หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61)

[cavalli]

 

[Phawaii]

อยากจะทำร้ายคนเขียนอีกคนแล้ว ว
แต่ไม่ได้ เดี๋ยวไม่ได้อ่านต่อไป !! รอดไปๆ 

[LEO]

มีคนฝากมาให้ครับ

คุณUonlii_I อ่านแล้วฮาค่ะ   เวลาสองคนนี้พูดคุยกันที่ไร  ภาษาที่ใช้กัน การหยอกกันแรงๆ อ่านไปขำไป นั่งหัวเราะเหมือนคนบ้า 5555555+…ฮาขนาดนั้นเลยเหรอคร๊าบบบ  แต่ผมเครียดนะ อยู่กับไอ้ปอ ยิ่งเรานิ่งมันยิ่งชอบข่มขู่   ฉะนั้นต้องพูดทันมันเข้าไว้ มันจะได้กลัว สนุกค่ะสนุกมากๆ ต้องมาแวะดูทุกวันว่ามาต่อรึยัง…จริงดิ  ขอบคุณครับ อันนี้ก็แล้วแต่เวลาว่างของคุณลีโอล่ะ   แต่ปอน่าร๊ากกกกกกกก …ไม่นาดนั้นมั้งเน้นซะยาวเลย   อนาคตมันไม่แน่นอน แต่เราประคองกันไปได้นี่เนอะ…อันนี้แล้วแต่อารมณืและทรงผม(เกี่ยวไหม55+) ถ้าดีๆกันอยู่ก็โอเค

คุณ kitty ปอน่ารักกกกกกกกก มีน้ำใจจจจจจจจจจ…โห้นี่มากกว่าเมื้อกี้2 เท่าเลยนะ เห็นมันมีน้ำใจแค่ชั่วโมงอยากเพิ่งด่วนตัดสินนะคร๊าบบบ ที่ผ่านมามันโคตรแล้งยังกะทุ่งกุลาซะอีก

คุณเกริด้า พี่ที ... ไอไม่รู้จะพูดอะไรดี เอาคำนี้ไปเลยละกัน พี่'สุดยอด'จริงๆค่ะ!  …โห้ขนาดนั้นเลยเหรอ(นั่งยิ้มเห็นฟัน32ซี่)  ตาถึงนะไอ้น้อง55+ นายปอ ... ได้แฟนดีๆขนาดนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือไปล่ะ แล้วจะหาว่าไม่เคยมีใครบอก …เออ บอกมันหน่อย ให้รู้จักเคารพพี่หน่อย55+

คุณPhawaiiอย่าเลิกก กันนะก๊าบบ ผมขอร้อง ง …โธ่ ขอร้องกันเลยเหรอ เรื่องอนาคตครับ วันนึงที่มันเจอใครที่ดีกว่าผม ผมก้ไม่ว่านะ(วันนึงกูเจอดีกว่ามึงกูก็จะไป55+) ล้อเล่น ผมคงไม่คิดมีใครอีกแล้ว ถ้าเลิกกันจริงผมก้จะอยู่คนเดียว(ดีไหม)

คุณMIkz_hotaruทำไมพี่ทีชอบพูดว่าอนาคตเราเป็นเพื่อนกันได้จัง เหมือนว่า ตอนนี้เลิกกันแล้ว…ยัง ยังครับ แต่อนาคตมันน่าจะ...นะ คิดมากไปเองมั้ยเรา  ไม่ต้องคิดมากไอ้น้อง แต่ตอนนี้ไอ้ปอขยันดีเนอะ..ถ้าไม่โดนบังคับมันจะทำไหม

คุณdavidbodyน่ารักจังครับ อ่านเเล้วยิ้มตามตลอดเลย…เหรอครับ ผมก็ดีใจที่คุณอ่านแล้วมีความสุขไปกับเรื่องราวของผม

คุณppanudetผมว่าบทSEXมันก็ทำให้เนื้อเรื่อง  ดำเนิดไปอย่างต่อเนื่องนะครับโดยที่จะครบที่รสในวรรณคดี +55แต่ก็จิงๆนะ รสวรรณคดีสันสกฤตลองศึกษาแล้วก็มันจิงๆครับ…โห้เล่นทบทวนวรรรกรรมมาดีซะขนาดนี้   สงสัยต้องมีให้แล้วล่ะมั้ง  ใจเย็นๆก่อนแล้วกันครับ

คุณNichdia น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น ผมได้แฟนน่ารักนะ อิอิ… นี่คือหลุมพลางไอ้ปอที่จะทำให้เราตายใจว่ามันดี  อย่าเพิ่งหลงมันครับ

คุณpollเอ๋ ชุดเครื่องใน กับชุดชั้นในเหมือนกันป่าวหว่า มันเรียกได้2 แบบหรอ…เรียกได้หลายแบบเลยครับ แล้วแต่สมองไอ้ทีจะบัญญัติศัพท์ขึ้นเอง55+

คุณชินจัง สงสัยแค่ว่าปอรีบซักผ้า เพื่อรอทำอะไรน๊า ฮ่าๆ…กินข้าว หายสงสัยยัง

คุณyunjaejoongโธ่ โธ่ โธ่ เค้าอุตสาห์ดันคิดไปไกลถึงโลกพระจันทร์แล้วน่ะเนี้ย ว่าในห้องน้ำจะเป็นยังงัยบ้าง…บอกแล้วให้คิดตื้นๆ อย่าคาดหวังกับไอ้ทีมากเลยครับ55+

คุณbeambeamอย่างไงผมก็เป็นกำลังใจในชีวิตคู่ของ ที-ปอ นะครับผม ..ขอบคุณครับ ทีครับถ้าหากปอทิ้งวันไหนบีมรออยู่นะ..อ้าว ไม่คิดว่าผมจะทิ้งมันบ้างเหรอ(ไอ้ทีสงสารตัวเองขึ้นมาทันที)  คิดเหมือนปอนะ .อิอิอิอิทีเป็นเมียที่ดีมากมาย..คู่ขาก็พอมั้ง  เป็นเมียมันฟังดูทะแมร่งๆ เอิ๊กๆ

คุณicyblue คู่กวนจริงๆ  ขนาดคิดตื้นแล้วนะ มันยังคาดผิดอีกแหละ…ต่อไปก็ต้องคิดตื้นกว่านั้นอีกนะ (เท่าระดับพื้นดินพอ)

คุณbbyuqinฮ่าฮ่า....กินกันไม่ลงจริงๆๆคู่นี้...  คิดได้ไงเนี่ย..ที่บอกว่า" เอาเป็นว่ากรูเสียตัวให้มึง"   ขำๆๆๆๆๆ  เอาอีกๆๆๆ  ชอบๆๆๆ ที-ปอ....คู่นี้ฮาอ่ะ… โห้ สั่งยังกะก๋วยเตี๋ยวเลยวะ เล่าชีวิตนะครับ ไม่ได้เล่นตลก 555+

คุณ~!!Ome!!~ไม่อยากจะบอกว่า...ตั้งชื่อตอนได้น่ากลัวมากก   P.S. อยากคุยกับพี่ทีอ่ะ…คุยได้พี่ไม่กัด ถึงกัดก็ไม่เจ็บไม่มีพิษร้ายเหมือนไอ้ปอ

สุดท้าย  ขอบคุณทุกๆท่านที่อ่านและคอมเม้น เป็นกำลังใจให้ไอ้ทีได้ดีเลยทีเดียว

[SweetSacrifice]

ชื่อเรื่องส่อมากกกกกกก
 

[nutto]

ทำร้ายจิตใจมากครับ

[Dee^daY]

คนเราไม่ว่าภายนอกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน
ขอแค่ในใจเป็นคนเดิมก็พอ..

[anajulia]

น้องทีน่ารักอ้ะ ชอบบบบบบบบบบบบ
(พอดีอ่านรวดเดียวตั้งแต่ตอนแรกเลยยังโกรธน้องปอตอนนั้นไม่หาย ฮึ่มๆ)

ว่าแต่เรื่องมันก็ตั้งแต่ปีก่อน แสดงว่าตอนนี้น้องทีก็เรียนแล้วสิ?
แล้วกับปอทำยังไงล่ะคะ? จะมาเจอกันทุกๆวันก็ไม่ได้แล้วล่ะมั้ง

[yunjaejoong]

ฮาได้อีกน่ะคุณพี่ที น้องปอมันตัดผมสั้นแล้วแล้วอย่าได้ไว้ใจซะล่ะมันหล่อน่ะแล้วมันก้อเด็กด้วยเนี้ยระวังอย่าได้ชะล่าใจเชียว(เป็บห่วงง่ะ)

[Ultramann]

ตอนแรกก็นึกว่า แบบนั้นอ่าๆๆๆ
มาต่อเร็วๆน้าาาค้าบบบบบบ
 

[beambeam]

  กวนได้อีกนะเนี้ยคู่นี้ สุดยอด ไอ้เราก็คิดว่าจะเลิกกัน น่าเสียดาย แต่พออ่านๆไป น่าตีจังนะเด็กเมืองชลเนี้ย ทำให้ใจหายใจคว่ำ จะไม่เม้นแล้วนะเนี้ย อยากได้แฟนแบบคุณปออ่ะ 5555+ ช่วงนี้รู้สึกว่าจะเชื่อฟัง คุณแฟนเป็นพิเศษเลยนะ

[micaeal]

 


ทำไปได้ เราก็ตกจายยยหมด

[Solar cell]

อิจฉาคนได้แฟนเด็กว่ะ เอิ้กๆๆๆๆ

[bbyuqin]

คุณ  LEO ฝากบอกน้องที (น่าจะเด็กกว่าพี่แหล่ะ) วันหลังมาตอบคำถามสื่อบ่อยๆๆน๊า

อ้อ..เอาปอมาตอบด้วยก็ดีน่าจะฮา (แต่จะมามั้ยเนี่ย)


เป็นกำลังใจให้ ที - ปอ... ชอบคู่นี้มากมาย...

[kitty]

 o18มิน่าถึงอยู่ด้วยกันได้ กวนอารมณ์กันทั้งคู่ๆๆๆๆๆๆ แต่ก็น่ารักกกกกทั้งคู่ๆๆๆๆๆๆๆ

[yuchan]

อ๊ากกกกกกกกกก ถูกหลอกกกกกกกกกกกกกกก 


อ่านชื่อเรื่องใจหายแว๊บบบบ แถมบอกได้แฟนใหม่เด็กกว่าเดิม


ไอ้เราก็อ่านไปเครียดไปแบบว่าอิน 5555+

[railay]

 
 
 

[jaylayjay]

 

[LEO]

ช่วยด้วยผมได้แฟนเหี้ยไอ้เด็กช่าง  ตอนที่23....จบกันจริงๆ(ไม่ดัก)

ตอนที่23....จบกันจริงๆ(ไม่ดัก)  ไม่มีอารมณ์มาเล่นดักแล้ว
ในวันเสาร์การดำเนินกิจวัตรประจำวันเป็นไปตามปกติผมอยู่บ้าน  ไอ้ปอไปทำงานอู่  เวลาล่วงเลยมาถึงในช่วงเย็น เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
   “มีอะไร” ผมพูดเมื่อรู้ว่าปลายเสียงคือไอ้ปอ
   “กูจะไปกินเหล้ากับเพื่อนที่หาด” ไอ้ปอพูดไม่เคยอ้อมค้อมอยู่แล้ว
   “อืมม...รีบกินเข้าไปเยอะๆจะได้รีบตายไวๆ”
            “เออน๊า  นานๆที กูกินไม่เมาหรอก”
   “ถ้ามึงทำไม่ได้ ก็ไม่ต้องพูด” (ไอ้คออ่อน กินทีไรเมาทุกที)
   “ไอ้เหี้ย  รู้ทันกูอีก”
   “โทรมาบอกกูนี่  จะให้กูอวยพรให้มึงรึไง”
   “กูโทรมาขอนุญาติมึง” ไอ้ปอพูดเหมือนจะดูดี  มีมารยาท(ในสิ่งที่เลวๆ)
   “แล้วถ้ากูบอกไม่ให้ไปล่ะ”
   “นานๆครั้ง นะ ...นะ...นะ”
   “กูพูดเล่น  กูไม่จำกัดสิทธิ์มึงหรอก  อยากไปก็ไป แต่อย่าให้มันเดือดร้อนมาถึงกูก็พอ ถ้ามีอีกครั้งกูจะขุดหลุมฝังศพมึงตรงนั้นเลย” ผมเคยไปหามศพมัน กลับบ้าน 2 ครั้ง
   “55+ จะมีใครมีเมียที่โชคดีเหมือนกูบ้างว่ะ”
   “กวนส้นตีนกูอีกแหละ”
   “กูกลับเดี๋ยวกูรีบไปหา”
   “ไม่ต้องมา กว่ามึงจะกลับมันคงดึก กลับบ้านมึงเหอะมันใกล้กว่า” ผมพูดเท็จเหมือนเป็นห่วงมัน  แต่จริงๆแล้วผมไม่อยากตื่นไปเปิดประตูกลางดึก ยิ่งเป็นคนหลับยากอยู่ด้วย
   “เออๆ  แล้วเจอกันพรุ่งนี้”
   “เออ”
   จบการสนทนา  ผมก็ดูทีวีเรื่อยเปื่อย สักพักเสียงมอ-ไซต์คุ้นหูมาจอดหน้าบ้าน
   “ปังๆๆ” เสียงเคาะประตู ไอ้ปอผลักประตูเข้ามา
   “ไหนบอกจะไปกินเหล้า”
            “กูผ่านมาทางนี้  เลยแวะมาบอกมึงอีกที”
   “กูไม่ได้ความจำสั้น...อืม...ก็ไปดิ” ไปปอเดินวนเวียนรอบห้อง
   “หาไร”
   “กูหิวน้ำ”
   “ลงไปกินข้างล่าง  น้ำหมด กูยังไม่ได้เอาขึ้นมา” ปกติผมจะถือขวดน้ำขึ้นมาไว้กินบนห้อง ดึกๆขี้เกียจลงไป…ไอ้ปอเดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำที่อ่างล้างหน้า แล้วเดินออกมา
   “มึงทำอะไร” ผมถามเมื่อเห็นหน้ามันไม่เปียก(นึกว่าไปล้างหน้า)
   “กินน้ำ”
   “เฮ้ย”
   “มึงจะตกใจทำไมว่ะ”
   “มันน้ำในห้องน้ำนะปอ”
   “มันต่างกันตรงไหนกับน้ำที่มึงเคยกินหน้าบ้าน” ผมเคยรดน้ำหญ้าหน้าบ้าน  หิวน้ำแล้วขี้เกียจเข้ามาในบ้าน เลยกินน้ำที่รดซะ
   “.........” ผมเงียบ
   “ก็น้ำประปาเหมือนกัน มันต่างที่อยู่กันเฉยๆ”
   “เออ  กินแล้วก็แล้วไป  กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลย”
   “ถ้ากูไม่พูดก่อน  มึงก็ว่ากูอีกแหละ”
   “เออๆ..จะไปก็รีบไป”
   “พูดง่ายจัง  ประชดกูรึป่าววะ”
            “ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว  ถ้ามึงอยากจะทำชั่ว  กูจะไปขัดศรัทธามึงทำไงล่ะ”
   “ดูพูดซะ....กูไม่อยากไปเลย กูอยู่จำศีลกับแม่ชีก็ได้วะ”
   “ไอ้สาดดด... (ทำไม่ต้องคิดว่ากูเป็นผู้หญิงตลอดวะ)...มันเป็นคำพูดเตือนสติมึง  อย่าเมามากถ้ารถล้มเดี๋ยวมึงไม่รู้ท่าตายตัวเอง”
   “กูไม่น่ามาให้มันด่าเลย...ไปก่อนนะเว้ย”
   “เออ”
   ผมก็กินข้าว อาบน้ำ  นอน 4 ทุ่มตามแบแผนเดิมๆ
   เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นกลางดึกอีกครั้ง  ไม่รู้เวลาเท่าไหร่
   “อืมๆ  ดีครับ” ผมพูดงัวเงีย ไม่รู้ว่าใครโทรมายังไม่ลืมตา(แมร่งไม่มีมารยาท)
   “ทีเหรอ” ปลายเสียงที่ไม่คุ้น  ผมเอาโทรศัพท์มาดูเบอร์ เป็นเบอร์ไอ้ปอ (แล้วใครโทรมาว่ะ)
   “ครับ  แล้วใครพูดครับ”
   “กูโชค  เพื่อนไอ้ปอ  ไอ้ปอถึงบ้านยัง  มันลืมโทรศัพท์เอาไว้ ”(อ้าวมาถามกูทำไมวะ  มันนั่งแดกกับพวกมึงไม่ใช่เหรอ แล้วกูจะไปรู้ได้ไง) ไอ้โชคเพื่อนไอ้ปอ ที่ไอ้ปอเคยแนะนำที่สนามฟุตบอลว่าผมเป็นน้อง อีกอย่างไอ้ปอมันเคยโทรหาผมให้ไปรับมัน2ครั้ง   มันคงคิดว่าผมอยู่บ้านเดียวกันมั้ง 
   “ไม่รู้ดิ”
   “มันเมา  กูโทรหาเปลวให้มารับไปส่งบ้าน มันไปได้ครึ่งชั่วโมงแล้วนะยังไม่ถึงอีกเหรอ” ไอ้ปอเคยบอกเพื่อนในกลุ่มว่ามีแฟนแล้วแต่ไม่ได้บอกว่าเป็นใคร ทำให้หลายคนคิดว่าเป็นเปลว เพราะเป็นผู้หญิงที่คุ้นหน้าคุ้นตา ใกล้ชิดกับไอ้ปอมากที่สุด
   “เหรอ..อืม...เดี๋ยวดูให้”(ไม่รู้ดูให้ตัวเองรึดูให้ไอ้โชค) ใจผมเริ่มตะหงิดๆสักเล็กน้อย
ผมกดวางสายดูเวลา (จะตี2แล้วเหรอวะ...เอาไงดีล่ะ จะโทรหาใครดี ...ไอ้ปอก็ลืมโทรศัพท์...เบอร์เปลวก็ไม่มี...เออโทรหาน้องไอ้ปอดีกว่า...โทรไปตอนนี้จะเป็นไรป่าววะ ) สับสนกับตัวเองอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจ(โทรก็โทรวะ)
   “แป้งเหรอ  พี่ทีนะ”
   “ค่ะ  มีไรค่ะพี่ที” (ปลายเสียงงัวเงียเหมือนกูตอนแรกเลย)
   “โทษทีนะโทรมาดึกๆ  พี่จะโทรมาถามว่าพี่ปอกลับถึงบ้านยัง”
   “เดี๋ยวนะค่ะ  .......  ยังไม่กลับค่ะพี่ที  รถก็ไม่มี  ในห้องก็ไม่มี”
   “อ๋อครับ  งั้นไม่กวนแล้วนะ”
   “ค่ะ”
   (กูจะเอาไงดี...มึงจะตกรถรึป่าว รึว่ารถจะล้มเปลวยิ่งตัวเล็กๆอยู่ด้วย) ด้วยความเป็นห่วงผมก็เลยขับรถออกไปดู จุดหมายปลายทางคือห้องเปลว รึไม่งั้นก็หาด ถ้าไม่มีก็ต้องเช็คที่โรงพยาบาล รึปอเต็กตึ๊ง ร่วมกตัญญูตามแยก  ระหว่างที่ขับรถผมก็ มองถนนทั้งสองฝั่ง เผื่อมันจะล้มแล้วไม่มีใครเห็น  ไม่รู้ทำไมร้อนใจแล้วดิ ผมขับไปเรื่อยๆ แวะไปดูบ้านไอ้ปออีกสักครั้ง เผื่อมันจะมาแล้ว ผมแอบย่องไปปีนหน้าต่างห้องไปปอ  มองเข้าไปมันก็ยังไม่มา....ผมขับรถมุ่งไปที่หอเปลว(เคยมาครั้งนึงแล้ว)  ผมหยุดที่หน้าหอยังไม่รู้เลยว่าจะพูดกับเปลวยังไง (เอาวะ เป็นไงเป็นกัน)  ผมเดินขึ้นไปหน้าห้องผมเห็นรองเท้าไอ้ปอ ความรู้สึกตอนนั้นดีใจที่เห็นมันปลอดภัย แต่ความคิดต่อไปก็คือเรื่องเพศ มันได้เข้ามาในหัวผมโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ผมยืนอยู่หน้าประตูคิดนาน (จะเคาะมันก็ตีสองกว่าแล้วไฟในห้องก็ปิดสนิท  แต่ถ้าไม่เคาะจะลากมันกลับยังไง)
   “ก๊อกๆๆ” เคาะ3ครั้งด้วยเสียงไม่ดังนัก
   “.............” ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก
   “ก๊อกๆๆ”เคาะชุดที่สองแรงกว่าเดิม เสียงเคาะในตอนกลางคืนยิ่งดังกว่าปกติ กลัวแต่ห้องอื่นออกมาด่าน่ะดิ แต่ก็ยังเงียบอยู่(เอาไงดีว่ะกู...เต็มเหนี่ยวเลยแล้วกัน)
   “ปังๆๆๆๆ” เสียงทุบ 5 ครั้ง ถ้าไม่ตื่น  กูคงเรียก191แจ้งว่ามีคนตายแล้ว…เริ่มมีเสียงตอบกลับแล้วครับ ผมได้ยินเสียงปลดกลอน พร้อมกับเปิดประตู แต่ยังไม่ได้เปิดไฟในห้อง สิ่งที่ผมเห็นจากแสงไฟข้างนอกที่ส่องผ่านประตูเข้าไปคือ เปลวในชุดผ้าเช็ดตัวสีชมพูผืนเดียว ผมเผ้าฟู  เปลวเมื่อเห็นผมก็สังเกตได้ว่าตกใจ ...แต่ผมตกใจมากว่าเปลวอีกผมน่าจะคาดเดาเหตุการณ์ได้  ชาไปทั้งตัวแต่ก็ยังฉีกยิ้มเจื่อนๆที่มุมปาก
   “ปออยู่ที่นี่ป่าว” ผมถามเสียงเบา ทั้งๆที่รู้ว่าอยู่แต่ถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง
   “ยะ ..อยู่ค่ะ” เปลวกลืนน้ำลายก่อนที่จะพูดตะกุกตะกัก
   “พี่มารับมันกลับบ้าน  เห็นโชคโทรไปบอก กลัวว่ามันจะรถล้ม”ผมพูดแล้วเปลวก็เดินเข้าไปเปิดไฟ  พอมีแสงจากหลอดไฟทำให้ผมเห็นไอ้ปอในสภาพที่ชัดมาก มันหลับตา(แกล้งหลับรึเมาหลับก็ไม่รู้) ถอดเสื้อไว้ข้างเตียง แต่ยังคงใส่กางเกงยีนต์ไว้ นอนอ่าซ่ายังกะเป็นเตียงตัวเอง ผมเดินไปที่เตียงเอามือทั้งสองลูบใบหน้ากดลงหมอนเล็กน้อย(อยากจะต่อยให้ปากแตก จมูกยุบ ตาถลน ด้วยซ้ำ)
   “ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะ  พี่มารับกลับบ้าน” ไอ้ปอลืมตาสะดุ้งเฮือก(สางเมาเลยนะมึง)ตอนแรกเห็นหน้าแดงกล่ำ กลับกลายเป็นสีเริ่มซีด (ปรับตัวได้เร็ว)
   “ปอจะกลับบ้านกับพี่ไหม” ผมใช้คำว่า”พี่”ถ้ามันมีปัญญาดีพออยู่คงรู้แล้วล่ะว่าความสัมพันธ์ของเราต่อจากนี้ต้องเปลี่ยนไปแล้วแน่ๆ
   “กลับๆ”  ไอ้ปอพูดสั่นเครือ พร้อมพยักหน้า ผมก้มลงไปหยิบเสื้อที่พื้นแล้วยื่นให้มัน
   “อ่ะรีบใส่  ทีหลังอยู่กับเพื่อนผู้หญิงก็ควรทำตัวให้มิดชิดกว่านี้ ปอไม่เสียหายแต่เพื่อนเค้าจะเสียหาย และดึกๆดื่นๆถ้าไม่มีธุระก็ไม่ต้องมามันดูไม่ดี   ทุกครั้งโทรเรียกพี่ทำไมครั้งนี้ไม่โทรเรียกล่ะ” ไอ้ปอรีบใส่เสื้อ และเงยมองมาที่ผม
   “ไม่ต้องรีบขนาดนั้น  ใส่ใหม่  ปอใส่เสื้อกลับด้าน พี่จะลงไปรอข้างล่าง เผื่อปอจะมีอะไรล่ำลากัน” ผมเดินผ่านเปลวที่ทำหน้างงๆ อายรึเสียดายผมไม่สามารถคาดเดาได้ แต่อยู่ในชุดกางเกงขาสั้น เสื้อยืด เปลี่ยนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
   “ทีหลังถ้าจะไปไหนมาไหนก็บอกเพื่อนไอ้ปอหน่อยก็ดีนะ  พวกนั้นจะได้ไม่เป็นห่วง”ผมพูดกับเปลวก่อนที่จะเดินออกมา ไอ้ปอวิ่งกระเสือกกระสนตามมาติดๆ
   “ทีกูขอโทษ” (พูดอีกแล้ว ประโยคนี้)
   “ไม่จำเป็นต้องมาขอโทษกันอีกแล้วปอ  ต่อไปนี้เรื่องแบบนี้มันจะไม่ใช่ความผิดอีกแล้ว ตามสบายเลย” (ปากผมก็พูดดี แต่ในใจอยากจะกระทืบมึงสองคนแล้วมัดเอาไปโยนลงหาดบางแสน)
   “ที” ไอ้ปอพูดเสียงเบา คงไม่รู้จะพูดอะไร พลางเอามือมาดึงแขนเสื้อผม
   “ไม่เอาปออย่าร้องไห้ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาเสียน้ำตากันอีกแล้ว ต่อไปถ้ามีเรื่องอะไร  พี่ก็จะช่วยปอเสมอ  เหมือนวันนี้ไงที่พี่ตามหาจนเจอ  พี่สัญญา” ผมพูดสั่นๆ น้ำตาก็จะไหล
   “ไม่เอาที  พูดเหมือนเดิมดิ” มันร้องไห้ก่อนผมอีก ผมเดินมาที่รถ
   “ปอ พี่ว่าราเป็นพี่น้องกันดีกว่า มันจะได้อิสระและมั่นคงกว่านี้ ...ปอจะทำอะไรก็ได้”ผมพูด น้ำตาไหลโดยไม่มีการสั่งการ
   “ที” ไอ้ปอกอดผมจากด้านหลังและพูดต่อ
   “กูทำใจไม่ได้ที่จะเป็นน้องมึง กูไม่อยากเป็นน้องมึง  มึงเป็นแฟนที่ดีของกู ให้โอกาสอีกสักครั้งนะที”
   “........(อืมม..แฟนที่ดีงั้นเหรอ).....ไม่ปอ พี่เป็นแฟนที่ดีให้ปอไม่ได้ จะให้พี่ทำตามใจปอทุกอย่างไม่ได้ และพี่ก็ไม่ได้ใจกว้างพอด้วย”
   “มึงด่ากูสิที  มึงตีกูก็ได้ อย่าพูดแบบนี้เลยนะ”
            “ไม่รู้จะเอายังไงต่อไป”ผมพูดเบาๆ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมาอีกรอบ
   “กลับกันเหอะ  ให้มันผ่านช่วงนี้ไปก่อนแล้วค่อยคุยกัน”ผมผลักมือไอ้ปอออก เดินไปที่รถเสียบกุญแจสตาร์ทเครื่อง
   “ขึ้นมาดิปอเดี๋ยวไปส่งที่บ้าน” ไอ้ปอก้าวขาขึ้นช้าๆมันเขยิบเข้ามาชิดผม แขนมันกอดบ่าผมไว้แน่น มือผมไม่สามารถเอื้อมไปขับรถได้
   “เอาล่ะ ถึงบ้านแล้วเราค่อยคุยกัน” ผมพูดโดยอยากจะให้ถึงบ้านก่อน ไอ้ปอคลายมือจากผมผมกำลังจะออกรถ
   “กูขับเอง”มันพูดเปลี่ยนจากน้ำเสียงอ้อนวอน มาเป็นเชิงบังคับ
   “ไม่ดีมั้งปอ  ปอเมาแล้ว พี่ขับเอง” ผมพูดเสียงปกติ ในขณะที่มันเริ่มบิดรถออกไปอย่างรวดเร็ว ในสภาพที่ผมนั่งอยู่ข้างหน้า แต่มันเป็นคนขับ ผมเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที  กลัวมันจะบ้าไปกว่านี้
   “ทำไมไม่พูดเหมือนเดิม”ไอ้ปอกัดฟัน ผมได้ยินเสียงชัดเจนเพราะกามมันอยู่ติดกับหูผม
   “.......” ผมเงียบก่อนที่มันจะเร่งเครื่องเร็วกว่าเดิม
   “ไอ้ปอมึงจะบ้าเหรอ  มึงจะเอาชีวิตมาเสี่ยงเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง” ผมตกใจและกลัวมาก ที่จะต้องมารถล้มบาดเจ็บ หรือตายเพราะเรื่องแบบนี้ จากเสียงพูดจึงกลายเป็นเสียงตะโกนให้ดังกว่าเสียงลม
   “ดีจะได้ตายไปทั้งสองคน” มันตะโกนกลับ
   “ปอกูกับมึงตายมันไม่จบแค่นี้นะ พ่อแม่จะว่ายังไง ใครเค้าจะเดือดร้อนบ้าง เชื่อกูเหอะปอ”ผมเอามือไปแตะที่หน้ามัน น้ำตาผมไหล (เพราะความกลัวตาย ศพเละมากกว่า) ไอ้ปอผ่อนเครื่องลง มันคงไม่ได้คิดถึงพ่อแม่หรอกครับ มันอาจจะคิดว่าผมพูดเหมือนเดิม ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ผมก็โล่งใจ
            “กูขับเองนะ” ผมเอามือไปเบียดข้างๆกับมือมัน  ไอ้ปอปล่อยมือจากการขับรถมากอดเอวผมแน่น หน้าตะแคง แก้มซบลงที่บ่าผม
   “กลับบ้านมึงนะ” มันพูดเสียงเบา ผมไม่ตอบ ขับมาเรื่อยๆมาจอดอีกทีก็หน้าบ้านมัน
   “ปอถึงบ้านแล้ว” ผมปลุกมัน ในขณะที่รถจอดสนิท ไอ้ปอลืมตามองดูบ้านตัวเอง แล้วมองมาที่ผม ผมจ้องไปที่เข็มไมล์รถ ไอ้ปอเอามือข้างนึงที่กอดผมไปดับเครื่องแล้วดึงกุญแจรถออก พร้อมกับลากมือผมลงจากรถเข้าบ้าน
   “มึงจะทำแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วนะ” ผมพูด ผมพูดเบาๆ เกรงใจคนในบ้าน
   “ทำไมกูจะทำไม่ได้” ไอ้ปอพูดเสียงดัง
   “พูดเบาๆหน่อยปอ  เค้านอนกันหมดแล้ว กูว่ายังไงวันนี้เราก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก”
   “ทำไมกูจะทำไม่ได้  ทำไมกูจะพูดไม่ได้” พูดเสียงเบาลงกว่าครั้งแรก
   “ก็กูเป็นพี่มึง กูก็ต้องหวังดีกับมึงทุกเรื่องอยู่แล้ว”
   “กูบอกให้มึงหยุดพูด”ไอ้ปอพูดระดับเสียงดังขึ้นอีกครั้ง มันบีบแขนผมแน่น
   “ยิ่งทำตัวแบบนี้  ในตัวมึงยิ่งจะไม่มีอะไรดีเหลืออยู่เลย” ผมพูดด้วยความโมโห  ควบคุมสติตัวเองเริ่มจะไม่ได้แล้ว
   “เออ  กูไม่มีอะไรดีสักอย่างในสายตามึง”
   “ใช่ มึงไม่ดีเลยในสายตากู  แล้วกูก็ไม่ใช่คนดีในสายตามึงด้วย”
   “มึงดีที มึงดีในสายตากูตลอด ....แล้วครั้งนี้มึงจะยกโทษให้กูไหมที....มึงจะให้กูทำอะไรก็ได้ ...ต่อไปกูจะไม่เมา กูจะไม่กินอีกแล้ว”
   “มึงไม่ต้องโทษตัวเองว่าเมา  มันเป็นนิสัยมึงไปแล้วและมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกกับคนเดิม ถ้ามึงรักกันชอบกันก็บอกกูดิ  กูจะมีสิทธิ์ไปว่าอะไรมึง”
            “กูรักมึงนะที”
   “มึงคิดดูให้ดี  กูให้โอกาสมึงตลอดเลยนะปอ มึงเคยทำผิดมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง ถ้ามันไม่ใช่เรื่องเดิมกูก็ให้โอกาสมึงทุกครั้ง......กูอาจจะให้โอกาสมึงมากเกินไปนะปอ” ผมสลัดมือมันออกแล้วดึงเอากุญแจที่อยู่ในมือมัน เดินไปเปิดประตู
   “ถ้ามึงเดินออกจากห้อง กูจะโวยวายให้ตื่นกันทั้งซอย ไม่เชื่อมึงก็ลองดู”ผมชะงัก หยุดเดิน(จะทำยังไงกับมันดี) ผมรู้ว่ามันทำจริงแน่ ปกติมันก็บ้าอยู่แล้ว และตอนนี้มันเมาด้วย ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
   “อืมม..ไปอาบน้ำแล้วรีบนอนซะ” ผมพูดมันเข้ามากอดผม
   “อยู่กับกูนะ”ไอ้ปอพูดเบาๆ มันดึงเอากุญแจจากผมไปแล้วเดินไปอาบน้ำ ผมนอนลงที่นอนไม่รู้จะทำยังไงต่อไป
   อาบน้ำเสร็จไอ้ปอรีบมานอนลงกอดผม...ผมเสียใจที่จะต้องเลิกกับมัน  แต่ถ้าไม่เลิกผมคงต้องเสียใจอีกสักกี่ครั้ง...ไอ้ปอหลับอย่ารวดเร็วด้วยความเมา  ผมลุกขึ้นแกะกุญแจมือที่อยู่ในกำมือมันแล้วออกจากบ้านมันไป...

...
เรื่องนี้มันก็ผ่านแล้วล่ะ มันก็มาป้วนเปี้ยนบ้านผมแต่ไม่ทุกวัน  มาดูตอนหน้านะครับ มันพาคนใหม่มาบ้านผมด้วย มาหยามผมมากๆ  แต่มันช่างเป็นเรื่องน่าขำสำหรับผมรึว่าผมหมดรักมันไปแล้ว...ติดตามด้วยนะครับ

[KM]

...

อะไรเนี่ย

ไม่จริงช่ายม้ายยยยย ไรฟร้าาาาา


อึ้ง

[Ultramann]

เฮ้อออ  เป็นซะแบบนี้ไป
เตะไอ้ปอ 

[Solar cell]

อะไร้กันเนี่ย ผิดจริงครั้งนี้ทีอย่ายั้งมือ
ไอ่ปอมันไม่สมควรจะอยู่เคียงข้างทีอีกต่อไป
ด้วยความแค้นใจ มันจึงต้องโดน

[Dee^daY]

ก็ให้มันรู้กันไป..

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

ผิดครั้งแรกก็พอให้อภัย แต่ผิดครั้งใหม่ กับเรื่องเดิมและผู้หญิงคนเดิม เอามันให้ตายที

ทำอะไรไม่รู้จักคิด คำขอโทษมันเน่าแล้วปอเอ้ย

[kitty]

 :monkeysad:สงสารทีอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ทำไมทำอย่างนี้ๆๆๆๆๆๆ  

[Nichdia]

เสียใจอ่ะ

ไมปอทำงี้อ่าา

[knightofbabylon]

เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
สงสารทีจัง
ปอทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังเล้ย

[NUTTYZERO]

  ทำไมละ ทำไม ทำไมปอทำกับทีแบบนี้!!!  


มาต่อไวๆนะครับ....ชักอยากอ่าตอนหน้าแล้วสิ  


เป็นกำลังใจให้คุณ LEO นะครับ^^

[นางคุ้ม]

จุดจบคล้ายๆกันนะคะ ผู้ชายที่มีอะไรกับชะนีได้ แล้วมารักเกย์เนี่ย
ร้อยละ 99.99 กลับไปหาหอยแทบทุกรายไป ที่เหลือ0.01 พอมันเบื่อเรามันก็ไปหาเกย์คนใหม่
อย่าว่าอิชั้นมองโลกในแง่ร้ายนะคะ  เพราะเจอมากับตัว และประสบการณ์ตรงจากเพื่อนสาวทั้งหลาย
เดี๊ยนคิดว่า ทีแกร่งพอที่จะผ่านช่วงเวลานี้ได้ข่ะ  แล้วน้องทีจะเทพมากข่ะเรื่องฟามรักเอิกๆๆๆ
ปล. ให้ความรักเป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต อย่าให้มันเป็นทุกอย่างของชีวิตข่ะ ไม่งั้นเราจะทุกข์จนไม่อยากหายใจ

[lovepotion]

แง สงสารที จัง
ตอนหน้า มีให้ลุ้นอีกแล้วหรอเนี่ย 

[kunkai]

พี่ทีใจเย็นมากๆเลย
คงถึงจุดสิ้นสุดจริงๆ
เป็นกำลังใจให้นะค้าบ
บางครั้งความรักก็ไม่เป็นอย่างที่เรานึกฝันไว้