หวัดดีครับ
หายไปก็ไม่ใช่อะไรครับ
พอดีเน็ตที่บ้านมันเล่นไม่ได้น่ะครับ
ทางศูนย์เค้าปรับปรุงระบบอยู่
วันนี้พอเล่นเน็ตได้แล้ว ก็รีบเอามาลงให้อ่านกันเลย ตอนที่ยาวมากๆด้วยครับ...--_--...
ถึงจะช้าไปนิด แต่ก็ขอให้มีความสุขกับวันลอยกระทงกันทุกคนนะครับ...
.........................
~~24~~
ตอนเช้าผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนพี่กัท
หมอนข้างที่เมื่อคืนผมกั้นไว้ตรงกลางมันเปลี่ยนมาสลับกับตัวผม
กลายเป็นผมเองที่นอนแทนหมอนข้างให้พี่กัทกอดนอน
รู้สึกแปลกๆ
แต่ว่ามันก็อุ่นดีครับ มองพี่กัทตอนหลับแล้วเหมือนพี่เค้าเป็นเด็กเลยครับ
ทั้งตา ทั้งจมูก ปากดูเหมาะกับใบหน้านี้จัง
อดยกมือขึ้นมาแตะไม่ได้
" แน่ะ แอบแต๊ะอั๋งพี่แต่เช้าเลยนะ " พี่กัทลืมตามองผม
" อ๊ะ...... "
อุทานออกมาเมื่อพี่กัทอ้าปากงับนิ้วของผมไว้
" ตัวก็หอม นิ้วยังหวานอีก อยาก.......กินจัง "
" พะ พี่กัท...จะทำอะไรน่ะ "
ผมถามทันทีที่พี่กัทรวบแขนที่มีผมหนุนอยู่ดึงไปกอดแน่นขึ้น
" จะกินคนตัวหอมไง ท่าทางคงจะหวานไปทั้งตัวแน่ๆ "
" มะ ไม่เอานะ อย่าแกล้งผมสิครับ "
" 555 เอาน่าแกล้งเล่นแค่นี้เอง จะทักทายตอนตื่นนอนน่ะครับ อยู่เฉยๆสิ "
พี่กัทบอกผม
ได้ยินผมก็ยอมอยู่เฉยตามที่พี่กัทบอกครับ
" อรุณสวัสดิ์ครับ "
พี่กัทยื่นหน้ามาจูบที่หน้าผากของผมด้วยครับ
" คะ ครับอรุณสวัสดิ์ครับ.. "
" ไม่ได้ พูดอย่างเดียวไม่ได้ ต้องจูบเหมือนที่พี่ทำด้วยสิครับ " พี่กัทบอกผม
" เอ่อ...ก็ ก็ได้ครับ..... " ผมก็ยื่นปากไปจูบที่หน้าผากพี่กัทบ้างครับ
" ยังไมได้อีก เอาใหม่ ต้องพูดด้วยสิครับ " พี่กัทบอกผม
" เอ่อ............อรุณสวัสดิ์ครับ... "
ผมก็ยื่นหน้าไปจูบหน้าผากพี่กัท แล้วก็พูดครับ
" ดีจัง แบบนี้แหล่ะครับ ต่อไปเราต้องทำแบบนี้ทุกๆเช้าเลยนะ รู้มั๊ยครับ "
" เอ่อ ทุกๆเช้าเลยเหรอครับ... "
" ใช่สิ อย่าลืมแล้วกัน " พี่กัทพูดหน้าตายครับ
ผมเองก็ขี้เกียจเถียงตั้งแต่ตื่นนอนใหม่ๆแบบนี้ ก็เลยเงียบไว้ไม่พูดต่อครับ......
๐
๐
หลังจากอาบนํ้าเรียบร้อยกันแล้ว
ซึ่งกว่าจะได้อาบนํ้ากันก็ต้องมาเถียงกันอีก
ก็พี่กัทจะให้ผมอาบนํ้าด้วยกันกับพี่เค้าท่าเดียว
ผมนี่ก็ต้องบ่ายเบี่ยงตลอด
แล้วก็เป็นผมที่ได้อาบก่อน
ส่วนพี่กัทอาบทีหลังครับ
ที่ผมไม่ยอมอาบนํ้าด้วยกันกับพี่กัทก็เป็นเพราะว่า
ผมกลัวน่ะ กลัวอะไรไปเรื่อยเปื่อยครับ...แฮะแฮะ...
" พี่กัทครับ "
" ว่าไงล่ะ " พี่กัทถาม ทั้งๆที่แต่งตัวอยู่
" คือเอ่อ คือว่าวันนี้ผมขอไปมหาวิทยาลัยกับพี่ เอ่อ พี่เมืองได้มั๊ยครับ "
" ทำไมล่ะ พี่ก็ต้องไปเรียนไปส่งวานอยู่แล้วนี่ "
" ก็ผมไม่อยากผิดคำพูดกับพี่เมืองเค้านี่ครับ ก็รับปากไปแล้ว "
" อืม...งั้นก็ได้ แต่ว่าให้แค่ครั้งเดียวนะ "
พี่กัทตอบครับ
ทำเอาผมอดแปลกใจไม่ได้ครับ ที่พี่กัทยอมง่ายๆแบบนี้
แต่ก็ช่างเถอะ พี่กัทยอมก็ดีแล้วนี่ครับ
" จริงนะ พี่ห้ามทะเลาะกันด้วยนะ "
" เออสิ "
" ขอบคุณครับพี่กัท " ผมบอก
" พูดอย่างเดียวได้ที่ไหน ไม่เอาต้องตรงนี้ด้วย "
พี่กัทพูดแล้ว เอานิ้วจิ้มที่แก้ม แล้วเอียงแก้มให้ผมด้วยครับ
" โห......มีงี้ด้วย.... "
" บ่นเหรอ หรือว่าไม่อยากจะไปล่ะ "
" เอ่อ ก็ได้ๆ.......... "
ผมยอมตามที่พี่กัทบอก แล้วยื่นจมูกไปจูบไปหอมแก้มพี่กัทครับ
" อีกข้างสิ แค่ข้างเดียว มันน้อยใจแย่แล้ว "
พูดแล้วก็ยื่นแก้มอีกข้างมาให้ผมด้วย ผมก็ยื่นจมูกไปจูบไปหอมอีกครับ
" มานี่ก่อน พี่ยังไม่ได้หอมแก้มวานเลย "
ไม่พูดอย่างเดียว แล้วก็ไม่รอให้ผมตอบรับด้วยครับ
พี่กัทดึงตัวผมให้มาใกล้ แล้วก็จูบและหอมแก้มผมทันทีเลยครับ
" ........... " พูดไม่ออกครับ ยืนนิ่งยอมให้พี่กัทจูบและหอมแก้มอย่างดีเลย
" อืม ทั้งหอมทั้งนิ่มเลยครับ "
" เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน มันอาจจะโดนใจ แต่ก็มีความหมาย....... "
เสียงมือถือผมดังขึ้นจากหัวเตียงนอน
ผมเดินไปเพื่อจะหยิบ แต่ก็ช้าไปกว่าพี่กัทอยู่ดีที่คว้าเอาไปก่อน
" มีอะไรวะ "
" อยู่ มึงมีอะไรวะ "
" มึงบอกกูมาได้เลย "
" จะบอกหรือไม่ล่ะ ถ้าไม่กูก็จะได้ปิดเครื่อง "
" ได้ "
พี่กัทพูดจบก็กดตัดสายทิ้งทันที
ผมเดาเอาเองนะว่าคงจะเป็นพี่เมือง แล้วก็คงจะโมโหพี่กัทด้วย
แต่มันก็ไม่แปลกหรอก ก็พี่กัทพูดจาแบบนี้นี่ครับ
" พี่เมืองเหรอครับ " ผมถามพี่กัท
" อื้อ "
" แล้วพี่เค้าว่ายังไงล่ะครับ "
" .......มันก็ถามหา " พี่กัทพูดโดยไม่ได้สนใจอะไรนัก
" แล้วอะไรอีกล่ะครับ "
" ก็ไม่มีอะไร เดี๋ยวค่อยบอก รอพี่แต่งตัวเสร็จก่อน "
พี่กัทพูดแล้วดึงผ้าออก เอากางเกงมาใส่
คนอะไรหน้าหนาชะมัด ชอบโชว์ให้คนอื่นเห็น........
" อะไรเนี่ย งั้นก็รีบแต่งตัวให้เสร็จเร็วๆสิครับ "
พี่กัทมองผม แล้วก็แต่งตัวอย่างช้าๆเหมือนเดิม
ผมเองก็นั่งมองอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะครับ
อีกเกือบ 10 นาทีพี่กัทก็แต่งตัวเสร็จ
" เสร็จแล้ว ไปกันได้แล้ว "
" อ้าว แล้วพี่เมืองล่ะ ก็พี่เมืองบอกว่าจะมารับผมนี่ "
" ช่างมันสิ ลงไปกันเถอะน่า " พี่กัทบอกผม
" โอ้ย อะไรของพี่กัทเนี่ย แล้วที่ตะกี้จะบอกผมล่ะ อะไรเหรอครับ "
ผมถามเมื่อนึกขึ้นได้พอดี
" ลงไปเดี๋ยวก็รู้ ไปสิเร็วๆ "
" ............ " ทำหน้าบูดใส่พี่กัทเลยครับ
แต่ก็ยอมลงไปข้างล่างพร้อมพี่กัทนะครับ
แต่พอลงมาถึงก็เจอพี่เมืองนั่งอ่านหนังสือพิมพ์คอยอยู่
ผมก็เลยเดินเข้าไปหา พี่กัทก็มองตามผม
" เสร็จแล้วเหรอครับ "
" ครับ แล้วนี่พี่เมืองมาคอยนานแล้วเหรอครับ " ผมถาม
" ก็...............ก็ไม่นานหรอกครับ "
พี่เมืองมองพี่กัท แล้วก็บอกผม
" ขอโทษทีครับที่ให้พี่ต้องมานั่งรอ งั้นเราไปกันเถอะ "
" ไปสิครับ "
" พี่กัทครับ วานไปกับพี่เมืองก่อนนะ " ผมหันไปบอกพี่กัทที่ยืนมองอยู่
" ............. "
พี่กัทไม่พุดอะไร แล้วก็เดินออกไปเลยครับ ผมก็หันมาหาพี่เมือง แล้วก็เดินตามออกไป
พอเข้ามานั่งในรถได้ พี่เมืองก็ชวนคุยครับ
ตอนแรกก็ไม่มีอะไรมาก ก็คุยกันเรื่องทั่วไป แต่พอสักพักพี่เมืองก็เปลี่ยนเรื่องคุยครับ
" ดูน้องวานสนิทกับไอ้นั่นมันจังนะครับ "
" ก็เอ่อ ก็ประมาณหนึ่งน่ะครับ "
ผมบอก ไม่อยากให้พี่เมืองคุยเรื่องนี้เลย
" เหรอครับ แล้วไม่กลัวมันมั่งเหรอ อยู่ใกล้มันซะขนาดนั้นน่ะครับ "
" ก็ไม่ค่อยกลัวหรอกครับ พี่กัทก็ไม่ได้คิดอะไรกับผมนี่ครับ " ผมตอบออกไป
" แน่ใจเหรอ นี่น้องวานรู้ หรือไม่รู้กันแน่ว่ามันคิดยังไงน่ะครับ "
" ก็ไม่รู้มั้งครับ ผมก็แค่คิดว่าพี่กัทเค้าเป็นคนดีคนหนึ่งน่ะครับ " บอกพี่เมืองตามที่ผมรู้สึกครับ
" น้องวานนี่เป็นคนดีจังเลยนะ รู้มั๊ยถ้าน้องวานคิดแบบนี้กับมันต่อไป สักวันอาจเสียใจก็ได้ "
" .............ผมก็ไม่รู้ครับ แต่ว่า........ "
" ช่างมันเถอะ พี่ว่าเราอย่ามาคุยกันเรื่องนี้เลยนะ " พี่เมืองคงเห็นมั้งว่าผมเองก็ไม่อยากจะตอบนัก
" ครับ เอ่อพี่เมืองครับผมถามอะไรพี่ได้หรือเปล่าครับ "
" ได้สิครับ แล้วจะถามอะไรพี่งั้นเหรอ "
" คือที่พี่บอกว่าชอบผมน่ะเป็นเรื่องจริงเหรอครับ " ผมถาม
" ใช่ เป็นเรื่องจริง แล้วก็ชอบมากด้วย " พี่เมืองตอบแบบไม่ต้องคิดเลยครับ
" ..........ละ แล้วเพราะอะไรล่ะครับ พี่ไม่เคยรู้จักผมมาก่อนนี่ครับ "
" ก็เพราะว่า.............. "
" เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน มันอาจจะโดน....... "
มือถือผมดังขึ้นมากลางคัน ผมก็เลยหยิบขึ้นมาดู เห็นเป็นเบอร์บ้านไอ้แหวน
ผมมองพี่เมือง พี่เค้าก็ยิ้มให้ แล้วผมก็เลยกดรับ
" หวัดดีครับ "
" เออกูเองนะ " มันบอกครับ
" มีอะไรวะ "
" ไอ้วานมือถือกูพังว่ะ "
" อ้าวเหรอวะ แล้วไปทำอีท่าไหนล่ะมันถึงได้พังน่ะ " ผมถามมันต่อครับ
" ก็ไม่รู้ว่ะ อยู่ๆมันก็เปิดใช้ไม่ได้เลย "
" งั้นมึงก็เอาไปซ่อมสิวะ "
" เออกูก็ว่าเย็นนี้จะชวนมึงไปน่ะ แล้วนี่มึงอยู่ไหนวะ อยู่ในรถหรือเปล่า " ไอ้แหวนมันถามครับ
" อื้อ "
" แล้วถึงไหนแล้ววะ "
" ก็อีกพักนึงก็ถึงแล้วว่ะ " ตอบมันไป
" แล้วมากับใคร "
" พี่เมือง " ผมก็บอกมันตรงๆแหล่ะ ก็ผมไม่พูดโกหกนี่ครับ
" พี่เมือง อ้อใช่พี่คนนั้นหรือเปล่าวะ ที่เจอตอนไปดูหนังที่ห้างน่ะ "
ไอ้แหวนมันถาม มันคงนึกได้มั้งครับ
" เออนั่นแหล่ะ "
" พี่เค้าหล่อว่ะ กูยังชอบเลย แต่ว่ากูว่าพี่กัทหล่อกว่านะมึง พี่กัทดีกว่าด้วย มึงคิดเหมือนกูมั๊ยวะ "
อยู่ๆไอ้แหวนมันก็ถามผมครับ
" ไม่รู้ว่ะ "
" มึงเหมาะกับพี่กัทนะโว้ย พี่กัทเค้าก็รักมึงมากด้วยนะ "
" มึงรู้ได้ไงวะว่าพี่กัทเอ่อ.............. " ถามมันครับ แต่ก็ยั้งปากไว้ได้ทัน
" เออน่า เอาเป็นว่ากูรู้ก็แล้วกัน "
" อะไรวะมึงเนี่ย เอองั้นแค่นี้แล้วกัน " ผมบอก
ก็งงกับมันจังครับ จะโทรมาคุยอะไรของมันก็ไม่รู้
" ใครครับ ใช่น้องผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า " พี่เมืองถามผมครับ
" ใช่ครับ ไอ้แหวนน่ะ "
" อ้อครับ แล้วนี่น้องวานกินอะไรมาหรือยัง หิวมั๊ยครับ "
" ยังไม่ได้กินอะไรเลย แต่ก็ไม่หิวหรอกครับ ปกติผมก็กินเที่ยงๆน่ะครับ "
" แล้วนี่........... "
พี่เมืองจะพูดต่อ แต่ก็ต้องหยุดค้างไว้ เพราะมือถือผมดังขึ้นพอดี
" เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน มันอาจจะโดนใจ....... "
หยิบมามองก็เป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นอีกแล้ว
แต่ก็กดรับครับ
" สวัสดีครับ "
" สวัสดีค่ะ น้องวานหรือเปล่าคะ " เสียงผู้หญิงถามผมกลับครับ
" เอ่อ ใช่ครับ เอ๊ะ...ใช่พี่กิ๋มหรือเปล่าครับ " ผมถามเพราะนึกได้
" ใช่จ๊ะ พี่กิ๋มเอง "
" ครับ "
" นี่อยู่ไหนเหรอจ๊ะ เสียงเหมือนอยู่ในรถหรือเปล่า " พี่กิ๋มถามผมครับ
" อ้อ ใช่ครับพอดีกำลังไปมหาวิทยาลัยน่ะครับ " ผมตอบ
" ไปกับใครจ๊ะ ไอ้กัทหรือเปล่า "
" เอ่อ ไม่ใช่ครับ "
" อ้าว แล้วทำไมไม่ไปกับน้องชายพี่ล่ะจ๊ะ มันไม่ไปรับน้องวานเหรอเนี่ย ดีละเดี๋ยวพี่จัดการมันให้เอง "
พี่กิ๋มพูดโมโหครับ
" พี่กิ๋มครับ อย่าไปว่าพี่เค้านะครับ พอดีผมเอ่อ...ผมไม่ได้... "
" ไม่เอานะน้องวาน อย่าไปแก้ตัวแทนน้องพี่เลย พี่รู้จักน้องพี่ดีนะ " พี่กิ๋มบอก
" เอ่อ คือผมขอพี่เค้าน่ะครับ พี่กิ๋มอย่าไปว่าพี่กัทเลยนะ ผมขอโทษครับ "
" อุ๊ย น่ารักจังเลยน้องวาน โอเค งั้นพี่ไม่ว่าน้องพี่ก็ได้ เออพี่ก็ลืมไปเลยจ๊ะ " เสียงพี่กิ๋มดูสดใสเลยครับ
" อะไรเหรอครับ "
" คือวันอาทิตย์นี้ คุณยายอยากให้น้องวานมาที่บ้านน่ะจ๊ะ "
" มีอะไรเหรอครับ " ผมถามครับ
" คุณยายจะทำบุญบ้านน่ะจ๊ะ "
" เหรอครับ ดีจัง "
" แล้วตกลงน้องวานจะมามั๊ยล่ะจ๊ะ มีธุระก็ไม่เป็นไรนะแต่ถ้าว่างก็มาทำบุญกัน " พี่กิ๋มถามผมต่อครับ
" อาทิตย์นี้เหรอครับ ก็ไดัครับเดี๋ยวผมไป "
ตอบรับไปครับ
ก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว
" ดีจัง งั้นน้องวานมากับน้องชายพี่นะจ๊ะ รับปากแล้วห้ามเบี้ยวด้วย "
" ครับๆ ไม่เบี้ยวหรอกครับ " ผมบอก
" ขอบใจจ๊ะ งั้นพี่ไม่รบกวนแล้ว พี่คิดถึงนะจ๊ะ บายจ๊ะ "
" คิดถึงเหมือนกันครับ สวัสดีครับ "
พอวางสายก็หันไปมองพี่เมือง เห็นพี่เมืองยิ้มให้ผมด้วย
" ขอโทษนะครับ "
" ไม่เป็นไรน้องวาน " พี่เมืองบอกผม
แล้วพี่เมืองก็ชวนผมคุย เรื่องทั่วๆไปน่ะครับ
พี่เมืองเป็นคนที่คุยสนุกมากคนหนึ่งเลยครับ ผมหัวเราะได้ตลอดเลยจนไปถึงมหาวิทยาลัย
ผมก็ขอให้พี่เมืองจอดส่งผมก่อนจะถึงหน้าตึกคณะครับ
" น้องวานครับ "
พี่เมืองเรียกผม ก่อนที่ผมจะเปิดประตูรถลงไป
" อะไรครับ "
" พี่ชอบน้องวานมากจริงๆนะ " พี่เมืองจ้องหน้าผมด้วยสีหน้าจริงจัง
" เอ่อ ครับ... " ไม่รู้จะตอบยังไงครับ
" รับปากพี่เรื่องนึงนะครับ ว่าถ้าน้องวานยังไม่มีใคร ก็ขอให้นึกถึงพี่ก่อนเป็นคนแรกนะครับ "
" เอ่อ แต่ว่า....... "
" นะครับ " พี่เมืองก็ยํ้าอีกครั้ง
" ก็ ก็ได้ครับ "
ผมก็ยอมรับครับ ก็ไม่รู้จะยังไงดีน่ะ
" ขอบคุณครับน้องวาน "
" งั้นผมไปก่อนนะครับ " ผมบอก
" ครับ แล้วพี่จะไปรับใหม่นะ อย่าลืมที่รับปากพี่ด้วย "
" เอ่อ...ครับ ผมไปแล้วครับ หวัดดีครับพี่ "
พูดจบ ผมก็เปิดประตูรถลงไป พี่เมืองก็ยังไม่ออกรถไปไหนจนสักพักครับพี่เมืองก็ขับรถออกไป
ผมกำลังจะเดินไปที่ตึกคณะ
แต่สายตาก็พลันเหลือบไปเห็นพี่กัทยืนอยู่ใต้ต้นไม้กับใครบางคน...................
๐
๐
๐
.......................................
จบตอนที่ยาวมากแล้วครับ
แล้วอยากรู้มั๊ยครับว่าคนนั้นเป็นใคร รออ่านต่อพรุ่งนี้นะครับ..........555............
ขอบคุณทุกๆคนมากนะครับ
...แฮะแฮะ........
วันวานครับผม...^_^...
ปอลอ...................................
พี่.....( ที่รัก )...ฝากบอกว่า ขอบคุณทุกคนมากครับที่ให้กำลังใจวานในการเขียนเรื่องน่ะครับ
แล้วถ้าพี่เค้าว่างมาเมื่อไหร่ ก็จะเข้ามาขอบคุณด้วยตัวเองที่นี่น่ะครับ...................
หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว... (อ่าน 446502 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก