ตอนเริ่มอ่านเรื่องนี้แอบหวั่นเกรงชื่อเรื่อง
- - กูจะเสียน้ำตามั้ยว้า~ - -
แต่ก็อ่านอะนะ พออ่านแล้วชอบเรื่องนี้
แม้อ่านไปมันจะบีบเค้นหัวใจสุดๆก็ตาม
เรื่องยืดเยื้อยาวนานเพียงเพราะ ไอดินไม่ฟังเหตุผล
ใช้เพียงสายตามอง เชื่อกับสิ่งที่เห็น ถ้าใช้ใจมองคงจะดีกว่านี้
แม้ว่าไอดินจะหวาดระแวงอยู่ก่อนว่า ต้นน้ำชอบกันอยู่ก็ตาม
ถึงยังไงก็ไม่น่าจะหนี น่าจะถามให้เคลียร์กันไปเลย(นิสัยหวานเองแหละ555+)
หากจะต้องจบจะได้จบไปเลยไม่มีการค้างคาใจ
แหม๋ เป็นหวานหน่อยไม่ได้
แม้การถามอาจจะเป็นการตอกย้ำความจริง กูก็จะถาม เพื่อไม่ให้คลุมเครือ ขอรู้จากปากอย่างชัดเจน
ไม่มีทางหนีไปช้ำรักเหมือนไอดินแน่ๆ
คนนึงก็เพื่อนรัก อีกคนก็คนที่รัก ให้มันรู้กันไปเลยสิวะ
เจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอก ถ้ารักกันใครจะไปห้ามได้ใช่มั้ย จะปล่อยให้มันรักกันโดยดีด้วยซ้ำ
ไม่เลิกคบด้วย(เพื่อนน่ะ) ถ้ามึงรักกัน กูไม่ห้ามอยู่แล้ว
…..รู้สึกหวานจะอินเกินไปแระ 555+
แต่ก็สะใจดีที่ต้นน้ำเอาคืน^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
