หัวข้อ: #*#*# Beats of Life.......

[fingerscrossed]

“พี่เจ...” เสียงทุ้มใหญ่ของชุนตะโกนเรียกพี่ชายคนโตหน้าหวานประจำวงที่กำลังง่วนอยู่กับการฟังเพลงในเครื่องเล่นไอพ็อดของตัวเอง เขาถอดหูฟังข้างหนึ่งออก เมื่อเห็นว่ามือข้างหนึ่งของเด็กชุนกำโทรศัพท์มือถือเอาไว้ แน่ใจได้เลยว่าปลายสายกำลังรอคำตอบอะไรบางอย่างอยู่เป็นแน่
   
“พี่โยล่ะ นี่พี่คิมเขารออยู่ในสายอยากจะแฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์พี่โยหน่อย” เจได้ยินดังนั้นจึงยกนิ้วขึ้นชี้ไปทางด้านหลัง เป็นการบอกให้รู้ว่าหัวหน้าวงอยู่อีกห้องที่อยู่ถัดจากห้องซ้อมขนาดย่อมแห่งนี้ ก่อนที่จะหยิบหูฟังเสียบกลับเข้าไปเหมือนเดิม
   
วันนี้เป็นวันเกิดของโย สิบวันถัดจากวันเกิดของเขาชนิดพอดิบพอดี
   
แม้เจจะไม่ได้ตื่นแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาบอกแฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์เหมือนกับที่โยทำกับเขา ไม่ได้หยิบยื่นของขวัญอะไรให้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ใส่ใจ ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ได้นึกถึง และไม่ใช่โยไม่สำคัญสำหรับเขา
   
แต่เจก็มีวิธีของเจเหมือนกัน
   
“พี่...” ชุนเดินกลับมานั่งปุข้างๆเจ โทรศัพท์ไม่อยู่ก็แสดงว่าคงอยู่ที่โย น่าจะกำลังคุยกับพี่คิมที่โทรทางไกลมาจากอเมริกาเหมือนเคย
   “
นี่...” ชุนสะกิดเรียกพี่ชายที่ง่วนอยู่กับการฟังเพลงไม่เลิก “วันนี้วันเกิดพี่โยนะพี่เจ”
   
“อือม์...” เจตอบรับสั้นๆ
   
“พี่มีของขวัญให้พี่โยหรือยัง”
   
เจตวัดหางตาคู่สวยไปทางเจ้าน้องชายตัวแสบ ก่อนจะเอ่ยออกมาหน้าตาเฉย
   
“ถามไปทำไม ถึงพี่จะไม่ให้อะไรสักอย่าง โยก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว”
   
ทำเอาคนถามอดทำปากยื่นปากยาวออกมาไมได้ด้วยความหมั่นไส้ มั่นใจในตัวเองเหลือเกินพี่ผม
   
“งั้นก็แสดงว่าอาจจะไม่ให้ก็ได้ ใช่ไหม” รู้ทั้งรู้ว่าถามออกไปแบบนี้ จะต้องโดนสวนกลับมา แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ
   
“นายคิดว่าพี่เป็นคนยังไงวะ” หางเสียงพี่ชายหน้าสวยชักไม่น่าฟังแฮะ “ทำไมจะไม่ให้ วงนี้ใครเป็นคนสำคัญ ยังจะต้องให้บอกอีกหรือไง” และหน้าหงายไปในทันทีเมื่อริมฝีปากน่าดูคู่นั้นเอ่ยปิดการสนทนาแบบสั้นๆว่า
   
“โง่จริง” ก่อนจะละความสนใจจากไอ้น้องหน้าหล่อที่จู่ๆก็กลายเป็นตอไม้ไปในฉับพลันทันที
   
ใจร้าวไปเลยครับท่านผู้อ่าน

********************
   
ห้าทุ่มเกือบจะเที่ยงคืนเต็มที
   
เด็กหนุ่มทั้งห้าคนพาร่างกายที่อีบัดอีโรยเต็มที่จากการฝึกซ้อมอย่างหนักมาตลอดทั้งวัน เดินทยอยเรียงกันเข้าบ้านทีละคน สภาพนั้น ต้องเรียกได้ว่าโทรมเกินบรรยาย
   
แต่ละคนกระจายตัวไปตามจุดต่างๆของบ้าน แม็กน้องเล็กที่บ่นหิวมาตลอดทางเดินเข้าห้องครัวก่อนเป็นที่แรก ชุนกับซันเดินไปนั่งแปะที่โซฟาห้องนั่งเล่น ทิ้งสัมภาระเอาไว้เกลื่อนกลาดเต็มพื้นห้องโดยไม่สนใจอะไรอีกต่อไป
   
เจที่ล็อกประตูบ้านเสร็จก็ทันได้เห็นแผ่นหลังคุ้นตาเดินเข้าไปในห้องพอดี เด็กหนุ่มหยิบกระเป๋าขึ้นสะพาย ก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปในห้องครัว
   
“แม็ก กินอะไรเสร็จแล้ว อย่าลืมล้างจานให้เรียบร้อยนะ” น้องเล็กหันมาพยักหน้าทั้งที่เคี้ยวอะไรอยู่ในปากตุ้ยๆ
   
“สองคน” หนนี้พี่คนโตหันไปยังน้องชายสองคนในห้องนั่งเล่น “อย่าดูทีวีดึกนัก เดี๋ยวก็ไปนอนได้แล้ว อย่าลืมเก็บประเป๋าไปด้วยล่ะ” คำตอบคือการพยักหน้าหงึกหงักตอบกลับมา ก่อนที่พี่ใหญ่จะเดินเปิดประตูและเข้าห้องตามพี่ใหญ่หัวหน้าวงไปอีกคน

********************
   
ภาพที่เห็นก็คือแผ่นหลังกว้างที่นั่งง่วนอยู่กับคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กที่หน้าจอเปิดสว่างอยู่
   
เจวางกระเป๋าลงกับพื้น ก่อนจะยืนมองร่างที่ยังนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น แล้วจึงยิ้มออกมาอย่างนึกขัน
   
“นี่... “เจเดินเข้าไปก่อนจะก้มลงกระซิบที่ข้างหูของคนตัวโตที่ทำทีเป็นใส่ใจกับอะไรบางอย่างบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ “งอนเหรอ”
   
“งอนอะไร” ปากถามกลับไป แต่ไม่ยอมหันมามองหน้ากันสียอย่างนั้น งอนแน่ๆ เจกลั้นยิ้ม ตั้งแต่รู้จักกันมา นี่เห็นจะเป็นครั้งแรกล่ะมังที่โยทำท่างอนเขาแบบนี้ “เราจะไปงอนอะไรนายได้” เสียงทุ้มๆนั้นว่า
   
“ไม่ได้ลืมสักหน่อย ไม่รู้จะน้อยใจไปทำไม” โยหันกลับมา หน้าตาดูอย่างไรก็เหมือนกับเด็กน้อยที่กำลังขัดใจกับอะไรสักอย่าง ก่อนจะหันกลับไปทำทีไม่สนใจอย่างเคย ทำเอาเจระเบิดเสียงหัวเราะชอบใจออกมา แล้วจึงโน้มตัวลงไปใช้แขนทั้งสองข้างโอบรอบคออีกฝ่ายเอาไว้
   
“แฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์” เสียงแหบหวานเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครกระซิบที่ข้างหูเขา “เราไม่ได้ลืมเลยสักวินาทีเดียวนะว่าวันนี้วันเกิดใคร” ใบหน้าหล่อเหลาของเจ้าของวันเกิดหันมาทำตาโตอย่างนึกประหลาดใจเต็มที่
   
“ก็ในเมื่อนายอยากแฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์เราเป็นคนแรก เราก็อยากจะบอกนายเป็นคนสุดท้ายบ้าง ไม่เห็นจะแปลกเลย” จะหาใครในโลกที่คิดและทำอะไรประหลาดเท่าคนใกล้ตัวเขาคนนี้ คงไม่มีอีกแล้ว
   
“ถามจริงๆ น้อยใจเราไหม”
   
“ก็... นิดเดียว” คนตัวใหญ่กว่าตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงนัก
   
“แล้วถ้าเราจะบอกว่า ขอโทษที่ไม่มีเวลาไปหาของขวัญอะไรให้นายเลย นายจะโกรธไหม”
   
หนนี้โยยิ้มกว้างออกมาไม่ปิดบัง ก่อนจะถามออกไปว่า “แต่นายก็จำวันเกิดเราได้ใช่ไหม”
   
เจพยักหน้าตอบกลับไปยิ้มๆ ก่อนที่โยจะลุกขึ้นยืนหันมาประจัญหน้ากับเขา แล้วดึงร่างขาวๆนั้นเข้าไปกระชับกอดเอาไว้อย่างอ่อนโยน
   
“แค่นี้ก็พอแล้ว”
   
“นายนี่...” เจหยุดอยู่เป็นครู่ “เอาใจง่ายจังเลย” เด็กหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างติดตลก
   
“ไม่ต้องให้อะไร เราก็ทวงจากนายได้อยู่แล้วต่างหาก”
   
เจผละออกมาเพียงเล็กน้อย เด็กหนุ่มมองหน้าคนพูดก่อนจะขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยนึกไว้ใจนัก
   
“อะ... “ และโดยไม่ทันได้ตั้งตัว แก้มขาวๆของเขาก็โดนเจ้าหัวหน้าวงเอาจมูกโด่งๆกดประทับลงไปอย่างมันเขี้ยวเสียแล้ว
   
“แค่นี้ก็พอแล้ว” คนที่เพิ่งหอมแก้มเขาแบบหน้าด้านๆเอ่ยออกมาหน้าตาเฉย ราวกับว่านี่เป็นสิทธิ์ที่เขาควรจะได้มาตั้งแต่แรก
   
พลั่ก!
   
หมัดลุ่นๆซัดเข้าที่แขนของเขาแบบเน้นๆตามคาด เจ้าตัวได้แต่เบ้หน้า แต่ก็ดูจะไม่ได้สะเทือนอะไรนัก แถมยังลอยหน้าลอยตายิ้มกลับมาให้อีกต่างหาก
   
“ยียวนนักก็อย่าเอามันเลยดีไหม ของขวัญเนี่ย” เจว่าฉุนๆ
   
โยระเบิดเสียงหัวเราะชอบใจออกมาก่อนจะเดินเข้าไปกอดคนขี้หงุดหงิดอย่างเอาใจเต็มที่
   
“น่า น่า น่า ก็เราไม่รู้นี่นาว่านายมีของขวัญให้เราด้วย นึกว่าไม่มีเวลาจริงๆ เลยทวงเอาเสียเอง ขอโทษน่า... นะ”
   
เงียบไปแบบนี้ งอนไปแล้วแน่ๆ โยนึกขันในใจ ดูเอาเถอะ เมื่อกี้เขาเป็นฝ่ายน้อยอกน้อยใจอยู่ดีๆ ไหงเกมถึงได้พลิกผัน กลายเป็นว่าเขาต้องมาง้ออีกฝ่ายแทนเสียแล้ว
   
“นี่...” โยก้มหน้าลงกระซิบเบาๆ “เราอยากได้ของขวัญของนายจริงๆนะ รอมาทั้งวันเลย ยังจะใจร้ายปล่อยให้รอต่อได้ลงคออีกหรือ”
   
เจเงยหน้าขึ้นมองด้วยใบหน้ามู่ทู่ไม่สบอารมณ์อยู่อย่างนั้น ก่อนจะผละจากอ้อมกอดของโย เดินไปค้นอะไรกุกกักในตู้ พร้อมกล่องขนาดใหญ่ในมือ
   
“อ่ะ... ถ้าไม่ชอบจะยกให้คนอื่นไปก็ได้” น้ำเสียงยังคงความประชดประชันไม่ลดละ โยได้แต่นึกขัน ก่อนจะรับของมา พร้อมกับฉุดอีกฝ่ายลงนั่งบนพื้นห้องที่ปูพรมนุ่มๆเอาไว้
   
เด็กหนุ่มเจ้าของวันเกิดตั้งอกตั้งใจแกะของขวัญกล่องใหญ่ที่แม้จะห่อกระดาษมาอย่างดี แต่กลับไม่มีริ้บบิ้นสีสวยเหมือนของขวัญที่คนทั่วไปมอบให้กัน เจไม่ชอบผูกริบบิ้นที่ห่อของขวัญ เพราะเจ้าตัวเคยบอกว่า กระดาษมันสวยอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องผูกอะไรให้ดูรกอีก คงจะมีเจนี่แหละที่คิดอะไรไม่ค่อยเหมือนคนอื่นแบบนี้
   
“โอ้โห...” โยร้องออกมาทันทีที่เปิดฝากล่องของขวัญออกมา ในกล่องสีขาวใบใหญ่มีตั้งแต่เสื้อโค้ตตัวหนา ผ้าพันคอ ถุงมือกันหนาว และหมวกที่เข้าชุดกันหมด สีและลายที่เลือกมาเหมาะกับเขาเสียจนอดคิดไม่ได้จริงๆว่า ถ้าไปเลือกเอง จะได้ที่ดูดีขนาดนี้มาหรือเปล่า
   
“อีกไม่นานพวกเราต้องเดินทางไปต่างประเทศ นายน่ะขี้หนาวที่หนึ่ง ของพวกนี้น่าจะมีประโยชน์” เจตั้งอกตั้งใจอธิบาย “ถ้านายไม่ชอบแบบหรือสี จะเอาไปเปลี่ยนก็ได้”
   
โยส่ายศีรษะเบาๆก่อนจะซบหน้าผากลงบนไหล่ของอีกฝ่าย
   
“ไม่ต้องเปลี่ยน มันสวยมากๆ” โยพูดอะไรไม่ออก “ขอบคุณนะ เราชอบมากจริงๆ”
   
“ชอบก็ดีแล้ว” เจยิ้มออกมา “แล้วก็...”
   
โยประหลาดใจเมื่อมือข้างหนึ่งถูกมือขาวๆของเจคว้าเอามาวางไว้บนตัก ความรู้สึกเย็นๆบนข้อมือทำให้เขาเบิกตาโต ได้แต่มองไปที่ของชิ้นนั้นที มองหน้าคนที่กำลังตั้งอกตั้งใจใส่มันให้กับเขาทีอยู่อย่างนั้น
   
“พอดีเป๊ะ” เจว่าอย่างพอใจ “ทีนี้ก็มีเหมือนกันแล้ว” ว่าพลางชูมือข้างหนึ่งของตัวเองที่สวมสร้อยที่เหมือนกันทุกอย่างที่ได้รับจากโยเมื่อสิบวันก่อนหน้าขึ้นมาโชว์บ้าง
   
“ตั้งแต่เมื่อไหร่...” ดูเหมือนโยจะยังแปลกใจไม่หาย
   
“นายยังทำได้เลย ทำไมเราจะทำบ้างไม่ได้” เจยิ้มตอบกลับไปให้ ก่อนจะพลิกสร้อยบนข้อมือของอีกฝ่ายให้ดู “สลักชื่อเจ้าของเอาไว้แล้วเรียบร้อย” พูดจบก็ส่งยิ้มหวานที่ทำเอาหัวใจคนฟังแทบจะละลายอยู่ตรงนั้นไปให้อย่างภาคภูมิใจ
   
“ชอบไหม”
   
โยได้แต่พยักหน้าอย่างไม่รู้จะทำอะไรให้ดีมากไปกว่านั้น
   
“ถูกใจนะ”
   
“ยิ่งกว่าอะไรในโลก”
   
โยดึงร่างขาวๆนั้นเข้ามากอดเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่ตื้นตันใจและดีใจอย่างที่สุด เจตกใจเล็กน้อยกับการกระทำอันปุบปับ แต่ก็อุ่นใจในสัมผัสอันอ่อนโยนนั้น เด็กหนุ่มกอดตอบคนตัวสูงที่เอาแต่กอดและกอดเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเสียที
   
“นี่... ปล่อยได้หรือยัง” เจว่าติดตลก ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรมากไปกว่านั้น คนที่ถือวิสาสะกอดเขาเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ของวัน ก็ช้อนคางเขาขึ้นมาชนิดปุบปับก่อนจะประทับจูบลงไปแบบไม่ให้ได้ตั้งตัว
   
เจที่ได้แต่ฮึดฮัดในคราแรกที่จู่ๆก็โดนจอมฉวยโอกาสอย่างโยขโมยจูบแบบดื้อๆ เพียงครู่เดียว คนขี้ใจอ่อนอย่างเขาก็ยอมโอนอ่อนให้อีกฝ่ายโดยง่ายและไม่คิดจะปัดป้องอะไรอีก ค่าที่ว่าวันนี้เป็นวันพิเศษหรอกนะ แล้วจูบของหมอนี่ก็อ่อนโยนอ่อนหวานดีเหลือเกิน จะขัดขืนไปทำไมมี เพราะไม่เคยทำได้สำเร็จเลยสักครั้ง
   
จนเห็นว่าเจทำท่าจะสำลักจูบ แขนขาอ่อนจนแทบจะทรุดนอนราบลงไปบนพื้นแล้วนั่นแหละ โยจึงยอมผละริมฝีปากออกอย่างเสียดาย พร้อมกับโอบร่างขาวๆนั้นเอาไว้แน่น รู้สึกได้ถึงลมหายใจเหนื่อยหอบหรือแม้แต่จังหวะหัวใจที่เต้นแรงราวกับจะหลุดออกมานอกอกของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน
   
โยลอบยิ้มออกมา
   
เขาชอบเวลาที่ได้เห็นคนในอ้อมแขนเสียการควบคุมแบบนี้เหลือเกิน ใครจะว่าอย่างไรก็ไม่รู้ล่ะ แต่ในด้านที่ไม่มีใครเคยเห็นแบบนี้ เจจะดูน่ารักเป็นที่สุด เห็นทีไรเป็นต้องอยากแกล้งให้เสียอาการอยู่เรื่อย แต่จะทำบ่อยๆก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวจะโดนงอนให้ต้องได้ง้อกันเป็นวันทีเดียว
   
“หัวใจเต้นแรงจัง”
   
“ปล่อยได้หรือยัง...” เสียงนั้นไม่ได้ฟังดูเด็ดขาดเลยสักนิด “พอไม่ว่าล่ะก็ เอาใหญ่เลยนายนี่...”
   
“ตามใจเจ้าของวันเกิดบ้างจะเป็นไรไป” พูดออกมาได้หน้าตาเฉยเลยหมอนี่ “แล้วก็... มีอะไรจะบอกแน่ะ” ว่าแล้วก็ก้มลงกระซิบเบาๆข้างๆหู
   
“........”
   
คนที่ได้ฟังถึงกับหน้าแดงหูแดงไปถึงไหน ก่อนจะก้มหน้างุดผละออกจากอ้อมกอดนั้น มือข้างหนึ่งยกขึ้นอังจมูกจนเป็นนิสัยทุกครั้งเวลาที่เจ้าตัวออกอาการเขินจนไปไม่เป็น
   
“เรา... เอ่อ... จะไปอาบน้ำ” โดยไม่รอคำตอบ เจ้าของร่างขาวๆนั้นลุกขึ้นหมุนตัวกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีแบบไม่สนใจอะไรรอบตัวอีกต่อไป
   
ส่วนโย... ลงไปนอนคว่ำฟุบหน้าหัวเราะอยู่กับหมอนที่วางอยู่ใกล้ๆกันนั้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

********************
   
“เป็นไง”
   
“เรียบร้อย” ใบหน้าหล่อติดจะขี้เล่นที่ดูเจ้าเล่ห์จนน่าถีบของชุนหันมาพยักเพยิดให้กับซันและแม็กที่นั่งรอฟังผลอยู่อย่างใจจดใจจ่อ ทั้งที่ทีวีก็เปิดเสียงดังอยู่อย่างนั้นแต่กลับไม่มีคนสนใจเลยสักนิด
   
“ยังไงเล่า....” ซันถามออกไปอย่างหงุดหงิด จะอธิบายให้มันละเอียดหน่อยไม่ได้หรือยังไงกัน
   
“ก็ เค้าง้อกันไปแล้วเรียบร้อย”
   
“แหม ผมนะเพิ่งเคยเห็นพี่โยงอนพี่เจก็วันนี้” น้องเล็กของวงเอ่ยขึ้นบ้าง
   
“ถึงว่าซี้... เข้าไปพูดคุยด้วย หน้างี้บึ้งเชียว เวลาพี่โยเงียบๆแบบนั้น น่ากลัวจะตาย”
   
“ผมยอมให้พี่เจหงุดหงิด ดีกว่าให้พี่โยโกรธนะ” พี่ชายอีกสองคนหันไปพยักหน้าให้อย่างเห็นด้วย
   
“แต่ก็เห็นมีแค่พี่เจนี่แหละที่ทำให้พี่โยของเราอารมณ์แปรปรวนได้ขนาดนี้”
   
“เอาน่า... เขาเคลียร์กันไปแล้ว ก็สบายใจกันได้แล้ว”
   
“ว่าแต่... เคยนึกสงสัยอะไรไหม” ซันถาม
   
“ว่า?”
   
“ทำไมพวกเราไม่เคยได้พวกสร้อย เครื่องประดับ นู่นนี่นั่น แบบว่าสวยๆแพงๆเหมือนที่พวกพี่ๆให้กันเลยเนาะ” คนถามทำหน้าซื่อตาแป๋ว “เพราะอะไรหว่า”
   
ชุนได้แต่ส่ายหน้าให้กับความใสซื่อของเพื่อนสนิทร่วมวง โถ...ซันเอ๋ย โตแต่ตัวซะเปล่า นึกได้ดังนั้นก็ยกมือขึ้นลูบศีรษะอีกฝ่ายเบาๆ หันไปทางแม็กก็ได้แต่ส่ายหน้าให้กับความอ่อนต่อโลกของพี่ชายอีกคนเสียเหลือเกิน
   
ก่อนที่น้องเล็กของวงจะลุกไปหยิบกระเป๋าที่วางทิ้งเอาไว้ และเดินกลับห้องไปโดยไม่พูดอะไรออกมาอีก

____________________ END ____________________

มาค่ะ... มาคุยกันหน่อย นี่จะเป็นตอนพิเศษตอนสุดท้ายของ Beat of Life แล้วนะคะทุกคน ต้องขอขอบคุณทุกคนอย่างที่สุดที่ติดตามอ่านกันอย่างเหนียวแน่นมาโดยตลอด ขอบคุณทุกเพจวิว ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกอย่างล้วนมีความหมายกับคนเขียนมากจริงๆค่ะ

ถึงตอนนี้ Beat of Life ในเล้านี้ ได้เดินทางมาถึงตอนสุดท้ายแล้ว ก็แปลว่า ได้เวลาที่จะต้องนำเรื่องนี้มารวมเล่มเสียที และอย่างที่บอกไปค่ะว่า ในรวมเล่มนั้นจะมีตอนพิเศษที่แต่งใหม่เพิ่มขึ้นอีก 3 ตอน ซึ่งคนเขียนจะไม่เอาไปลงที่ไหน นอกจากในรวมเล่มนี้เท่านั้น สามตอนที่แต่งใหม่นี้ ก็จะเหมือนกับตอนพิเศษทั้ง 7 ตอนนี่ล่ะค่ะ คือมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับน้อง และจบสมบูรณ์ลงในตอนของมันเอง และเน้นให้ได้อ่านกันแบบเพลินๆ ที่อยากให้มีหวานๆ อยากให้มีอะไรได้ลุ้น คนเขียนก็ได้จัดเอาไว้ให้แล้วเท่าที่ความสามารถจะอำนวยล่ะค่ะ แต่ก็เชื่อเหลือเกินว่า แฟนๆของโยเจ และน้องๆในวงอีกสามคนคงจะถูกใจกันไม่น้อย

สำหรับใครที่สนใจ อยากจะได้รวมเล่ม Beats of Life สามารถเข้ามาลงชื่อได้จนถึงสิ้นเดือนนี้นะคะ พอสรุปยอดที่แน่นอนได้ ก็จะสั่งพิมพ์ตามจำนวนทันที จำนวนหน้า ณ ตอนนี้คือ 336 หน้า ราคารวมค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 370 บาทค่ะ ส่วนรายละเอียดการจัดส่ง จะแจ้งให้ทราบต่อไปหลังจากที่มีการส่งพิมพ์เรียบร้อยแล้ว

ทีนี้... นิยายเรื่องก่อนหน้าของเราคือ “เพลงรัก” ถึงตอนนี้ก็ยังมี่คนเข้ามาถามว่า จะรีปริ๊นท์ไหม ก็เลยถือโอกาสบอกตรงนี้เลยว่า อยู่ระหว่างการตัดสินใจค่ะ ใครที่สนใจก็สามารถเข้ามาลงชื่อได้เลยผ่านกระทู้นี้จนถึงสิ้นเดือนเช่นกัน สรุปจำนวนคนที่ต้องการสั่งซื้อได้แล้ว จะแจ้งให้ทุกท่านทราบอีกครั้งค่ะ สำหรับราคารวมค่าจัดส่งก็ยังคงเป็น 350 บาทเท่าเดิมนะคะ

ขอบคุณทุกคนมากๆ ขอบคุณจากหัวใจเลยล่ะค่ะ

fingers-crossed
   

[maio2000]

ขอจอง 1 เล่มค่ะ พึ่งเข้ามาเห็นตอนพิเศษสุดท้ายแล้ว อยากได้หนังสือเร็วจัง 

[jimmy]

ขอจองหนังสือ Beats of Life  1 เล่มด้วยค่ะ

[MaeMoo]

หวัดดีจ๊ะ คุณนิ้วไขว้

มาสปอยตอนพิเศษในหนังสือแบบนี้ รวมทั้งมีหว๊านหวาน อย่างที่ขอไปด้วย
ต้องนับวันรอหนังสือเลยทีเดียว

ขอจอง 1 เล่มนะจ๊ะ


ท่าทางโยจะชอบของขวัญวันเกิดชิ้นสุดท้ายมากที่สุดเลยนะเนี่ย
ทั้งเสื้อผ้า ทั้งสร้อย ยังสู้จูบหวานๆ ไม่ได้เลยเนอะ อิอิ

เริ่มนับวันคอยแล้วน๊า วันที่ 1 , .......

[LoveAholic]

วันหลัง เจไม่ต้องหาของขวัญให้เหนื่อยเลยนะ

แค่จูบอย่างเดียว โยก็ดีใจและพอใจที่สุดแล้วเนอะ

ฮือ..เด็กน่ารักอ่ะ หวานกันมาก ๆ น๊า แม่ยกเชียร์เต็มที่

ลงชื่อสำหรับรวมเล่มด้วยคนค่ะ รออ่านตอนพิเศษอย่างใจจดจ่อค่า

[wan]

ดันให้ขึ้นหน้า 1 ก่อน เหลือตอนสุดท้าย แต่ง่วงมากมายเหลือเกิน

พรุ่งนี้เช้า ค่อยว่ากันใหม่ 

[wan]

จบแล้วครับ อ่านแล้วก็

ขอบคุณครับ สำหรับนิยายสวย ๆ รอผลงานลำดับต่อไปอยู่ครับ

เป็นกำลังใจให้ อยากได้รวมเล่มแต่ไม่สะดวก หลายอย่าง ขอบคุณอีกครั้ง 

[Joobperman]

 
ขอจอง 2 ชุดจ้า

[fingerscrossed]

สวัสดีทุกท่านค่ะ เข้ามาสรุปรายชื่อผู้สั่งจองหนังสือ ณ ตอนนี้นะคะ

BEATS OF LIFE

maio2000 - 1 เล่ม
miyabi - 1 เล่ม
Jooperman - 2 เล่ม
Maemoo - 1 เล่ม
katesnk - 1 เล่ม
jimmy - 1 เล่ม
vavacoco - 1 เล่ม
forte - 1 เล่ม
LoveAholic - 1 เล่ม
Namehoto - 1 เล่ม
THIP - 1 เล่ม

เพลงรัก (รีปริ๊นท์)

vavacoco - 1 เล่ม
somsom - 1 เล่ม
sick_SENT - 1 เล่ม
katesnk - 1 เล่ม
PAN@DA - 1 เล่ม
pandora_pea - 1 เล่ม
THIP - 1 เล่ม

ตามนี้นะคะ ใครต้องการให้เปลี่ยนแปลงตรงไหนวานแจ้งค่ะ ใครที่เราตกหล่นรายชื่อไป ก็แจ้งผ่านหน้ากระทู้ได้ด้วยเช่นกัน ขอบคุณนะคะ

[PAN@DA]

ถ้าจะจองเพลงรัก จำนวน 1 เล่ม ยังทันอยู่มั้ยคะ

[fingerscrossed]

ทันค่ะคุณ PAN@DA อัปชื่อคุณขึ้นไปแล้วนะคะ
ใครที่ยังสนใจเรื่องไหนยังสามารถแจ้งได้จนถึงสิ้นเดือนเลยค่ะ

[fingerscrossed]

อีกไม่กี่วันก็จะสิ้นเดือนแล้ว จึงจะเข้ามาแจ้งให้ทุกท่านทราบเอาไว้ก่อนนะคะว่า หนังสือน่าจะตีพิมพ์เสร็จประมาณช่วงปลายสัปดาห์หน้านี้ ถึงตอนนั้นจะทยอย PM วิธีการโอนเงินอย่างละเอียดไปให้อีกครั้งค่ะ

หนังสือทุกเล่มส่งแบบลงทะเบียน เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกังวลเรื่องสูญหายหรือจะไม่ถึงมือนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ปล1... เราจะสรุปยอดก่อนสั่งโรงพิมพ์วันอังคารนี้เป็นอย่างช้านะคะ คนที่สนใจจะสั่ง ยังลงชื่อได้ค่ะ
ปล2... คุณ THIP อัปชื่อขึ้นให้แล้วนะคะ

[THIP]

สั่งจองทั้ง 2 เรื่องเลยนะคะ อย่างละ 1 เล่ม

[punchnaja]

น่ารักจังเลยค่ะ

ชอบเรื่องของคุณนิ้วไขว้ตั้งแต่เรื่องเพลงรักละ เรื่องนี้ก็ไม่ผิดหวัง ตอนอ่านที่มาของชื่อตัวละครแล้วแอบขำ ที่มาน่ารักเชียว

สนุกมากเลยค่ะ

จะรอเรื่องต่อไปนะคะ

ปล.ขอให้รวมเล่มขายดิบขายดีเด้อออออออ

[fingerscrossed]

เพื่อนนักอ่านที่รักทุกท่าน ต้องขอโทษนะคะที่หายหน้าไป ไม่เพียงแต่วุ่นวายกับการเตรียมเอกสารสำหรับการเดินทางไปญี่ปุ่น แต่ก็ง่วนอยู่กับการตีพิมพ์นิยายอยู่นั่นเองค่ะ

ภายในสัปดาห์นี้ คาดว่านิยายทั้งสองเรื่องน่าจะเสร็จเรียบร้อยเสียทีค่ะ เรายังจะไม่ส่งรายละเอียดการโอนเงินใดๆผ่านทางหลังไมค์จนกว่าจะได้หนังสือมาแล้วเท่านั้นค่ะ และหลังจากที่โอนเงินมาแล้ว หนังสือจะถูกส่งแบบลงทะเบียนไปให้หลังจากนั้นหนึ่งหรือสองวัน รับรองว่า ไม่มีการล่าช้าหรือสูญหายอย่างแน่นอน

อดใจรอนิดนึงนะคะ และขอโทษที่ออกจะล่าช้ากว่ากำหนดไปสักหน่อย

ขอบคุณมากค่ะ

[MaeMoo]

เย้เย้เย้ จะได้อ่านหนังสือแล้ว....

คุณนิ้วไขว้ไปญี่ปุ่น ไปเที่ยวหรือไปทำงานคะ...

ยังไงก็เดินทางปลอดภัยนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนไปมา รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

[fingerscrossed]

เพื่อนนักอ่านทุกท่านคะ

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราจะได้รับหนังสือจากโรงพิมพ์ภายในวันพฤหัสบดีนี้ค่อนข้างแน่นอน จึงมาแจ้งให้ทุกท่านทราบ และคอยเช็กรายละเอียดการโอนเงินผ่านทางหลังไมค์ได้เลยค่ะ

ถ้าต้องการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถสอบถามได้ทั้งหน้าเล้า หรือ PM ค่ะ

ขอบคุณนะคะ

ปล. คุณ MaeMoo ไปญี่ปุ่นคราวนี้ไปเที่ยว 10 วันค่ะ วิซ่าเพิ่งจะผ่านวันนี้เอง ก็เลยอยากจะจัดการเรื่องหนังสือให้เรียบร้อยก่อนไปน่ะค่ะ

[fingerscrossed]

วันนี้เราไปรับหนังสือมาแล้วค่ะ ^_^

สำหรับคนที่โอนเงินมาแล้ว (ภายในวันนี้) เราจะไปส่งให้ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปนะคะ อีกครั้งก็จะเป็นวันเสาร์ครึ่งเช้าเลย หลังจากนั้นคงต้องรอวันจันทร์ไปเลยค่ะ (ตามเวลาทำการของไปรษณีย์นั่นล่ะค่ะ) แต่ว่าจะโอนกันวันต่อวันไม่มีการดองแน่นอน

ใครที่หนังสือถึงมือ อ่านแล้วชอบไม่ชอบ เข้ามาบอกกันได้ค่ะ

ขอบคุณนะคะ

[MaeMoo]

วันนี้โอนเงินไปแล้วนะคะ แจ้งทาง PM ไปแล้วจ้า

[หวานเย็น]

ดูแลกันดี

น่ารักจริงๆคู่นี้

คิคิ

[MaeMoo]

เข้ามาแจ้งข่าว ได้รับหนังสือแล้วจ้า

มาสปอยด์นิดนึง สีสันเข้มได้ใจจริงๆ นะคุณนิ้วไขว้
ได้ปุ๊ปรีบเปิดอ่าน Bonus เลยอ่ะ หวานนนนนนนนนนนน ได้ใจจริงๆ
สบายใจแระ

อย่าลืมมาทักทายกันเรื่อยๆนะคะ

[fingerscrossed]

โอ้... ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาบอกเล่าเก้าสิบกันหลังได้รับหนังสือไปแล้ว...

ดีใจนะคะที่ชอบ และแน่นอนค่ะ ว่าอยากจะทราบเหมือนกันว่าตอนโบนัสที่เพิ่มมาใหม่นั้น ชอบกันมากน้อยยังไง

เข้ามาบอกกันบ้างนะคะ

[pandora_pea]

โอนเงินไปแล้วนะค่ะ แจ้งไปทางPMแล้วนะค่ะ  ถ้าส่งหนังสือวันไหนรบกวนส่งPMมาด้วยนะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ

[LoveAholic]

โอนเงิน และแจ้งที่อยู่ไปทาง pm เรียบร้อยแล้วค่า 

[Miyabi]

ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ
ฺสำหรับ Bonus ก็... หวานเหมือนเดิม  น่ารักดีค่ะ 
ปล. รอเรื่องต่อไปอยู่นะคะ

[honeymic]

โย น่ารักมากมายเลย

[pidoma]

 

[berlyn]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
นั่งอ่านไปถึงกับน้ำตาซึม เรื่องราวระหว่างพ่อกับเจทำให้เราย้อนมองตัวเอง

...คล้ายกันเลยค่ะ เพียงแต่ถึงปัจจุบันนี้ ท่านก็ยังคงไม่เข้าใจเราเหมือนเดิมทั้งที่ก็พยายามพิสูจน์ให้เห็นแล้ว
//
ที่ได้อ่านมัน ให้ทั้งรอยยิ้ม ขำไปกับตัวละคร เศร้าไปด้วย และก็ลุ้นกับความสำเหร็จในอนาคตของทั้ง 5 หนุ่ม
เราว่า ...เราชอบความรักแนวนี้นะคะ หมายถึงแนว โยกับเจนะ ดูอบอุ่นแล้วก็น่าอิจฉาอย่างมากมายเลยละ

เดี๋ยวไปอ่านตอนพิเศษก่อนนะ

ps. เราชอบ ชื่อ god's childs นะ

[rainy_naja]

merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

[fingerscrossed]

ขอบคุณคุณ rainy_naja สำหรับคำอวยพรนะคะ Merry Christmas เช่นกันค่ะ