หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13)

[jjuboy]

 
อย่างนี้ต้องฉลองงงงงงงงงงงง......

[bakanishi1]

โอะโอ ...

คุณน้องแรงเหมือนกันหนิหว่า

แต่ผ่านด่านพี่เซฟให้ได้ก่อนเหอะ

แหม้แต่ตอนท้าย ๆ  ก็นะ

[JJHJJH]

ในที่สุดพี่เซฟก็เป็นของเลิฟโดยสมบูรณ์แล้ว

เย้ๆๆๆ
+ ฉลองจ้า

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

จัดไปอย่าให้เสีย

เรื่องNCนี่มันต้องฝึกบ่อยนะมันถึงจะพลิ้วอ่ะตัวเอ๊งงงงง มีบ่อยๆเลยยิ่งดี

คนอ่านหื่นได้อีก

[Safina_safe]

 :jul1:โอ๊ย เลือดเกือบหมดตัว

แต่แอบน่ารักไปในตัว

[masterdummy]

เป็นฉากเรทครั้งแรกที่เราอ่านแล้วซึ้งกับความรักมากเลยค่ะ

เพราะส่วนมากฉากเรทเราอ่านแล้วมีแต่เลือดพุ่ง

อันนี้ก็เลือดพุ่งอ่ะแต่ก็ซึ้งในความรักของทั้งสองคน

ปล.เดี๋ยวไปลองเสิรช์ How to be ‘รับ’ บ้างดีกว่า

คิคิคิ 

[Oo๐FosfoggY๐oO]

พี่เซฟน้องเลิฟทำคนอ่านละลายเลือดหมดตัวไปแล้วน้า

ดีนะเรามีคลังเลือดสำรองกันไว้ก่อนแล้ว

แต่แบบน้องเซย์คะ ความคิดเด็กอ่ะไม่ชอบเลย อยากได้อะไรก็ต้องได้แต่ถ้าได้มาแล้วเชื่อว่าไม่นานก็เบื่อตามนิสัยใช่มะ ดังนั้นอย่ามาอยู่กับน้องเลิฟของพี่เซฟนะ ชิ่วๆ

[K2KARN]

โอ้ย ตอนนี้หลากหลายจริงๆ
พี่เซฟที่ดูนิ่งๆคนนั้นกลายเป็นคนขี้หวงไปแล้ว
แต่ชอบมากๆ ;'))

แล้วก็ฉากนั้น ,, อ่อยกรี๊ด ฮ่าๆ

[uknowvry]

 
พี่เซฟแอบวางแผนชวนทะเลาะป่ะเนี่ย
555

[สมุนไพร]

จุ๊กกรู้ววว

[vvivy]

+1ให้คุนพี่ สมกับการรอคอยมากกกค่า...

พี่เซฟน่ารักอ่ะ...แต่นู๋เลิฟน่ารักกว่า

ปล. เพิ่งได้ออนเลยค่ะพี่Mercy...เพิ่งสอบเสร็จเมื่อวานเองค่า..ยังไงไว้คุยกันนะคะ คิดถึงๆค่ะ Take Careค๊าบ

[RAKDEK_KA]

มันรู้สึกว่าอ่าแล้วมัน จุ้นๆ ดุ้นๆ ไงไม่รู้อ่ะ ต้องฝึกปรือฝีมืเขียน NC บ่อยๆๆ แล้วมันจะพลิ้วอย่างเค้าจริงๆ อะแหละ 

มันต้องเขียนเยอะๆ บ่อยๆ   เดี่ยวมันดีเอง    ไอที่กล่าวไปทั้งหมดนั้นก็จะบอกว่า ให้เขียนฉากพิสดารเยอะนั้นเอง 

[appletree]

ฉากที่ทุกคนรอคอย 5555555555
เปนกำลังใจให้ค้าบบบบบบ 

[DexTunG]

 

[peppier]

สมกับการรอคอยจริง ๆ  อ่ะแหละ

เลือดกระชูดด '   

[Mercy]

สวัสดีค่าทุกคน

ในที่สุด...น้องเลิฟของเรา...ก็เสียจิ้นแล้ว!!!!

ไม่รู้ว่าจะชอบกันไหมนะคะ...แบบว่าเพิ่งเคยเขียนอะไรวาบหวิว ขนาดนี้เป็นครั้งแรก

เขาว่ากันว่าถ้าจะพริ้วก็ต้องฝึกบ่อยๆ ...

วันนี้ก็เลยลองฝึกอีกเที่ยวนึง...

ชอบไม่ชอบก็ บอกกันได้เน้อ...


ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ เม้นท์คุยกันบ้างนะคะ...


+++++++++++++++++++++++


tutu : ขอบคุณค่าาาาา กอดดดดด
Little Devil : ขอบคุณสำหรับ PM คำผิดนะคะ มากมายเลยทีเดียว
i love u {knt} : งั้นเราก็ต้องเก็บเงียบไว้ไม่ให้น้องโรสรู้ค่ะ ช่วยๆ กันปิดเป็นความลับนะ
fkjj : ท่าทางไอ้น้องเซย์จะโดนรุมกินตรีนนน เพียบนะเนี่ย
Ayame : มือใหม่จริงๆ ค๊าบบบ !!!
maxtorpis : ขอบคุณมากๆ ค่ะ กอดดดดดด
n2 : ไว้ตอนต่อๆ ไปให้น้องเลิฟรุกบ้างดีกว่านะ ฮ่าๆๆๆ
*-*คาเมะ*-* : ชอบเม้นท์คุณ คาเมะอะ สั้นๆ แต่ได้ใจมาก พี่เซฟแม่งเชี่ยวส่วนตัวไม่เกี่ยวกับผู้เขียนจริงๆ นะ ฮ่าๆ
anajulia : คุณนุ่น...เค้ารอตัวป่วนกะพี่ฟ้าอยู่นะ (ทวงกันข้ามนิยายเลยดีมะ) ฮ่าๆ ส่วนอิน้องเซย์ ค่อยๆ ดูไปนะคะ ว่าไอ้เด็กนี่จะได้กินตรีนพี่เซฟไหม
fuku : เออ เนอะ หลายคนสงสัย จนคนเขียนเริ่มสงสัยแล้วนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ ไม่หรอก พี่เซฟมันโมโหจริงค่ะ
sayhi11 : ทำทุกวันน้องตายแน่ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
♥a2k♥ : งั้นก็ต้องลุ้นไม่ให้พี่เซฟแกทำให้น้องเสียใจอีก
Phelyra : พี่เซฟแกพลิ้วเนอะ แอบศึกษามาเยอะ
kitty : ขอบคุณค่าาา
ujen : ไอค่อนสื่อความหมายจริงๆ ค่ะ ฮ่าๆ
PEENAT1972 : ป้าขา ขอบคุณค่า มาจุดพลุให้ แถมบวกด้วย จ๊วบบบป้า สิบที
ChiOln : เรียบร้อยโรงเรียนเซฟไปเลยค่ะ
sogood : ฮ่าๆๆ ขอบคุณค่า..ไว้จะฝึกฝนบ่อยๆ ให้เป็นมือเก๋านะ..
liTTle.SaLapaO : เราต้องอย่าให้สุดที่รักรู้ค่ะ...พี่คิวช่วยได้ (มั้ง) คะเรื่องนี้
bbyuqin : ขอบคุณที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในการส่งตัวน้องอย่างเป็นทางการค่ะ ฮ่าๆๆๆ
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณที่ชอบบทอัศจรรย์ใจของพี่นะคะน้องกระต่าย...ขอบคุณอีกสิบที สำหรับคำผิด (ตอนนี้เยอะเกินอะ มัวแต่ดูซีรีย์ supernaturalติดงอมแงม โพสต์ไปดูไป)
Yunatsu : พี่เซฟแกทั้งแอบไปศึกษาทั้งไปแอบหาอุปกรณ์มาพร้อมค่ะ...
pooinfinity : ขอบคุณที่ชอบค่า..ส่วนน้องเซย์นี่ รอคนมาปราบนะคะ..ใจเย็นๆ ค่ะ ไม่แน่ ไอ้น้องเซย์อาจได้กินตรีนพี่เซฟจนอิ่มก็ได้นะเออ
ferly : ขี้อ้อนจนน่าหยิกเนอะ!!! เขียนไปแล้วรู้สึกหมันไส้น้องนิดๆ มันดี๊ด๊า มาก
SoN : คุณ SoN หายไปนานเลย...ขอบคุณค่า
jjuboy : ฉลองๆๆๆ เอ้า!!! เฮ้...
bakanishi1 : น้องไหนแรงคะ น้องเซย์ชิมิ...แต่ไอ้น้องเลิฟของเราก็ใช่ย่อยค่ะ...
JJHJJH : ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟตกเป็นของน้องซะแล้ว..
jiBtar : จิ๊บจ๋า..แค่นี้คนเขียนก็จะแย่แล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ เหนื่อยยิ่งกว่าไปวิ่งรอบสนามหลวงมาเลยค่ะ แค่เขียน NC น่ะ
Safina_safe : ฮ่าๆๆ เลือดท่วมกันเลยทีเดียว ขอบคุณนะคะ
masterdummy : ขอบคุณที่ชอบ NC ของเรานะคะ...ว่าแต่ เสิร์ทเจอไหมคะ How to be รับ  น่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
Oo๐FosfoggY๐oO : แสดงว่าเก็บเลือดสำรองไว้เพียบเลยใช่ไหมคะ...ไว้ใช้ในการนี้เฉพาะเลยอะดิ อิอิ
K2KARN : พี่เซฟเปลี๊ยนไป่...
uknowvry : ฮ่าๆๆๆ เปล่าวางแผนน้า พี่เซฟแกโมโหหึงจริงๆ
สมุนไพร : ฮ่าๆๆๆๆ จุ๊กกรู้ววว
vvivy : ขอบใจจ้าาาา...ขนาดสอบยังแว๊บมาอ่านเลยนะเนี่ย...พวกป.โทเขาสอบกันบ๊อยบ่อยเนอะ...คิดถูกแล้วที่ไม่เรียนต่อ..โหะๆ หรือเราแอบขี้เกียจเองวะเนี่ย
RAKDEK_KA : ฮ่าๆๆ จะพยายามนะคะ ขอบคุณค่า แต่มาบ่อยๆ นี่คนเขียนอาจจะจมกองเลือดตายได้
appletree : ขอบคุณค๊าบบบ
DE SaiKuNee : ฮ่าๆๆ ขอบคุณค๊าบบบ เลือดกระฉูดเลยเหรอ
peppier : ขอบคุณค่าาา เก็บเลือดไว้ตอนต่อๆ ไปด้วยเน้อ...


+++++++++++++++++++++++



ตอนที่ 27 คะแนนแห่งชีวิต (NC อีกครั้ง) 28/04/10


เธอเป็นคะแนนเป็นรางวัลและเป็นเหมือนดังของขวัญ...


เสียงเพลงเพราะแว่วหวานที่ดังมาจากกีตาร์ตัวโปรดของผมที่ไม่ค่อยจะได้เล่นเท่าไหร่นัก ถูกหยิบขึ้นมาดีดเป็นทำนองเพลงคุ้นหู กับเสียงคนร้องฮึมฮัมที่แม้จะเบาๆ แต่แค่นี้ก็เพราะแล้ว...


ใช่ครับ...คนที่นั่งดีดกีตาร์ชิลล์อารมณ์อยู่นั้นคือเลิฟของผม...ส่วนผมน่ะเหรอ...เพิ่งตื่นครับ ตื่นเพราะเสียงดนตรีเบาๆ ที่ลอยมาปลุก...ผมลืมตาขึ้นมามองก็เห็นน้องนั่งหันข้างอยู่ตรงปลายเตียงของผม...น้องใส่เสื้อยืดที่คงค้นๆ มาจากตู้เสื้อผ้าในห้องเพราะกระเป๋าเสื้อผ้าของน้องยังอยู่ในรถของผม...แต่คงจะแจ็คพ็อตเจอเสื้อตัวใหญ่ ปกติผมก็ตัวใหญ่กว่าน้องอยู่แล้ว แต่เสื้อตัวนี้ผมมักจะใส่นอนเพราะเป็นเสื้อที่เพื่อนผมซื้อมาฝากจากต่างประเทศ แต่ดันซื้อไซส์มาผิดใหญ่กว่าตัวผมมากก็เลยไม่สามารถใส่ในชีวิตประจำวันได้...


เสื้อที่น้องใส่เลยดูรุ่มร่าม ไหล่ตกมาจนเห็นหัวไหล่นวลที่ผมเฝ้าพรมจูบไม่ห่างอยู่เมื่อคืน...เลื่อนสายตาลงมาที่เรียวขาขาวๆ ที่โผล่พ้นเสื้อ...ผมจินตนาการได้เลยว่าภายใต้เสื้อที่คลุมอยู่นั้น ช่วงล่างปราศจากสิ่งใดแน่นอน...เพียงคิดแค่นี้ใจผมก็เต้นแรง เลือดลมสูบฉีด วิ่งพล่านไปทั่ว จนไปหยุดอยู่ที่จุดยุทธศาสตร์กึ่งกลางลำตัว...ยิ่งเช้าๆ แบบนี้ อะไรที่มันขึงขังเป็นประจำอยู่แล้ว ยิ่งปลุกลุกขึ้นมาได้ไม่ยาก...


น้องยังคงไม่รู้ตัวว่าโดนผมลวนลาม โลมเลียทางสายตาอยู่...ผมนอนดูอากัปกริยาของน้องที่กำลังนั่งเล่นกีตาร์อยู่อย่างสบายอารมณ์...แสงแดดสาดทอส่องกระทบร่างของน้อง สายตาของน้องมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างที่เปิดม่านทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน....น้องยกมุมปากยิ้ม ผงกหัวนิดๆ ตามจังหวะ...ผมอดที่จะยิ้มกว้างไม่ได้กับภาพตรงหน้า น้องดูน่ารัก อบอุ่น และอ่อนหวาน...ยิ่งคิดย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ผมก็อดใจเต้นแรงไม่ได้...


ณ ตอนนี้ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่า ผมเป็นเจ้าของน้องโดยแท้จริง...ความหวงแหน และความรู้สึกอยากปกป้องเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว โดยเฉพาะ ‘ความรัก’ ที่มันอัดแน่นคับจนล้นออกมามากมาย...เลิฟของผมเป็นเหมือนลำธาร...ลำธารน้ำใสที่แค่นั่งมองก็สบายใจ สายน้ำไหลเอื่อยๆ บริสุทธิ์ สดใส หากได้ลองดื่มน้ำในลำธารก็จะรู้ว่า หวานหอม ชื่นใจ ยิ่งดื่มยิ่งกระหาย ยิ่งดื่มยิ่งไม่รู้จักพอ แถมยังดึงดูดให้อยากกระโจนลงไปแหวกว่ายตามสายน้ำฉ่ำเย็นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...


ฟอดดดดดดดดดดดด...


“คนดี...ตื่นนานแล้วเหรอครับ...หืมม์” ผมค่อยๆ ลุกขึ้นเข้าไปโอบน้องจากด้านหลัง อดที่จะหอมแก้มนุ่มไม่ได้ ก่อนที่จะนั่งซ้อนหลังน้อง วางคางลงบนไหล่มน มือทั้งสองก็สอดกอดเอวคนตัวนิ่มไว้อย่างหลวมๆ ที่รักของผมสะดุ้งนิดๆ แต่พอรู้ว่าเป็นผมก็เอนแผ่นหลังแนบชิดอกของผมไว้ทั้งตัว ในขณะที่มือก็ยังคงกอดกีตาร์ไว้อยู่...


“นานจนร้องเพลงจบไปหลายเพลงแล้ว...คนขี้เซาก็ยังไม่รู้สึกตัวสักที” เลิฟพูดจบก็หันหน้ามาจุ๊บแก้มผมเบาๆ ยกมือซ้ายขึ้นมาลูบแก้มผมช้าๆ แล้วยิ้มให้แบบน่ารัก...คงกำลังอ้อนผมอยู่ครับ


“เมื่อคืนมีความสุขไหมครับ” ที่รักยิ้มตอบผมแบบเขินๆ พอได้ยินคำถามจากผม


“ครับ...เลิฟมีความสุขมากๆ...แต่...เออ...พี่เซฟล่ะครับ...มีความสุขไหม...คือ...เลิฟ...เลิฟทำอะไรไม่ค่อยเป็นเลย...กลัวพี่เซฟจะไม่มีความสุข” เลิฟของผมทำหน้าตากังวลนิดๆ


“คนเก่ง...พี่มีความสุขที่สุดในโลกเลยรู้ไหมหืมม์...เลิกทำหน้ากังวลได้แล้ว...แค่นี้พี่ก็แทบจะสำลักความสุขตายอยู่แล้ว...พี่รักเลิฟนะครับ...ที่สุดในโลกเลยนะรู้ไหม” ผมบอกน้องแบบอ้อนๆ หน่อย ไม่น่าเชื่อนะฮะว่าความรักจะทำให้ผมกลายเป็นคนกล้าแสดงออก ได้ขนาดนี้ ผมอยากทำทุกอย่างให้เลิฟของผมมีความสุขครับ


“เลิฟก็รักพี่เซฟนะฮะ...ว่าแต่พี่เซฟอะ...ทำไม...อืม...ดูเชี่ยวชาญจังเลยอะเรื่องเมื่อคืนน่ะ นี่อย่าบอกนะว่าแอบไปทดลองกับใครมาก่อนรึเปล่า...หะ!!!”


“โถ่!!! ที่รัก ของอย่างนี้มันก็เป็นมาตามสัญชาตญาณนั่นแหละครับพี่จะไปทดลองกับใครล่ะ...ก็..แหม...สารภาพก็ได้ว่าแอบดูหนังโป๊ แล้วก็อ่านๆ พวกเว็บเกย์มานิดหน่อย แล้วก็ไปหาซื้ออุปกรณ์จำเป็นมาไว้รอวันนี้โดยเฉพาะ พี่เปล่าแอบไปทำกับใครจริงๆ นะ...เมียพี่ดุจริงเว้ย” จุ๊บ!!! ผมจูบปากน้องเบาๆ ...คงไม่ต้องให้หมอดูมาฟันธง ผมว่าอนาคตผม ‘กลัวเมีย’ ชัวร์!!!!


“.............................” ที่รักผมยิ้มเขินๆ สงสัยคงเขินคำว่าเมียแน่เลย...ก็จริงอะ คราวนี้สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำแล้วครับ


“ของแบบนี้มันต้องฝึกบ่อยๆ ถึงจะมีพัฒนาการที่ดีนะครับ...เพราะฉะนั้น เราควรใช้สองวันที่เหลือให้คุ้มค่านะ”


“บ้า...ใครจะทำทุกวัน เจ็บจะตาย...เหนื่อยด้วย”


“แต่ก็มีความสุขใช่ไหมล่ะ”


“อืม” แก้มแดงเชียวครับ สงสัยจะเขินนะเนี่ย


“คนเก่งของพี่เซฟ กลายเป็นคนขี้อายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...ว่าแต่...ร้องเพลงให้พี่ฟังซักเพลงซิครับ นะ นะ พี่อยากฟังแฟนพี่ร้องเพลง”


“ก็ได้ฮะ...แต่พี่เซฟกอดซะแน่นขนาดนี้ เลิฟเล่นไม่ถนัดอะ” ผมเลยคลายอ้อมกอดน้องออกนิดหน่อย แต่ยังคงนั่งโอบน้องอยู่ท่าเดิม เลิฟก็ขยับตัวเล็กน้อยตั้งท่าทางที่ถนัด ก่อนจะเริ่มดีดกีตาร์ ขึ้นอินโทรเพลงคุ้นหู...


“เพลงนี้...เลิฟให้พี่เซฟนะ ฟังให้ดีๆ นะฮะ”

ทุกๆ ครั้งที่ฉันใกล้ ทุกๆ ครั้งที่ได้พูด ทุกๆ ครั้งที่พบกับเธอ
จิตใจข้างในของฉันก็รู้สึกได้เสมอ ว่าเธอมีความหมายเท่าไร

ยิ้มของเธอแค่ครั้งหนึ่ง หัวเราะของเธอแค่ครั้งหนึ่ง เธอรู้ไหมมีค่าแค่ไหน
หมื่นพันฉันจะสะสมทุกอารมณ์ เก็บเอาไว้ เติมใจในวันที่ต้องการ

 ให้เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่เติมให้ชีวิตฉันสวยงาม
ไม่ว่าหันหน้าไปทางไหน ก็พบว่ามีแต่ความอ่อนหวาน
เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน
ขอแค่มีเธออยู่ตรงนี้ฉันยอม ไม่มีใครตลอดกาล

เสียงน้องเพราะมาก กังวานใส พร้อมกับเพลงรักที่น้องบอกว่ามอบให้ผม ความหมายของเพลงนี้ ทำให้ผมยิ้มแก้มแทบปริ ทุกเสียงที่เปล่งออกมา มันถูกส่งมาพร้อมกับความรัก ผมสามารถสัมผัสได้ ทุกๆ ทำนอง ทุกๆ เนื้อเพลง แทนความรักที่น้องต้องการจะสื่อถึงผม และยิ่งทำให้ผมรู้ว่า ผมเป็นคนสำคัญของน้องมากแค่ไหน...

เล็กหรือน้อยฉันก็เก็บ เยอะไม่เยอะฉันก็เก็บ ไม่ว่าเธอมีค่าแค่ไหน
หมื่นพันฉันจะสะสมทุกอารมณ์ เก็บของเธอไว้ เติมใจในวันที่ต้องการ

ให้เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่เติมให้ชีวิตฉันสวยงาม
ไม่ว่าหันหน้าไปทางไหน ก็พบว่ามีแต่ความอ่อนหวาน
เป็นคะแนนเป็นรางวัล และเป็นเหมือนดังของขวัญ ที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน
ขอแค่มีเธออยู่ตรงนี้ฉันยอม ไม่มีใครตลอดกาล
ฉันยอม...ไม่มีใคร...ตลอดกาล

“พี่เซฟเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตเลิฟนะครับ ทุกๆ รอยยิ้ม ทุกๆ ความรักที่พี่ถ่ายทอดให้เลิฟ มันเป็นความอ่อนหวาน เป็นความสวยงาม เลิฟรักพี่เซฟนะ เลิฟจะเป็นของพี่ตลอดไป จนกว่าพี่จะเบื่อเลิฟ...”


“พี่จะไม่มีทางเบื่อเลิฟ...ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่รักพี่ ขอบคุณที่อดทนทุกอย่างเพื่อสอนให้พี่ได้รู้จักความรัก เลิฟเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตพี่ เป็นรางวัลของพี่...ขอบคุณนะครับ”


ผมใช้สองมือประคองใบหน้าของเลิฟ ก่อนที่จะก้มลงจูบริมฝีปากบางที่คุ้นเคย...น้องจูบตอบผมเหมือนจะเป็นการช่วยยืนยันว่า...เชื่อในสิ่งที่ผมพูด


จากจูบที่อ่อนหวาน ก็รุนแรงขึ้นตามอารมณ์...ผมหยิบกีตาร์จากมือน้อง วางลงข้างๆ เตียง ก่อนจะช้อนใต้วงแขนของน้องยกตัวให้หันหน้ามาคร่อมตัวผม แล้วเราก็เริ่มจูบกันอย่างดุเดือด...เหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมายังไม่พอ...จูบของเราเลยโหยหาซึ่งกันและกัน ลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัดกันไปมา...


ริมฝีปากของผมบดเคล้าคลึงกลีบปากนุ่ม มือก็สอดประคองท้ายทอยตรึงให้น้องได้รับจุมพิตผมอย่างแนบแน่น อีกมือหนึ่งก็รั้งเอวน้องให้เข้ามาชิดตัวไปตลอดร่าง มือของน้องยกขึ้นมาทาบวางบนอกเปลือยของผมที่ไม่ได้สวมใส่เสื้อตั้งแต่เมื่อคืน...


ผมเลื่อนมือจากเอวลงไปลูบไล้เรียวขาอย่างเชื่องช้า เลาะเรื่อยขึ้นมาจนถึงสะโพกกลมใต้เสื้อยืดตัวโคร่ง...และผมก็เดาถูก!!! ภายใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ของผม ไม่มีอะไรปกปิดผิวบางอีกเลย


“ให้พี่ได้รักเลิฟอีกครั้งนะครับ” ผมกระซิบแนบริมใบหู ประทับริมฝีปากร้อนๆ แตะแต้มลงไป


“............................” น้องไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่พยักหน้านิดๆ เพียงแค่นี้ก็เป็นเหมือนสัญญาณที่ทำให้ผมแทบกระโจนเข้าใส่น้อง


เลิฟของผมเงยหน้าขึ้นเปิดรับริมฝีปากร้อนที่เลื่อนลงมาตามลำคอขาว ไม่นานเสื้อยืดก็ถูกดึงผ่านศรีษะ เหลือเพียงร่างเปล่าเปลือย...ฝ่ามือของผมลูบไล้ผิวเนียนทั่วร่าง ก่อนจะหยุดอยู่ตรงปลายยอดอก นิ้วโป้งทำหน้าที่วนไล้รอบปลายยอดแผ่วเบา น้องขนลุกเกรียวขึ้นมาทันที


ผมเอนตัวเลิฟลงกับที่นอน ก้มหน้าลงไปจูบหน้าผากมนก่อนที่จะเลื่อนมาหยุดตรงตุ่มประสาทที่ไวต่อความรู้สึก ครอบปากลงดูดดึง...เลียวน...เร็วและแรง


“อ๊ะ....อ๊า...อืม...อ่ะ...” เสียงหวานๆ ของที่รักผมครางแผ่วเบา แต่ต่อเนื่อง ผมจงใจเพิ่มน้ำหนักของลิ้นตัวเองเลียบดขยี้ ยอดอกของน้อง จนทำให้เสียงคราวแผ่วเบาในตอนต้นค่อยๆ ดังขึ้นตามน้ำหนักลิ้น...


มือเล็กของน้องลูบไล้ เคลื่อนไปทั่วแผ่นหลังของผม มืออีกข้างก็โอบรอบคอ...ผมบดเบียดความแข็งแกร่งกลางลำตัวเข้ากับกึ่งกลางของน้อง...น้องเองก็เริ่มที่จะเรียนรู้ และปล่อยตัวตามสัญชาตญาณของความต้องการ...ที่รักของผมยกสะโพกขึ้นรับผมที่บดลงมา น้องแอ่นรับอัตโนมัติแถมยังเบียดตอบอย่างร้องแรง...


“ซีดดดด...อ๊ะ...อืม...ที่รัก...เก่งมาก...คนดี....อ๊าห์” แก่นกายผมแข็งกร้าว อึดอัด จนปวดร้าว ผมต้องการน้อง ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวของน้องจนแทบจะทนไม่ไหว


ผมจับข้อพับเข่าของน้องขึ้นมาเกาะเกี่ยวบนสะโพก มือเอื้อมไปบนหัวเตียงหยิบอุปกรณ์ในการช่วยลดทอนความเจ็บให้น้อง ก่อนจะค่อยๆ บีบป้ายลงบนช่องทางแดงสด ที่ยังคงช้ำจากเมื่อคืน...น้องอาจจะยังคงเจ็บอยู่ แต่ผมเองก็ปวดแทบแย่แล้วเหมือนกัน แต่ผมเองก็เป็นห่วงน้องมากกว่า ถ้าหากน้องยังเจ็บ ผมจะหยุด...


“เลิฟครับ...ยังเจ็บอยู่ไหม... มันช้ำๆ...เจ็บมากไหมคนดีหืมห์...พี่ว่าพี่หยุดดีกว่า” ถึงผมจะทรมานแทบทนไม่ได้ แต่ถ้าที่รักผมเจ็บมากผมก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน...


“นิดหน่อยฮะ...แต่....เลิฟ....ตะ...ต้องการ...พี่ครับ...นะครับ...เข้ามาหาเลิฟ....ได้ไหม” หน้าน้องเซ็กซี่มากๆ ครับ ปากฉ่ำ หน้าแดง และตาปรือๆ....ใครเจอแบบนี้เข้าไป ถ้าทนไหวก็บ้าแล้วครับ...ผมก้มลงไปจูบหนักๆ บนหน้าผากของน้อง ก่อนที่ช่วงล่างจะค่อยๆ เลื่อนไถลเข้าสู่ความเร่าร้อนอย่างช้าๆ


ผมกัดฟันแน่น...เมื่อเข้าไปจนสุด ก้มลงไปจูบน้องอีกครั้ง พร้อมๆ กับค่อยๆ ขยับเขยื้อน เข้าออกช้าๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะเร็วแรง...ผมประสานมือเข้ากับน้องแน่น และยกแขนของน้องขึ้นเหนือศีรษะเมื่อเร่งจังหวะเร็วขึ้น น้องเริ่มเรียนรู้ตามธรรมชาติ เพราะคนเก่งของผมเกี่ยวกระหวัดเรียวขารอบเอวผมแน่น เปิดทางให้ผมเขาฝากฝังลึกลง....


“ละ....เลิฟ....อ๊ะ....เลิฟ....มะ.....ไม่....ไหว...อ๊า....แล้ว...อาห์” ผมยิ่งเร่งเร้าทั้งมือที่กอบกุมอยู่ที่แก่นกลางของน้อง และเร่งจังหวะของตัวเอง


ไม่นานความอุ่นร้อน ก็กระจายตัวพร่างพราย พร้อมกับร่างกายของน้องที่กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยหยาดแห่งความรักออกมามากมาย...


ผมจูบน้องอีกที และอีกที อย่างไม่รู้จักเบื่อ จนน้องเริ่มดันไหล่ผมเบาๆ เป็นเชิงประท้วง เมื่อผมปล่อยริมฝีปากของน้องให้เป็นอิสระ เลิฟของผมก็หอบหายใจจนตัวโยน...



“ครั้งนี้ให้พี่กี่คะแนน” ผมถามน้องหลังจากที่ผมอุ้มน้องเข้าไปอาบน้ำ และออกมานอนกอดกันอยู่บนเตียง


“อืม...ให้เต็มร้อยเลยดีไหม อ๊ะ...ไม่เอาดีกว่า หักค่าเหนื่อยซัก 10 คะแนนแล้วกันนะ” น้องหัวเราะคิกคักอย่างน่ารักขณะพูด


“งั้นก็เอาคะแนนความรักมาเพิ่มให้พี่แทนคะแนนความเหนื่อยที่หักออกไปสิครับ พี่ว่าคะแนนความรักมีเป็นล้านๆ หักมาใช้ซักหน่อยก็ได้” คราวนี้น้องหัวเราะเอิ๊กอ๊าก เลยครับ ไม่รู้จะขำอะไรนักหนา


“พี่เซฟรู้ตัวไหม...ว่าเดี๋ยวนี้ พี่น้ำเน่ามากๆ เลยอะ ฮ่าๆๆๆ พี่เซฟคนเงียบขรึม ขี้อาย หายไปไหนแล้วเนี่ย”


“แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากัน”


“ชอบหมดแหละ...ถ้าเป็นคนเนี้ยะ...รักหมดเลยรู้ไหม” ที่รักของผมยกนิ้วขึ้นมาชี้ที่ตัวผม ก่อนจะค่อยๆ เขี่ยเล่นบนหน้าอก...



ทำแบบนี้มันยั่วกันชัดๆ ผมเลยพลิกตัวน้องที่นอนเกยอกผมลง ก่อนที่จะเริ่มต้นฟัดน้องอีกครั้ง...





ก็เวลาของผมมีไม่มาก ขอใช้ให้คุ้มหน่อยแล้วกันนะครับ...

[Yunatsu]

 

พี่เซฟหื่นแต่เช้าเลยน้าาาา
พี่เซฟโหมดน้ำเน่าก้น่ารักเหมือนกานน้าาาาา
ชอบบบ
นี้แค่วันแรก ไม่นับเมื่อคืน
ยังขนาดนี้ แล้วพ้น3วัน เลิฟจะเดินไหวม้ายเนี่ยยยย
อิอิ

[Oo๐FosfoggY๐oO]

ทั้ง :pighaun:ทั้งหวาน อร้าย เป็นเบาหวานตายแน่เรา

[Little Devil]

ใช้เวลาให้คุ้ม 
+1

[Ayame]

หวานซะ   

ใช้เวลาได้คุ้มค่าจริงๆ

[n2]

ตอนพี่เซฟแอบมองเลิฟน่ารักดี แต่พอลงท้าย

[JJHJJH]

อิพี่เซฟหื่นแล้วยังนอนขี้เซาอีก หุหุ

[anajulia]

อ๊ายยยยยยยยยยยยย มดกัดตา
อ่านแล้วเขินมากถึงมากที่สุด ใครเป็นพี่เซฟก็ต้องรักน้องเลิฟแหละ น้องน่ารักขนาดนั้น

(ทำหน้าที่ค่ะ --พี่เซฟพลิกน้องเลิฟมา"คร่อม"บนตัว-- แล้วก็ -----พี่เซฟจะ"เข้า" ฝากฝัง(กี๊ด)ไว้ลึกลงไปอีก---)

[Phelyra]

ช่วงนี้จะไม่ทำอย่างอื่นกันเลยชิมิเนี่ย ข้าวใหม่ปลามันก็เงี๊ยอ่ะ...เน๊อะ ๆ

[PEENAT1972]

อีป้าแก่ๆ เรียกว่าเข้าหอ อย่างกึ่งเป็นทางการใช่ไหมค่ะ แต่ว่า ถ้าโรสรู้เรื่อง อะไรจะเกิดขึ้นเปล่านี่

[ChiOln]

พี่เซฟหื่น สามวันนี้น้องเลิฟตายแน่ 

[bbyuqin]

พี่เซฟไม่ใข่แค่น้ำเน่าอย่างเดียว ยังหื่นอีกมากมายอ่ะ....คึคึ...น้องเลิฟจะเดินได้มั้ยเนี่ย

[๋JEFF]

กรี๊ดดดด     ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตามอ่าน มา ตั้งสองสามตอ นน

       มาอ่านแล้ว วว ว ว ว



เลือด   กำเดาทะลัก 

 น่ารักก มากกกกกกก             



     รักคุณ เมอร์ซี่ จุ๊บๆ

[KM]

 

[หมวยลำเค็ญ]

อึ๊มมมมม

หนุ่มๆก็งี้ พลังเหลือจิงๆ