มาอ่านตอนทีไรเตอร์แต่งจบไปแล้ว เลยอ่านรวดเดียวจบแล้วเม้นท์ทีเดียวเลย ฮ่าๆๆ
ถ้วยฟูเป็นชื่อที่น่ารักจริงๆนั่นแหละ >_< อ่านไปยิ้มไปจนคนที่นั่งเล่นคอมข้างๆหันมามองว่ายัยนี่บ้ารึเปล่า เพราะยิ้มมาตลอดตั้งแต่เปิดเรื่อง ฮ่าๆๆ ที่พี่ธันสุดหล่อไม่เรียกชื่อเล่นของถ้วยฟูนี่เป็นเพราะเขินรึเปล่า หรือเพราะอยากกดความรู้สึกไว้ไม่อยากให้ใครรู้ เรียกแต่ชื่อจริงพร้อมนามสกุลตลอด แต่นายปวินของเรา (เฮือก<<สายตาเชือดเฉือนของพี่ธัน) แต่หนูถ้วยฟูของพี่ธันเหมือนจะรู้สึกตัวช้ามากๆ กว่าจะรู้ตัวนี่ผ่านไปหลายฉาก ตอนที่ธันวาพูดว่า "นายไม่เคยรู้อะไรเลย" (ประโยคนี้รึเปล่าหว่า) อ่านแล้วก็เจ็บตาม ทำเพื่ออีกฝ่ายมากมายแต่อีกฝ่ายดันไม่รับรู้อะไรเลย เหมือนกับมีแต่เราที่ทุ่มเทอยู่ฝ่ายเดียวจนเหนื่อยและท้อใจอย่างนั้นแหละ แต่ตอนที่บอกว่าเห็นแก่ตัวมันก็มองได้หลายแง่แฮะ คนถูกกระทำว่าเห็นแก่ตัว คนกระทำว่าทำเพื่อพ่อแม่ ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจ ก็มองได้หลายแง่มุมแล้วแต่คนจะมอง
ฉากที่ชอบที่สุดคือฉากที่ถ้วยฟูร้องไห้ เพราะตอนนั้นพี่ธันดูอ่อนโยนมาก อยากได้ๆ ฮ่าๆๆ ยิ่งตอนเช็ดน้ำตาแล้วตบท้ายด้วย
หอมแก้มและกอดเนี่ยทำเอาเราอยากจะร้องกรี๊ด รู้สึกว่าพี่ธันเนี่ยอ่อนโยนกับถ้วยฟูมากๆ ถึงตอนปกติจะมาดโหดก็เถอะนะ แต่ก็โหดเพราะรักใช่มั้ยพี่ธัน วิ่้ววววววว
อ่านตอนพิเศษแล้วแอบฮาตอนถ้วยฟูบอกถ้าจะทำอีกขออยู่ข้างบน กร๊าก......ข้างบนจริงๆนั่นแหละ แล้วถ้วยฟูลูก หนูเป็นฝ่ายรุกไม่ได้หรอก เพราะพี่ธันไม่ยอมชัวร์ป้าบร้อยเปอร์เซ็นต์เลยลูก ฮ่าๆๆ
ปล.ขอบคุณไรเตอร์สำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องนึงนะคะ >_<
หัวข้อ: รักนี้...ลิ้นกับฟัน ตอน 28 ธันวา (อัพ 28/12/2016) หน้า 67 (อ่าน 1111137 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก