Part13
“ใครให้นายคุยกับโช”จินยืนถามคาเมะที่นั่งรออยู่บนเตียงเสียงเงียบ
“ก็...ก็...ใครจะไปรู้หล่ะ เค้ามาชวนคุยหนิหน่า”ร่างเล็กตอบเสียงกล้าๆกลัวๆ
“ยังจะมาเถียงอีก แล้วคุยกับเค้าทำไม”ถามเสียงเย็นเดินเข้ามาใกล้ร่างเล็กเรื่อยๆ
“ก็...ก็..อุ๊บ”ริมฝีปากแดงระเรื่อที่จะตอบคำถามถูกปิดด้วยริมฝีปากอวบอิ่มเข้าสะแล้ว..........ร่างเล็กตาโต.............
“นี่คือการลงโทษ โทษฐานคุยกับคนแปลกหน้า”ละริมฝีปากออกยิ้มให้กับร่างเล็กตรงหน้า.................ที่ไม่ทำอะไรเพราะไม่
อยากทำร้ายนายอีก..................เก็บความโกรธ............หึง..........หวง..............ไว้ภายใน
“ไปอาบน้ำดีกว่า ดูซิเล่นน้ำเปียกหมดเลย”จับเสื้อผ้าชื้นๆของร่างบางแล้วยื่นผ้าขนหนูให้………….คาเมะมองตาจินด้วยความงุน
งง..............อะไรของเค้าน่ะ..................นึกว่าจะโกรธมากมาย...................เปล่าเลย..........เคาจูบทำโทษ
“อย่าแช่น้ำนานน่ะ เด๋วไม่สบาย เจอกันที่โต๊ะอาหารทุ่มครึ่งน่ะ”สั่งก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง.................ร่างเล็กเข้าห้องน้ำ
ไปทำธุระส่วนตัว
....................................................
.......................................
“ทำไมอาบน้ำนานจัง”จินที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าวถามขึ้นเมื่อเห็นว่าคาเมะเดินลงมาจากบันได
“ก็สระผมด้วย”ตอบออกมาอย่างธรรมดา..............เดินมานั่งเก้าอี้ทางด้านขวามือของจิน
“แช่น้ำนานแด๋วก็ได้เป็นหวัดกันพอดี”ตำหนิร่างเล็กก่อน...............ดื้อจริงๆ...........
“โห ไม่เป็นหรอก เราแข็งแรงจะตาย”ทำท่าเบ่งกล้ามให้จินดู
“พอเลย กินข้าวได้แล้ว”ขึ้นหัวเบาๆ................น่านี่น่ารักจริง................ไม่น่าฉันถึงหลงไหลนาย...........
“ฮัด..............ชิ่ว..........”เสียงจามของใครคนนึงดังขึ้นขณะกินข้าวอยู่
“เห็นไหมหวัดเล่นงานให้เข้าแล้ว”จินตำหนิก่อน..............คนอะไรดื้อจริงๆ
“ขอโทษ ........ ก็จะไปรุหรอ ไม่ได้แช่นานหนิ”ยังมีหน้าทางเถียงอีก
“ฮัดดด............ชิ่ว.....”จามจนจมูก.........หน้า...........แดงไปหมด
“รีบกินข้าวสะ จะได้กินยา”ว่าเข้าให้.....................เกิดมายังไม่เคยเจอคนอาไรรั้นขนาดนั้น
………………………….
……………….
“ไม่กินไม่ได้หรอยาน่ะ”ชี้ไปที่ยาที่สาวใช้กำลังนำมาให้
“ไม่ได้ วันนี้ดื้อมาพอแล้วน่ะ ห้ามดื้ออีกเด็ดขาด”สั่งกำชับเสียงเข้ม............สงใสต้องโหดหน่อยแล้วมั้ง...............ก็เล่นเอาแต่
ใจแบบนี้...................
“เราไม่ชอบกินยาน่ะ มันขม”ปฏิเสธอย่างรุนแรง...................ก็ของคนไม่ชอบหนิ..................ขมจะตาย...........
แหวะ.................
“ไม่ได้ อย่าดื้อสิ รู้สึกว่าให้อิสระแล้วเอาแต่ใจเลยน่ะ”ดื้อจิงเลย............แถมรั้นอีกต่างหาก.............
“ไม่เอาอ่ะ ไม่กินๆ”ทำท่าจะเดินหนีออกไปแต่ร่างใหญ่ฉุดไว้ให้นั่งลงที่ตัก
“ปล่อยน่ะ จะทำอะไรอ่ะ เด๋วคนอื่นมาเห็นเข้าน่ะ”คาเมะตกใจสุดขีด...........
“อยู่นิ่งๆหน่า”เกาะกุมไว้อย่างแน่นหนา.................ร่างเล็กมองดูอาการของคนตัวใหญ่อย่าเงียบๆ............มองตาแป๋ว.......
“ไม่เอาแล้ว จะขึ้นไปนอน”ลุกขึ้นอีกครั้งแต่มือหนาคว้าไว้อีกตามเคย.....................ประกบจูบที่เร่าร้อน..............ส่งยาเม็ด
เล็กๆเข้าไป...............โดยที่ร่างเล็กไม่รู้สึก...............เคลิ้มกับสัมผัสนี้............เป็นจูบที่รู้สึกอบอุ่นจัง
“ไหน ยาไม่เห็นขมเลย คิดไปเองนึเปล่า”ผละจูบออกก็ไม่วายแกล้งคนตรงหน้าให้หน้าแดงเล่นๆ
“เราจะไปนอนแล้ว”ผละตัวออกจากการเกาะกุม................มือหนาคว้าไว้อีกเป็นรอบที่3..............อุ้มคนที่ตัวเล็กลอยขึ้นจาก
พื้น......................โดยที่คาเมะไม่ทันตั้งตัว
“ป่ะ เด๋วไปส่ง”อุ้มเดินไปส่งถึงห้อง...........คาเมะไม่ตอบโต้แม้แต่อย่างใดทั้งสิ้น......................ขออยู่แบบนี้ไปนานๆได้
ไม๊.....................อ้อมแขนของนายอบอุ่นจัง.................อาคานิชิ...........
.............................................
............................
“นอนได้แล้วน่ะ จะได้หายไวๆ”วางร่างเล็กไว้บนเตียง.................กระชับผ้าห่มให้แน่น.................จูบลงที่หน้าผาก
มน................ร่างเล็กหลับตาพริ้มรับสัมผัสที่อบอุ่น..................แล้วจินก็เดินเข้าห้องน้ำไปโดยมีสายตาของร่างเล็กมองแผ่น
หลังนั้นอยู่...................
---ทำไมนายใจดีกับชั้นจัง
--ทำไมอ้อมแขนอ้อมกอดนายอบอุ่น
--อยากอยู่อ้อมแขนนายนานๆ
--ชอบเวลาที่นายดูแลเอาใจใส่
--จะผิดที่ชั้นจะรักนาย
--รักคนที่เป็นเจ้าหนี้
--รักคนที่เราต้องชดใช้
คนตัวใหญ่เดินออกมาจากห้องน้ำ...............ร่างเล็กรีบปิดตาลงทันที.............กลัวกลัวนายเห็น..........จินล้มตัวนอนลงๆ
ข้างๆ...................กอดร่างเล็กให้อยู่ในอ้อมกอด..................อยากอยู่แบบนี้นานๆจัง................อยากให้นายกอดตลอด
ไป.................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ไอ้ยูมาได้ไงว่ะ หวัดดียามะ”จินที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ห้องนั่งเล่นทักขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนตัวดีเดินควงแฟนดุ่มๆเข้ามา
“ก็แวะมาดูว่าคาเมะเป็นไงมั่ง”เดินมานั่งที่โซฟานั่งเล่น
“อ่าวแล้วนี่คาเมะไปไหนหรอฮะจิน”ยามะตั้งแต่เดินเข้ามายังไม่เห็นคาเมะเลย..............เลยถามขึ้น
“อ่ะ อาบน้ำอยู่ข้างบนมั้ง เด๋วก็คงลงมา”นั่งจิ๊บกาแฟต่อ
“แล้วนี่กินข้าวมากันยังเนี่ย อยู่กินข้าวเช้ากันก่อนดิ”จินชวนเพื่อนๆกินข้าว
“อ่าวคาเมะสวัสดีจ้า”ยามะที่เห็นว่าคาเมะกำลังเดินลงมาจากบันไดก็ทักขึ้น
“หวัดดีฮะ”มาทำไมเนี่ย..........รู้สึกอารมณ์ไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก
“ลงมาเร็วสิ มากินข้าวกัน”จินบอกก่อนที่จะเดินนำไปที่โต๊ะอาหาร
.........................................
“อ่ะนี่ กินซะน่ะครับ”ยูอิจิที่ดูจะสนใจยามะจนออกน่าออกตา.....................ตักนู่นตักนี่ให้บนโต๊ะกินข้าว…………ทามมายจินไม่ตักให้
ยามะหล่ะ.................ทำไมยูอิจิถึงได้เป็นคนตักให้……….สมองเล็กของคาเมะคิดไปเรื่องเปื่อย
“นี่ กินซะ มัวแต่เหม่ออยู่ได้”จินที่นั่งอยู่ข้างๆตักอาหารให้.................
“เออนี่ เด๋วอีก2วันฉันจะไปอิตตาลี่น่ะ”ยูอิจิพูดขึ้น
“ไปทำไรว่ะ”จินถามด้วยความงุนงง..........ไอ้นี่มันไม่ชอบไปเที่ยวต่างประเทศสักนิด...............ไหงจามาไป
“ไปฮันนี่มูนกะมะพีเค้า”ยิ้มออกมาอย่างมีฟามสุก
“เว่อร์ จินอย่าไปฟังเพื่อนจินน่ะ มั่วชัดๆ”ตีแขนยูเบาๆไปทีนึง
“ตกลงไปทำไรกันแน่เนี่ย”จินเริ่มสับสนคู่นี้
“ไปดูงาน ป๊าบังคับไป”พูดหน้าเซ็งๆ........รู้ว่าไม่ชอบเมืองนอก............ดันบังคับกันอีก
“แล้วมะพีไปทำไมอ่ะ”จินถามด้วยความงวยงง
“ก็ตัวนี่สิลากไปด้วย”ชี้ไปทางยูแบบยิ้มๆ
“ไม่ได้หรอก เด๋วคายมาจีบมะพี หรือมะพีไปสนคนอื่นผมไม่แย่หรอ”ขโมยหอมแก้มฟอดใหญ่ไปทีนึง………..ร่างเล็กที่นั่งฟังอยู่ถึง
กับเผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว..................รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก............
“ชั้นว่ามะพีไปเดินเล่นกับคาเมะในสวยเถอะ มีเรื่องจะคุยด้วยหว่ะไ อ้ยู”จินพูดขึ้นเมื่อกินข้าวเส็ดแล้ว
........................................................
“คาเมะอยากได้อะไรรึเปล่า เด๋วชั้นจะซื้อมาฝาก”ยามะเป็นฝ่ายถามก่อน..........
“ไม่เป็นไรฮะ เกรงใจเปล่าๆ”ยิ้มหวานๆให้ทีนึง........................น่าช่างน่ารักจิงๆ..............ไม่น่าจินถึงได้หวง
“เด๋วชั้นจะซื้อเสื้อผ้าสวยๆมาฝากน่ะ ที่นั่นของสวยๆเยอะเลย”พูดคุยกันอย่างร่างเริงสนุกสนาน.......
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ไอ้ยูกูกลัวหว่ะ”จินระเบิดออกมาอย่างเต็มที่
“กลัวไรของมึงว่ะ”ยูอิจิงงๆ อารายของมันว่ะ......
“ก็เมื่อวานโชแวะมาที่บ้าน แล้วเจอกะคาเมะ”จินพูดอย่างกังวลใจ
“แล้วไมว่ะ”ยูก็ยังงงอยู่ดี
“ก็กูกลัว กลัวไอ้โชมันจาแย่งไปอีก เหมือนคราวนาริ”พูดพูดอย่างกังวลสุดๆ
“ไม่หรอกหว่ะ ถ้าคาเมะไม่เล่นสะอย่าง มันก็หงอยแล้ว”พูดปลอบเพื่อนตัวดี...............กังวลอะไรไม่เข้าท่า
“ว่าแต่มึงบอกเค้ายังว่ามึงชอบเค้า”ยูอิจิถาม
“ยังหว่ะ ไม่กล้า กัวเค้าไม่ยอมรับกู”จินนี่เหมือนเด็ก2ขวบเลย....55+ น่ารัก
“ไอ้ควาย ไม่บอกเค้าแล้วมึงก็มานั่งกังวล”นี่โดนมือโปรด่าเข้าให้
“กูจะบอกให้น่ะเว้ย หาโอกาสบอกเค้าสะ ก่อนที่จะไม่ได้บอก”มือโปรยูอิจิชอนอย่างช่ำชอง
“เออกูจาพยายาม “
“กูกลับและ เด๋วต้องไปซื้อของต่อ”ยูอิจิบอกลา...........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“คาเมะตอนเที่ยงคืนมาหาชั้นที่ห้องด้วยน่ะ”จินที่วันนี้ดูแปลกไปใสสายตาของอีกคน.........ทำไมจินไม่เดินมาที่ห้องหล่ะ
“ฮะ”ตอบรับสั้นๆแล้วเดินกลับไปในห้อง
……………………..
-00.00-
~ก๊อกๆ~เสียงเคาะประตูบานใหญ่ดังขึ้น
“เข้ามา”รู้อยู่แล้วว่าคนที่เคาะเป็นใคร..............ตื่นเต้นจัง............
“มีอะไรหรอฮะ”มองหน้าจินตาแป๋ว...........เรียกมาทำไมดึกๆดื่นๆหรือว่า.........xxxx…..
“มานี่สิ”จินเดินออกไปที่ระเบียงเรียกคนตัวเล็กให้เดินเข้ามาหา.........................คาเมะยื่นนิ่ง..............นายจะทำอะไร
หน่ะ............
“ยืนบื้ออยู่ทำไมเล่า มานี่สิ”เอ๊ะ...เปงอารายของเค้าน่ะ...............ยืนบื้ออยู่นั่นแหละ.............คาเมะเดินมาหาอย่ากล้าๆกลัวๆ
“นั่งสิ”คว้าขอมือร่างบางให้ร่างเล็กๆนั่งบนตักอย่างพอดี……….แขนแกร่งกอดรัดเอวแน่น..........คาเมะรู้สึกว่าท่าทางไม่ดี.............
พยายามดิ้นเล็กน้อยให้หลุดจากพันธนาการ
“ดูบนท้องฟ้าสิ.....ดาวเยอะแยะเต็มไปหมดเลย”ร่างใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม............มองขึ้นไปบนฟ้าอันมือ
สนิท..................แต่ถูกประดับด้วยแสงระยิบระยับจากหมู่ดาวมากมายที่อยู่บนนั้น...............
“สวยจังฮะ”คาเมะมองตามขึ้นไป............อดใจไม่ได้ที่ได้เห็นแบบนี้...........จนเผลอชมออกมา..........จินผลิกอีกฝ่ายให้หันมา
เผชิญหน้า..............เลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้............จนริมฝีปากประทับกันพอดี.............กดเม้มลงไปสอดแทรกลิ้นอุ่นๆที่เจือ
ปนไปด้วยความหวาน...................ควานหารสหวานๆที่อยู่ในช่องปากของอีกฝ่าย...........คาเมะเคลิ้มกับสำผัสนั้นโดยไม่รู้
ตัว................มือหนาๆทำหน้าที่เลื้อยเข้าใบภายในเสื้อขาวบางที่เป็นชุดนอน..............สัมผัสกับตุ่มเล็กที่กำลังชูชัน..............
เสื้อตัวหลวมโคล่งบางๆ.................ถูกถอดออกจากร่างเล็กๆที่สวมใส่..................ขบเม้มตามซอกคอขาว...............แผง
อก..........ทุกอณูพื้นที่.............ลิ้นหน้าอุ่นๆเลื่อนลงมาถึงสะดื้อ.............บริเวณหน้าท้อง.............หยอกล้อเล่นไปสัก
ครู่.......................มือหน้าค่อยๆบรรจงถอดกางเกงนอนออกจากเอวที่คอดกิ่ว........................กางเกงชั้นในตัวจิ๋วถูกถอด
ออกอย่างง่ายดาย.............มือเกาะกุ่มส่วนที่อ่อนไหวไว้..............
“อ๊ะ”ร่างเล็กตกใจเล็กน้อย............เมื่อมือหนาๆกำลังทำหน้าที่รูดขึ้นรูดลงอย่างชำนาญ............
“อ่าส์.........อื้อ....”เสียงครางกระเส่าที่ไม่อาจห้ามได้................สัมผัสแบบนี้เพิ่งเคยได้รับ..............สัมผัสที่อ่อนนุ่ม.......ไม่
รุนแรง..............ไม่ใช่การขืนใจหรือทำร้าย..................แต่ไม่แน่ใจว่าสัมผัสนี้จะเรียกว่ารักรึเปล่า.........
“ครางอีกสิ คาเมะ”เสียงแหบพร่าของร่างใหญ่............เสียงครางของนายเพราะมาก............
“อ่าส์......อ่าส์ๆๆ”ถูกปลดปล่อยออก...............จินจับคาเมะให้คว่ำลงกับเก้าอี้ตัวยาว..................ค่อยๆสอดแทรกแก่นกายเข้า
ไปภายใน...........เส้นทางที่เคยสัมผัสแล้ว............แต่ก็ไม่เบื่อที่จะสัมผัสอีก.............
“ไม่ต้องเกร็งน่ะคนดี”จูบลงที่แผ่นหลังอันขาวเนียนให้เกิดรอยแดงจางๆขึ้น
“อ๊ะ....เจ็บ....เอาออกๆ”ความเจ็บประทะเข้าเมื่อแก่นกายได้ลุกล้ำเข้ามา..................นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนแบบนี้.............แต่
เป็นเพราะระยะเวลาที่ไม่ได้สัมผัส..................
“ทนหน่อยน่ะ”ค่อยๆสอดเข้าไปจนมิด................ผนังด้านข้างตอดรัดมากมาย...............ทนไม่ไหวเหมือนกันที่โดนสัมผัส
นี้...............ร่างใหญ่ค่อยขยับตัวอย่างช้าๆ..............ไม่อยากให้ร่างเล็กๆนี้บอบช้ำอีก..............
“อ่า....อ่าส์...อื้อ...โอ่ว...อ่าส์”เสียงครางหวานๆของร่างเล็กดังตลอดทุกการเคลื่อนไหว
“รัก.....อึ๊ก....นาย....อ่าส์ๆ...คาเมะ”รำพันคำรักไปพร้อมๆกับการกระทำที่แสดงออกมา................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
