รู้สึกกดดันมากเลยค่ะ อ่านไปก็อินไป เข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายเลย
แต่ก็นะ ..... คิดเห็นเหมือนหลายๆท่านก่อนหน้าอ่ะคะ อย่างน้อยก็น่าจะใจเย็นๆนั่งคุยกันสิ
ว่าตกลงจะเอายังไง มีอะไรก็เปิดอกคุยกันไปเลย โดยความเห็นส่วนตัว
รู้สึกว่า ทั้งพี่ยอด และ ทีม เปิดใจคุยกันไม่พอ เหมือนยังมีอะไรเก็บไว้ในใจตลอดเวลา
คุยกันเป็นเรื่องๆ แก้กันไปแค่เป็นเรื่องๆ การคุยกันแต่ละครั้งมันไม่ได้เป็นการแก้ความไม่เข้าใจ
ในส่วนของความรู้สึกเลย รู้สึกเหมือนแก้เฉพาะปัญหานั้นๆไป สุดท้ายก็กลายเป็นปัญหาตามมาเรื่อยๆ
อยากให้ทีมใจเย็นลงอีก อายุก็มากขึ้นแล้วด้วย อยากให้คิดอะไรให้มากขึ้น ไม่ได้บอกนะคะว่าใครผิดใครถูก
แต่อยากให้ฟังกันมากกว่า ว่าแต่ละฝ่ายมีเหตุผลอะไรถึงได้ทำแบบนั้น ตอนนี้รู้สึกเหมือนทั้ง2 คนกำลังยึด
ความเห็นตัวเอง ยึดกับความคิดของตัวเองว่าเข้าใจอีกฝ่ายแล้วก็ตัดสินใจแทนกัน โดยไม่ได้ถามกันว่า
มันมีเรื่องแบบนี้นะ เธอคิดว่ายังไง .....
หวังว่าความรักที่มีเรื่องราวมากมายของทั้ง 2 คนจะทำให้ทั้งคู่หยุดคิด ว่าตอนนี้กำลังทำอะไรกันอยู่
กำลังเอาความคิดของตัวเองเป็นหลักอยู่หรือเปล่า ใส่ใจความคิดเห็นของอีกฝ่ายมากพอหรือเปล่า
ไม่อย่างนั้นอาจจะต้องมาเสียใจทีหลัง เหมือนตอนภาค 1 ที่เกิดสึนามิอีก
พูดมาตั้งมาก เอาเป็นว่าจะมาปูเสื่อรออ่านตอนต่อไปนะคะ ขอไปคลายเครียดหน่อย อ่านรวดเดียวจบแล้ว
อินเกิดไป รู้สึกใกล้ชิดกับพี่ยอด แล้วก็เทมมากเกิดไป
ไรเตอร์สู้ๆนะคะ จะมาคอยแน่นอนค่ะ
หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว) (อ่าน 1949332 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก