หวัดดีครับ
วันนี้คิดว่าจะกลับมาอัพเรื่องไม่ทันซะแล้วครับ
แต่ก็มาทันจนได้ 555
มีความสุขในการอ่านนะครับ...>_<...
........................
~~26~~
" น้องวานเป็นอะไรครับ ร้องไห้ทำไม "
" พี่เมืองครับ...ฮือฮือ... "
" โอ๋ ไม่ร้องไห้นะครับ "
" ฮือฮือ.... " ผมก็ไม่หยุดร้องครับ
" มานี่กับพี่ดีกว่าครับ "
พี่เมืองลุกขึ้น ดึงมือผมให้ลุกตาม แล้วก็จูงผมเดินไปที่รถซึ่งจอดอยู่
เปิดประตู แล้วดันให้ผมเข้าไปนั่ง
พี่เมืองอ้อมไปขึ้นรถอีกด้าน
" มีอะไรก็บอกพี่ได้นะ "
พี่เมืองบอกผมแล้วดึงผมให้พิงกับไหล่
ผมก็ร้องไห้อยู่แบบนั้นจนสักพักก็หยุด
พี่เมืองไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ
พอผมได้ร้องไห้ออกไปบ้าง มันก็รู้สึกดีขึ้นนะครับ
มันเป็นเพราะอะไรผมก็ไม่ค่อยจะเข้าใจตัวเองเหมือนกัน
" เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ "
" ........ครับ...... "
แล้วพี่เมืองก็ขับรถไปส่งผมที่คอนโด
ตลอดทาง พี่เมืองก็ไม่ได้ชวนผมคุย ก็คงรู้ว่าผมคงยังไม่อยากคุยอะไรน่ะครับ
จนมาถึงที่คอนโดของผม
" ให้พี่ขึ้นไปส่งมั๊ยครับ "
พี่เมืองถามผม เมื่อจอดรถเรียบร้อยแล้ว
" ไม่เป็นไรครับ " ผมบอก
เห็นพี่เมืองหน้าซึมไปทันทีเลยครับ
" เอ่อ...พี่เมืองครับ "
" ครับ "
" ไปกินข้าวกับผมมั๊ยครับ ผมหิว " ผมถามและก็ยิ้มให้พี่เมืองด้วย
" ไปสิครับ "
พี่เมืองยิ้มแล้วก็ตอบผมทันทีครับ
" กินที่นี่นะ ผมไม่อยากไปไหนไกลน่ะครับ "
" ได้ครับ ที่ไหนก็ได้ "
แล้วผมก็พาพี่เมืองไปที่ร้านป้าภางค์ครับ
หาที่นั่งๆได้แล้ว ผมก็เดินไปที่ด้านหลังร้าน
เห็นป้าภางค์กำลังนั่งหั่นผักอยู่พอดี ก็เลยเดินเข้าไปหา
" ป้าภางค์ครับ ทำอะไรเอ่ย... " ยิ้มให้ป้าภางค์ด้วยครับ
" อ้าวน้องวาน เข้ามาในนี้เดี๋ยวเสื้อผ้าก็เลอะหมดหรอกนะ "
" ไม่เลอะหรอกครับ "
" แล้วนี่กินอะไรมาหรือยังล่ะ หิวมั๊ยเดี๋ยวป้าทำให้หนูกินเอง "
ป้าภางค์พูดแล้วตั้งท่าจะลุกขึ้น
" ก็หิวครับ แต่ป้าหั่นผักเสร็จก่อนก็ได้ครับ ผมรอได้ "
" ไม่ได้ๆ หิวก็ต้องรีบกิน ปล่อยให้ท้องรอแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะกันพอดี "
" งั้นก็ได้ครับ เอาเป็นกับข้าวนะครับ พอดีวานพาพี่มากินด้วยอีกคนนึงน่ะครับ " ผมบอกป้าภางค์ครับ
" เหรอจ๊ะ ได้จ๊ะ แล้วหนูจะกินอะไรล่ะจ๊ะ เดี๋ยวป้าทำให้ "
" อะไรก็ได้ครับ ป้าทำอะไรก็อร่อยไปหมดทุกอย่างน่ะครับ " ผมบอกป้าภางค์ครับ
" ปากหวานจังนะ อย่างนี้ป้าทำสุดฝีมือเลย ออกไปนั่งรอแป๊บนึงนะจ๊ะ "
" ครับป้า ขอบคุณครับ "
แล้วผมก็เดินออกไปจากครัว
มองไปที่โต๊ะ ก็เห็นพี่เมืองนั่งหันมามองผมอยู่ไม่หันไปไหน
" อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั๊ยครับ " ผมถามครับ เดินยิ้มเข้าไปหา
" กินน้องวาน เอ้ย..ไม่ใช่ น้องวานกินอะไรพี่ก็กินไอ้นั่นแหล่ะครับ "
" เดี๋ยวเถอะน่า ชอบพูดแกล้งผมเรื่อยเลยนะ "
" ใครว่าแกล้งล่ะครับ " พี่เมืองพูดไปก็แลั้นยิ้มไป
" ............ " ผมก็เลยเงียบครับ แต่ก็แอบยิ้มนิดนึงครับ
" 555 รู้มั๊ยแบบนี้น่ะเหมาะกับน้องวานมากกว่าจะมาร้องไห้อีกนะครับ " พี่เมืองบอก
" ...ครับพี่....เออลืมเลยครับ แล้วพี่เมืองผ่านไปรับผมได้ยังไงครับ " ผมนึกได้ก็เลยถามพี่เมืองไปครับ
" ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ พี่ก็ขับรถไปเรื่อยๆน่ะ "
พี่เมืองบอกผมครับ
แต่ผมก็ไม่เชื่อหรอก คิดว่าคงจะเป็นไอ้ติมากกว่าที่เป็นคนบอกพี่เมืองน่ะครับ
" ผมไม่เชื่อหรอก แต่จะยังไงก็ตาม ผมก็ขอบคุณพี่นะครับ "
" ไม่เป็นไรครับ พี่ยินดี "
พี่เมืองบอกผม แล้วก็คุยกับผมต่อ
รู้สึกดีนะครับ พี่เมืองก็ชอบคุยเล่น ตลกดี
เราคุยกันจนอาหารมาครับ แล้วก็ลงมือจัดการกับอาหารกัน
เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองนะว่าหิวขนาดไหนก็ตอนที่เห็นอาหารตรงหน้าไม่มีเหลือนี่แหล่ะครับ
๐
๐
พี่เมืองกลับไปแล้ว
ผมขึ้นมาบนห้องก็อาบนํ้า อยู่ในนั้นนานพอสมควรก็ออกมา
แต่งตัวเสร็จก็ลากผ้าห่ม กับหมอนหลายใบออกมาหน้าจอทีวีเหมือนเดิม
เปิดเกมส์เล่นให้สมองหยุดคิดถึงเรื่องพี่กัทได้สักพัก
เริ่มง่วง ก็เลยเลิกเล่นเกมส์ ดึงผ้าห่มมาคลุมตัว
ไม่ลืมหยิบมือถือมาวางใกล้หมอน
แต่พอจะนอนก็อดไม่ได้อีก ที่จะกดโทรไปหาพี่กัทอีกครั้ง
แล้วครั้งนี้ไม่มีสัญญาณตอบรับเลยครับ
ลองโทรอีกครั้ง ก็เป็นแบบเดิมอีก
ผมก็เลยเข้านอน
แล้วอีกหลายวันต่อมาก็เป็นแบบนี้แหล่ะครับ
ติดต่อพี่กัทไม่ได้
ทั้งๆที่จริงแล้ว ถ้าผมโทรไปหาพี่กิ๋ม ก็คงจะรู้ว่าพี่กัทไปไหน
แต่ผมก็เลือกที่จะไม่โทรไปถามพี่กิ๋มน่ะครับ
สาเหตุก็เพราะว่า
ผมเองไม่อยากเอาเรื่องของผมไปทำให้พี่เค้ากลุ้มตามไปด้วย
แล้วทุกๆวัน
พี่เมืองก็มารับผมไปเรียน พอตอนเลิกเรียนก็มารับผมไปกินข้าว แล้วก็พากลับไปส่งที่คอนโด
พี่เมืองไม่เคยมาถามผมเรื่องพี่กัท ไม่เคยยุ่งเรื่องของผมสักอย่างเดียว
แต่พี่เค้าก็บอกผมนะครับ ว่าถ้ามีปัญหาอะไร ไม่ว่าเรื่องไหนก็ให้บอกพี่เค้าน่ะครับ
จนทำให้ผมเองก็รู้สึกดีมากกับพี่เค้าน่ะครับ
" พรุ่งนี้ไปไหนหรือเปล่าครับ ไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ "
พี่เมืองถามผมในคืนวันศุกร์ ก่อนที่พี่เค้าจะกลับน่ะครับ
" ก็ไปครับ ไอ้แหวนมันชวนผมเอามือถือไปซ่อมหรือมันจะซื้อใหม่ก็ไม่รู้ครับ "
" เหรอครับ แล้วไปยังไงล่ะ ให้พี่มารับมั๊ยครับ "
" ไม่เป็นไรหรอกครับ ไอ้แหวนมันบอกว่าจะมารับครับ "
" อืม งั้นก็เดินเที่ยวให้สนุกนะ หรือถ้ามีเปลี่ยนแปลงอะไรก็โทรไปหาพี่ได้ตลอดเวลาเลยนะครับ "
พี่เมืองบอกผม
" ครับพี่เมือง ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับ "
" ไม่เป็นไร พี่เต็มใจครับ "
" ขอบคุณอีกครั้งครับ "
" งั้นพี่กลับก่อนนะ แล้วพี่จะโทรหาครับ "
" ครับ ขับรถปลอดภัยนะครับ อย่าเร็วนักนะครับ " บอกด้วยความเป็นห่วงน่ะครับ
" ครับ "
แล้วพี่เมืองก็ขับรถกลับไป
๐
๐
สายๆของวันเสาร์
ผมตื่นมาก็อาบนํ้าแต่งตัว รอไอ้แหวนมันมารับ
เมื่อคืนก่อนจะนอนก็โทรไปหามัน
มันก็บอกว่าก่อนเที่ยงจะเข้ามารับน่ะครับ
" เฮ้ยไอ้วาน ลงมาได้เลย กูคอยอยู่ข้างล่างแล้วว่ะ "
ไอ้แหวนมันโทรจากเครื่องภายในที่ด้านล่างหน้าเคาท์เตอร์ครับ
" เออ รอแป๊บว่ะ " แล้วก็วางสาย
ผมก็ลงมาข้างล่าง
ออกจากลิฟท์มา ก็เห็นไอ้แหวนมันนั่งรออยู่ครับ
ผมก็เดินไปหามัน
" ไปกันได้แล้วว่ะ " ผมบอก
" เออ "
มันก็ลุกขึ้นครับ
แต่พอกำลังจะไป ก็นึกขึ้นได้พอดีครับ
" เฮ้ยไอ้แหวน มึงรอแป๊บนะ " พูดจบผมก็วิ่งกลับไปที่ร้านป้าภางค์ครับ
เข้าไปในร้าน เห็นป้าภางค์นั่งอยู่ ก็ตรงเข้าไปหา
" ป้าครับ "
" อ้าวว่ายังไงจ๊ะน้องวาน "
" คือ พี่วุฒิออกไปหรือยังครับ " ผมถาม
" ออกไปได้สักพักแล้วล่ะจ๊ะ มีอะไรเหรอจ๊ะ "
" ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ เดี๋ยวผมแวะไปหาพี่วุฒิก็ได้ครับ "
" อ้อจ๊ะ "
" งั้นวานไปก่อนนะครับ เพื่อนคอยอยู่ครับ " ผมบอก
" จ๊ะลูก ไปเถอะจ๊ะ "
แล้วผมก็เดินออกมา
ไปหาไอ้แหวนที่ยังยืนคอยผมอยู่
ไอ้แหวนก็พามาที่ลานจอดรถ
เดินตรงไปที่รถคันหนึ่ง มองแล้วมันคุ้นตาน่ะครับ
" รถใครวะ " ถามไอ้แหวนครับ
" อ้าว นั่งก็เคยนั่งมาแล้ว มึงนี่ขี้ลืมจังนะโว้ย "
" อ้าวเหรอวะ แล้วใครล่ะเนี่ย... " พูดไปคิดไปครับ
" เห็นเจ้าของก็รู้เองแหล่ะวะ มันชอบมึงยังกับอะไรดี "
ไอ้แหวนมันบอก
แล้วก็เดินไปจนถึงรถ ไอ้แหวนมันก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งด้านหลัง
ผมก็เลยต้องนั่งด้านหน้าครับ
พอเข้าไปนั่งแล้ว มองคนขับก็อยากเขกหัวตัวเองครับ...
จริงอย่างที่ไอ้แหวนมันว่า
ผมนี่ขี้ลืมจัง เคยนั่งมาแล้วด้วย
แถมก็ยังเคยไปนอนค้างคืนกับเจ้าของรถมาแล้วด้วยเลยครับ
" หวัดดีธรรณ์ " ผมทักทาย แล้วก็ยิ้มให้
" เออดี ไม่เจอกันนานนายดูน่ารักขึ้นนะ " แค่ทักทายคำแรกก็เริ่มพูดแหย่ผมแล้วครับ
๐
๐
๐
......................................
จบตอนแล้วครับ
วันนี้ไม่ค้างคาให้เสียอารมณ์นะ กลัวถูกฆ่าหมกเล้าน่ะครับ 555
ขอบคุณทุกคนมากครับพรุ่งนี้เจอกันใหม่นะ...
วันวานครับผม...^_^...
หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว... (อ่าน 445884 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก