กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
อ้างจาก: iiดาวพระศุกร์ii ที่ 09-09-2010 01:18:18 ^^โอ๊ะโอ....สลิ่มมาเองรือนี่....เข้าใจความรู้สึกสลิ่มนะ....แต่สลิ่มเข้าใจเมตรบ้างรึเปล่า...สลิ่มเองก็ยัง ต้องการให้เมตร ดูแลเอาใจใส่ เป็นแบบนี้ตลอดไป...แล้วไม่คิดว่าเมตรเอง..ก็ต้องการ สิ่งเดียวที่หลิ่มต้องการหรอกหรือ??คำว่า เรารักกัน...ไม่ได้หมายความว่า ให้ทั้งสองฝ่ายหรอกหรือ....สลิ่มอาจจะ กลัวเสียใจที่วันนึงเมตรจะเบื่อ แล้วก็จะเปลี่ยนไป...แต่สลิ่มคิดรึเปล่าว่า....ถ้าถึงวันนั้น สลิ่มอาจจะไม่ได้เสียใจเพราะเมตรไปรักคนอื่น...หรือเสียเมตรไป...แต่เสียใจเพราะว่า เสียดายที่ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน.หลิ่มไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้เลยว่า ตนเอง รักและห่วงใย ไม่น้อยไปกว่าสิ่งที่เมตรมีให้...สุดท้าย...เราก็จะเสียดายวันเวลาที่ล่วงเลย...เอิ่ม....กูอินไปมั้ย...- -"(ไอ้เมตร..จ่ายค่านายหน้าให้ด้วยนะ กร๊ากกก)กูว่าแล้วว่ามึงต้องพูดแบบนี้ ซื้อหวยไม่ถูก..กร๊าก ไม่เป็นไร กูตั้งใจ เอิ้กกก..ไม่สนใจไอ้เมตรต่อไป นั่นคือเป้าหมาย
^^โอ๊ะโอ....สลิ่มมาเองรือนี่....เข้าใจความรู้สึกสลิ่มนะ....แต่สลิ่มเข้าใจเมตรบ้างรึเปล่า...สลิ่มเองก็ยัง ต้องการให้เมตร ดูแลเอาใจใส่ เป็นแบบนี้ตลอดไป...แล้วไม่คิดว่าเมตรเอง..ก็ต้องการ สิ่งเดียวที่หลิ่มต้องการหรอกหรือ??คำว่า เรารักกัน...ไม่ได้หมายความว่า ให้ทั้งสองฝ่ายหรอกหรือ....สลิ่มอาจจะ กลัวเสียใจที่วันนึงเมตรจะเบื่อ แล้วก็จะเปลี่ยนไป...แต่สลิ่มคิดรึเปล่าว่า....ถ้าถึงวันนั้น สลิ่มอาจจะไม่ได้เสียใจเพราะเมตรไปรักคนอื่น...หรือเสียเมตรไป...แต่เสียใจเพราะว่า เสียดายที่ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน.หลิ่มไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้เลยว่า ตนเอง รักและห่วงใย ไม่น้อยไปกว่าสิ่งที่เมตรมีให้...สุดท้าย...เราก็จะเสียดายวันเวลาที่ล่วงเลย...เอิ่ม....กูอินไปมั้ย...- -"(ไอ้เมตร..จ่ายค่านายหน้าให้ด้วยนะ กร๊ากกก)
อ้างจาก: เบบี้ ที่ 09-09-2010 01:39:01 อ้างจาก: iiดาวพระศุกร์ii ที่ 09-09-2010 01:18:18 ^^โอ๊ะโอ....สลิ่มมาเองรือนี่....เข้าใจความรู้สึกสลิ่มนะ....แต่สลิ่มเข้าใจเมตรบ้างรึเปล่า...สลิ่มเองก็ยัง ต้องการให้เมตร ดูแลเอาใจใส่ เป็นแบบนี้ตลอดไป...แล้วไม่คิดว่าเมตรเอง..ก็ต้องการ สิ่งเดียวที่หลิ่มต้องการหรอกหรือ??คำว่า เรารักกัน...ไม่ได้หมายความว่า ให้ทั้งสองฝ่ายหรอกหรือ....สลิ่มอาจจะ กลัวเสียใจที่วันนึงเมตรจะเบื่อ แล้วก็จะเปลี่ยนไป...แต่สลิ่มคิดรึเปล่าว่า....ถ้าถึงวันนั้น สลิ่มอาจจะไม่ได้เสียใจเพราะเมตรไปรักคนอื่น...หรือเสียเมตรไป...แต่เสียใจเพราะว่า เสียดายที่ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน.หลิ่มไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้เลยว่า ตนเอง รักและห่วงใย ไม่น้อยไปกว่าสิ่งที่เมตรมีให้...สุดท้าย...เราก็จะเสียดายวันเวลาที่ล่วงเลย...เอิ่ม....กูอินไปมั้ย...- -"(ไอ้เมตร..จ่ายค่านายหน้าให้ด้วยนะ กร๊ากกก)กูว่าแล้วว่ามึงต้องพูดแบบนี้ ซื้อหวยไม่ถูก..กร๊าก ไม่เป็นไร กูตั้งใจ เอิ้กกก..ไม่สนใจไอ้เมตรต่อไป นั่นคือเป้าหมาย ไม่สนใจเมตร..แล้วสนใจเค้ามั้ย...ตะเอง..
กรี๊ดดดดดดดดดด ว๊ากกกกกกกก โว้ววววววววว~ สลิ่มน่าร๊ากกกกกกกกกก ทำอะไรก็น่าร๊ากกกกกกกกกก&น่าถีบนิสนึง ซึ่งแน่นอนว่าไอ้พี่เมตรความกวนตีนมันมีมากกว่า ความกวนตีนของสลิ่มก็เลยถูกมองข้าม และด้วยความที่เอาแต่คิดในใจไม่พูดออกมาก็เลยดูเหมือนเป็นคนเย็นชาไป~ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหนูหลิ่มมีแต่ความกลัวด้วยเหมือนกัน ตลอดเวลาไอ้พี่เมตรออกจะทำลายภาพลักษณ์ของตัวมันเอง แต่พอนู๋หลิ่มบอกว่าอยากอยู่แบบนี้กับเมตรตลอดไป กลัวว่าเมตรจะทิ้งตัวเอง ก็ทำให้รู้สึก...น่าร๊ากกกกกกกกจริงๆ น่าถีบด้วยเพราะบางทีก็น่าจะพูดออกมา ไอ้เมตรออกจะมอบใจถวายกายให้สุดๆขนาดนั้น 55555+ และก็ขำไอ้เมตรว่ะ งอนเองก็ต้องง้อตัวเอง นี่ถ้ามันรู้ว่าสลิ่มนั่งรอกินข้าวแล้วก็เดินตามหามัน มีหวังหัวใจคงพองโตจนอกแตกตายไปเลยมั้ง นี่ไม่รู้ว่ามันตรัสรู้ยังว่าที่สลิ่มcryน่ะเพราะมัน ดี๊ด๊าซะปานนั้น ติงต๊องจริงๆ
เบบี้นี้เอาชีวิตตัวเองมาเล่าป้ะ.?ทำไมอินชิบหายเลย ก๊ากกกกอ่านแล้วก็ร้องไห้ คนที่เล่นข้างๆก็มอง อายชิบ 5555แต่ชอบมากอ้ะเบบี้แต่งนิยายได้เทพจริงๆไม่ต้องเรียนแล้ว หาแต่งนิยายขายอ้ะสร้างสรรค์นิยายเกย์สู่หน้าจอทีวี 5555NC กระจายตัวร้ายตบกันทุกวัน >.<ชอบนิยายเบบี้โคตรๆอย่างเรื่องต้าร์กับข้าว นี้ก็อ่านประมาณสิบรอบแล้ว ไม่เบื่อ เพราะมันเยอะดี สะใจ !!!!เรื่องนี้ได้อะไรหลายอย่างเลยยิ่งตอนเรื่องทางเดินชีวิตไรงี้ที่คนเขาพากันด่าเมตรนี้มันทำให้ได้มองย้อนดูตัวเองโคตรๆ เพราะยังหาทางเดินไม่เจอ ก๊ากกกกเบบี้น่าจะไปเป็นที่ปรึกษาชีวิตให้คนอื่นแล้วก็แต่งนิยายขาย ไม่ต้องเรียนแล้วๆ 555555
เหอ เหอ เหอ เข้าใจหลิ่มล่ะ แต่ก็นะไม่พูดแล้วเมตรจะรู้หรอว่าคิดอะไรแนะนำหนูหลิ่มว่าควรลองเข้าเล้าเป็ด แล้วไปหาอ่านเรื่องของต้ากับข้าวดูแล้วจะรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือเมตรยังมีข้าว