หัวข้อ: พี่ครับ...อย่าทำร้ายใจกันมากไปกว่านี้เลย

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

เพิ่งเข้ามาอ่าน 
และกว่าจะตามทัน

ว่าแต่ จากตอนล่าสุดถึงอตนนี้ มันผ่านไป สามหน้า แล้ว ทำไมยังไม่มาต่อสักทีนะ

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[ka[ze]na]

ก็ยังจะรออยู่ มาต่อเร็วๆนะค่ะ ได้โปรด!!!!!!!!!!!

[wattanai]

หืออออออออ..........

มาต่อเร็วๆนะงับ    รออยู่นะงับ

[sadness]

[29]

หลังจากที่ผมถูกเชิญออกจากห้องเรียนน้ำแล้ว
ผมก็มานั่งรอที่หน้าห้องเรียน แต่ผมก็นั่งอยู่ได้ไม่นาน
“ไอ้ดิน มึงอยู่ไหน”
“หน้าห้องเรียนน้ำ มีอะไร ถ้าไม่มีอะไรกูวางสายก่อนนะ”
ไอ้กันโทรมาหาผม ส่วนผมไม่มีจิตใจจะคุยกับใครทั้งนั้น
เพราะผมอยากเข้าไปคุยกับน้ำมากกว่า
“มึงอย่าวางนะ แล้วก็รีบมาที่คณะด้วย มึงลืมหรือไงวันนี้ต้องสรุปการทดลองกับอาจารย์ที่ปรึกษา”
ไอ้กันโวยวายเสียงดังผ่านมาตามสาย
“กูไม่ไป บอกอาจารย์แล้วกันว่ากูไม่สบาย แค่นี้นะ”
“มึงฟังกูนะไอ้ดิน!!” เสียงไอ้กันตะโกนมา ทำให้ผมยังไม่กดวางสาย
“มึง นั่งรอไปเพื่ออะไร ตอนนี้ต้นก็ไม่ฟังมึงอยู่ดี อีกอย่างมึงทำอะไรไว้กับเค้าบ้าง จะให้เค้าให้อภัยมึงในทันที มันเป็นไปไม่ได้ แล้วมึงจะเป็นแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่ มึงคิดว่าการที่มึงโดดเรียนไปนั่งรอต้น ต้นจะเห็นใจมึงหรือไง มีแต่จะทำให้เค้าเกลียดมึงมากขึ้นไปอีก”
ผมไม่มีอะไรจะเถียง เพราะที่ไอ้กันพูดมันก็ถูก
การที่ผมจะมานั่งรอ โดยทิ้งการเรียนมาแบบนี้
มันยิ่งทำให้ผมกลายเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ และน้ำก็คงจะยิ่งไม่ชอบผมเข้าไปใหญ่
“อืม....เดี๋ยวกูไป ขอบใจนะเพื่อน” ผมขอบใจไอ้กันด้วยใจจริง

“ไอ้กัน คราวนี้มึงต้องช่วยกูนะ”
ก่อนที่ผมจะออกจากคณะ หลังเรียนเสร็จ ผมร้องขอให้ไอ้กันช่วย
“จะให้กูช่วยอะไร”
“มึงโทรไปถามก้องให้หน่อย ว่าน้ำอยู่ที่ไหน กูจะไปหา”
ผมเห็นสีหน้าไม่สบายใจของไอ้กัน ผมก็พอเดาได้
เพราะมันกลัวว่าผมจะทำอะไรผลีผลามอีก เลยไม่ค่อยอยากจะให้ผมไปเจอกับน้ำ
“ตอนนี้กูเรียนเสร็จแล้วนะ กูขอหละ กูอยากไปเจอน้ำ”
“เออ เอาก็เอา”
.....................................
.................................
............................
................................
“กำลังจะไปสระว่ายน้ำในม. ใจเย็นๆหน่อยนะมึง”
หลังจากที่ไอ้กันคุยอยู่สักพัก ก็หันมาบอกผม พร้อมทั้งพูดเตือนผมด้วย

ผมขับรถไปที่หาน้ำทันที แต่ระยะทางไม่ได้ใกล้เลย
ทำให้ผมต้องใช้เวลาอยู่นานพอสมควร
ทำไมต้องให้ปี 1 มาเรียนไกลแบบนี้ด้วยก็ไม่เข้าใจ..........

เมื่อผมไปถึงก็เห็นน้ำนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างสระน้ำ
ในชุดนักศึกษาแสดงว่าคนที่อยากมาว่ายน้ำน่าจะเป็นก้องมากกว่า
เมื่อผมมองไปที่สระว่ายน้ำ ก็พบกับก้องใส่ห่วงยาง เหมือนกำลังฝึกว่ายน้ำอยู่
โดยมีอีกคนหนึ่งคอยจับแขนของก้องไว้ตลอด
-----ผู้ชายคนนั้น------
คนที่ผมคิดว่าเข้ามาเกี่ยวข้องกับน้ำ
แต่ถ้าผมมองไม่ผิด คนที่นายคนนั้นสนใจ ก็คือ ก้อง
เพราะสายตาที่ใช้มองก้องนั้น มันเป็นแววตาที่อบอุ่น
ยิ้มให้กับท่าทางของก้องตลอดเวลา
นี่ผมเข้าใจผิดมาตลอดเลยใช่ไหม....

“น้ำครับ” ผมเดินเข้าไปหาน้ำ และจับแขนน้ำไว้
“ปล่อยผม” น้ำมองที่มือของผม และพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ฟังพี่นิดนึงนะครับ”
“ปล่อยมือออกจากแขนผม” สายตาของน้ำยังคงจับจ้องอยู่ที่เดิม พร้อมทั้งพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้น
ทำให้ผมต้องปล่อยมือออกจากแขนน้ำ
ทันทีที่ผมปล่อย น้ำก็ลุกขึ้นเดินไปที่ข้างสระน้ำ ผมจึงรีบเดินตามไป
“ก้อง...........กลับ” น้ำตะโกนบอกก้อง
ทำให้ทั้งก้องและหนุ่มคนที่สอนว่ายน้ำมองมาทันที
และเมื่อก้องเห็นผม ก็รีบขึ้นจากน้ำ
เมื่อเห็นว่าก้องขึ้นจากน้ำมาแล้ว น้ำก็กำลังจะเดินไป
“ขอเวลาพี่หน่อยได้ไหมครับ”
“พี่ทำไปเพราะว่าพี่รักน้ำนะครับ รักมากจนทำให้หึงไม่มีเหตุผล”
ความรู้สึกที่ผมรับรู้ได้ตอนนี้ คือความเย็น..........
น้ำผลักผมตกลงมาในสระน้ำ
“เจอน้ำเย็นบ้างเผื่อสมองพี่จะได้แล่นดีกว่านี้นะครับ ผมบอกพี่แล้วใช่ไหมว่าอย่าพูดคำนี้อีก เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว”
เมื่อพูดจบน้ำก็หันหลังทันที
ตอนนี้ก้องทำหน้าตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งยื่นมือมาให้ผม
“ก้อง!!.........กลับ” เสียงน้ำตะโกนอีกครั้ง ทำให้ก้องต้องชักมือกลับ
“แต่ว่าพี่ดินเค้า.....”
“ถ้านายไม่กลับ เรากลับคนเดียวก็ได้” น้ำพูดจบก็เดินจากไปทันที
“ขอโทษนะครับพี่ดิน” ก้องขอโทษผม หน้าบ่งบอกว่ารู้สึกผิด พร้อมกับวิ่งเข้าไปเปลี่ยนชุด

ส่วนผมได้แต่ตีน้ำเพื่อระบายความอัดอั้นที่เกิดขึ้น
ผมไม่โทษนำที่ทำแบบนั้น แต่ผมโทษตัวเองที่งี่เง่าไม่เข้าท่า
แล้วเมื่อไหร่น้ำจะใจอ่อนให้กับผม
แต่ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าน้ำจะทำให้ผมเจ็บมากแค่ไหน
ผมก็จะไม่ไปจากน้ำเด็ดขาด
เพราะผมทำให้น้ำต้องเจ็บ โดยที่เจ้าตัวไม่มีความผิดอะไร
คนที่ผิดมีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น
เพราะงั้น ผมต้องชดใช้ความผิดนี้..........................

[sadness]

[30] (Part: ต้นน้ำ)

“ต้นโกรธหรอ” ก้องเดินตามผมมาอย่างช้าๆ
“เปล่า ทำไมเราต้องโกรธนายด้วยหละ”
“ไม่ได้หมายถึงเรา ต้นโกรธพี่ดินหรอ” ผมหันไปมองหน้าก้อง
เพราะผมไม่เข้าใจในคำถาม ทั้งที่ก้องก็รับรู้มาตลอด
ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ทำไมสายตาและใบหน้ามันบ่งบอกว่าก้องสงสารพี่ดิน
“ทำไมหละก้อง เราโกรธพี่ดินไม่ได้หรือไง” ผมถามออกไปด้วยความรู้สึกเจ็บ
เพราะจริงๆแล้ว ผมไม่เคยโกรธพี่ดินเลย
แต่ในเมื่อพี่ดินเลือกที่จะไปจากผม และอายที่จะคบกับผม
มันจะมีประโยชน์อะไรที่ผมจะอยู่รออย่างไม่มีหวัง
“มันก็ไม่ใช่ว่าโกรธไม่ได้ เพียงแต่ว่า......เราสงสารพี่ดินนะ”
ก้องตอบพร้อมกับหลบสายตาผม
“งั้นเราสมควรกลับไปเจ็บแบบเดิมดีไหมก้อง เราควรจะกลับไปให้พี่ดินทำร้ายจิตใจอีกดีไหมก้อง”
ผมถามก้องด้วยสายตาและน้ำเสียงตัดพ้อ
“ไม่เอาหรอก ถ้าแบบนั้นเราก็สงสารต้นสิ” ก้องเงยหน้ามาตอบผม
ก่อนที่มันจะเป็นการเถียงกันของผมและก้อง โอ้ก็ยุติมันก่อน
“พอเถอะก้อง ให้เวลาต้นหน่อยนะ”
โอ้จับแขนก้อง บอกให้ก้องหยุด พร้อมทั้งส่งสายตาเป็นห่วงมาที่ผม
“เราขอขึ้นห้องก่อนนะ” ผมบอกก้องกับโอ้
“งั้น เราไปด้วย” ก้องจะเดินมาพร้อมผม แต่ก็ถูกโอ้ดึงไว้ก่อน โอ้ส่ายหน้าเป็นการเตือนก้องว่าปล่อยผมไปก่อน ซึ่งนั่นคือสิ่งที่ผมต้องการในตอนนี้
ผมอยากขอเวลาเพื่อคิดทบทวนเรื่องราวของผมและพี่ดิน
ที่ผ่านมาผมพยายามแล้วที่จะขอให้พี่ดินอภัย
แต่ตอนนี้ผมจำเป็นต้องตัดใจเสียที ไม่ใช่ว่าผมหมดรักพี่ดิน
แต่เพราะผมทำร้ายตัวเองมามากพอแล้ว
และผมก็ไม่สามารถเจ็บไปมากกว่านี้ได้แล้วเช่นกัน

ผมเลือกที่จะทำเย็นชากับพี่ดิน
ดีกว่าที่ผมจะแสดงออกมาให้พี่ดินรู้ว่าผมยังคงต้องการความรักของพี่ดิน
เพราะถ้าในสักวันหนึ่งทุกอย่างกลับมาเป็นแบบก่อนหน้านี้
ผมคงทนกับความข้ำอีกไม่ได้
เมื่อไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นเช่นไร
ผมจึงเลือกที่จะตัดใจในตอนนี้มันคงจะดีกว่า ต้องช้ำมากกว่าเดิมในอนาคต

“น้ำพี่ขอโทษ” เป็นประจำทุกเช้าที่พี่ดินจะมารอผมหน้าหอ
และเป็นทุกครั้งเช่นกันที่ผมไม่สนใจพี่ดิน
จริงๆควรจะต้องพุดว่าผมทำเป็นไม่สนใจพี่ดิน
เพราะผมไม่พร้อมที่จะรับฟังใดๆจากปากพี่ดิน
ผมกลัวใจตัวเองจะอ่อนแอ..........

แตสำหรับวันนี้ พี่ดินไม่ยอมให้ผมเดินหนีออกมา
“พี่ขอโทษครับ”
พี่ดินเดินมาปิดทางเดินของผม ไม่ยอมให้ผมเดิน
“รบกวนขอทางด้วยครับ” ผมพูดโดยไม่มองหน้าพี่ดิน
“พี่อยากให้น้ำยกโทษให้พี่ มันพอจะมีทางบ้างไหม”
“พี่ดินครับ ผมเป็นคนนะครับ” ผมมองหน้าพี่ดิน อย่างเอาเรื่อง
“พี่ขอโทษครับ” พี่ดินกล่าวขอโทษพร้อมกับก้มหน้า
“ผมเจ็บ.......ผมจำ และคนที่ทำให้ผมเจ็บ คือพี่ไม่ใช่หรือครับ”
“พี่ขอโอกาสอีกครั้งได้ไหมครับ”
“โอกาสของพี่มันหมดตั้งแต่พี่เดินจากผมไปพร้อมริวแล้วครับ”
พูดจบผมก็ผลักพี่ดินออกจากทางเดินผม
“แต่พี่ไม่เคยคิดอะไรกับริว น้ำจะไม่ให้อภัยพี่เลยหรอครับ”
พี่ดินยังคงเดินมาดึงแขนผมไว้
“ผมก็ไม่เคยคิดอะไรกับพี่กัน พี่ดินให้อภัยผมไหมหละครับ”
ผมตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม รอยยิ้มที่แสดงความสมเพช
ไม่....ผมไม่ได้สมเพชพี่ดิน
แต่สมเพชตัวเองที่ไขว่คว้าความเจ็บปวดมาใส่ตัว
ตอนนี้พี่ดินไม่ได้รั้งผมไว้อีก
ผมจึงรีบเดินจากมา ก่อนที่ความอดทนผมจะหมด แล้วจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้พี่ดินเห็น
“ไม่ว่าน้ำจะเกลียดพี่ยังไง พี่ก็จะรักน้ำเหมือนเดิม”
พี่ดินตะโกนตามหลังผม
“พูดง่ายจังนะครับ คำว่ารักของพี่นะ”
ผมไม่อยากอ่อนไหวไปกับคำนี้อีกแล้ว........................

[sadness]

หายไปนานต้องขอโทษด้วยครับ
ไปสอบที่ต่างจังหวัดมา
พอกลับมาเปิดดู ข้อความมาเยอะมาก
ไม่คิดว่าจะมีคนรออ่านเยอะขนาดนี้

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ

[thananuluk]

พี่คร้าบบบบ

<<<อย่าทำร้ายใจคนอ่านกันมากไปกว่านี้เลย>>>

[namtaan]

  คุณบีกลับมาต่อแล้ว ขอบคุณนะคะ
การสอบเป็นเช่นไรบ้าง
ถ้ายังไม่ทราบผล ก็ขอให้ได้ผลสำเร็จตามต้องการนะคะ

น้องน้ำเยี่ยมมาก แข็งใจ ใจแข็งเข้าไว้
แม้ว่าจะต้องเจ็บด้วย แต่ต้องดัดนิสัยไอ้พี่ดินเสียบ้าง
ถ้าเค้าทนไม่ได้ ก็แสดงว่ายังรักน้องน้ำไม่พอ

บวก 1 แต้ม ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

[zolof26]

เร่มมันส์แล้วสิ
มาต่ออีกนะ....
ฮ่าๆ

[diedfoxx]

  ดีกันเร็ว ๆ ค้าบบบบ T^T
คนอ่านเศร้าแทนนนน
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์คับ มาต่อไวๆ  เน้ออออ ...

[1582]

น้ำ....เอาคืนให้พี่ดินเจ็บซะบ้างก็ดีนะ  แต่อย่านานนัก  มันทำร้ายคนอ่าน 


พี่ดิน....สู้ต่อไปค่ะ ตื้อไปให้ถึงที่สุดค่ะ fighting!!!!!

[numtan]

...อ่านไปอ่านมา....
เหมือนไอดินกับต้นน้ำ...กำลังทรมารคนอ่านเลย

[Vesi]

ก่อนอ่านขอโพสต์อันนี้ก่อน
คือมีคนเอาเรื่องไปโพสต์ที่อื่นน่ะครับ โดยที่ไม่ได้ให้เครดิตเจ้าของเรื่อง
http://gboysiam.com/story/index_gboy.php?storyid=31585&page=2
จากเซนส์คิดว่าคงไม่ใช่พี่ไม่โพสต์อ่ะครับ
เลยเอามาบอกกล่าวไว้

ปล. ถ้าเป็นพี่เอาไปโพสต์เอง ก็ขออภัยด้วยครับ

[jasmin]

ตั้งแต่ถูกน้องน้ำเมิน พี่ดินดูเข้าใจอะไรๆง่ายขึ้น

อยากให้น้องน้ำใจแข็ง แล้วเผชิญหน้ากับพี่ดินซักที

อย่าทรมานคนอ่านเลยน๊า

คนแต่งหายไปตั้งนาน คิดถึง

[j4c9y]

สนุกคร้าบบบบ


แต่อยากรู้จัง ว่าอยู่ดีๆ ก้องไปว่ายน้ำกับโอ้ได้ไงอ่ะครับ

มีตอนของโอ้กับก้องไหมครับ

[naiin]

รอมานานเอาคืนซะมั่งนะ 

[sadness]

ก่อนอ่านขอโพสต์อันนี้ก่อน
คือมีคนเอาเรื่องไปโพสต์ที่อื่นน่ะครับ โดยที่ไม่ได้ให้เครดิตเจ้าของเรื่อง
http://gboysiam.com/story/index_gboy.php?storyid=31585&page=2
จากเซนส์คิดว่าคงไม่ใช่พี่ไม่โพสต์อ่ะครับ
เลยเอามาบอกกล่าวไว้

ปล. ถ้าเป็นพี่เอาไปโพสต์เอง ก็ขออภัยด้วยครับ

ขอบคุณที่เข้ามาบอกครับ
เพราะผมไม่เคยเอาไปลงไว้ที่เวปนั้นเลย
เรื่องนี้ผมลงไว้แค่ 2 เวปเท่านั้นครับ
ก่อนหน้านี้ก็มีคนเอาไปลงที่เวปเด็กดี
ตอนนี้ก็ลบออกไปแล้ว
แต่ไม่รู้ว่าคนนี้จะลบออกให้หรือเปล่านะครับ

ตอนนี้รู้สึกไม่อยากแต่งให้พวกที่ชอบก็อบเลยครับ เซ็ง
ประมาณว่า ถ้าอยากได้เป็นของตัวเองนัก ก็แต่งต่อเองแล้วกัน ฮึ

[The_miracle]

^
^ จิ้มคนแต่ง

อ่านตอนนี้แล้วปวดใจ คู่นี้จะลงเอยกันแบบไหน

ยังติดตามและเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าเพิ่งเลิกแต่งนะครับ


สำหรับคนที่ชอบ coppy นิยายของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติ คุณไม่ต่างอะไรกับการเป็น โจร

[PAnppyJunJii]

สงสารดิน

แต่สะใจมากกว่า  55  =="


อยากให้คืนดีกันเร็วๆๆๆ

จะได้ไม่เจ็บทั้ง 2 ฝ่าย

อ่านไป  เศร้าไป  T^T

[lomekung]

น้ำใจแข็งจัง...............


สงสารดินอะ   

[*SparklinG*]

เศร้าจัง

[vvivy]

เย้ๆมาต่อเเล้ว

ว่าแต่น้ำจะใจเเข็งนานไปป่ะคะ เริ่มสงสารพี่ดินอ่ะ

[Vesi]

เข้าใจนะ ว่า เจ็บแล้วต้องรู้จักจำ รู้สึกเข็ดไม่อยากที่จะต้องมาเจ็บอีก
แต่เมื่อสิ่งที่เราทำไปมันสวนทางกับความรู้สึกเราขนาดนี้
บางทีทำตามเสียงหัวใจมันก็ดีเหมือนกันนะ
ทำแบบนี้ต่อไปต่างคนต่างทุกข์ แต่ก็ควรจะให้บทเรียนแก่ดินซักหน่อย เพื่อไม่ให้ได้ใจ และรู้จักเปิดหูเปิดตาฟังคนอื่นและรู้จักการเชื่อใจคนที่ตัวเองรัก ไม่ใช่แค่แฟนแต่เป็นเพื่อนและคนอื่นๆด้วย

[nithiwz]

สนุกดีอ่ะคับ  ตอนนี้แรงมาก
น้ำใจแข็งจริงๆ เลย ชอบๆๆๆๆ
แอบสงสารพี่ดินเหมือนกัน  แต่ใจแข็งไว้ เพราะเหตุผลที่น้ำไม่อยากเจ็บอีก ดูจะมีน้ำหนักกว่า
ชอบนายโอ้ กับ นายก้องจัง
สวีวี่วี กันจริงๆๆๆ ไปเล่นน้ำที่สระ SS ด้วย เหอะๆๆๆ น่ารักอ่ะ

[CaroL]

ไอดิน

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

กำลังคิด ว่าถ้าเป็นเรา จะทำอย่างไรนะ

คำตอบ คงทำเหมือนต้นน้ำล่ะมัง

แล้วต่อไปคงอ่อนไหวได้มากกว่านี้เป็นแน่

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[thaitanoi]

น่าสงสารทั้งคู่จัง ขอบคุณครับ

[manami1155]

สงสารพี่ดิน
แต่สงสารน้ำมากกว่า

ต้องทำเป็นไม่รัก ไม่สนใจ
ทั้งๆที่ความเป็นจริงยังรักจนหมดใจ
 

ได้แต่ภาวนาว่าขอให้พี่ดินอย่าหมดหวัง
พยายามต่อไป ทำให้น้ำเห็นให้ได้นะพี่
ว่าจริงๆแล้วพี่ดินยก็รักน้ำไม่แพ้กัน
จะได้เลิกเสียใจกันทั้งสองคน

+1ให้กับไรเตอร์ค่า
สองตอนล่าสุดนี้บีบอารมณ์ได้อีก

[seedsaRT]

เย่ๆๆ  คนโพสมาเเร่วว   


^^

[KriT_SuN]

  พอกันเลยคู่นี้ แล้วตอนนี้ น้ำไม่ได้ทำร้ายตัวเองหรอกเหรอ ฮ่า ๆ ๆ

สงสารดิน ฮ่า ๆ ๆ