ถึงทะเลแบบไม่มีใครเรียกร้องเรื่อง ‘ธันวาน้ำลายบูด’ เลยสักคน ผมลงจากรถมาได้ ก็เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ แทบอยากจะวิ่งเข้าไปกอดพ่อกอดแม่ด้วยความรักและคิดถึง หลังจากไปผจญชะตากรรมเพียงลำพังในรถของบ้านหมอนั่น
บังกะโลสองหลังที่จองเอาไว้อยู่ติดกับทะเลพอดี คุณนายปานดาวแบ่งเสร็จสรรพว่าหลังหนึ่งเป็นของเด็กๆ อีกหลังเป็นของผู้ใหญ่ ส่วนพี่ชายผมก็มาแบ่งย่อยอีกที ว่าไอ้บังกะโลหลังของเด็กๆ ใครจะนอนยังไง
“มันมีห้องนึงเป็นเตียงเดี่ยว ฟูนอนกับธันแล้วกัน เดี๋ยวพี่นอนอีกห้องนึงคนเดียว ส่วนสองสาวก็นอนด้วยกัน”
ผมจะโวยตั้งแต่แรกแล้ว แต่โดยไอ้พี่ธันดึงไว้ซะก่อน พร้อมกับคำพูดที่ว่า
“อยากถูกป๋าถามรึไง ว่าทำไมไม่นอนห้องเดียวกัน” ปิดประเด็น! ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ผมต้องยกกระเป๋ามานอนห้องเดียวกับไอ้พี่ธันก็คือคำว่า ‘ป๋า’
เซ็งสุดๆ!!
เก็บของกันเรียบร้อย ผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่ขาสั้นตัวเดียว จะลงไปเล่นทะเล แต่ยังไม่ทันออกจากห้อง ไอ้คนที่ออกจากห้องน้ำมาพอดีก็เรียกเอาไว้
“จะลงทะเลทั้งแบบนั้นเหรอ”
แล้วจะให้กูลงทั้งชุดสูท? หรือว่าใส่ยีนส์กับบู้ทครึ่งแข้ง? อ๊ะ แถมแอสเซสเซอร์รี่เป็นผ้าพันคอ แอนด์ ที่ปิดหูด้วยเลยมะ?
“ไปใส่เสื้ออีกตัวไป”
“เอ่อ…คุณพี่ธันครับ ผมเป็นผู้ชาย ถึงไม่ใส่เสื้อเล่นทะเล ก็ไม่โป๊ครับพี่”
“ใส่เสื้ออีกตัว”
มันยังย้ำคำเดิมให้ผมต้องเกาหัว แต่เห็นหน้ามันแล้วคิดถึงหน้าป๋ามัน เกิดรายนั้น เห็นผมลงทะเลแบบกางเกงขาสั้นตัวเดียว เดี๋ยวก็คงถามอีก ‘จะยั่วธันรึไง’ เห็นที ถ้าถูกถามแบบนี้ คงต้องผูกคอตายใต้ต้นผักชี
ผมเดินไปคุ้ยกระเป๋า หาเสื้อยืดสักตัว แต่ยังไม่ทันได้ใส่ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ก่อนที่บานประตูจะเปิดเข้ามาพร้อมกับหน้าสองสาว ปุยฝ้ายและน้องเมที่โผล่เข้ามาพร้อมรอยยิ้ม
“พร้อมลงทะเลกันรึยังคะ อุ้ย! พี่ฟูจะโชว์ความขาวเหรอ ขออนุญาตพี่ธันรึยัง” หมายความว่า พี่จะทำอะไร เป็นต้องขออนุญาตพี่ชายของน้องตลอดหรือครับ น้องเม
“ทำไมพี่ต้องขออนุญาตล่ะ”
“อ้าว! ฟูนี่ไม่รู้เรื่อง ของแบบนี้จะให้คนอื่นดูนอกจากแฟนได้ไง จริงมั้ยคะพี่ธัน” ยัยปุยฝ้ายดุผมเสร็จ ก็หันไปขอความเห็นจากไอ้คนที่มันยืนอยู่หน้าห้องน้ำ หมอนั่นถูจมูกเล็กๆ ก่อนจะหันมองผม แล้วเลิกคิ้ว ทำนองว่า ‘มึงว่าไง’
ก็แล้วมึงนั่นแหละ ว่าไง! ฝ้ายมันถามมึง ว่าอกขาวๆของกูเนี่ย ควรให้คนอื่นดูมั้ย แค่นั้นเอง มึงก็ตอบไปสิ!
“ครับ” นั่นแหละ ตอบไปเลยให้สาวๆสาวกวายเก็บไปฝันแปดร้อยคืน ไม่มีอะไรต้องเสียแล้วนี่หว่า! เชอะ!! ถ้วยฟูมันเกิดมาเป็นลูกไล่ให้คนรอบข้างชัดๆ!! สวรรค์กลั่นแกล้งคนดีมีเมตตาจริง จริ๊ง!!
“เป็นอะไร อยู่ดีๆก็ค้อน”
คำถามจากไอ้คุณพี่ธันวา ทำเอาผมเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าไม่ได้อยู่คนเดียว แล้วพอหันมอง ถึงได้เห็นว่าเหลือแค่มัน ส่วนสองสาวที่เข้ามาเพื่อป่วนสามวินาทีนั้น หายหน้ากันไปแล้ว
“ค้อนอะไร เปล่าเว้ย!” ผมบอกมัน แล้วหันไปใส่เสื้อยืด ก่อนจะนึกขึ้นได้ เลยหันมาทางไอ้คนที่ยังยืนนิ่งมองผมอยู่นั่น มองอะไรไม่ทราบ! กูหล่อใช่มั้ยล่ะ แหม! อิจฉาล่ะซี่!!
“แล้วไปเล่นทะเลเนี่ย ป๋านายจะถามอะไรบ้างรึเปล่า จะได้เตรียมตัวไว้เนิ่นๆ บอกไว้ก่อนว่าถ้าเป็นแบบในรถที่มีให้ป้อนมะม่วง ให้ชวนคุยอะไรนั่น คิดบทไม่ทันนะเว้ย!”
“นี่ขนาดคิดบทไม่ทัน” อ้าว! บ่นเหรอวะ!
มันถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะมองหน้าผม
“ฉันก็บอกไม่ได้ว่าป๋าจะถามอะไรมั่ง แต่ที่แน่ๆ เขาสงสัยเราสองคน ‘ทุกๆเรื่อง’ เพราะงั้น…ตอนนายมีแฟน นายทำแบบไหนกับแฟน นายก็ทำแบบนั้นกับฉันแล้วกัน” มันบอกแค่นั้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ ให้ผมได้แต่มองตาม
…นายทำแบบไหนกับแฟน นายก็ทำแบบนั้นกับฉันแล้วกัน…
ได้เลยพี่!! เดี๋ยวจัดให้!!!
………………………..
พวกคุณคงสงสัย ว่านิสัยอย่างผมเคยมีแฟนด้วยเหรอ?
เคยสิครับ แฟนคนแรกคือเด็กผู้หญิงผมเปียห้องข้างๆ ตอนนั้นผมช่วยเขาท่อง ก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก น่ะ เราเลยปิ๊งกัน ส่วนคนต่อมานี่ผมเปลี่ยนบุคลิกเป็นโง่เลข ให้เพื่อนผู้หญิงตาโตหน้าตาน่ารักโคตรๆช่วยสอนท่องสูตรคูณแม่ 5 ที่ง่ายสุดจะง่าย แต่ผมทำโง่ได้ ไม่เห็นเป็นไร คนต่อมานี่เรามาอิ๊อ๊ะกันเพราะวิชา ก.พ.อ. อ่า…นักเรียนหลักสูตรอินเตอร์คงจะไม่รู้จัก มันคือวิชาการงานพื้นฐานอาชีพ ที่สอนกระทั่งการล้างจานให้ถูกวิธี แต่เนื่องจากเด็กคนนั้นไม่รู้ว่าที่บ้านผมเป็นร้านอาหาร ผมก็เลย…ทำเป็นว่าล้างจานไม่เป็น ผมจีบได้พัก ก็ปรากฏว่ามีนักเรียนใหม่เข้ามา รายนี้เรียนไม่ค่อยเก่ง แถมอ่อนกีฬา ผมก็เลยช่วยสอนตีปิงปอง จบ ป.หก ผมก็มีแฟนเพียบ นี่ไม่นับรวมมัธยมที่มีอะไรเยอะแยะไว้ใช้เป็นมุขจีบสาว
เพราะงั้น ลืมได้เลยว่าผมจะเป็น ‘เอ๊ะๆเคะๆ’ ที่แสนจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง และรอรักจากพระเอกเพียงผู้เดียว
ไม่มีทางหรอกครับ!!
และเพราะว่าผมมีแฟนมาเยอะแยะมากมาย การดูแลสาวคืองานของผม ในเมื่อหมอนั่นบอกเอง ว่าให้ผมทำกับเขา เหมือนที่ผมทำกับแฟนสาว เพราะงั้น…
“พี่ธัน มา เดี๋ยวฟูทาครีมกันแดดให้”
ยังไม่ทันจะวิ่งลงทะเล ผมก็จัดการซะ สำหรับหนุ่มๆ เรารู้กันดีว่าการทาครีมให้แฟนสาวของเรานั้น ถือเป็นการหาเศษหาเลยแบบไม่น่าเกลียด แถมยังดูสวีทหวานน้ำตาลหกอีกต่างหาก
หมอนั่นอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะยอมพยักหน้า แล้วทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ชายหาด หันหลังให้ผมที่ยืนค้ำหัวมันอยู่ ผมละเลง (ขอใช้คำว่าละเลง ไม่ใช้คำว่า ไล้นะครับ) ครีมทั่วหลังมัน หมอนี่สั่งให้ผมใส่เสื้อ แต่ตัวมันน่ะ ถอดเสื้อเล่นทะเล ซึ่งผมว่าผิวดำแดงของมันเนี่ย ถอดเสื้อแล้วขึ้นอยู่นะ ดีกว่าผิวขาวๆแบบผมเยอะเลย แล้วที่สำคัญ มันเป็นคนที่หลังกว้างมาก
ไม่ใช่อะไร แต่เปลืองครีมว่ะ! ทีหลังมึงเอามาเองเลยนะ ห้ามมาใช้ครีมกู
“ฟูหันมาสิ เดี๋ยวพี่ทาให้”
“ไม่อ่ะ ไม่ชอบทา มันเหนอะ” ความจริง คือไม่ชอบให้ใครมาทาให้ มันจั๊กกะจี้ คิดดูดิ มือใครก็ไม่รู้ มาลูบแขน ลูบหลังผมเนี่ยนะ อี๋!
หมอนั่นดึงผมให้นั่งลงบนเก้าอี้ชายหาดตัวเดียวกับมัน แต่พวกคุณเข้าใจคำว่าเก้าอี้ชายหาด ที่มันเป็นแค่ผ้าขึงใช่มั้ย พอผมนั่ง ผมก็ไหลไปพิงไอ้คนที่มันนั่งอยู่ก่อนแล้ว ไม่อยากจะบอก ว่าแนบชิดกันแบบเร้าใจ หลังผมแนบอยู่กับอกมัน แขนมันก็โอบเอว ล็อคตัวผม อย่างงี้เรียกกอดเลยนี่หว่า!!!
ขอดูหน้าคุณป๋าหน่อยเหอะ มองอยู่เปล่าวะ
“ไม่ทาได้ไง ขาวขนาดนี้ โดนแดดมากๆเดี๋ยวผิวก็ลอกหรอก”
มันก็บ่นไป แถมดันผมให้ออกห่างหน่อย เพื่อจะได้ถกเสื้อล้วงมือเข้าไปทาครีมกันแดดให้ในหลัง แต่ผมน่ะ ไม่ได้สนใจมันเลย มองแต่ป๋ามัน ตอนแรกป๋าก็ไม่ได้สนใจหรอกครับ แต่สักพักแกหันมาเห็นผมกับลูกชายแกกำลังอิงแอบแนบชิดกันบนเก้าอี้ชายหาด ก็ถึงกับลุกพรวดเลยทีเดียว
“พี่ธัน ป๋าพี่มองอ่ะ”
ผมรีบหลบตากลับมาก้มหน้า แล้วบอกให้ไอ้คนข้างหลังได้ยิน แต่คงจะบอกเบาไป มันถึงได้เอียงหน้า ก้มลงมาหาผมด้วย โอ้! ไม่อยากจะทายว่าภาพแบบนี้ ตอนปรากฏอยู่ในเรตินาของคุณป๋า มันจะส่ออะไรแค่ไหนวะเนี่ย
“ว่าไง” มันถามผมเบาๆ ชวนให้อยากตะโกนกรอกหูมันจริงๆ
“สองคนนั้นน่ะ! มาทะเล หรือมาพรีฮันนีมูน”
เสียงตะโกนดังมาจากที่ทะเล ให้ทั้งผมทั้งไอ้พี่ธันพากันเงยหน้ามอง พี่ตวงเจ้าของเสียงกำลังตั้งท่าถ่ายรูปเดี่ยวริมชายหาด เก๊กหล่อเต็มที่ มีน้องเมเชียร์ให้ทำท่าประหลาด ส่วนยัยปุยฝ้ายถือกล้อง นี่ผมเล่าหรือยังว่าปุยฝ้ายเป็นคนที่ถ่ายรูปสวยมาก และก็บ้ากล้องเหมือนชาติที่แล้วเกิดเป็น กล้องรุ่นบุกเบิกของแคนนอนก็ไม่ปาน
“เฮ้ย!! ถ่ายรูปทำไมไม่เรียกฟู!!!” ผมรีบวิ่งเข้าไป ในเมื่อฝาแฝดบ้าถ่ายรูป ผมเองก็บ้าถูกถ่ายเหมือนกันแหละครับ แอ็คท่าได้สามสี่รูป ก็ปรากฏว่าพี่ตวงหันไปเรียกแฟนกำมะลอให้มาร่วมเฟรมด้วย หมอนั่นลุกขึ้นเดินเข้ามา ก่อนจะถูกน้องเมดันให้มันมายืนข้างผม แล้วจากนั้น สาวน้อยน้องรหัสที่ผมเคยศรัทธาในความน่ารักก็ตะโกนลั่น
“พี่ธันหอมแก้มพี่ฟูหน่อยสิคะ!!”
ไม่ใช่งานแต่งนะครับน้อง!! พี่มาทะเล!!!!
ทูบีคอนตินิ๊ววววววว (หลังวันศุกร์นะคะ บัวติดสอบวันศุกร์แหละ T.T)
……………………..
อ่า ขอโทษทุกๆคนที่รอนะคะ ขอโทษมากๆ พอดีหลายวันที่ผ่านมาบัวไปเที่ยวเยอะเกิน กลับบ้านก็เหนื่อย หมดฤทธิ์ ฮ่าฮ่า
เดี๋ยวพาร์ทหน้ามาหลังวันศุกร์นะ เพราะวันศุกร์บัวติดสอบนะคะ (ยังอ่านไม่จบด้วยอ่ะ 
เที่ยวจนได้เรื่องจริงๆ)
ขอบคุณมากๆสำหรับการอ่าน การทวง การเม้นท์ถามไถ่นะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เจอกันพาร์ทหน้าน้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
