เฮ้ย! อยากบอกว่าไม่ตลกเลยนะ
ไอ้ปอ! แกทำอะไรของแก ทำไมต้องทำให้คนที่มึงบอกว่ารักเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า
อย่างที่พี่ทีว่านั่นแหละ โอกาศน่ะมีให้เสมอแต่สำหรับความผิดที่ไม่ซ้ำกันเท่านั้น ถ้าแกชอบนังเปลวมันนักก็เลิกกับพี่ทีซะ
อย่ามาทำตัวให้คนเขาต้องเสียใจแบบนี้ การนอกใจกันถึงจะสามารถให้อภัยได้ในวันหนึ่ง แต่แผลในใจลึกๆมันก็ยังมีอยู่นะ
ความเชื่อใจในตัวแกที่เชื่อมั่นมาตลอดก็หมดลงไปด้วย
แกยังเด็กอยู่ว่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับอายุหรอกนะ ก็อาจจะมีส่วนนิสหนึ่ง
แต่ขึ้นอยู่กับภาวะทางอารมณ์และเหตุผลนิดหน่อยมากกว่า (ความรักไม่อยู่ที่สมองส่วนเหตุผลก็จริงอยู่แต่ก็ต้องมีบ้างไม่เช่นนั้นคงไม่มีคำว่า'ศีลธรรม'แล้ว)
ตราบใดที่ยังคิดว่า "ก็กูรักทีมันจริงๆ แค่นอกกายชั่วครั้งชั่วคราวจะเป็นไรไป" แบบนี้เขาเรียกว่า'ของตาย'ใช่ไหม
ทำไมมึงไม่คิดในทางกลับกันบ้างวะ ถ้าคนที่มึงรักคิดแบบนั้นกับมึงบ้างจะเป็นไง ไม่ใช่ว่ามึงจะขอโทษไปได้ทุกอย่างนะ
หรือคิดว่าเดี๋ยวกูจะโวยวายมันก็ต้องยอม เดี๋ยวกูบังคับมันก็ต้องอ่อนตาม ... งั้นเหรอ?
จำไว้นะ สักวันความผิดนั้นก็อาจจะให้อภัยได้ แต่ถึงวันนั้นความรู้สึกก็คงไม่เหมือนเดิมแล้ว
ถ้ารักมาก..ก็อาจจะยอม แต่บาดแผลในใจก็ยังมีหลงเหลืออยู่ในซอกหนึ่งของจิตใจ ทีนี้ถึงฝืนคบกันไปยังไงก็ไม่เหมือนเดิม
แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ ก็คือหมดรักแล้วน่ะสิ..ทีนี้มึงจะไปทำอะไรก็ไม่สนใจแล้วล่ะ ถึงมึงจะประชดก็เท่านั้น ยิ่งทำให้ยิ่งเกลียด โกรธ ไม่อยากเห็นหน้า แล้วก็คงไม่ต้องพูดต่อไปแล้วมั้ง
ทำไมทำตัวดีๆไม่ได้ว้าา..... เสียใจว่ะ
หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61) (อ่าน 1411838 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก