ป๋มชอบเรื่องนี้นะงับ
สัมผัสกับความเหงา ระยะทาง และความผูกพัน
ไม่รู้สึกดึงให้ไปอยู่ในโลกของจินตนาการ และมีความโรแมนติกแบบเป็นเอกลักษณ์ด้วย
จดหมายเมื่อส่งแล้ว จะอยู่กับผู้รับทั้ง ความคิด ลายมือ รวมถึงความคนึงหาในการรอคอย
ป๋มชอบการโต้ตอบของ "ฝัน" มาก ไม่เยิ้นเย้อ มาปฏิสัมพันธ์กับใหญ่แบบฉลาด
ทำให้บุคลิกคนตรง ดูไม่กระด้าง ถ้าเจอคนแบบ ฝัน ใครก็คงรัก (แต่ต้องใช้เวลาเหมือนใหญ่)
เพราะ ฝันไม่ใช่พวกชอบทำขนมครก หยอดบ่อยเกิน พร่ำเพรื่อ (จึงเป็นสาเหตุให้ ป๋มรู้สึกไม่ชอบตาหนุ่ย ดูเหมือนพ่อพวงมาลัย)
/ ปล.ตามเข้ามา +1 แล้วนะงับ เหมือนได้เรียนรู้การใช้ชีวิตของการรักและการดูแลให้กำลังใจคนไกลเลย