หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[vavacoco]

มาฉลองหน้าที่ 100 ให้ค่า

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ) 2
23...เรื่องของฟิล์มกับนิ้ง
.
.
.   
>...ฟิล์ม...<

“ฟิล์ม”

ผมเปิดรอยยิ้มอ่อนเมื่อได้ยินเสียงนิ้งร้องเรียก ใบหน้าของเธอยังดูซีดเซียวก่อนที่เธอจะเริ่มร้องไห้เมื่อรับดอกไม้จากผม

“คราวหน้าคงต้องเปลี่ยนเป็นพวงหรีดแล้วล่ะมั้ง” อั้มพูดประชดผม เธอมองผมด้วยแววตาไม่พอใจ เข้าใจครับว่าเธอโกรธผมที่เป็นสาเหตุทำให้เพื่อนของเธอต้องมานอนอยู่ที่นี่

ไอ้แดนมันขยับปากจะพูดอะไรซักอย่างแต่ผมส่ายหน้าห้ามไว้ มันเลยได้แต่มองตอบเพื่อนของนิ้งด้วยแววตาไม่พอใจแทนครับ

“คุณหมอว่ายังไงบ้างครับ” ผมเอ่ยถามคนป่วย

“นิ้งมันยังไม่ตายง่ายๆ หรอก ถึงมันจะอยากตายแค่ไหนก็เถอะ!”

“อั้ม!” นิ้งร้องห้ามเพื่อนของเธอก่อนที่เธอจะหันมาหาผม “ขอโทษนะฟิล์ม นิ้งไม่ได้ต้องการสร้างความลำบากให้ฟิล์มเลย นิ้งแค่อยากหลับ...แล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมาเจอความจริง..อึก...ว่าชีวิตของนิ้งไม่มีฟิล์มแล้ว...”

“เฮ้อ! ดราม่าเหลือเกิน” ไอ้แดนมันแกล้งถอนใจครับ- -*

“เงียบน่าแดน” ไอ้น้ำดุไอ้แดนไปทีครับ

“ก็มันจริงนี่” ไอ้แดนยังเถียงครับ แต่ผมไม่อยากใส่ใจเพราะยิ่งแดนมันพูดมากเท่าไหร่นิ้งก็ร้องไห้หนักขึ้นเท่านั้น

“ขอพูดตรงๆ นะฟิล์ม” อั้มหันมาพูดกับผมครับ “กลับมาคบกับนิ้งเหมือนเดิมไม่ได้เหรอ อั้มไม่อยากเห็นเพื่อนอั้มเป็นแบบนี้แล้ว ถ้าพวกเราไม่เจอมันซะก่อนป่านนี้มันคงได้ไปนอนเล่นที่วัดแล้วนะ ฟิล์มรู้รึเปล่าว่านิ้งมันรักฟิล์มมากแค่ไหนน่ะ ไม่สงสารนิ้งมันบ้างรึไง”

“งั้นขอพูดตรงๆ นะ” ไอ้แดนครับมันเดินออกมาบังผมไว้แล้วคุยกับอั้มแทน- -*”เธอคิดว่าเพื่อนเธอจะมีความสุขมั้ยถ้าต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเขาน่ะ เธออาจจะคิดว่าเพื่อนเธอน่าสงสารนะ ใช่เลย ถ้าฉันไม่เคยรู้เห็นสิ่งที่พวกเธอเคยทำ ฉันอาจจะคิดอย่างนั้น แต่ความจริงพวกเธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่ ลับหลังไอ้ฟิล์มพวกเธอทำอะไรกันอย่าคิดว่าไม่มีใครรู้นะ แล้วไอ้วิธีรั้งไอ้ฟิล์มไว้นี่มันไม่เห็นแก่ตัวไปเหรอ ใช้ความใจดีของไอ้ฟิล์มมาเป็นตัวยึดมันเอาไว้น่ะ ในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ได้รักแล้วแต่ยังดึงมันไว้แบบนี้ ใครกันที่น่าสงสารกว่ากัน อย่าให้ฉันต้องพูดเลยว่าพวกเธอทำอะไรไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นจากที่สงสารจะกลายเป็นว่าไอ้ฟิล์มมันจะเกลียดพวกเธอซะมากกว่า!”

“ผู้ชายที่ไหนเขารังแกผู้หญิงแบบนี้” อั้มทำสีหน้าดูถูกใส่ไอ้แดน “นี่นายกำลังปรักปรำผู้หญิงดีๆ คนนึงนะนายรู้รึเปล่า แล้วเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนายด้วย มันเป็นเรื่องของฟิล์มกับนิ้ง ให้ฟิล์มตัดสินใจเองสิ!”

“ฉันจะไม่เข้ามายุ่งเลยถ้าไอ้ฟิล์มไม่ใช่เพื่อนฉัน แล้วขอบอกนะว่าผู้หญิงดีๆ เขาไม่ทำเรื่องเลวระยำได้หรอก! อ้อ! สำหรับพวกเธอฉันไม่นับว่าเป็นผู้หญิงดีๆ นะ”

“นี่นาย!”

“พอๆ แดน” ไอ้คริสรีบดึงไอ้แดนออกห่างจากอั้มเมื่อเธอเยื้อมือจะตบหน้าไอ้แดนครับ มันชักจะเกินไปแล้วนะแบบนี้น่ะ

“มึงจะเอายังไงก็เคลียร์ซะฟิล์ม” ไอ้น้ำบอกผม “พวกกูจะออกไปรอนอกห้องแล้วกัน เสร็จแล้วก็ตามออกไปนะ” มันบอกผมแล้วก็หิ้วปีกไอ้แดนคนละข้างกับไอ้คริสออกไปจากห้องครับ ไอ้แดนนี่ยังฮึดฮัดจะเข้ามาด่ากับอั้มต่ออยู่เลย เฮ้อ!

“ขอคุยกับนิ้งตามลำพังได้มั้ยครับอั้ม” ผมเอ่ยบอกอั้มครับ เธอทำหน้านิ่วหากแต่ก็ยอมเดินออกจากห้องไป

ทันทีที่อยู่กันตามลำพังนิ้งก็มองสบตาผมทันทีเลยครับ ผมเห็นเธอร้องไห้และก็จำได้ถึงคำพูดของไอ้แดนก่อนหน้านี้ ผมเห็นน้ำตาของนิ้งบ่อยมากจนผมลืมไปว่าน้องกายเองก็ร้องไห้เป็นเหมือนกัน ป่านนี้น้องกายจะยังรอผมอยู่รึเปล่านะ ถ้าผมปล่อยมือจากนิ้งแล้วเดินไปหาน้องกายมันจะยังทันรึเปล่าครับ ผมได้แต่หวังว่ามันจะยังทันนะ

“ฟิล์มคะ ฟิล์มคิดอะไรอยู่ ฟิล์มอย่าเงียบสิคะ”

“นิ้ง” ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมต้องชัดเจนกับสิ่งที่ผมเลือกไปแล้วซะที ไอ้แดนพูดถูกยิ่งยื้อเวลาไปก็ยิ่งเจ็บปวด เรื่องเริ่มต้นที่ผมก็ควรเป็นผมที่ต้องจบมันลงด้วยตัวเอง “อย่าทำแบบนี้อีกนะ อย่าทำร้ายตัวเองอีก ดูแลตัวเองนะ ผมคงไม่สามารถมาดูแลนิ้งได้อีกแล้ว เพราะผมไม่ได้รักนิ้ง”

“ฟิล์ม...นิ้งรักฟิล์มนะ” เธอร้องไห้แล้วโผเข้ามากอดเอวผม เสียงสะอื้นทำให้ผมเจ็บปวดไปด้วย แต่ทุกอย่างมันต้องจบแล้วครบ “ทำไมฟิล์ม ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้!”

 “เพราะผมรักน้องกาย”

 นิ้งมองหน้าผมทั้งๆ ที่หยาดน้ำตายังคงนองเต็มใบหน้า ผมทำให้เธอต้องเสียน้ำตาและเสียใจ “แล้วนิ้งล่ะ นิ้งจะเป็นยังไงฟิล์มไม่สนใจเลยใช่มั้ย นิ้งจะตายนะถ้าฟิล์มไม่อยู่กับนิ้ง!”

“อย่าทำแบบนี้เลยนิ้ง” ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด ผมเสียใจจริงๆ ที่มันต้องจบแบบนี้ “ขอโทษจริงๆ นะที่ต้องพูดแบบนี้ แต่ผมอยากให้นิ้งเลิกทำร้ายตัวเองเพราะผม ผมอยากเห็นนิ้งมีความสุขนะ อย่าร้องไห้เพราะผมเลย ผมไม่มีค่าขนาดนั้นหรอก”

“นิ้งจะมีความสุขได้ยังไง...อึก...ฟิล์มเป็นความสุขทั้งหมดของนิ้งนะ ถ้าไม่มีฟิล์มแล้วนิ้งจะอยู่ได้ยังไง”

“ผมขอโทษจริงๆ ครับ”

“ฟิล์ม!” นิ้งร้องเรียกทันทีที่ผมหันหลังให้เธอ “ฟิล์ม อย่าไปนะ ขอร้องล่ะ อยู่กับนิ้งนะ!!”

มันยากลำบากแต่ท้ายที่สุดผมก็จำต้องทำมันลงไป ผมเปิดประตูห้องออกและก้าวเดินจากมา ทิ้งให้นิ้งร้องไห้อยู่ในห้องนั้น เลวสุดๆ เลยว่ะ

“แล้วแกจะเสียใจที่ทำกับเพื่อนฉันแบบนี้!” อั้มตะคอกใส่ผมก่อนที่เธอจะเปิดประตูห้องเข้าไปดูนิ้ง

ผมยังได้ยินเสียงนิ้งร้องไห้แว่วๆ ก่อนที่ประตูห้องจะปิดลงอย่างแรง พวกไอ้คริสพากันตบไหล่ผมหนักๆ เพื่อเป็นการปลอบใจ ผมไม่ได้พูดอะไรกับพวกมันหากแต่เดินตามออกไปที่รถด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง

ไอ้แดนเหมือนจะพูดอะไรซักอย่างกับผมแต่พอมันเห็นหน้าผมมันก็เปลี่ยนใจ สีหน้าของมันไม่ดีนักแต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร แต่ในเมื่อมันไม่ยอมบอกผมก็คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร

“จะกลับบ้านเลยใช่มั้ยวะ” ไอ้คริสถามผม

“อือ อยากคุยกับน้องกายด้วย” ผมตอบมันไปครับ

“งั้นกูกลับบ้านเลยนะ” ไอ้คริสบอกก่อนจะเดินเลี่ยงไปขึ้นรถของมัน ผมรู้ครับว่ามันทำตามสัญญาที่ให้ไว้ มันจะไม่ไปที่บ้านของผม ไม่ไปเจอฟ้าและแน่นอนว่าไม่ติดต่อกับฟ้าด้วย

“แล้วมึงล่ะ” ไอ้น้ำถามไอ้แดนครับ

“ไปส่งกูที่บ้านแล้วกัน” แดนมันตอบไปก่อนที่มันจะหันมามองหน้าผม สีหน้าของมันดูไม่ดีเลย ผมชักรู้สึกเป็นห่วงแล้วสิ แดนมันมีปัญหาอะไรรึเปล่านะ “ฟิล์ม ถ้ามึงอยากเมาก็โทรหาพวกกูนะ”

“นี่ยังเช้าอยู่เลยนะเว้ย” ผมหัวเราะได้เพราะมุกของไอ้เพื่อนเวรนี่ มันคงตั้งใจทำให้ผมอารมณ์ดีล่ะมั้ง มาชวนดื่มแต่หัววันเชียว

“กูพูดจริงๆ นะ ถ้ามึงอยากดื่มก็โทรมานะ พวกกูจะรีบไปหา”

“เออ” ผมตอบมันไปก่อนจะโบกมือลา เราแยกกันที่ตรงนี้ครับ ผมตั้งใจว่าจะไปหาน้องกายก่อนเข้าบ้านตัวเองซะอีก^^
.
.
.
ฉลอง 100 หน้า  50% ค่ะ 
P.s. ฝากรวมเล่ม ฟิล์มxกาย ด้วยนะคะ สนใจดูรายละเอียดได้ที่หน้า1 หรือเมลล์สอบถามได้ที่ zaza-fahแอดhotmail.com ตอนนี้เปิดโอนเงินแล้วค่ะ

[Pa'veaw]

รีบกลับไปง้อน้องกายได้แล้ววว

 

[lunarinthesky]

จะทันไหมอ่ะ

[hahn]

ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง

[Wins_Sha]

ไม่ทันแล้วล่ะพี่ฟิล์ม

ตัดสินใจช้าไปมั๊ย
น้องกายตอบตกลงเป็นแฟนเต้ตั้งแต่เมื่อวานเเล้ว

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ) 2
23.2...อกหักเนี่ย เจ็บชะมัดเลยT_T
.
.
.
>...กาย...<

ผมจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะถอนหายใจ รู้สึกเหนื่อยจังเลยฮะT_T ยังไม่ทันที่ผมจะได้วางโทรศัพท์ก็มีข้อความเข้ามาอีก ผมกดดูอย่างไม่ลังเลเลย อาจจะเพราะรู้อยู่แล้วก็ได้มั้งฮะว่าต้องเจอกับอะไร

//...ตอนนี้ฟิล์มอยู่กับกู เขากลับมาหากูแล้ว อย่าคิดแม้แต่จะมาอ่อยเขาอีก ไม่งั้นคราวหน้ากูไม่ปราณีพี่สาวมึงแน่!...///

ผมกลืนก้อนแข็งๆ ลงคออย่างยากลำบาก ข้อความเสียงมาพร้อมคลิปสั้นๆ ไม่ถึงนาที หากแต่ทำให้น้ำตาผมไหลได้ไม่ยากเลย แม้น้ำตาจะกลบมิดดวงตาแต่ผมก็ยังเห็นใบหน้าเจ็บปวดของพี่สาวกับหลายต่อหลายมือที่ดึงทึ้งเส้นผมและทำร้ายร่างกายพี่พีช คลิปนั่นส่งมาเพื่อขู่ผมT-T

“ดูอะไรอยู่วะกาย”

ผมรีบปาดน้ำตาก่อนจะหันไปส่ายหน้าตอบคำถามของฝ้ายที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ ฝ้ายเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จฮะเพราะตื่นสายกว่าเพื่อน ฟ้ากับเต้ลงไปข้างล่างกันแล้วเหลือแต่ผมกับฝ้ายนี่ล่ะที่ยังไม่ลงไป

“ก็เห็นอยู่ว่าดู มีอะไรรึเปล่า”

อีกครั้งที่ผมส่ายหน้าก่อนจะถอนใจยาวเมื่อฝ้ายยื่นมือมาตรงหน้า ผมจำต้องวางโทรศัพท์ลงบนฝ่ามือฝ้าย เพราะต่อให้ไม่ให้ดูดีๆ ฝ้ายก็จะแย่งไปดูอยู่ดีล่ะฮะT^T

ฝ้ายกดโทรศัพท์อยู่ไม่นานฮะแล้วก็เงยหน้ามายิ้มให้ผม “ไม่เป็นไร เดี๋ยวจัดการให้” ฝ้ายบอกแค่นั้นก่อนจะส่งโทรศัพท์กลับคืนให้ผมแล้วก็เดินไปแต่งตัวที่หน้าตู้เสื้อผ้า

“กายลงไปข้างล่างนะ”

“อืม เดี๋ยวตามลงไป”

ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินออกจากห้อง แต่ก่อนจะทันได้ปิดประตูก็เห็นฝ้ายหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา คงจะโทรกลับบ้านล่ะมั้ง ผมปิดประตูสนิทก่อนจะเดินลงบันไดไปหาฟ้ากับเต้ฮะ

ที่ห้องนั่งเล่นฟ้าไม่อยู่ที่นั่นแล้ว เต้บอกว่าฟ้ากลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน ผมเลยนั่งดูทีวีกับเต้ฮะ

นั่งกันไปได้ซักพักผมก็หันไปมองเต้ที่กำลังสนุกกับการดูหนัง ใบหน้าของเต้เป็นใบหน้าที่ผมคุ้นเคยมาสี่ปีกว่าแล้วฮะ จำได้ว่าเราเจอกันครั้งแรกตอนเรียนม..1 เต้เป็นฝ่ายมาทักผมแล้วจากนั้นพวกเราก็สนิทกัน จนในที่สุดก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิท ที่ผ่านมาผมไว้ใจเต้ได้เต็มร้อย เต้คอยเป็นห่วง คอยอยู่ใกล้ๆ แม้กระทั่งตอนนี้เต้ก็ยังไม่ไปไหน

“เต้” ผมตัดสินใจเรียกเต้ฮะ

“หือ?” เต้รับคำแต่ก็ไม่ได้หันมาหาผมฮะ ตาเต้ยังจ้องที่จอทีวีอยู่เลย

“กายยังไม่ได้ให้คำตอบเต้เลยใช่มั้ย” ถามออกไปแล้ว ผมตัดสินใจแล้วฮะ ผมพอแล้ว ผมจะไม่รออีกแล้วT-T

เต้หันมาหาผมในที่สุดฮะ “ว่ามาสิครับ เต้ก็รออยู่เหมือนกัน” เขาส่งยิ้มอ่อนๆ มาให้ผมด้วย เต้ใจดีเสมอเลยนะ

“กายจะคบกับเต้นะ”

“ขอบคุณครับ” เต้ยิ้มก่อนจะกอดผมฮะ “เต้รู้ว่ากายเจ็บนะ กายจะร้องไห้ก็ได้ เต้ไม่ว่าหรอก เต้รู้ว่ากายรักใครแต่ไม่สำคัญหรอก ระหว่างที่กายคบกับเต้ เต้จะปกป้องกายเอง”

ผมไม่ได้ร้องไห้หรอกฮะ ผมกำลังยิ้มต่างหาก เต้คือคนที่ดีที่สุด ผมเลือกไม่ผิดใช่มั้ยล่ะฮะ เต้จะทำให้ผมมีความสุขได้แน่ๆ

“พี่ฟิล์มคงอยากคุยกับกายนะ”

ผมผละออกจากอ้อมกอดของเต้ก่อนจะหันไปมองตามสายตาของเต้ที่จ้องอยู่ พี่ฟิล์มยืนอยู่ตรงนั้น ที่หน้าประตูห้องพี่ฟิล์มยืนมองมาที่เรา ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี สายตาของพี่ฟิล์มทำให้ผมอยากร้องไห้เลยฮะT-T

“ไปสิกาย ไปคุยกับพี่ฟิล์มสิ”

ผมหันไปมองเต้ “แต่เต้...”

“เต้เข้าใจ” เต้ยิ้ม “เต้เชื่อใจกายอยู่แล้ว แค่คุยกันแล้วก็กลับมานะ”

“...อื้อ...”

เต้ปล่อยมือจากผมก่อนจะหันกลับไปที่จอทีวีอีกครั้ง ผมชั่งใจอยู่ชั่วครู่ฮะก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น มองเห็นแผ่นหลังกว้างของพี่ฟิล์มที่ห่างออกไปทีละนิด ในที่สุดผมต้องวิ่งตามและคว้าเอาแขนพี่ฟิล์มไว้ เราหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้าน พี่ฟิล์มไม่ได้หันมาและผมก็ไม่มีความกล้ามากพอที่จะมองหน้าพี่ฟิล์มด้วยฮะ T-T

เรายืนอยู่ตรงนั้นกันหลายนาทีเลย ไม่มีใครพูดอะไร แต่น้ำตาของผมไหลริน ผมไม่รู้ว่าทำไม มันเจ็บนะฮะ แม้ไม่มีคำพูดอะไรแต่มันเศร้าจังเลย ผมไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีY_Y

พี่ฟิล์มเริ่มแกะมือผมออกจากแขนของพี่ฟิล์มT^T ผมนึกอยากจะรั้งมือคู่นี้เอาไว้ อยากจับไว้แล้วไม่ต้องปล่อยอีก แต่มันเป็นไปไม่ได้

“กายไม่ต้องพูดอะไรนะ พี่เข้าใจ”

“...พี่ฟิล์ม...” ผมร้องไห้ยิ่งกว่าเก่าอีกฮะ น้ำเสียงของพี่ฟิล์มเองก็สั่นเหมือนกัน “กายขอโทษ” T^T

“ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ”

ผมอยากส่ายหน้า อยากบอกว่าพี่ฟิล์มไม่เข้าใจหรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องตัดสินใจแบบนี้ ผมรักพี่ฟิล์มมากและไม่เคยคิดที่จะทำให้พี่ฟิล์มต้องเจ็บปวดเลย ผมรอพี่ฟิล์มมาตลอด สามปีห้าสิบเก้าวัน ความรักของผมยังไม่ได้บอกพี่ฟิล์มเลยว่ามีมากแค่ไหน

“เต้เป็นคนดี เขาต้องดูแลกายได้ดีกว่าพี่แน่ๆ”

แต่ผมไม่ได้รักเต้ ผมรักพี่ฟิล์ม T-T

“พี่เชื่อนะว่ากายเลือกคนถูกแล้ว พี่...พี่ดีใจด้วยนะ แล้ว...แล้วพี่จะไม่ทำให้กายต้องลำบากใจอีก พี่จะเป็นพี่ชายที่ดีของกายนะ...”

ผมไม่อยากได้คำพูดเหล่านี้ ไม่อยากได้แผ่นหลังเย็นชาแบบนี้ ผมอยากได้พี่ฟิล์มที่ใจดี ผมอยากได้ความรักของพี่ฟิล์มต่างหากY^Y

“เข้าบ้านเถอะ พี่ก็จะกลับแล้วล่ะ...เต้คงรอกายอยู่...”

 ผมทำได้แค่ปาดน้ำตาและมองพี่ฟิล์มเดินห่างออกไป แม้จะอยากวิ่งตามแค่ไหนแต่ผมต้องหยุดปลายเท้าของตัวเองเอาไว้ บอกใจตัวเองซ้ำๆ ว่าเลือกแล้ว และต่อให้รักแค่ไหนก็ต้องห้ามตัวเองเอาไว้ อย่าแสดงออกมา เพราะนอกจากเต้จะเสียใจแล้ว...พี่ฟิล์มก็จะลำบากใจด้วย...

ตอนที่เดินกลับเข้าบ้านผมไม่ได้ร้องไห้แล้วฮะ แต่ผมรู้ว่าเต้ต้องเห็นตาบวมๆ ของผมแน่ๆT^T

“ทานข้าวเถอะกาย พี่ติ่งเตรียมมื้อเที่ยงให้แล้วล่ะ” เต้ยิ้มแล้วเดินมาดึงผมไปที่โต๊ะอาหาร

ฝ้ายนั่งรออยู่แล้วฮะ เราลงมือทานอาหารกัน ผมไม่รู้สึกว่าอาหารอร่อยเลยแต่ต้องฝืนทาน พยายามยิ้มและหัวเราะร่วมวงสนทนากับเต้และฝ้าย และเก็บทุกอย่างเอาไว้ในใจ

“ฟ้ามาพอดีเลย มาๆ กินด้วยกัน” ฝ้ายร้องทักฟ้าที่วิ่งเข้ามาในบ้านฮะ ไม่รู้ว่าฟ้ารีบอะไรแต่ไม่ห่วงขาที่เจ็บบ้างเลยT-T

“จริงรึเปล่า” ฟ้ามองมาที่ผมกับเต้ฮะ “พวกแกคบกันจริงเหรอ”

“อือ กูกับกายคบกันแล้ว” เต้ตอบแทนผมฮะ

ผมได้แต่มองฟ้าด้วยแววตาขอโทษ ฟ้าคงโกรธผมแน่ๆ เลยT^T

ฟ้าไม่ได้พูดอะไรเลยฮะ แค่มองผมกับเต้อีกนิดแล้วก็หันหน้ากลับ ผมอยากร้องไห้จัง ไม่อยากได้ความเฉยชาจากเพื่อนรักเลยซักนิด

“ฟ้า ถ้าจะโกรธมึงโกรธกูคนเดียวนะ”

หากแต่ฟ้าส่ายหน้าฮะ ฟ้าไม่ได้ตอบอะไรเต้นอกจากเดินก้าวกระเผลกออกจากบ้านของผมไป ตอนนี้ผมร้องไห้ได้แล้วใช่มั้ยT^T

“เดี๋ยวกูคุยกับมันเอง” ฝ้ายบอกผมแล้วเตรียมจะลุกแต่ผมส่ายหน้าห้ามไว้ฮะ ควรเป็นผมมากกว่าที่ต้องคุยกับฟ้าเอง
   
“กายคุยเอง”

เต้กับฝ้ายถอนใจก่อนจะยอมพยักหน้าฮะ ผมลุกตามฟ้าออกไป และทันกันที่หน้าประตูบ้านฮะ จุดเดียวกับที่พี่ฟิล์มเคยยืนเลยT_T

“ฟ้า กายอธิบายได้นะ” ผมเอ่ยบอกเพื่อนทันทีที่ฟ้าหันมาหาฮะ ฟ้าเองก็ร้องไห้เหมือนกัน

“ฟ้ารู้ว่าพี่ชายฟ้าไม่ได้เรื่อง แต่ก็ยังหวังว่ากายจะเลือกพี่ฟิล์ม แต่...แต่พอมันไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ฟ้าก็เสียใจนะ แต่...แต่ฟ้ารู้ว่ากายคิดดีแล้ว เพราะงั้นฟ้าจะไม่ว่าอะไรหรอก ฟ้าแค่ต้องการเวลานิดหน่อยเอง...”

“ฟ้าอย่าพูดแบบนี้สิ” ผมกอดฟ้าแน่นเลยฮะ เราต่างร้องไห้ ผมเสียคนที่ผมรักไปแล้วและไม่ต้องการเสียเพื่อนที่รักมากด้วย “กายขอโทษนะ กายรู้ว่าฟ้าหวังดีกับกายแต่กายขอโทษจริงๆ”

ฟ้าส่ายหน้าและเอาแต่บอกว่าไม่เป็นไร แต่นั่นก็ทำให้ผมยิ่งเสียใจมากกว่าเดิม ผมรู้ฮะว่าที่ผ่านมาฟ้าจริงจังและคอยเชียร์ผมเสมอ ตอนที่พี่ฟิล์มบอกว่ารักผม ฟ้าก็ดีใจซะมากมาย แต่ผมก็ทำให้ฟ้าต้องผิดหวังT-T

“ฟ้าอย่าเกลียดกายนะ”Y-Y

“ไม่อะ ฟ้าไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ” ฟ้ายิ้มพลางเช็ดน้ำตาให้ผม ทั้งๆ ที่เจ้าตัวเองก็มีน้ำตานองหน้าเหมือนกัน

ผมเลยยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้ฟ้าบ้างฮะ “กายรักฟ้านะ ฟ้าเป็นเพื่อนที่กายรักมากที่สุด ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้พี่ชายฟ้าเสียใจ”

ฟ้าพยักหน้าและบอกว่าไม่เป็นไร เราคงจะยืนกอดกันอยู่ตรงนั้นอีกนานเลยฮะถ้าฝ้ายกับเต้ไม่มาเรียกให้เข้าบ้านซะก่อน ผมกับฝ้ายได้แต่มองดูเต้ที่เดินไปหาฟ้า ได้แต่หวังว่าเพื่อนสองคนจะไม่ผิดใจกันฮะ

“มึงโกรธกูก็ได้นะ” เต้บอกฟ้าฮะ น้ำเสียงของเต้บอกได้เลยว่าเขาเองก็เสียใจที่เห็นน้ำตาของฟ้า

“กูไม่มีสิทธิโกรธพวกมึงหรอก” ฟ้าว่าพลางยิ้มฮะ เต้เลยยิ้มตามเลย แล้วก็พาลมาถึงผมกับฝ้ายด้วยฮะ “เป็นมึงก็ยังดีกว่าเป็นคนอื่นล่ะ อย่างน้อยกูก็มั่นใจว่ามึงจะไม่ทำให้กายต้องเสียใจ อีกอย่างพี่กูก็ไม่ได้เรื่องเองอะนะ”

“ขอบใจนะฟ้า ไปกินข้าวกับกูนะถ้ามึงไม่โกรธกูจริงๆ” เต้บอกพลางยิ้มก่อนจะกอดคอฟ้าและพาเดินกลับเข้าบ้านฮะ

“ไม่เป็นไรแล้วล่ะ” ฝ้ายหันมาบอกผมก่อนจะกอดคอผมบ้างฮะ แล้วก็บังคับพาเดินตามสองคนนั้นไปด้วย “ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว มึงก็แค่เป็นกายที่น่ารักและร่าเริงของพวกกูตามเดิมนะ”

“ฝ้ายหมายความว่าไง” ผมไม่ค่อยเข้าใจนะ

“ไม่มีอะไร ไปกินข้าวเหอะ กูหิวแล้วว่ะ”

ผมไม่ค่อยเข้าใจฝ้ายซักเท่าไหร่เลยT^T แล้วผมก็ไม่รู้นะฮะว่าจากนี้ไปผมจะสามารถยิ้มได้จริงๆ รึเปล่า แต่ในเมื่อผมเลือกไปแล้วผมก็จะทำหน้าที่ของแฟนเต้ให้ดีที่สุดฮะ ส่วนพี่ฟิล์ม...ผมจะไม่ลืมเลยว่าเคยรักมาก...
.
.
.
>...ฟิล์ม...<

“มึงพูดถูกแดน กูอยากเมาว่ะ”

“เดี๋ยวพวกกูไปหา มึงอย่าเพิ่งตายนะเว้ย”

ผมหัวเราะก่อนจะวางสาย ให้ตาย รู้สึกแย่ชะมัดทั้งๆ ที่เพิ่งจะหัวเราะไปแท้ๆ แสบตาว่ะ น้ำตาเนี่ยจะไหลทำไมวะ

“ก็แค่อกหักล่ะว้า!~” ผมบอกตัวเอง เคยแต่หักอกคนอื่น แต่พออกหักจริงๆ แล้ว ทำไมมันเจ็บนักวะ แล้วน้ำตาเมื่อไหร่มันจะหมดไปซะที!

“งี่เง่าว่ะฟิล์ม มึงเป็นอะไรไปแล้ววะเนี่ย” ผมเซ็งตัวเองจัง หยิบโทรศัพท์มาได้ก็กดโทรหาไอ้แดนอีกครั้งพร้อมๆ กับปาดน้ำตาออกจากแก้มอย่างลวกๆ ครับ

“เมื่อไหร่พวกมึงจะมาวะ กูอยากเมาแล้วนะเว้ย!!”

“อีกแป๊บเดียว รอก่อนดิวะ!”

“มาเร็วๆ นะแดน กูอยากเมาว่ะ”

ผมวางโทรศัพท์เมื่อไอ้แดนรับปากว่าจะรีบมา ขอให้พวกเพื่อนๆ มันมากันเร็วๆ เถอะครับ ผมไม่อยากอยู่คนเดียวเลย อย่างน้อยมีเพื่อนคงทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นกว่านี้ อย่างน้อยผมก็คงไม่กล้าร้องไห้ให้พวกมันเห็นล่ะ

“เจ็บชะมัดเลยว่ะ”

ไม่อยากยอมรับเลย แต่เจ็บจริงๆ นะT_T
.
.
.
พี่ฟิล์มT_T
P.s. ฝากรวมเล่มฟิล์มxกาย ด้วยนะคะ สนใจดูรายละเอียดได้ที่หน้า1 หรือเมลล์สอบถามได้ที่ zaza-fahแอดhotmail.com ตอนนี้เปิดโอนเงินแล้วค่ะ

[pae666]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ สงสารพี่ฟิล์ม สงสารน้องกาย        

[Chubby]

 

*************************
ปล.แดนตลกอ่ะ  “เฮ้อ! ดราม่าเหลือเกิน”

[tittawat]

โอ้ยยยย!!! :sad4:อยากตายๆๆๆๆ อิเต้ น่าตบเว่อ

[tawan]

โอ้ยยยยยยยยอยากอ่านต่อออออแล้ว

 

[ladymoon_yy]

ส่วนตัวแล้วสงสารกาย....
 

[kokikung]

  อยากบอกว่าสงสารตัวเองมากกกกกก
ไม่สงสารใครแล้ว เพลียยยยยยยย
ไม่รู้จะแบบไหนเลย ทำไมแบบนี้
กายถ้าตัดสินใตฃจไปแล้วอย่าทำอาลัยอาวรเลย
ทางออกอื่นมามากมายล้านแปด
พี่ฟิล์มก็ตัดสินใจช้าไป สมและละ

[ThE_PaRaN]

ประกาศตัวแต่ต้นแล้ว ว่าไม่เห็นด้วยที่น้องกายคบกับเต้

พี่ว่าน้องกายเลือกวิธีนี้ ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลย กลับทำให้เรื่องมันยิ่งแย่ไปกันใหญ่

เอาเถอะค่ะ ตัดสินใจไปแล้ว ก็รอรับผลไปแล้วกัน
(คอมเมนต์แบบเหวี่ยงน้องกายซะด้วยนะนี่)

นังนิ้ง ยังไม่เลิกนะ (คนส่งเมสเสสมาอาจจะเป็นนังอั้มก็ได้)

ปล. พี่แดนเป็นอะไรอ่ะ ทะเลาะกับพี่น้ำเหรอ หรือนังอั้มที่ออกไปทีหลังมันทำอะไร

ตอนนี้ห่วงพี่แดนสุดๆๆ 

[baros]

เหนื่อย เซ็งกะคู่นี้อ่ะโอ้ยๆๆๆๆๆ

[silverspoon]

ตอนนี้แหละที่ฟิล์มทำดีที่สุด เคารพการตัดสินใจของกาย (ไม่ว่าการตัดสินใจนั้นจะถูกผิด) ค่อยลบภาพผู้ชายใจโลเลแต่แรกหน่อยย พูดง่ายๆเป็นครั้งแรกที่ยอมรับผลของการกระทำแต่โดยดี หฃังจากที่ก่อนหน้าพยายามฝืนคนอื่นมาตลอดทั้งๆที่ตัวเองไม่เคลียร์ ตอนนี้สงสารพี่ฟิล์มมาก 

นิ้ง น่าเวทนาที่สุด ตามขนบนางร้ายชะนีในนิยายวายเปี๊ยบ ไม่ยอมรับความจริงแบบโง่ๆ ทั้งๆที่ตัวเองคือคนที่น่าเห็นใจที่สุดด้วยซ้ำ ถ้าเป็นเรื่องจริงนะ เหมือนฟ้าผ่ากลางอากาศเลยโดนแฟนบอกเลิกไปรักอีกคนหน้าตาเฉย แต่ถ้าไม่ร้ายเดี๋ยวคนอ่านจะไม่เห็นใจนายเอก ก็ว่ากันไป เชื่อว่าคนเขียนคงหาทางลงสวยๆให้นิ้งได้ จะให้หล่อนชิบหายวายป่วง หรือสุดท้ายให้หล่อนทำใจได้และเชิดหน้าดำเนินชีวิตต่อ จะติดตามต่อไป

อีกคนที่น่าเห็นใจคือเต้ เต้ก็ไม่ต่างอะไรจากนิ้ง คือรักคนที่เค้าไม่มีหัวใจให้ในแง่คู่รัก เพียงแต่เต้คือด้านสว่างแค่นั้นเอง ของนิ้งยังดีกว่าเต้ตรงที่พี่ฟิล์มตัดความสัมพันธ์ชัดเจน ทุรนทุรายสักพักก็ยังดีกว่าปวดไปอีกนานอย่างเต้ที่ต้องอยู่กับคนที่ไม่สามารถรักตอบได้

ส่วนกายสุดท้ายเลย ตัดสินใจผิดมหันต์ ตัวเองทรมานไม่พอยังลากเต้มาทรมานด้วย (ส่วนตัวไม่เชื่อเต้จะมีความสุข ถ้าจะบอกว่าแค่ได้รักก็พอไม่หวังอะไร ก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องเอ่ยปากคบกันเป็นกิจจะลักษณะ) กายน่าจะลองวางอุเบกขาดูก่อน ถ้าไม่พอใจและช้ำจากพี่ฟิล์มก็ไม่จำเป็นต้องคบฟิล์มและไม่จำเป็นต้องลากเต้มาเกี่ยวด้วย ถ้ารักเค้าเป็นเพื่อนก็น่าจะปล่อยให้เค้าเป็นเพื่อนต่อไป ส่วนเรื่องหัวใจของใครก็ให้เค้าไปทำมใจกันเอง แค่หัวใจตัวเองก็ช้ำจะแย่อยู่แล้ว

คอมเม้นท์ยาวเลย เพื่อเป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ เพราะพี่อ่านมานาน ไม่ค่อยได้คอมเม้นท์

[Wins_Sha]

เป็นไงล่ะพี่ฟิล์ม

มัวแต่ลังเล

เมื่อไหร่จะรู้ซักที่ว่านังนิ้งน่ะมันร้ายกาจแค่ไหน

[A-J.seiya*]

โนคอมเม้นท์เบาๆ
ตอนนี้อยู่ฝั่งพี่ฟิล์ม (เปลี่ยนเร็วเชียวกู)
น้องกาย อย่านางเอก เจ้บอกเลย
แรงบ้างอะไรบ้าง ไม่งั้นยัยนิ้งได้ใจ!!

[jara]

อยากสมน้ำหน้าฟิล์ม แต่ก็สงสารอะ เหอๆๆๆ

เนี่ยแหละน้าาา  ผลกรรมที่โลเล ของพี่ฟิล์ม สุดท้ายก็เสียกายไปจนได้อะนะ หึหึหึ

[beery25]

คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกันไป

[~มือวางอันดับ1~]

 +1 พร้อมน้องเป็ด ตัวเหลืองขนฟู ๆให้น้องกายอ่ะเลือกได้ถูกใจมากๆ  :z2:ไม่สงสารหรอกน่ะฟีล์ม

[zemicolon]

ไปตายซะพี่ฟิมล์ ฮ่าๆๆๆอย่าคิดว่าจะสงสาร หึหึ

[♥a2k♥]

แงงงงงงงง้
แต่พอมาคิดดูเราคงเลือกเต้ไปนานแล้ว
จะเอาอะไรกับผู้ชายไม่แน่นอนอย่างพี่ฟิล์ม ฮึกกก

[makimaki]

ความโลเลของฟิล์มย้อนกลับมาหาตัวแล้วสินะ เสียใจด้วยนะฟิล์ม

[KimGeeHu]

สงสารพี่ฟิล์มมากมายอ่ะ แงแง
 

[aehJTS]

ไม่รู้จะสงสารใครดี เจ็บกันท้วนหน้า
นิ้งเจ็บที่ต้องเสียคนที่รักไป
กายเจ็บที่รัก แต่ก็ได้แค่รัก
เต้เจ้บที่รักกายแต่กายไม่รัก
ฟิล์มเจ็บที่รัก แต่ก็ได้แค่รัก
สรุป ที่เจ็บสุดคนอ่านคราบบบบ..พี่น้อง...

  คะ

[aeecd]

แดนรู้อะไรอ่ะบอกมั้งจิ
 

[Still_14OC]

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เพราะ ฟิล์ม มันเป็นคนประเภท ไม่เห็นโลงศพไม่หลังน้ำตา

ทีนี้ จะได้ รู้สึกว่า ตลดเวลา น้องกาย รู้ สึกยังไง จะได้หายโง่ แล้ว ถ้ามันกลับไปหานิ้ง จะ แม่ง

[genieposh]

 แจ้งโอนไป 3 วันแล้ว รอตอบกลับครับ

[nightsza]

ไม่รู้จะสงสารฟิล์มหรือสมน้ำหน้าดี เฮ้อ...