หัวข้อ: ((<เก่ง กะ วิน,It's Gonna Be Me>))

[Winer]

 

****************************
ปรับเส็จปั๊บก็ลงเลย  จะได้ไม่เสียเวลา
คริคริคริคริ
...........................................
ก่อนจะต้องขอตัวไปเขียนเรื่อง  อ๋า กะ น้อง
ลงที่บอดอื่นเพิ่ม  เพราะไม่ได้ลงนานแล้ว..55
กลัวคนอ่านจะหายกันหมด คริคริคริ
............................................
ขอบคุณเพื่อนๆที่ตามอ่าน   และเม้นให้กำลังใจ
การเขียนนิยายคือความสุขของผม  ถือว่าเป็นงานอดิเรก
อย่างนึง  ที่ผมรู้สึกว่าสนุกที่ได้ทำ....
..ก็ไม่ได้หวังอะไรมากมายเพียงแต่อยากให้คนที่ได้อ่านรู้จักเรื่อง
ที่เราเขียนขึ้นมาบ้างเท่านั้นดีกว่าที่เราจะเก็บมันไว้เพียง
แค่ในหัวสมอง  ในเมื่อเราก็คิดว่าเราเขียนได้.......
..............................................
ภาษา  ผมเลือกใช้ภาษาง่ายๆ คือภาษาพูด  ก็พยายามลดล่ะ
แต่ก็ยังอยากคงไว้ให้มันเป็นเอกลักษณ์ส่วนตัวด้วยจึงไม่อยากลดหมด
..............................................................
****หวังว่าเพื่อนมาอ่านจงจะมีความสุขกันน่ะ
****ช่วงนี้คงขอตัวไปเขียนลงที่อื่นต่อซักพัก..คริคริคริ
****เจอกันใหม่น่ะ
************************************

[jokirito]

   ถ้าน้องเก่งมาช้ากว่านี้  น้องวินต้องเผลอนอกใจไปกับผู้ชายคนอื่นแน่เลย  เศร้าได้ไม่กี่วันน้องวินก็ดูเหมือนจะทำใจได้ละนะ   แหม...มีผู้ชายคนใหม่มาให้เลือกนี่เนอะ

[ZomZaa^^]

 :serius2:น่ารักมากก

เก่งมาแล้ว

เหอๆแอบเชียร์เก่งอยู่นะเนี่ย

[┗◎┗◎]

ขออีกเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ได้หรอ
แหะๆ 

[OitJi]

มาต่อตั้ง2ตอนแหน่ะ อ่านแล้วรู้สึกไงดีละ ปลื้มอะ 





คนเขียนอย่าไปนานนะ เป็นห่วงและคิดถึง 555 

[tutu]

วุ่นวายหัวใจ......มาเชียร์ด้วยคนเน้อ

[Solar cell]

มาให้กำลังใจนุ้งเก่งอีกแรงฮับ

รอตอนต่อไปน๊า

[August_lovers]

แง่วๆ เรื่องนี้ผมร้องไห้บ่อยมั่กอะ ไมมันเศร้างี้เนี้ยยยยยย >_<

[lEMONza]

  เป็นกำลังใจให้ครับ ชอบเรื่องที่นายเขียนนะอ่านแล้วเพลินดี

[Solar cell]

เรื่องนู้นต่อแล้ว เรื่องนี้เมื่อไหร่จะมาต่อล่ะค่ะ

รออยู่น๊า

ปล.อย่าให้รอนานนะคิดถึงน้องวิน

[Winer]

 

**********************
กำลังเขียนอยู่คาบบบบบ
เนื่องจากตอนนี้เขียนขึ้นมาใหม่  ไม่มีในฉบับเก่า
เลยต้องใช้เวลานิดนึงน่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านมากๆนะ จะพยายามมาลงให้เร็วๆครับ
ไม่นานเกินรอ  ช่วงนี้อ่านเรื่อง  นั้นไปก่อนน่ะ  เพราะว่าไม่ได้ปรับอะไร
มากล่ะ  แต่ก็คงลงได้อีกไม่กี่ครั้ง  ก็จะหมดล่ะคริคริคริ

ขอบคุณมากมายที่มาช่วยกันอ่าน..55+
***************************

[Winer]

********************************
ตอนที่ 11 ..Baby Come Back (ต่อ ต่อ)
...............................
*******************************
................................
....
เราสามคนค่อยทยอยเดินออกมาจากร้าน   หลังจาก
ที่นั่งกันนานพอสมควร  สายตาผมยังพยายามมองหา
ไอ้เก่งเหมือนเดิมแม้จะไม่รู้ว่ามันไปไหนแล้ว....

“พี่ตี้คับ  ติมอร่อยมากเลยคับ  ขอบคุณน่ะครับที่พาบีมมาเลี้ยง
 พี่ตี้ต้องพาบีมมาบ่อยๆน่ะคาบบบบ”มันอ้อน
“ขี้อ้อนจริงๆว่ะเรา”
“อ้อนกินฟรีอ่ะดิ”ผมดุ
“เนี๊ยะ  ถ้าบีมไม่ชอบพี่ตี้อ่ะน่ะ  บีมไม่ให้เลี้ยงหรอก”
“อืมมมม  ช่างคิดได้น่ะ”ผมปลงกับคำพูดของน้องบีม
แต่กลับทำให้ไอ้ตี้หัวเราะชอบใจ
“สบายอยู่แล้ว  อยากกินเมื่อไรก็บอกพี่น่ะครับ  แต่ต้องพาพี่วินมาด้วย  รู้ม่ะ”
ไอ้ตี้บอกอย่างมีข้อแลกเปลี่ยนแล้วหันมายิ้มให้
“เอากันเข้าไป  ไปเลยป่ะ  ไปคุยกัน 2 คนโน่นกูไม่เกี่ยว”
ผมไล่มันทั้ง 2 คนแล้วชี้ทางให้
“วิน  เมิงจะไหนต่อม่ะ”
“บีมอยากไปเกมส์รูมอ่ะคับ”
“ถึงไม่ถามก็ตอบ”ผมพูดเบาๆแต่ก็ขำในความช่างพูดมันไม่ได้
“พี่วินอ่ะชอบว่าบีม  ก็บีมอยากเล่นเกมส์นี่นา”
“อย่าตีกันซิครับ  เดี๋ยวพี่พาไปคับน้องบีม  เดี่ยวพี่ไปเล่นด้วย”ตี้มันเข้าข้าง
“กูจะไปร้านหนังสือ”
“ก็ไปกับน้องบีมก่อนแล้วค่อยไปที่นั่นต่อ  โอป่ะ”ไอ้ตี้เดินมากอดคอผม
“พี่ตี้กอดคอบีมด้วยดิ”  มันเดินไปจับแขนไอ้ตี้มาสวมกอดที่คอไว้
“ถ้าน้องบีมโตกว่านี้สงสัยพี่จะหลงว่ะ”
“ทำไม  หลงอะไร”มันย้อนถาม
“หลงไปไกลๆ”ผมว่าจี้ๆ
“ม่ายช่าย”ไอ้ตี้หัวเราะ
...................................
...............
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีที่ผมเดินออกมาจากร้านไอศครีม
สายตาผมกลับไปสะดุดที่เห็นเล็กกับไอ้เก่งเดินมาด้วยกัน
ผมหยุดกึกลงทันที...เมื่อเล็กโบกมือให้
“มันมาทำไม”เสียงตี้พูดลอยๆ

“เอ๊ะ  นั่นพี่เล็กกับพี่เก่งนี่นา”น้องบีมเรียกไอ้เก่งอย่างสนิทปาก
แต่ไอ้ตี้กลับทำหน้าเซ็งใส่
“เจอไอ้หยิงอีกล่ะ”
..น้องบีมรีบวิ่งไปหาเล็กกับไอ้เก่ง
“จะไปไหนกานคับบบบบบ”มันร้องตะโกนทักทั้ง 2 คนอย่างกับวิ่งที่สนามเด็กเล่น
...สีหน้าที่ดูเศร้าของไอ้เก่ง  ทำให้ผมรู้สึกอดใจเสียไม่ได้  สายตามันก็มอง
แต่ผมกับไอ้ตี้  ยิ่งตอนนี้มันกำลังกอดคอผมอยู่ด้วย...ไอ้เก่งยิ่งจ้องเขม็ง..
..ผมค่อยดึงมือไอ้ตี้ลง  เพราะในใจผมยังคงแคร์มันไม่เคยเปลี่ยน
จริงๆผมก็อยากจะยิ้มให้มันแต่ทำไมผมยิ้มไม่ออก  อยากจะ
พูดทักทายมันปกติทั่วไปแต่ว่าก็ไม่สามารถทำได้ ทำไมผมปากหนักอย่างนี้
………………..
.............
“จะกลับกันแล้วเร่อะ”เล็กถาม
“ยางงงงงคับ  บีมกำลังจะไปเล่นเกมกัน”มันทำหน้าดีใจ
ตรงข้ามกับไอ้เก่งที่สีหน้าอย่างกับโกรธคนอื่นมาเป็นร้อยชาติ
มันจ้องมองผมกับไอ้ตี้ไม่วางสายตา
“มาทำอะไรว่ะนี่”เล็กถาม
“ก็มาเดินเล่นกัน  ตามประสาคนรัก”ไอ้ตี้ตอบ
“เฮ้ยยย  จริงง่ะ”ไอ้เล็กดูหน้าเสีย
“กูจะโกหกเมิงทำไม”มันโอบไหล่ผมอีกทีเพื่อเป็นการยืนยัน
 “พี่เล็ก  พี่เก่ง  ไปเล่นด้วยกันน่ะ”
“จะไปไหนกัน”ตี้ถาม
“ช่าย ช่าย  พี่เล็กพี่เก่งจะไปไหนกัน”น้องบีมย้ำ
ผมกับไอ้ตี้เดินมายืนตรงหน้ามันทั้ง 2 คน....
แต่ไอ้เก่งเดินหนีหน้ามุ่ยไปอีกทาง  ผมเองกำลังมองตามมันอยู่
“ก็เก่ง  มันเพิ่งย้ายมา  เห็นว่าอยากออกมาซื้อของที่จำเป็นเข้าบ้าน
เอ้ยเข้าห้อง  ก็เลยให้กูมาเป็นเพื่อนหน่อย”
“เมิงจะไปไหนว่ะไอ้เก่ง”
“รอกูด้วย”ไอ้เล็กร้องบอก   
เล็กวิ่งตามไอ้เก่งไป  ทำให้ผมกับไอ้ตี้มองหน้ากัน
“บีมไม่อยากเล่นเกมส์แล้วอ่ะคับ  บีมอยากทำตัวให้มีประโยชน์”
น้องบีมพูดทำให้ผมสงสัย
“อะไร  ยังไง”ผมถามอย่างสงสัย
“บีมจะไปช่วยพี่เล็กกับพี่เก่งซื้อของ”
“นะค้าบบบบบบ  พี่วินพี่ตี้คับ”
“ก็ได้คับบ”ไอ้ตี้ตัดรำคาญที่เห็นมันลากแขนผมกับมัน
ให้เดินตามไอ้เล็กไป....
“พี่เล็กค้าบบบบรอด้วย”เสียงน้องบีมตะโกนตามหลัง
…………..
“น้องบีมเบาๆเสียงน่ะ  ไม่ใช่ที่บ้านน่ะ”
……………..
.................
ผมกับไอ้ตี้เดินไปดูอยู่ห่างเมื่อเห็นว่าน้องบีมอยู่กับ
ไอ้เก่งแล้ว...มันไม่หันมามองอีกเลยตั้งแต่ที่เดินหนีมา
ผมเองก็พยายามเดินอยู่ห่างไม่อยากอยู่ใกล้มัน...ผมก็ยังเหมือนเดิม
แค่เห็นมันอยู่ในสายตาผมก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในหัวใจ
นี่แหละความรักของผม.....
.................................................
........................

......ตี้ดึงผมไปกอดคออีกครั้ง
++ท่าทางไม่สนุกเลยว่ะ..++มันทักผม
..ผมยิ้มแห้งๆให้มัน......
++เมิงล่ะเป็นไงมั่ง....++
++กูจะทำไม๊  มีเมิงอยู่ใกล้ๆกูก็มีความสุขล่ะ..++
++เมิงอย่าพูดให้กูเลี่ยนเลยว่ะ..++
ผมชกที่ไหล่มันเบาๆ  อย่างล้อเล่น



++แมร่งหยิงฉิบ  สัดดด++มันหันไปว่าไอ้เก่ง
++เงียบเถอะน่าตี้++ผมบอกให้มันสงบคำ
++ทำไมมีอะไรกับมัน++ไอ้ตี้ถามจี้ตรงใจของผม
++เมิงอย่าพูดอะไรมากได้มั้ยกูปวดหัวว่ะ..++
ผมดุมัน...
++ไหนๆ  ไม่สบายหรือเปล่า..++มันลูบตามเนื้อตัวผม
ดูเหมือนจะห่วงใย
++กูไม่ได้บอกว่ากูป่วย  กูแค่รู้สึกมึนสมอง
มึงเข้าใจมั้ยไอ้ตี้++
++กูงง.++มันขำ
++งั้นก็เลิกคุย..++ผมหันหน้าหนีมันแล้วเดินไปหาน้องบีม
...................................

.............................

............

..........


++น้องบีมจะกลับยังล่ะครับ..++ผมรู้สึกว่าหัวผมจะระเบิดล่ะ
++ทำไมอ่ะคับ  กำลังสนุกเลย  บีมช่วยพี่เก่งเลือกของ
ได้หลายอย่างแล้วน่ะนี่..++มันหัวเราะ
++พี่ปวดหัวอยากกลับบ้าน..++
++น้องบีมกลับบ้านเถอะคับ  พี่เค้าปวดหัว  ไม่ต้องช่วยหรอก
พี่ทำเองได้  ขอบใจน่ะ..++เก่งพูดกับน้องบีม
โดยที่ไม่หันมามองผมซักนิด..แล้วเอามือลูบหัว
++ขอบใจน่ะที่มาช่วยพี่..++
++วินไม่เป็นไรว่ะ  กูอยู่กัน 2 คนได้  ขอบใจน่ะที่มาเป็นเพื่อน..++
++ขอโทษทีน่ะเล็ก  รู้สึกปวดหัวจริงๆ++
++เออไม่เป็นไรว่ะ  กูเข้าใจ..++มันหันมองหน้าผมกับไอ้เก่งสลับกัน
++งั้นกูกลับก่อนน่ะเล็ก  ไอ้หยิงด้วย  พรุ่งนี้เจอกัน..++
++ป่ะน้องบีมกลับบ้านเรากัน..++ตี้กวักมือเรียกน้องบีม
++ไปล่ะน่ะพี่เล็กพี่เก่ง..++
++คับ คับ  เจอกันพรุ่งนี้น่ะ++
..................................
....................
<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>

[┗◎┗◎]

เก่งงอนแน่เลย
อุตส่าห์ตามมา เจอวินไม่คุยด้วย 

[yunchun]

เก่งมาแล้ววววว แต่เราชอบตี้ๆๆน้า 555+
เก่งจะง้อก็รีบง้อ รึว่าวินต้องง้อเอ่ยย เก่งคงโมโหเนอะ
วินหนีมาขนาดนี้ ไม่ยอมบอกใครอีกด้วย TT-TT
อยากให้โอตามมาด้วยง่ะ สงสารโอ
 

[August_lovers]

>_< ติดตามจ้า~ มือถือเน่าอะคับ เกือบมะได้อ่านแร้วเง้อ

[OitJi]

ใกล้กันแค่นี้แต่เหมือนไกลจัง

[Solar cell]

ไหนบอกว่ารักเก่งงัย แต่ไหงกลับทำเป็นไม่สนใจ
ตอนหนีมาไม่บอกกล่าวนั่นก็ทีแร่ะ
พอเก่งตามมาง้อ แค่เล่นตัวยังไม่พอ
มีคนตามจีบต่อหน้าต่อตา
แถมยังหนิดหนมๆๆ ขนาดกอดคอกันเดินตลอดเวลา
เก่งทำใจได้งัยเนี่ย รึว่า...............
จะมีคลื่นใต้น้ำในภายหลัง หึหึหึ.......
(คนอ่านอินเกิ๊น)

[faNg]

เศร้าอ่ะ

ตอนนี้สงสารเก่งมากกกกกกกกกกกก

ร้องไห้เลยอ่ะ ม้า ยยยยยยยยยยยยยยยยยย วินใจร้ายที่สุด ฮือออออออออออออออ

รอตอนต่อไปแบบใจห่อเหี่ยว วว 

[Winer]

***********************************
<<<ตอนที่ .12...ความวุ่นวายในใจ.>>>
.........................
***********************************
.........
..กลับถึงบ้านก็เห็นรถพ่อจอดอยู่ข้างใน...มันทำให้ผมดีใจอย่าง
บอกไม่ถูก  ก็อย่างที่บอกว่าพ่อไม่ค่อยได้อยู่บ้าน.....
พอเปิดประตูได้ก็รีบวิ่งไปหา
++สวัสดีคับพ่อ...++
ผมวิ่งไปกอดพ่อที่ตอนนี้นั่งดูทีวีอยู่.......
++ไหนไม่เห็นพูดว่า...กลับมาแล้วคับ...เลยวิน..หรือว่า
มาอยู่ที่นี่ลืมหมดแล้ว....++พ่อแซว
++ก็วินดีใจอ่าที่เห็นพ่อมา++
++..งั้น..กลับมาแล้วคับ++ผมรับมุขทันที
++ฝนตกอย่างนี้กลับไงล่ะลูก...++พ่อลูบหัวผมแล้วหัวเราะ
++เพื่อนมาส่งคับ..++
++ใคร...++พ่อถามอย่างสงสัย
++พ่อคงไม่เคยเห็นตี้หรอกครับ..แต่แม่รู้จักแล้ว...++
++ตี้เคยมากินข้าวที่บ้านเราดั้ว...++
ผมอธิบายให้พ่อฟังอย่างตั้งใจ
++เรียนห้องเดียวกันหรือเปล่าลูก..++
++คับพ่อ  ตี้เพิ่งย้ายมาเรียนจากที่อื่นพร้อมกับผมเหมือนกัน..++
++แล้วเพื่อนคนอื่นมีอีกม่ะ..++
++ที่สนิทอีกคนก็เล็กคับ  แต่เล็กยังไม่เคยมาที่นี่..++
++เหงามั้ยลูกมาอยู่ที่นี่..++พ่อลูบหัวผมอย่างเอ็นดู
++ไม่คับ..++ผมส่ายหัว
++พ่อดีใจน่ะที่ลูกมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไม่มีปัญหา
ทั้งที่ตอนแรก  ก็เองก็ยังกังวลอยู่กลัวลูกจะปรับตัวไม่ได้..++
++พ่อไม่ต้องห่วงหรอกคับ  วินจะตั้งใจเรียนให้สมกับที่พ่อ
หวังเอาไว้..++
++ดีมากกกลูก..++พ่อย้ำ
++คิดถึงเพื่อนเก่าๆมั่งหรือเปล่า..++
++อ้า....ก็    มีบ้างครับพ่อ.++
++ขนม...จ้าลูก..++แม่ถือขนมคุ้กกี้ออกมาให้ผม
++ไม่อ่ะคับแม่...++ผมเบือนหน้าหนี
++ทำไมลูก..++
++วันนี้ไปกินไอติมมากับน้องบีมและตี้แล้วไม่ไหว..อ่ะคับ++
++แล้วจะกินข้าวมั้ยนี่..++พ่อถาม
++นิดหน่อยก็ดีคับ  ตอนเที่ยงผมยังไม่ได้กินไรเลย..++
++ทำไม..++พ่อกับแม่ถามพร้อมกัน
++อ๋อ..พอดีผมเจอออ...เอ่อ..++ผมมองหน้าพ่อกับแม่ล๊อกแล๊ก
++พอดีมีกิจกรรมเสร็จช้าอ่ะคับเลยกินไม่ทัน...++
++แต่ผมก็ซื้อขนมกินแทนนะครับ...++ผมแถไป
++พ่อหวังว่าเรียนที่นี่ลูกคงไม่มีปัญหาจริงๆน่ะ....++
พ่อย้ำเหมือนต้องการความแน่ใจ
++ไม่มีคับพ่อ.  ไม่มี..++
++มีไรก็ต้องบอกพ่อน่ะ.พ่อเป็นห่วง++
++คาบบบผม...++
++โทรศัพท์ซื้อให้พยายามโทรหาพ่อบ่อยๆหน่อย
ไม่ใช่โทรอาทิตย์ละครั้ง...ค่าโทรพ่อจ่ายนะ...++
++นี่พ่อจะคุมลูกไง...555++แม่ขำ
++สงสัยต้องทำแล้วล่ะ  ชักแปลกๆ..++พ่อมองผมตาดุๆ
ผมเลยต่อยที่อกพ่อเบาๆ..พ่อเลยหัวเราะ......
++พ่อคับ  เมื่อไรพ่อจะให้วินขี่มอไซไปเรียนได้อ่ะ..++
++ไม่เอาลูก  ที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราเมื่อก่อนน่ะ..++
++โรงเรียนก็ไม่ไกลจากบ้านเรามาก นั่งรถเมล์ไป
พ่อจะสบายใจกว่า...++ผมตีหน้าเศร้าเลย
++อาทิตย์นี้พ่อพักทั้งอาทิตย์...เดี๋ยวพ่อจะไปส่งทุกวัน
ส่วนตอนกลับถ้าพร้อมจะกลับก็โทรบอกพ่อล่ะกัน...++
++จริงนะครับ...++ผมทำตาโต
++จริงซิลูก..++แม่บอก
++ผมรักพ่อกับแม่ที่สุดเลยอ่ะ..++
++อ้อนน่ะอ้อน  พ่อมานี่ไม่สนใจแม่เลยน่ะ..++
++ผมทุกคน..++ผมเลียนแบบนักร้องที่ชอบพูด
++ลูกเก่ง โต โอ วี  ยังติดกันอยู่หรือเปล่า.++
++อ๋อ   คาบบบบ..++ผมตอบทั้งที่ไม่แน่ใจตัวเอง
ก่อนจะไปมองหน้าแม่  ที่แบมือให้ผม  ไม่รู้ว่าแม่ต้องการ
สื่ออะไรกับผม.......
++พ่อพรุ่งนี้  เออ  แม่ว่าเด็กไปกินข้าวนอกบ้านกันมั้ย
แม่ไม่อยากทำกับข้าว..++แม่ชวนพ่อเปลี่ยนเรื่องผม
++กลับมาจะให้ทำกับข้าวให้กินน่ะ..++พ่อว่า
++ก็แค่มื้อเดียวเอง  เราไม่ได้ไปกินข้าวนอกบ้านกันนานแล้วน่ะ..++
++อ่ะ อ่ะ  ดูวัฒน์ด้วยล่ะกัน  ต้นกับน้องบีมจะได้ไปด้วย..++
................................
.................

++ติ๊ดดดดด.....ติ๊ดดดดดด..++พ่อกับแม่มองหน้าผม
เสียงที่ดังออกมาผมก็รู้ว่าโอโทรมา....ผมเลยวิ่งหนีขึ้นห้อง
++พ่อคับแม่คับขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนน่ะ..++
++น่านน..ตกลงข้าวจะกินมั้ยนี่..++พ่อตะโกนไล่หลัง
++กินคับพ่อ..เดี๋ยวลงมา...++
................
.....
++ว่าไงโอ..++ใจผมร้อนรนอีกครั้งที่เห็นโอโทรมา
++เก่งโทรมาหาโอ..วิน..++โอเสียงเศร้า...
++ทำไม....++
++เมื่อตอนเย็นที่ร้านไอศรีม  วินทำอะไร..++มันดุผม
++อ้าวนี่  โอดีกับมันแล้วเร่อะ..++ผมสงสัยวันนั้นมันยังชกต่อยกันอยู่เลย...
++เรื่องนี้เอาไว้ก่อน..โออยากรู้ว่าตอนเย็นวินทำอะไรที่ร้านนั่น..++
++ทำอะไรวินก็ไปกินไอติมกับตี้กับน้องบีมเท่านั้น..++
++แล้วที่ไปป้อนไอติมให้ตี้นี่คืออะไร...++
++มันเป็นใคร...++โอไม่อ้อมค้อมล่ะ
++แฟนใหม่เรามั้ง..++ผมล้อมันเล่นแล้วก็หัวเราะ
++ไม่ตลกนะวิน...ไม่ตลกเลย...++
++โออยากบอกวินว่า  ตอนนี้เก่งมันไม่ใช่คนเดิมแล้วล่ะ
คนที่ร่าเริง คนที่กวนตีนเค้าไปทั่ว ตอนนี้มันกลายเป็นคนเงียบๆ
ตั้งแต่วินไป  แล้วที่มันทำทุกอย่างตอนนี้  เพราะว่าวินทั้งนั้น...++
++ไม่เข้าใจ...++ผมชักสงสัย
++หลังจากที่วินไปก็เกิดเรื่องมากมายกับไอ้เก่ง..++
++เกิดเรื่อง  หรือมันไปหาเรื่องคนอื่น..++ผมเอาตามนิสัยมัน
++วินอย่าว่ามันเลย  มันเสียใจมากๆเลยน่ะที่วินไป
ไม่บอกมันซักคำ..++
..............
........................
.............
++หลังจากที่วินย้ายไปได้ 2 วันแล้ว ฝนมันก็ออกจากโรงพยายาลด้วย
มันเลยมาหาวินที่บ้าน...แต่เจอบ้านปิด  มันพยายามโทรหาแต่ก็ไม่
สามารถติดต่อวินได้....วันนั้นโอก็ผ่านไปหน้าบ้านพอดี  โอเห็น
มันยืนรอที่หน้าบ้าน..เลยเดินไปหา  มันก็วิ่งมาหาอย่างดีใจ
.......................
++โอมาก็ดีแล้ว  เมิงรู้หรือเปล่าว่าวินไปไหน...++
++กูโทรหามันไม่ได้เลย..++
++อย่าว่าแต่เมิงเลยเก่ง  กูก็โทรหาไม่ได้..++โอพูดอย่างเยาะเย้ยมัน
++มันไปเที่ยวไหนล่ะ  หรือมันไปไหน  ทำไมมันไม่บอกกูซักนิด..++
++กูอยากหัวเราะให้โลกแตก..++
++ทำไม  เมิงรู้อะไร  เมิงบอกกูมา.++ไอ้เก่งมันเขย่าร่างโอ
จนสั่นไปหมด
…..ตอนแรกโอไม่อยากบอกเพราะยังเคืองมันวันนั้นไม่หาย
เลยพูดประชดมันไป...
++วินไปแล้วล่ะเก่ง..++โอบอกมันอย่างเรียบเฉยอยากเห็นสีหน้ามันซิ
ว่ามันจะเป็นยัง
++ไปไหน  วินไปไหน.เมิงบอกกูมาไอ้โอ.++มันเขย่าตัวโออย่างร้อนรน
...............................
...........
++วินไม่อยู่ที่นี่แล้ว  มันย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วล่ะ..++โอตะคอกใส่หน้ามัน   
ตอนนั้นโอรู้สะใจมากๆที่เห็นหน้าซีดสลด...
++โอ...อย่าล้อเก่งเล่นอย่างนี้ซิ...++มันเถียงโอทั้งที่หน้าจ๋อยไปแล้ว
++กูพูดเรื่องจริงไอ้เก่ง...วินบอกกูตั้งแต่เดือนที่แล้ว.
และจะไม่กลับมาอยู่ที่นี่อีกด่วย...++.เพียงเท่านั้นที่โอบอกไปมันก็....
................
.....
++ทำไมล่ะโอ  มันเกิดอะไรขึ้น  มันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้วิน..++
++ไอ้เหรี้ย  ไอ้สาดด  ไอ้เลวเอ้ย  แมร่งไปไม่บอกกุ...++
++ฮีออๆๆๆ  มันเห็นกุเป็นเหรี้ยอะไรกับมันว่ะ..++
มันปล่อยเสียงร้องออกมาอย่างกับเด็กไม่ได้ของเล่น......
++....แต่ที่มันด่า...คงเป็นเพราะอารมณ์น้อยใจที่คนมันรักที่สุด
ทิ้งมัน.......++
++มันวิ่งไปแตะที่ประตูหน้าบ้านวินตั้งหลายที
แล้วมันก็ทรุดตัวลงร้องไห้ อย่างน่าสงสาร
โอยืนดู   โอยังอดร้องไห้ตามมันไม่ได้เลย เพิ่งเคยเห็นมันเป็น
อย่างนี้ครั้งแรกในชิวิตจริงๆเลยวิน..++
..............
........
++ไอ้สาดดเมิงทิ้งกุ...เพราะกุมันเลวใช่มั้ย..
กูเพิ่งรู้ว่าที่ผ่านมากูไม่เคยมีความสำคัญกับเมิงเลย ฮืออๆๆ++
++เมิงไม่เคยรักกูเลยใช่มั้ย  ไอ้วิน  ..++
...มันร้องไห้ไปมันก็ด่าตัวเองไป ด่าวินมั้ง....
............................
.....................
++หลังจากนั้นมันก็ไปที่ริมแม่น้ำที่พวกเราเคยไปเล่นกัน
มันไปกินเหล้าเมาเบียร์อยู่ตรงนั้น  โอเป็นห่วงมันเลย
ต้องคอยอยู่เป็นเพื่อนตลอด  ความรู้สึกที่ว่าเคยโกรธมัน
ตอนนี้ไม่มีแล้วมีแต่ความสงสาร  มันเหมือนคนบ้าเลยล่ะตอนนั้นวินนน.....
ถ้าวินเห็นสภาพมันตอนนั้น  วินจะบอกว่ารับไม่ได้เลย....
กินไปพูดพร่ำเพ้อไปอยู่คนเดียว  มันเมามากๆ โอเลยโทรหาให้โตมารับ
ฝนก็โทรตามมันหลายรอบแต่มันไม่รับสาย  จนมันปิดมือถือไป
พอโตมามันก็ร้องกับไอ้โต  ฟ้องไอ้โต.++
++...พอโตรู้มันก็ว่าด่าโอใหญ่..........ว่าทำไมไม่บอกมันเลย 
เพราะว่าก่อนที่วินจะไปโอก็อยู่กับมัน.......ตอนนั้นโอก็ทะเลาะ
กับโตอีก  วินก็รู้ว่าไอ้โตมันรักเพื่อนมันแค่ไหน  ยิ่งมันเห็นสภาพ
ที่ไม่เหมือนคนตอนนั้นของไอ้เก่งแล้ว 
มันยิ่งโกรธโอเรื่องที่ไม่บอกมันเข้าไปใหญ่  โอมองหน้ามันไม่ติด
ไปหลายวันเลยเพราะเรื่องนี้..++
..................
............
++โอพอเถอะ..วินไม่ไหวแล้ว..++น้ำตาผมไหลนองหน้า
บอกโอเสียงขาดๆหายหลังจากฟังเรื่องที่โอเล่ามาก
++วินอย่าโกรธมันเลยน่ะ  ให้อภัยมันในสิ่งที่วินโกรธ.เถอะ..++
++โอ...มันคงไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว....++
++แค่นี้ก่อนนะ...++ผมวางสายแล้วผมก็คิดถึงแต่เรื่องในอดีตที่วิ่ง
มาอยู่ในสมองเต็มไปหมด.....
...................
....มันมาอยู่ที่นี่ 
....มันมาอยู่กับใคร 
....มันจะอยู่ยังไง 
....มันรู้จักใครที่นี่
.....มันทำอย่างนี้ทำไม  เพื่อผมเร่อะ  แล้วฝนล่ะ  เธอจะเป็นยังไง
ถ้ามันทิ้งฝนมาเธอจะเป็นยังงัย...
....พ่อภูกับแม่แก้วล่ะ  ทำไมถึงปล่อยให้มันมาอยู่
ที่นี่ได้  ไอ้เก่งเป็นลูกลูกชายคนเดียวของท่านทั้ง 2 แล้วท่านก็รัก
มันมาก  แล้วแม่จะรู้เรื่องนี้หรือเปล่าน่ะ...
...................
.........
<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>

********************************

[Winer]

*******************
วันนี้ขอลงอีกตอน  นั่งปรับเมื่อคืนนี้
คริคริคริ...
น้อง Fang อย่าเพิ่งร้องน่ะ  เพราะต่อ
อาจจะต้องเสียน้ำตากว่านี้..55
คริคริคริคริ
แบบว่าซึ้งง่ะ...55
.................................
ลงให้เป็นของขวัญ  วันคริสมาสล่ะกันแบบว่าไม่มีไรจะให้
 
***********************************

[aotkung]

นั่งอ่านมาจนทันแล้ว
เศร้าจังอ่ะ
น้ำตาไหลเลย
สงสารเก่งจัง
  

[┗◎┗◎]

สงสารเก่ง เก่งคงเข้าใจผิด
ตามมาขนาดนี้ ไม่รักไม่รู่จะว่าไงแล้ว

Happy Happy Happy

[poll]

เรื่องนี้เหมือนเคยอ่าน ตอนจบมันเศร้าใช่ป่าว สงสารวิน

[Solar cell]

วินยังจะใจแข็งต่อไปอีกรึป่าวเนี่ย
จะปล่อยให้เก่งตามง้อจนท้อไปเองรึป่าว

เมื่อไหร่จะเข้าใจกัน รึว่า.............
ตี้จะมาแทนที่เก่งจริง ๆ
  สงสารเจ้าเก่ง

 

[faNg]

อ๊ากกกกกกกกกกกกก   

ทำไมมันเศร้าแบบเน้ๆๆๆๆๆๆ จะบ้าตา ยย ย ย หนูเครียดดดดด    

วินน นน กลับไปเป้นเหมือนเดิมได้ม้าย ยยยย ทำใจไม่ได้อ่าส์ ฮือ อออออ

เก่ง งงงงง อ๊าย ยยยยย  สงสารหมดเลย สงสารทุกคนเลย ยย  ฮือ อ อ อ ออออ

วินใจอ่อน นนนน้า ขอร้อง งงงพลีส สสสสสสส   

รอตอนต่อไปแบบหัวใจปวดร้าว วววว  กระซิก  :m15:กระซิก 

[Black Angel]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านครับ อยากบอกว่า ชอบมากครับ

แต่แอบเครียดตามครับ เพราะคนเขียน ๆ ได้ดีมาก ๆ

รออ่านต่อไปครับผม

[DexTunG]

รอตอนต่อไปครับ


อนากรู้ว่าเก่งรู้ได้ไง  ใครบอกเก่ง  แล้วเก่งทำอย่างไร


เรื่องฝนอีก   มีหลายเรื่องเลยที่อยากรู้


มาต่อเร็ว ๆ นะครับ


   เป็นกำลังใจให้ครับ  พร้อมกับ + 1 ให้












 

[ZomZaa^^]

มารอตอนต่อไปเช่นกันฮับ


สงสารเก่งอ่ะ

[Winer]

*****************************

ดีใจที่สามารถเขียนให้คนอ่านเรื่องนี้แล้วอินนนตามเนื้อเรื่องได้
แค่นี้ก็รู้สึกว่าตัวเองได้สอบผ่านในระดับหนึ่งล่ะ..คริคริคริ

จำได้ว่าตอนที่เขียนเรื่องนี้ครั้งแรก   คนเขียนเองก็ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
เรียกง่ายๆก็คือ บ้าอ่ะ  อินนนนทรมากกก.555.เลยกลายเป็นคนบ้าไปเลย..ซะงั้น
.......................
และก็ดีใจอีกอย่างที่มีเพื่อนใหม่ๆมาอ่านกันเพิ่มขึ้น  ยินดีต้อนรับทุกคน
.......................
ขอบคุณที่เม้นให้กำลังใจ  มันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขเช่นกันที่ได้เขียน
เรื่องนี้ให้เพื่อนๆน้องๆได้อ่านกัน...
.......................
ตอนจบจะเป็นอย่างไร    คริคริคริไม่บอกอ่ะคับ  อยากรู้ต้องติดตาม
หากใครจิตใจบอบบาง  อ่อนไหวง่ายก็  อย่าลืมเอากระดาษทิซซู่
เตรียมไว้มั่งก็ได้น่ะ...  แบบว่าซึ้งงงงงง่ะ...
กำลังปรับอยู่ครับเสจแล้วจะลงให้ไม่มีเก็บไม่มีกั๊ก
เพราะกั๊กไว้เราก็ไม่ได้อะไรนี่นา ว่ามั้ยครับ...คริคริคริ...
........................
การปรับของผมจะเก็บโครงเรื่องเดิมไว้หมดเลยไม่มีเปลี่ยนอะไรมากมาย
เพียงแต่เรื่องนี้  คิดว่าเขียนให้สนุก ซึ้งงง  กินใจ  ได้ไม่ยากสำหรับผม  ก็เลย
เพิ่มเติมให้มันน่าสนุก  น่าอ่านยิ่งๆขึ้นคับบ  ขอกำลังใจด้วยน่ะครับ
สำหรับคนหัดเขียนอย่างผม
********************************

[Winer]

******************************
ตอนที่ 12..ความวุ่ยวายในใจ..( 2 )
................................
**********************************

พ่อค่อยๆจอดรถที่หน้าโรงเรียน  เพื่อมาส่งผมกับน้องบีม...
นี่เป็นเป็นครั้งแรกที่พ่อมาส่งที่นี่...พอลงจากรถได้
ผมก็เห็นตี้วิ่งมาหา.
..เมื่อคืนผมโทรไปบอกมันว่าไม่ต้องมารับ  มัน
กลัวว่าฝนจะตกเลยสั่งไว้ตอนที่ไปกินไอติมกัน…..
++ดีวิน...++มันทักผม
++สวัสดีคับคุณพ่อ..++มันยกมือไหว้เรียกเต็มยศ
...แต่พ่อผมไปเป็นพ่อมันแต่เมื่อไรว่ะเนี้ยะ...

++ดีคับ  พี่ตี้...++ตัวแสบมันทัก
++มัยไม่ทักผมบ้างอ่ะ..++มันว่าทำท่าทำทาง
ทุกคนเลยพากันหัวเราะน้องบีม.....
++ดีคับน้องบีมที่น่ารัก..++
++ดีคับพี่ตี้หวัดดีอีกครั้ง..++ผมจับมือไอ้ตี้เขย่าอย่างติดตลก
++พอแล้วจะให้พี่ขำไปถึงไหน..++ผมว่าน้องบีม
ที่ยังเล่นไม่จบในความขี้ฮาของมัน

++พ่อคับนี่ตี้เพื่อนผม...++
++สวัสดีคับ...++พ่อยิ้มรับ
++หน้าตาหล่อเหลามากทีเดี๋ยวน่ะนี่เรา  สาวๆคงรุมหึงล่ะซิ..++
++นั่นมันใช่ ก้อนอึ หรือเปล่าคับ..++มันตีความของมันเอง
++ช่าย ช่าย  บีมว่าใช่เลย..++
++5555..++ผมหัวเราะพ่อเองก็ขำ
++อยู่แถวไหนล่ะเราอ่ะ..++ดูพ่อจะสนใจมันน่ะนี่
++ผมอยู่คนล่ะทางไปบ้านพ่อเลยครับ  แต่เทียบดูแล้วก้อไม่ไกล
ขับรถมาโรงเรียนก็ ราว ครึ่งชั่วโมงพอๆกันกับวินเลยคับ..++
++ขับรถมาเรียนทุกวันเร่อะลูก..++พ่อย้ำเสียงเข้มเหมือนไม่เชื่อ
++คับผม..++
++พ่อฝากดูแลวินด้วยน่ะ..++
++พ่อพูดผิดแล้วคับ..++มันแย้งพ่อ
++อะไร..++
++วินต่างหากล่ะคับที่ต้องดูแลผม  ก็เค้าเก่งกว่าผมนี่คับ..++
++งั้นเหรอ..++พ่อหันมามองหน้าผมเหมือนสงสัย
++โธ่พ่อ  ตี้ล้อเล่น..++ผมพยายามกลบเกลือน
++ช่ายคับช่าย..++น้องบีมคอนเฟิร์มช่วย
++พูดอย่างอื่นไม่เป็นไงลูก..++พ่อถามน้องบีม
++เป็นคับเป็น..++มันบอก
++พ่อบอกว่ามีงานต้องไปดูกับอาวัฒน์ไม่ใช่เร่อะครับ..++
++จริงด้วย..++พ่อตอบ
++งั้นพ่อไปล่ะ..++
++ว่างๆก็ไปเล่นที่บ้านน่ะตี้..++
++คับพ่อ..++ตี้หัวเราะ
.............................................
++ตอนเย็นพ่อไม่ต้องมารับนะ ผมจะไปส่งวินเองคับ..
พ่อจะได้ประหยัดน้ำมัน  ผมขอแค่อาหารจานเดียวก็พอคับ...++
ดูมันท่าจะอ้อนไปในตัว
++จานเดียวบีมไม่อิ่มง่ะ..++ไอ้น้องบีมมันฮาแต่เช้า
++ใครเค้าจะให้กินล่ะ...++ผมหยิกมันไปหน่อยนึง
++โอ้ยย  เจ็บง่ะ..++มันร้องโวยวาย
++เอามากกว่านี้นี้ม่ะ..++
++งั้นพ่อกลับล่ะ....++พ่อหันมาบอกผม
แล้วเลี้ยวรถออกไปจากหน้าโรงเรียนอย่างช้าๆ
เวลาที่พ่อขับรถผมก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้.......
ผมมองตามจนสุดลูกตาก่อนจะพากันเข้าไปในโรงเรียน
เมื่อเข้ามาในโรงเรียน............

…………



++ดูโน่นซิวิน...++ตี้เอาไหล่มาชนผมเบาๆ
ผมหันไปมองตามที่ตี้บอก....
...เห็นไอ้เก่งกับเล็กยืนคุยกับเด็กสาว 2 คนอยู่  ดูมันก็ยิ้มแย้มแจ่มใสดี
ท่าทางมันทั้งคู่ก็ดูมีความสุข...ผมได้แต่แอบหึงหวงในใจทันทีที่เห็นใคร
ใกล้มัน..นั่นคือความรู้สึกผม  ไม่อยากให้ใครอยู่ใกล้มันอย่างนั้น...
สายตาของ 2 สาวที่ยิ้มร่ะเรื่อ  แปล่งประกายแห่งความสดใสออกมาอย่าง
ชัดเจนที่ได้คุยกับมัน...ทำให้ผมอดคิดถึงฝนไม่ได้
++ฮึ ฮึ ท่าทางจะเสน่ห์แรงจริงๆว่ะ  แต่ไอ้เล็กมันก็ดูสนิทกัน
ดีน่ะ  ไอ้วิน...++ตี้บอก
ผมมองหน้าตี้แล้วส่ายหัวแทนคำตอบ.....
++ช่างเค้าเถอะน่าตี้..++
...น้องบีมเห็นมันก็รีบวิ่งเจ้นไปหา....
++น้องบีมมมมมมม  มานี่...++เสียงผมตะโกนเรียกทำให้ทั้ง
ไอ้เก่งและเล็กเงยหน้ามามอง....
++เฮ้ยย.....วิน......ไอ้ตี้.......++เล็กตะโกนพร้อมด้วยโบกมือเรียก
++ดูมันเรียกกกุดิสาดด  กวนตีนว่ะไอ้เล็กนี่...++
ผมแอบขำไอ้ตี้บ่นกับท่าโมโหของมัน


..ผมเดินไปหาที่นั่งพักซักแป้บก่อนที่จะทำกิจกรรมต่อไป...
++เป็นอะไรว่ะ  ไม่รอกันมั้งเลย..++ไอ้เล็กมันว่า
ไอ้ตี้ไม่ตอบแต่หันมองหน้าคนที่ยืนอยู่ข้างๆเล็ก...มันไปดึงแขน
น้องบีมมายืนตรงหน้ามัน.....
++อ้าวววว..เงียบกันหมด...++ไอ้เล็กพูดต่อ...
++คืออย่างนี้น่ะ...เก่งจะลงชมรมบาสของเราด้วย...คง
จะลงเล่นตั้งแต่เย็นวันนี้เลย...++เล็กแนะนำ   

++ยินดีที่ได้รู้จักคับ...++มันยื่นมือให้ผมสายตาจับจ้อง
ผมอย่างเว้าวอนแต่....ผมกลับทำไม่ใส่ใจ....

...ทำไมจู่ๆมันกลับมาทักผมอย่างนี้  มันคิดอะไรของมัน   
สายตาผมกำลังจับจ้องไปที่หน้าประตูทางเข้า...
++นี่พูดได้ด้วยนี่หว่า  เมื่อวานแมร่งไม่พูดซักคำ.++
ไอ้ตี้แซวแบบกวนๆ
..มันหันมามองไอ้ตี้........
++ตามสบายเหอะเมิง..++ไอ้ตี้ว่าแล้วเอามือมากอดคอผม
น้องบีมมือไว...คว้ามือผมไปให้มันจับทันที....
มันบีบมือผมแน่นสายตาที่มองผมอยู่เหมือนอยากจะขอร้อง
บอกอะไรให้ผมรู้
++ปล่อยได้แล้วโว้ยยยย..++ตี้จับแยก
แล้วเดินมายืนบังผมไว้  ไม่ให้ใกล้ไอ้เก่ง  อีกต่างหาก
..ผมสังเกตว่าไอ้เก่งเริ่มขยับนิ้วมือตัวเองไปมาเหมือนกำลังจะ
กำหมัดแต่ไอ้ตี้คงไม่เห็นเพราะมัวแต่มองหน้ากันอยู่....
..น้องบีมรีบไปจับมือมันกำไว้ด้วยมือทั้ง 2 ข้างของมัน
++พี่เก่ง  ใจเย็นๆน่ะคับ..++มันเงยหน้ามองไอ้เก่ง
++ป่ะๆเดี๋ยวได้เวลาเข้าแถวล่ะ..++เล็กมันแก้สถานะการณ์
++พี่วินไปห้องน้ำกับบีมหน่อยครับ...++
++เป็นไรหรือเปล่าคับ...++ผมเอามือแตะหน้ามัน
++ไม่รู้ท้องเสียอ่ะป่าว...นะคับ..++
..ผมเลยจูงมือมันไปทันที...
++ตี้ไปรอที่ห้องน่ะ...++ผมหันมาบอกมันเพราะดูเหมือนมันกำลัง
เดินตามมา
...เมื่อถึงห้องน้ำบีมก็มองซ้ายมองขวา....ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้
++จะเข้าก็เข้าไม่ต้องลีลา...++ผมตบไหล่มันเบาๆไปที
..มันเปิดเป้เล็กของมันออกมา..แล้วยื่นซองสีน้ำตาลขนาดครึ่งA4
มาให้ผม.....
++อะไรอ่ะ..++
++พี่เก่งฝากให้เอามาให้พี่อ่ะคับ...++มันทำหน้าใสซื่อ
++ก็เลยต้องหลอกพี่ว่าจะเข้าห้องน้ำใช่มั้ย...++
++พี่เก่งบอกว่าอย่าให้ใครเห็นอ่ะคาบบบบ...++น้ำเสียงอย่างนี้รู้เลยว่า
อ้อนกลัวตัวเองจะผิด
++ทำไมน้องบีมถึงไปสนิทสนมกับเค้าจัง..ไปคุ้นเคยกับเค้า
ตอนไหน  เพราะก็เห็นอยู่กับพี่ตลอดยกเส้นตอนเรียน++
..มันเก่าหัวๆหัวเราะแหะๆ...ท่าประจำของมันแหละเวลานึกอะไรไม่ออก
++ทำไมไม่ตอบ..++
++จะให้บีมตอบอะไรอ่ะคับ..++ทีอย่างนี้มันแกล้งซื่อ
++รู้อะไรมั่งนี่เรื่องพี่เก่ง  บอกพี่มา..++
++บีมก็ไม่รู้อะไรอ่ะคับ..++มันทำหน้าน่าสงสาร
++โกหก..++
++ถ้าบีมโกหก  ขอให้ บีมตกรถ  พอใจยัง..++มันสาบานหรือบ่นน่ะนี่
++งั้นก็แล้วไป  ถ้าพี่รู้ว่าบีมรู้อะไรแล้วไม่บอกพี่น่ะ
จำไว้เลย  ไม่ต้องมาเรียกชื่อพี่เลยน่ะ..++ผมขู่สำทับมันอีกที
++โหดร้ายจริงน่ะนี่พี่วินอ่ะ..++

++ซองนี้เก็บไว้ดีๆนะ..พี่วิน.พี่เก่งกำชับบีมมา.++มันสั่งผม
++เอาไปคืนเค้าเถอะน้องบีม...พี่ไม่อยากรู้อะไรอีก++ผมปากแข็ง ยื่นซองให้น้องบีม
...มันรีบดึงเป้ผมลงจับซองยัดใส่ไปทันที...
++ใจร้ายกับพี่เก่งจัง  พี่วินนี่  อย่าทำร้ายพี่เก่งมากซิคับ++
พูดจบมันก็วิ่งเข้าห้องน้ำคงกลัวว่าผมจะดุมันแน่...
ผมจึงล้วงไปหยิบดูซองนั้นอีกครั้งก่อนจะหยิบมัน
สำรวจดูด้วยสายตาอีกครั้ง  แล้วเก็บมันใส่เป้อย่างเดิม.....
....................
........
.................................



**************************
อัพให้  ก่อนจะไปนอนล่ะง่วงๆ  เป็นคนหลับยาก
นี่ลำบากจริงๆเหมือนมีกรรม..55
***************************