เมื่อกลีบดอกที่สวยงามของดอกไม้แห่งความปรารถนาแย้มกลีบบ้าน ด้วยน้ำเลี้ยงแห่งความเข้าใจ กลิ่นแห่งความรักก็ฟุ้งกำจายไปทั้งอาณาบริเวณผู้ใดสูดกลิ่นเข้าไปย่อมจะก่อความรัญจวนป่วนในใจไม่ใช้น้อย ลมแห่งความใคร่ก็โหมคลื่นในทะเลรักก่อเกิดคลื่นเป็นระลอก สำเภาน้อยของเจ้าชายจากเมืองไกลเมื่อถูกพายุซัดก็จวนเจียนจะล่มอยู่หลายครา ที่สุดเจ้าชายก็เห็นปากถ้ำอันงามปิดสนิทอยู่ เจ้าชายจึงหลบเร่งบดเบียดสำเภาเข้าไปในปากถ้ำที่ไม่เคยเปิดต้อนรับผู้ใด สำเภาลำน้อยบดเบียดเสียดยัดเข้าไปในถ้ำด้วยหวังจะหลบภัยแห่งพายุร้าย แต่ก็เกินจะเข้าไปได้หมดทั้งลำ ด้วยอำนาจแห่งลมพายุอันโหดร้ายก็ขยับขย้อนสำเภาน้อยเข้าออกปากถ้ำตามเกลียวคลื่น บางคราวคลื่นก็ปั่นป่วนซัดสำเภาน้อยหันเหหัวหลุดจากปากถ้ำ แต่แล้วเจ้าชายรูปงามก็แข็งขืนฝืนบังคับลำเรือนั้นเข้าไปในถ้ำแคบอันงามนั้นใหม่ ขยับขย่มเขยื้อนเลื่อนลื่นฝืนแรงลมอยู่นาน จนกระทั่งเมื่อถึงเวลาสุดท้ายสำเภาน้อยลำงามของเจ้าชายแดนห่างไกลก็อับปางแตกลงไม่เหลือชิ้นดีคาปากถ้ำ พร้อมกับคลื่นลมที่สงบลงแล้วนั่นเอง
บทจะมีน้ำมีเนื้อไอ้ตองก็ทำเป็นวุ๊ย เขียนแบบนี้เป็นกันผิดสำแดงไปเยอะ สงสัยเมาสำเภาน้อย(ว่าไปน้อย น่าจะสำเภาใหญ่อิลุงรู้เคืองตาย) แต่ข้องใจอิตรงแตกอับปางตรงปากถ้ำ ความหมายคืออิลุงล่มปากอ่าวนา แสดงว่าอิลุงหมดน้ำยาแกงเงี้ยว อิอิอิ