วันนี้ไฟแรง....อยากอัพภาคแรกให้จบๆ..ไม่อยากค้างอะ...
งั้นวันนี้เอาไปสองตอนเลยแล้วกันนนนนน
+++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 25 .......ผมขอโทษ
โอย...ปวดหัวชมัดเลยครับ แต่ก้อดีขึ้นกว่าเมื่อคืน..จะไม่ให้ดีได้ยังงัย ก้อได้ที่รักดูแลนี่ครับ
เอ...แล้วตอนนี้ที่รักไปไหนเนี่ย...สงสัยไปทำงานแล้วแน่เลย เฮ้อ...ขึ้นเวรยาวมาหลายวันแล้ว...ใจคอโรงบาลเค้าจะไม่ให้หยุดบ้างหรืองัยวะ
ผมไอ้แทนเองครับ วันนี้ผมกลับมาขอนแก่นแล้ว...เมื่อวานผมเครียดแล้วก้อปวดหัวมาก ยิ่งกลับมาเจอหน้าคุณกรผมยิ่งรู้สึกผิด
ผมไม่ได้ตั้งใจ ...ผมไม่อยากให้เค้าเสียใจ ถึงยังงัยผมก้อยืนยันว่าผมจะไม่แต่งงาน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก้อตาม
ยังงัยผมก้อต้องแก้ปัญหาเรื่องต่ายให้ได้ และผมหวังว่าคุณกรคงจะไม่รู้เรื่องนี้ก่อนที่ผมจะแก้ปัญหาได้ เพราะถ้าคุณกรรู้เรื่อง..ผมไม่อยากคิดเลยครับ
ว่าเรื่องจะลงเอยยังงัย...ผมไม่อยากให้เค้ารู้ครับ...ผมไม่อยากเสียเค้าไป.....ผมรักเค้าครับ
เรื่องคืนนั้นผมยอมรับว่าผมผิดที่ผมปล่อยตัวให้เมาขนาดนั้น ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องต่ายผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดครับ และผมก้อไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ระหว่างผมกับต่าย ทำไมผมนึกอะไรไม่ออกเลย ถ้าจะบอกว่าผมเมามาก มันก้อไม่น่าใช่
เพราะทุกครั้งที่ผมเมาผมก้อยังพอนึกออกว่าตัวเองทำอะไรลงไป แต่คืนนั้นผมนึกอะไรไม่ออกจริงๆ ยังงัยผมก้อต้องหาคำตอบเรื่องนี้ให้ได้
ผมอาบน้ำแต่งตัว ตั้งใจจะโทรศัพท์ไปหาคุณกร เจอสายที่ไม่ได้รับเป็นสิบๆสาย จากป้าใจ...มันจะอะไรกันนักหนาวะ
ผมเลยตัดสินใจโทรกลับครับ...จะได้เสร็จๆเรื่องกันไป
"ว่างัยป้า..."
"อ้าวแทนเหรอลูก...ลางานแล้วใช่มั๊ย....แล้วจะมาวันไหน นี่ป้ากับพ่อผู้ใหญ่เตรียมงานใกล้เสร็จแล้วนะ"
"เตรียมงาน ....งานอะไร ..ผมไม่เห็นรู้เรื่อง....."
"เอ๊า.....ก้องานแต่งงานที่ป้าโทรบอกแกเมื่อเช้างัย ป้าก้อบอกแล้วงัยว่าป้าหาฤกษ์แต่งงานให้แกได้แล้ว วันที่22เดือนนี้ให้แกลางานได้เลย
ป้าก้อพึ่งบอกกเมื่อเช้านี้เอง"
ชิบหายแล้วครับ.................โทรศัพท์...................เมื่อเช้า.......................คุณกร..................ตายแน่มึงไอ้แทน
ผมรีบวางสายป้าแล้วกดโทรศัพท์หาคุณกรทันทีครับ
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ผมเฝ้ากดอยู่อย่างนั้นเป็นสิบๆครั้ง...คำตอบก้อยังเป็นเหมือนเดิม
ผมตัดสินใจโทรเข้าโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลแจ้งว่าวันนี้คุณหมอธนกรลาป่วยงดออกตรวจหนึ่งวันครับ
ผมจะทำยังงัยดี ...ผมจะไปตามหาคุณกรได้ที่ไหน
ผมตัดสินใจส่งข้อความครับ คุณกร ...ผมขอโทษ...ฟังผมหน่อย..ผมอธิบายได้....
คุณกร...คุณอยู่ทีไหน ..รับโทรศัพท์ผมหน่อย...
คุณกร...ผมรักคุณนะ
ที่รัก...ผมขอ โทษ รับโทรศัพท์ผมหน่อย... ผมอยากอธิบาย
ที่รัก...คุณอยู่ทีไหน
ที่รัก...ผมรักคุณ...คนเดียว
ตอนนี้สี่ทุ่มแล้วครับ...ผมหมดปัญญาไม่รู้จะไปตามหาคุณกรที่ไหนแล้ว ที่โรงพยาบาลที่ไปขึ้นเวรก้อไม่มี ที่บ้านผมลองโทรไปแล้ว ก้อไม่ได้กลับ
ผมลองขี่มอเตอร์ไซด์ออกไปตามหาจนทั่วเมืองก้อไม่เจอรถคุณกรเลยครับ ป่านนี้แล้ว คุณกรคุณไปอยู่ที่ไหน
ผมรู้ครับ..ว่าคุณกรคงจะผิดหวังและเสียใจมาก แต่ผมก้อยังหวังว่าเค้าจะยังฟังสิ่งที่ผมอยากบอก อยากอธิบาย..
.ผมอยากขอโทษ อยากบอกว่าผมเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น อยากบอกให้เค้ารู้ว่าผมรักเค้ามากแค่ไหน
แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะยังมีโอกาสได้บอกสิ่งที่ผมอยากบอกเค้าอยู่อีกมั้ย
ทีรัก ...คุณไปอยู่ที่ไหน ...ผมขอโทษ ...ผมผิดไปแล้ว ผมยินดีทำทุกอย่าง ผมขอเพียงแค่คุณยกโทษให้ผมก้อพอ
ทำไปโดยไม่คิด ถ้ารู้ว่าเป็นยังนี้ฉันคิดว่าคงไม่ทำ
เธอคงแคร์ฉันมาก เพราะอย่างนั้นใช่มั๊ย ถึงทำให้เธอเจ็บช้ำ
ก็รู้ว่าฉันเช่นกัน แค่เห็นเธอเป็นยังงั้นโลกนี้ก็พลัน…มืดมน
ฉันจะเป็นเช่นไร ถ้า..บนโลกใบนี้ไม่มีเธออยู่…สักคน
ฉันไม่ทำอีกแล้วได้ไหม ต่อไปฉันจะไม่ทำอย่างนั้น
เพียงสักครั้งให้เธอได้โปรดฟังคำนี้
ฉันอยากจะขอโทษ อย่าโกรธฉันเลยได้ไหม
ฉันอยากจะขอโทษ แค่เธออภัยให้ฉัน
ฉันอยากจะขอโทษ ใช่เพียงพูดไปเท่านั้น
คำว่าขอโทษนั้นมาจากใจ
ก็รู้ว่าฉันเช่นกัน แค่เห็นเธอเป็นยังงั้นโลกนี้ก็พลัน…มืดมน
ฉันจะเป็นเช่นไร ถ้า..บนโลกใบนี้ไม่มีเธออยู่…สักคน
ฉันไม่ทำอีกแล้วได้ไหม ต่อไปฉันจะไม่ทำอย่างนั้น
เพียงสักครั้งให้เธอได้โปรดฟังคำนี้
ฉันอยากจะขอโทษ อย่าโกรธฉันเลยได้ไหม
ฉันอยากจะขอโทษ แค่เธออภัยให้ฉัน
ฉันอยากจะขอโทษ ใช่เพียงพูดไปเท่านั้น
คำว่าขอโทษนั้นมาจากใจ
เช้าวันนี้คุณกรก้อยังไม่กลับมา และผมก้อยังไม่สามารถติดต่อคุณกรได้เหมือนเดิม ผมลองโทรหาคุณกรอีกครั้ง คราวนี้ปิดเครื่อง
ผมเลยตัดสินใจฝากข้อความ
"คุณกราผมขอเวลาไปเคลียร์เรื่องทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วพรุ่งนี้ผมจะกลับมาเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณฟังทั้งหมด"
"ผมรักคุณนะครับ"
จากนั้นผมก้อขึ้นรถกลับบ้านครับ พอไปถึงผมก้อจเอป้ากำลังจัดเตรียมอะไรๆดูวุ่นวายมากครับ
"อ้าวแทน...มาแล้วเหรอลูก..มาเร็วดีจริง...ดีๆจะได้มีเวลาเตรียมตัว "
"ป้า..ผมจะมาบอกว่าผมไม่แต่ง...ป้าไม่ต้องเตรียมงานอะไรทั้งนั้น"
"แกจะพูดอย่างนี้ได้ยังัย แกมีอะไรกับเค้าแล้ว แกก้อต้องรับผิดชอบเค้าสิวะ"
"ผมไม่แต่ง...ผมจะไปพูดกับต่ายให้รู้เรื่อง..."
จากนั้นผมก้อรีบขี่รถไปบ้านต่ายทันทีครับ ไปถึงก้อเจอต่ายอยู่ที่บ้านพอดีครับ
"ต่าย...พี่มีเรื่องจะคุยด้วย"
"อุ๊ย...พี่แทน...มาแล้วเหรอ พี่แทนจะคุยอะไรกับต่ายจ๊ะ ไปคุยกันในห้องมั๊ย"
"ไม่...คุยที่นี่แหละ เรื่องคืนนั้นต่ายแน่ใจเหรอว่าเรามีอะไรกันจริงๆ"
"แน่ใจสิ ทำไมพี่แทนถามอย่างนั้นหละจ๊ะ"
"พี่ไม่เชื่อว่าพี่จะมีอะไรกับเธอได้ยังงัย ในเมื่อพี่เป็นเกย์ พี่ชอบผู้ชาย คนที่พี่รักก้อเป็นผู้ชาย"
"อะไรนะ...พี่ว่าอะไรนะ"
"พี่บอกว่าพี่เป็นเกย์ "
"ไม่จริง ต่ายไม่เชื่อ..เมื่อก่อนเรายังเคยมีอะไรกันเลย"
"นั่นมันเมื่อก่อน...ตอนนี้ไม่ได้แล้ว"
"ไม่จริง...ต่ายไม่เชื่อ"
ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับต่ายไอ้ปืนก้อไม่รู้มาจากไหนครับ รี่เข้ามาชกผมโดยไม่ทันตั้งตัวครับ
"ไอ้แทน..มึงเป็นชู้กับเมียกรู"
"ไอ้ปืนมึงฟังกุก่อนสิวะ...กรูไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น"
"กรูไม่เชื่อ.."จากนั้นมันกับผมก้อต่อยกันแบบไม่ยั้งเลยครับ
"หยุด...หยุด..เดี๋ยวนี้นะ พี่ปึน...พี่แทน..หยุดเดี๋ยวนี้นะ" น้องต่ายก้อเข้ามาแยกผมกับไอ้ปืนออกจากกันครับ
"ไม่ต้องทะเลาะกัน...ชั้นไม่ใช่เมียใครทั้งนั้นแหละ ผัวชั้นจริงๆอยู่กรุงเทพโน่น"
"ชั้นไม่เอาพวกตุ๊ดพวกเกย์แถวนี้มาทำผัวหรอก โธ่เอ๊ย...เห็นหล่อๆเท่ห์ ที่แท้ก้อ......"
"มิน่าหละ ยั่วซะขนาดนั้นมันก้อยังไม่ทำอะไร พึมพำบ้าบออะไรก้อไม่รู้ไม่ใช่คุณกร...ไม่ใช่คุณกร ...."
"โธ่เอ๊ย....เมื่อก่อนออกจะเจ๋ง เดี๋ยวนี้กลายเป็นเกย์...เป็นตุ๊ด ...เชอะ"
"ส่วนแก...ไอ้พี่ปืนนอนด้วยกันครั้งเดียว ชั้นไม่นับว่าแกเป็นผัวชั้นหรอก"
"ไปกลับไปกันได้แล้ว,,,ชั้นจะกลับไปหาผัวชั้นที่กรุงเทพ"
ผมกับไอ้ปืนยืนอึ้งอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ฟังน้องต่ายพูดครับ
แต่ยิ่งอึ้งมากขึ้นเมื่อมาจากไหนไม่รู้ครับ....รี่เข้ามาตบหน้าลูกสาวแกแบบไม่ให้ตั้งตัวเลยครับ
"อีลูกเวร....ใครสั่งใครสอนให้แกเป็นแบบนี้ห้ะ"
"พ่อตบหนูทำไม...หนูจะเป็นแบบไหนก้อเรื่องของหนู ทีพ่อ...ยังมีเมียเป็นสิบๆคนได้เลย ทำไมหนูจะมีผัวเป็นสิบๆคนไม่ได้"
"ฮึ๊ย........อีลูกเวร"
"ลุงผู้ใหญ่งั้นงานแต่งงานผมเป็นอันยกเลิกนะครับ "ผมรีบพูดแทรกจะได้รีบๆไปครับ
เออ...
งั้"นผมลากลับนะครับ....ลุง"
"ส่วนน้องต่ายพวกพี่อยากจะบอกว่า พวกพี่ก้อไม่อยากได้ผู้หญิงแบบน้องเป็นเมียเหมือนกันครับ...."
"ไปปืนกลับ...."
จากนั้นผมกับไอ้ปืนก้อขี่รถกลับมาครับ
"เฮ้ย...ปืน อย่าคิดอะไรมากเลยนะ กับแค่ผู้หญิงมั่วๆคนเดียว"
"อือ...แต่กูไม่อยากเชื่อเลยหวะ"
"เชื่อเถอะมึง.....เค้าเป็นแบบนี้มานานแล้ว"
"เออ..งั้นกรูรีบกลับก่อนนะ"
"มึงจะรีบไปไหนของมึง"
"กรูจะรีบไปเคลียร์กับที่รักกรู"
"เออๆ...โชคดีแล้วกันมึง..."
"เออ....กรูไปนะ"
เฮ้อ...ผมรู้สึกโล่ง เหมือนยกภูเขาออกจากอก อยากรีบไปหาคุณกรเร็วๆจังเลยนะ
ที่รัก....รอผมนะ ผมกำลังจะไปหาคุณแล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนหน้า....ทางแยก...หรือ...แยกทาง
เป็นตอนจบแล้วนะคะ
อะ..อะ...จบจริงๆ
แต่จบ part แรกค่า