เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ  (อ่าน 144394 ครั้ง)

Alert

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #30 เมื่อ16-02-2007 17:23:56 »

gเฮ้อออ....นั่งรอมาทั้งคืน 
ตอนจบหวานนน..มากกกก  ชอบๆๆ   :sad4:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #31 เมื่อ16-02-2007 19:03:55 »

เจ๋งมากกกกกกกกก ชอบๆๆๆๆ  :impress2: จบแบบดีๆเนี่ย จะรอตอนพิเศษนะครับ  :impress:

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #32 เมื่อ16-02-2007 20:25:42 »

ตอนพิเศษนะครับ

ตอน เมื่อวันที่ผมป่วย

    หลังจากที่ผมย้ายเข้าไปอยู่กับชัย

    อะไรๆมันก็ดูมีความสุขไปหมด มันคอยเอาใจใส่ ดูแลผมอย่างดี คอยเทคแคร์ผมทุกอย่าง

    ส่วนเรื่องอย่างว่านะหรอครับ เหอะๆ ก็ดีครับ มีความสุขดี

    แต่ก็มีบางอย่างนะครับที่ทำให้ผมอึดอัด

    ก็ชัยมันจะห่วงผมไปซะทุกเรื่อง ห่วงยังกับผมทำอะไรไม่เป็นเลย

    ไม่รู้จะห่วงอะไรผมนักหนาสิเนี้ย

    แล้วเรื่องมันก็เกิดเรื่องขึ้นครับ

    “ชัยๆๆๆ”ผมร้องเรียกมันสุดเสียง ในขณะที่ผมอาบน้ำอยู่
    ไม่ใช่อะไรหรอกครับ สิ่งที่ผมเจอในห้องน้ำก็ไม่ใช่อะไรที่แปลกประหลาดขนาดที่ต้องบันยัด
    เป็นสิ่งมีชีวิตใหม่ในโลกใบนี้หรอกครับ
    แต่มันเป็นจิ้งจกครับ

    ผมสารภาพเลยนะครับ ผมกลัวจิ้งจกมาก ไม่ใช่ว่าผมกระแดะอะไรหรอกนะครับ
    ตอนเด็กๆผมก็ไม่ได้กลัวมันสักเท่าไรหรอกครับ แค่ไม่ค่อยอยากจะจับตัวมันเฉยๆก็ตัวมันนิ่มๆ
    ใส่ๆ แถมห่างมันขนาดขาดแล้วยังเสือกดิ้นได้อีก แต่เรื่องฝังใจที่ทำให้ผมกลัวมันมาจนทุกวันนี้
    ก็คือ มีอยู่วันหนึ่งครับ ผมแอบงีบหลับตอนกลางวัน ในขณะที่ผมหลับอยู่นั้นก็รู้สึกเหมือนกับว่า
    มีอะไรหล่นใส่หน้าผม พอผมลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหละครับ สิ่งที่ผมพบที่ตกมาใส่หน้าผมนั้นก็คือ จิ้งจกน้อย สองตัว ที่กำลังจะต่อสู้กันบนหน้าผม ให้ตายเถอะ ผมทำอะไรแทบไม่ถูกครับตอนนั้น
    ได้แต่นั่งแหกปากร้องอยู่อย่างนั้น จนแม่วิ่งเข้ามาเอามันทั้งสองตัวออกไป ตั่งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
    ผมก็กลัวจิ้งจกไปเลยครับ นอกเรื่องมาตั่งนาน เข้าเรื่องสักทีนะครับ

    “มีอะไร อ๋อง”ชัยตะโกนถามผม
    “ชัยๆๆๆ มานี่หน่อยสิ เร็วๆๆ”ผมเรียกมันต่อ

    ไม่กี่อึดใจ ชัยก็เปิดประตูห้องน้ำเข้ามา(ชัยมันม่ะให้ผมล็อค ห้องน้ำง่ะครับ มันเลยเปิดเข้ามาได้เลย)

    “มีอะไร อ๋อง”ชัยหน้าตื่นเข้ามา
    แต่พอชัยมันเห็นผมในสภาพนี้ มันก็เอาแต่หัวเราะผมใหญ่เลยครับ
    ก็จะไม่ให้ขำได้ยังงัยล่ะ ตอนนี้ผมนั่งอยู่กับพื้น ในมุมห้องน้ำ ได้แต่ยืนแขนขวาเด่ให้มันครับ
    ซึ่งตอนนี้ แขนขวาของผมมีจิ้งจกสาวสวย เกาะอยู่

    “ชัย เอามันออกไปให้หน่อยสิ เร็วๆๆชัย อย่ามัวแต่ขำสิ”ผมขอร้องชัย
    แต่ชัยสิครับ มันยังเอาแต่หัวเราะผมอยู่

    “ชัย เร็วๆสิ”ผมเริ่มขึ้นเสียงครับ

    “ครับ เดี๋ยวนี่แหละครับ ที่รัก”แล้วชัยก็เดินมาหยิบเอาจิ้งจกออกไป แต่ชัยก็ไม่ยอมทิ้งมันไปอยู่ดี
    แล้วก็พูดกับผมว่า

    “กูไม่เคยนึกเลยนะว่า มึงจะกลัวจิ้งจก”พูดเสร็จชัยมันก็เอาจิ้งจกยืนใส่หน้าผม
    ด้วยที่ผมยังไม่หายช็อค ก็เลยวิ่งหนีมัน
    ชันมันก็สันดานครับ วิ่งไล่ผมต่อ
    แต่ด้วยที่ผมเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ เท่าผมก็ยังเปียกอยู่ ผมก็เลยลื้นหกล้ม หัวฟาดไปกับมุม โต๊ะ
    จนหัวแตก

    “โอ้ย!!!”ผมร้องลั่นบ้าน หลังจากที่ล้มลง
    ตอนนี้ชัยมันทิ้งจิ้งจกไปแล้ว แล้วมันก็วิ่งเข้ามาดูผม

    “ไหน เป็นงัยบ้าง”ชัยถามผม
    ตอนนี้ผมนั่งกุ่มหัวอยู่ ชัยพยายามเอามือมันมาแกะมือผมออก เพื่อที่จะดูหัวผม

    “เจ็บ ตรงไหนบ้างเนี้ย ไหนๆ ขอดูหน่อยซิ เอามือออกสิ ปิดไว้อย่างนี้กูจะเห็นได้ยังงัยล่ะ”แล้วมันก็แกะมือผมออกได้สำเร็จ

    “เห่ย นี้หัวมึงแตกนิ”ห่าหัวกูแตกหรอเนี้ย หลังจากที่ชัยบอกว่าผมหัวแตก เลือดก็เริ่มไหลออกมาครับ
    พอผมเห็นเลือดเท่านั้นแหละครับ ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรรู้สึกเจ็บมากว่าเดิมอีก

    ตอนนี้ชัยมันหน้าซีดมากเลยครับ ดูมันตกใจมาก สรุปนี่ใครกันว่ะที่หัวแตก
    แล้วชัยมันก็วิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวมา เช็ดเลือดให้ผม พร้อมกับเสื้อผ้าเอามาให้ผมใส่

    “เร็ว รีบใส่เสื้อผ้า จะได้ไปหาหมอ”ชัยพูด พร้อมกับวิ่งลงไป ที่รถมันแล้วก็ติดเครื่องรอผม

    สรุปครับวันนั้น ผมต้องเย็บไปไม่มากไม่น้อยครับ สี่เข็ม

    ระหว่างนั่งรถกลับมาผมก็เอาแต่นั่งเงียบครับ ลึกๆแล้วผมแอบโกรธมันนิดหน่อยนะครับ
    นี่ถ้ามัน ทิ้งจิ้งจกไปซะตอนแรกที่มันจับ แล้วไม่สันดานมาแกล้งผมต่อ
    ผมคงไม่เจ็บตัว

    ชัยมันก็คงรู้ตัวมั่งครับ เอาแต่แอบเหล่ มองผมอยู่ตลอดเวลา
    ได้ทีผมก็แกล้งเป็นไม่สนใจมันครับ
    หันหน้าออกไปข้างทาง

    “อ๋อง”ชัยเรียกผม เบาๆ
    ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินครับ

    “อ๋อง ครับ”ชัยเรียกผมต่อ
    ผมยังแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินต่อ สันดานเสียจริงกู เดี๋ยวแม่งงอนขึ้นมาจริงๆ กูจะซวยมั้ยเนี้ย

    “อ๋อง ครับ”ชัยเรียกผมดังขึ้น
    ผมก็ยังแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินต่อ

    คราวนี้มันไม่เรียนผมต่อครับ คราวนี้มันเงียบไปเลยครับ
    เราสองคนนั่งรถมาจนถึงหน้าปากซอยบ้านครับ
    ผมก็ชักเริ่มหิวแล้วสิ นี่ยังไม่ได้กินข้าวเย็นนี่หว่า

    “ชัย จอดรถหาอะไรกินหน่อยสิ”ผมบอกมัน แต่ไม่มีการตอบสนองอะไรจากชัยครับ
    ฉิบหายแล้วนี่มันงอนกูช่ายมั้ยว่ะเนี้ย

    “ชัย เราหิวง่ะ หาอะไรกินหน่อยสิ”ผมบอกมันต่อ
    มันยังนิ่งต่อครับ สรุปมันงอนกูแน่ๆเลย

    “ชัย เราหิวง่ะ หาอะไรกิน ก่อนสิ”ผมบอกมันต่อ
    มันหันมามองหน้าผมครับ แล้วก็พูดขึ้นมาว่า

    “หิว หรอ”ชัยถาม

    “อืม หาอะไรกินก่อนนะ”ผมบอกมัน
    พอผมบอกมันเสร็จมันก็จอดรถครับ

    “อ่ะ มึงอยากกินอะไร ก็ไปหากินเอาเองล่ะกัน”ชัยพูด

    “อ้าว แล้วนายไม่ไปกินด้วยกันหรอ”ผมถามมัน

    “ไม่ง่ะ กูอยากกลับบ้าน กินเสร็จแล้วเรียกรถมอเตอร์ไซ ให้เข้าไปส่งล่ะกันนะ”ชัยพูดเรียบๆ แถมมันยังไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ แสดงว่ามันโกรธผมแน่ๆเลย ซวยแล้วกู เอางัยดีว่ะ

    “ไม่กินแล้ว ไปกลับบ้าน”ผมพูด

    “ตามใจมึงล่ะกัน”แล้วมันก็ขับรถกลับบ้านเลยครับ
    เอางัยดีว่ะกู

    กะงอนให้แม่งง้อซะหน่อย แต่ตอนี้แม่งเสือกงอนกูกลับซะงั้น
    เอางัยดีว่ะ

    พอถึงบ้าน ชัยมันก็ขึ้นไปบนห้องนอนเลยครับ
    มันจะมางอนอะไรผมนักหนาเนี้ย ที่จริงคนที่ต้องงอน
    ต้องเป็นผมมากกว่าสิ
    แล้วนี่มันจะมางอนอะไรของมันว่ะ
    เอาว่ะ ง้อก็ได้ว่ะกู
    ผมเดินขึ้นไปหามันที่ห้องนอน เปิดประตูเข้าไป เห็นมันนั่งอยู่บนโซฟาดูทีวีอยู่
    พอผมเดินเข้าไปมันก็ มองหน้าผม แล้วก็หันไปดูทีวีต่อ เย็นชาชะมัด
    ผมเห็นอย่างนั้นก็เลยเดินไปหามันที่โซฟาครับ
    แล้วก็นอนหนุนตักมัน
    แต่มันก็ยังไม่หันมาสนใจผมอยู่ดี เอางัยดีว่ะกู

    “ชัย” ผมเรียกมันครับ
    แต่ก็ยังไม่มีสัญญาณตอบรับจากมันอยู่ดี

    “ชัย อ๋องปวดแผลง่า”ผมเริ่มอ้อนครับ แต่มันก็ยังนิ่งอยู่ดี
    ผมชักเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
    ขี้เกียจง้อมันแล้วครับ ไม่รู้ว่าจะมางอนอะไรผมนัก
    คิดได้อย่างนั้นผมก็ลุกขึ้นจากตักของมัน แล้วก็เดินออกมาจากห้องนอนเลยครับ
    ออกไปเดินเล่น ตรงสนามหน้าบ้านแล้วก็นั่งอยู่หน้าบ้าน
    ตอนนั้นผมบอกตรงๆว่า โคตรเซ็งเลย ในใจตอนนั้นก็เอาแต่คิดว่า มันจะมางอนอะไรผมนักหนา
    ผมนั่งได้ไม่นาน ชัยก็มานั่งข้างๆผมครับ
    ด้วยความกระแดะของผม พอมันนั่งลงผมก็ลุกขึ้นแล้วก็จะเดินหนีมันครับ
    แต่มือมันไวกว่าผมครับ มันคว้าเอามือของผมแล้วก็กระชากผมจนเซ แล้วล้มลงมานั่งตักมันพอดี
    ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนตักมัน แล้วมันก็เอามือมากอดผมไว้จากด้านหลัง แล้วก็ชบหน้าลงที่หลังผม
    ตอนนี้ตะวันตกดินไปแล้ว ฟ้าก็มืดแล้วด้วย
    นี่ถ้าไม่ติดว่าผมงอนมันอยู่คงจะโรแมนติกชะมัด

    “จะหนีไปไหนอีกล่ะ”ชัยพูด

    “ป่าวนิ ก็เราคิดว่านาย อาจไม่อยากเห็นหน้าเรา”ผมตัดพ้อเล็กน้อย

    “เออ กูขอโทษ”ชัยกะซิบข้างๆหูผมเบาๆ เสียวชะมัด
    ตอนนี้ชัยเริ่มกอดผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ

    “ยังเจ็บ แผลอยู่รึป่าว”ชัยถามผมต่อ

    “อืม”ผมตอบเบาๆ

    แล้วมันก็จับผมให้นั่งหันหน้ามาทางมัน
    แล้วก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆผม แล้วก็เป่าที่แผลผมเบาๆ ที่จริงผมแทบไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่ามันเป่า เพราะว่ามันมีผ้าปิดแผลอยู่นิครับ แต่ให้ตายเหอะรู้สึกดีชะมัด

    “หายเจ็บยังครับ”มันพูด

    “หายแล้ว”ผมยิ้มให้มันงามๆหนึ่งที

    “ยิ้มได้แล้วสินะ”ชัยพูดพร้อมกับขยี้หัวผมเบาๆ
    แล้วผมก็หันหน้ากลับแล้วก็นั่งตักมันเหมือนเดิมครับ

    “อ๋อง หิวยังครับ”ชัยพูด

    “หิวตั้ง นานแล้ว”ผมบอกมันไป

    “งั้นป่ะ ไปกินข้าวกัน เดี๋ยววันนี้ไปกินข้างนอกกันดีกว่า เนอะ”ชัยพูดพร้อมบอกให้ผมลุกขึ้น
    แล้วผมกับมันก็ออกไปกินข้าวกันครับ


jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #33 เมื่อ16-02-2007 20:44:38 »

หวานกันเข้าไป :haun6:  อิๆๆ อิจฉาเฟ้ย!  :dont2:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #34 เมื่อ16-02-2007 20:49:58 »

 :impress2:  หวานนนซะ  :piglove2:

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #35 เมื่อ16-02-2007 22:35:16 »

ตอน หึง 1

หลังจากที่ผมกะชัยผ่านขึ้นมาปีสองกันได้ มันก็เป็นธรรมดาที่ว่าพวกเด็กปีสองต้องเป็น staff รับน้อง
ผมกับชัยก็เหมือนกันครับ
เราทั้งคู่ก็ต้องช่วยกิจกรรมของคณะของแต่ละคนครับ
แต่ไอ้การรับน้องเนี้ยมันไม่เท่าไรหรอกครับ
มันต้องมีการรับน้องรหัสใช่มั้ยครับ
เรื่องมันเกิดที่ตรงนี้แหละครับ
หลังจากกิจกรรมรับน้องก็ผ่านได้หนึ่งอาทิตย์
พักนี้ชัยมันโทรศัพท์หาใครไม่รู้ได้ทุกวันสิ โทรครั้งละนานๆด้วย
ผมถามมันก็ไม่ยอมบอกว่าใคร
ได้แต่บอกผมว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ในใจผมสิมันร้อนวูบวาบอย่างงัยก็บอกไม่ถูก
ที่เห็นมันคุยโทรศัพท์อยู่กับใครก็ไม่รู้ได้ทุกวัน
ง่ายๆเลยนะครับ ก็มันหึงง่ะ แหมก็ของๆเรานิ


ตอน หึง 2

เวลามันคุยโทรศัพท์มันก็จะไปคุย ไกลๆผม
มันจะมีลับลมคมในขนาดนั้นเนี้ย
ทำไมกันเนี้ย หรือว่ามันจะมีใหม่ว่ะ แม่งถามแม่งให้รู้เรื่องรู้ราวไปเลยดีกว่า
ปล่อยไว้อย่างนี้ ผมนี่แหละที่จะทนไม่ไหวเอง
ผมมัวแต่นั่งคิดมากเรื่องของชัยมัน
จนตอนนี้ ผมจดตามที่อาจารย์พูดไม่ทันแล้ว
จนเพื่อนผมมันถามเอา
“เห่ย อ๋อง มัวเม่อ อะไรอยู๋ว่ะ”เต้ยถามผม (เต้ยคือเพื่อนที่คณะของผมครับ)

“ป่าว ไม่มีอะไรหรอก กูแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยว่ะ”ผมตอบมันไปแล้วทำท่าจะเรียนต่อ

“อ๋อง ออกไปคุยกับกูข้างนอกหน่อยสิ กูมีเรื่องจะคุยกับมึง”เต้ยบอกกับผมพร้อมลุกออกไปจากห้องเรียน ผมก็เดินตามมันไปครับ

“มีอะไรว่ะ”ผมถามมัน

“อ๋อง กูพูดตามตรงนะโว้ย”พูด พร้อมกับเงียบไปพักนึง

“มีอะไรก็พูดมาเหอะ”ผมบอกมันไป ตอนนี้ใจผมชักไม่ค่อยสู้ดีแล้วสิ

“อ๋อง มึงเห็นกูเป็นเพื่อนมั้ยว่ะ”เต้ยถามผม

“นี่ มึงเป็นอะไรของมึงว่ะเต้ย มึงพูดมาเลย ยังงัยมึงก็เพื่อนกูนะโว้ย”ผมบอกมันไป

“อ๋อง กุขอบอกมึงเลยนะโว้ย ตอนนี้เพื่อนๆเค้าเริ่มไม่พอใจมึงแล้วนะ ที่วันๆหนึ่งมึงไม่ค่อยสนใจใครเลยในคณะ ไอ้เรื่องนี้ไม่เท่าไรหรอก แต่ตอนนี้เรามีน้องปีหนึ่งที่ต้องรับน้อง มึงก็เป็นส่วนหนึ่งในรุ่นที่ต้องรับน้องๆ แต่ไอ้การที่พอเลิกเรียนเสร็จแล้วแทนที่มึงจะช่วยเพื่อนๆ ทำกิจกรรมรับน้อง”แต่ก่อนที่เต้ยจะพูดอะไรต่อ ด้วยสันดานที่เสียของผมก็เริ่มเถียงมันครับ

“เห่ย กูก็ช่วยพวกมึงนะโว้ย มึงไม่เห็นว่ากูทำหรอ”ผมแก้ตัวครับ

“ เห็น กูเห็นอยู่ว่า มึงก็ช่วยพวกกู แต่ไอ้การมึงมาช่วยรับน้อง ตอนห้าโมงแล้วกลับตอน หกโมงเนี้ย แต่ที่จริงแล้วเค้าเลิกทุ่มนึงเนี้ยมึงว่าเพื่อนๆเค้าจะเห็นมั้ยว่ะ ไอ้เรื่องนี้ไม่เท่าไรโว้ย
เรื่องที่เป็นประเด็นตอนนี้เลยนะโว้ย มึงเคยโทรหาน้องรหัสมั่งยังว่ะ”เต้ยถามผม
จริงสิ นี่เปิดเทอมมาเกือบจะสองอาทิตย์แล้ว ผมยังไม่ได้โทรหาน้องรหัสเลยนิ จะว่าไปเบอร์กูก็ได้มาแล้ว ทำไมกูยังไม่โทรไปว่ะ อาจเป็นเพราะว่าผมกะลังคิดมากเรื่องที่ไอ้ชัยโทรหาใครอยู่ล่ะมั่ง
เลยยังไม่ได้โทรไป

“ยังว่ะ”ผมตอบมันไปอย่างสลด
“เออ กูรู้ว่ามึงยังไม่ได้โทรไปหาน้องเค้า มึงรู้ป่าวว่าน้องเค้าง่ะ มาคุยกะกูว่ายังไม่มี พี่รหัสโทรไป
น้องเค้าเคว้งนะเว้ย เอาเป็นว่ามึงรีบโทรหาน้องเค้าเลย เข้าใจมั้ย”ไอ้เต้ยร่ายยาวครับ ผมก็ได้แต่รับทราบตามระเบียบ

“เออ อีกอย่างที่กูอยากจะบอกมึงไว้ มึงลองคิดดูดีๆสิว่า ตอนนี้มึงมีเพื่อนอยู่ที่คณะกี่คน”เต้ยพูดมาอย่างงี้ผมก็อึ่งสิครับ
จะว่าไปผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับใครเท่าไร
เพื่อนที่มีอยู่จริงๆก็มีไอ้เต้ย กับเพื่อนอีกไม่เกินสิบคน
เห่ยนี่กูไม่ค่อยมีเพื่อนนี่หว่า ผมเพิ่งนึกขึ้นมาได้
วันๆผมก็อยู่แต่กับชัย ตอนกลางันผมก็ไปกินข้าวกับชัย
เลิกเรียนก็ไปรอที่จะกลับบ้านพร้อมชัย

“หึ หึ ไม่ค่อยมีใช่มั้ย ก็จะไปมีได้ยังงัยล่ะ วันๆมึงเคยไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆบ้างมั้ย
กลางวันก็ไปแดกข้าวกับเพื่อนที่อยู่อีกคณะหนึ่ง เย็นแทนที่จะไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง
มึงก็รีบกลับบ้านซะงั้น มึงลองไปคิดดูนะโว้ย อ๋อง ไป เข้าไปเรียนแล้ว”เต้ยบอกผม

“เออ มึงเข้าไปก่อน กูขอคิดอะไรคนเดียวก่อน”ผมบอกมัน

“อ๋อง กลางวันนี้ไปแดกข้าวกับกูนะ”เต้ยพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปเรียนต่อ

ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่า ผมรเครียดมาก ไม่รู้จะพูดกับใครดี ผมรู้สึกว่าเหมือนผมกำลังจะโดนเพื่อนในคณะแบนผม
นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมต้องเป็นผมด้วย
ในณะที่ผมกำลังคิดมากอยู่นั้น ชัยก็โทรเข้ามาพอดีครับ
ดีจังเหมือนกำลังรู้ว่าผมกำลังไม่สบายใจ

“ครับ ชัย”ผมรับสาย

“อ๋อง กลางวันนี้ มึงไปกินข้าวกับเพื่อนมึงนะ กูไม่ว่าง”ชัยพูด

“หรอ แล้ว ทำไมไม่ว่างล่ะ”ผมถามมัน

“อ้อ เออ ไม่มีอะไรหรอก แค่นี้ก่อนนะ กูรีบ”

“เห่ย เดี๋ยวก่อนชัย”แต่ช้าไปแล้วล่ะครับ ชัยวางสายไปแล้ว
ทำไมมันรีบจัง ผมก็เลยตัดสินใจโทรกลับไปหามันครับ

“มีอะไร”ชัยรับสาย

“ทำไม ต้องมีอะไรด้วยหรอ ถึงโทรหานายได้”ผมแอบเหน็บเล็ก ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมากหรอกครับ แค่ประชดมันนิดหน่อย

“เออ มีอะไรก็รีบพูดมาเร็วกูรีบ”ชัยพูด พอผมได้ยินที่ชัยพูดกลับมา คราวนี้ผมน้อยใจของจริงเลยครับ นี่กูไม่สบายใจอยู่นะ จะโทรมาคุยกับมึง ในเมื่อมึงไม่ว่างกูก็จะไม่คุยกับมึงแล้ว

“เออ ไม่มีอะไรหรอก แค่นี้แหละ”พูดเสร็จผมก็วางสายไปเลย
เออดีแม่งในเมื่อมึงไม่สนใจกู กูก็จะไม่สนใจมัน ผมแอบน้อยใจครับ
ผมนั่งตัวรีบ น้อยใจอยุ่คนเดียวอยู่ ก็มีมือปีศาจมาตบหัวผมเข้าอย่างแรง

“โอ้ย!!”ผมร้องผมหันกลับไปกะจะสอยคนที่ตบหัวผมคืน

“พี่เคน”พี่เคนนั้นเองครับที่ตบหัวผม

“ทำไมไม่เข้าเรียนห่ะ”พี่เคนถามผม

“ก็กำลังจะเข้าเนี้ย”ผมแก้ตัวไป

“ไม่ต้องพี่มองดูอยู่นานแล้ว ไม่ต้องเลย เป็นอะไรรึป่าว”พอผมได้ยินคำๆนี้ เป็นอะไรรึป่าว น้ำตาผมก็ซึมออกมาเลยครับ ผมอยากให้ชัยพูดคำนี้กับผมมาก

“เป็นอะไรรึป่าว อ๋อง”พี่เคนถามผมซ้ำ

“ครับ พี่”ผมตอบพี่เคนไป แล้วผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่เคนฟัง แต่ยกเว้นเรื่องชัยนะครับ

“อ้าว แล้วทำไม ไม่โทรไปคุยกับชัยล่ะ”พี่เคนถามผมกลับมา แต่สิ่งที่พี่เคนพูดกลับมามันกลับแทงใจดำผมเข้าเต็มๆครับ

“โทรไปแล้วครับ แต่เค้าไม่ว่างคุย”ผมบอกพี่เคนไป

“เราก็เลยมานั่ง ซึมอยู่อย่างนี้ล่ะสิ ไอ้ลูกหมาเอ้ย”พี่เคนพูดเสร็จก็เอามือมาขยี้หัวผมครับ
ผมก็นั่งปรับทุกข์กับพี่เคนสักพักครับ
พี่เคนลงความเห็นว่ากลางวันนี้ให้ไปกินข้าวกับเพื่อนๆซ่ะ ไหนๆชัยก็ไม่ว่างแล้ว
ผมก็ตกลงตามที่พี่เคนบอกครับ แล้วผมก็เข้าไปเรียนต่อครับ



tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #36 เมื่อ16-02-2007 22:36:26 »

ตอน หึง 3

“นี่ อ๋อง กลางวันนี้มึงจะแดก อะไรว่ะ”เต้ยถามผม

“เออ กินอะไรก็ได้”ผมตอบมันไป
สรุปผมก็ไปนั่งกินข้าวกับพวกมันที่ข้างๆ มหา’ลัยแหละครับ

“โอ้โห่ ทำไมวันนี้คุณชายอ๋อง มาทานข้าวกับ พวกกระผมได้ล่ะครับ”ไอ้ต่อ (เพื่อนในกลุ่มแหละครับ) เหน็บผมทันทีที่รู้ว่าผมมากินข้าวกับพวกมัน ซึ่งพวกมันมานั่งรอที่ร้านนานแล้ว

“มาถึงก็แดกดันกูเลยนะมึง พวกเวร”ผมด่ามันไป
แล้วพวกมันก็หัวเราะกันครับ

ผมนั่งกินข้าวกับเพื่อนๆไปได้สักพัก
แน่นอนครับ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ชัยเดินเข้ามาในร้านครับ พร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่ง แน่นอนผู้ชายคนนั้นหล่อมาก โอ้โห่ถ้าผมไม่ติดที่ผมรักชัยก่อนนะ ผมว่าผมคงชอบผู้ชายคนนี้แน่ๆ
ดูจากการแต่งตัวผู้ชายคนนั้นยังผูกไทด์อยู่เลยแสดงว่า แม่งเป็นเด็กปีหนึ่งแน่ๆ
ชัยมันมองไม่เห็นผมหรอกครับ ก็จะไปเห็นได้ยังงัยล่ะก็พวกผมนั่งโต๊ะหลังสุด
แต่ชัยกับน้องคนนั้นนั่งอยู่โต๊ะหน้าๆ แถมยังนั่งหันหลังให้ผมอีกมองเห็นผมก็เวอร์แล้ว

ส่วนผมนะหรอ ตอนนั้นพูดได้คำเดี่ยวว่าหึงมาก ที่มึงบอกว่ามึงไม่ว่าเพราะนัดเด็กมาแดกข้าวสินะ
ที่มึงบอกกูไม่ว่างเพราะอย่างนี้ใช่มั้ย โอ้ยแล้วทำไมมึงต้องรินน้ำให้มันด้วย
ทำไมมึงสองคนถึงดูสนิทกันจังว่ะ
แสดงว่าที่มันคุยโทรศัพท์แม่งคุยกะไอ้เด็กนี่แน่ๆ
ตอนนั้นความคิดชั่วร้ายต่างๆนาๆผ่านมาในสมองผมครับ
กูจะเอายังงัยดี กูจะทำยังงัยดีว่ะ จะเดินเข้าไปถามแม่งให้รู้เรื่องไปเลยดีมั้ยว่ะ แล้วจากนั้นถ้ามันบอกว่าเด็กใหม่แล้วขอเลิกกะกูจะทำยังงัยดีว่ะ

“เห่ย อ๋อง มึงเป็นอะไรไปว่ะ”ไอ้เต้ยเรียกผมครับ

“แหมเรียกแค่นี้ต้องสะดุ้งด้วย”ไอ้ต่อเสริม
“เป็นอะไรรึป่าวว่ะ ไม่อร่อยหรอ”เต้ยถามต่อ

“อ้อ ป่าว มันร้อนน่ะ”โอ้โห่ คิดได้งัยว่ะกู ผมแก้ตัวไปครับ
สรุปผมก็ได้แต่นั่งดูชัยกะเด็กคนนั้นกินข้าวครับ
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ ฉิบหายล่ะกูต้องเดินผ่านมันนิ
แล้วกูต้องทำยังงัยว่ะ จะแกล้งทำเป็นไม่เห็นดีมั้ยว่ะ
แล้วถ้ากูจะทักมัน กูจะทักมันว่าอะไรดีล่ะ
โอ้ย กลุ้มโว้ย!! สรุปได้ว่าเข้าไปทักแม่งดีกว่า

ผมรอจนเพื่อนๆเดินออกไปนอกร้านก่อนแล้วจึงค่อยเข้าไปทักชัยมันครับ

“ชัย วันนี้ชัยกลับไปก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอเรา”ผมบอกมันไปในขณะที่มันกำลังจะตักข้าวเข้าปาก ชัยดูมันตกใจมากที่เจอผม

แล้วน้องคนนั้นก็ดูตกใจเหมือนกันที่ ที่อยู่ดีๆผมเดินเข้ามาคุยกับชัย

“ทำไมง่ะ”ชัยถามผมต่อ

“เราต้องช่วยเพื่อนรับน้อง”ผมบอกมัน

“ไม่เป็นไรกูรอได้”ชัยบอกผม

“ไม่ต้องเดี๋ยวเรากลับเอง นายไปส่งน้องเค้าเถอะ”เอาแล้วมั้ยล่ะ ปากดีเชียวนะมึง
พูดเสร็จผมก็เดินออกมาจากร้านเลยครับ

หลังจากเดินออกมาจากร้าน ทำไมผมไม่สบายใจเลย
มันยิ่งกลุ้มใจเข้าไปใหญ่ ทำไมกูพูดไปอย่างนั้นว่ะ
นี่ถ้ามันไปส่งไอ้น้องคนนั้นที่บ้านจริง แล้วกูจะทำยังงัย
โอ้ย!!! กลุ้มจริง

วันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย ตอนรับน้องก็ไม่ได้ช่วยอะไรเพื่อนๆมากนัก
ก็ได้แต่ยกน้ำ ไปให้น้องๆกินครับ

“อ๋อง มึงโทรหาน้องรหัสยัง”เต้ยพูดขึ้น

“ยังเลยว่ะ”ผมตอบมันไป

“มึงไม่ต้องโทรแล้ว วันนี้พวกกูจะพาน้องรหัสไปแดกข้าวกัน มึงไปกับพวกกูเลย
แล้วมึงก็เอาน้องรหัสมึงไปด้วย”เต้ยบอกผม แล้วผมก็ตอบตกลงมันไป
ก็มันยังไม่อยากจะกลับบ้านนี่หว่า

สรุปแล้วผมก็ไปกับพวกมันครับ แล้วน้องรหัสผมก็ไปด้วยครับ
น้องรหัสผมเป็นผู้หญิงครับ หน้าตาก็น่ารักดีนะครับ
พวกผมไปกินหมูย่างเกาหลีกันครับ
วันนี้พี่เคนมาด้วย ผมเพิ่งรู้นะครับว่า พี่เคนเป็นพี่ พี่ สายรหัสไอ้ต่อมัน

“อ้าว นี่พวกมึงไปพา ไอ้อ๋องมาได้งัยเนี้ย”พี่เคนพูดขึ้นหลังจากเห็นผมนั่งปิ้งหมูอยู่ครับ

“ทำไม มาไม่ได้หรอ”ผมพูดใส่พี่เคนครับ แม่งคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่

“ล้อเล่น นา ทำไปอารมณ์เสียไปได้”พี่เคนพูดครับ แล้วเพื่อนๆก็ขำกัน แม่งจะขำห่าอะไรว่ะ ไม่เห็นตลกเลย

วันนั้น เพื่อนผมมันสั่งเบียร์มากินกันครับ
ด้วยความที่ผมก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไรก็กินกับเค้าด้วย
แต่ด้วยความที่ไม่เคยกิน
ผมเลยเมาเร็วไปหน่อย ไม่สิไม่ได้เมาแค่ไม่ได้สติเฉยๆ
พี่เคนเห็นท่าไม่ดี ก็เลยจะไปส่งผมที่บ้านครับ

“นี่พี่ว่าเราไม่ไหวแล้วนะ อ๋อง กลับบ้านดีกว่า”พี่เคนพูดขึ้น

“ครับ”ผมก็ว่างายครับไม่ใช่ว่าผมอยากกลับบ้านหรอกนะครับ
อยากคุยกับพี่เคนมากกว่า

ส่วนน้องรหัสผมหรอครับ ตอนนี้ไอ้ต่อมันหม้ออยู่ครับ
ต่อมันเลยอาสาจะไปส่งที่บ้านครับ

พอมาถึงที่รถผมก็เล่าทุกอย่างให้พี่เคนฟังทุกอย่างเลยครับ
พี่เคนก็ดีครับ รับฟังผมทุกอย่าง แต่ทำไมพี่เคนไม่ออกรถซะทีว่ะ

“อะ พี่ว่าพี่ไม่ต้องไปส่งเราแล้วหล่ะ”พี่เคนพูดขึ้น

“ทำไมง่ะ”ผมสงสัยมาก

“นั้นงัย คนที่จะไปส่งเรามานั้นแล้ว”พี่เคนพูด ผมหันไปมองดูตอนนี้ชัยเดินตรงมาที่รถพี่เคนแล้ว

“ชัย”ใช่ชัยจริงๆ ชัยรู้ได้งัยว่าผมอยู่ที่นี่

“ใช่ ชัย พี่โทรไปบอกชัยเองแหละ คุยกันดีๆนะ”พี่เคนพูดพร้อมกับปลดล็อคประตูด้านผมออก
แล้วชัยเปิดประตูรถ

“ไป กลับบ้าน”ชัยพูดเรียบ

“ขอบคุณนะครับพี่เคน”ชัยพูด

ตอนนี้ผมเดินกลับมาที่รถกับชัยแล้ว ชัยเอาหนังสือของผมไปถือหมด

แล้วเดินนำหน้าผมไปที่รถแล้ว
ส่วนผมนะหรอก็เดินตามตูดมันไปแหละครับ

ในใจก็เอาแต่คิดว่า ซวยแล้วกู ซวยแล้วกู ซวยแล้วกู
พอผมขึ้นรถได้ ชัยก็ออกรถเลยครับ
ชัยขับรถน่ากลัวมาก ปาดซ้าย ปาดขวาตลอดเลย
ตอนนี้ชัยมันดูน่ากลัวมาก มันไม่พูดอะไรกับผมเลย
ผมก็ได้แต่นั่งตัวรีบอยู่บนรถ
โดยได้แต่เหลือบไปมองมันเป็นครั้งคราว
มันยังคงนิ่งและเงียบจนถึงบ้าน

“ขึ้นไป อาบน้ำแล้ว เราต้องคุยกัน”ชัยพูดก่อนลงจกรถไป

ง่า กูจะโดนอะไรมั้ยว่ะเนี้ย
 :5778:

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #37 เมื่อ16-02-2007 22:38:28 »

ตอน หึง 4 (ตอนจบ)

ระหว่างที่ผมอาบน้ำอยู่ ในใจก็คิดว่าผมจะเจออะไรบ้างว่ะเนี้ย
พอผมอาบน้ำเสร็จ ก็พยายามทำใจดีสู้เสือครับ
แต่พอผมออกมาจากห้องน้ำ ก็ไม่เจอชัยครับ
แสดงว่ามันยังไม่ได้ขึ้นมาบนห้องนอน แล้วมันอยู่ไหนล่ะ
ตอนนี้ผมชักมึนๆหัวแล้วสิสงสัยเป็นเพราะเบียร์แน่ๆเลย
ผมลงไปหามันที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เจอมัน อ้าวมันไปไหนของมันว่ะเนี้ย
หรือว่าอยู่สนามหน้าบ้าน ออกไปดูหน่อยดีกว่า
แล้วผมก็เจอมันครับ มันนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านข้างๆบ่อเลี้ยงปลา
“ชัย”ผมเรียกมัน แต่มันไม่ตอบสนองใดๆ
“ชัย มานั่งทำอะไรตรงนี้”ชัยก็ยังไม่ตอบสนองผมอยู่ดี ผมเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆมัน
แต่มันกลับลุกขึ้นแล้วเดินหนีผมไปเลยครับ
ตอนนี้ใจผมหายวูบไปเลยครับ นี่มันโกรธเราจริงๆหรอเนี้ย
ผมนั่งทิ้งอารมณ์อยู่สักพักก็เดินเข้าบ้านตามมันไปครับ
แล้วผมก็เดินขึ้นห้องนอนครับ
ตอนนี้ชัยมันนอนแล้วครับ ในในผมก็เอาแต่คิดว่า เอางัยดีว่ะ เอางัยดีว่ะ
เอางัยก็เอากันว่ะ ทำใจดีสู้เสือล่ะกันกู
แล้วผมก็เดินไปนั่งกับพื้นที่ข้างๆเตียงแล้วก็เรียกมัน
“ชัยครับ หลับแล้วหรอ”ผมเรียกมัน
“ยาง มีอะไร”ตอนนี้ชัยหันหน้ามาทางผมแล้ว
“อ๋อง ปวดหัวจังเลย”ผมอ้อนมันครับ แต่ชัยก็ยังเงียบครับ
แล้วตอนนี้ชัย จ้องหน้าผมแล้ว
“ชัย เรื่องวันนี้ เราขอโทษนะ”ผมบอกมันไป
แต่ตอนนี้น้ำตาชัยเริ่มไหลออกมาครับ
นี่มันจะร้องไห้ทำไมเนี้ย
“ชัย ร้องไห้ทำไม”ผมถามชัย
มันยังเงียบครับ แต่น้ำตายังไหลออกมาอยุ่
“ชัย อ๋องขอโทษ อ๋องขอโทษ”ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าชัยร้องไห้ทำไม
แต่ผมพูดได้คำเดี่ยวเลยว่าผมเสียใจมากที่เห็นชัยร้องไห้ ซึ่งแน่นอนสาเหตุคงมาจากผมแน่ๆ
ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มชัย
“อ๋อง มึงรู้มั้ยว่าวันนี้กูเสียใจมากแค่ไหน”ชัยยอมพูดแล้ว
“ชัย ถ้าชัยเสียใจที่เราไปกินเบียร์ เราขอโทษ เราขอโทษนะ”ผมขอโทษมัน
“กูไม่ได้เสียใจเรื่องนั้น อ๋อง”
“ถ้าเป็นเรื่องที่เรา ประชดนายต่อหน่าเด็กใหม่ของนาย ก็นายกำลังจะทิ้งเราไปไม่ใช่หรอ
นายมีใหม่ใช่มั้ย แล้วนี้นายกำลังจะทิ้งเราไปใช่มั้ย”ผมเริ่มใส่อารมณ์ครับ ตอนนี้อารมณ์หึงห่วงผมเริ่มมาครับ แล้วผมก็เริ่มร้องไห้บ้างแล้วครับ
“ไม่ใช่เรื่องนั้น”ชัยพูด แล้วชัยก็ลุกขึ้นนั่งแล้วครับ ตอนนี้ชัยมันเลิกร้องแล้วล่ะครับ
“ไม่ใช่แล้วเรื่องอะไรล่ะ”ผมหันไปตะคอกใส่มัน
“ก็เรื่องที่มึงมีปัญหาอะไรแล้วไม่บอกกู ทำไมกูต้องรู้จากปากของคนอื่นที่ไม่ใช่มึง
ทำไมต้องให้ไอ้พี่เคนบอกกู กูถึงจะรู้ ห่ะ อ๋อง มึงพูดมาสิว่าทำไม”ผมได้ยินที่ชัยพูดอย่างงั้นผมก็อึ่งสิครับ
“แล้วอีกเรื่องนะที่กูเสียใจมาก ทำไมหรออ๋อง กูมันดูเป็นคนใจง่ายขนาดนั้เลยหรออ๋อง
มึงถึงคิดว่ากูจะไปรักคนอื่นง่ายๆ นี่มึงไม่ไว้ใจกูเลยหรออ๋อง”โอ้โห เป็นอีกครั้งที่ผมต้องอึ่งกับคำพูดของมัน ชัยพูดเสร็จก็เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาผม
“เราขอโทษ”ผมบอกมันพร้อมกับจับมือมันที่กำลังเช็ดน้ำตาผมอยู่
“ไม่เป็นไรอ๋อง แต่มึงสัญญากับกูได้มั้ย ว่าต่อจากนี้ไปมึงมีอะไรต้องบอกกูคนแรกนะ
แล้วมึงสัญญากับกูได้มั้ยถ้ามึงสงสัยอะไร มึงต้องถามกู ไม่ใช่คิดอะไรไปเองแบบนี้”ชัยพูด
“เราสัญญาชัย เราสัญญา นายหายโกรธเรานะ เราขอโทษ”ผมพูด
“หายปวดหัวรึยัง”ชัยพูดพร้อมกับประคองผมให้ลุกขึ้น
“ยาง”ได้ทีผมก็เริ่มอ้อนมันครับ
“อ่ะ งั้นขึ้นไปนอนบนเตียงไป เดี๋ยวเราไปเอายามาให้”แล้วชัยก็ลงไปเอายาชั้นล่าง
ในระหว่างที่ผมรอยาจากชัยอยู่นั้น
ผมก็ได้สำนึกเรื่องที่เกิดขึ้นครับ
ทำไมมีอะไรผมไม่บอกชัย ทำไมผมมีเรื่องสงสัยทำไมผมไม่ถามมัน
ทำไมผมเอามาคิดเองเออเองทั้งหมด
ต่อจากนี้ไป ผมมีอะไรจากบอกชัย จะถามชัย
แล้วผมก็จะไว้ใจชัย ให้มากกว่านี้
ผมต้องเชื่อในตัวชัยสิ
“อ่ะ กินยา ซ่ะ จะได้นอน แล้วพรุ่งนี้เราไปดูหนังกันนะ”ชัยพูดพร้อมกับยื่นยายื่นน้ำให้ผมครับ
“ขอบคุณครับ”

ตอนนี้ชัยนอนกอดผมอยู่
“ชัยหลับยางครับ”ผมถามชัย ตอนที่เข้านอนไปแล้วประมาณครึ่งชั่วโมง
“ยาง ครับ มีอะไรจ๊ะที่รัก อยากอีก รอบหรอจ๊ะ”ชัยตอบมา
“จะบ้าหรอ ชัยคนที่เราเจอ ที่นั่งกินข้าวกับนายง่ะใครหรอ”ผมถามมัน แหมก็มันยังไม่หายสงสัยนิ
“นึงแล้วว่าต้องถาม ยังไม่หายสงสัยอะดิ”ชัยพูด
“อืม”ผมตอบมันไป
“น้องเค้าชื่อ สาม เป็นน้องรหัสกูเองแหละ”ชัยพูดพร้อมกับกอดผมแน่นขึ้น
“แล้วที่นายโทรศัพท์บ่อย นายโทรหาน้องสามหรอ”ผมยังถามต่อ
“ใช่ แล้ว ถามทำไมล่ะ หึงหรอ”กูว่ามึงรู้นะ ยังจะมาถามกูอีก ไอ้บ้า
“ใช่ ก็มันหวงนิ”ผมบอกมันพร้อมกับหันหน้าไปทางมัน
ชัยยิ้มเล็กน้อย แล้วก็หอมแก้มผม
“กูดีใจนะที่มึง หึงกู แต่มึงจำเอาไว้นะ ถ้ามึงคิดนอกใจกุล่ะก็ กูไม่ใช่แค่หึงแน่ๆ”ชัยพูดหน้าตาจริงจัง
“ทำไม นายจะทำไมหรอ”ผมถามมัน
“หึ หึ หึ ก็ไม่ทำไมหร้อก แค่กูจะตามจองเวรจองกรรมมึงไปเรื่อย แล้วอย่างหวังว่ามึงจะมีความสุขเลย”ชัยพูด
“ไม่เอา ไม่พูดล่ะ นอนดีกว่า”ผมพูด
แล้วคืนนั้น ผมก็หลับภายใต้อ้อมกอดของชัย เหมือนเดิมครับ

................................................................(จบ ตอนหึง นะครับ ).........................................
.........หึ หึ หึ สามหรอ ชื่อเหมือนคนที่ทำให้ผม รู้ตัวว่าผมเป็นเกย์เลยเนอะๆ.............................
ไว้ตอนหน้า ผมจะมาต่อ ตอนที่ผมเรียนอยู่ม.ปลายล่ะกัน ซึ่งแน่นอน....ต้องมีผู้ชายที่ชื่อ..สาม แน่นอน......................................จะมาเล่าให้ฟังนะครับ ถ้าเพื่อน อยากฟัง......
 :ped144: :ped145: :ped5776:

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #38 เมื่อ17-02-2007 15:05:36 »

ตอน เพื่อนรัก 1

หลังจากที่ผมย้าย รร.ออกจากรร.เดิม
เพื่อนๆคงรู้แล้วใช่มั้ยครับว่าทำไมผมถึงย้ายออกมา
จนผมมาได้รร.หนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไรจากคอนโดผม
รร.นี้เป็นรร.สหครับ กว่าผมจะเข้า รร.นี้ได้ก็ยากพอควรครับ
เพราะว่าผมเข้ากลางคัน ง่ายๆเลยนะครับ ยัดใต้โต๊ะไปเยอะอยู่เหมือนกันครับ เหอะๆ อายจัง

วันแรกของการไปเรียน ผมเครียดมากเลยครับ ไม่รู้ว่าจะเจอเพื่อนแบบไหน
อาจารย์จะเป็นยังงัย เพื่อนๆจะคบกูมั้ยว่ะ
ถ้าพวกมันรู้ว่ากู ยัดเงินเข้ามา มันจะคบกูมั้ยว่ะ
ผมคิดมากจนไม่อยากจะไปเรียนเลยครับ
แล้วยังงัยผมก็ต้องไปเรียนอยู่ดี
เอาว่ะ จะเกิดอะไรมันก็ต้องเกิดว่ะ
วันนี้ผมตื่นเช้าไปเรียน เป็นพิเศษ
ไปถึง รร.ก็เดินดูรอบๆ รร.ครับ
แล้วก็ตัดสินใจไปหา อะไรกินที่ โรงอาหารก่อนดีกว่า
ในระหว่างที่ผมเดินหาที่นั่ง เพื่อนั่งกินข้าว อยู่นั้น
ผู้ชายคนนึง เดินมาชนผมพร้อมกับทำน้ำแดง แฟนต้า จากแก้วของมัน หกเต็มเสื้อของผมครับ
“เห่ย อะไรกันเนี้ย”ผมโวยวายครับ พร้อมกับวางจานข้าวผมลง แล้วสำรวจตัวเอง
“ขอโทษว่ะ”แล้วมันก็เดินไปเลยครับ
“อะไรกันว่ะ แค่ขอโทษรึงัย”ผมด่าไล่หลังมันไป
แต่มันสิครับกลับหันมาว่าผมต่อ
“แล้วจะเอางัยว่ะ จะให้กูไปซื้อเสื้อมาให้มึงใหม่มั้ยล่ะ แล้วใครใช้ให้มึงเดินไม่ดูว่ะ”อ้าว ไอ้เวรนิ เดินชนกูแล้วยังมาหาว่ากูเดินไม่ดูทางอีก
ตอนนี้ผมเลือดขึ้นหน้าแล้วครับ ขอสอยมันซะทีน่า
แต่ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้นครับ ก็มีคนเข้ามาห้ามซะก่อน
“อย่ามีเรื่องกันน่า”มีผู้ชายคนนึง จับมือผมไว้
“นี่ สาม นายจะไปไหนก็ไป ไป”ผู้ชายคนนั้นบอกกับคู่กรณีผม
แล้วคู่กรณีผมก็เดินจากไป
“งัย มาเรียนวันแรก ก็จะมีเรื่องเลยหรอ”
“ก็ มันเดินมาชนเรา แล้วยังมาปากดีอีก”ผมแก้ตัวครับ
“อย่า ไปยุ่งกับไอ้เนี้ย ง่ะดีแล้ว พวกมันเยอะนะ เออ เราชื่อ หนุ่ม นายชื่ออะไร”
“เรา ชื่ออ๋อง ขอบใจนะที่ห้ามเราไว้”
แล้วหนุ่ม ก็ยื่น ผ้าเช็ดหน้า สีฟ้าอ่อน ให้ผม
“ขอบใจนะ”ผมรับมาแล้วก็เช็ดเสื้อผมครับ มันช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก แต่อย่างน้อย
ผมก็เจอคนมีน้ำใจ ใน รร.นี้แล้วแหละ
“หนุ่ม นายพาเราไป ห้องน้ำหน่อยสิ”ผมพูด
“อืม ได้”แล้วหนุ่มก็พาผมไปห้องน้ำครับ
สภาพเสื้อผมตอนนี้หรอ ครับ เป็นคราบ สีชมพู เข้มๆ เต็มเสื้อไปหมดเลยครับ
ทำไมกูซวยอย่างงี้ว่ะ
“เออ อ๋อง นายเป็นเด็กใหม่รึป่าว เราไม่เคยเห็นหน้านายเลย”หนุ่มพูดขึ้น
“อืม ใช่ เออหนุ่มนายเรียนอยู่ ม.ไหนง่ะ”ผมถาม แต่พอเดาออกแล้วหล่ะครับว่า ม.5 เพราะ
ที่รร.ของผม จะมีการปักที่ปกเสื้อว่าอยู่ชั้นไหน มันปัก สองจุด ก็แสดงว่าอยู่มอห้าแหละ
“มอ. 5/8”มันตอบ
“เราก็อยู่ทับแปด เหมือนกัน”ผมบอกมันไป ผมงี้ดีใจสุดๆ โอ้ย กูมีเพื่อนแล้ว
“ดี จังที่อยู่ห้องเดี่ยวกันเนอะ”แต่ผมต้องพบข่าวร้ายครับ
หนุ่มบอกว่าไอ้สาม คนที่ผมทะเลาะด้วยเมื่อกี้ง่ะครับ อยู่ห้องเดียวกับผม กุจะบ้าตาย

แล้วก็ถึงเวลาเข้าแถวครับ ผมกับหนุ่มก็เลยเดินไปเข้าแถวกัน
ผมสารภาพเลยนะครับ ผมโคตรไม่ชอบเลยการเข้าแถวเนี้ย
น่าเบื่อ เด็ก เข้าแถวตากแดด อาจารย์แม่งอยู่ในร่ม น่าเกียจชะมัด
ความซวยผมก็เกิดขึ้นครับ คือการเข้าแถวที่ รร.นี้ง่ะครับ
มันเป็นแบบเข้าแถวสองแถวคู่กัน
หนุ่มเข้าแถวอยู่หลังผมก็มันสูงกว่าผมนิดหน่อย
แต่ด้านข้างผมสิครับ มันก็คือไอ้สามนั้นแหละครับ

แล้วความสันดานของมันก็เริ่มครับ
“เห่ย ไอ้วุด มึงดูไอ้เด็กใหม่สิว่ะ เสื้อแม่งเป็นคราบเลย”สามพูดขึ้นกับเพื่อนมัน
“เออ ว่ะ จริงๆด้วย สงสัยแม่งไม่ได้ซักเสื้อว่ะ 555”ไอ้วุดเพื่อนของมันเสริมขึ้น

พอผมได้ยินอย่างนั้น อารมณ์ก็ขึ้นครับ ไอ้เวรเอ้ย มึงทำให้กูเป็นอย่างงี้แท้ๆยังเสือกมาว่ากูอีก ตายซะเถอะมึง
“พูดมาได้ ไม่อายปาก มึงเดินมาชนกูทำน้ำแดงหกใส่กู ยังมาหาว่ากูสกปรกอีก ไอ้สันดานเอ้ย”ผมหันไปด่ามัน
“ปากดีจังนะมึง ไอ้เด็กใหม่”ไอ้เด็กใหม่ คำนี้อีกแล้วหรอว่ะเนี้ย กูเกลียดคำนี้จังโว้ย
“แล้วจะทำไมกู”ผมหันไปด่ามันต่อ
แต่ก่อที่อะไร อะไรจะเริ่มขึ้น
ไอ้หนุ่มมันก็ห้ามทัพไว้ก่อน
แล้วเพลงชาติก็เริ่มขึ้น
“ประเทศไทย..............................”
แต่ไอ้สามสิครับมันยังไม่ยอมหยุด
“ระวังตัวให้ดีๆ นะเว้ย”มันหันมาพูดกับผม

...

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #39 เมื่อ17-02-2007 15:06:24 »

ตอน เพื่อนรัก 2

    หลังจากที่เข้าแถวตอนเช้าเสร็จ
    ก็ถึงเวลาเข้าเรียนซะที
    โชคดีนะครับที่ผมได้นั่งข้างๆหนุ่มมัน ไม่ใช่เพราะว่าโต๊ะข้างๆมันว่างๆหรอกครับ
    แต่หนุ่มมันไปขอให้ เจตน์ เพื่อนที่นั่งข้างๆมันย้ายที่นะครับ
    เพราะว่าจะได้ให้ผมนั่งกับหนุ่มมัน
    เจตน์ก็ดีครับ ยอมย้ายที่ให้ผม ผมเลยขอบคุณงามๆไปหนึ่งที

    ส่วนไอ้เวรสามนะหรอครับ นั่งคนละมุมห้องกับผมครับ
    แต่ผมก็ต้องตกใจรอบสองครับ
    เพิ่งรู้ว่าไอ้สามนี้ แหละครับเป็นหัวหน้าห้อง อย่างมันนี้นะเป็นหัวหน้าห้อง
    ไม่น่าเชื่อ แถมหนุ่มยังบอกอีกว่า ตอน ม.สี่ สามนี่แหละที่ได้ที่ หนึ่งของห้อง
    พระเจ้า ไม่น่าเชื่อ คนอย่างมันเนี้ยนะ

    วันแรกของการเรียนก็ไม่ค่อยมีอะไรมากครับ
    อาจารย์เค้ามาก็แนะนำต่างๆนาๆไปตามภาษาครับ
    ไม่มีอะไร แต่ละคนก็บอกให้พวกผม เตรียมตัวเอนท์ดีๆ

    และแล้วก็มาถึงวันศุกร์ครับ วันนี้มีวิชาพละครับ
    ผมเพิ่งรู้ว่าเทอมนี้ต้องเรียน ยูโด
    เพื่อนๆรวมทั่งผมเองก็ตื่นเต้นเป็นการใหญ่ แหมก็มันน่าเรียนนิครับ
    มีการทุ่ม กอด รัด ฝัด เหวียง กันสารพัด แหะๆ กามเริ่มออก

    “อ้าว วันนี้เราเริ่มเรียนกันเลยดีกว่า”อาจารย์พูดครับ
    เพื่อนๆก็เริ่มฮือฮาครับไม่คิดว่าอาจารย์จะให้เริ่มเรียนเลย
    “อ้าว วันนี้ยัง ไม่มีชุดยูโด ไม่เป็นไรนะ แต่อาทิตย์หน้าต้องมี”อาจารย์บอก
    “อ้าวๆๆๆ จับคู่ คนตัวใกล้เคียงกันจับคู่กันนะครับ”อาจารย์พูด จะว่าไป อาจารย์ก็หน้าตาดีเหมือนกันนะ ท่าทางจะจบมาใหม่ๆ

    ส่วนผมนะหรอครับ ก็จับคู่กับหนุ่มครับ
    แต่เหมือนฟ้าแกล้ง หนุ่มมันสูงกว่าผมนิดหน่อยครับ อาจารย์เลยให้มันไปจับคู่กับเจตน์แทน เพราะว่าเจตน์กับหนุ่มตัวเท่าๆกัน

    ส่วนผมนะหรอครับ เป็นไปตามที่เพื่อนๆเดาแหละครับ
    ผมต้องไปจับคู่กับ สามมันครับ ซวยฉิบหาย

    “อ้าว เร็วๆๆ อย่างมัวแต่อืดอาดเร็วๆๆ จับคู่กันเร็ว”อาจารย์ วิท เร่งครับ (ชื่ออาจารย์นะครับ)
    ผมก็เดินเข้าไปหาสามมันครับ

    “ซวยฉิบหายกู”มันพูดเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ๆมันครับ

    “กูอยาก คู่มึงตายล่ะ”ผมพูดใส่หน้ามัน

    “อ้าวๆๆ ท่าแรกที่จะเรียนวันนี้ ยังไม่มีอะไรมาก เอาแค่ตบเบาะพอ”อาจารย์วิท พูด
    พร้อมกับสาธิตท่า

    การเรียนยูโด วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากมายครับ
    ยังไม่ต้อง ทำอะไรกับคุ่ตัวเองเท่าไร ไม่รู้ว่าจะให้จับคุ่ทำไมกันสิเนี้ย

    “อ้าว วันนี้พอแค่นี้นะครับ แล้วการบ้านสำหรับวันนี้ ก็คือ”ก่อนที่อาจารย์วิท จะพูดอะไรต่อ เพื่อนๆในห้องก็เริ่ม ฮือฮารอบสองครับ อะไรกันมีการบ้านตั้งแต่วันแรกของการเรียนเลยหรอเนี้ย พระเจ้า

    “เงียบได้แล้ว ให้ทำรายงานมาส่งอาจารย์ เรื่อง กติกาและมารยาท ของการเล่นยูโด นะครับ ให้ทำกันเป็นคู่ ที่ จับคุ่กันอยุ่ตอนนี้นะครับ”อาจารย์วิท ชี้แจง

    อะไรกันว่ะเนี้ย กูต้องทำรายงานคู่กับ ไอ้สามหรอว่ะเนี้ย เวรแล้วกู

    “แล้วส่งเมื่อไรครับ”สามถามขึ้นมา เออจริงด้วยส่งเมื่อไรว่ะ

    “คาบหน้านะครับ พร้อมชุดยูโดนะครับ”อาจารย์วิท พูด
    พร้อมกับเสีย โวยวายของเพื่อนๆตามระเบียบครับ

    “อ้าว เลิกเรียนได้ครับ”อาจารย์วิทพูดขึ้นเพื่อ กลบเสียงโวยวายของเพื่อนๆ

    “นักเรียน ทำความเคารพ”สามพูด

    “ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ”
    หลังเลิกเรียนแล้วผมก็ยังไม่ได้กลับคอนโดครับ
    นั่งเล่น อยู่ห้องยูโดนั้นแหละครับ กับเพื่อนๆ

    “เออ หนุ่ม นายมีชุดยูโดยังง่ะ”ผมถาม

    “ยังไม่มีเลย นายมียัง”หนุ่มถามกลับ

    “ยังเลย นายจะไปซื้อเมื่อไร บอกเราด้วนนะ เราไปซื้อด้วย”ผมบอกมันไป

    “ได้เลย งั้นไปพรุ่งนี้เลยมั้ย”หนุ่มเสนอขึ้นมา

    “อืม ดี ตกลงงั้น พรุ่งนี้นะ เจอกันที่ไหนดีล่ะ”

    “ที่ห้าง.......................เที่ยงตรงนะ จะได้ไปกินข้าวกัน”หนุ่มเสนอ
    ผมก็ตกลงไปตามระเบียบครับ

    “เดี๋ยวก่อน”สามพูดขึ้นมาครับ

    มันมาตั้งแต่เมื่อไรว่ะเนี้ย เมื่อกี้กูเห็นมันเดินขึ้นห้องไปแล้วนี่หว่า

    “ทำไม”ผมหันกลับไปถามมัน

    “พรุ่งนี้มึงต้องมาทำรายงายกับกู”สามพูด

    “ไม่ได้ กูไม่ว่าง กูต้องไปกับหนุ่ม”ผมบอกมันไป

    “อย่างงั้นหรอ ถ้างั้นมึงทำรายงานคนเดี่ยวละกัน”สามส่วนกลับมา

    “อ๋อง นายทำรายงานกับสามมันเถอะ ส่วนชุดยูโดง่ะ เดี๋ยวเราค่อยไปซื้อกัน หลังจากนายทำรายงานเสร็จก็ได้นิ” หนุ่ม พูดขึ้น เพราะเริ่มเห็นท่าไม่ดี

    “สรุปมึง จะเอายังงัย”สามพูด

    “เออ พรุ่งนี้เจอกันกี่ โมงแล้วเจอกันที่ไหน”ผมถามมัน

    “บ่ายสาม ที่บ้านกู”สามบอก

    “ทำไมต้องไปบ้านนายด้วย”ผมถามมันต่อ

    “ก็บ้านกู มีเน็ต หาในเน็ตง่ายจะตาย”มันพูด เออจริงของมัน

    “แล้วกูจะไปบ้านมึงได้ยังงัย กูไม่รู้ว่าบ้านมึงอยู่ไหน”ผมถามมันต่อ
    แต่ก่อนที่ชัยจะอ้าปากพูด หนุ่มก็พูดส่วนขึ้นมา

    “นี่งัยอ๋อง เดี๋ยวเราไปซื้อชุดยูโดก่อน แล้วเดี๋ยวเราไปส่งที่บ้านสาม”หนุ่มเสนอขึ้นมา
    เออ จริงสิ ง่ายดีด้วย

    “เออ ตกลงตามนี่ล่ะกัน”ผมหันไปคุยกะหนุ่ม

    “เออ ห้ามไปสายนะมึง”สามพูดพร้อมกับชี้หน้าผม แล้วมันก็เดินออกไป

    “อ๋อง แต่เราต้องนัดเร็วขึ้นแล้วล่ะ”หนุ่มบอกกับผม

    “อืม ไม่เป็นไรหรอก”ผมตอบไป
    แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ
    ...

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
« ตอบ #39 เมื่อ: 17-02-2007 15:06:24 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #40 เมื่อ17-02-2007 15:07:16 »

 ตอน เพื่อนรัก 3

เช้าวันเสาร์ผมตื่นเช้าเป็นพิเศษครับ
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
กลัวไปสายง่ะ ไม่อยากให้เพื่อนรอ
ผมกับหนุ่ม ตกลงนักกัน สิบเอ็ด โมงครับ
มากันตั้งแต่ห้างเพิ่งเปิดเลยครับ

“อ๋องทางนี้”หนุ่มเรียกผม

“รอนานม่ะ”นี่ขนาดผมตื่นเช้าแล้วนะเนี้ย ยังมาสายเลย แย่จัง

“ไม่หรอก เราก็เพิ่งมา”หนุ่มบอกผม

“ไปกันรึยัง”ผมบอกหนุ่ม แต่ผมก็ต้องได้รับข่าวร้ายจากมันครับ

“รอก่อน เดี๋ยวสามจะมาซื้อกับเราด้วย”หนุ่มบอก

“หา อะไรนะ สามจะมา มาได้งัย”ผมก็อึ่งสิครับ

“เมื่อคืน มันโทรมาขอเราว่าวันนี้มาซื้อกับพวกเราได้มั้ย เราไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน
นายเองก็เหมือนกัน สามมันเป็นคนปากเสียไปอย่างนั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก”หนุ่มชี้แจง
ฉิบหายแล้วกุ วันนี้กูต้องเจออะไรบ้างว่ะเนี้ย

ในระหว่างที่ผมกำลัง เซ็งกับชะตาชีวิต ตัวเองอยู่นั้น
ไอ้เวรสามก็มาครับ

“โทษทีว่ะ ที่ทำให้รอ”สามพูดขึ้น
ผมได้ทีก็ชักสีหน้าไม่พอใจใส่มันครับ

“ทำไม กูมาช้าแค่นี้ มึงต้องไม่พอใจขนาดนั้นเลยหรอ”สามมันหันมาว่าผม

“พอได้แล้ว ทั้งสองคนนั้นแหละ หยุดทะเลาะกันซะที”หนุ่มห้ามทัพครับ เริ่มเห็นท่าว่าผมคงไม่ยอมง่ายๆ

“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”ไอ้สามอาฆาตครับ

“รีบเอาคืนล่ะกัน”ผมสวนกลับทันที

“พอได้แล้ว”หนุ่มเริ่มขึ้นเสียงครับ

“ไป ไปหาอะไรกินกันก่อนเราหิวแล้ว”หนุ่มพูด

“เออ เอาดิ เราก็หิว ว่าแต่จะกินอะไรล่ะ”ผมพูด

“กิน MK ล่ะกันเนอะ เราไม่ได้กินนานแล้ว”หนุ่มเสนอ
สรุป ผม หนุ่ม แล้วก็ไอ้เวร สาม ตกลงไปกิน MK กันครับ

“สามที่ครับ”หนุ่มบอกกับพนักงาน

“ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ”พนักงาน พาไปที่นั่งครับ
พอถึงที่นั่ง สามมันก็เริ่มสันดานครับ

“มึงเข้าไปข้างใน”มันสั่งผมครับ

“เรื่องอะไร นายเข้าไปเองสิ”ผมหันไปเถียงมันต่อ

“ไม่เอา กูจะนั่งข้างนอก”มันยังยืนยังต่อ
“นี่นายสองคนจะเถียงกันอีกนานมั้ย สามถ้านายอยากจะนั่งข้างนอก มานั่งข้างเราก็ได้
เดี๋ยวเราจะนั่งข้างในให้”หนุ่มพูดขึ้น

“ไม่เอา กูจะนั่งตรงนี้”สามมันยังดื่อต่อครับ

“งั้น อ๋อง นายมานั่งข้างเรา มา”หนุ่มพูด

“อืม”ผมตอบรับหนุ่มมัน

“ไม่เอา กูจะนั่งกับมัน มึงเข้าไปข้างในเร็วๆ”สามพูดพร้อมกับกระชากแขนผมให้นั่งลง

เอาว่ะ ยอมให้แม่งครั้งนึงล่ะกัน ผมก็เลยเข้าไปนั่งข้างในครับ

 :music:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #41 เมื่อ17-02-2007 18:34:40 »

 :confuse:  ตกลงนี่เปนวิธีจีบของสามเหรอคับ :-[ :-[

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #42 เมื่อ17-02-2007 19:11:59 »

 ตอน เพื่อนรัก 4

“เออ ให้มันว่างายๆแบบนี้ ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย”สามพูด ระหว่างที่ผมกำลังลงนั่ง
ผมเลยตอบสนองมันโดยการ หันไปค้อนงามๆหนึ่งที
“นายสองคนนี้จริงๆเลย กัดกันยังกะหมา”หนุ่มพูดขึ้น

............................................................
ในระหว่างที่สามกำลังจะคีบเป็ด ผมก็แย่งชิง เป็นชิ้นนั้นมาก่อน
แล้วก็คีบเข้าปากไปเลย
สามมันก็โวยวายครับ

”เป็ดกู”สามโวยวาย

“อ้อ เหรอ ไม่ยักกะรู้”ผมทำเสียงเล็กเสียงน้อยใส่
แล้วผมก็ทำหน้าเหนือใส่มัน

“เดี๋ยว เถอะมึง”สามพูด

“ทำไม จะทำไมกู กลัวจังเลย พี่สามครับ อย่าทำผมเลยนะครับ พี่สามครับ กลัวตายล่ะ”ผมได้ทีก็ล้อมันใหญ่ครับ

“พอได้รึยัง ทั้งคู่เนี้ย”หนุ่มปรามครับ

“รีบๆ กินแล้วก็รีบๆไปซื้อชุดยูโด”หนุ่มมันคงสุดจะทนแล้วล่ะครับ
คราวนี้ผมเริ่มสงบลงบ้างแล้วครับ สามก็ด้วยครับเริ่มสงบเสงียมลงครับ
ไม่นานเราทั้งสามก็กินกันเสร็จซะที
หลังจากที่สงครามสงบลง
........................................................................
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ไม่สิสุกี้นี้หว่า
ผม สาม หนุ่มก็เดินขึ้นไปซื้อชุดยูโด กันครับ
แต่ว่ามันแพงเนอะ ชุดพวกนี้ง่ะ ไม่เข้าใจจริงๆเรียนแค่เทอมเดี่ยวทำไมต้องให้พวกกูซื้อด้วยว่ะ
แต่ช่างเหอะ ไหนๆก็ซื้อมาแล้วนี่หว่า จะบ่นทำไมว่ะ

“เออ อ๋องเราไม่ไปส่งนายที่บ้านสามนะ” หนุ่มพูดขึ้น

“ทำไมง่ะ”ผทเริ่มแอ่ะใจครับ

“ก็สามมันอยู่นี่ แล้วทำไมเราต้องไปด้วยล่ะ”หนุ่มชี้แจง
แต่ยังงัยผมก็ไม่อยากไปกับสามมันอยู่ดี

“ไม่อ่าว ง่า ไปด้วยกันน้า หนุ่มนะ”ผมเริ่มอ้อน

“ไม่ได้หรอก อ๋อง เราต้องไปธุระให้แม่”หนุ่มพูดกับผม ตอนนี้สามมันจ้องหน้าผมแล้ว

“ธุระอะไรกันน่ะ เมื่อวานนายยังบอกเราเลยว่า จะไปส่งเราที่บ้านมันง่ะ”ผมเริ่มเซ้าซี้ครับ

“ก็เมื่อวานนายไม่รู้บ้านของสาม แต่วันนี้สามอยู่ที่นี้แล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องไปส่งนายแล้วนิ”หนุ่มพูดเสร็จโทรศัพท์หนุ่มก็ดังขึ้นครับ

“ครับ แม่ กำลังจะไปเดี๋ยวนี้ครับ”แม่มันโทรมาตามครับ

“สามเราฝากอ๋อง ด้วยนะ อย่ากัดกันล่ะ เราไปก่อนนะ”หนุ่มพูดเสร็จก็เดินไปเลยครับ
ทิ้งผมไว้กับไอ้เวรสามไว้สองคน พระเจ้าแกล้งกูอีกแล้ว

“มึงกลัวกูขนาดนี้เลยหรอ”สามพูดขึ้น

“ใครกลัวมึง”ผมหันไปสวนทันควัน

“ก็มึงงัย ไม่ยอมไปบ้านกับกูสองต่อสอง ทำไมกลัวกูจะปล้ำมึงรึงัย”สามพูดพร้อมทำหน้ายี่ยวนใส่ผม

“เหนื่อยใจที่จะคุยกับมึง”ผมหันไปพูดกับมัน

“อ๋อง กูอยากดูหนังว่ะ ดูหนังกันก่อนม่ะ”สามพูดขึ้น

“อะไรนะ จะดูหนัง โอ้ย ไม่ดูหรอก”ผมพูด

“กูจะดู มึงก็ต้องดูด้วย”

“ถ้ามึงอยากดู ก็ดูไปคนเดี่ยวล่ะกัน กูกลับล่ะ”

“ไม่ได้ มึงต้องดูกับกู หรือว่ามึงอยากทำรายงานคนเดียว หรือว่าจะให้กูบอกเพื่อนๆดี ว่าที่มึงเข้ามาเรียนกลางคันได้ยังงัย”ผมได้ยินที่มันพูด ก็อึ่งสิครับมันรู้หรอว่าผมยัดเงินเข้ามา เห้ยนี่ถ้ามันไปบอกเพื่อนๆกูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนว่ะ

“เอายังงัย จะดูหนังกับกู หรือว่าจะให้กูพูด”สามหันมาย้ำกับผม

“แล้วรายงานล่ะ ถ้าไม่รีบกลับไปทำ เดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก”ผมเริ่มอ้างเรื่องรายงานครับ

“ไม่ต้องห่วง กูหาข้อมูลไว้ตั่งแต่เมื่อคืนแล้ว แค่กลับไปพิมพ์เท่านั้นแหละ แล้วก็เรียบเรียงนิดหน่อย ก็เสร็จ”สามชี้แจง

“ว่างัย จะดูมั้ย”สามถามต่อ

“เอออ ดูก็ดู”ผมตอบมันไป
แล้วผมกับสามก็ไปดูหนังกันครับ
.......................................................................
“โอ้ย หนังอะไรว่ะเนี้ย ไม่เห็นสนุกเลย”ไอ้สามมันบ่นครับ
ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ด้วยสันดานที่อยากเอาชนะ ประมาณแบบว่าดูก็ได้แต่กูต้องเป็นคนเลือกหนัง มันก็เลยไม่ชอบครับ สามมันชอบดูหนัง action ครับ แต่ผมนะหรอ ชอบดูหนังรัก เหอะๆ
มันเลยเบื่อนะครับ แต่ตอนดูหนังเราม่ะได้ทำอะไรกันน้า
แค่ต่างคนต่างดูเฉยๆ

“แล้วใครใช้ให้ดูล่ะ”ผมหันไปเหน็บมันต่อ

แต่ไอ้เวรสามสิครับ กลับหันมาตบหัวผม

“ตบหัวกูทำไมเนี้ย”ผมเริ่มโวยวาย

“ยังมีหน้ามาถามอีก”
ไอ้เวรเอ้ย ผมเลยตบหัวมันคืนครับ แต่มันกลับวิ่งไล่แตะผม หวังกะจะเอาคืนครับ
แต่ผมก็หนีมันไม่ทันครับ โดนมันแตะเข้าจนได้

........................................................................

“จะไปทำรายงานกันได้ยังเนี้ย”สามพูดระหว่างนั่งพักเหนื่อย

“เห้ย นี่มันจะห้าโมงเย็นแล้วนี่หว่า”ผมโวยวาย

“ทำไม ห้าโมง แล้วทำไม หรือว่ามึงจะไม่ทำรายงาน งั้นก็ตามใจมึงนะ”สามพูดพร้อมทำหน้าเหนือใส่ผม

“เออ ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ไปกันได้ยังล่ะ”ผมพูด

แล้วผมกับชัยก็นั่ง Taxi กลับไปบ้านมันครับ

พอถึงบ้านมันก็เกือบหกโมงครับ รถแม่งติดฉิบหาย เวรแล้วกู
พอมาถึงบ้านมัน บ้านของสามไม่เล็กไม่ใหญ่มากครับ แต่ก็ใหญ่นะในความคิดผม
แม่งมีสี่ห้องนอน ห้าห้องน้ำ แถมมีสนามในบ้านอีก ไหนจะสระว่ายน้ำอีก
แม่งจะรวยไปไหนว่ะ
ไม่เห็นจะเข้ากับหน้าแม่งเลย หน้าออกจะเถื่อนๆ ยิ่งตัดสกินเฮด แม่งยิ่งเถื่อนเข้าไปใหญ่
ถ้าเพื่อนๆนึกภาพไม่ออก เพื่อนๆรู้จัก โจ๊ก มั้ยครับที่เล่นเรื่อง อหิงสา ที่เล่นเป็นตัวเวรกรรมง่ะครับง่ะครับ หน้าเหมือนมันเลย
แต่แม่งก็หล่อดีนะ ไอ้สามเนี้ย
(นอกเรื่องแล้วเรา)
ต่อครับต่อ

พอมาถึงบ้านมันก็เกือบหกโมงแล้วครับ
ตอนนี้ผมเจอทั้งพ่อทั้งแม่ ทั้งพี่ มัน เอาง่ายๆครบทั้งบ้านแหละครับ
ผมก็มารยาทงามครับ กราบไหว้ทุกๆคนเป็นเด็กน่ารักครับ
แหม ก็พ่อแม่สอนมาดีอะครับ

ผมมาถึงบ้านมันก็ได้เวลาอาหารเย็นพอดีครับ
แม่มันก็ชวนทานข้าวครับ ผมมีหรอที่จะขัดท่านได้ก็ต้องยอมทานข้าวตามระเบียบครับ
แม่งแล้วอย่างนี้รายงานกูจะเริ่มทำเมื่อไรว่ะ
พ่อ แม่ และก็พี่ของสามน่ารักมาเลยครับ มันมีพี่สองคนครับเป็นผู้หญิงทั้งคู่ คนแรกชื่อหนึ่ง เป็นหมอครับ คนที่สองเป็นผู้หญิงเหมือนกันครับชื่อสอง เรียนเภสัชอยู่ครับ
บ้านสามมันเป็นบ้านทางสายการแพทย์ครับ พ่อแม่มันก็เป็นหมอครับ
แม่งไม่เห็นเหมือนน้องเลย สันดานเสียฉิบหาย(รู้แล้วว่าทำไมมันถึงเรียนเก่ง แม่งเก่งทั้งบ้าน)

“นี่อ๋อง แล้วบ้านเราอยู่แถวไหนล่ะ”พ่อของสามถามผม
“อ้อ ผมอยู่คอนโด แถวๆ.....ครับ อยู่กับพี่ชาย”ผมตอบไป
“อ้าว แล้วคุณพ่อคุณแม่เราล่ะ”พ่อของสามถามต่อ
“อยู่ต่างจังหวัดครับ ผมเลยอยู่กับพี่ชายครับ”ผมตอบคุณพ่อของสามไป
“เออ นี่แล้ววันนี้ วันนี้จะกลับยังงัยเนี้ย นี่ก็เริ่มมืดแล้ว”แม่ของสามพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมกลับ Taxi ได้ครับ”ผมตอบคุณแม่สามไป
“นี่เรามาทำรายงานกันไม่ใช่หรอ แล้วนี่ก็ทุ่มนึงแล้ว รายงานก็ยังไม่ได้ทำ ยังงี้ดึกแน่ๆ นอนนี้เถอะนะ แม่ไม่อยากให้กลับบ้านเลย มันอันตราย นอนนี้นะอ๋อง เดี๋ยวแม่ โทรไปขอพี่ให้”คุณแม่ของสามร่ายยาวเป็นชุดครับ
“นอนนี้แหละ เอาเบอร์พี่ชายมาให้พ่อเร็ว เดี๋ยวพ่อให้แม่โทรให้บอกให้”พ่อของสามพูดเสริมขึ้นมาครับ
“เออ นอนนี้แหละมึง อย่ามาเรื่องมากน่า”สามเสริมขึ้นครับ
แน่นอนครับ ผมก็เลยต้อง ตกลงไปตามระเบียบ
แล้วผมก็ให้เบอร์พี่อาทกับ แม่ของสามไป แล้วแม่ของสามก็เดินไปโทรศัพท์ทันทีเลยครับ

“แม่คุยกะอาท ให้แล้วนะ พี่เค้าอนุญาต”แม่ของสามชี้แจง

“ครับ”ผมตอบรับไป

“แม่ดีใจนะที่สามพาอ๋องมาที่บ้าน เนี้ยสามเค้าไม่ค่อยพาเพื่อนมาบ้านหรอกแม่ก็นึกว่าสามไม่ค่อยมีคนคบซะอีก ที่แท้ก็มีคนคบ อ๋องทนคบกับสามหน่อยนะ”แม่ของสามพูด

แต่ไอ้สามสิครับหน้าแดงเลย
“อะไรกันง่ะแม่ ขายหนูซะงั้น”อะไรนะ แทนตัวเองว่าหนู อย่างมึงเนี้ยนะไอ่สาม “หนูสาม”
สรุปคืนนั้นผมก็ต้องนอนบ้านของสาม

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #43 เมื่อ17-02-2007 19:12:44 »

 ตอน เพื่อนรัก 5

หลังจากที่ผมทานข้าวกับครอบครัวของหนูสามเค้า(มึงโดนกูล้อแน่ ไอ้สาม)
ผมก็เดินขึ้นไปห้องสามครับ
โดยมีมันนั้นแหละเป็นคนนำผมเดินขึ้นไป
ห้องมันน่าอยู่มากเลยครับ
หนังสือเยอะมาก ทั้งการ์ตูน หนังสือเรียนเต็มไปหมด
ของเล่นก็เยอะ โอ้ยยังงี้อยู่ได้เป็นวันไม่มีเบื่อ
“ไปมึงไปอาบน้ำก่อนไป แล้วค่อยมาเริ่มทำรายงานกัน”สามสั่งครับ
แม่งสั่งจริงสั่งจังนะมึง ไม่เป็นบ้านกูมั่งให้มันรู้ไป ไอ้เวร

หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จออกมา ก็ใส่เสื้อผ้ามันแหละครับ
มันก็เดินเข้าไปอาบต่อ แม่งรู้ยังงี้ ขี้ไว้ดีกว่า แม่งจะได้เหม็นตายไปเลย(แหวะ)

ผมก็เลยนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนมันไปเรื่อยๆครับ หนุกดี
แต่ผมก็ต้องเจอกับอะไรบางอย่าง มันเป็นรูป สามกับถ่ายรูปคู่กับเด็กผู้ชายคนนึงครับ
ดูๆแล้ว คงเป็นรุ่นเดียวกับผมแหละครับ ใส่ชุดนร. น่าจะเป็นตอนม.ต้นครับ
ผมนั่งพิจารณารูปไปได้สักพัก สามก็ออกมาจากห้องน้ำครับ
ผมก็ไม่ได้หันไปสนใจมันเท่าไรหรอกครับ
ตาก็ดูรูปใบนั้นอยู่ ปากก็ถามมันครับ แต่ก็แอบกวนเล็กๆครับ
“หนูสามคร้าบ คนที่หนูสามถ่ายรูปคู่นี่ใครคร้าบ”ผมแซวมัน
มันไม่ตอบอะไรครับ มันขว้างผ้าขนหนูมาใส่ผม
“มึงอย่า มาเรียกกูอย่างนั้นนะ ไอ้เด็กใหม่”สามพูดสวนขึ้นมา
“ทำไมครับ หนูสาม หนูจะทำไมครับ”ได้ทีผมก็ล้อมันใหญ่ครับ
“ไอ้สาดดด เอ้ย”พอสิ้นเสียงมัน ก็มีข้าวของต่างๆก็ลอยมาหาผมครับ
ดีนะที่กูรู้ทัน หลบได้หมด 555
“มึงก็เลิกเรียกกูว่าไอ้เด็กใหม่สิ แล้วกูจะเลิกล้อมึง”ผมบอกมันไป
“เออ ได้ ว่าแต่รูปอะไรว่ะ”สามเดินเข้ามาแล้วก็หยิบรูปไปดู
ดูมันตกใจเล็กน้อยครับ แล้วก็พูดขึ้นว่า
“กูนึกว่ากูทิ้งไปแล้วซะอีก”พูดเสร็จมันก็ขย่ำทิ้ง ลงถังขยะไปเลย
“อ้าว นี่นายจะทิ้งไปทำไมเนี้ย”ผมว่ามัน
“ช่างมันเถอะ มันไม่สำคัญ”สามหันมาพูด พร้อมกับจ้องผม ตอนนี้สามมันน่ากลัวมากเลยครับ สายตามันที่มองมาเนี้ย อารมณ์แบบว่า มึงอย่าถามอีกนะ ไม่งั้นกูฆ่ามึงแน่
“มาทำรายงานได้ยัง”สามมันเรียกผมครับ
“เออ”

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #44 เมื่อ17-02-2007 19:13:54 »

ตอน เพื่อนรัก 6

ตอนนี้ไอ้สามอยู่หน้าจอคอม แล้วก็สั่งปริ้น อะไรก็ไม่รู้ออกมาเยอะมาก
ผมก็ได้แต่ยืนดูมันครับ
พอมันปริ้นเสร็จมันก็เริ่มสันดานครับ

“อ้าว อ๋อง มึงนั่งเรียบเรียง แล้วก็พิมพ์นะ”พูดเสร็จมัน เดินไปอ่านการ์ตูนบนเตียงของมัน

“อ้าว ทำไมไม่ช่วยกันทำล่ะ”ผมเริ่มโวยวาย

“ก็กุหาข้อมูลแล้วยังจะให้กู พิมพ์อีกหรอ”มันหันมาตอบหน้าด้านๆ

“อะไรกันง่า ช่วยกันดิ”ผมเริ่มโวยวายให้มันช่วย

“ไม่เอา มึงอย่ามาลีลาว่ะ รีบทำไปเลย ดึกแล้ว เดี๋ยวก็ไม่เสร็จ”สามพูดโดยมันไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ มันยังอ่านการ์ตูนต่อไปเรื่อยๆ

“ยังจะมองหน้าอีก รีบทำไปดิ”สามมัน เงย หน้าขึ้นมามองผม แล้วก็ว่าใส่

“เออ รู้แล้ว”แม่งใช้กูยังกะทาส สาดเอ้ย เวรจริงๆ แม่งไม่น่าคู่กับแม่งเลย ผมบ่นในใจ
แต่มือก็ต้องนั่งพิมพ์งานไปเรื่อยๆครับ

“ใกล้ เสร็จแล้วนี่หว่า”สามพูด ผมก็สะดุ้งสิครับ แหมก็แม่งเสือกมาพูดข้างๆหู

“แหม ขวัญอ่อน เชียวนะมึง”สามพูด

“ก็มึงอะดิ แม่งไม่ให้สุ่มให้เสียง ตกใจหมด”ผมหันไปว่ามัน

“ไป ไปนอนก่อนไป แล้วค่อยตื่นมาทำต่อพรุ่งนี้”สามพูด

“อืม ไม่ง่ะ กูจะทำให้เสร็จ พรุ่งนี้จะได้รีบกลับ”ผมบอกมันไป

“มึงจะรีบกลับไปไหนว่ะ ทำไมกูมันน่าขยะแขยงมากรึงัยว่ะ มึงถึงไม่อยากอยู่บ้านกู”สามพูดมาอย่างงี้ผมก็สะอึกสิครับ

“ทำไม มึงพูดอย่างงี้ล่ะ”ผมหันไปว่ามัน

“ไม่รู้สิ ก็เห็นมึง ไม่ค่อยอยากจะคุยกับกูเท่าไรนิ ก็นึกว่ารังเกียจกูซะอีก”สามประชด

“แล้วทีมึงล่ะ เคยพูดกับกูดีๆมั้ย แล้วจะหวังจะให้กูพูดดีๆกับมึง”ผมหันไปสวนทันควัน
มันไม่พูดอะไรครับ มันเดินกลับไปนอนอ่านการ์ตูนที่เตียงเหมือนเดิม

ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมันครับ นั่งพิมพ์งานต่อจนเสร็จ
อะไรว่ะนี่มันจะ ตีสองแล้วหรอเนี้ย กว่าจะเสร็จได้

“สาม เสร็จแล้ว”ผมหันไปเรียกมัน แต่มันสิครับ หลับคาหนังสือการ์ตูนไปแล้ว
ไอ้เวรเอ้ย ให้กูนั่งทำแม่งเสือกนอนสบายใจคนเดียว ผมบ่นในใจ
พร้อมกลับ เดินไปปลุกมัน

“สาม ตื่น นอนดีๆสิ”ผผมบอกมัน

“เสร็จแล้วหรอ”มันถาม ทั้งๆที่ตามันยังไม่ลืมด้วยซ้ำ

“เสร็จ แล้ว จะให้กูปริ้น เลยรึป่าว”ผมถามมัน

“ยังไม่ต้องง่ะ เดี๋ยวกูขอดูก่อน แต่ตอนนี้ นอนก่อนนะ”สามบอกผมพร้อมกับหันไปนอนดีๆ

“เออ ดีจริงนะมึง”

“มึงว่าอะไรนะ”สามหันมาถาม

“ป่าว กูบอกว่า ฝันดีนะมึง”ผมรีบแก้ตัวไป

“เออ เช่นกัน”สามพูดแล้วก็หลับไป
ผมก็เลยเดินไปปิดคอม แต่ไม่ลืมเซฟนะครับ
แล้วก็เดินไปปิดไฟ แล้วก็ลงนอนข้างๆสาม
พอผมลงนอนได้สักพัก
สามก็กอดผมครับ
ผมก็เกร็งสิครับ(ตัวนะครับ ม่ะใช่อย่างอื่นนา)
มันจะมากอดกูทำไมว่ะ
ผมก็พยายามแกะมือมันออกครับ แต่มันนะสิกอดแน่นชะมัด
แต่ด้วยความพยายามขอผม
ก็แกะมือมันออกสำเร็จครับ

“ทำไม กูกอดไม่ได้หรอ”สามพูดครับ
ผมก็ตกใจดิ ไม่นึกว่ามันจะรู้สึกตัว

“ป่าวกูอึดอัดง่ะ”ผมแก้ตัวไป

“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงรังเกียจกู”สามพูดพร้อมหันหลังให้ผม

ผมก็อึ่งแดกสิครับ แม่งเอางัยดีว่ะ
ผมก็เลยกอดมันแทนครับ

“มึงมากอดกูทำไม”สามพูด

“ก็กูไม่ได้รังเกียจมึงงัย”ผมพูดไป แต่ทำไมแม่งเขินจังว่ะ

“ไม่อ่าว กูอึดอัด”สามพูดพร้อมกับพยายามแกะมือผมออก
แต่ผมก็พยายามฝืนครับ แต่ก็เกินจะฝืนครับ
ก็มันแกะมือผมแรงมาก ทั้งจิกผมสารพัด
ผมก็งอนสิครับ แม่งเสือกทำกูเจ็บ
ผมก็เลย ปล่อยมัน แล้วก็หันหลังให้มันครับ

สาดเอ้ย กูอุษาง้อ เสือกทำกูเจ็บ ผมก็งอนสิครับ
แต่มันสิครับกับหันมากอดผม

“มากอดกูทำไม”ผมพูด

“ก็กูอยากเป็นคนกอดมึงมากกว่าให้มึงมากอดกูนิ”สามพูด
พร้อมกับกอดผมแน่นขึ้น ผมก็ไม่ว่าอะไรมันแล้วครับ
ง่วงแล้วผมก็เลยปล่อยไปเลยตามเลยครับ
แล้วก็หลับไป

....................................................................................
ผมตื่นมาอีกที ก็เพราะผมปวดฉี่ครับ
นี่มันก็เกือบตีห้าแล้วล่ะ
ผมเลยตื่นขึ้นไปฉี่
แล้วก็กลับมานอนต่อ

“มึงไปหน่ายมา”สามถามผม

“ไปเยี่ยวดิ”ผมบอกมัน

“มานอนต่อดิ กูไม่มีคนให้กอด”สามพูด
ผมก็ว่างายนะครับ ลงไปนอนต่อ แล้วก็ปล่อยให้มันกอด
แต่ตอนนี้สิครับ หนูสามของมันก็แข็งตัวครับ
ดุนๆก้นผมอยู่ ผมไม่รู้จะทำยังงัย
ก็เลยต้องปล่อยให้มันดุนอยู่อย่างนั้นแหละ
.................................................................................................
ผมตื่นมาอีกทีก็ประมาณ เจ็ดโมงครับ
ผมตื่นมาก็เห็นสามนั่งอยู่หน้าคอม
สงสัยจะเล่นเกมส์อยู่
นอนต่อดีกว่า
..................................................................................................

ผมตื่นมาอีกที ก็หลังจากนั้นไม่กี่นาทีครับ
ก็จะไม่ให้ตื่นได้ยังงัยล่ะ
ก็สามมันลงมานอนต่อ

“ไปไหนมา”ผมถามมัน

“ไปเยี่ยว”สามบอกพร้อมกับนอนกอดผมไว้
.................................................................................................

คราวนี้ผมต้องตื่นขึ้นมาจริงๆแล้วครับ
ก็เกือบ สิบโมงแล้วนิ จะให้นอนตื่นเที่ยงเหมือนอยู่คอนโดได้ยังงัยล่ะ
นี่มันไม่ใช่บ้านเรานิ
ผมตื่นมา สามมันยังไม่ตื่นหรอกครับ
พอผมทำธุระส่วนตัวเสร็จ ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นสามมันนั่งอยู่หน้าคอมแล้วครับ

“อ๋อง มึง เซฟงานไว้ไหนง่า”มันหันมาถามผม

“ก็อยู่ใน My doc~ งาย ชื่อ ยูโดง่ะ”ผมหันไปบอกมัน

“ไหนมึงมาดูดิ ไม่เห็นมีเลย”สามพูด

“ดูดีๆรึยัง”ผมบอกมัน พร้อมเดินเข้าไปหามันที่คอม

“มึงได้เซฟไว้รึป่าว”สามพูด

“เซฟดิ”ผมเถียงมัน

“มึงไม่ได้ทำงาน ใช่ม่ะ”สามพูด

“ทำดิ โอ้ย หายไปได้งัยว่ะ”ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วครับ
ผมเซฟแล้วนะ
ผมจำได้จริงๆ เพื่อนๆเชื่อผมนะครับ

“ไม่มีง่ะ มึงมานั่งทำใหม่เลย”สามพูดพร้อมลุกขึ้น

“หายไปไหนว่ะเนี้ย”ผมพยายามหาแล้ว
แต่มันไม่เจอครับ มันหายไปไหนง่า
กูต้องทำไมหรอว่าเนี้ย
ผมนั่งปลงตกกับชีวิตตัวเอง แล้วก็นั่งลงมือพิมพ์ต่อไปครับ
เซ็งชีวิต.......
.............................................................................

ผมนั่งพิมพ์ไปได้สักพัก
แม่สามก็ขึ้นมาครับ

“งายกันจ๊ะ เด็กๆ รายงานเสร็จรึยังเอ่ย”คุณแม่ของสามพูด

“ยังเลยครับ”ผมหันกลับไปตอบ

“แล้วทำไมสามไม่ช่วยอ๋องทำล่ะ อ่านการ์ตูนสบายใจเชียว”แม่ของสามหันไปคุยกับสามครับ

“เออ สามวันนี้ออกไปซื้อของให้แม่หน่อยนะ แล้วเอาไปให้แม่ที่ รพ.นะ รายการของอยู่ที่หน้าตู้เย็น
สามวันนี้ พ่อ กับแม่ และก็พี่หนึ่งต้องเข้าเวรนะ ส่วนพี่สองนะเข้าต้องกลับหอแล้ว
คืนนี้อยู่คนเดียวได้มั้ย”แม่ของสามพูดขึ้น

แต่ก่อนที่สามจะพูดอะไร
แม่ขอสามก็พูดต่อ

”อ๋อง คืนนี้ค้างที่นี่อีกนะ อยู่เป็นเพื่อนสามหน่อยนะ วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลย”แม่ของสามพูดขึ้น


“นะจ๊ะอ๋อง เดี๋ยวแม่โทรไปขออาทให้นะ”แม่ของสามพูด

“ไม่เป็นครับ เดี๋ยวผมโทรไปคุยเองได้ครับ อ๋องว่าจะกลับไปเอาชุดนักเรียนด้วยครับ”ผมพูด

“อืม งั้นก็แสดงว่าคืนนี้นอนนี้นะ”แม่ของสามพูดต่อ

“แม่ไปก่อนนะ สามอย่า ลืมไปซื้อของให้แม่ล่ะ แล้วเอาไปให้แม่ที่ รพ.นะ”

“ครับ หวัดดีครับแม่”สามพูด

“หวัดดีครับ”ผมไหว้ต่อ

“แม่ฝากด้วยนะจ๊ะ”แม่ของสามพูดพร้อมกับปิดประตูห้อง
พอแม่สามออกไปจากห้องเสร็จ
สามก็เดินมาที่คอมแล้วก็บอกให้ผมหยุดพิมพ์ได้แล้ว

“พอได้แล้ว ไม่ต้องทำแล้ว”สามพูด

“อ้าว ทำไมง่ะ”ผมสงสัย

“ก็งานที่มึงทำไว้ ไม่ได้หายไปไหน กูปริ้นไว้แล้ว”สามพูด
ผมก็อึ่งแดกสิครับ

“มึงทำอย่างงี้ทำไมเนี้ย”ผมสงสัย

“ก็ ก็ ก็”

“ก็อะไร”ผมรุกถามต่อ

“ก็กูอยากให้มึงอยู่กับกูนานๆ กูก็เลยแกล้งให้มึงทำใหม่
แต่คืนนี้มึงนอนนี่ เพราะฉะนั้นมึงก็ไม่ต้องทำแล้ว”สามพูดหน้าตาเฉย

“มึงทำอย่างงี้ได้ยังงัยเนี้ย”ผมละอ่อนใจกับมันจริงๆ

“ถ้ามึงขอกูดีๆ กูก็อยู่เป็นเพื่อนมึงได้ มึงไม่เห็นต้องทำอย่างงี้เลย”ผมว่ามันชุดใหญ่ครับ
มันก็นั่งฟังอย่างสงบเสงี่ยมครับ ผมเริ่มงอนแล้ว

“เออ กูขอโทษ”สามขอโทษผม
ผมยังนั่งงอนต่อครับ

คราวนี้สามเดินเข้ามาใกล้ผมแล้วก็นั่งคุกเข่าลงต่อหน้าผม

“กูขอโทษนะ อ๋อง”สามพูด
ผมยังงอนต่อ
แต่สามสิครับกลับ ลุกขึ้นมาหอมแก้มผม

“เห่ย มึงทำอะไรเนี้ย”ผมโวยวายครับ

“ก็เห็นอยู่ ว่าหอมแก้ม ถ้ามึงไม่หายงอนกู กูจะหอมอีก หายงอนรึยังคราวนี้”สามพูด

“เออ หายแล้ว หายแล้ว”ผมรีบตอบมันไปก่อนที่มันจะหอมแก้มผมต่อ

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #45 เมื่อ17-02-2007 19:14:34 »

ตอนที่ 7

หลังจากไอ้สามเฉลยสิ่งที่มันทำ
ที่จริงก็ยังไม่หายเคืองเท่าไรหรอกครับ
แต่ก็ต้อง หายงอนครับก็แม่งถ้าไม่หายแม่งจะหอม เวรกรรมอะไรกูว่ะเนี้ย
ผมก็ต้องออกมาซื้อของให้แม่สามเป็นเพื่อนมันครับ
ของที่แม่มันฝากซื้อก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ
เป็นของใช้ส่วนตัวครับ อย่างไปรู้เลยเนอะๆ
แล้วผมกับสามก็ไปรพ.ที่แม่สามอยู่ เอาของไปให้น่ะครับ
.............................................................................
คราวนี้ผมก็ต้องกลับคอนโดครับ
“เออ สามกูจะกลับไปเอาของที่คอนโด มึงกลับบ้านไปก่อนก็ได้นะ”ผมบอกมัน
“ไม่กลับ กูจะไปกับมึง”สามพูด
“มึงจะไปทำไม มึงกลับบ้านมึงไปเถอะ เดี่ยวกูตามไปที่บ้านมึง”ผมบอกมัน
“ไม่อ้าว ถ้ามึงเบี้ยวกูทำงัยล่ะ กูก็ซวยดิ ไม่อ้าวง่ะ กุจะไปกับมึง”ผมเห็นท่าจะเหนื่อยการป่าวในการที่จะพูด ก็เลยให้มันไปด้วยครับ

แต่สามมันเนี้ยขี้บ่นเหลือเกิด เห็นนู้นเห็นนี้ก็บ่นไปทั่ว แม่งน่ารำคาญชะมัดเลย
“อ๋อง ทำไม คอนโดมึงมันไกลจังว่ะ”มันบ่นครับ ทั้งๆที่เพิ่งขึ้น Taxi ไม่ถึงครึ่งชม.
“พี่ครับ เร่งแอร์หน่อยได้มั้ยครับ”
“พี่ครับ เปิดวิทยุได้มั้ยครับ”
จนผมเริ่มทนมันไม่ได้ครับ
“สาม มึงอยู่เฉยๆ จะตายม่ะ”ผมว่ามันไปครับ
แทนที่มันจะสลด แต่ป่าวเลยครับ
“จะทำไมกู กูก็เป็นอย่างงี้ง่ะ จะทำไม”ดูมันสิครับ แทนที่จะสลด เสือกมาต่อปากต่อคำอีก

แล้วก็มาถึงคอนโดผมจนได้ครับ
ผมก็นั่งทนฟังมันบ่นนู้นบ่นนี้ไปเรื่อยครับ

“เห้ย ทำไมคอนโดมึง ใหญ่จังว่ะ”สามพูด หลังจากที่เข้ามาให้ห้องที่คอนโดผม
“มึงอยู่กับใครเนี้ย”สามถาม
“อยู่กับพี่ชาย เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน”ผมตอบมันไป พร้อมกลับไขกุญแจเข้าห้องนอนตัวเอง
“อ๋อง ทำไมห้องนอนมึงรกอย่างงี้เนี้ย อี้”สามทำหน้าขยะแขยง พร้อมกับหยิบเสื้อที่อยู่บนพื้นของผมขึ้นมาแล้วก็เอาไปใส่ในตะกร้าผ้า
ห้องผมก็รกจริงแหละครับ เหอะๆ
“ถ้า มึงขยะแขยงนัก ก็ออกไปรอข้างนอกไป”ผมบอกมัน
“ไม่อ่ะ กูจะรอ มึงอยู่ตรงนี้แหละ”สามพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงบนเตียงขอผม

ผมก็เตรียมของใช้ส่วนตัว พร้อมกับชุดนร.แล้วก็ชุดนอนคืนนี้ใส่เป้
“ป่ะ ไปกันยัง”ผมบอกมัน
แต่มันสิครับ กลับไปรื้อของๆผมมาจนไปเจอเข้ากับรูปใบนึง
ก็เป็นรูปผมกับต้น ถ่ายรูปคู่กันแหละครับ
“ใครว่ะ ในรูปง่ะ”มันถามผม
“อ้อ รูปกูกับเพื่อนงัย ถามมัยว่ะ”ผมถามมันพร้อมกับเดินเข้าไปหามันใกล้
“อืม ถามเฉยๆ ไม่ได้หรอ”มันหันมาแควะผม
แล้วมันก็วางรูปใบนั้นไว้บนหัวเตียง แล้วก็หยิบรูปอีกขึ้นมา
“กู ขอรูปนี้นะ”สามพูด
“ไหนรูปไหน”ผมถามมัน
“ก็นี่งัย รูปมึง”ครับมันเป็นรูปผมครับ ใส่เสื้อกันหนาวสีแดง กางเกงขายาวสีน้ำเงิน
ผมจำได้ดีครับ รู้สึกจะถ่ายที่ เชียงใหม่ครับ ก่อนที่ผมจะมาเรียนที่กรุงเทพ
“ไม่เอา กูไม่ให้”ผมจะแย้งมันคืน แต่ช้าไปแล้วครับ มันเก็บเข้ากระเป๋าเป้มันแล้ว
“เสียใจ กูจะเอา”แถมยังมาทำหน้ายี่ยวนกวนประสาท ใส่ผม
โอ้ย ทำไมกูต้องเจอแต่คนแบบนี้ว่ะ
แล้วผมกับมันก็กลับมาที่บ้านมันครับ โดยที่เราแวะเช่า วีดีโอ มาดูกันครับ
แต่ไอ้สามขอเลือกเองง่าครับ แม่งเซ็งเลย เลือกแต่หนังห่าอะไรมาก็ไม่รู้
ระหว่างที่ผมนั่งดูหนังเรื่องแรกอยู่ครับ
สามมันก็เลวแสนเลวครับ เสือกเช่าหนังผีมาดู
แม่งตอนนี้ก็กำลังจะมืด วังเวงชิหาย
กลัวผีก็กลัว
กลัวเสียฟอร์มก็กลัว
เรานั่งดูหนังที่โซฟาปลายเตียง ในห้องนอนสามมันแหละครับแล้วก็ห่มผ้าห่มกัน พอจะนึกภาพออกมั้ยครับ
“เห่ย มึงกลัวผีหรอว่ะ”สามหันมาถามผม
“ป่าวซะหน่อยกูไม่ได้กลัว”ผมหันไปเถียงมัน
“งั้นมึงมานั่งติดกูทำไม”
“ป่าวซะหน่อย ก็แอร์มันตกตรงกูนี่หว่า กูไม่เบียดมึงก็ได้”ผมพูดพร้อมกับขยับตัวออกห่างจากมัน
“ไม่เป็นหรอกน่า กลัวก็บอกว่ากลัวเหอะ กูไม่ล้อมึงหรอก”สามพูดพร้อมทำหน้าเจ้าเลห์ใส่ เวรจริงๆ
แถมมันยังดึงผ้าห่มไปห่มคนเดียวอีก
ผมก็แย้งคืนสิครับ
“เห่ยอย่า เอาไปคนเดียวสิ”ผมว่ามัน
“จะทำไมกู ก็บ้านกูผ้าห่มกู”ดูมันพูดสิครับ แม่งไม่น่ามานอนเป็นเพื่อนมันเลย ทำดีไม่ได้ดีจริงๆกู สาดเอ้ย
ผมก็แย้งมันคืนครับ
“กูเป็นแขกนะ มึงก็ต้องให้กูดิ”ผมเริ่มอ้าง
“เรื่องของมึง ใครใช้ให้มึงมานอนล่ะ”อ้าว เวรแล้วไม่ล่ะกู งอนโว้ย
“เออ งั้นกูกลับแล้ว”อารมณ์ขึ้นครับ
แต่มันสิครับกลับ จับผมไว้ พร้อมกับเอาผ้าห่มมาให้ผมห่มเหมือนเดิม
“ไม่อ้าวง่า นอนนี้แหละ ไม่แกล้งแล้ว”สามพูดพร้อมกับเอามือมาโอบผมไว้
“อ่ะ ดูหนังต่อนะครับ”สามพูด
แต่ตามันยังมองหน้าผมอยู่ ได้ทีผมก็แกล้งหน้าบึ่งต่อครับ
“หนังไม่สนุกหรอ เปลี่ยนเรื่องดูม่ะ”สามพูด
“อ่ะ อยากดูเรื่องอะไรล่ะ”หึ หึ หึให้มันรู้ซะบ้าง ง้อกูต่อเลย
“หรือว่าหิวข้าว ไปกินข้าวม่ะ เดี๋ยวค่อยกลับมาดูเนอะๆ”สามง้อผมต่อ
“อืม”ผมตอบไปครับ แหมก็ตอบพอเป็นพิธี เดี๋ยวจะหาว่าจะเล่นตัวอะไรกันนัก
“จะกินอะไรล่ะครับ เดี๋ยวลงไปบอกพี่แดงให้(แม่บ้านที่บ้านสามแหละครับชื่อแดง)”สามพูดต่อ
“กินอะไรก็ได้”แต่คราวนี้สามมันไม่พูดอะไรต่อครับกลับหอมแก้มผม
“เห่ย เอาอีกแล้วนะ หอมแก้มกูอีกแล้ว”ผมโวยวาย
“แล้วมึงจะเลิกงอนได้ยัง ถ้ายังกูจะหอมต่อ”สามพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามา
“หายแล้ว หายแล้ว”ผมรีบพูดพร้อมลุกขึ้น
“ป่ะ ๆๆ ไปกินข้าว กันป่ะ หิวแล้ว”ผมบอกมัน
มันก็ลุกขึ้นครับ
แล้วเราก็ลงไปหาพี่แดงให้ทำกับข้าวสองสามอย่าง
แล้วเราก็กินข้าวกัน

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #46 เมื่อ17-02-2007 19:16:09 »

ตอน เพื่อนรัก 8

หลังจากที่ผมกินข้าวกับสามเสร็จ สามมันก็ไล่ผมไปอาบน้ำครับ
พอผมอาบน้ำเสร็จสามมันก็เข้าไปอาบมั่ง
ผมก็เหมือนเดิมครับ อานหนังสือการ์ตูนไปเรื่อยๆ
ก็มันไม่มีอะไรทำนิครับ
ด้วยความเพลียหรืออะไรก็ไม่รู้นะครับ
ผมเลยเผลอหลับไป
“อ๋อง ตื่นเร็ว ตื่น”สามมันเรียกครับ
“มีอะไร ง่วงจานอน”ผมบอกมันไป
“ไม่อาวง่า ไม่อาว”สามพูดพร้อมกับเขย่าตัวผมให้ตื่น
“มีอารายอีกง่า”ผมจำใจต้องตื่นมาคุยกับมัน
“ดูหนังกัน”สามพูด
“หนังอารายอีก ว้า”ผมเริ่มหงุดหงิด
“หนังพิเศษงัย”สามพูด
“หนังอะไรของมึงว่ะ หนังพิเศษ”ผมเริ่มสงสัย
“จะดูมั้ยล่ะ”สามชวนพร้อมกับดึงตัวผมให้ลงไปนั่งที่โซฟาปลายเตียง
ผมก็ว่างายครับ ลงไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับห่มผ้าห่มไป
ตาก็จ้องมัน เอ้ยไม่ใช่จ้องทีวีสิ
“อ้าว เสร็จแล้ว”แล้วมันก็เอาตัวควายๆของมันกระโดดเข้ามาซุกอยู่ในผ้าห่มผื่นเดี๋ยวกับผม
ทำอะไรไม่ดูตัวเองซะเลย ให้ตายสิ
สักพักหนังก็เริ่มเล่นครับ
ให้ตายเถอะหนังพิเศษของมันก็ หนังโป๊ นั้นแหละครับ มีฝรั่งตัวควายๆ
นั่งเลีย H อยู่อย่างเมามัน
ไม่นานฝ่ายหญิงฝรั่ง ก็ลงอมค_ย ของฝรั่งต่อ
“เห่ย นีมันหนังโป๊ นี่หว่า”ผมพูด
“ก็เออ งายหนังโป๊”สามพูดหน้าตาเฉย แต่ตามันก็ยังจ้องทีวีต่อ
ผมก็เริ่มมีอารมณ์สิครับ
ไอ้น้องน้อยของผมก็เริ่มตื่นสิครับ
ตอนนี้สามมันก็เริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้ๆผมแล้วสิ

เหมือนมันจะรู้ครับ ว่าผมเริ่มมีอารมณ์แล้ว
“งัยมึง Kแข็งสินะ ทนไม่ไหวก็ไป ห้องน้ำไป”สามพูดพร้อมกับเอามือตบบ่าผม
“พูดอะไรว่ะ ไม่ดูแล้วจะนอน”ผมเขินนะครับ แม่งก็ครายจะไปบอกว่า เออ Kกูแข็ง เดี๋ยวกูมานะ ขอไปเอาออกก่อน ใครจะไปกล้าพูด
พูดเสร็จผมก็ดึงผ้าห่มแล้วก็ลุกขึ้นจะไปนอนที่เตียงครับ
สามมันก็ปล่อยผมไปครับ
มันก็ลุกขึ้นเดินไปปิด ทีวี ปิดวีดีโอ แล้วก็เดินไปปิดไฟ
แล้วมันก็ลงมานอนข้างๆผม
“งัย อึดอัดมั้ยล่ะมึง”สามพูดข้างๆหูผม
“อึดอัดอะไร ป่าวนิ”
“ก็มึงKมึงแข็ง แต่มึงไม่ยอมเอาออกง่ะ อึดอัดมั้ยล่ะ”สามพูดต่อ
“มึงพูดอะไรของมึง ว่าแต่มึงเหอะ Kก็แข็งไม่ใช่หรอ ไม่ไปเอาออกล่ะ”ผมได้ทีเอามันคืนครับ
“แล้วใครบอกว่ากูจะไม่เอาออก กูจะให้มึงเอาออกให้งัย”สามพูดเสร็จ ก็จูบเข้าที่ปากผมเลย
ตอนนั้นผมตกใจมากครับ ผมเลยนิ่งไปสักพัก แล้วสามมันก็เริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากผมแล้วครับ
ผมก็เริ่มได้สติครับ เลยผลักมันออกไป
ดูมันจะตกใจนิดหน่อย แต่ผมว่าตอนนี้มันเลือดขึ้นหน้าแล้วครับ
มันเริ่มขึ้นค่อมผมแล้วก็กดผมไว้
“กูขอนะอ๋อง กูไม่ไหวแล้ว”แล้วสามมันก็บรรเลงจูบผมต่อผมก็ดิ้นนะครับ
แต่ตอนนี้อารมณ์อยากที่ค้างไว้จากเมื่อตอนที่ดูหนังยังคงอยู่ครับ
ผมก็เริ่มเล่นด้วยครับ
แล้วเพลงรักก็บรรเลงไปเรื่อยๆครับ......................โดยที่เราไม่ได้สอดใส่กันอย่างใดนะครับ
(ใจง่ายจังว่ะกู)และนั้นก็เป็นครั้งแรกที่ผมสมยอมนะครับ ขอย้ำว่าเป็นครั้งแรกที่สมยอม



เด๋ยวดึกมาต่อให้อีกนะครับ

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #47 เมื่อ17-02-2007 19:47:13 »

สมยอม!!!!!!!! :haun5: :haun5: :haun5:  มานั่งรอแถวหน้าแล้วกันคับ :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #48 เมื่อ17-02-2007 20:00:33 »

ตามมาให้กำลังใจแถวหน้าด้วย
 :myeye: :myeye: :myeye:

Alert

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #49 เมื่อ17-02-2007 22:53:31 »

           เด๋วต้องขอยืมไปใช้มั่งละ  มุขงอนแล้วหอมแก้มเนี่ย
 :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
« ตอบ #49 เมื่อ: 17-02-2007 22:53:31 »





rarmz

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #50 เมื่อ17-02-2007 23:04:10 »

รวดเดวจบเลย หุหุหุ

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อ่านแล้วได้อารมมากมาย กรั่กๆๆๆ
ชอบสามจังอ่ะ (หรือไม่ชอบ? - -*)

อ๊ากกกกกกก อย่ามาไห้จิ้นแล้วก้อหนีไปดื้อๆนะ อร๊ายยยยยยยย

ติดตามอยุ่นะคับ*


RrMz`,,

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #51 เมื่อ17-02-2007 23:06:49 »

 :-[  เปงครั้งแรกที่สมยอม หุหุ

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #52 เมื่อ18-02-2007 00:09:07 »

ตอน เพื่อนรัก 9

เช้าวันนี้ผมต้องไปเรียนกับสามมันครับ
แต่ผมก็แปลกใจที่ว่าทำไมสามมันไม่ค่อยคุยกับผม
หรือว่าเป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนว่ะเนี้ย
ที่รร.สามมันก็ทำเป็นเฉยๆกับผม
ไม่ค่อยคุยกับผม
ไม่ใช่สิไม่ได้คุยกันเลยมากกว่า
มันเป็นอะไรของมันว่ะเนี้ย
กุละไม่เข้าใจมันจริง

“งัย สาม กินข้าวยังว่ะ”ผมทักมันหน้าโรงอาหาร
“ยัง แดกไม่ลง”สามตอบมา
“อ้าว มึงเป็นอะไรง่ะ ทำไมกินไม่ลงล่ะ”ผมถามมันพร้อมเดินเข้าไปใกล้มัน
“เออน่าเรื่องของกู มึงไม่ต้องมายุ่ง”แล้วมันก็เดินหนีผมไปเลย
ผมก็งงแดกสิครับ มันเป็นอะไรของมัน
หรือว่าเป็นเพราะเรื่องเมื่อวานว่ะ
แต่มันเป็นคนเริ่มนี่หว่า
ผมเริ่มใจคอไม่ดีแล้ว แล้วทำไมกูต้องแคร์มันด้วยว่ะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ

พอกินข้าวเสร็จก็ถึงคาบอังกฤษครับ
คาบอังกฤษอาจารย์เค้าจะให้จัดห้องเป็นตัว U ครับ
พอนึกภาพออกมั้ยครับ
คราวนี้พอจัดห้องออกมา
แต่ด้วยเวรหรือกรรมก็ไม่รู้จะครับ พอจัดออกมา
ผมก็นั่งตรงข้ามกับสามครับ
ในระหว่างเรียนไปเรื่อยๆผมก็แอบมองมันอยู่บ้างครับ
แต่มันไม่เห็นยอมมองมาทางผมเลย
มันก็คุยเล่นกับเพื่อนคนอื่นปกติครับ แต่ทำไมมันไม่ยอมคุยกะกูว่ะ
ผมนั่งมองหน้ามันนานมาก ในใจก็คิดไปเรื่อยๆ
คราวนี้มันกลับหันมามองผม
มันก็เลยเห็นผมมองหน้ามัน
ผมยิ้มให้มัน
แต่มันสิครับ กลับเบือนหน้าหนีผมไป เล่นเอาผมใจหายแว้บไปเลย
ครางนี้หลังจากที่ผมตามใจผมกลับมา
ผมก็เคืองสิครับ แม่งกูอุษายิ้มให้เสือกเบือนหน้าหนีกู
ควายเอ้ย มึงจะเป็นHereอะไรก็ช่างมึงล่ะกันนะ
กูไม่สนใจแล้ว
และแล้ววันจันทร์ก็ผ่านไป

วันอังคาร วันนี้ทั่งวันสามมันก็ไม่คุยกับผมเหมือนเดิมครับ
ผมก็ไม่คุยกับมันครับ
ที่จริงผมก็ยังสงสัยอยู่นะครับว่าทำไม
แต่ผมจะไม่ยุ่งกับมันแล้ว

วันพุธ
แม่งใกล้วันศุกร์แล้วนี่หว่า
แม่งเอางัยดีว่ะ
วันศุกร์ก็ต้องเรียนยูโดคู่มันอีก
เอางัยดี เอางัยดี
ผมคิดออกแล้ว
“หนุ่ม เย็นนี้ไปหาอาจารย์วิท เป็นเพื่อนเราหน่อยสิ”ผมชวนหนุ่ม
“เออ ได้ จะไปทหาทำไมง่ะ”หนุ่มถาม
“ก็เราจะไปขออาจารย์เปลี่ยนคู่ง่ะ เราไม่อยากคู่กับสามมันง่ะ”ผมบอกกับหนุ่มไป
“อืม ได้ เออ งั้นก็เอารายงานไปส่งเลยนะ”หนุ่มหันมาบอกผม แล้วก็หันไปฟังอาจารย์สอนต่อ

หลังเลิกเรียนผมก็ไปหาอาจารย์วิทกับหนุ่มครับ
“หวัดดีครับ จารย์”ผมกับหนุ่มทักอาจารย์วิท
“อืม ดีครับ มีอะไรกัน”อาจารย์หันมาทักผมกับหนุ่ม
“ผมเอารายงานมาส่งครับ”หนุ่มบอกกับอาจารย์
“เอาวางไว้บนโต๊ะอาจารย์นั้นแหละ”จารย์พูด
“คือ อาจารย์ครับ ผมมีเรื่องปรึกษาอาจารย์ครับ”ผมเอ่ยปาก
“อืม ว่ามาสิ แต่ว่าถ้าเป็นเรื่องเปลี่ยนคู่น่ะ ห้ามนะ”จารย์วิท พูดขึ้น เหมือนจะรู้ว่าผมจะปรึกษาอะไรกับอาจารย์
ผมก็หน้าเสียสิครับ จ๋อยไปเลย
“อย่าบอกนะว่า เราจะมาขออาจารย์เปลี่ยนคู่”จารย์วิทถาม
“ครับ”ผมผยักหน้าตอบ
“ทำไมล่ะ เราคู่กับใครนะ”จารย์ถาม
“คู่กับไตรภูมิ....(ชื่อจริงสามมันนะครับ)ครับ”ผมพูดไป
“อ้าว นายไตรภูมิ นิเค้าเป็นหัวหน้าห้องไม่ใช่หรอ เรามีปัญหาอะไรกันรึป่าว”จารย์พูดขึ้น
“ป่าวครับ คือผมไม่ค่อยสนิทกับเค้านะครับ เวลาทำงานเลยไม่ค่อยสะดวกครับ”ผมอ้างไป
“อืม ยังงัยดีล่ะ แล้วเรามีคู่ใหม่รึยัง”จารย์วิทเริ่มเปิดทาง
“ผมก็จะคู่ กับ พีรพัฒน์ ครับ(ชื่อจริงหนุ่มนะครับ)”ผมบอกจารย์ไป
“แล้วเค้ารู้ รึยังล่ะ”จารย์ถามต่อ
“ผมเองครับ”หนุ่มเอ่ยปากขึ้น
“อ้าวหรอ เราเองหรอ”จารย์วิทพูด
“งั้น ตามใจเธอละกันนะ แล้วเราก็ไปบอกนาย ไตรภูมิเค้าละกัน ส่วนเราพีรพัฒน์ เราก็ไปบอกคู่ของเรา ให้ไปคู่กับนายไตรภูมิเค้าละกันนะ”จารย์วิทพูด
“ขอบคุณครับ อาจารย์”ผมขอบคุณอาจารย์เป็นการใหญ่
“แล้วมีอะไรอีกมั้ย”จารย์วิท ถามต่อ
“ไม่มีอะไรแล้วครับ งั้นผมลาล่ะครับ”ผมพูด
“หวัดดีครับ จารย์ ขอบคุณนะครับ”ผมกับหนุ่มลาอาจารย์
คราวนี้ก็เหลือแต่ไอ้เจตน์สินะ ที่เราต้องไปคุยด้วย
เจตน์มันก็ง่ายครับ คนHereอะไร ไม่เรื่องมากเลย
ขอบใจว่ะเพื่อน เหอะๆ

คราวนี้วันศุกร์ก็มาถึง ตอนเคารพธงชาติ
เหมือนเดินครับ สามก็ยืนข้างๆผมแหละครับ
หนุ่มยืนข้างหลัง
“เออ สาม เราไปส่งรายงานแล้วนะ”ผมหันไปบอกมัน
“อืม”สามตอบรับ
แล้วเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ

พอมาถึงคาบยูโด ซึ่งเป็นคาบสุดท้าย
ตอนอาจารย์ให้จับคู่ผมก็เดินไปหาหนุ่มครับ
เจตน์มันก็ไปคู่กับไอ้สามมัน
วันนี้เริ่มมีการจับทุ่มกันแล้วครับ
โดยให้เราลงเบาะอย่างถูกวิธี ประมาณนี้แหละครับ

หลังเลิกเรียนผมก็ยังฝึกทุ่ม ฝึกตบเบาะอยู่กับหนุ่มแหละครับ
ก็จารย์วิทสิครับ
บอกว่าอาทิตย์หน้าจะสอบเก็บคะแนน
แม่งเพิ่งเปิดเรียนได้สองอาทิตย์แม่งก็จะสอบเลย
ไฟแรงจริง

ในระหว่างที่ผมกับหนุ่มและเพื่อนบางส่วนฝึกอยู่นั้น
สามมันก็เดินเข้ามาครับ
“อ๋อง ตามกูมาดิ”ไอ้สามเดินเข้ามาพูดกับผม
ผมก็ว่าง่ายครับ เดินตามมันไป

ผมเดินตามมันไปที่หลังห้องน้ำครับ
“มีอะไร”ผมถาม
“ทำไมมึงถึงเปลี่ยนคู่”สามพูด
“แล้วทำไม ก็กูอยากคู่กับหนุ่ม”ผมตอบไป
“ทำไมมึงไม่อยากคู่กับกู กูมันน่ารังเกียจรึงัย”สามตะคอกใส่ผม
“มึงไม่เข้าใจหรอกสาม”ผมหันไปบอกมัน
“กูไม่เค้าใจ มึงก็บอกกูมาสิ”สามพูดใส่ผม
“ไม่ง่ะ ไม่อยากพูด”ผมบอกมันไป พร้อมกับเดินหนี มันไป
แต่มันวิ่งมาดักหน้าผมไว้
“มึงบอกกูมาสิ ว่าทำไมห่ะ ไอ้อ๋อง”สามตะคอกใส่ผม
“มึงรังเกียจกูใช่มั้ย อ๋องมึงเกลียดกูใช่มั้ย”สามพูดต่อ
“สามมึงฟังกูนะ”ผมเริ่มหงุดหงิดแล้ว
“ฟังนะสาม กูไม่ได้รังเกียจมึง มึงต่างหากที่เกลียดกู ทำไมมึงไม่คุยกับกู
ทำไมมึงต้องคอยหลบหน้ากู มึงต่างหากที่รังเกียจกู”ผมพูดเสร็จก็วิ่งหนีมันไปเลยครับ


tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #53 เมื่อ18-02-2007 00:10:24 »

ตอน เพื่อนรัก 10

หลังจากที่ผมวิ่งหนีสามมา
ผมก็รีบเก็บของแล้วก็รีบกลับคอนโดเลยครับ
“เออ หนุ่มเรากลับก่อนนะ”พูดเสร็จผมก็วิ่งออกมาหน้า รร.แล้วก็ขึ้นรถกลับคอนโดเลย

พอผมกลับมาถึงที่คอนโดผมก็นั่งทบทวนเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้น
ทำไมแค่กูมาเรียนได้แค่สองอาทิตย์
ทำไมกูถึงต้องมีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ด้วยว่ะ
ทำไมชีวิตกูต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยว่ะ
ผมคิดมากจนเผลอหลับไปครับ

ตื่นมาอีกทีก็มีคนโทรเข้าเครื่องผมครับ
ผมเหลือบไปมองนาฬิกาที่ผนังห้องก่อนรับโทรศัพท์
นี่มันจะ สามทุ่มแล้วหรอว่ะเนี้ย
“ครับ”ผมรับโทรศัพท์
“อ๋อง ใช่มั้ยจ๊ะ”เสียงปลายทางพูดกลับมา
“ครับ นั้นใครครับ”ผมถามไป
“อ้อ แม่ของสามเองนะลูก”สรุปแม่ของสามโทรมา
“ครับ แม่”
“เออ อ๋องเราไปทะเลาะอะไรกับสามรึป่าวลูก”แม่ของสามถามผม
ผมจะตอบยังงัยดีล่ะ จะบอกกับแม่ของสามว่ายังงัยดี
“ครับ ก็มีปากเสียงกันนิดหน่อยครับ”ผมบอกแม่ของสามไป
“คือ สามเค้าก็บอกแม่อย่างนี้เหมือนกัน
ก็วันนี้แม่ไปรับสามที่ รร.เห็นเค้าหน้าเศร้าๆ แม่ก็ถามเค้าว่าเป็นอะไร สามเค้าก็บอกแม่ว่า
ทะเลาะกับเรานิดหน่อย แต่แม่ว่าไม่นิดนะ เพราะว่าสามไม่ยอมกินข้าวเย็น
แถมเมื่อกี้ยังลงมาขอยาแก้ปวดไมเกรนกับแม่อีก คือสามเค้าเป็นไมเกรนนะลูก”แม่ของสามเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ผมฟัง
“เออ แล้วตอนนี้สามเป็นงัยบ้างครับ”ผมเริ่มเป็นห่วงมันแล้วสิ นี่มันเครียดมากขนาดไม่เกรนขึ้นเลยหรอว่า แต่ทำไมมันเป็นไมเกรน ตั่งแต่อายุเด็กเลยว่ะเนี้ย มันจะมีเรื่องเครียดอะไรนักหนาสิน่า
“อ๋อง อ๋อง มาหาสามเค้าหน่อยได้มั้ยลูก”แม่ของสามพูด แต่เสียงของแม่สามตอนนี้ เริ่มสั่นเครือแล้วครับ
“คือ แม่ไม่อยากให้สาม เค้า เค้า...”แล้วแม่สามก็เงียบไป แต่เสียงที่ลอดผ่านมา กับเป็นเสียงสะอึกสะอื้นครับ นี่แม่ของสามกำลังร้องไห้หรอเนี้ย
“แม่ ครับ แม่ เป็นอะไรไปครับ เดี๋ยวผมไปเดี๋ยวนี่แหละครับ”ผมบอกแม่ของสามไป
“ขอบใจลูก เดี๋ยวแม่ไปรับนะ”แม่ของสามพยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุด
“เออ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมให้พี่ชายไปส่งได้ครับ เร็วกว่าด้วย”ผมบอกแม่ของสามไป
“ขอบใจมากนะลูก”
หลังจากวางสาย ผมก็ไปขอพี่อาทครับ
โชคดีที่พี่อาทอนุญาติให้ผมไป
ระหว่างทางแม่ของสามก็โทรมาคุยกับผมเป็นระยะ ระยะ
ถามว่าถึงไหนแล้ว
ผมก็เริ่มสงสัยสิครับว่า แค่สามทะเลาะกับผมแล้วทำไมแม่ของสามถึงต้องเครียดขนาดนี้
ด้วยความปากไว ของผมก็ถามแม่ของสามไป
“เออ คุณแม่ไม่ต้องเครียดนะครับ สามไม่เป็นไรหรอก คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ”ผมปลอบแม่ของสาม
“อ๋อง แม่ไม่อยากให้สามเค้าทำแบบนั้นอีก”แม่ของสามพูดขึ้น
“สามเค้าเคยทำอะไรไว้หรอครับ”เห็นมั้ยครับ ด้วยความพูดโดยไม่คิดของผม
แม่ของสามเงียบไปพักนึงครับ
ผมก็เริ่มรู้สึกแล้วสิครับ
“เออ ผมขอโทษครับ ผมไม่น่าถามเลย”ผมขอโทษไป
“ไม่เป็นไรอ๋อง แม่ว่าเราก็น่าจะรู้ไว้นะ คือสามเค้าเคยทะเลาะกับเพื่อนคนนึง
สามกับเต้ย เค้าสนิทกันมาก แม่ไม่รู้เหมือนกันว่าสามทะเลาะอะไรกับเต้ย
แต่แม่เห็นสามเค้าเสียใจมาก สามเค้าเลยทำตัวไม่ดี คบเพื่อนที่ไม่ดี พากับไปเสียคน
แม่ไม่อยากให้สามเป็นอย่างนั้นอีก”แม่ของสามเริ่มร้องไห้อีกแล้วครับ
“แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านแม่แล้วนะครับ”ผมบอกไป พร้อมลงมาจากรถพี่อาทครับ
“จ๊ะ เดี๋ยวแม่ออกไปเปิดประตูให้นะ”
ไม่นานแม่ของสามก็เดินมาเปิดประตู
“หวัดดีครับ”ผมไหว้
“สามอยู่ไหนครับ”ผมถามแม่ไป
“อยู่บนห้องนะลูก”แม่ของสามตอบผม
แล้วผมก็วิ่งขึ้นไปห้องของสามเลยครับ

ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องของสามแล้วครับ
ทำไมใจมันเต้นรั่ว ขนาดนี้ว่ะ แล้วทำไมกูต้องตื่นเต้นด้วยเนี้ย
แล้วกูจะพูดอะไรกับมันดี
แล้วผมก็ตัดสินใจเคาะประตูห้องมัน
“ก๊อก ๆ ๆ ๆ”ผมเคาะประตู
แต่ไม่มีปฎิกิริยาตอบสนองใดๆ กลับมาครับ
“ก๊อก ๆๆๆ”ผมเคาะต่อ
“หนูอยากอยู่คนเดียว”สามตอบออกมา
“ก๊อก ๆ ๆ ๆ”ผมเคาะต่อแล้วสามมันก็ออกมาเปิดประตู
“ก็บอกแล้วงัยว่าหนูอยากอยู่คนเดียว”สามพูดขึ้นขณะเปิดประตู
“อ๋อง”มันพูด
“เออ กูเอง”
“มึงมาทำไม”สามถามผม
เออว่ะ กูมาทำไมว่ะเนี้ย
“ก็มาหามึงงัย”ผมตอบมันไป
“มาหากูทำไม”มันย้อยถามผมกลับ
“ก็ มาหาคนขี้แยงัย”ผมบอกมันไป
“นี่ใจคอมึงจะไม่ให้กูเข้าไปข้างในหน่อยหรอ”ผมพูด
“ไม่ง่ะ ก็มึงรังเกียจกู มึงเกลียดกูไม่ใช่หรอ งั้นมึงอย่าเข้าไปเลย”สามประชดผม
แต่ผมไม่ฟังมันครับ ผมก็เบียดตัวเอง เข้าไปในห้องมันจนได้
แล้วมันก็ปิดประตูห้อง
“เมื่อกี้ มึงว่าใครขี้แย”สามพูด
“ป่าวนิ ไม่ได้ว่าครายซะหน่อย”แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงมัน
“มึงลงจากเตียงกูเดี๋ยวนี้นะ”สามพูดพร้อมเดินมาดึงผมให้ลุกขึ้น
ผมก็ดื้อครับ พยายามรั้งตัวเองไว้กับเตียง
ได้จังหวะ ผมก็ดึงสามมันเข้ามากอด
ตอนนี้ผมกับสามนอนกอดกันอยู่บนเตียง
โดยสามทับตัวผมอยู่
“มึงปล่อยกูนะ ปล่อยกู”สามโวยวาย
“มึงรังเกียจกู มึงจะมากอดกูทำไม”สามยังโวยวายต่อ
“สาม กูว่ามึงต่างหาก ที่รังเกียจกู”ผมพูด ตอนนี้สามมันนิ่งฟังผม
“ป่าวซะหน่อยกูไม่ได้รังเกียจมึง”สามพุด
“แล้วทำไมมึงถึงไม่ยอมให้กูกอดล่ะ ถ้ามึงไม่รังเกียจกู
ทำไมมึงไม่ยอมคุยกับกูตอนอยู่ รร. ทำไมมึงต้องหลบหน้ากู”ผมพูด ตอนนี้ผมจ้องตามันครับ
“ก็ ก็....”แล้วมันก็เงียบไป
“ก็เพราะมึง รังเกียจกูใช่มั้ย”ผมพูดเสร็จก็ปล่อยมัน แล้วก็ลุกขึ้นครับ
“อ๋อง เดี๋ยว”สามพูดขึ้น
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ”สามพูด
“แล้วมันยังงัยล่ะ สาม”ครางนี้ผมหันไปจ้องหน้ามัน
“ก็ กูกลัวมึงโกรธกูเรื่องคืนนั้น กูเลยไม่กล้าคุยกับมึง”สามพุดพร้อมก้มหน้าลงหลบสายตาผม
แม่งคิดเหี้นอะไรเป็นเด็กไปได้
“มึงจะบ้าหรอ กูจะโกรธมึงเรื่องอะไรว่ะสาม วันนั้นกูไม่ยอมห้ามใจตัวเองมากกว่า”ผมพูดไป
“ง่ะ เอาเป็นว่า กูไม่ได้เกลียดมึงล่ะกัน”ผมบอกมันไป
คราวนี้มันยิ้มครับ น่ารักดี อ้าวนี่มึงมีลักยิ้มด้วยหรอเนี้ย ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่
“ยิ้มได้แล้วสิ งั้นกูกลับแล้วนะ”ผมบอกมันไป
“เห้ย ไม่นอนนี้หรอ มันดึกแล้วนะ”สามพูดพร้อมเดินเข้ามาหาผม
“ไม่เป็นไร พี่กูรออยู่ว่ะ”ผมบอกมันไป
“งั้น พรุ่งนี้มาหากูได้ป่ะ”สามพูด
“เออ ได้”แล้วผมก็เดินลงมาเพื่อที่จะกลับคอนโด สามมันก็ตามลงมาครับ
แต่พี่อาทนะสิครับ
มันเสือกกลับไปแล้ว
กลับไปนานแล้วด้วย
พี่กู รักน้องจริงๆ
“อ้าว อ๋อง คุยกันเสร็จแล้วหรอ”แม่ของสามพูดขึ้น เมื่อเห็นผมเดินลงบันไดมา
“นี่วันนี้เรานอนนี้แหละ เจ้าอาทเค้ากลับไปแล้ว”อะไรนะ กลับไปแล้ว เวรกรรม
“ครับ”ผมตอบรับไปตามระเบียบ แล้วก็หันไปมองหน้าสาม มันยิ้มด้วย
“แม่ครับ หนูหิวข้าวง่า”สามเริ่มอ้อมแม่ครับ
แล้วมันก็เดินเข้าไปหาแม่มัน
แต่แม่ของสามหันมามองผม แล้วก็ยิ้มให้ ผมก็ยิ้มตอบไปครับ
“ก็เนี้ย เมื่อเย็นไม่ยอมกินข้าว ไป ไป เดี๋ยวแม่เข้าไปทำอะไรให้กินนะ”จะว่าไปผมก็หิวเหมือนกันนะครับ ก็ยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกันนิ

ระหว่างที่ผมเดินเข้าไปในครัวเพื่อช่วยแม่สามยกกับข้าวมาตั้งโต๊ะ
“ขอบใจนะอ๋อง”แม่ของสามพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรครับ”ผมตอบกลับไป
“ต่อจากนี้ไป แม่ฝากสามด้วยนะลูก”
“ครับ”
“คุยอะไรกันอยุ่ครับ”ไอ้สามครับ มันเข้ามาพอดี
“ป่าว นินทามึงอยู่”ผมหันกลับไปเหน็บมันเล็กน้อย
แล้วเราก็กินข้าวกัน

สรุปคืนนี้ผมก็ต้องนอนกับมันครับ

ตอนนี้มันนอนกอดผมอยู่ครับ
“สาม มึงหลับยาง”ผมพูดขึ้น
“เกือบแล้ว”แม่งคนกำลังเคลิม เสือกมาเรียก”สามมันบ่นครับ
“หายปวดหัวยัง”ผมถามมันไป
“รู้ได้งัยว่า กูปวดหัว แม่กูบอกใช่ม่ะ”สามพุด
“อืม ว่าแต่หายยังล่ะ”ผมถามต่อ
“ก็ตื้อๆว่ะ”สามตอบกลับมา
“อ๋อง มึงรักตัวเองมั้ย”สามถาม ถามมาได้ กูก็รักตัวเองดิ
“รักสิ”ผมตอบกลับไป
“อืม มึงรักคนเดียวกับกูเลย”สามพูดกลับมา
อะไรนะ มึงรักคนเดียวกับกู
มึงถามกูว่ารักตัวเองมั้ย
กูตอบว่ารัก
แล้วมึงบอกกูว่ารักคนเดียวกับกู
แสดงว่ามึงรักกูหรอ
นี่มึงบอกรักกูหรอ
หรือว่ามึงพูดเล่นว่ะ
ตอนนี้สามมันกอดผมแน่นขึ้นครับ
แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ในใจก็มัวแต่คิด ถึงเรื่องที่มันพูดเมื่อกี้นี้

tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #54 เมื่อ18-02-2007 00:11:27 »

 ตอนเพื่อนรัก 11

แม่งเอ้ย มาปล่อยระเบิดใส่กูอย่างงี้ใครจะไปนอนหลับลงว่ะ
ผมก็มั่งแต่นอนคิดถึงคนพูดของมันเมื่อกี้
แล้วทำไมกูต้องใส่ใจกับคำพูดมันด้วยเนี้ย
ไม่เอา ไม่เอา อย่างคิดมาก นอนดีกว่า
แต่แม่งปวดเยี่ยวว่ะ
แล้วผมก็ค่อยๆแกะมือสามที่กอดผมอยู่ออก
แล้วก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ
สามมันก็พลิกตัวครับกลับไปนอนหงายครับ
เวลามันหลับนี้น่ารักดีเนอะ
แล้วผมก็ไปเข้าห้องน้ำ
ผมกลับมาที่นอน สามก็ยังนอนหงายอยู่
ทำไมเวลามันนอนน่ารักจังเนี้ย
ผมก็นอนมองหน้ามันไปเรื่อยๆครับ
ในใจก็นึกถึงคำที่มันพูดก่อนนอน
ทำไมกูอยากหอมแก้มมันจังว่ะ
นี้กูกำลังคิดอะไรเนี้ย
แต่สำนึกดีผมไม่ทำงานครับ
มีแต่สำนึกชั่วที่ทำงาน เอาน่าหอมมันเบาๆไม่ตื่นหรอก
แล้วผมก็หอมไปที่แก้มสามเบาๆ
สามมันขยับตัวครับ
แม่งฉิบหายแล้วมันรู้สึกตัวหรอว่าเนี้ย
แต่มันยังหลับตาอยู่ครับ
แสดงว่ามันไม่รู้ตัว รอดตัวไปกู
แล้วผมก็หลับตา
แต่ไอ้สามสิครับหันมากกอดผมไว้อย่างเดิม
แล้วมันก็พูดว่า
“แอบหอมแก้มกูหรอ”
ฉิบหายแล้วมันรู้ตัวหรอเนี้ย
ผมยังเงียบอยู่ครับ ไม่ตอบอะไรมันทั้งสิ้น
“นี่มึงจะมาแอบหอมแก้มกูไม่ได้นะ”พูดเสร็จสามมันก็จับผมนอนหงายแล้วก็ขึ้นค่อมผมไว้
“สาม จะทำอะไร”ผมถามมัน ทั้งๆที่พอจะนึกออกว่ามันจะทำอะไร
“เมื้อกี้ มึงหอมแก้มกู กูจะเอาคืน”สามพูด พูดเสร็จสามมันก็ก้มลงมาหอมแก้มผมใหญ่เลย
“ไม่เอา ง่า สามไม่เอา”ผมโวยวาย
“ไม่เอาไม่ได้”แล้วสามมันก็หอมแก้มผมให้เลยครับ
ทั้งซ้าย ขวา หน้าผาก ซอกคอ ผมก็เริ่มเสียวๆแล้วสิ
เหอะๆ ไม่ต้องเล่าต่อนะครับว่าเกิดอะไรต่อ


tototo

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #55 เมื่อ18-02-2007 00:12:58 »

ตอนเพื่อนรัก 12

    ตื่นเช้ามาวันนี้ ผมตื่นก่อนมันครับ
    ในใจก็คิดอยู่ว่าวันนี้มันจะคุยกับผมรึป่าว
    ผมเลยนั่งมองหน้ามัน
    สักพักมันก็ลืมตาขึ้นมาครับ
    “มึงมองจ้องกูทำไม กูเขินนะโว้ย”สามพูด
    “ใครมองหน้ามึง บ้ารึป่าว หลงตัวเองชัดๆ”พูดเสร็จผมก็ลุกไปห้องน้ำครับ
    ไม่อยากคุยกับมันทั้งๆที่ปากยังเหม็นอยู่อย่างนี้
    ผมก็เลยไปล้างหน้าล่างตาแปรงฟันอาบน้ำ
    สักพัก สามมันก็เปิดประตูห้องน้ำเข้ามาครับ
    “เห้ย นี่เปิดเข้ามาได้งัยเนี้ย”ทั้งๆที่ผมล็อคห้องน้ำแล้วนะ
    สามมันไม่พูดอะไรครับ แต่มันชู กุญแจห้องน้ำให้ผมดู
    “กูก็ใช่กุญแจงัย ถามมาได้”ยังจะมาต่อปากต่อคำอีกนะ
    “แล้วมึงจะเข้ามาทำไม แล้วทำไมไม่เคาะประตู แม่งไม่มีมารยาทเลย”ผมด่ามันไป พร้อมกับดึงผ้าเช็ดตัวมานุ่ง ที่จริงผมอาบเสร็จแล้วล่ะครับ แต่กำลังจะแต่ตัว แต่ยังไม่ทันจะใส่สื้อผ้า ไอ้เวรสามก็เปิดประตูเข้ามาซะก่อน
    “ก็กูอยากรู้ว่ามึงทำอะไรอยู่ ก็เลยเข้ามาดู”มันพูดหน้าตาเฉย
    “เออ กูอาบเสร็จแล้ว กำลังจะออกไป”ผมบอกมันพร้อมกับเดินออกจากห้องน้ำ
    “มึงจะไม่อาบน้ำให้กูหน่อยหรอ”สามพูด
    “อ้าว มึงมีมือมีตีนก็อาบเองสิ”ผมหันไปว่ามัน มือผมก็เช็ดหัวไป
    “ไม่อาว ง่า อาบน้ำให้กูหน่อยนะ อ๋อง”มันอ้อนครับ
    “มึงจะบ้าหรอ อาบเองโว้ย”
    “ใจร้าย จังนะมึงเนี้ย”พูดเสร็จมันก็ปิดประตู ห้องน้ำไปเลยครับ
    เออเรื่องของมึง ถ้ามึงง้อกูกว่านี้หน่อยกูคงตามใจมึง แม่งม่ะรู้ใจกูเลย (ม่ะเห็นเหมือนชัยเลย )

    ไม่นานสามมันก็ออกมาจากห้องน้ำครับ
    แต่มันสิครับกลับเดินแก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำ
    แล้วมันก็เดินเข้ามากอดผมทั้งๆที่ตัวยังเปียกอยู่เลยครับ
    “เห้ย มากอดกูทำไม กูเปียกหมดแล้ว”ผมโวยวายครับ ตอนนี้เสื้อผ้าผมเปียกหมดแล้ว
    “ก็เอาตัวมึงเช็ดให้งัย”อ้าว ไอ้สันดานนิ
    “เออ ดีนะมึง”ผมหันไปด่า แต่ก็ปล่อยมันให้กอดอยู่อย่างงั้น
    “เสร็จล่ะ”มันพูด
    “พอใจแล้วสินะมึง”
    พอมันเช็ดตัวผม โดยใช้ตัวผมเป็นผ้าเช็ดตัว จนแห้งแล้วมันก็เดินไปใส่เสื้อผ้าครับ
    เออดีนะมึง แต่สภาพผมตอนนี้สิครับ ยังกะผ้าขี้ริ้วแม่ง สันดานเอ้ย
    พอมันแต่งตัวเสร็จ มันก็ยื่นเสื้อมาให้ผมตัวนึง
    “อะเปลี่ยนซะ เดี๋ยวจาเป็นหวัด”เออดีนะมึง แต่ผมก็รับเสื้อมันมาเปลี่ยนครับ
    “เสร็จแล้วหรอจ๊ะ เมียจ๋า ป่ะไปกินข้าวกันนะ”สามพูดพร้อมกับจูงมือผมออกมา
    แล้วก็ลงไปกินข้าว
    ตอนนี้พ่อ แม่ ของมันไม่อยู่แล้วครับ สงสัยไป รพ.

    พอกินข้าวเสร็จ ก็ต้องถึงเวลาที่ผมต้องกลับบ้านแล้วสิครับ
    “เออ นี่กูกลับคอนโดก่อนนะ”ผมบอกมัน
    “ไม่เอา นอนนี้อีกคืนนะ”สามพูด
    “จะบ้า หรอ ก็มึงไม่เป็นไรแล้ว กูก็ต้องกลับสิ จะให้กูอยู่ทำไมล่ะ”ผมบอกมันไป
    “ไม่เอา มันนอนนี้แหละคืนนี้ มึงอยากให้กูไมเกรนขึ้นหรอ”มันเริ่มอ้างครับ
    “กูไม่นอนกับมึง ถึงขั้นไมเกรนขึ้นเลยหรอ”ผมถามมัน
    “เออ สิ เนี้ยก็เริ่ม มึนๆหัวแล้วเนี้ย”มันตอแหลครับ
    “ไม่ต้องมาตอแหล เลย กูไม่เชื่อมึงหรอก”ผมพูด แหม ก็ใครจะไปเชื่อล่ะ
    แต่มันเงียบครับ ไม่พูดอะไรต่อ เอามือกุมหัวแล้วก็นั่งก้มหน้า
    “เห้ยอย่ามาอำนา กูม่ะเชื่อมึงหรอก”ผมพูดไป แต่มันยังเงียบต่อ
    ใจผมก็เริ่มเสียสิครับ หรือว่ามันจะปวดหัวจริงๆ ผมไม่รู้หรอกนะครับว่าไมเกรนมันปวดแค่ไหน
    ก็ผมไม่เป็นนิ แต่เสียงร่ำรือมาว่ามันปวดมาก ขนาดเทียบได้ว่าหัวแทบจะระเบิด
    มองอะไรไม่เห็น เห็นแต่แสง อ้วกอีกต่างหาก ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วสิ
    “สาม เห้ย เป็นอะไร”ผมเดินเข้าไปดูใกล้ๆมัน
    “มึงไม่ต้องมายุ้ง มึงกลับบ้านไปเลย ไม่ต้องมาสนใจกู”งอนกูอีก แม่งเอ้ย
    “ไม่เอา นอนนี้ก็นอนนี้ ไม่กลับแล้ว”ผมบอกมัน ตอนนี้มันเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้ว
    “จริงนะ”สามถาม
    “อืม”
    “จริงๆนะ”มึงจะมาถามอะไรต่อเนี้ย
    “เออ”
    “มึงนอนนี้จริงๆนะ”เอาเข้าไป จะถามอะไรกูหลายรอบว่ะ เดี๋ยวกูก็เปลี่ยนใจแม่งเลยนิ
    “เออ”ผมเริ่มหงุดหงิดแล้ว
    “แล้วนี้มึงปวดหัวอีกแล้วหรอ”ผมถามมันไป
    “หายแล้ว”อ้าว มึงจะมาหายปวดอะไรง่ายจังว่ะ
    “นี่มึงแกล้งปวดหรอ”ผมถามมันไป
    “ยังหรอก นี่ก็ยังจี้ดๆ อยู่เลย”แหมปวดขึ้นมาทันทีเลยนะมึง
    “ป่ะขึ้นไปนอนพักไป แล้วยาอยู่ไหนล่ะ กินยามั้ย”ผมถามมัน
    “ไม่เป็นไร นอนพักแป้ปเดี่ยว เดี๋ยวก็หาย”
    “เออ งั้น ป่ะ ไปนอน”

    ผมกับมันเลยต้องขึ้นมาที่ห้องนอนมันอีกรอบ
    แต่มันสิครับ แหมทำเป็นเดินกุมหัวกูรู้นะว่ามึงไม่ได้ปวดจริงหรอก
    อย่ามาสำออย ผมคิดในใจนะครับ
    พอมันล้มตัวลงนอน
    “เออ สามเดี๋ยวกูมานะ เดี๋ยวกูกลับบ้านไปเอาของก่อนนะ”ผมบอกมัน
    “ไม่เอาเดี๋ยวค่อยไปเอาตอนเย็นๆก็ได้ อยู่เป็นเพื่อนกูก่อน”มันพูด
    “ไม่ได้ การบ้านกูยังไม่ได้ทำเลย”ผมบอกมันไป
    “งั้นกูไปด้วย”สามพุด
    “ไม่ได้ กุว่ามึงนอนพักที่นี่แหละนะ เดี๋ยวจะปวดหัวอีก”ผมบอกมันไป
    “มึงเป็นห่วงกูหรอ”สามพูด
    “อืม กูไม่อยากให้มึงปวดหัว”ผมบอกมันไป
    “แต่กูก็ห่วงมึง กูไม่อยากให้มึงไปคนเดียวนะกูไปด้วยนะ”มันพูด
    “ไม่อ่าว เดี๋ยวมึงปวดหัวขึ้นมากูจะทำยังงัยล่ะ”ผมบอกมันไป
    “ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูเอายาไปด้วยนะ กูไปด้วยนะ”สามพูด ผมเห็นถ้าขึ้นไม่ให้มันไปด้วย สงสัยผมก็คงไม่ได้กลับไปเอาของแน่ๆ ผมก็เลยให้มันไปด้วยครับ

    พอมาถึงที่คอนโด
    “อ๋อง มึงเอานี่ไปด้วยนะ”มันหยิบเสื้อผมออกมาสามตัว
    “เอานี่ไปด้วย”มันหยิบกางเกงผมออกมา สองสามตัว
    “เอานี่ไปด้วยดีกว่า”มันหยิบกางเกงในผมออกมาอีก

    “เห้ยนี่ กูย้ายไปอยู่บ้านมึงเลยมั้ย”ผมประชดมัน
    “อืม เอาดิ เดี๋ยวกูบอกแม่ให้เอาม่ะ”กูประชดนี่มึงไม่รู้ตัวรึงัย
    “กูประชด มึงจะเอาอะไรไปเยอะแยะว่ะ”ผมถามมัน
    “ก็ เอาไปเผื่อไว้”มันพูดพร้อมกับเก็บเสื้อผ้าผมเข้ากระเป๋า
    ถ้ามีใครมาเห็นผมตอนนี้คงคิดว่า ผมหนีตามไอ้สามแน่ๆ

ตอน เพื่อนรัก 13

“เห้ย สามข้อนี้ทำยังงัยว่ะ”ผมเรียกมันให้มาสอนการบ้านผมครับ
“ไหน กูดูดิ”แล้วสามก็เดินมาดูผม
“โอ้ย ข้อนี้ง่ายจะตาย ทำไมทำไม่ได้ว่ะ”สามพูด
“ก็กูงงง่า ทำยังงัยล่ะ”ผมพูดต่อ
“มึงก็..........(มันสอนครับ)...” แต่ผมก็ยังงอยู่ดี
“ไม่เข้าใจว่ะ อีกทีดิ”ผมบอกมันไป
แล้วมันก็สอนใหม่อีกรอบครับ แต่ผมก็ยังงงอยู่ดีแหละ
“ไม่เข้าใจว่ะ”ผมบอกมันไป
“เอามาลอกหน่อยสิ”ผมบอกมันไป
“โอ้ย อะไรว่ะ ทำไม่ได้ก็ไม่พยายาม มึงนี่มันทั้งนิสัยเสียทั้งโง่”สามมันว่าผมครับ
อ้าวไอ้เวรนิกูแค่ขอลอก แล้วมึงมาด่ากูทำไมว่ะ สาดเอ้ย
ตอนนี้อารมณ์ผมขึ้นแล้วครับ แม่งมาด่ากูทำไมเนี้ย
“ยังจะมามองหน้าอีก ทำไปสิ”สามมันว่าผมต่อ
Hereเอ้ย...กูโมโหแล้วนะเว้ย ไม่ทงไม่ทำแม่งแล้ว
“ไม่ทำแล้วโว้ย แค่นี้ต้องด่าด้วย ไม่ให้ลอกก็บอกดีๆสิว่ะ กูไม่ง้อมึงก็ได้ กูไปขอหนุ่มลอกพรุ่งนี้ก็ได้ว่ะ”พูดเสร็จผมก็เก็บสมุดการบ้านเข้ากระเป๋านักเรียน แล้วก็ออกมาจากห้องสามเลย
แม่งหงุดหงิดชะมัด แค่นี้ต้องด่ากูด้วย
แล้วกูจะไปไหนต่อดีว่ะเนี้ย
ผมเลยนั่งที่บันไดตรงหน้าห้องมันนั้นแหละ
ผมนั่งไปได้สักพัก ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังครับ
โทรศัพท์มือถือผมเองครับ อยู่ในห้องไอ้สามมันนั้นแหละ

ผมก็เลยเดินเข้าไปเอาโทรศัพท์ในห้องของสาม
ตอนนี้สามมันนั่งทำอะไรของมันอยู่ก็ไม่รู้ที่โต๊ะ
“ครับต้น”ผมรับโทรศัพท์ ไอ้ต้นมันโทรมานะครับ จำมันได้ม่ะครับ เพื่อนที่อยู่ รร.เก่าด้วยกันงาย
“เป็นงายบ้าง อ๋อง”ต้นพูด
“สบายดี เราโคตร คิดถึงนายเลย”
“เออ เราก็คิดถึงนายเหมือนกัน เราว่าจะไปหาซะหน่อย”ต้นพูด
“อืม มาดิ มาเมื่อไรง่ะ”
“พรุ่งนี้นะ”ต้นพูด
“อ้าวแล้วไม่มีเรียนหรอ แล้วจะมาค้างกับเรารึป่าว จะมากี่วัน”ผมถามมันครับ
“ไม่มีอะไรหรอก แค่เราคิดถึงนายเท่านั้นแหละ”
“ไม่ต้องมาหยอดเลย มีปัญหามาอีกอะดิ”
“รุ้ดีจังนะ”ต้นพูด
“แหม ก็คุยอยู่กับใครอยู่ล่ะครับ รู้ทุกเรื่องแหละ ว่าแต่อะไรบอกเราได้นะ”
“เออ แล้วพรุ่งนี้เราไปถึงเราโทรหานะ”ต้นพูดแล้วก็วางสายไปเลย
พอผมวางสายจาต้นเสร็จสามมันก็เดินมาหาผมครับ
คือผมนอนคุยโทรศัพท์อยู่ที่เตียงแหละครับ
“ใครโทรมา”มันถามครับ
อ้าวแล้วจะมาถามกูทำไม จะรู้ไปทำไมว่ะ กูไม่บอกมึงหรอก กูงอนอยู่
“เพื่อน”ผมตอบมันไป
“เพื่อนไหน กูรู้จักมั้ย”มันถามต่อ อยากรู้จริงนะมึง
“มึงไม่รู้จักหรอก เพื่อนเก่ากู”พูดเสร็จผมก็ลุกจะเดินหนีมันครับ แหมก็มันเคืองอยู่นิ
“มึงจะไปไหน คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”สามพูดพร้อมกับเดินมากระชากแขนผม
“ทำไมต้องคุยกัน ไม่มีอะไรต้องคุย”ผมยังดื้อต่อ
แต่มันสิครับ กลับกระชากผมลงนอนกับเตียง
“เมื่อกี้มึงคุยกับใคร”มาตะคอกใส่ผม
“เพื่อน”
“กูได้ยินว่ามันจะมาหามึง มันจะมาทำไม”อ้าวไอ้ห่านิ แอบฟังกูคุยโทรศัพท์หรอเนี้ย
“ไม่รู้ มันแค่บอกว่า จะมาหาเฉย”ผมบอกมันไป แต่ตอนนี้เริ่มกลัวมันแล้วครับ มันน่ากลัวมาก
จะฆ่ากูป่าวเนี้ย
“แค่นั้นแน่นะ”
“อืม”
“มึงแน่ใจนะว่ามีแค่นี้”
“เออ”
“อย่าให้กูรู้นะ ว่ามีมากกว่านี้ ไม่งั้นมึงเจอดีแน่
มึงจำไว้นะว่าตอนนี้มึงเป็นของกู เข้าใจมั้ย”อ้าวฉิบหายแล้วมั้ยล่ะกู
“จะบ้าหรอ ใครไปเป็นของมึง”
“ก็มึงงัย หรือจะให้กูไปบอกคนอื่นว่ามึงกับกูมีอะไรกันแล้ว จะเอาแบบนั้นมั้ย”
“....”ผมเงียบครับ
ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่าผมเสียความรู้สึกมาก กับประโยคที่มันพูดออกมาเมื้อกี้นี่
ผมไม่รู้ว่าต้องตอบมันไปว่ายังงัย หรือจะคุยกับมันอะไรต่อ
นี่ผมเป็นตัวอะไรกันแน่ตอนนี้ มันถึงพูดแบบนั้นออกมาได้
ผมเลยผลักมัน แล้วก็ลุกขึ้น
เดินออกมาจากห้องของมัน
เดินออกมาจากบ้านของมัน
เดินมาจนถึงหน้าปากซอยบ้านมัน
แล้วผมก็นั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์
แล้วก็คิดเรื่องราวต่างที่ผ่านมา
ภายในสองอาทิตย์
มันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้แน่ ถ้าผมไม่มานอนบ้านมัน
มันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้แน่ ถ้าผมไม่ใจง่ายขนาดนี้
มันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้แน่ ถ้าผมไม่คบกับมัน
ต่อจากนี้ไป ผมจะไม่ใจง่ายแบบนี้อีกแล้ว
ต่อจากนี้ไป ผมจะคิดดีๆก่อนที่จะคบใคร
ต่อจากนี้ไป ถ้าผมจะคบใคร ผมต้องแน่ใจว่าเค้ารักผมจริงๆ
ในระหว่างที่ผมคิดอยู่นั้นว่ากูจะไปไหนดี
จะกลับคอนโด ก็ไม่ได้เอาเงินติดตัวออกมาด้วย
จะกลับไปบ้านมันก็ไม่กล้ากลับเข้าไป
เอางัยดีว่ะเนี้ย
ในระหว่างที่ผมนั่งคิดอยู่นั้น
สามมันก็มาหาผมจนเจอครับ
แล้วก็นั่งลงข้างๆผม
“อ๋อง”มันเรียก
“.......”
“อ๋องครับ”
“.......”
“อ๋อง กูขอโทษ”มันขอโทษผมจนได้
“......”ตอนนี้ผมหันไปมองมันนิดๆแล้วแหละครับ
“กูขอโทษนะอ๋อง มึงอภัยให้กูนะ”ตอนนี้สามมันลงมานั่งคุกเข่าต่อหน้าผมแล้วครับ
ฉิบหายแล้ว
“จะทำอะไรเนี้ย ลุกขึ้นเดี๋ยวคนอื่นมาเห็น”ผมว่ามัน
“ไม่เอาง่า หายโกรธกูก่อนนะ”สามมันอ้อนต่อครับ
“ไม่เอาลุกก่อนเดี๋ยวมีคนมาเห็น เร็วๆ”แต่ความซวยก็มาเยือนครับ
รถเมล์ก็มาพอดีครับ แล้วก็จอด ดีนะที่คนไม่เยอะเท่าไร
ตอนนี้คนบนรถมองมาที่ผมกับใหญ่เลยครับ
บางคนแอบยิ้มเล็กด้วย
“สาม มึงลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ”ผมบอกมัน แต่มันสิครับ สันดาน
กลับหันไปบอกคนบนรถว่า
“คือผมกำลังง้อ แฟนอยู่ครับ เค้าโกรธผม”แล้วคนบนรถก็หัวเราะกันใหญ่เลยครับ
บางคนก็ปรบมือด้วย
ตอนนั้นผมอายมาก ก็เลยลุกขึ้นเดินหนีออกมา สามมันก็วิ่งตามมาครับ
“อ๋อง ๆ ๆ”โอ้ย อย่าตามกูมานะ
“อ๋อง รอก่อนสิ”แล้วมันก็มาดึงแขนผมไว้
“ยังไม่หายโกรธกูอีกหรอ หายโกรธกูนะ อ๋องนะ”
“ถ้ามึงไม่หายโกรธกู จะจะคุกเข่าอยู่อย่างงี้”แล้วมันก็จะลงไปคุกเข่าต่อ
นี่มันดูหนังจีนมากไปรึป่าวว่ะ นึกว่าตัวเองเป็น ฉอลิ้มเหียง อยู่รึงัยว่ะ สงสัยจะเพี้ยน
“พอแล้ว ไม่ต้องเลย”ผมห้ามมันครับ กลัวมันจะทำอะไรบ้าๆอีก
“หายโกรธกูนะ”
“เออ”
“งั้นป่ะ กลับบ้านกัน”สามพูด

พอมาถึงห้องนอนมัน
มันก็ยื่นสมุดให้ผม
นี่มันสมุดการบ้านกูนิ
“กูทำให้แล้วนะ มึงหายงอนกูนะ”สามพูด
นี่มันนั่งทำการบ้านให้ผมหรอเนี้ย
มันทำตอนที่ผมงอนมันอยู่ตอนที่ผมนั่งงอนมันที่บันใด
มันนั่งทำตอนที่ผมนอนคุยโทรศัพท์อยู่กับต้น
“แต่จะบอกไว้ก่อนนะ ว่ากูไม่ได้ทำให้มึงฟรีๆนะ ต้องมีของตอบแทน”สามพูดมี เล่ห์นัย
“จะเอาอะไรอีกล่ะ”ผมถามมัน
“ตอนนี้ขอแค่มึงหายโกรธกูก่อนนะ”มันบอกผม
“เออ กูหายโกรธมึงแล้ว”ผมบอกมันไป
“ยังไม่พอ”อะไรของมึงอีกเนี้ย
“ยังมีตอนอื่นอีก”อะไรของมึงว่ะ วุ่นวายจริง
“อะไร”ผมถามมันไป
“หอมแก้มกูหน่อยดิ อยากได้รางวัลง่ะ”สามพูด
“รางวัลอะไร ทำผิดยังจะมาเอารางวัลอีก หน้าด้าน นะมึงเนี้ย”
ปากผมก็ว่ามันแต่ตอนนี้ก้มลงไปหอมแก้มมันแล้วครับ
“นอนได้ยัง”ผมถามมัน ตอนนี้ผมก็เริ่มอายแล้วครับ
“มึงหน้าแดงทำไม นี่มึงหอมกู กูต้องอายสิ ไม่ใช่มึงนะไอ้อ๋อง”สามมันเหน็บผมครับ
“เออ กูจะนอนแล้วมึงไม่นอนก็ตามใจมึง”พูดเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนเลยครับ
สามมันก็เดินไปปิดไฟแล้วก็เดินมานอน แล้วกอดผมไว้ทั้งคืน

abcd

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #56 เมื่อ18-02-2007 00:39:51 »

ตาสามนี่ก้อน่ารักจริงๆเร๊ยย เลือกม่ายถูกเลยแฮะ มีแต่คนน่ารักๆๆๆ :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:

jammy

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #57 เมื่อ18-02-2007 00:42:33 »

สมยอมซะงั้น ทำไปด้ายยยยยยยยยยย 55555  :kikkik:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #58 เมื่อ18-02-2007 00:58:44 »

น่ารักจังคู่นี้ :haun5: :haun5:  สงสัยเปนเพราะช่วงวัยที่เล่านะคับ :impress2:

rarmz

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กหอ ของพี่ อ๋องครับ
«ตอบ #59 เมื่อ18-02-2007 01:10:13 »

ชอบสามแล้วอ่ะ อร๊ายยยยยยยยยย
อ๋องก้อยอมๆไปเถอะ เย้ยยยยยยยยยยยยย - -*

รออ่านอยุ่น๊ะค้าบบบ


RrMz`,,

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด