สุดยอดอ่ะ แต่งได้ไง
มันเรียลในทุกๆตัวอักษร คือยังไงดีล่ะ มันสมเหตุสมผลและมีที่มาที่ไปอ่ะ
จนเราคิดว่า โห กว่าจะได้แต่ละตอนจะต้องผ่านการคิดมาอย่างดี
แต่เบบี้ก็แต่งได้อย่างรวดเร็ว อัพอย่างสม่ำเสมอ(เข้ามาอ่านทีหลังแต่พอเดาได้จากความถี่) นับถือเลย
เพราะพอจะเข้าใจว่าเบบี้ทั้งเรียน แล้วกิจกรรมก็เยอะด้วย
ย้อนนึกไปถึงครั้งแรกที่เปิดหน้าแรกของเรื่อง สุดท้าย...กรูก็ ฯ
เบบี้พัฒนาไปมากๆ ในเวลาไม่กี่ปี
เข้ามาตามอ่านทีหลัง งั้นคอมเม้นท์นี้ต้องยาวเฟื้อยแน่เลย เพราะได้แต่ไล่ตามอ่านอย่างเงียบๆมานาน
(ยาวมากก กว่าจะจบ แต่ก็ติดงอมแงม 55)
สลิ่มเป็นอะไรที่จีบยากมากกกก ขอสารภาพว่าเคยหยุดอ่านไปครั้งนึง
เพราะอ่านเท่าไหร่เท่าไหร่สลิ่มก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะใจอ่อนเลย
บางแว้บก็คิดน่ะ นี่พี่เมตรมันจะได้สลิ่มเป็นแฟนมั้ยว่ะ ฮ่าๆ
แต่พออ่านไปนานๆ ยิ่งมาถึงตอนที่ได้เห็นความในไดอะรี่บางส่วนของสลิ่ม ซึ่งทำให้ได้รู้ว่า
สลิ่มต้องทรมานกับการมองพี่เมตรมั่วไม่เลือกมานานแค่ไหน จึงตระหนักได้ว่า
โอ๊ย อิพี่เมตรขี้โกงอ่ะ 55
คือเรารู้จักพี่เมตรในช่วงที่มีสลิ่มคนเดียว(และกิ๊กเปียบ้างเล็กน้อย) ทำให้เราเข้าข้างพี่เมตร
แต่พอมาได้รู้ฝั่งสลิ่มบ้าง ถึงรู้ว่าก็เหมาะกับการที่สลิ่มใช้เวลาพิสูจน์รักของพี่เมตรว่าไม่ใช่ "แค่รัก" ในระยะเวลา้เท่านี้ก็เหมาะสมดีแล้ว
ว้า จริงๆแล้วเรื่องระหว่างพี่เมตรกับหัวหลิมให้อะไรเราหลายอย่างเลยนะ รู้งี้น่าจะจดไว้ เพราะพอมีโอกาสได้พูดก็คิดไม่ออก
แต่ที่ไม่พูดไม่ได้เลย คือ ไอ้พี่พี่นี่มันน่าโดนสักที
หลายๆทีแล้ว หมั่นไส้มานานแล้ว 55
แถมเวลาพี่เมตรไปกับพี่พีที่ไร ลายพี่เมตรออกทุกที ถึงจะนิดหน่อยก็เหอะ แบบปกติพี่เมตรไม่ค่อยมีเลยไง
สงสารทัวร์ง่ะ คือจะว่าไงละ ตั้งแต่อ่านมานี่ ทัวร์ได้ยินอะไรน่าชื่นใจจากปากพี่พีบ้างเนี่ย
แต่ก็นะ เข้าใจ นิสัยคนเราไม่เหมือนกัน แต่ขอบ่นบ้างได้ป่ะ 555
เมตรดูโตขึ้นมากๆเลยจากตอนแรกๆ เหมือนค่อยๆโตขึ้นจริงๆ
เอ้อ ไอ้ทริปสิงคโปร์นี่น้อยใจไปกับพี่เมตรนะ โดยเฉพาะตอนเรื่องนักร้องในดวงใจ
เข้าใจสลิ่มแต่ก็ไม่เข้าใจ 55
โอ้ยตาย พิมพ์มาตั้งนาน ตระหนักได้อีกอย่าง สำหรับเรา พี่เมตร = พี่เมตร สินะ
เรียกพี่เมตรทุกคำเลย แหมๆ แน่นอนอ่ะ พี่เมตรกับน้องสลิ่มหัวหลิมอ่าา
ช่วงเดือนกว่าๆมานี่มีแต่สลิ่มเมตรลอยเต็มหัวไปหมด จะลุกจะนั่งจะยืนจะนอนจะเดิน
บางทีแทบจะเขียนชื่อใส่หนังสือเรียนแล้วนะ (หรือเขียนไปแล้ว? 55 น่ากลัวเว้ยเห้ย)
เอาล่ะ ต้องรีบเก็บเงินสำหรับ 6 เล่ม โหววว งานช้างเหมือนกันนะเนี่ย แต่ก็ สู้ๆ ^^Y
ปล. ขอบคุณนะคะที่แนะนำเพลงเพราะๆให้ฟังเยอะแยะเลย ^^
ปล2. คิดถึงพีทัวร์ กร๊ากกกกกกกก
ปลล.นี่ฉันต้องยังไม่ได้พิมพ์อะไรออกไปแน่ๆเลยอ่ะ ค้างๆคาๆในหัว มันต้องมีอีกแน่ๆ