ได้เวลามาต่อให้แล้วนะครับ
ขอโทษด้วยจริงๆครับ
และขอบคุณมากๆที่ยังรอกันอยู่
ไปอ่านกันเรย
"เจอหน้ากูทุกที ทำไมต้องหนีด้วย..."
"ไม่ได้หนี...แค่ไม่อยากเห็นหน้ามึง...จบมั๊ย?...."
"ทำไม?...กูหล่อ...จนมึงกลัวห้ามใจไม่ได้งั้นซิ..." กูจะบ้าตาย เจอคนหลงตัวเองอีกแล้วเหรอเนี่ย....
"ถ้าคิดอย่างนั้นแล้วมึงมีความสุข....งั้นก้คิดไปเหอะ....."
"กุจะมีความสุขมากกว่านี้ ถ้ามึงจะยอมคุยกะกูดีดีบ้างๆ..."
"กูไม่เห็นความจำเป็น...."
ออกอาการเซ็งตั้งแต่เช้าเลยครับ
ก็ไอ้บ้านี่สิ....ไม่รู้อยู่โผล่มาได้ไง....ซึ่งไอ้บ้านี้ก้คือ....ไอ้คนที่เดินชนผมที่บันไดเมื่อหลายวันก่อน
ผมไม่ชอบขี้หน้ามันจริงๆ
ท่าทางกวนส้นเอามากๆ
แล้วจะมาวุ่นวายไรกับผมทำไมก็ไม่รู้
"มึง?..."
"..........." ผมไม่ตอบมองตอบมันประมาณว่า....กูเบื่อมึง เมื่อไรมึงจะไปให้พ้นหน้ากูซะที
มันยังยืนนิ่งอยู่
มันไม่ไป งั้นผมไปเอง
ผมเดินเลี่ยงออกมา
ไม่อยากคุยกะมัน
ไม่อยากเห็นหน้ามันด้วย....เซ็งจิต
อ้าว...ตามกูมาซะงั้น...ไอ้บ้าโจ๊กก็ยังไม่โผล่หัวมาอีก
กูเบื่อแล้วนะ...โมโหไอ้บ้านี้ด้วย....มองไรของมึงนักหนา..กูมีนอที่จมูกรึไง
"มึงมารอมันทุกวันเลยเหรอ?"
"เรื่องของกู"
"มึงชื่อจูนใช่ป่ะ....." ผมว่าทั้งนำ้เสียงและสีหน้ามันกวนทั้งประสาทและส้นผมเลยว่ะ.....ให้ตายเหอะ
"............" ไม่อยากใส่ปากกับมัน
"แล้วไมมึงต้องมารอมันทุกวันด้วยล่ะ..."
"..........." ม้นยังไม่รู้ตัวอีก
"ทำไมหน้าตามึงถึงได้น่าเกลียดขนาดนี้...."
"............." ยุบหนอ....อย่าพองหนอ....
"`ต่อไปให้มันน่าเกลียดน้อยกว่านี้หน่อยนะ...กูเป็นแล้วมันทนไม่ได้"
"................" แล้วใครขอให้มึงทน
"ดูไปดูมาน่าเกลียดกว่าเมื่อกี้อีกนะ" มันจู่โจมยื่นหน้ามาแทบจะชิดหน้าผมเลยครับ
"เอ๊ย!.." ผมผงะเลยครับ
"แค่นี้เองทำเป็นตกใจไปได้. " มันโรคจิตรึป่าวนิ...หน้าตาก็ดี ไม่น่าเลย
".........." เส้นความอดทนของผมกำลังจะขาด
" เอ้อ..เพิ่งรู้ว่ากำลังคุยอยู่กับคนใบ้.....แถมหน้าตายังน่าเกลียดอีกต่างหาก..." มันทำท่าบิดขี้เกียจอย่างสบายอารมณ์
".........."
"เงียบได้เงียบไป.....กูจะคอยดูว่าจะเงียบไปได้สักกี่น้ำ"
ผมเดินหนีมัน
แต่มือมันไวมากาครับ
มันคว้าข้ออมือผมได้ทันควันเลย
ผมหยุดกึก
สะบัดมือมันหลุดในครั้งเดียวทันทีเหมือนกัน
"ทำบ้าไรของมึงอ่ะ....." ผมพูดอย่างโกรธจริงๆครับ...มันมีสิทธิ์มาจับมือผมได้ยังไง....
หน้ามันเสียไปนิดหนึ่ง
แต่แค่แวบเดียวเท่านั้น.....ความยียวนกวนส้นห็เข้ามาฉาบหน้ามันไว้แทน
"พูดได้เแล้วเหรอ.....เสียงก็ดีกว่าหน้าตานิดหนึ่งนะ...."
"มึงต้องการอะไร?....แค่อยากกวนประสาทกูเล่นเหรอ?"
"ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น....แค่ว่างๆเลยหาเพื่อนคุย"
"กุว่าปากอย่างมึง....หายำทีนน่าจะเหมาะกว่านะ"
"ปากมึงก็ใช่ย่อยนิ..."
"ก็นิสัยอย่างนี้ไง....ถึงไม่มีใครอยากคบด้วย...." ผมโมโหจนฟิวส์ขาด...ปกติผมไม่ใช่คนที่จะพูดอย่างนี้กับคนอื่นได้....ไม่ใช่ว่าผมจะเป็นคนดีอะไร...แต่....ผมรู้ว่าถ้ามีใครมาพูดอย่างนี้กับผม ผมคงไม่พอใจเอามาๆ
แต่นี่ผมกลับพูดมันออกไปแล้ว.....ปติถ้าไม่สนิทกัน ผมแทบจะไม่ยอมคุยเลยด้วยซ้ำ
เออ.....มันคงกวนประสาทจนผมประสาทแตกไปแล้วมั้งครับ
"เออ....กุมันนิสัยไม่ดี.....แล้วไง....คนไม่ดีก้มีหัวใจนะเว้ย...มีรักเป็น...เจ็บเป็น...."
"........" อึ้งครับ.....
"ก็แค่อยากจะเป็นคนดีขึ้นมาบ้าง....แล้วเคยมีใครหน้าไหนคิดจะให้โอกาสกูบ้างล่ะ...ดีแต่ซ้ำเติมกันให้จมดิน"
"..........."
"เอ้อ..." มันถอนหายใจ เหมือนพยายามระงับอารมณ์ตัวมันเอง
ผมเงียบครับ เพราะไม่รู้จะพูดไร....ก็ผมไม่เคยรู้จักมันมาก่อน
งง อยู่แต่ว่า ทำไมต้องมาพูดอย่างนี้กับผมด้วย
ผมไม่ได้เกี่ยวข้องไรกะมันซะหน่อย
"เออ....กูไปล่ะ...ว่างๆจะแวะมาคุยด้วย"
".........." กูไม่ต้องการ ไม่ต้องมา
มันเดินออกไป
ไอ้โจ๊กก็เดินเข้ามา
"เป็นไรมึง....ทำหน้าโง่ๆอีกแล้ว" ไอ้นี่ก็เหมือนกัน....ด่ากุจัง
"โมโหที่ควายมาช้า...ทำกูสายอีกแล้ว"....
"เป้นไรมึง?" มันถามน้ำเสียงสีหน้าจริงจัง
"เปล่า..."
"แล้วเมื่อกี้ใคร?...กูเห็นหลังไวไว"
"คนบ้ามั้ง.." อารมณ์ผมยังค้างอยู่
"ให้แน่นะมึง...."
"ไรมึงอีก"
" มีไรแล้วไมายอมบอกกูไง.....รู้ทีหลังมีเฮแน่..."
"ไร้สาระ.....เข้าเรียนได้แล้ว"
"อยากฉลาดกะเค้าเหมือนกันเหรอ....จะทันมั๊ยน้าๆๆ"
"ชิส์...กูเกลียดมึง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ...กุว่าแล้ว..... " ประสาทโดนด่แล้วหัวเราะอีก
ผมเหม่อนิดหน่อยครับวันนี้
ก็เพราะไอ้บ้าเมื่อเช้าแหละ
ทำไมผมต้องเอาคำพูดมันเก็บมาคิดด้วยก็ไม่รู้
หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58 (อ่าน 1180336 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก