดเจอกับไอนุหลังคณะของผม ถึงจะใกล้กับคณะของกีมาก แต่รายนั้นคงไม่สงสัย
“ พี่เขาจะช่วยมึงทำไม ” ไอนุพูด หลังจากผมเล่าแผนต่อไป
“ เวลานี้ กีจะไว้ใจใครอีกล่ะ กูก็เริ่มจนปัญญาเหมือนกัน ให้กูรอแบบนี้นานๆก็ไม่ไหว กูอยากกอดอยากหอมแฟนกูเหมือนกัน ” อาจฟังดูน้ำเน่า แต่ใครไม่เจอไม่รู้หรอกครับ
“ กูก็รู้ ถึงช่วยมึงขนาดนี้ไง ”
“ ขอบใจมากนะ ” ผมขอบใจไอนุ ก่อนจะตระเวนไปหาเพื่อนๆของกี ทั้งลูกซอง เบส พล รวมถึงจูนด้วย
แต่จูนจะมาทีหลัง เพราะไปเขียนสรุปงานให้ชมรม
“ ขอโทษนะ กีคงโกรธทุกคนมากๆ ”
“ ไม่เท่าไรหรอก โกรธพวกเราแล้วจะคบใคร ” พลบอกผม
“ จริงๆแล้ว ไม่อยากทำเหมือนนกสองหัวนะ ถ้าไม่เห็นว่ารักกันมากจริงๆน่ะ ” ลูกซองดูจะมีเหตุผลมากกว่าใครในกลุ่ม ก็พูดเชิงเห็นด้วยครับ
“ คืนดีกันไวๆแล้วกันนะ ” เบสบอกผมอีกคน
“ นี่ ๆ ๆ ๆ ๆ ” จูนวิ่งหน้าตั้งมาหาพวกผมครับ
“ เป็นไร วิ่งกระด้งเปิดหมด ” พลล้อจูนครับ เหอะๆ โดนตีไปหนึ่งที
“ มีเรื่องไม่ดีเอามากๆมาบอก ”
“ อะไรไม่ดี ” ลูกซองถามจูน
“ ในชมรมเล่าว่ากีคบกับโดนัทแล้ว ”
“ ว่าไงนะ ” ผมตกใจมาก เป็นไปได้ยังไง
“ ล้อกันเล่นๆมั้ง เรื่องในชมรมใครก็รู้ ” ลูกซองบอกต่ออีก
“ เล่นไม่เล่น มันก็เอาแหวนใส่ให้กันแล้วล่ะ ”
“ ตลก แหวนเล่นๆ ใครก็ใส่ให้กัน ” พลยังพูดช่วยอีกคน
“ โอย ชั้นพูดจริงๆ แหวนที่แฟนใส่ให้กันเลย นิ้ว ... นาง ... ข้างซ้าย ชัดพอไหมยะ ” ชัดสิ ...