Chapter 36วันหยุดสุดสัปดาห์ที่อากาศปลอดโปร่งอย่างนี้ อาจเป็นวันพักผ่อนแสนสุขของหลายๆครอบครัว แต่คงไม่ใช่สำหรับพัด หนังสือพิมพ์หัวสีถูกขยำจนยับยู่ปลิวหวือไปกองอยู่ปลายโต๊ะทำงานของเธอพร้อมกับเสียงแหวแหวกอากาศเรียกใครซักคนมาในทันใด
“ไอ้ตัวดีบ้านนู้นมันอยู่มั้ย
ไปตามมันมาเดี๋ยวนี้เลย ไป!“ สร้างเรื่องเก่งนัก ไอ้น้องเฮงซวย เสียงแรงที่ไปร่ำเรียนจบมาสูงๆ เพื่อแค่จะมาเป็นนักร้องยั่วพวกผู้หญิงไร้สติพวกตุ๊ดพวกเกย์เท่านี้อ่ะนะ หญิงสาวลุกพรวดจากโต๊ะทำงานเพราะนั่งไม่ติดกับข่าวศิลปินสุดฉาวที่ขึ้นหน้าหนึ่งในเช้านี้
ทุกวันนี้มันยังดังไม่พออีกหรือไง ถึงได้ปล่อยให้ตัวเองถูกถ่ายภาพตอนนัวเนียกับผู้ชายจนได้ มือเรียวที่กำลังสั่นเทาเพราะความโกรธกระตุกเอาชายผ้าม่านให้เปิดออกรับลมยามเช้า พลันสายตารื้นน้ำคู่สวยกลับเห็นบางอย่างผิดสังเกตที่โรงรถฝั่งตรงข้ามในอาณาเขตบ้านหลังเล็กของน้องชาย ..รถใคร?
พีมยืนมองสภาพห้องนอนของตัวเอง อดนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนขึ้นมาไม่ได้ เรียกว่าช่วง3วันที่ผ่านมาสำหรับพีมเขาปรับอารมณ์ตัวเองแทบไม่ทัน ทุกครั้งเวลารู้สึกโกรธหรือโมโหน้ำเชี่ยวขึ้นมาเท่าไหร่ มันก็เหมือนมีความรูสึกบางอย่างสะท้อนกลับมาให้ได้รู้ว่าเขารักน้ำเชี่ยวมากแค่ไหน มันมีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกวัน และยิ่งเกิดเรื่องอย่างนี้.. เมื่อคืนเจ้าเด็กซื่อบื้อนี่เลยคิดหาวิธีง้อเค้าให้หายโกรธ ด้วยกิจกรรมบนเตียงซะพีมเองแทบตามไม่ทัน ไม่น่าเชื่อว่าไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนก่อนนั้น จะทำเอาเขาเหนื่อยได้ขนาดนั้น ยิ่งคิดแล้ว มาเห็นสภาพห้องอย่างนั้นก็ทำเอาหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาทันที
--
แกร๊ก --
!@#!?!! “
เฮ้ยย! พี่พัด เข้ามาได้ยังไง ทะ ทำไมไม่เคาะประตูก่อน” ด้วยอารามตกใจที่อยู่ๆพี่สาวที่ร้อยวันพันปีแทบไม่เคยย่างกรายเข้ามาในบ้านของเขา แต่วันนี้อยู่ๆเธอกลับโผล่มาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง ที่สำคัญมันดันเป็นวันที่ไอ้ตัวดีก็อยู่ด้วยซะนี่ แล้วถ้าไอ้นั่นมันเกิดพรวดพราดออกมาจากห้องน้ำล่ะ จะทำยังไงดี ราวกับออกซิเจนถูกดูดหายไปชั่วขณะ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นแบบรวดเร็วจนเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน
--
แกร๊ก! – แล้วสิ่งที่เพิ่งคิด มันก็... เป็นจริง
โอยย~“พี่พีม พี่จะให้น้ำใส่..
เฮ้ย! ”
“เอ่อ น้ำเชี่ยวจะเสื้ออะไรก็ใส่ๆไปก่อนเถอะ เสร็จแล้วรอพี่อยู่ในห้อง ถ้าพี่ไม่เรียกก็ไม่ต้องออกมานะ เดี๋ยวพี่คุยธุระกับพี่พัด พี่สาวพี่แป๊บ” พีมหันไปกำชับเจ้าเด็กบื้อที่ดันเดินโทงๆออกมาทั้งที่พันผ้าขนหนูอยู่ผืนเดียวด้วยสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกก่อนจะรีบดันตัวพี่สาวคนเดียวให้ออกจากห้องไปด้วยกัน
“
นี่มันบ้าอะไรกันพีม?!” ทันทีที่ได้เผชิญหน้ากับน้องชาย พัดก็แผดเสียงพร้อมกับขว้างหนังสือพิมพ์เจ้าปัญหาใส่พีมอย่างเหลืออด
“นักข่าวมันกำลังเขียนเรื่องความมั่วของนายซะเละ ซ้ำยังมีรูปนายนัวเนียกับผู้ชายเป็นหลักฐานด้วย”
“..!!!..” ภาพและเนื้อความตัวบิ๊กเบิ้มทำเอาชายหนุ่มแทบช็อค ถึงกับพูดอะไรไม่ออกที่เห็นภาพตัวเองบนหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง
ข่าวที่ถูกตีพิมพ์เป็นรูปของเขากับน้ำเชี่ยวในอิริยาบถต่างๆ บางภาพจับได้ชัดกระทั่งตอนที่เขากำลังกอด จูบ และหอมแก้มกัน แต่น่าแปลกมาก ที่ภาพมากมายหลายๆภาพในข่าวไม่จงใจให้เห็นใบหน้าของน้ำเชี่ยวเลย เหมือนกับว่านักข่าวตั้งใจเอารูปที่เห็นเขาชัดเพียงฝ่ายเดียวมาลงเท่านั้น หนำซ้ำการเขียนข่าวก็ยังถูกเขียนออกมาให้เห็นว่าผู้ชายปริศนาในรูปเป็นคนละคนกันอีก มันอะไรกันแน่? ทำอย่างนี้มันเหมือนจงใจจะใส่ร้ายให้เขาดูเป็นคนสำส่อนที่เปลี่ยนผู้ชายไปเรื่อยชัดๆ แถมบางรูปยังถูกตัดแต่งให้เห็นแค่หน้าของเขาซะอีก แล้วมันเพราะอะไร ทำไมนักข่าวถึงจงใจเล่นข่าวเฉพาะเขาคนเดียว ไม่เอ่ยถึงน้ำเชี่ยวเลย
“
นายกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ นี่นะเหรองานของนาย! ชีวิตของนาย!”
หรือว่า..รูปพวกนี้ไม่ได้ถูกถ่ายโดยนักข่าว?
“
มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด! ผู้ชายในรูปพวกนี้เป็นคนๆเดียวกันนะพี่ เขาเป็นแฟนพีมเอง พีมกำลังโดนนักข่าวพวกนั้นมันแกล้ง!”
“
แกล้งเหรอ? หึๆ ก็ถ้านายไม่ทำอย่างนั้น ไม่ไปมั่วกับผู้ชายด้วยกันกลางที่สาธารณะนั้น
จะมีใครเค้าถ่ายรูปเอามาประจานอย่างนี้ได้มั้ย พีม!”
“หึ แล้วนายยังมีหน้าพูดออกมาได้เต็มปากอีกงั้นเหรอ ว่าแฟนนายน่ะ ผู้ชาย สตินายฟั่นเฟือนไปแล้วรึไงพีม นายไปเอาเชื้อวิปริตแบบนี้มาจากไหน พ่อกับแม่ แล้วก็พี่เลี้ยงนายไม่ดียังไงนายถึงได้เป็นแบบนี้”
“พี่พัด!” พีมมองลึกลงไปในดวงตาฉ่ำน้ำของพี่สาว อยู่ๆความรู้สึกน้อยอกน้อยใจประทุขึ้นมากลางอก
“พี่ไม่เข้าใจเลยพีม ทำไมอยู่ๆเรื่องมันถึงได้กลายเป็นอย่างนี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้พีมกับจีก็รักกันดี แล้วพี่ก็ไม่เห็นว่าจีเค้าจะมีอะไรเสียหายตรงไหน
ซ้ำเขายังดูเหมาะสมกันพีมมากว่าไอ้ผู้ชายไม่มีหัวนอนปลายเท้าในรูปพวกนี้ซะอีก” ด้วยน้ำเสียงที่ดังเพราะแรงอารมณ์ทำให้ทุกประโยคของพัดดังเข้าไปถึงอีกคนที่ยืนฟังอยู่หลังประตูในห้องนอน
“
แต่เค้าก็เป็นคนที่พีมรัก! และพีมกับจีก็เลิกกันมาตั้งนานแล้ว มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วพี่”
“
ก็แค่ผู้ชายสั่วๆที่มันยากจะเกาะนายมากกว่า! ทำไมนายจะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่..”
“เอาเถอะ.. ถ้านายอยากจะสนุกชั่วครั้งชั่วคราว พี่ก็จะไม่วุ่นวาย.. แต่ขอเถอะนะ เรื่องบนเตียงนายจะเลือกผู้ชายหรือผู้หญิงพี่ไม่ว่า แต่นายจะต้องไม่ทำให้มันเป็นข่าว นายรู้มั้ยว่ามันจะกระทบกับธุรกิจของพี่ แล้วต่อไปถ้านายมาทำงานที่บริษัท ใครเค้าจะนับถือนายกัน คิดบ้างสิพีม” พีมถอนหายใจอย่างเหนือยหน่ายกับสิ่งที่ได้ยิน พี่พัดยังไงก็เป็นพี่พัดวันยังค่ำ มองธุรกิจมาก่อนอย่างอื่นเสมอ
“พี่ก็รู้ ว่าพีมไม่เคยอยากจะไปทำอะไรที่บริษัทพี่อยู่แล้ว เลิกเอาเรื่องนี้มาพูดซักทีเถอะพี่ และถ้าเรื่องข่าวนี่มันไปกระทบงานของพี่ พีมก็ขอโทษ พีมไม่ได้ตั้งใจ ต่อไปพีมจะไม่ให้เกิดเรื่องอย่างนี้อีก”
“พีม.. พีมก็รู้ เรามีกันแค่สองคนพี่น้อง ตลอดมาทุกวันนี้ที่พี่ทำทุกอย่างก็เพื่อพีม เพราะพีมเป็นน้องชายคนเดียวของพี่ ทำไมพีมไม่เข้าใจไม่นึกถึงใจพี่บ้าง ถือว่าพี่ขอร้องเถอะนะ ถ้าพีมไม่อยากไปทำงานที่บริษัท อย่างน้อยพีมก็แต่งงานมีลูกมีหลานให้พี่เถอะ ..จะ จะกับจีหรือกับใครก็ได้ แล้วพี่จะไม่เอาเรื่องบริษัทมาพูดกับพีมอีก” มีเรียวเอื้อมเข้ากุมสองมือของน้องชายไว้ด้วยกัน พัดร้องขอพีมด้วยแววตาอันปวดร้าว เธอรู้ดีว่าชีวิตนี้ไม่สามารถมีลูกได้เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น
ตั้งแต่วันที่พ่อแม่และแฟนของเธอจากไป ทั้งชีวิตเธอก็ทุ่มเทให้กับงานและน้องชายคนเดียว เป็นไปได้ว่าถ้าวันนี้ไม่เหลือพีมอยู่ เธอก็คงจะเลือกที่จะลาโลกนี้ตามพวกเขาไป
“พี่พัด พีมขอโทษ พีมคงทำไม่ได้ ถ้าทำอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นจีหรือใครๆ พวกเค้าก็จะตกนรกทั้งเป็น มันไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเลย”
“แล้วอะไร ที่มันยุติธรรมสำหรับพี่ล่ะพีม แต่เล็กจนโตพี่ให้พีมทุกอย่าง พ่อกับแม่ตายไปพี่ก็ทำทุกอย่างเพื่อให้พีมได้เรียนในที่ดีๆ ได้อยู่สุขสบายเหมือนอย่างที่พ่อกับแม่เคยให้พีม แต่วันนี้พี่ได้อะไรกลับมาบ้าง บ้านเราหลังกว้างใหญ่แต่พีมกลับมาปลูกบ้านนี่อยู่ ถ้าพี่ไม่เรียกให้พีมไปหา พีมเคยที่จะไปดู ไปหาพี่บ้างมั้ย.. พีมเคยรู้มั้ยว่าปีนี้พี่ป่วยกี่ครั้ง หรือวันไหนที่พี่ไม่กลับบ้านบ้าง และที่พีมรู้ดีที่สุดคือพี่มีลูกไม่ได้ ถึงพี่แต่งไปกับใครพี่ก็มีลูกให้เค้าไม่ได้ พี่มีแค่พีมคนเดียว ฮึกๆ มีแค่พีมคนเดียว แต่พีมกลับทำอะไรให้พี่ไม่ได้ซักอย่าง ทำไมพีมถึงเป็นแบบนี้
ฮือๆๆ” ทุกถ้อยคำและเสียงสะอื้นของพัดทำให้น้ำเชี่ยวตัวชาไปทั้งร่าง และไม่ต้องเดาเขารู้ว่าพีมก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน เด็กหนุ่มไม่เคยคิดเลยว่าความรักของเขาจะมีผลกระทบมากมายสำหรับใครบางคนขนาดนี้
“พี่พัด พีมขอโทษ พีมขอโทษ อย่าร้องนะพี่” พีมโอบกอดพี่สาวคนเดียวเอาไว้ สองมือค่อยปาดน้ำตาที่ไหลนองหน้า ในใจนึกโกรธตัวเองที่ช่างเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุด
“ไม่ต้องขอโทษพี่หรอกพีม แค่แต่งงานกับใครซักคนแล้วมีลูกให้พี่ พี่สัญญาจะไม่ขออะไรจากพีมอีก”
“ไม่ พีมทำไม่ได้ มัน..”
“งั้นก็ไม่ต้องมาเรียกพี่ว่าพี่อีก ถ้าเพียงเรื่องเดียวที่พี่ขอ พีมยังทำไม่ได้ เราก็ขาดกัน
ไปจากที่นี่ซะ พี่จะถือว่าไม่มีน้องชายในโลกนี้อีก”
“พี่!..”
“ไม่ได้นะครับ!” แม้น้ำเสียงของทั้งคู่จะเบาลง แต่ประโยคสุดท้ายของพัดก็ดังชัดจนน้ำเชี่ยวทนอยู่ไม่ได้ จนต้องผลักบานประตูออกมา
“ทำอย่างนั้นไม่ได้นะครับ ผมผิดเอง ผมเองที่เป็นฝ่ายตามตื้อ
เป็นผมเอง อย่าไล่ให้พี่พีมไปไหนเลย ผมขอโทษครับ” น้ำเชี่ยวรู้สึกผิดและรู้ตัวดีว่าตนเองเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด คนที่คอยตื้อจนพีมใจอ่อน คนที่เป็นฝ่ายดึงดันจะเอาความรักของพีมมาเป็นของตัว และตอนนี้เขาก็กำลังจะเป็นเหตุให้พี่น้องขาดกัน เขาเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ก้มหัวปลกๆให้กับหญิงสาวร่างเล็กตรงหน้าด้วยแววตาอ้อนวอน
“น้ำเชี่ยว พี่สั่งให้อยู่ในห้องไง กลับเข้าไปเดี๋ยวนี้ เรื่องนี้พี่จะจัดการเอง เราไม่เกี่ยว”
“แต่พี่พีม น้ำเชี่ยว..” พัดลอบมองน้ำเชี่ยวและพีม ..ไม่ผิดแน่สรรพนามที่ทั้งคู่ใช้ ทั้งสายตาและท่าทาง แถมเจ้าเด็กคนนี้ก็มีเค้าหน้าใกล้เคียงกับผู้ชายในรูป แม้เธอจะพอรู้มาว่าน้องชายมีรสนิยมทางเพศเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ แต่เธอก็รู้ดีว่าแท้จริงพีมไม่ได้เป็นคนมั่วหรือชอบเที่ยวแต่อย่างใด บางทีพีมอาจจะกำลังหลงเด็กคนนี้และอาจจะคิดไปเองว่ารักก็ได้
“
บอกให้กลับเข้าไป! พี่ขอล่ะน้ำ”
“
เดี๋ยว!” เรื่องนี้ถ้าอยากให้จบ คงเป็นเรื่องยากถ้าจะเกลี้ยกล่อมพีม น้องชายคนเดียวที่เธอเลี้ยงมากับมือมีนิสัยดื้อแค่ไหนพัดรู้ดี ..แต่ถ้าให้เดาจากสีหน้าแววตา ประมาณอายุวุฒิภาวะของเจ้าเด็กหัวฟูตรงหน้านี้ มันก็ไม่แน่
“ชั้นไม่รู้นายเป็นเบอร์ที่เท่าไหร่ของน้องชายชั้น แต่ที่รู้ ชั้นว่านายคงยังไม่เห็นข่าวนี้แน่” หญิงสาวว่าพลางคว้าพับหนังสือพิมพ์โยนใส่ตรงหน้าเด็กหนุ่ม
และนั่นก็ทำเอาน้ำเชี่ยวแทบเข่าอ่อนกับรูปและเนื้อข่าวที่ถูกตีพิมพ์.. เดิมทีที่แอบฟัง เขาเข้าใจว่าอาจมีข่าวของเขากับพีมลง และน่าจะเป็นแค่ข่าวซุบซิบธรรมดา แต่เมื่อได้เห็นชัดๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าตัวการที่ทำเรื่องนี้ต้องเป็นไอ้เอ็มเพื่อนทรยศตามที่มันเคยลั่นคำพูดเอาไว้แน่
“พี่พัด! พอเถอะ.. น้ำเชี่ยว มันก็แค่ข่าว”
“พี่พีม..
น้ำเชี่ยวขอโทษ พี่พัดครับ
ผมขอโทษ นักข่าวคงเข้าใจผิด คนในรูปเป็นน้ำเชี่ยวเอง
เป็นน้ำเชี่ยวทั้งหมด น้ำเชี่ยวขอโทษ” เด็กหนุ่มเสียงสั่นลั่นคำขอโทษ รู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้สองพี่น้องทะเลาะกันและอาจทำให้อนาคตในวงการของพีมต้องพังทลายกับภาพที่ถูกตัดแต่ง และเนื้อหาของข่าวที่ออกมาให้ดูเหมือนว่าเบื้องหลังของซูเปอร์สตาร์ดังแท้จริงนั้นเป็นพวกชอบเพศเดียวกันที่นิยมเปลี่ยนคู่ไปเรื่อยโดยไม่แคร์สังคม
“แกเป็นใครเจียมตัวซะบ้าง ไม่ต้องมาเรียกชั้นว่าพี่ เพราะชั้นมีน้องชายคนเดียว ส่วนคำขอโทษนั่นชั้นก็ไม่ต้องการฟังถ้ามันไม่ช่วยให้ชื่อเสียงของตระกูลและน้องชายชั้นกลับคืนมา กองไว้ตรงนั้นแล้วกัน”
“
พี่พัด! พีมขอร้องล่ะ พอเถอะพี่ กลับไปก่อนได้มั้ย”
“พีม นายบ้าไปแล้วรึเปล่า ไอ้เด็กคนนี้มันกำลังจะทำให้ชีวิตนายล่มจมจนไม่เหลืออะไร รู้ตัวไว้ด้วย” หญิงสาวจงใจพูดกระทบเป้าหมายที่ยืนหน้าซีดอยู่ ก่อนจะรีบเดินออกไปเพราะสาวใช้มาตามไปรับโทรศัพท์ด่วนจากบริษัท ไม่แคล้วคงจะเป็นเรื่องของตัวเลขหุ้นการลงทุน และความไว้วางใจที่อาจสั่นคลอนของเหล่าผู้ถือหุ้นของบริษัท เพราะข่าวพาดหัวของทายาทชายเพียงคนเดียวของตระกูล
.
.
.
คล้อยหลังที่พัดออกไปไม่นานโทรศัพท์มือถือของทั้งสองคนก็ดังขึ้นพร้อมกันจากห้องนอน แน่นอนว่าข่าวนี้คงทำให้ที่บริษัทของพวกเค้ารวมถึงทั้งพี่ยีนส์กับพี่ฝนต้องโกลาหนกันไม่น้อยเช่นกัน
‘พีม.. นี่พี่ฝนเองนะ อยู่กับน้ำเชี่ยวหรือเปล่า พี่เห็นข่าวและรู้เรื่องทั้งหมดแล้วนะ ทำยังไงก็ได้ให้น้ำเชี่ยวหลบออกจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ตอนนี้ กองทัพนักข่าวมันกำลังแห่กันไปที่บ้านพีม เตรียมตัวตอบคำถามไว้ก่อน เดี๋ยวพี่จะรีบไปให้เร็วที่สุด เข้าใจมั้ย!!!’
‘ไอ้น้ำเชี่ยว! แกอยู่ไหน ถ้าอยู่กับพีมล่ะก็ รีบเพ่นออกมาเลยนะ โอ้ยย!!#@%! ชั้นจะประสาทแดรกตายอยู่แล้ว นักข่าวมันกำลังจะยกโขยงไปที่นั่น ถ้าแกทำให้นักข่าวมันจับได้ล่ะก็ สาบานว่าอียีนส์เนี่ยจะกุดจู๋แกแน่ ไอ้เด็กแก่แดก อร๊ายยยยยย~’สองผู้จัดการมือหนึ่งแห่ง GSเอนท์ฯ แว๊ดเสียงใส่มือถือไปถึงศิลปินที่ทั้งคู่ดูแล ก่อนจะโยนมันลงกระเป๋าสะพายแล้ววิ่งเอาเป็นเอาตายออกจากตึก จริงๆแล้วทั้งยีนส์และฝนก็พอรู้ระแค่ระคายในเรื่องของน้ำเชี่ยวและพีมมาบ้างจากบรรดานักดนตรีและพวกช่างแต่งหน้าที่ชอบจับกลุ่มซุบซิบกัน ทั้งคู่ยังคิดไว้ว่าจะหาโอกาสเรียกทั้ง2คนมาคุย ว่าความจริงมันเป็นอย่างไร แต่สุดท้ายดูเหมือนอะไรๆมันจะช้าไป เพราะทันทีที่ฝนและยีนส์เห็นรูปบนหน้าหนังสือพิมพ์ ทุกอย่างมันก็ชัดเจนและตอบทุกอย่างแล้ว ถ้าดูเผินๆหรือคนที่ไม่สนิทกันจริงๆคงดูไม่รู้ว่าคนในภาพนั้นคือน้ำเชี่ยว แต่สำหรับฝนและยีนส์แล้ว ทั้งลักษณะรูปร่าง ที่สำคัญเสื้อผ้าของผู้ชายในรูป พวกเขาจำได้ดี มันคือน้ำเชี่ยวอย่างไม่ต้องสงสัย
'
'
'
“ฮะ! จะแถลงข่าวว่าเป็นแฟนพีม แกสติแตกไปแล้วรึไงไอ้น้ำเยี่ยว!” “ก็มันเป็นเรื่องจริงนี่พี่ยีนส์ ความจริงยังไงก็เป็นความจริงวันยังค่ำ แต่ถ้าน้ำเชี่ยวไม่พูดตอนนี้ พี่พีมก็จะถูกชาวบ้านแล้วก็คนในวงการด่าว่าเป็นพวกมั่วไปทั่วอ่ะ”
“หึ.
.ย๊าพ่อนักบุญ พ่อพระเหลือเกิน อยากปกป้องแฟนของตัวเอง
แมนจริงๆไอ้เด็กแก่แดดเอ้ย! ทำงามหน้าซะขนาดนี้
เอาตัวเองให้รอดก่อนจะไปช่วยคนอื่นได้มั้ยห๊า” พี่เลี้ยงคนสนิทว่าพลางเอานิ้วดีดกะโหลกเข้าให้หนึ่งทีก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาเป็นรอบที่ร้อยของวัน
“นี่น้ำเชี่ยวพูดเรื่องจริงนะพี่ ตอนนี้พี่พีมต้องกำลังแย่อยู่แน่ๆ ขนาดพี่สาวพี่พีมก็ยังจะตัดพี่ตัดน้อง ถ้าเป็นเพราะข่าวนี้ทำให้พี่พีมอยู่ในวงการไม่ได้ ไหนจะปัญหากับที่บ้านอีก แล้วพี่พีมจะเป็นยังไง มันเป็นเพราะน้ำคนเดียว น้ำเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดอ่ะพี่ยันส์ น้ำจะทำยังไงดีพี่” เด็กหนุ่มพูดอย่างร้อนรนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร
ตั้งแต่ทำงานร่วมกันมานี่เป็นครั้งแรกที่ยีนส์ได้เห็นสีหน้าท่าทางของน้ำเชี่ยวอย่างนี้ ซึ่งปกติน้ำเชี่ยวจะเป็นคนสบายๆไม่คิดอะไรมาก ไม่ค่อยแคร์อะไรไม่ว่าตัวเองจะโดนข่าวแรงๆแค่ไหนหรือกับใคร ดูท่าแล้วครั้งนี้น้ำเชี่ยวคงจริงจัง เสียดายที่เขามารู้เรื่องนี้ช้าไป ไม่อย่างนั้นเขาคงทันที่จะตักเตือนให้เด็กหนุ่มยับยั้งชั่งใจไว้บ้าง ไม่ใช่ว่าพีมเป็นคนไม่ดี แต่ความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้คือความรักแบบนี้ในวงการบันเทิงมันเป็นไปได้ยาก อีกทั้งสังคมที่แตกต่างระหว่างทั้งคู่โดยเฉพาะพี่สาวของฝ่ายนั้นด้วยแล้ว ถ้าน้ำเชี่ยวโตเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ซัก5-6ปีเรียนจบและมีความรับผิดชอบกับชีวิตของตัวเองได้มากกว่านี้ก็ว่าไปอย่าง แต่นี้อายุแค่20ต้นๆและยังเป็นคนที่ทำอะไรด้วยอารมณ์เป็นหลัก มันช่างดูยากเสียเหลือเกิน
“น้ำเชี่ยว ใจเย็นๆก่อน พีมน่ะเค้าอยู่ในวงการนี้มานาน ข่าวคราวทำนองนี้ก็ใช่ว่าเค้าจะไม่เคยโดน เชื่อพี่สิ คนไทยน่ะลืมง่าย เดี๋ยวเดียวเค้าก็ลืมๆกันไป ที่ดีที่สุดตอนนี้เราควรเงียบๆกันไว้ให้เรื่องมันซาไปเอง มันไม่คุ้มหรอกนะถ้าน้ำเชี่ยวจะกระโดดลงไปด้วยอย่างนั้น คิดถึงตัวเองไว้ให้มากๆ น้ำเชี่ยวเพิ่งเข้ามา เพิ่งมีชื่อเสียงในวงการ เรายังต้องการฐานกำลังของแฟนคลับ ถ้าหากน้ำเชี่ยวเปิดตัวเรื่องพีม ทุกอย่างในวงการของน้ำเชี่ยวก็จะจบ”
“
แล้วจะให้น้ำเชี่ยวทิ้งพี่พีมอย่างนั้นเหรอพี่ น้ำทำไม่ได้ น้ำปล่อยให้พี่พีมเผชิญเรื่องร้ายๆคนเดียวไม่ได้
พี่ยีนส์เห็นข่าวพวกนั้นมั้ย มันจงใจทำให้พี่พีมเสียหายนะ”
“พี่ก็เห็นด้วยกับยีนส์นะน้ำเชี่ยว ไม่ต้องห่วงพีมหรอก จะว่าไปจริงๆแล้วไม่ว่าจะคนในวงการหรือคนที่เป็นแฟนคลับเค้าก็รู้ๆกันอยู่ลึกๆว่าพีมน่ะ อาจจะเป็น.. เอ่อเป็น..” ผู้จัดการสาวแทรกขึ้นหลังจากที่นั่งฟังศิลปินและARเถียงกันอยู่นาน
“เป็น
เกย์” เพื่อไม่ให้ขาดตอนยีนส์จึงช่วยเสริมอย่างทันควัน
“ก็นั่นแหละ เรื่องนี้จริงๆแล้วเค้าก็สงสัยกันทั้งนั้น คือในบางคนมันก็ดูเหมือนจะช่วยเพิ่มเรทติ้งด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องที่ว่าจะเป็นจริงหรือไม่จริง พี่เชื่อว่า ด้วยเวลาและผลงานต่างๆที่พีมเค้าทำไว้ในวงการ มันคงพอทำให้คนเหล่านั้นเค้าไม่ใส่ใจเรื่องพวกนี้กัน เพราะจะว่าไปกว่า30-40%ของบรรดาแฟนคลับพีมก็เป็น.. เอ่อเป็น..”
“
ตุ๊ด แต๋ว
เกย์ กระเทย” ยีนส์คนเดิมช่วยเสริมอีกครั้ง
“เออ ใช่..
ฮ่าๆๆ เพราะฉะนั้นแฟนคลับพวกนี้ของพีมเค้าก็ไม่ได้กระเทือนอะไรอยู่แล้ว ที่พี่พูดอย่างนี้ไม่ใช่ว่าพี่ไม่ห่วงพีมหรือจะทิ้งพีมนะ แต่พี่เห็นแล้วว่ามันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเส้นทางในวงการทั้งของพีมและน้ำเชี่ยว เพราะถ้าน้ำเชี่ยวเลือกที่จะเปิดเผยเรื่องราวทุกอย่าง ตัวของน้ำเชี่ยวนั่นแหละที่จะเดินต่อไปไม่ได้ในวงการนี้ อีกทั้งมันก็อาจจะไม่ได้ช่วยให้ภาพลักษณ์ของพีมดูดีขึ้นมาสักเท่าไหร่ ที่ร้ายกว่านั้นพีมอาจจะถูกแอนตี้และโจมตีจากบรรดาแฟนคลับของน้ำเชี่ยวซ้ำอีกก็เป็นได้” แม้สิ่งที่ทั้งสองคนพูดนั้นจะดูมีเหตุผลจนเขาไม่อาจเถียงได้ก็ตาม แต่ลึกๆในใจของน้ำเชี่ยวแล้วยังคงห่วงว่าพีมจะรู้สึกอย่างไร เขารู้ดีว่าพีมรักงานในวงการนี้มาก มากซะจนพี่สาวคนเดียวยังเปลี่ยนใจไม่ได้
เด็กหนุ่มนั่งเงียบฟังผู้บริหาร ผู้จัดการและARปรึกษาถึงแนวทางการรับมือกับนักข่าวหากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินใดๆขึ้นมา ดูภายนอกเสมือนว่าน้ำเชี่ยวยอมรับกับวิธีการตามที่บริษัทวางไว้ แต่ข้างในความคิดของเขาแล้ว เด็กหนุ่มย้ำกับตัวเองอยู่ตลอดว่า เขาจะไม่มีวันทิ้งให้พีมต้องเผชิญกับปัญหาคนเดียวแน่นอน ไม่ว่าอย่างไรเข้าก็จะไม่ปล่อยมือจากพีมและเขาจะแลกทุกอย่างให้อนาคตในวงการของพีมกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตาม
“มันอาจฟังดูใจร้ายสักหน่อย แต่ช่วงนี้พี่อยากขอร้องให้น้ำเชี่ยวอยู่เฉยๆเก็บตัวสักพัก และอย่าเพิ่งไปเจอกับพีมสักระยะได้มั้ยน้ำเชี่ยว คือ..พี่อยากกันไว้ดีกว่าแก้น่ะ พี่ไม่อยากให้พวกนักข่าวมันระแค่ระคายอะไรมากไปกว่านี้ มันจะเกิดผลเสียกับพีมเค้ามากกว่า”
สิ่งที่ผู้บริหารหนุ่มพูดออกมาในตอนท้ายทำให้เด็กหนุ่มเหลียวหลังกลับมาทั้งที่กำลังจะก้าวออกจากห้องไป น้ำเชี่ยวเลือกที่จะมองหน้าของท่านและARทั้งคู่อย่างคลางแคลงในใจแทนคำถามมากมายที่ไม่ได้เอ่ยออกมา แม้นั่นจะเป็นสิ่งที่ค้านกับความรู้สึกที่สุด
“บอสไม่ต้องกังวลหรอกครับ น้ำเชี่ยวจะไม่ทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปกว่านี้หรอก เพราะน้ำเชี่ยวก็เป็นคนนึงที่คิดว่า ตำแหน่งซูเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งน่ะเหมาะสมกับพี่พีมที่สุดแล้ว น้ำเชี่ยวรับรองว่ารายได้จากสปอนเซอร์ทุกบาททุกสตางค์ที่บริษัทจะได้จากงานของพี่พีมจะอยู่ครบถ้วนแน่นอน”
********************
To be con คับ^^
ปล. มาเม้นท์ให้คนเขียนบ้างไรบ้าง จาจบแล้วนะ อิอิ
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 434968 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก