[ตัวอย่าง] ตอนพิเศษ 5
อยากจะชวนเธอกินชานม~
เจตน์เป็นคนเรื่อยๆ ยังไงก็ได้ เหมือนไม่ค่อยคิดอะไรเยอะ แต่จริงๆ แล้วเขาคิดวางแผนมาอย่างดี
ตอนขอคบกับผม ก็ตั้งใจชวนมาบ้าน มาเปิดตัว ให้ผมเห็นว่าครอบครัวเขาโอเค ค่อยขอเป็นแฟนกัน
ตอนขอมีอะไรกันครั้งแรก ก็ตั้งใจชวนมาบ้าน มาให้เห็นว่าพ่อของเขาไปเที่ยวต่างประเทศกับแก๊งเพื่อนสูงวัย น้องสาวไปเข้าค่าย ทางสะดวกโล่งสบาย รับรองไม่เขินอายหากจะคลิกกัน
ครับ เขาขอผมมีอะไรกัน
ด้วยน้ำเสียงเหมือนชวนคุยเรื่องดินฟ้าอากาศพอๆ กับตอนขอคบผมนั่นแหละ!
“มีอะไรกันมั้ย”
ผมเงยหน้า มองสภาพตัวเองที่นั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟาชั้นล่างของบ้านเจตน์ แล้วมองแฟนที่พูดโพล่ง โดยไม่ยอมละสายตาจากโทรทัศน์
ตอนแรกผมคิดว่าเขาคงพูดผิด
อาจจะถามว่า ‘มีอะไรกินมั้ย’
“หิวเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันไปดูตู้เย็นให้ว่าเหลืออะไรบ้าง”
เมื่อตอนเย็นเราไปกินข้าวนอกบ้าน แล้วค่อยอาบน้ำใส่ชุดนอน นั่งจุ้มปุ๊กดูละครจนถึงสามทุ่ม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมค้างบ้านเขา เลยเลือกชุดนอนตัวใหม่...ชุดนอนลายชานม
เสื้อนอนแขนยาว ขายาว ดูสุภาพเรียบร้อยไม่อ่อยเกิน
หันมามองแฟนตัวเอง เจตน์ใส่กางเกงบอลกับเสื้อยืดคอกลมง่ายๆ สบายๆ เขาวางแขนพาดกับไหล่ผมข้างหนึ่ง ขณะที่อีกข้างกดปิดโทรทัศน์
พอไร้เสียงกวนใจ เจตน์ก็หันมาพูดกับผม ถามย้ำอีกครั้ง
“มีอะไรกันมั้ย”
ผมนิ่งไปครู่ใหญ่ ก่อนจะระเบิดปุ้ง หน้าแดงก่ำเหมือนมะเขือเทศต้มสุก
“มะ...มันใช่เรื่องมาถามตอนนี้เหรอ” ผมขยับตัวออกห่าง หยิบหมอนตรงโซฟาขึ้นมาบังหน้า
“งั้นควรถามตอนไหน” เจตน์ถามเสียงซื่อ แต่ดันแย้มยิ้มมุมปาก...ผมถดตัวหนี เขาก็เขยิบตัวตาม “คบกันหลายเดือนแล้ว แถมแม่แฟนหวง กว่าจะขอให้มานอนบ้านได้ต้องรอตั้งนาน วันนี้ทางสะดวก พ่อกับน้องสาวไม่อยู่ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกมั้ย ถ้าไม่ถามตอนนี้แล้วควรเป็นตอนไหน”
ตรงไป๊!
ผมอ้าปากพะงาบๆ พูดอะไรไม่ออก
“หรือว่ายังไม่พร้อม”
“ก็...ก็ไม่ใช่ว่าไม่พร้อม”
แต่ช่วยอ้อมค้อมอ้อมโลกสักนิดก่อนจะชวนขึ้นเตียงหน่อยก็ได้ ผมปรับใจไม่ทัน เต้นระรัวเลยเนี่ย
“งั้นพร้อม?”
“ก็...ก็...”
จะให้พูดตรงๆ เหมือนเจตน์ ผมก็ไม่กล้าพอ
สุดท้ายเลยพยักหน้ารับหงึกๆ
“จะเดินขึ้นไปเอง หรือจะให้อุ้มขึ้นไป”
“เอ่อ...เดิน...เดินเองก็ได้” ผมอยากจะบ้า ทำไมต้องถามทุกขั้นตอน เขาจะฆ่ากันทางวาจารึไง
ผมจับหัวใจที่เต้นแรงจนกลัวว่าจะวายตายก่อนขึ้นห้อง หวังให้มันสงบลงสักนิด ก่อนจะเดินตามหลังเจตน์ ก้มหน้าซุกหมอนคล้ายอยากให้มันเป็นที่พึ่งทางใจ
“จะเอาไปด้วยทำไม” เจตน์แย่งหมอนโยนคืนบนโซฟา
“ก็...ก็...มันเหงามือ” ผมเอ่ยเสียงแผ่ว อายจนจะเป็นบ้า แทบไม่กล้ามองหน้าเขาเลย
“จับนี่ก็ได้” เจตน์แบมือ ยิ่งทำให้ผมอยากจะมุดพื้นหนี
ไม่รู้เหมือนกันว่าอายทำไม ใช่ว่าจะโสดซิง ผมเองก็เคยมีแฟนมาก่อน ผ่านประสบการณ์สิบแปดบวกมาแล้ว แต่พอเป็นคุณคนแรก เอ๊ย...เจตน์ ผมก็เหมือนคนเพิ่งมีความรัก ขอเพียงเขาทำอะไรให้นิดๆ หน่อยๆ เป็นเขินอาย หัวใจเต้นแรงตลอดเวลา
ไม่ไหวๆ ต้องฮึดแล้วเรา!
เห็นเจตน์ยืนแบมือไม่ขยับ ผมก็กัดฟันสู้ตาย ยื่นมือไปวางแปะ
เจตน์ยิ้ม
เขายิ้มแล้วมองผมด้วยสายตาเอ็นดูเหลือเกิน ใจที่เพิ่งจะฮึดสู้พลันอ่อนยวบเป็นเต้าหู้นิ่มๆ ผมก้มหน้างุดอีกครั้ง ยอมให้เขาจับเขาจูงขึ้นไปชั้นสอง
ห้องของจูนมีป้ายชื่อสีชมพูแขวน ส่วนห้องของเจตน์มีสติกเกอร์ชานมแปะ
คนแปะก็ไม่ใช่ใครอื่น ผมเนี่ยแหละที่มือบอน
เจตน์ไม่ทำสัญลักษณ์เลย ทำให้ผมสับสนระหว่างห้องเขากับห้องพ่อของเขาที่อยู่ข้างๆ ก็เลยซื้อสติกเกอร์ชานมแปะเต็มประตูจนจูนหัวเราะชอบใจ เพราะนอกจากจะมีลายชานมแล้ว ยังมีคำพูดตลกๆ อย่าง ‘กินฉันสิ กินฉันสิ’
เมื่อก่อนมองในแง่ขบขัน แต่พอตอนนี้นั้น...
“จะกินแล้วครับ”
เจตน์ตอบราวรู้ใจว่าสายตาผมหยุดอยู่ตรงประโยคไหน หน้าแดงก่ำขึ้นอีกเท่าตัว
อย่างกับเป็นฝ่ายเชื้อเชิญทั้งที่เขาต่างหากที่เชิญชวน
“ฉะ...ฉันไม่ใช่ชานมนะ”
“จริงเหรอ” เจตน์ถามเสียงทุ้ม สายตาทอดมองวาวระยับแกมเจ้าเล่ห์ ผมแพ้ทั้งตัวทั้งใจ ยอมเป็นชานมไข่มุกก็ได้
พอปิดประตูห้อง เจตน์ก็เปิดไฟ เผยให้เห็นห้องนอนที่เต็มไปด้วยชั้นโมเดล เป็นหุ่นยนต์ที่เขาได้จากแม่ตอนเด็กๆ น่ะครับ หลังแม่เขาเสียด้วยอุบัติเหตุ เจตน์ก็เอามาเรียงใส่ชั้น เป็นของดูต่างหน้า รักและถนอมอย่างดี
ผมชอบเขามากๆ ที่เป็นคนอบอุ่นและรักครอบครัวเนี่ยแหละ
แต่ตอนนี้เหมือนจะอุ่นจนร้อนไปสักหน่อย มือที่เราสองคนกอบกุมกันชักจะชื้นเหงื่อ
“พิชญ์นั่งตรงนี้ก่อน” เจตน์พาผมนั่งตรงปลายเตียง ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
ผมนั่งหลังเหยียดตรง ตัวเกร็งจนต้องกำมือบนหน้าขา ใจเต้นตึกตัก ตึกตัก
สูดหายใจเข้าลึกๆ ไว้พิชพิช หายใจเข้า...หายใจออก เรื่องธรรมชาติของคนรักจะเกร็งทำไม ผ่อนคลายเข้าไว้ นั่นแหละ ดีมากก
พลันผมสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงตะโกนถามจากในห้องน้ำ
“ระหว่างวาสลีนกับโลชั่นกลิ่นผลไม้ ชอบอะไรมากกว่ากัน”
แม่งเอ๊ย ผมอยากจะระเบิดตัวเองตายไปเลย
“ละ...โลชั่นกลิ่นผลไม้”
แต่ไม่ตอบก็ไม่ได้ ไม่งั้นเจตน์คงเดินมาถามต่อหน้า
“งั้นระหว่างกลิ่นกล้วยกับกลิ่นส้มล่ะ”
ผมยกมือปิดหน้า อยากจะร้องอ๊ากออกมาดังๆ
เลิกถามแล้วมาทำให้มันจบๆ ได้มั้ย อ๊ากกก
“อะไรก็ได้” ถึงในใจจะโวยวายแค่ไหน...ในความเป็นจริงผมก็ได้แต่ตอบออกไปเสียงเบา
“ไม่ได้สิ ต้องเลือก ซื้อมาให้เลือกเยอะแยะเลย” เจตน์ออกมาจากห้องน้ำ ถือโลชั่นสองขวดใหม่แกะกล่อง ยิ้มเหมือนภูมิใจนำเสนอ “ถ้าไม่ชอบสองกลิ่นนี้ มีกลิ่นชาเขียวด้วยนะ”
“ไม่มีกลิ่นชานมเหรอ”
“พยายามหาแล้ว แต่ยังไม่มีเจ้าไหนทำขาย”
น่าเสียดายจริงๆ
“สรุปชอบกลิ่นไหน”
“นายเลือกเถอะ”
“แต่ต้องใช้กับตรงนั้นนะ คนโดนทาต้องเลือกกลิ่นที่ชอบสิ” เจตน์ว่าอย่างใส่ใจแฟน อยากให้แฟนมีความสุขแม้กระทั่งกลิ่นโลชั่น
ผมปิดหน้าตัวเอง ตอบตะกุกตะกัก
“งั้น...เอากลิ่นส้มก็ได้”
เจตน์พยักหน้ารับหนึ่งที เดินเอาโลชั่นอีกขวดไปเก็บ พอเดินออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง เขาก็ตัวเปลือยเปล่า
นี่ก็แก้ผ้าเร็วเกิ๊น!
“จะถอดเอง หรือให้ถอดให้” เจตน์ถามยิ้มๆ สายตามองชุดนอนสุดเรียบร้อยไล่ตั้งแต่คอเสื้อยันข้อเท้า
ไม่ทันทำอะไร ผมก็เหมือนโดนสายตานั้นโลมเลียจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“ถะ...ถอดเอง”
ขืนให้เขาถอดให้ ไม่รู้ว่าจะเป็นลมตายก่อนเริ่มกิจกรรมรึเปล่า
เห็นเจตน์ยืนถือโลชั่นกลิ่นส้มรอ ผมก็ค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อ แต่แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออก สงสัยจะตื่นเต้นเกินจนมือสั่น
“ให้ช่วยมั้ย”
“ไม่ต้อง”
ไอ้สายตาอยากจะกระชากเสื้อขาดมันอะไรกัน ผมรีบแกะกระดุมมือเป็นระวิง
จัดการท่อนบนเสร็จก็ตามด้วยท่อนล่าง ผมจับขอบกางเกงยางยืด ชั่งใจว่าจะดึงลงทีเดียวหรือค่อยๆ ยกขาออกทีละข้างดี
“หยุดจ้องสักทีได้มั้ย” ก่อนจะทนไม่ไหว หันไปเหวใส่แฟนที่มองตาไม่กะพริบเหมือนอยากจะเมมโมรี่ทุกท่วงท่า
“เขินเหรอ” เจตน์แซว “เขินทำไม มีอะไรให้เขิน”
เขาผายมือออก อวดเรือนร่างเปล่าเปลือยที่ไม่มีความเขินอายสักกะนิดเดียว
ใช่สิ เขาหุ่นดีนิ
ผมมองช่วงลาดไหล่กระชับน่าสัมผัส ไล่สายตาลงไปยังหน้าท้องที่แม้ไม่มีซิกแพคแต่ก็ไม่มีไขมันส่วนเกิน กลืนน้ำลายกับร่องสะโพกรูปตัววีที่แสนจะเพอร์เฟ็ค กวาดสายตาผ่านเร็วๆ ตรงเจตน์น้อย ก่อนจะหลุบมองตัวเอง
จับตรงไหนก็นุ่ม จับตรงไหนก็นิ่ม
นุ่มนิ่มไปทั้งตัว
“เฮ้ย!”
ไม่ทันให้ปลงตกกับหุ่นตัวเอง เจตน์ก็ถกกางเกงผมพรวดเดียวลงไปกองที่พื้น
ผมรีบหุบขา สองมือปิดพิชพิชตัวน้อย
เจตน์หัวเราะในลำคอ ก่อนจะจิ้มไหล่หนึ่งที ตัวแข็งเกร็งของผมพลันล้มแปะนอนหงายกับเตียง ถึงอย่างนั้นสองมือก็ยังปกป้องพิชพิชตัวน้อยอย่างแสนรักแสนหวง
“ปะ...ปิดไฟเถอะ” ผมเอ่ยตะกุกตะกักเมื่ออีกฝ่ายขึ้นคร่อม แถมยังใช้หัวเข่าดันขาผมให้อ้าออก แล้วใช้หมอนรองใต้สะโพกพร้อมเผด็จศึก
“ไม่” เจตน์ปฏิเสธ เทโลชั่นกลิ่นส้มกลางฝ่ามือ ชโลมทั่วทั้งห้านิ้ว ก่อนจะค่อยๆ ชำแรกนิ้วชี้เข้ามาในช่องทางคับแคบเพราะผมเอาแต่นอนตัวแข็งทีละนิด “ผ่อนคลายหน่อย”
“งั้นจูบสิ”
งงตัวเองเหมือนกันว่าอายจะตายอยู่แล้วยังจะพูดจาน่าอายอีก แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ ผมคงหลุดครางให้ยิ่งเขินหนักแหง
ได้ยินคำขอแสนน่ารัก เจตน์ก็ยิ้มบาง โน้มตัวประกบปากแผ่วเบา แล้วค่อยๆ ขบเม้ม สอดลิ้นรุกแทรก ควานคว้านไปทั่ว
พอผมเริ่มเคลิ้ม นิ้วชี้ที่ไม่ขยับในช่องทางก็เริ่มเสียดลึก ผมกระตุกตัวตกใจ แต่เจตน์แก้ปัญหาฉับไว ดูดลิ้นผมจนครางอืออา
ร่างกายเริ่มผ่อนคลาย เขาก็สำรวจช่องทางผมได้ง่ายขึ้น นิ้วชี้แสนซุกซนเริ่มขยับไปซ้ายที ขวาที เดี๋ยวดันเข้า เดี๋ยวดึงออก เพราะเขาชโลมโลชั่นเยอะมาก เลยเกิดเสียงดังเฉอะแฉะชวนหน้าแดงเป็นระยะ และยิ่งดังชัดเมื่อเขาสอดนิ้วที่สอง...และที่สามเข้ามา
“อือออ” ผมบิดกายเล็กๆ หลับตาปี๋ เมื่อเจตน์เริ่มพยายามกางนิ้วหวังถ่างช่องทางคับแคบให้พอดีกับบางสิ่งบางอย่างซึ่งใหญ่กว่านิ้วชี้นิ้วกลางและนิ้วนางรวมกันเป็นไหนๆ
ปลายลิ้นถูกเขาทั้งขบทั้งดูดหยอกล้อจนเคลิ้ม ช่องทางด้านล่างก็ถูกรุกรานสอดลึกจนเจอจุดกระสัน ผมบิดกายไปมาด้วยความเสียว รู้ตัวอีกทีสองมือก็ปิดพิชพิชน้อยไม่ได้แล้ว
เพราะส่วนกลางลำตัวตั้งโด่เด่
“อืออ อืมม”
อารมณ์ผมพุ่งสูง ใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มทน แต่เจตน์ดันผละมือออกซะก่อน พอลืมตาก็เห็นว่าส่วนนั้นของเขาก็ชี้โด่ไม่แพ้กัน
แถมยังใหญ่กว่าด้วย!
“รู้มั้ย ว่าวิธีกินชานมที่ถูกต้องมีสี่ขั้นตอน”
ขณะที่ผมผวากับขนาด เจตน์ก็เปลี่ยนเรื่องชวนคุยซะงั้น
ผมมองเขางุนงง
“ขั้นแรก เจาะหลอด”
“อ๊ะ!”
แก่นกายชำแรกในช่องทางที่ถูกเตรียมพร้อมจนโอบล้อมรัดแน่นไม่ต่อต้าน ทั้งผมทั้งเจตน์สูดปากพร้อมกัน เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะดันเข้าจนสุด
“อ๊า!”
ผมแหงนหน้าครางลั่น รู้สึกถึงผนังช่องทางที่ถูกขยับขยายตามขนาดไม่ธรรมดา
เดี๋ยวนะ นี่ผมกลายเป็นแก้วชานมที่ถูกเขาเจาะแล้วใช่มั้ย
“ขั้นที่สอง กินไข่มุก”
“อือ อะ อืมม”
ผมขยำผ้าปูที่นอนเมื่อเจตน์อ้าปากงับยอดอกเหมือนว่ากำลังกินไข่มุกจริงๆ
แต่ไข่มุกแก้วนี้มีแค่สองลูก ต้องละเลียดกินหน่อยนะ
“อ๊ะ จะ...เจตน์ อ๊า”
ยอดอกทั้งสองฝั่งถูกกินอย่างเท่าเทียม เดี๋ยวก็ใช้ลิ้นดุนข้างนี้ เดี๋ยวก็อมไข่มุกข้างนั้น ผมบิดกายเสียวซ่าน ช่วงล่างเองก็โดนกระทุ้งจนจุก
“ขั้นที่สาม ดูดชานม”
ไม่ทันถามว่าไหนล่ะชานม เจตน์ก็....
-------ติดตามต่อได้ในเล่ม-------
แฮ่ม ขอค้างไว้ก่อนที่ขั้นตอนที่สาม ส่วนขั้นตอนที่สี่คืออะไรน้านนน หาคำตอบได้ในเล่มนะคะ รับประกันความแซ่บ
เรื่องนี้หวานๆ แต่บทจะแซ่บก็ได้นะเออ!!!
ขอฝากหนังสือด้วยน้า~ กระซิบว่าของแถมหมดไปครึ่งนึงแล้วนะคะ!!
หนังสือลดราคาเหลือ 279 บาท
ของแถมพิเศษเฉพาะรอบพรีเซล จิบิไดคัต และที่รองแก้ว
สั่งจองได้ตั้งแต่วันนี้ - 3 เมษายนนะคะ!
ของแถมมีจำนวนจำกัดน้า!
ชี้เป้า! สั่งจองได้ที่ facainovels.com
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่เพจ FaCai Novels หรือ มาจะกล่าวบทไป
ในหนังสือจะมีตอนพิเศษอีก 6 ตอนถ้วนๆ เลยนะคะ ตอนพิเศษน่ารักและแฮ่กๆ มาก ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง ปวง ปวง!
ตอนพิเศษ 1 : ความในใจคุณคนแรก [ 1 ]
ตอนพิเศษ 2 : ความในใจคุณคนแรก [ 2 ]
ตอนพิเศษ 3 : ความในใจคุณคนแรก [ 3 ]
ตอนพิเศษ 4 : เจอครอบครัวพิชญ์
ตอนพิเศษ 5 : อยากจะชวนเธอกินชานม~ [ NC ]
ตอนพิเศษ 6 : เกม Dirty Pint [ NC ]
หัวข้อ: - โปรดอย่ากีดกันผมกับชานมไข่มุก - [ตัวอย่าง]ตอนพิเศษ : อยากจะชวนเธอกินชานม~ P.12 (อ่าน 47273 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก