^
^
^
พี่เบียร์
ขอบคุณนะที่นึกถึงปาล์ม
ลัลลาาา มีความสุข
จุ๊บๆ
***
"แล้วเราจะกลับไปอยู่ที่นั้นรึไง" ผมเอานิ้วไปแตะที่ปากของมัน เพื่อไม่ให้มันพูดอะไรอีก
"อยู่นี่แหละ"
"ส่วนพี่...ก็อยู่นี่แหละ"
"เอออ...."
"เอาน่า ถ้าพี่ไม่ทำไรเกินเลยและก็...."
"ครับๆ แต่ขอนอนกอดทุกคืนได้ปะ"
"อืมมม อันนี้ขอพิจารณาอีกที เพราะมันไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขนะ"
"งั้นขอกอดหน่อยนะ" และมันก็ไม่รอผมตอบมันก็เข้ามากอดผมเลย
"พี่ช็อคคคคคคคค" เสียงผมเริ่มสลดลงอีกครั้ง
"พี่อยู่นี้แล้วไงครับบ"
"อืมมมมมมม" ผมตอบรับในลำคอก่อนที่จะตัดสินใจหลับลงไปในอ้อมกอดของพี่ช็อค
"พี่รักเราเสมอนะ" แค่นั้นแหละที่ผมได้ยินลางๆ
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
Chapter Seventeen[PannTErr~....]
ผมตื่นบ่ายแก่ๆ ก็ไม่เห็นพี่ช็อคมันในห้องแล้วผมเลยเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มันทิ้งไว้ให้เรียบร้อย แล้วมานั่งดูทีวีรอ
"แมร่งทีวีไม่มีไรดูเลย" ผมก็เหลิบไปเห็นแผ่น CD ไรท์กองโต ใส่ซองเอาไว้
ไม่ใช่ซีดีเปล่าชัวร์
แล้วผมก็ไล่ดูเลย
Bleach
Reborn
The Prince of Tennis
Heroes Season 1 - 2
YuGi Battle City , Duel , Faro , Gx
J-Pang
Beet
Hunter X Hunter
Shinchan
"Coat การ์ตูนเรื่องไรวะ" ผมอ่านชื่อแล้วเกาหัวแกร๊กๆ
"แมร่งการ์ตูนเหี้ยไรมีตั้ง 10 กว่าแผ่น"
"ทำไมบางแผ่นมีเขียนไว้ว่า Original Japan Master วะ"
"แมร่ง Japan Master โนซับชัวร์ แมร่งดูชินจังดีกว่า"
"9 แผ่นดูแผ่นไหนดีวะ"
ผมหยิบแผ่นที่ 7 แล้วเดินไปใส่ที่เครื่อง
"อ่าวมี Keroro ด้วย ดูนี่กว่า" แล้วก็เปลี่ยนแผ่นดูซะ ๕๕๕
"ท่านนัทสึมิคือ ข้าน้อยยยย....."
"ฮ๊าาาา" ผมก็ฮาตามการ์ตูนไป ไม่ว่าจะเป็นท่านั่ง ท่านอน ท่าตะแคง ท่ากลิ้ง สารพัศท่าที่เอาไว้ดูการ์ตูน
"แกร๊กกกก"
"หืมมม" ผมหันไปดูก็พบไอ้พี่ช็อคมันขนสารพัศของมาเลยแหละ แต่....มันคุ้นนะๆ
"ไปไหนมาอะ" ผมหันไปถาม
"นี่ไง" มันชี้ไปที่ของที่ถือมา แล้วก็มีคนเดินตามเข้าอีก
"ว่าไงน้องแพน"
"ดีครับพี่ปาล์ม" พี่ปาล์มก็มาพร้อมของที่อยู่ในลังเหมือนกัน
แล้วก็มีเข้ามาอีก 2 คน
"พี่แชมป์หวัดดีครับ"
"อืม"
"แล้วพี่อีกคน....เอออ"
"พี่ชื่อกัสครับ"
"ดีครับพี่กัส"
"พี่ช็อคไปไหนมาเนี่ย"
"ไปขนของจากห้องเราไง"
"เออ แล้วทำไมไม่รอก่อนละ ไปรบกวนพี่ๆเค้าทำไม"
"ไม่เป็นไรหรอก"
"ขอบคุณมากครับ"
"แล้วตกลงจะมาอยู่นี่ใช่มะ" พี่ปาล์มถาม
"ก็คงงั้นมั้งครับ"
"อืมมม ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาหาพี่ที่หอได้ อยู่ใกล้ๆกันนี่แหละ"
"ครับ"
"ไอ้ปาล์มมึงเชิญน้องเขาเนี่ย ระวังเวลาน้องเขาไปเห็นหรือได้ยินอะไรไม่ที่สมควรนะ"
"อะไรไม่สมควร"
"ก็เช่นพวก..... 'อ๊าาาา ซี๊ดดดด' ไรเงี้ยะ" พี่แชมป์ตอบ
"พูดเหมือนกูไปหาพวกมึงไม่ได้ยินเนาะ แต่พอกูได้ยินกูก็เดินออกมารอให้พวกมึงเสร็จกันก่อนแล้วค่อยเคาะ"
"จ๊ะ ไอ้มีมารยาท" พี่แชมป์ก็แดรกดันกันไปสองคนนี้
"พี่ช็อค"
"ครับ"
"เอออ...แล้วเจออเอออ.."
"เจอ"
"แล้วเออ...."
"มันก็ถามถึงอยู่หรอกนะ แต่พอเถอะพี่ไม่อยากจะพูดถึง"
"ครับ" ผมก็ไม่ค่อยอยากจะพูดถึงมันเท่าไหร่นักหรอกนะ
"หนิ แล้วเรื่องค่าหอละพี่"
"ก็เดี๋ยวเราต้องไปจัดการเองอะ พี่แค่ถามๆเค้าแค่นั้นแหละว่าต้องทำไงบ้างเพราะเราเป็นคนเซ็นต์สัญญาไง"
"อืมม งั้นเดี่ยวพรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้"
"ครับบบ ปะไปช่วยกันขนต่อดีกว่า"
"อืมม"
"ไอ้ช็อค ไปกันเองนะ พวกกูยึดห้อง เชิญๆ จะดูเคโรโระต่อ แมร่งปล้นกูมาดู ไม่ยอมคืน กูยังไม่ได้ดูเลย" พี่ปาล์มตอบ
"เออๆ เอากุญแจรถมึงมาสิ"
"อะ เอาไป จะไปกินลมชมวิวที่ไหนก็เชิญแต่เติมน้ำมันให้ด้วย"
"เต็มถังแล้วยังจะเติมไรอีก"
"เออ พูดไปงั้นแหละ ไปแยะ"
"เออ"
แล้วผมกับพี่ช็อคก็เดินลงมา รถก็จอดอยู่หน้าหอพอดี
"ยังไม่ต้องขนหรอกเหลืออีกนิดเดียว เราไปกินข้าวกันดีกว่า เรายังไม่ได้กินไรใช่ปะ"
"อืมมม"
แล้วไอ้พี่ช็อคมันก็พาขับรถพี่ปาล์มไปริมบึง มันบอกจะไปหาทานบรรยากาศ
"กินร้านไหนดี"
"กินสมายแล้วกัน"
"แล้วแต่" ผมบอก
แล้วมันก็พาผมไปร้านอาหารแต่โดยดี
แต่ว่าขอสั่งแบบดูดีนิดนึงแล้วกันนะ ไม่สั่งแบบบ้าพลังวันนึง
พอพวกผมสั่งเสร็จ
ก็นั่งกันเงียบๆ ผมก็ถูเข่าตัวเองไปส่วนพี่ช็อคมันก็แกล้งมองไปนั้น ไปนู้น
แต่ผมก็พอรู้สึกได้ เวลาที่ผมมองไปทางอื่นมันก็แอบมองผมมาเหมือนกัน
"นี่ .../ แพน"
"พี่พูดก่อน/ พูดก่อนเลย"
"เออ / เออ...."
"น้องแพนพูดก่อน"
"อืมมม ไม่มีไรละ พี่ละ"
"ก็แค่จะถามว่า"
"ว่า"
"ทำไมถึงต้องหนีพี่ด้วย"
"เออ....."
"คือ....เอออออ...."
"อาหารมาเสริฟแล้วคะ"
"ขอบคุณครับ" ผมหันไปบอกพนักงาน
พออาหารทั้งหมดวางลงเสร็จผมก็สนใจอาหารแทน (แต่แกล้งทำนะ)
"เดี๋ยวตักเองก็ได้ครับ" ผมบอกพนักงานที่จะตักข้าวให้ พนักงานเลยว่าโถข้าวลง
แล้วผมก็ยิบมาตักให้ผมและพี่ช็อค
"ทำไมละครับ"
'แมร่ง เกือบรอดแล้วเชียว'
"ก็เปล่าหรอก"
"บอกมาเถอะ"
"ไม่เอาอะ"
"น้าาา บอกมา"
"ม๊ายยยย"
"อายหรอ"
"ม๊ายยยย"
"อายใช่ปะ"
"ม๊ายยยย"
"หน้าแดงแล้วนะ"
"เปล่าซักหน่อย"
"จริงๆด้วย อายจริงๆด้วย"
"หึ"
"ไม่มั่นใจพี่หรอ"
"พี่รักเราจริงๆนะ"
"ถึงเราจะไม่ได้อะไรกับพี่ พี่ก็รักเราเสมอนะ"
"แล้วเราละ พอจะอะไรพี่บ้างรึยัง"
"....." ผมเงียบไม่ตอบ
"ว่าไงครับ" มันเลยยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
"...." ผมก็ไม่ยอมตอบ
"บอกพี่หน่อยนะ"
"ก้ ก็ รู้สึกดีๆด้วยอยู่" ผมตอบเสียงเบา
"อะไรนะ"
"ก็รู้สึกดีอยู่"
"ว่าไงนะ"
"....."
"บอกให้ได้ยินชัดๆให้ชื่นใจหน่อยเร็ว"
"กู จะ รู้ สึก ดี ดี กับ มึง อยู่ เหมือนกัน""ก็แค่เนี่ย"
"ก็ ก็ มันพูดง่ายนักหรอไง ห๊ะ"
"คร้าบๆๆ"
"ว่าแต่...."
"ไร" ผมเงยหน้าขึ้นไปฟัง
"เรา เป็น แฟน พี่ ยัง". . . . .
. . . .
. . .
. .
.
สั้นๆ
มันไปไม่ออกอะ ขอโทษเน้อออ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
