Chapter23
ร่างเปล่าเปลือยภายใต้ผ้านวมหนาผืนใหญ่ ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ บวกกับแสงสว่างจ้าที่แม้ตาปิดสนิทยังรู้สึกได้ ทำให้พีมต้องยัดร่างลงไปภายใต้ผืนผ้าจนเกือบมิด ..แตอยู่ๆกลับเหมือนมีไออุ่นอะไรบางอย่างกับกลิ่นไหม้กรุ่นๆลอยอยู่เหนือหัว มือเรียวค่อยร่นผ้าห่มลง กว่าที่ดวงตาจะทำความเคยชินกับแสงสว่างได้ก็มีบางสิ่งมาแตะอยู่ที่ปลายจมูกซะแล้ว
“มอร์นิ่ง!ครับ ที่รัก” เจ้าเคโระตัวดีเอาไส้กรอกทอดหอมกรุ่นมาเขี่ยจมูกคนขี้เซาที่นอนหัวยุ่งอยู่บนเตียงนั่นเอง
“อืมมม.. อะไรน่ะเต็มไปหมดเลย” ซูเปอร์สตาร์หนุ่มลุกขึ้นบิดขี้เกียจ เปิดตามาก็เจอกับอาหารมากมาย ทั้งขนมปัง แยม นมสด ไข่ดาว เบคอน ไส้กรอกทอดแถมข้าวอีกหนึ่งจานวางเต็มโต๊ะข้างเตียง และสิ่งสุดท้ายที่ทำเอาดวงตาใสแป๋วลุกวาว หายจากอาการงัวเงียเป็นปลิดทิ้ง ก็คือไอศกรีมยี่ห้อดังถังใหญ่ ที่ดูท่าทางจะเป็นรสชาเขียวซะด้วย ^_^
“อาหารเช้าเดลิเวอรี่~ หิวแล้วอ่ะดิ๊” เด็กหนุ่มนึกขำคนหน้ายุ่งที่ลุกขึ้นมาทำตาโตเป็นประกายวิบวับ จ้องถังไอติมอย่างเอาเป็นเอาตาย แทบไม่สนใจมองเขาเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้เป็นเพราะเสียน้ำไปเยอะเลยอยากได้ของหวานๆ หรือเพราะตะกละกันแน่
“เป็นไงน่ากินมั้ย น้ำทำเองเลยน๊า” ไอ้บ๊อง ทำหมดอะไร ไอติมนี่ซื้อมาชัดๆ เหอะ! ไอ้กบ
“ไม่ต้องบอกก็รู้น่า อยู่กันสองคน ถ้าน้ำไม่ทำพี่คงละเมอไปทำล่ะมั้ง” เหวยๆ กวนโอ้ยแต่เช้าเลยแฮะ เดี๋ยวก็ให้กินไอติมแท่งแทนไอ้ติมถึงซะเลยนี่ เหอะ! ไอ้ตี๋หน้ายุ่ง
“เร็ว อ้ำก่อนเร็วพี่ เดี๋ยวน้ำป้อน” น้ำเชี่ยวออกอาการลัลล๊าหน้าแป้นพูดพลางส่งขนมปังทาแยมเข้าปากคนเพิ่งตื่น
“วันนี้ต้องไปเรียนหรือเปล่า” พีมถามพลางหยิบเอาแก้วนมมาซดก่อนจะคว้าเอาถังไอติมมากอดไว้ใช้ช้อนจ้วงกินหน้าตาเฉย
“วันนี้ไม่มีเรียน”
“อย่าให้รู้ ว่าโกหก.. เอาใหม่..วันนี้มีเรียนมั้ย” แม้จะตั้งหน้าตั้งตากินอยู่ แต่น้ำเสียงเริ่มแข็งกร้าวและเย็นเฉียบมากขึ้น
“เออ..มีก็ได้..ตอนบ่าย น้ำไปอยู่แล้วน่า.. แล้วพี่อ่ะ มีงานป่าวอ่ะ” ไอ้พี่บ้า ทำไมต้องรู้ทันเราด้วยนะ แกล้งโง่มั่งไม่ได้รึไง แง่งงๆ
“อาจจะมีมั้ง จำไม่ได้เดี๋ยวต้องกลับบ้านไปดูตารางอีกที”
“
ไม่ต้องเลย! อยู่นี่แหละ ไม่ต้องกลับ ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นอ่ะ เหอะ! ดูในBBก็ได้ตรางงานอ่ะ อย่ามาอ้าง โดนมาทั้งคืนเดินไหวรึไงห๊ะ รึถ้ายังไหว จะได้ทำให้ไม่ไหวจริงๆซะ ..เมื่อเช้านี้น้ำเชี่ยวโทรถามพี่ยีนส์แล้ว เค้าบอกพี่พีมว่าง3วันรวด เพราะต้องอ่านบทละคร คิดว่าน้ำไม่รู้เหรอ.. ไอ้ตี๋หน้ายุ่ง จะร้ายเกินไปม๊ายย มาเนียนใส่น้ำเชี่ยวน่ะ ห๊า...”
เด็กหนุ่มมองคนที่ทำท่าหูทวนลมแล้วยิ่งให้หมั่นไส้ นึกอยากแกล้งอะไรแสบๆคันๆ จึงเนียนปัดช้อนไอติมในมือของพีมหล่นหายไปในผ้าห่มเข้าให้ ..ไอ้หมาต่างดาวเอ้ย มันชื่อตัวอะไรนะในหนังการ์ตูนอ่ะ เออช่างมันเถอะ ..ร้ายนักนะ จะหนีเรางั้นเหรอ เรื่องไรล่ะ? มาติดกับเข้าแล้วคิดเหรอว่าจะได้ออกไปง่ายๆ
“
เอ้ย! ไอ้กบบ้า หกหมดเลย อ่า..ไปเอากระดาษมาเช็ดเลย เย็นอ่ะ เสียวด้วย ซี๊ดดด~” พีมโวยวายเมื่อเห็นไอติมของโปรดหกแหมะอยู่ที่ท้องน้อยของเขา แถมยังพาเอาเจ้าไอติมเย็นเจี๊ยบไหลเตลิดไปถึงไหนต่อไหน โอ~ว..เสียววาบไปทั่วท้องและส่วนนั้น ลึกๆในใจก็รู้ถึงแผนชั่วร้ายของเจ้าตัวแสบนี่อยู่หรอก แต่ยิ่งเป็นพวกหวงของกินอยู่ด้วยแล้ว ฮึ่ม!..เอาไว้ก่อนเถอะ ของกินดีๆ เอามาเล่นเสียของหมด
“....” แต่ยิ่งถูกด่าโวยวายใส่แค่ไหน เจ้าคนต้นเหตุกลับไม่สะทกสะท้าน ตรงกันข้ามกลับนั่งนิ่ง ยิ้มกริ่มมองดูผลงานตัวเองบนหน้าท้องขาวลอนสวยของคนตรงหน้า ..จริงๆก็อยากจะมองต่ำไปกว่านั้น แต่เจ้ามือเรียวดันมาโฉบปิดไว้ซะก่อน.. ชะหนอย ทำมาเนียนใส่เราจะไปดูตรางงาน คอยดูเดี๋ยวได้ลุกไม่ขึ้นแน่
“
เน่!..นั่งบื้ออยู่ได้...มันเย็นนะรู้มั้ย... โอ๊ะ!” เมื่อแผดเสียงออกคำสั่งแล้วไม่ได้ดั่งใจ พีมจึงผละลุกขึ้นจากเตียงอย่างฉุนเฉียว แต่เพียงแค่ขยับไปได้แค่ก้าวแรก เขาก็เริ่มรู้สึกถึงจุดเกิดเหตุบางอย่างจากเมื่อคืนที่มันส่งอาการเจ็บจี๊ดๆปวดน่วงและร้าวไปถึงสะโพกและต้นขาจนชาไปหมด ทำให้ต้องชะงักเล็กน้อย ทั้งยังมีวงแขนปลาหมึกของเจ้าตัวแสบมหาปะลัยมาคว้าเอวของเขาไว้ ทำเอาพีมต้องเซถลากลับมาสู่เตียงตามเดิม
“
มานี่! จะไปไหน หึ ไม่ได้ดูตัวเองเลยนะ ถึงได้ทำตัวเป็นหมาบ้าอย่างนี้เนี่ย” เมื่อคว้าเอาคนพยศไว้ได้ น้ำเชี่ยวก็จัดการขึ้นทับตรึงแขนทั้งสองของร่างล่อนจ้อนนั้นไว้ซะ
“
เอ้ย! ปล่อยเด๊ะ ปล่อยยย ไอ้กบ! ไปโดนยามารึไง ไป๊ๆ !!” ไอ้หน้าไม่อาย อย่ามาหื่นอย่านี้นะเฟร้ย น่ากลัวชิบเป๋งเลยอ่ะ.. ร่างเปลือยดิ้นเร่าเท่าที่แรงจะมี ซึ่งก็ไม่อาจสู้เจ้าคนคึกที่มันได้ตักตวงเอาพละกำลังกว่าครึ่งของเขาไปจนหมดเมื่อคืน
“มา..เดี๋ยวน้ำทำให้สะอาดเอี่ยมเลยนะ” เมื่อเข้ารวบตัวพร้อมกับกดสองแขนไว้ได้มั่นแล้ว เด็กหนุ่มจึงก้มเลียคราบไอศกรีมหวานๆ ที่ดูเหมือนจะหวานขึ้นไปอีกเยอะบนหน้าท้องของพีม
น้ำเชี่ยวที่ตั้งใจว่าจะแย่งแฟนหนุ่มให้จั้กจี้เล่นในทีแรก แต่พอเอาเข้าจริง เวลาที่แลบลิ้นลากไปตามหน้าท้องเนียน ผิวขาวๆนวลละเอียดกับหยดน้ำไอศกรีมที่ละลายไหลไปตามผิวเนื้อและขนอ่อนบางๆที่เรียงเส้นสวยนั้น ทำให้เขานึกลังเล ..ในขณะที่อีกคนที่หมดแรงกำลังจะดิ้นฝืนอีกต่อไป ชายหนุ่มจ้องมองกิริยาอาการของเจ้าตัวดีที่สาละวนโลมเลียอยู่กับหน้าท้องและสะดืดของเขาอย่างเคลิ้มหลง เด็กหนุ่มทั้งเลียทั้งดูดไล่ลงไปจนถึงจุดสุดท้าย ทำให้พีมต้องครางออกมาเบาๆด้วยความเสียวซ่าน
“อืมม..น้ำเชี่ยว ไม่เอาน่า นะ พี่ยังเจ็บอยู่เลย นะ” ไม่น่ะ ขืนโดนซ้ำอีก มีหวังเดินไม่ได้แน่เรา
“ไม่เป็นไร น้ำเชี่ยวหาตัวช่วยมาให้พี่ได้แล้ว นี่ไง” ดวงตาโตคู่หวานแฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์เปร่งประกายระยิบ เมื่อเขาเอื้อมไปหยิบถุงบางอย่างข้างเตียงมาชูโบกสะบัดให้อีกคนดู
“
ห๊ะ! .อะ อะไรเนี่ย ซะ ซื้อมา ทะ ทำไม ตั้ง 5อัน แกจะบ้าเหรอ!!?.. ฮือๆ~ ไม่เอานะ พี่ทำไม่ได้หรอก พี่ไม่ใช่ตุ๊กตายางน๊ะ..
ไม่ไหว ไม่เอานะ ฮืออออๆๆๆ~” นี่มันกะจะทำเราทั้งวันทั้งคืนเลยรึไง ซื้อมาขนาดนี้อ่ะ ตายแน่ๆแล้วเรา โอ้..พระเจ้าช่วยลูกด้วย พ่อแก้วแม่แก้ว ฮือๆ ช่วยผมด้วยเถิดดดด T_T
“
เน่เพ่!..เลิกโอดโอยก่อนได้ม๊ายยย .. 
โอ้ย! จะบ้าเหรอ เห็นน้ำเป็นพวกโรคจิตรึไง?” เหอะ.. ก็แหงงล่ะ แกมันเป็นโรคจิต! ฉันคิดงั้นจริงๆนะ T_T
“โวยวายซะ.. ก็แค่ซื้อมาเผื่อไว้ไง ไว้บ้านพี่ บ้านน้ำ รถพี่ รถน้ำ แล้วก็ไว้ติดตัวด้วย ฮ่าๆ รอบคอบมั้ย จริงๆกะให้พี่ติดตัวไว้อีกอัน แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวพี่เกิดหน้ามืดเมาไปใช้กะคนอื่น เชอะ”
- -‘ ดูมันๆ ยังกล้าพูดได้หน้าตาเฉย โรคจิตจริงๆมั้ยล่ะ ฉันคิดผิดตรงไหน? แล้วในรถจำเป็นด้วยเหรอ ใครจะไปทำกะแกในรถ ห๊ะ? ..ไอ่ ไอ้ น้ำเยี่ยวเอ้ย!!
“เจลหล่อลื่น ไม่ใช่ครีมทาผิวน๊าน้ำเชี่ยว~ มันจะมากไปมั้ยอ่ะ แล้วต้องมีไว้ในรถด้วยเหรอ ??” พีมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเหนื่ออ่อน ..ดู ดูหน้ามัน แววตามัน หื่นไปมั้ย? เสียวสันหลังวาบๆไงไม่รู้วุ้ย.. แงงๆ~ อยากกลับบ้านนนน
..แต่ก็เหมือนเด็กหนุ่มหน้ามืดตามัวไปแล้วกับภาพและน้ำเสียงครางกระเส่าของคนตรงหน้าในเวลาร่วมรักอย่างบ้าคลั่งที่เพิ่งผ่านมาเมื่อคืนที่ผ่านมา ดูท่าเขาคงจะเสพติดซูเปอร์สตาร์สุดฮ็อตคนนี้อย่างถอนตัวไม่มีทางขึ้นไปแล้วแน่นอน
“เอาน่า ก็ซื้อมาแล้วหนิ.. แต่ เอ..ไอ้นี่มันใช้ยังไง น๊า.. พี่สอนน้ำหน่อยสิ นะ น๊ะ”..ใบหน้าและแววตาหื่นๆของน้ำเชี่ยวค่อยๆใกล้เข้ามาๆ
“
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!! น้ำเชี่ยววววววววว!!”
!!@#!@&?!! 
.
.
.
.
.
.มือหนากระตุกผ้าห่มบนตัวพีมออก พรืดดเดียว ไม่เหลืออะไรเลย
……
….
…
..
.
.
“
อา~...น้ำ อา.. อื้อ~ ดีๆ เร็วๆ
อา..”
“โอ~..ว พี่ใกล้แล้ว อะ..อือ”
“เป็นไงพี่.. ดีมั้ยครับ หืม~ ชอบมั้ย
อา~”
“
อะ! แรง!! แรงอีกสิ ตรงนั้นแหละ อา~ เด็กดี เร็วครับ อา..จะเสร็จแล้วครับ
อา~”
“
อย่างนี้ใช่มั้ย! อะ..รัดแน่นจังเลย โอย~ อะ อย่างนี้ใช่มั้ย อะ..ข้างในมัน
อาา.. ข้างในตัวพี่มันแน่นสุดยอด น้ำรักพี่จัง
อา~ ”
อา..ไอ้พี่ช่างยั่ว ไหนตอนแรก ไม่เอาๆ ทำไมตอนนี้รัดกันแน่นอย่างนี้ล่ะครับ ห๊า ^ ^! เริ่มเหนื่อยแระนะเนี่ย อิ อิ
.
.
.
เหมือนไม่รู้วัน ไม่รู้เวลา.. หนุ่มผิวขาวยังคงยัดตัวเองอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น พลิกตัวเข้าหาระเบียงกระจกบานใหญ่ ท้องฟ้าเรืองแสงสีส้มสลับกับเทา ดูท่าอาทิตย์คงใกล้จะลาลับ
..นี่เรานอนอยู่อย่างนี้จนเย็นเชียวเหรอ ร่างเปล่าไร้เสื้อผ้าพยามพยุงตัวเองลงจากเตียงหลังกว้าง ไปยังห้องน้ำ ..เจ้าตัวดีคงจะไปมหาวิทยาลัยยังไม่กลับแน่
ใช้เวลานี้หนีกลับบ้านดีกว่า ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่รอหรอกนะ แต่ดูท่า หากเราอยู่ต่ออีกซักคืน คงต้องเสร็จเจ้าเด็กแก่แดดนั่นจน..จน.. จนไส้ในพังเป็นแน่ บรืออออ!
เด็กอะไรแก่แดดแก่ลม หัวสมองช่างพลิกแพลงเป็นที่หนึ่ง ท่าพิสดารพันลึกก็สรรหามาใช้กับเราได้ แถมยังทนทายาทอีกต่างหาก ไอ้สนุกมันก็มสนุกอยู่หรอก แต่บ่อยไปคงๆไม่ไหวมั้ง -_-‘
เฮ้อ..คิดถึงเจ้าของขวัญสองตัวนั้นจังเลย หนูมาลีจะลืมเอาอาหารปลาให้มันรึเปล่าน๊า บทละครก็ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลย อีก2วันก็ต้องให้คำตอบเค้าแล้ว
“
เฮ้ยยยยย!!!.. 
นะ นี่มันอะไรเนี่ย...” ทันทีที่เข้ามาถึงห้องน้ำ พีมก็สะดุ้งโหยงสุดตัว ตกใจ ปากค้าง ตาเหลือกถลน จนเซถลาไปติดกำแพงอีกข้าง เมื่อหันไปพบตัวเองในกระจกเงา รอยแดงเป็นจ่ำๆไปทั่วหน้าอก คอ ลำตัว แถมยังมีรอยขีดข่วน และรอยฟันเล็กๆที่แผ่นหลังอีกด้วย
..โอ้วว..No
No!! ..ม้ายยยยยยยยยยยยยย!!! นี่เรากลายร่างไปเป็นพระเอกหนังซาดิสตั้งแต่งเมื่อไหร่ว่ะเนี่ย
”
ไอ้กบ!! ไอ้โรคจิต!! ไอ้ซาดิส!! ไอ้..
ไอ้..” ซูเปอร์สตาร์หนุ่มที่ดูเหมือนฟิวส์ขาดเพราะทนเห็นภาพสะท้อนของชายแปลกหน้าที่มีสภาพไม่ต่างไปจากคนที่หลุดมาจากการถูกรุมโทรมอย่างไรอย่างนั้น ปากที่อ้าค้างแข็งเพราะไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าว่าเจ้าเด็กแสบซื่อบื้ออีกแล้ว จึงไปลงเอากับขวดสบู่แชมพู และอุปกรณ์ของใช้ภายในห้องน้ำซะปลิวหวือว่อนกระจายเต็มห้องไปหมด ..
“โธ่โว้ยยยยยยย!!! ไม่เอาแล้วโว้ย!.. ฉันจะกลับบ้าน!!” 
ฮึ่ม!
เมื่อจัดการแต่งเนื้อตัวให้ตัวเองเสร็จเรียบร้อย แม้จะลำบากซักหน่อยกับร่างกายที่เคลื่อนไหวไม่ค่อยสะดวก เพราะตรงจุดนั้น.. แต่พีมก็สามารถ ด้วยใจหวังเต็มเปี่ยมว่า เมื่อกลับถึงบ้าน
เขาจะนอนแช่น้ำอุ่นให้ตัวเองได้พักร่างกายบ้าง และคงต้องให้หนูมาลีช่วยไปหายาสมุนไพรจีนที่ช่วยรักษารอยช้ำ รอยห้อเลือดต่างๆตามตัว ที่เมื่อก่อนตอนเด็ก หนูมาลีเคยเอามาทาให้เขาบ่อยๆเวลาเล่นแล้วได้แผลกลับบ้าน
“ยังไงก็ต้องรีบพาตัวเองไปให้พ้นจากที่นี่ซะก่อนที่เจ้าแสบนั่นจะกลับมา”
ชายหนุ่มเก็บของลงกระเป๋าพลางเลียวซ้ายแลขวา กลัวว่าเจ้าตัวแสบจะกลับมาทันก่อนที่เขาจะหมดโอกาสได้กลับออกไป สองขาก้าวยาวไปทางประตูบานใหญ่
แต่ .....
---แกร่ก..กึ่กๆ กึ่กๆ--- .. ทำไมประตูเปิดไม่ออกหว่า ..
---กึ่กๆ!! กึ่กๆ!!!---
..หะ..หรือว่า..
“
เฮ้ยยยยยย!! !@#!?!@!!... ไอ้น้ำ ไอ้ตัวแสบ!! นี่มันกล้าขังเราไว้เลยเหรอ!!! ไอ้เด็กไม่มีใครสั่งสอน ไอ้! ไอ้!น้ำเยี่ยววววววววว..!!! 
ม้ายยยยยยยยย!!” นักร้องหนุ่มหอบถี่ รู้สึกจุกร้อนไปทั่วหน้าอกที่ดันมาโดนหนุ่มรุ่นน้องแกล้งตลบหลังอย่างโหดร้าย ขายาวอ่อนเปลี้ยเซถลาลงมานั่งจุ้มปุ้กกับพื้น พิงประตูที่ถูกปิดล็อคไว้จากด้านนอกอย่างน่าสงสาร
..ไม่จริง ไม่จริง มันไม่จริงใช่มั้ย!!? ไอ้กบปีศาจ ฮือๆๆๆ~
+++Date Note+++
...ที่รักครับ หิวแล้วล่ะซี่ ถึงเดินออกมาเนี่ย ^_^
น้ำเชี่ยวทำของอร่อยไว้ให้แล้วน๊า เชิญทานตามสบายเลยครับ
คืนนี้เราจะได้มีแรงมาสนุกกันต่อ อิอิ กินอิ่มแล้วจะไปเดินเล่นที่ระเบียงก็ได้นะครับ
แต่ไปมากว่านั้นคงไม่ได้นะครับ(อ๊ะ! รู้นะว่า คิดอะไรอยู่) เพราะน้ำเชี่ยวล็อคกุญแจไว้ง่ะ T_T
กลัวโจรมันจะมาขโมยเอาตัวและหัวใจของสุดที่รักของน้ำเชี่ยวไป ..ไม่ได้นะ เค้าหวง ^^
ถ้าหากพี่อยากจะไปไหน เอาไว้น้ำจะพาไปนะครับ ^_^
เรียนเสร็จแล้วน้ำเชี่ยวจะรีบกลับไป พร้อมกับเค้กอร่อยๆของโปรดพี่นะ
รักนะ รักที่สุด ..จากสุดที่รัก
บ๊าย..บาย ~“
แหวะ!!..เสี่ยวไม่มีใครเกิน”
สุดท้ายซูเปอร์สตาร์หนุ่มผู้น่าสงสารก็เลยไม่มีเวลาได้อ่านบทละครใหม่ จนต้องโดนพี่ฝนเอ็ดเข้าเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี โทษฐานที่ไม่รับผิดชอบงาน T_T และทำให้ลูกค้าต้องรอ
.
.
.
..
.
.
คอนเสิรต์ใหญ่ต้อนรับเทศกาลวาเลนไทน์
Mazda Car..present My Star my car Live@เชียงใหม่
“
พี่พีม!!! อะไรเนี่ย! เสื้อนี้อ่ะ มันจะแหวกลึกไปไหน” ร็อกเกอร์หนุ่มหน้าบูดบึ้ง โวยวายลั่น เมื่ออกมาเห็นคนตัวขาวๆในชุดยีนส์ขเดปเอวต่ำ แจ็คเก็ตหนังสีน้ำเงินเข้มกับเสื้อเชิ้ตบางสีขาวตัวใน ที่มีกระดุมครบทุกเม็ดแต่มันกลับถูกใช้งานเพียงแค่สองเม็ดล่างเท่านั้น
“ติดอีกซักสองสามเม็ดได้มั้ยไอ้กระดุมนี่อ่ะ มันไม่ทำให้ความหล่อเท่ของพี่ลดลงหรอกน่า” เด็กหนุ่มชี้มือชี้ไม้ให้วุ่นแล้วกระซิบเสียงขุ่นๆใส่แฟนหนุ่มเมื่อเห็นว่าใครต่อใครแถวนั้นเดินออกไปแล้ว
“เอาน่าน้ำ ชุดขึ้นคอนเสิร์ตมันก็ต้องอย่างนี้แหละ ไม่ได้ใส่ไปเดินถนนซักหน่อย อย่าคิดมากน่า เห็นก็เอาไปไม่ได้”
“ไม่เอาอ่ะ! แฟนคลับพี่นั่นแหละตัวดี ชอบถ่ายรูปพี่หวิวๆไปลงเน็ตเรื่อย น้ำเชี่ยวเข้าไปดูแต่ละที เลือดแทบพุ่ง” ไม่อยากจะบอกเลยว่าน้ำเองก็มีครบทุกคลอเลคชั่นเลย เห็นแล้วอดไม่ได้ทุกทีนี่ขนาดเห็นของจริงอยู่ทุกวันนะเนี่ย แล้วคิดดูดิลองเป็นคนอื่น มันต้องเอารูปพี่ไปทำอะไรแปลกๆแน่ๆ
พี่ฝนเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มในชุดสูทสุดเนี๊ยบ ใบหน้าคมเข้ม ทว่ารอยยิ้มอย่างเป็นมิตรที่หนุ่มใหญ่โปรยมานั้น ทำให้น้อยคนนักที่จะรู้สึกเกร็งจนไม่กล้าเอ่ยทัก
..คงเป็นคนใหญ่โตพอควรถึงได้เข้ามาในห้องนี้ได้
“เป็นไงบ้างสองหนุ่ม ลองเสื้อกันเสร็จยังจ๊ะ.. พีม น้ำเชี่ยว นี่คุณภาณุจ๊ะ เป็นลูกชายเจ้าของโรงแรมนี้ มาทำความรู้จักกันไว้ก่อนม๊ะ งานนี้เนี่ย คุณณุเค้าจะคอยดูแลเรื่องความเรียบร้อยทั้งหมด มีอะไรก็คุยกับคุณณุเค้าได้นะจ๊ะ”
“สวัสดีครับ ผมภาณุ เรียกว่าณุก็ได้นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ชายหนุ่มร่างสูงผิวคล้ำหน้าตาคมเข้มเข้าขั้นหล่อจัด แต่งตัวเนี้ยบเท่ยื่นมือทักทายสองหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร
...
อ๊ากกก พี่พีม ยังใส่ชุดนั้นอยู่เลย คนอื่นเห็นหมดแล้ว..
เฮ้ย! .
.เฮ้ยยย!! แก! พี่! ..
ล แล้วทำไมต้องจับมือกันตั้งนานด้วยอ่า แล้วมันไม่เห็นจะสนใจทักทายน้ำบ้างล่ะ
เฮ้ยยย!! ดู! ดูสายตามัน ม..มันต้องจ้องจะกินพี่แน่เลย 
“ครับสวัสดีครับ ยินดีรู้จักครับ โรงแรมที่นี่ตกแต่งสวยมากเลยนะครับ” พีมเอ่ยสวัสดีและทักทายตามมารยาท
เฮ้ยยย!! ไป๊ ชิ้วๆ !! ว้อยยยย! หงุดหงิดๆ ไอ้พี่บ้า สนใจน้ำบ้างดิว่ะ 
“ครับขอบคุณครับ คือเราอยากให้ทุกคนที่มาพักรู้สึกประทับใจ จะได้กลับมาอีกน่ะครับ.. ก็หวังว่าคุณพีมจะเป็นหนึ่งในนั้นที่จะมาพักที่นี่เรื่อยๆนะครับ ..เอ่อ ถ้าเสร็จจากคอนเสิร์ตแล้วจะอยู่พักผ่อนต่อ ผมก็ยินดีนะครับ เผื่อว่าผมจะจัดรถให้พาเที่ยว.. เออแล้วนี่ได้ขึ้นไปดูห้องพักกันหรือยัง ไม่ทราบว่าพอใจมั้ย มีอะไรขาดเหลือบอกผมได้นะครับ” หนุ่มหน้าเข้มกับรอยยิ้มที่ยกเล็กๆแค่มุมปากเอ่ยพลางยื่นนามบัตรให้กับพีมอย่างสุภาพ
...
เฮ้ยยยย!! ไอ้พี่บ้า ไอ้ตี๋ขี้อ่อย อย่าไปรับของมัน! 
“อ๋อ!..ยังเลยครับ เราเพิ่งมาถึง ก็มาลองชุดกันก่อนเลย”
“
เพ่พีม!! รีบไปเปลี่ยนชุดดิเดี๋ยวต้องไปซ้อมต่อ น้ำเสร็จนานแล้วนะ ขี้เกียจรอ!” อยู่ๆมือหนาของคนที่ถูกให้อยู่ในสถานะบุคคลที่สามไปโดยปริยาย ก็แทรกเข้ามา ฉกเอานามบัตรตัดหน้าไปจากพีม พร้อมกับสายตาขวางและน้ำเสียงกระแทกกระทั้นที่ท้ายประโยค เร่งให้พีมไปเปลี่ยนชุดโดยเร็ว
“เอ่อๆ..งั้นเดี๋ยวพีมขอตัวก่อนนะครับ”
“อ๊ะ..คุณพีมครับ นี่ครับ” เมื่อเห็นว่าพีมกำลังจะเดินผละออกไป นายณุจึงรีบหยิบนามบัตรอีกอันส่งให้ที่มือพีมโดยตรง ก่อนจะขอตัวออกไปดูงานอื่นต่อ
ทำเอาเด็กหนุ่มเลือดขึ้นหน้า รีบคว้าข้อมือขวาหายผลุบเข้าไปชำระความในห้องแต่งตัวทันที
“
เพ่!! เห็นมันป่ะ เห็นสายตาของมันมั้ย! ทีหลัง
อย่าคุย อย่าเจอหน้า อย่าเข้าใกล้มัน รู้มั้ย น้ำไม่ชอบมัน!”
“อย่าพูดว่าไม่รู้นะ ว่ามันคิดอะไรกับพี่น่ะ พี่ไม่ได้โง่ใช่มั้ย!!”
“น้ำเชี่ยวอย่าโวยวายเสียงดังน่า เดี๋ยวใครเค้าได้ยินกันหมดหรอก” พีมหันไปดุใส่คนที่โวยวายอย่างกับเด็กเอาแต่ใจ ไม่ใช่เขาไม่รู้สึกดี ที่มีคนคอยหึงหวง แต่อย่างไรเรื่องนี้มันเป็นงาน การที่เขาโต้ตอบฝ่ายนั้นไปก็เป็นไปตามมารยาท คงไม่ดีแน่ถ้าเขาจะทำหยิ่งไม่มีมนุษย์สัมพันธ์กับแขกผู้ใหญ่ที่คอยสนับสนุนงานของบริษัทฯ และคงไม่ดีเช่นกันหากน้ำเชี่ยวจะทำนิสัยไร้เหตุผลกับเขาในเวลาทำงานอย่างนี้อีก
“ดี มีนักข่าวแถวนี้มั้ยเนี่ย น้ำจะบอกให้หมดเลย จะเปิดแถลงข่าวมันซะเลยว่าพี่เป็นแฟนน้ำ เป็นของน้ำเชี่ยวคนเดียว
คนอื่นห้ามายุ่ง!”
“
น้ำเชี่ยว!! อย่ามางี่เง่าแถวนี้ พี่ไม่ชอบ! วันทั้งวันพี่ก็อยู่กับเราตลอด เรื่องแค่นี้ทำไมต้องโวยวาย เลิกทำหน้าบูดเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก” เมื่อเห็นว่าเจ้าเด็กดื้อข้างๆเริ่มจะไร้สาระเข้าแล้ว พีมจึงอดไม่ได้ที่จะตาเขียวต่อว่าด้วยสีหน้าจริงจัง
v
v
v
((ต่อข้างล่างละกัน))
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 435203 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก