มาแล้วค่า...มาแล้ว...
เมื่อคืนเค้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ เปิดโน๊ตบุคกะจะอัพซะหน่อย......อ้าว..ลืมflash drive
วันนี้เลยรีบแว๊บมาอัพ ก่อนที่คนไข้จะเยอะ.....
ไปอ่านกันเลยนะคร่า.....................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 27....คนรักใหม่
สวัสดีทุกๆคนอีกครั้งนะครับ ผมหมอธนกรนะครับ ตอนนี้ผมมาเรียนต่อเฉพาะทางด้าน Hematoที่รามาครับ
ผมมาเรียนได้เกือบปีแล้ว เดือนหน้าผมก้อต้องกลับไปเก็บเคสที่ขอนแก่นครับ เพราเคสโรคเลือดแถวนั้นจะเยอะมาก
ช่วงนี้ผมไม่ต้องเข้าเลคเชอร์แล้วครับ เหลือแค่เก็บเคสให้ครบก้อพอ โปรเฟสเซอร์อนุญาติให้ผมกลับไปเก็บเคส
ที่โรงพยาบาลเดิมแล้วส่งงานทางเมลล์ได้ ผมจะต้องลงมาที่รามาก้อเวลาพรีเซนต์งานเท่านั้น
ตอนนี้ผมก้อได้ยื่นเรื่องติดต่อไปที่โรงพยาบาลเดิมเรียบร้อยแล้ว
แบบนี้ก้อดีเหมือนกันครับ เพราะผมก้อเริ่มคิดถึงบ้านแล้วเหมือนกัน
ตอนนี้ผมเป็นโสดครับ ...ยังไม่มีใครเข้ามาในชีวิต
แต่ก้อมีอยู่คนที่พยายามจีบผมมาเกือบปีแล้วครับ แต่ผมก้อยังไม่ใจอ่อน แต่ผมคิดว่าคงอีกไม่นานนี่แหละครับ ....
...ผมคงจะใจอ่อน..ยอมรับรักเค้าซะที
เค้าคนนั้นเป็นคนน่ารักและขยันมากเลยครับ เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ เค้าทำงานไปด้วยแล้วก้อเรียนต่อไปด้วยครับ
เค้าเรียนต่อวิศวภาคพิเศษในวันเสาร์ อาทิตย์ครับ
ส่วนช่วงเย็นวันที่เค้าว่างเค้ายังไปเรียนภาษาและคอมพิวเตอร์เพิ่มด้วยนะครับ
เค้าบอกว่าถ้าเค้าเรียนจบ เวลาไปสมัครงานตำแหน่งวิศวกร ถ้าภาษาดีด้วย ก้อจะได้เปรียบคนอื่นครับ
ส่วนเหตุผลที่เค้าต้องขยันขนาดนี้ ผมก้อเคยถามนะครับ และเค้าเคยให้คำตอบผมไว้ว่า
เค้าอยากทำตัวให้คู่ควรกับความรักของผม น่ารักมั๊ยหละครับเหตุผล ของเค้า
ไม่ใช่แค่ผมนะครับ ที่รักเค้า...แม่ผม พี่สาวผมก้อรักเค้าเหมือนกัน ก้อเค้าเล่นไปขลุกอยู่ที่บ้านผม ไปช่วยแม่ทำกับข้าว
ดูแลแม่ผมทุกครั้งที่เค้าว่าง เพราะเค้าบอกว่าเค้ารักผมและเค้าก้อรักครอบครัวของผมด้วย
เค้าอยากดูแลผมและเค้าก้ออยากดูแลครอบครัวของผมด้วย แล้วอย่างนี้จะให้ผมใจแข็งอยู่ได้ยังงัยครับ
แต่ผมกับเค้า เรายังไม่เจอหน้ากันเลยนะครับ เพราะผมยังไม่ยอมบอกว่าผมอยู่ที่ไหน
และห้ามไม่ให้เค้าตามหาว่าผมอยู่ที่ไหนด้วย ไม่อย่างนั้นผมจะโกรธและจะไม่ยอมเจอเค้าอีกเลยครับ
เค้าก้อยอมครับ ยอมที่จะไม่ได้เจอหน้าผมเกือบปี โดยที่ไม่พยายามตามหาว่าผมอยู่ที่ไหนด้วยครับ
แต่ผมว่าคงเป็นเพราะเค้าไม่มีเวลามากกว่า ก้อทั้งเรียนทั้งทำงานขนาดนั้น จะเอาเวลาที่ไหนมาตามหาผมครับ
แต่ถึงเราจะไม่ได้เจอหน้ากัน เราก้อไม่ได้รู้สึกว่าราห่างกันเลย เพราะเราสองคนคุยโทรศัพท์กันเกือบทุกวันครับ
เค้าชอบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในแต่ละวันให้ผมฟัง
เค้าจะบอกรักผม พร้อมกับถามผมทุกวันครับ ว่าผมมั่นใจในตัวเค้าหรือยัง
และเมื่อไหร่ผมถึงจะยอมให้เค้าเจอหน้าผมได้
แต่ทุกครั้งผมไม่เคยตอบคำถามนี้เลยครับ ผมเก็บคำตอบนี้ไว้เพื่อบอกกับตัวเค้าเอง....เมื่อถึงเวลา
นี่ก้อใกล้เวลาที่เค้าจะโทรมาแล้วครับ....ผมคงต้องไปเตรียมตัวรอรับโทรศัพท์เค้าแล้ว
3 ทุ่มตรงเสียงโทรศัพท์ผมก้อดังขึ้น ผมดูชื่อที่หน้าจอแล้วกดรับทันทีครับ
".พึ่งเลิกเรียนเหรอ....."
"ครับ...แล้วคุณหละ"
"ชั้นไม่ต้องเข้าฟังเลคเชอร์แล้ว วันนี้ก้อเลยไปเตรียมเริองเคสมา"
"เหรอครับ..วันนี้เพื่อนๆเค้าชวนไปเที่ยวกันด้วยนะครับ"
"แล้วทำไมไม่ไปหละ ...ชั้นไม่ได้ห้ามนะ"
".ก้อผมไม่อยากไปนี่ครับ อยากคุยกับคุณมากกว่า อีกอย่างผมก้อไม่ดื่มเหล้าด้วย ไปก้อไม่สนุกหรอกกครับ."
"เป็นคนดีจังนะ"
"คุณอะ..........."
จากนั้นเราก้อคุยอะไรกันทั่วๆไปก้อเกือบครึ่งชั่วโมงแหละครับ
"ดึกแล้ว..คุณพักผ่อนนะครับ"
"นายก้อเหมือนกัน"
"ผมรักคุณนะครับ ..."
อืมม.....
"ราตรีสวัสดิ์ ...ฝันดีนะครับ"
"ฝันดีเหมือนกัน"
หลังจากเค้าวางสายไป ผมก้อนั่งอมยิ้มครับ อาทิตย์หน้าผมก้อจะไปเก็บเคสแล้ว...
แต่ผมจะยังไม่บอกเค้าหรอกครับ เอากะเอาไว้ว่าว่างๆผมจะไปแอบดูความประพฤติเค้าก่อนดีกว่าครับ
ก่อนที่ผมจะเข้านอน ผมนึกได้ว่ามีธุระต้องจัดการอีกหนึ่งเรื่องครับ.....
"พี่ตา...กรเองนะ...แม่เข้านอนยัง"
"นอนแล้ว......มีธุระกับแม่เหรอ"
"เปล่าครับ...กรมีเรื่องจะรบกวนพี่ตาหน่อย พอดี Mr.Troy ที่เค้าเช่าบ้านกรหน่ะ..เค้าย้ายออกแล้ว "
"แล้วอาทิตย์หน้ากรกัอจะกลับไปเก็บเคสที่ขอนแก่นแล้ว"
"พี่ตาช่วยหาคนไปทำความสะอาดบ้านให้กรหน่อยสิ"
"ได้..พรุ่งนี้ว่างเดี๋ยวพี่หาคนไปทำให้ แล้วข้าวของที่อยู่ที่บ้านหละ ให้ขนไปด้วยมั้ย"
"ยังก้อได้ครับ มันเยอะ เดี๋ยวพี่ตาจะเหนื่อย ไว้กรกลับไปขนเองแล้วกัน"
"ชั้นไม่ขนเองให้เหนื่อยหรอกย่ะ ชั้นจะให้น้องชายคนใหม่ชั้นช่วยขน"
"ไม่ได้นะครับพี่ตา...เดี๋ยวเค้าก้อรู้ว่าเป็นบ้านกรพอดี ...กรยังไม่อยากให้เค้ารู้"
"ยังก้อได้ครับ มันเยอะ เดี๋ยวพี่ตาจะเหนื่อย ไว้กรกลับไปขนเองแล้วกัน"
"ชั้นไม่ขนเองให้เหนื่อยหรอกย่ะ ชั้นจะให้น้องชายคนใหม่ชั้นช่วยขน"
"ไม่ได้นะครับพี่ตา...เดี๋ยวเค้าก้อรู้ว่าเป็นบ้านกรพอดี ...กรยังไม่อยากให้เค้ารู้"
"แหม..ลึกลับจังเลยนะน้องชั้น..."
"แหม..ก้อมันยังไม่ถึงเวลานี่ครับ"
"แล้วเมื่อไหร่หละจ๊ะ ชั้นหละสงสารเค้าจะแย่แล้วเนี่ย"
"ฮ่า..ฮ่า....อีกไม่นานครับพี่ตา...."
"ดึกแล้วกรกวนพี่ตาค่นี้แหละ พี่ตาจะได้นอนซะที"
"จ้า....ราตรีสวัสดิ์จ๊ะน้องรัก...."
"ราตรีสวัสดิ์ครับพี่"
ผมมีบ้านหลังนึงที่ซื้อไว้นานแล้วครับ แล้วก้อให้คนเช่ามาตลอด คนเช่าคนสุดท้ายที่เป็นฝรั่ง ย้ายออกไปพอดี
ผมเลยตัดสินใจจะย้ายเข้าไปอยู่เอง เพราะบ้านพักผมก้อทำเรื่องคืนไปตั้งแต่ตอนที่ผมลาเรียนต่อแล้วครับ
เลยต้องให้พี่ตาช่วยหาคนไปทำความสะอาดให้ อาทิตย์หน้าจะได้เข้าไปอยู่ได้เลยครับ
อาทิตย์หน้าผมก้อจะได้เอหน้าคนรักของผมแล้วครับ++++++++++++++++++++++++++
คนรักใหม่............................ใครกันนะ