หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราฎษร์: คดีรัก ตอน ผู้กองธงรบชักธงรัก

[┗◎┗◎]

ทำไม
เราถูกใจพระจันทร์ 

[mecon]

อิอิ สมๆๆอยากให้อาทิตย์หึงมากๆ เหอะๆ
ก็นะนุ้งภาณุวัฒน์ทั้งเด็กกว่า น่ารักกว่า ขี้อ้อนกว่า
ไม่แปลกหรอกที่อิุคุณเสาธงเค้าจะตั้งให้เป็นพระจันทร์หนะ หึหึ
น่ากินน้อยซะเมื่อไหร่ล่ะ ตอนที่เป็นห่วงและดุภาณุวัฒน์อ่ะ
น่ารักเกิ๊นเหมือนพี่ชายดุน้องชาย เหมือนแฟนที่ห่วงแฟนเด็กที่อายุน้อยกว่า
น่ารักมากกก

ส่วนพ่ออาทิตย์ให้รุ้สึกซะที่เถอะว่า ตัวเองอ่ะชินแล้วกับการมีธงรบกัวประสาทอยู่ข้างๆ
ปากบอกว่าไม่ชอบ รักพี่นุงั้นงี้แต่ค.จริงก็คือ ไอ้รักหนะรักแน่แ่ต่ก็หวั่นไหวกับผู้กอง
ไม่น้อยไปกว่ากันหรอก ตี๋น้อยเอ้ย ดีๆๆสมๆๆๆ ว่าทีแ่ฟนไปเที่ยวกับเดะเอาะๆใสเด้ง
น่ารักว่าง่ายเชื่อฟังเป็นที่สุด
  สุดยอดดดด ชอบของขวัญที่ธงรบให้อ่ะคะ
ดูเสร่ออีก เอิ๊ก ขโมยของทางราชการ ดีจริงๆฮา555

[wan]

จบแบบงานเข้าเลย ผู้กองเสาธง

รอ ภาค สอง ว่าตี๋อาทิตย์ จะจัดการกับผู้กองเสาธงยังไง

เป็นกำลังใจให้พี่นาย เมื่อไหร่จะได้เมียมาโชว์ตัวสักที่

+1 เป็นของขวัญให้ เผื่อจะเอาไปฝากกิ๊ก

[yaoifan]

จบแบบงานเข้าเลย ผู้กองเสาธง

รอ ภาค สอง ว่าตี๋อาทิตย์ จะจัดการกับผู้กองเสาธงยังไง

เป็นกำลังใจให้พี่นาย เมื่อไหร่จะได้เมียมาโชว์ตัวสักที่

+1 เป็นของขวัญให้ เผื่อจะเอาไปฝากกิ๊ก

รอด้วยคน ขอภาคนี้ อาทิตย์เอาคืนนายเสาธงให้แสบๆหน่อย

ทำไมไม่ให้อาทิตย์ เป็นฝ่ายรุกบ้างล่ะ ให้ตำรวจเป็นรุกตลอดเลย งอนชิส์

[MrTroy]

ธงรบ เป็นผู้ชายที่แพรวพราวที่สุด ที่ผมเคยพบเคยเจอแล้วมั้ง ผมว่า
ต้องยกประโยชน์ให้คนแต่ง ที่สามารถดึงความเป็นตัวเองมาใส่ไว้ใน ธงรบ ได้มากขนาดนี้
คุณ katawoot สุโค่ย

ปล. พี่นาย ไปบอกคนแต่งรีบเอาภาค 2 มาได้แล้วนะคับ มีคนรออยู่

รออ่านตอนต่อไปคับ

[Ak@tsuKII]

เข้ามารอ ธงรบ กะ อาทิตย์ จ้า  แอร๊ยยยยยยยย

มาดูว่าอาิทิตย์จะหึง ยังไง  อิอิ

[MIkz_hotaru]

พระอาทิตย์ กับพระจันทร์ 

เสาธงระวังโดนเปลวเพลิงเผานะ
ร้อนขนาดนั้น หึงโหดใช่ย่อย
ถึงภาคหึงแล้ว เย้ๆ  หึงเยอะๆๆนะตะวันน้อย
หึงเยอะก็รักมาก 

มาต่อเร็วๆพี่นาย
ปล ชอบ นาฬิกาทรงกลมรูปพระอาทิตย์สีแดงถูกมัดเชือกติดกับเสาธงผืนเล็กๆ 

[M@nfaNG]

เรื่องนี้มีรวมเล่มขายอีกเรื่องมั้ยคะ จะรอซื้อ จะเก็บเป็นคอลเล็คชั่นหนุ่มเจ้าชู้

[Y2Y]

ทามมายยย  คนแต่ง ไม่ยอมแต่งให้ตำรวจเป็นรับมั่งอ่ะ


เห็นกี่เรื่องๆ กี่ภาคๆ ก้รุกหมด


ของงี้ให้มันสลับๆกันมั่งน๊าตะเอง  เค้าอยากเห็นตำรวจโดนเฉียบ   

[amito]

อาทิตย์แรงโดดเด่น จันทร์เพ็ญสวยเย็นตา ได้อย่างก้อต้องเสียอย่างนะธงรบ

[ppanudet]

,k9jvgiH;qot8iy[มาต่อเร็วๆนะครับ

[oaw_eang]

ไม่ค่อยสบาย

แต่ก็คลานมารออ่านนิยาย

เจ้สอง 

[patz]

อาทิตย์เริ่มหึงโดยไม่รู้ตัวแล้วสิ ทีแรกผลักไสให้ไปหาคนโน้นคนนี้อยู่ได้ หึๆ

[katawoot]

ธงรบ เป็นผู้ชายที่แพรวพราวที่สุด ที่ผมเคยพบเคยเจอแล้วมั้ง ผมว่า
ต้องยกประโยชน์ให้คนแต่ง ที่สามารถดึงความเป็นตัวเองมาใส่ไว้ใน ธงรบ ได้มากขนาดนี้
คุณ katawoot สุโค่ย
ปล. พี่นาย ไปบอกคนแต่งรีบเอาภาค 2 มาได้แล้วนะคับ มีคนรออยู่
รออ่านตอนต่อไปคับ

ขอบคุณครับที่ชม จะบอก อีตา katawoot ให้นะครับว่าต่อจากนี้ไปอย่าเอาตัวเองมาใส่ในนิยาย ไม่ไหวเลยจริงๆ

โทษทีมาต่อบทต่อไปช้าหน่อยเพราะมัวแต่หาทางกลับบ้านอยู่ครับ โดนใครหลายคนแช่งให้ลอยไปกับกระทง เลยลอยไปจริงๆ 

[katawoot]

ธงรบ PART 2 - Chapter 11

  ธงรบพยุงตัวอธิคมเข้ามาในห้องนอนอย่างทุลักทุเลแล้วโยนลงบนเตียง จากนั้นจัดการถอดเสื้อผ้าเพื่อนออกจนเหลือแต่กางเกงชั้นใน ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำใช้ผ้าชุบน้ำนำมาเช็ดตัวให้คนที่เมาไม่ได้สติพลางบ่นไปด้วยไม่หยุด
“เอ็งจะเมาไปให้ได้อะไรขึ้นมา เมาแบบนี้จะไปตามหาคุณนุเจอได้ยังไงวะ" ธงรบยืดตัวขึ้นแล้วถอนหายใจ ยืนมองอธิคมชั่วครู่แล้วเดินไปหยิบกระป๋องแป้งฝุ่นมาโรยตัวให้เพื่อน ปากก็บ่นต่อว่า "เรื่องของข้าก็ท่าจะไม่รอด พ่อตะวันรอนลับฟ้าไปยังไม่ยอมโผล่ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นก็ทำดีกับข้า ชวนข้าไปดื่มเหล้า อุตส่าห์เอานาฬิกาดวงอาทิตย์สื่อรักไปวางไว้บนโต๊ะในห้องทำงาน หลงดีใจ อยู่เฉยๆ ก็หนีไปทำงานที่ฮ่องกง กลับมาแล้วก็หลบหน้าหลบตา แบบนี้หลอกให้กันดีใจนี่หว่า เอ๊า แค่นี้ล่ะ เอ็งนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ข้าไม่หาอะไรให้เอ็งกินแล้วนะโว๊ย ให้คุณพ่อน้องชายเอ็งมาดูใจเอ็งก็แล้วกัน ข้าจะไปตามจับอาทิตย์มาแขวนไว้บนท้องฟ้า"
ธงรบมองผลงานตัวเองอย่างภูมิใจแล้วโยนขวดแป้งที่ใช้โรยตัวเพื่อนจนขาววอกเกือบทั้งตัวลงบนที่นอน 'เพื่อนผู้แสนดี' เดินออกไปทิ้งตัวลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น มือความหารีโมทคอนโทรลเพื่อเปิดโทรทัศน์ แต่ครั้นภาพปรากฎบนจอเขาก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“โอ๊ย อาทิตย์ ทำไมต้องตามมาหลอกมาหลอนธงรบขนาดนี้" ธงรบครางแล้วโยนรีโมทลงบนพื้นหน้าโซฟา ภาพในจอเป็นสารคดีโลกพิศวง ภาพพระอาทิตย์ดวงกลมโตสีแดงกำลังลับขอบฟ้าเหนือทุ่งหญ้าในทวีปแอฟริกา
“อยู่ใกลถึงแอฟริกาเลยหรืออาทิตย์ แล้วนี่พี่จะตามอาทิตย์เจอหรือเปล่า เมื่อไหร่จะกลับมาใช้รถคันเดิมของตัวเอง"
ธงรบบ่นไม่หยุด กว่าสามวันแล้วที่เขาเปิดหน้าจอเครื่องจีพีเอสติตตามการเคลื่อนไหวของรถเบ็นซ์เอสแอลเคของตี๋เข้ม แต่ทุกครั้งที่ตามไปกลับเจอแต่หน้าตี๋ทะเล้น ตะวัน พี่ชายของอาทิตย์ไม่ตกใจแล้วเวลาเห็นหน้าเขา และพี่ชายคนรองของอาทิตย์ก็เริ่มคุยกับเขาบ้างแล้วหลังจากเมื่อก่อนเคยแต่มอง
ตะวันบอกว่า "ที่บ้านเรามีรถหลายคันครับ อาทิตย์เขาขับรถเฮียสุริยะ แล้วเฮียก็เอารถผมไปขับ ผมเลยต้องขับรถอาตี๋เล็ก"
...กะล่อนน่าดูล่ะพี่ชายคนรองของอาทิตย์ นี่ถ้าเหมือนอาทิตย์หน่อยเขาจะเปลี่ยนใจมาจีบตะวันให้อาทิตย์อกแตกตายเพราะหึง...
...แล้วอะไรในตัวอาทิตย์ท่ี่เขาชอบจนจะเป็นจะตายจนเท่าทุกวันนี้...
...ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าเห็นหน้าตาท่าทางแล้วใจเข้าเต้นไม่ค่อยเป็นจังหวะ หน้าตาและบุคลิกที่บางทีดูเหมือนเด็กดื้อผสมกับไร้เดียงสาไม่ทันคน แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเจ้าเล่ห์พร้อมๆ กับที่ดูเศร้าๆ ในเวลาเดียวกัน มีส่วนประกอบหลายอย่างเหลือเกินที่เป็นอาทิตย์คนที่ทำให้เขารู้สึกวุ่นวายหัวใจได้ถึงเพียงนี้...
...อยากเป็นเทวดาซึ่งสามารถหยั่งรู้ทุกอย่างได้จริงๆ เลย เขาจะผ่าหัวใจตัวเองออกมาดูว่าทำไมถึงได้มาหลงรักอาทิตย์...
...รัก...
...เรารักอาทิตย์แล้วหรือเนี่ย...
...เออสิวะ ไม่รักแล้วจะตามแบบมาราธอนขนาดนี้หรือไอ้ทึ่ม...
...ไอ้คมมันชอบว่าเราแบบนี้...
...หรือเราทึ่มจริงๆ ทึ่มที่มารักอาทิตย์โดยไม่รู้ว่าทำไม...
...แต่ไอ้คมก็ทึ่มเหมือนกันล่ะ ทำเฟอะฟะจนแฟนโกรธหนีไปไหนก็ไม่รู้ ตัวเองก็จะเป็นจะตายเพราะคิดถึงแฟน...
...เราก็ไม่ต่างกัน คิดถึงอาทิตย์เหลือเกิน...
...ไม่ไหวแล้ว ออกไปตามหาอาทิตย์บ้างดีกว่า ไอ้วุธบอกว่ากินเหล้าให้หายเบื่อ พาไอ้คมกลับบ้านแล้วอย่าไปก็ให้คอยดูแลกัน แต่ใครจะทนไหววะ ไอ้วุธมันไม่ได้กำลังตะเกียกตะกายอยู่ในหลุมแห่งความรักนี่หว่า...

ธงรบเหลือบตามองนาฬิกาซึ่งบอกเวลาใกล้ตีสองก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่ง ปิดทีวีแล้วคว้ากุญแจรถเดินออกจากห้องพักของอธิคม พอขึ้นนั่งบนรถตัวเองก็เปิดหน้าจอจีพีเอสเพื่อตรวจสอบพิกัดของเบ็นซ์เอสแอลเคของตี๋หนุ่มผู้ที่กำลังทำให้หัวใจของเขาปั่นป่วน
หน้าจอจีพีเอสบอกว่าอุปกรณ์ติดตามตัวซึ่งเขาแอบติดเอาไว้ในรถของอาทิตย์นั้นตอนนี้บ่งบอกว่ารถของตี๋ตะวันแดงของเขายังอยู่นอกบ้าน และที่สำคัญไม่ไกลจากจุดที่เขาอยู่เท่าใดนัก แต่ทั้งๆ ที่รู้ว่าคนขับรถคันนั้นอาจเป็น 'คุณตะวัน' พี่ชายของอาทิตย์ แต่ธงรบก็ยังอยากลองเสี่ยงดูอีกสักครั้ง
...อย่างน้อยก็ดีกว่านอนเซ็งๆ อยู่บนโซฟามองดูพระอาทิตย์ในจอโทรทัศน์ ถึงไม่ได้เห็นอาทิตย์น้อย เห็น 'ตะวัน' ก็ยังดีวะ หน้าทะเล้นไปนิด แต่ก็หน้าตาเหมือนอาทิตย์ ลองจินตการหน้าของตะวันให้หุบยิ้มไม่ต้องเห็นฟันสามสิบสองซี่และตาใหญ่ขึ้นมาอีกนิด ปากแดงอีกหน่อย แก้มอวบๆ ขาวๆ ก้นงอนๆ ชอบทำหน้าดุๆ นิ่งๆ เม้มปาก แค่นี้ก็เป็นอาทิตย์ได้แล้ว...
...อ้อ ต้องปิดหูด้วย เพราะตะวันชอบ 'จ้อ' ไม่ยอมหยุด คนอะไรพูดได้พูดดีไม่รู้จักเมื่อยปาก...

ในคลับหรู The Venom คราคร่ำไปด้วยหนุ่มสาวแต่งตัวสวยงาม คลับเปิดเพลงช้า หนุ่มสาวหลายคู่เต้นรำคลอเคลียอยู่กลางฟลอร์และแสดงความรักต่อกันและกันอย่างเปิดเผย มุมห้องด้านในของคลับเป็นโซฟาเบดขนาดใหญ่สีทองเข้มสลับริ้วลายสีดำ สองหนุ่มกำลังนั่งคุยกัน
"ว่าไออาตี๋ บอกมาซะดีๆ อย่าให้ถามซ้ำ" อธิปผลักไหล่อาทิตย์เบาๆ
"จะถามให้ได้อะไรขึ้นมา บอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีสิ"
"ทำท่าเหมือนผู้หญิงอยากกระโดดเข้าไปข่วนหน้าเขางั้นล่ะ ถามอะไรก็ไม่ยอมบอก" อธิปบ่น หันไปมองเด็กหนุ่มหน้าอ่อนที่นั่งอยู่เพื่อนผู้หญิงสองคนใกล้ๆ บันไดขึ้นชั้นสอง
"หน้าตาก็ดีนี่นะ แต่ว่าเด็กมากๆ นี่บรรลุนิติภาวะหรือยังก็ไม่รู้ แบบนี้ล่ะ สเป็คสารวัตรธงรบ" อธิปจงใจพูดกระทบ และเห็นนัยน์ตาของอาทิตย์ลุกวาบ หากเพื่อนของเขารีบหันหน้าหนี
อธิปเห็นอาทิตย์ดูเงียบไปในทันใดเมื่อเห็นเด็กหนุ่มหน้าใสคนนั้น ทำให้เขาอดสงสัยไม่ได้ว่านี่คงจะเป็นเด็กของผู้กองธงรบอีกคน เขาเซ้าซี้อยู่นาน จนในที่สุดก็อดีตเพื่อนร่วมงานของเขาก็ยอมเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหน้าผับแห่งหนึ่งให้ฟัง
...ปากก็บอกว่าไม่เคยสนใจว่าสารวัตรธงรบจะไปทำอะไรกับใครที่ไหน แต่เขาสังเกตว่าหลังๆ มานี่ อาทิตย์มักจะหงุดหงิดอยู่บ่อยๆ หากล้อเล่นเรื่องที่ธงรบชอบทำเจ้าชู้
"แล้วนี่รชานนท์จะกลับมาไหมนี่ ออกไปโทรศัพท์ได้เป็นชั่วโมง" อธิปบ่นอยู่คนเดียวเพราะอีกฝ่ายไม่พูดไม่จา "รู้ยังงี้ไม่ชวนสามีภรรยาคู่นี้มาเที่ยวกลางคืนด้วยเด็ดขาด นี่สงสัยไปนั่งจู๋จี๋กันในรถ"
"อีกหน่อยก็กลับเถอะนะอธิป" อาทิตย์โพล่งขึ้นมา
"อ้าว ทำไมรีบกลับ นี่แค่ตีสอง" อธิปทักท้วง "เหล้ายังไม่ทันหมดขวด"
"ขวดที่สองยังไม่หมดน่ะสิ จะกินให้เมาเลยหรือไง เหล้าจะกินอะไรนักหนา เมาแล้วก็ครองสติไม่ได้" อาทิตย์สั่งสอน ในใจอดนึกถึงอีกคนไม่ได้ คนนั้นก็ดื่มเหล้าเป็นน้ำ ดื่มอย่างไรก็ไม่เมา
...เมาแล้วครองสติไม่ได้ เขานี่ไง ไม่ใช่เพราะเมาหรอกหรือถึงมาเจอะเจอกับผู้กองธงรบ มาเสียประสาทกับการตื๊อของคนที่กวนอารมณ์เขาเป็นที่สุด...
"อาทิตย์...อาทิตย์" อธิปสะกิด "ข้าศึกบุก"
อธิปบุ้ยปากไปยังประตูทางเข้าของคลับ อาทิตย์หันตาม สายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่ที่เห็นคุ้นตา
"พูดไม่ขาดคำก็มา รู้ได้ไงว่าเราอยู่ที่นี่"
...นั่นสิ เหมือนธงรบคอยสะกดตามเขาไปทุกที่ ไม่ว่าเวลาไหน ดึกดื่นเที่ยงคืนก็บังเอิญเจอธงรบ จะไปที่ไหน ธงรบก็ดูเหมือนจะรู้ไปเสียหมด...
...แต่ตอนที่เขาเปลี่ยนไปขับรถพี่ชายคนโต ธงรบไม่เคยตามเขาเจอเลย และเมื่อพี่ชายคนรองเอารถเขาไปขับ กลับถึงบ้าน ตะวันมักจะเล่าให้เขาฟังว่ามีผู้ชายตามสะกดรอย...
...แสดงว่าธงรบตามรถเขา อาจจะให้สายตรวจคอยจับตาดูรถแล้วคอยวิทยุไปรายงาน โชคดีที่บ้านมีรถหลายคัน ตั้งแต่กลับจากฮ่องกงเขาสลับใช้รถของพี่ชายคนโตกับของคุณพ่อและคุณแม่ ไม่เคยพบหน้าผู้กองธงรบเลย คืนนี้ลองมาใช้รถของตัวเองก็เป็นเรื่อง ตำรวจโผล่มาทันที...
"ได้กินเหล้าฟรีอีกแล๊ว" อธิปยิ้มกว้างแล้วยกมือขึ้นทักทายนายตำรวจที่กำลังเดินส่ายอาดๆ เข้ามาหา
"อธิป" อาทิตย์เรียกชื่ออธิปเสียงเข้ม "ไปเรียกทำไม"
"แล้วทำไมจะไม่เรียก คนคุ้ยเคยกัน ยังไงผู้กองก็เห็นเราอยู่ดี"
ธงรบยิ้มกว้าง นัยน์ตาพราวระยับ เดินเข้ามาใกล้ชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนที่นั่งอยู่โซฟาฝั่งวีไอพีของคลับ
"ไงอธิป คิดยังไงแอบควงแฟนผมมาดื่ม" ธงรบพูดกับอธิปแล้วหันไปยักคิ้วให้อาทิตย์ที่เสไปมองด้านข้าง
"พูดดีๆ นะผู้กอง" อาทิตย์พูดเสียงเข้ม ยังไม่หันไปมองหน้าธงรบ
"ขอโทษครับสารวัตร คืออาทิตย์เขาเหงา ผมเลยมาเป็นเพื่อนแก้เหงา" อธิปทำหน้าทะเล้น
"อธิป" คนที่โดนปรักปรำว่า "เหงา" ส่งเสียงปรามเพื่อน แต่อีกฝ่ายไม่ใส่ใจ
"แต่ไม่ได้มากันสองต่อสองนะครับ กลัวโดนครหานินทา มีมาอีกสองคน รชานนท์กับพจนีย์ แต่ว่าตอนนี้ไปไหนกันไม่รู้ สารวัตรดื่มอะไรดี จะได้ถือโอกาสฉลองเลื่อนยศซะเลย" อธิปยิ้มกว้าง พูดไปพลางยักคิ้วใส่อาทิตย์ที่ยกเครื่องดื่มจิบช้าๆ สลับกับหันหน้าไปมองรอบๆ
"ผมเลื่อนยศเป็นพันตำรวจตรี ใครบางคนยังไม่ยอมเรียกสารวัตรซักคำ เรียกผู้กองอยู่ได้ เรารึก็ภูมิใจนักหนา จะแสดงความยินดีซักคำก็ไม่มี"
อาทิตย์ไม่ตอบ ตามองไปยัง "เด็กหนุ่ม" ที่นั่งอยู่กับเพื่อน และตอนนี้ก็มีอีกหลายคนมาสมทบเป็นกลุ่มใหญ่ จนแทบจะมองไม่เห็นใบหน้าขาวๆ ของภานุวัฒน์ ธงรบคงยังมองไม่เห็นเด็กหนุ่มคนนั้นจึงทำหน้าระรื่นอยู่
...สงสัยจังเลยว่าหากธงรบเห็นภานุวัฒน์ คนเจ้าชู้คนนี้จะทำหน้าอย่างไร และหากเขาเอ่ยชื่อเด็กหนุ่มคนนั้นขึ้นมา ธงรบจะอธิบายอย่างไร...
---ไหนว่าไม่แคร์ยังไงล่ะ อาทิตย์
อีกเสียงหนึ่งแย้งขึ้นมาในหัว
...แต่ผู้กองธงรบก็ทำท่าจีบเขาเป็นแฟน พูดว่ารัก พูดว่าเป็นแฟนเขา พูดว่าเขาเป็นแฟน ทำเหมือนกับว่าเป็นแฟนกันจริงๆ
---แต่เขายังรักพี่นุอยู่ หัวใจเขาเป็นของพี่นุ
...แต่ก็เริ่มรู้สึกดีกับธงรบ
---บ้าจริงๆ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย
"เหม่ออีกแล้วสารวัตร พักหลังอาตี๋เหม่อบ่อยๆ สงสัยบริษัทกำลังขาดทุน" อธิปบอกธงรบยิ้มๆ
...กำลังงอนสารวัตรละซี้อาทิตย์...
อธิปอมยิ้ม แล้วหันไปมองด้านข้าง พลันต้องอุทานด้วยความตกใจ แต่ธงรบไม่ได้สังเกตเห็นอาการของเขาเพราะกำลังทำตาเยิ้มมองอาทิตย์อยู่อย่างเพลิดเพลิน
...นิตินัย ทำไมจะต้องโผล่มาตอนนี้ด้วย...
อธิปรีบหันหน้าเข้าผนัง อยากจะย้ายไปนั่งหลังธงรบให้สารวัตรตัวโตบังเขาให้มิด ตั้งแต่กลับจากถ่ายโฆษณาที่กระบี่ แบ้งค์นิตินัยตามตื้อเขาอย่างหนัก มาห่างๆ ไปตอนที่มีเรื่องคลิปฉาว แต่ไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ก็เริ่มอีก คราวนี้หนักกว่าเดิม ถึงขนาดบุกไปหาเขาถึงคอนโด และลากตัวเขาออกไปเที่ยวด้วยกัน จนเกิด "เรื่อง" ขึ้น
...เรื่องที่เขา "เผลอตัว" ทำอะไรแบบที่ไม่เคยคิดว่าจะทำตอนเมามายไม่ได้สติ
...เหล้านี่เป็นตัวการทำให้คนเสียตัวจริงๆ ให้ตายสิ...
"สารวัตรครับ จะดื่มอะไรดี" อธิปถามธงรบ
ธงรับสั่งเบียร์ขวดเล็กหนึ่งขวด อธิปเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ แม้จะไม่ได้ดื่มสังสรรค์กับธงรบบ่อยนัก แต่เขาก็รู้ดีว่าปกติธงรบนั้นดื่มเหล้าแรงๆ จนเขาแทบดื่มด้วยไม่ได้
ตั้งแต่รู้จักกับธงรบผ่านทางอธิคมและอนุภาพ นายตำรวจหนุ่มก็ชวนเขากับเพื่อนออกไปด้วยกันบ้างเป็นครั้งคราวจนคุยกันถูกคอ แต่ลึกๆ เขาอดหวั่นไม่ได้ว่าธงรบอาจจะเผลอ "จัดการ" เขาหากเขาไม่ระวังตัว เวลาดื่มกับธงรบเขาจึงไม่ยอมเมาเด็ดขาด
"สารวัตร ทำไมดื่มเบียร์ละครับ แบบนี้จะรู้รสอะไรได้"
"พักหลังผมเพลาๆ เรื่องดื่มเหล้า มันไม่ค่อยดี ผิดศีลห้า" ธงรบตอบยิ้มๆ
"ผมว่าผิดข้ออื่นมากกว่า" อาทิตย์อดเหน็บแนมไม่ได้
"ข้อไหนหรืออาทิตย์" อธิปแกล้งทำหน้าไม่รู้เรื่อง
"คนทำผิดเองเขารู้" อาทิตย์เอียงหน้า ปรายตามองคนที่ "คาดว่า" จะทำผิดศีลหลายข้อ
"เอ๊า ว่าเข้าไป คนกลับตัวกลับใจแล้วไม่ให้อภัยกันบ้างเลยนะ" ธงรบทำตางอนๆ
"ไม่น่าเชื่อ อะไรทำให้สารวัตรธงรบเปลี่ยนไป" อธิปทำหน้าสงสัย
"ความรักทำให้คนเปลี่ยน"
...เลี่ยน...อาทิตย์เผลอเบ้ปาก อดหมั่นใส้คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่ได้
...ขอสั่งเครื่องดื่มแรงๆ ซักหน่อยเถอะ อยากจะประชดคนที่บอกว่ากลับตัวกลับใจบ้างซักหน่อยท่าจะดี...
"เฮ้ย อาทิตย์จะดีหรือ" อธิปเสียงหลงเมื่อได้ยินอดีตเพื่อนร่วมงานสั่งเครื่องดื่ม
"ใช่ เดี๋ยวเมานะ จะหาว่าไม่เตือน" ธงรบร่วมเตือน
"แค่แก้วเดียวจะเมาที่ไหน ถึงผมจะเมาไม่ได้สติ ก็มีคนพากลับบ้านอยู่แล้ว นะอธิป"
"จะให้เราพากลับหรือ เราไม่กลับง่ายนะ คืนนี้เรากะว่า ไม่เมาไม่กลับ"
"พี่พากลับก็ได้อาทิตย์ ดื่มตามสบาย ไม่ต้องห่วง พี่เลี้ยงเอง" ธงรบสั่งเครื่องดื่มเพิ่มอีกอย่าง ทั้งๆ ที่เบียร์หนึ่งขวดยังอยู่ในมือ
ทั้งสามนั่งดื่มไม่นานรชานนท์กับพจนีย์ก็เดินกลับมา หญิงสาวหน้าตาไม่สู้ดี บอกว่าคงต้องกลับบ้านแล้ว
"พจน์รู้สึกมึนๆ หัว อยากจะอาเจียน" พจนีย์ทำท่าผะอืดผะอม
"คนท้องน่ะ บอกให้อยู่บ้านก็ไม่ยอม ยังอยากซ่า" รชานนท์ตำหนิภรรยา
"ให้เราอยู่บ้าน แล้วตัวเองออกมาเที่ยวนี่นะ ไม่แฟร์" พจนีย์กระแทกเสียงใส่สามี
"แล้วนี่จะกลับเลยหรือไง มึนหัวจริงเร๊อ กลัวแต่จะกลับบ้านไปผลิตลูกคนที่สองละสิ" อธิปเย้า
"บ้า คนแรกยังคาอยู่ในท้องเลย คนที่สองจะเกิดได้ไงย่ะ" พจนีย์แหว ยกมือขึ้นจะฟาดคนที่พูดยั่ว
"อ้าว คนอื่นๆ เขายังทำกันเลย"
"นนท์ไปเถอะ ไม่อยากฟังอธิป ผู้กอง เอ๊ย สารวัตร พจน์กลับก่อนนะคะ" พจนีย์หันมาลาธงรบและอาทิตย์
"ส่งให้ถึงบ้านนะครับสารวัตร" รชานนท์ฝากฝังอาทิตย์กับธงรบก่อนกลับ ทำให้อีกฝ่ายหน้าง้ำเพราะโดนล้อ
สรุปแล้วคนอื่นๆ แยกตัวไปกันหมด เหลือแต่อาทิตย์กับธงรบ อธิปนั้นก็ขอแยกตัวไปจีบสาวต่อ และยังยั่วเย้าอาทิตย์ก่อนแยกออกไปเหมือนที่รชานนท์พูด
"สารวัตร ฝากอาตี๋ด้วยนะครับ อย่าให้เมาจนครองสติไม่ไหว เดี๋ยวจะอันตราย"
"ไปไกลๆ เลยอธิป" อาทิตย์ยกมือทำท่าจะชกเพื่อนที่ทำหน้าทะเล้นแล้วรีบเดินจากไป ปล่อยให้ธงรบหัวเราะหึๆ ในลำคอ แล้วพูดขึ้นว่า
"ไม่ต้องห่วงหรอก พี่จะดูแลอาทิตย์อย่างดี ไม่มอมเหล้าเด็ดขาด อาทิตย์ไว้ใจได้
อาทิตย์ไม่ตอบ ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มสลับกันการนั่งนิ่งเหมือนคิดคำนึงอะไรบางอย่าง ชายหนุ่มสั่งเพิ่มอีกหลายครั้ง จนธงรบชักเป็นห่วง
"ดื่มมากแล้วนะอาทิตย์ พอเถอะ"
"ทำไมล่ะครับ ไม่ดีหรือ ผมจะได้เมา ผู้กองไม่ชอบหรือถ้าผมเมา" อาทิตย์ตาปรือ แต่ยังพูดเสียงชัดไม่อ้อแอ้ ใบหน้าแดงระเรื่อ หากไฟในคลับที่ค่อนข้างสลัวทำให้ไม่เห็นใบหน้าขาวสะอาดนั้นเปลี่ยนสีชัดเจน
"เอ๊า คนเขาห่วงใย" ธงรบส่ายหน้ายิ้มๆ แต่มือกลับเติมเหล้าให้ชายหนุ่ม
อาทิตย์ขยับแก้วหนี "ไม่อยากให้เมาแล้วทำไมมาเติมเหล้าให้"
"โอ๊ะ โทษที เติมผิดแก้ว" ธงรบแก้ตัว
...เชื่อตายล่ะผู้กองธงรบเอ๊ย...

อาทิตย์คว้าขวดเหล้ามาจากมือธงรบแล้วรินใส่แก้วเอง นายตำรวจไม่ห้ามปราม เอาแต่นั่งมองตี๋หนุ่มยิ้มๆ เสียงเพลงเปลี่ยนเป็นจังหวะเร็วขึ้น ธงรบยกข้อมือขึ้นดูเวลา เห็นว่าเป็นเวลาตีสองครึ่งแล้วจึงชวนอาทิตย์กลับบ้าน ชายหนุ่มไม่ยอม บอกว่าอยากดื่มต่อ แต่นายตำรวจก็ลากสุดหล่อของเขาออกมาจากคลับจนได้
"เป็นอะไรนี่อาทิตย์ นี่กะจะเมาจริงๆ หรือ ตอนมาถึงยังว่าพี่อยู่เลย ไหนบอกว่าเหล้ามันไม่ดีไง"
"อยากดื่ม อยากดื่มให้เมา" อาทิตย์โบกไม้โบกมือ เดินโซเซลงบันไดหน้าคลับ
"อ้าว เดี๋ยวก็ได้กลิ้งลงไปไปหรอก มามะ เดี๋ยวช่วยพยุง"
"อย่ามายุ่ง" อาทิตย์ปัดมือธงรบออก "ไปพยุงคนอื่นโน่น"
"ก็อยู่กันสองคนจะให้ไปพยุงใครวะ" ธงรบเกาหัวแกรกๆ มองตามตี๋หนุ่มที่เดินไม่ตรงทางไปยังลานจอดรถ แล้วหยุดยืนโอนเอนมองซ้ายมองขวา
"มา จะไปส่ง กุญแจรถอยู่ไหน" ธงรบเดินไปหยุดยืนข้างๆ แล้วถือโอกาสล้วงกระเป๋าของชายหนุ่มผู้ที่กำลังถูกควบคุมด้วยฤทธิ์เหล้า
ไออุ่นแผ่ซ่าน มือของธงรบกางออกเมื่อสอดเข้าไปในกางเกงของอาทิตย์ ควานหากุญแจรถ แต่เขาอด "แต๊ะอั๋ง" ชายหนุ่มไม่ได้
...ผิวเนื้อเนียน อุ่น แน่น เร้าใจเขาจนแทบอยากจะจับอาทิตย์ถอดเสื้อผ้าเสียเดี๋ยวนี้
อาทิตย์ไม่ขัดขืน ท่าทางจะเริ่มเมาแล้ว แต่ก็ยังพยายามทรงตัวอยู่
"อาทิตย์ ไปนอนบ้านพี่นะ พี่ไปส่งอาทิตย์ที่บ้านทั้งเมาๆ อย่างนี้ไม่ได้หรอก ดึกมากแล้ว" ธงรบกระซิบเสียงเบา ก่อนจะชักมือออกมาจากกระเป๋ากางเกงของชายหนุ่มอย่างเสียดาย
...ตอนนี้ความรู้สึกพิเศษที่ก่อตัวขึ้นในใจของเขาตลอดระยะเวลาปีกว่าได้รุมเร้าธงรบจนถึงที่สุด เขารู้สึกทรมานเหลือเกินกับความต้องการอาทิตย์ ไม่เคยเลยที่เขาจะต้องการใครมากเท่านี้มาก่อน ตอนแรกเป็นความสนุกที่ได้ตามตื๊อตามกวนตี๋เข้มคนนี้ แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่เขามีต่ออาทิตย์นั้นลึกซึ้งขึ้น ที่สำคัญ เมื่อเขาเห็นอธิคมเพื่อนรักของเขาจะเป็นจะตายเพราะถูกแฟนทิ้ง ยิ่งทำให้เขาตระหนักได้ว่า อะไรบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในใจของเขามาตลอดนั้นน่าจะเรียกได้ว่าเป็นความรัก และเมื่อเห็นสภาพอธิคมแล้วก็ยิ่งทำให้เขาทนไม่ได้ หลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาต้องติดอยู่กับเพื่อนรักแทบห่างไปไหนไม่ได้ ยิ่งทำให้ความรู้สึกพิเศษต่ออาทิตย์เพิ่มทวีคูณ
...อาทิตย์ ตอนนี้น่าจะถึงเวลาของเราแล้วล่ะ...
ธงรบสูดลมหายใจลึกๆ แล้วดันตัวหนุ่มน้อยขึ้นรถ จุดหมายปลายทางคือบ้านของเขา
คืนนี้ เขาจะได้อยู่กับอาทิตย์ทั้งคืน แม้อีกฝ่ายจะไม่ค่อยได้สตินักก็ยอม...

อาทิตย์ลืมตาขึ้นช้าๆ พร้อมขยับตัวเปลี่ยนท่านอน อากาศในห้องที่เขากำลังนอนอยู่เย็นสบายพอดีๆ ทำให้เขาหลับได้สบายพอสมควร
เขาจำได้ว่าธงรบประคองขึ้นรถ แล้วขับพามานอนที่คอนโดของตัวเอง นี่เป็นครั้งที่สองที่เขามาที่พักของธงรบ ครั้งแรกนั้นเมามายไม่ได้สติ ครั้งนี้ก็เมาเหมือนกัน แต่ไม่หนักเท่าครั้งนั้น เขาพอรู้เรื่อง แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน ความเมา ความง่วง และความเหนื่อย ทำให้ยอมมากับธงรบโดยง่าย
แต่ที่มากกว่านั้น เขารู้ว่ามีเหตุผลอย่างอื่นอีก...เหตุผลลึกๆ ที่เขาพยายามบอกตัวเองให้ยอมรับ และอีกเหตุผลที่เขายังไม่ค่อยอยากจะยอมรับมันเท่าใดนัก
อาทิตย์รู้สึกตัวว่านอนอยู่โซฟาขนาดใหญ่ เบาะหุ้มด้วยกำมะหยี่ ส่วนร่างของเขาคลุมด้วยผ้าแพรลื่นๆ ถอดเสื้อและกางเกง มีเพียงชั้นในตัวเดียวติดกาย
...ธงรบ...ธงรบทำอะไรเขา ธงรบอยู่ไหน...
อาทิตย์หันหน้ามองไปข้างหลัง ตอนนี้เขากำลังนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพนักพิงของโซฟาอยู่จึงมองอะไรไม่เห็นถนัด ไฟในห้องเปิดเพียงสลัวๆ
เสียงขยับตัวของอาทิตย์คงทำให้ธงรบที่นั่งสับปะหงกอยู่บนพื้นรู้สึกตัว นายตำรวจนั่งพิงโซฟาอยู่ข้างๆ อาทิตย์ที่นอนตะแคง เมื่ออาทิตย์หันหน้ามาจึงเห็นใบหน้าคร้ามเข้มของอีกฝ่ายทำตาปรืออยู่
"ผู้กอง ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้" อาทิตย์ถามเสียงเบา แล้วพลิกตัว คราวนี้ตะแคงซ้าย ใบหน้าอยู่เกือบจะชิดไหล่กว้างของธงรบ
"มานั่งเฝ้า กลัวตกโซฟา" ธงรบยิ้มบางๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆ
"ทำไม..."
"ไม่ต้องห่วง อาทิตย์ยังไม่เสียหนุ่มหรอก แค่ถอดเสื้อผ้าให้เท่านั้น" ธงรบบอก
"แล้วทำไมไม่ไปนอน" อาทิตย์เสียงงัวเงีย
"บอกแล้วไงว่านั่งเฝ้า อาทิตย์นอนดิ้น ไม่มานั่งกั้นไว้หน้าโซฟา คงได้ตกลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้น" ธงรบให้เหตุผล "นอนกรนด้วยนะ"
"ไม่จริง ผมไม่ใช่คนนอนดิ้นและไม่นอนกรน" อาทิตย์เสียงเข้มขึ้น แต่ใบหน้ายิ้มๆ
นัยน์ตาของธงรบอ่อนโยนเมื่อมองตาของหนุ่มน้อยที่เขารู้สึกพิเศษด้วยมาเป็นเวลานาน อาทิตย์หัวยุ่ง ตาปรือเพราะเพิ่งตื่น หายใจเบาๆ ปากแดงๆ ของตี๋หนุ่มอยู่ไม่ไกล ธงรบบอกตัวเองว่า เพียงแค่เขายื่นหน้าไปอีกนิดเดียว เขาก็จูบอาทิตย์ได้แล้ว
"ร้อน" อาทิตย์พูดขึ้นหลังจากนอนมองตาธงรบเงียบๆ แล้วพลิกตัวกลับไปนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพนักพิงของโซฟาเช่นเดิม มือดึงผ้าแพรที่ห่มตัวลงไปจนถึงสะโพก ก่อนจะขยับตัวยุกยิกเพื่ออยู่ในท่าสบายที่สุด
"ผู้กองรับแขกให้นอนโซฟายังงี้นี่นะ" อาทิตย์พึมพำเสียงเบา
"ถ้าพาไปนอนบนเตียงกลัวถูกแขกด่า" ธงรบพึมพำเสียงเบาเช่นกัน
"นอนไม่สบาย" อาทิตย์บ่น ขยับตัวยุกยิกอีก ทำให้ผ้าแพรที่ถูกดึงไปกองอยู่ที่สะโพกลื่นไหลหลุดออกจากร่าง
ธงรบกลืนน้ำลาย เริ่มหายใจแรงทั้งที่รู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังกลั้นหายใจอยู่ ตอนนี้อาทิตย์นอนอยู่ตรงหน้าเขา ใกล้ชิดกันมาก และสวมเพียงกางเกงชั้นในสีขาวบางๆ ตัวเดียว
ผิวอาทิตย์เนียนสะอาดมาก ครั้งแรกครั้งนั้นและครั้งเดียวที่เขาได้สัมผัสเขายังไม่ลืม บั้นท้ายเต็มแน่นของอาทิตย์ยั่วเย้าเขาเสียใจทำให้เขาตาพร่าแทบจะมองอะไรไม่เห็น หากธงรบก็ไม่อาจบังคับสายตาตัวเองให้ละออกจากร่างนั้นไปได้
...ความเป็นจริงแล้ว เขาไม่พยายามบังคับสายตาของตัวเองให้มองไปที่อื่นต่างหากเล่า...
"อาทิตย์" ธงรบกระซิบเสียงสั่น
อาทิตย์ไม่ตอบ ครางอู้อี้และขยับตัวยุกยิกอีกครั้งราวกับพยายามจะนอนหลับ มือเอื้อมมาด้านหลังและทำสิ่งที่ทำให้ธงรบตาค้าง...
ตี๋หนุ่มบ่นว่าอึดอัด จากนั้นเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในแล้วดึงลงช้าๆ เผยให้เห็นบั้นท้ายเนียนสะอาด อาทิตย์ขยับท่อนล่างของลำตัวสองสามครั้ง ปราการด่านสุดท้ายก็ลงไปอยู่ที่เข่า แล้วชายหนุ่มก็ยกขา ใช้เท้าเกี่ยวอันเดอร์แวร์สีขาวให้หลุดไป
ทั้งเนื้อทั้งตัวของอาทิตย์ไม่มีสิ่งใดปกปิด ตี๋น้อยของธงรบนอนเปลือยท้าทายสายตาอยู่นิ่งๆ หายใจสม่ำเสมอ
ลมหายใจธงรบขาดห้วง ใบหน้าร้อนผ่าว มือสั่นจนแทบจะควบคุมไม่ได้ แก่นกายเบื้องล่างของเขาแข็งแกร่งราวเสาหินทั้งที่ไม่ได้เอื้อมมือไปแตะแม้แต่นิดเดียว
"ผู้กอง...ทำไม" เสียงนุ่มๆ ดังอู้อี้ถาม
ธงรบไม่ตอบเพราะเขากำลังตกอยู่ในภวังค์ หากเมื่อเสียงนั้นเรียกชื่อเขาอีกครั้งจึงละสายตาขึ้นไปมองซอกคอของหนุ่มน้อยช้าๆ
อาทิตย์หันหน้ามา ใบหน้าเรียบนิ่ง แต่แววตาอ่อนโยน มองธงรบนิ่งอยู่ครู่ใหญ่
"ทำไมไม่ทำอะไรผม" อาทิตย์ถามธงรบเบาๆ
"พี่กลัวว่าอาทิตย์จะโกรธพี่ หาว่าพี่ฉวยโอกาส" ธงรบพึมพำ
"แล้วตอนนี้มีโอกาสแล้ว ทำไมยังนั่งนิ่ง"
"อาทิตย์ให้โอกาสพี่หรือ"
อาทิตย์ไม่ตอบ ไม่พยักหน้า หากเพียงยิ้มมุมปากบางๆ แล้วยื่นหน้าเข้ามาหานายตำรวจหนุ่ม
"โดยมีข้อแม้เพียงสองข้อ"
ธงรบกลั้นหายใจ รอฟังเงื่อนไขสองข้อที่ว่า บอกตัวเองว่า สามข้อก็ยอม แต่สี่ข้ออาจต้องขอคิดหน่อย
...ทว่า เงื่อนไขสองข้อของอาทิตย์นั้นไม่ง่ายนัก ทันทีที่อาทิตย์พูดจบ ธงรบอึ้งไปชั่วครู่ แต่เมื่อมองตาแน่วแน่ของชายหนุ่มที่เขารู้ใจตัวเองแล้วในตอนนี้ เขาก็กัดฟัน...รับคำ...
อาทิตย์ยกมือขึ้นสอดเข้าใต้ท้ายทอยของสารวัตรคนใหม่แล้วดึงเข้าหาตัวช้าๆ ธงรบโอนอ่อนไม่บิดพริ้ว ปากเผยอ รอรสจูบจากคนที่เขาไม่คิดว่าจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
จากการเริ่มต้นเนิบนาบ สองร่างพลันเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน แรงปรารถนาพุ่งขึ้นมาทันใด อาทิตย์บดเบียดปากหนักหน่วง สองมือตะกุยตะกายธงรบจนนายตำรวจต้องขยับหมุนตัวหันกายเข้าหา ก่อนที่ร่างของอาทิตย์จะถูกดึงลงมาจากโซฟาเพราะธงรบต้องการพื้นที่กว้างบนพื้นพรมเพื่อถ่ายเทความรักให้กันและกัน
***********Part 2/11*************

[Chatcha]

เงื่อนไขไรอะ

อยากรู้จัง

[alterlyx]

อาทิ้ตตตตตตตต 

นี่แค่เปิดตัว part 2 ก็เรียกเสียงกรี๊ดดดได้มากเลย ... ไม่คิดว่า อาทิตย์จะปรับมาใช้แผนรุก
ดูแล้วมีเสน่ห์เพิ่มขึ้นทวีคูณ ... แหม มันต้องอย่างนี้ซิ ถึงจะสูสี น่ารัก น่าหยิกจิงๆ 555+
ในขณะเดียวกัน ก็ไม่คิดว่า ธงรบจะอดทนได้ขนาดนี้นะคะเนี่ย ... บร๊ะเจ้า อยากจะไปช่วยกลืนน้ำลาย ~!!!

ก่อนที่ร่างของอาทิตย์จะถูกดึงลงมาจากโซฟาเพราะธงรบต้องการพื้นที่กว้าง .....
ปล. จบแบบนี้ เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า คุณนาย .... +1 เพราะอาทิตย์แร๊งงงงงง 

[pongsj]

แบบนี้อาทิตย์จะว่ายังไง ธงรบก็คงยอมทุกอย่างแหละเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[NaTTo]

มันพะยะค่ะ

[กุหลาบเดียวดาย]

ตามมาลุ้นจำไม่ได้ละว่า สารวัตรได้หรือเสีย

[lunarinthesky]

อ๊าก....ก พาร์ท 2 แล้วเหรอ

อ่านไม่ทัน ช่วงนี้ชีวิตยุ่งเหยิงมากมาย

สุดสัปดาห์นี้ต้องตามอ่านให้หมดเลย

[McDeliVery]

โอยยยย


 


ในที่สุด อาทิตย์ก็ยอมจนได้


พ่อตะวันฉายโก่งค่าตัวมาซะนาน

 

[littlepretty]

หึ หึ 


รอตอนหน้า

[cmos]

อาทิตย์จ๋า  เริ่มก่อนเลยเรอะ

เอางั้นเลย คิดดีแล้วชิมิคะ

หวานคอผู้กองไปแระ หุหุ

[Dee^daY]

ฆ่าฉัน ฆ่าฉัน ให้ตายดีกว่า..

[gboy]

 
อาทิ๊ดดดดด
ยอมแล้ว

[mecon]

 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดคุณค่าที่ธงรบคู่ควร
ไม่ไหวแล้วอาตี๋น้อย ยั่วได้เนียนมาก เส็ดคะเส็ดงานนี้
สารวัตรรับปากไปก่อนเหอะแหมรางวัลนอนยั่วอยู่ตรงหน้าแล้วนี่นา จัดการ

+1 จัดให้คะ  อย่าตัดไปที่โคมไฟนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

[nuttykung]

 

NC ฉากนี้ที่รอคอย
ห้ามตัดทิ้งเด็โขาดนะคับพี่นาย
ว่าแต่ สัญญาสองข้อคืออะไรหว่า
เหมือนพี่นายจะเคยบอกแล้ว
แต่บอกอีกรอบละกันคับ

[andy_kwan]

สารวัตรธงติดกับอาตี๋ตะวันฉาย    สงสัยสารวัตรจะโดนเสียบ   อิอิ

[Donpopper]

เงื่อนไขคืออะไรอ่ะครับ

อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ