หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[♥a2k♥]

พี่ฟิล์มแม่มมมม 

อีกไม่นานก็จะได้รู้แล้วว่าเป็นแฟนกันยังำไง คริคริ

[kitty]

 

[pae666]

"ใช่แล้ว คุณอ่านไม่ผิดหรอกฮะ ผมบอกว่ากายกับพี่ฟิล์มเป็นแฟนกันแล้วฮะ ฮ้า~ในที่สุดผมกับฝ้ายก็ทำสำเร็จ สองคนนี้เพิ่งจะตกลงคบกันเมื่ออาทิตย์ก่อนเองฮะ "

รู้อีกว่าคนอ่านจะคิดยังงัย  ครั้งแรกที่อ่านก็ "หืม" ก่อนเลย

คำว่า "หืม" ออกมาจากปากเหมือนกันค่ะ 5555+  ไม่คิดว่าจะมีคน "หืม" ออกมาเหมือนกัน

[Wins_Sha]

เมื่อไหร่พี่ฟิล์มจะทำอะไรให้มันชัดเจนอ่ะ
ทั้งที่ยังคบกัยนิ้งอยู่แต่ก้ยังมาสั่งห้ามนั่นห้ามนี่กับน้องกายอีก
เข้าข่ายจับปลาสองมือแล้วนะพี่ฟิล์ม

[naiin]

 

[hahn]

เชียร์น้องกายจ้า

[KimGeeHu]

เพื่อรักน้องกายทำได้
ซึ้งๆๆๆ มากมาย
สู้ต่อไปนะคับ น้องกาย
 

[A-J.seiya*]

น้องกายสู้ๆ
พี่ฟิล์ม ยังทำไรไม่เคลียร์เหมือนเดิม
เหอะๆ ,, อยากให้พี่พีช ตบยัยนิ้งเยอะๆเลย!

[HappyMelon]

โอ๊ยย อีพี่ฟิล์มอะไรกันเนี่ยยยยยยย
ไปเลิกกะนังนิ้งให้สิ้นเรื่องสิ้นราวก่อนค่อยมายุ่งกะน้องกายได้ปะ?
สงสารน้องกาย...ไม่เป็นไรนะลูก อีกไม่นานก็ได้เป็นแฟนกันแล้วแหละ
อีพี่ฟิล์มออกท่าทางหึงหวงซะขนาดนี้ อิอิ

[pimkihae]

สงสารน้องกายจัง
สู้ๆต่อไปนะน้อง
โอกาสหน้าเป็นของน้องแน่^^

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

สู้ๆๆๆนะครับเอาใจช่วยกายฟิลม์

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ) 2
15...ที่มาของสัญญาสามเดือน
.
.
.
>...ฟิล์ม...<
   
ที่บ้านของผมมีงานเลี้ยงครับ ไม่ใช่งานใหญ่โตอะไรนักหรอกครับ แต่พ่อกับแม่ก็ตั้งใจจัดเพื่อรับขวัญฟ้า เจ้าเด็กแขนเดี้ยงวันนี้ชวนเพื่อนมาเต็มที่เลยครับ เพื่อนผมก็ทยอยมากันแล้วเหมือนกัน เหลือก็แต่ไอ้นัทกับไอ้น้ำนี่ล่ะที่ยังไม่มา ผมว่ามันคงไปลากตัวไอ้คริสมาจากบ้านแน่ๆ ครับถึงได้มาช้า จะว่าไปผมเองก็รอไอ้คริสเหมือนกันครับ

“มาโน่นแล้วน่ะ” ไอ้แดนชี้ไปที่รถยนต์ซึ่งแล่นเข้ามาจอดในบ้านครับ เป็นรถของไอ้น้ำน่ะแหล่ะ

ผมยิ้มเลยเมื่อเห็นไอ้เพื่อนตัวโตที่เดินตามหลังไอ้น้ำกับไอ้นัท ผมชอบไอ้คริสก็ตรงที่มันไม่คิดเล็กคิดน้อยนี่ล่ะ ถึงมันจะโผงผางไปบ้างแต่ถ้ามันมีเวลาได้คิดมันจะเข้าใจทุกอย่างครับว่าทำไมแต่ละคนถึงทำแบบนั้น ตอนนี้ผมว่ามันก็คิดได้แล้วล่ะนะ ไม่อย่างนั้นผมไม่มีทางเห็นมันที่บ้านผมครับ

“กูว่าจะไปตามเองแล้วนะเว้ย” ผมทักไอ้คริสพลางยิ้มกว้าง บอกตามตรงเลยว่าดีใจสุดๆ อะที่เห็นหน้ามัน คริสมันก็ยิ้มตอบกลับมาเหมือนกันครับก่อนที่ผมจะกอดคอมัน  “โอเคแล้วใช่มั้ยวะคริส”

คริสมันไม่ตอบอะไรนอกจากยิ้มมาให้ แค่นั้นก็รู้แล้วครับว่ามันโอเค เรากอดคอกันเดินไปหากลุ่มเพื่อน พวกไอ้ตี๋นี่เริ่มจะเมาซะแล้ว ก็นะ ก่อนหน้านี้พวกมันก็ดื่มกันไปเยอะแล้วนี่นา บรรยากาศของกลุ่มกลับมาดีเหมือนเก่าแล้วครับ อย่างน้อยก็ดีกว่าเมื่อเช้านี้ล่ะนะ

ยิ่งดึกก็ดูเหมือนว่างานจะยิ่งคึกคักครับ พ่อกับแม่อนุญาตให้เมาได้เต็มที่^O^ ข้างๆ โต๊ะของพวกผมนี่เป็นกลุ่มของฟ้าครับ ส่วนถัดไปอีกโต๊ะเป็นฟา พีช แล้วก็ฟาง ก่อนหน้านี้ผมเห็นฟางกับไอ้คริสเดินออกมาจากบ้านด้วยกัน ไม่รู้หรอกครับว่าเข้าไปคุยอะไรกันยังไง แต่ผมเชื่อใจทั้งน้องสาวตัวเองและเพื่อนรักว่าสองคนนี้จะไม่ทำอะไรที่ผิดอีก ห่วงแต่น้องฟ้านี่ล่ะครับ เห็นทำหน้าเฉยอย่างนั้นกลัวว่าค่ำนี้จะแอบไปนอนร้องไห้T_T

เพื่อนรักของฟ้าก็ใช่ย่อยนะครับ ตั้งแต่มาบ้านผมจนถึงตอนนี้น้องกายมึนตึงใส่ผมมากๆ เลย ฮึ่ม! คิดแล้วเคืองนะครับ ผมบอกปาวๆ ว่าไม่ชอบให้ไปยุ่งกับไอ้เต้แต่น้องกายก็ไม่ฟัง ตอนนี้ก็นั่งชิดติดกับไอ้เต้ด้วย ไอ้นั่นก็ยิ้มแย้มอารมณ์ดี แน่สิ มันได้กำไรไปเต็มๆ นี่!

ขนาดว่าผมจ้องแล้วจ้องอีกกายยังไม่ใส่ใจเลยT-T คำพูดผมคงไม่มีความหมายแล้วมั้ง! เซ็งครับ เซ็งโคตรๆ เลย พอเหลือบมามองคนข้างตัวอย่างไอ้คริสเพื่อนรักก็เห็นมันมองฟ้าอยู่เหมือนกัน มันมองแล้วมันก็ถอนใจเฮือกๆ เฮ้อ~! ผมกับไอ้คริสนี่ดูท่าว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันT^T

“มากินเหล้ากับกูดีกว่า” ผมเอ่ยชวนไอ้คริส ไม่อยากให้มันเศร้าครับเพราะผมก็ไม่อยากเศร้า อารมณ์นี้มันต้องดับด้วยเหล้า! “แดกดิ มองทำไมวะ” ผมด่ามันไปก่อนจะเอาแก้วไปชนแก้วเหล้าในมือมัน

ไอ้คริสมันกระดกทีเดียวหมดแก้วเหมือนผมครับ ฮ่า! มันต้องอย่างนี้ไอ้เพื่อนรัก ผมกำลังอารมณ์ดีอยู่เชียว ไม่น่าหันไปเห็นเหตุการณ์โต๊ะข้างๆ เลยครับ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแค่กายเอียงหน้าเข้าไปหาไอ้เต้เพื่อจะฟังไอ้เต้คุยอะไรซักอย่างซึ่งคงเป็นความลับถึงได้กระซิบกระซาบกันขนาดนั้น!!

“เห็นกูเป็นตัวอะไรวะ แม่งเอ้ย!” ผมล่ะอยากจะลุกไปอาระวาดชะมัด ถ้าไม่ติดว่าพ่อกับแม่อยู่นะ น้องกายไม่ได้นั่งยิ้มอารมณ์ดีแบบนี้หรอกครับ ไอ้เต้ก็เหมือนกันได้มีเรื่องกันแน่ล่ะ!

“บ่นอะไรของมึงวะ” ไอ้คริสมันเลิกคิ้วถาม มันไม่เห็นเหมือนผมนี่

“ช่างเหอะๆ กินต่อดีกว่า” ผมบอกก่อนจะหันไปชนแก้วกับไอ้เป้

“เชี่ยแดนแม่งน็อค!” ไอ้เป้มันว่าพลางหัวเราะใส่เพื่อนรักมันที่ตอนนี้หมดสติน็อคเอาท์คาไหล่ไอ้น้ำไปแล้วครับ

“แม่งอ่อน” ผมว่าพลางส่ายหน้าก่อนจะดื่มอีกแก้วและอีกแก้ว ดื่มไปเยอะๆ ครับจะได้ไม่ว่างหันไปมองคนที่เขาไม่สนใจเรา

“ฟิล์ม พวกกูนอนนี่นะเว้ย”

ผมพยักหน้าตอบไอ้คริสมันไป ตอนนี้ไม่สนใจอะไรแล้วครับ ผมหันไปมองจ้องน้องกายเต็มที่เลย ใครจะว่าอะไรผมไม่สนใจแล้ว แค่ให้กายใส่ใจบ้างว่าผมรู้สึกยังไงตอนนี้ก็พอแล้ว

“ไอ้อ่อนเอ้ย!” เหมือนได้ยินเสียงไอ้น้ำมันด่าผม

“เซ็งว่ะ!” ผมหันกลับมาหาเพื่อนหลังจากที่ไม่สามารถทำให้กายสนใจได้T^T กายนะกาย จำไว้เลย อยู่กันสองคนเมื่อไหร่ผมจะลงโทษ!

“เซ็งอะไรวะเพื่อน มาๆ มาชนกับกูมา”

ผมคว้าแก้วจากไอ้ตี๋ก่อนจะชนแก้วกับมันและแน่นอนครับหมดแก้ว คราวนี้ไม่เมาไม่เลิก! ไอ้ตี๋มันลากไอ้น้ำกับไอ้คริสดื่มด้วยกัน แล้วยังไปดึงไอ้นัทที่ทำเนียนไปนั่งคุยกับฟ้ามาด้วยครับ ตอนนี้ล่ะที่ผมเห็นว่าน้องกายหันมามองที่โต๊ะผม เราสบตากันชั่วครู่แต่ก็มากพอที่ผมจะเห็นน้องกายทำหน้านิ่วก่อนที่น้องจะหันกลับไปหาไอ้เต้กับฝ้ายT^T

“พอได้แล้วฟิล์ม ดึกแล้วลูก พาเพื่อนไปนอนได้แล้วไป”

ผมอยากดื่มต่ออีกหน่อยแต่แม่ดุแล้วเลยต้องเลิกครับT^T แม่นะแม่ ไม่รู้เลยว่าลูกชายกำลังอยากเมาแค่ไหนY_Y

เพื่อนผมแต่ละคนนี่แทบจะคลานไปนอนที่ห้องนั่งเล่นเลยครับ แม่ให้พี่นิดจัดที่นอนไว้ให้แล้วเรียบร้อย ตอนแรกผมก็จะขึ้นไปนอนบนห้องตัวเองอยู่หรอกถ้าน้องชายตัวดีไม่วิ่งมาอ้อนว่าขอยืมห้องคืนนึงเพราะจะให้เพื่อนนอน เฮ้อ~ผมมันคนรักน้องนี่ครับก็ต้องยอมล่ะนะ คืนนี้เลยต้องมานอนกับพวกเพื่อนที่ห้องนั่งเล่นแทนล่ะครับT_T

“ไอ้ฟิล์มมึงจะนอนข้างล่างกับพวกกูเหรอวะ” ไอ้น้ำถาม

“เออ” ขอร้องว่าอย่าถามมากเพราะผมกำลังเซ็งครับ(-*-)

“ทำไมไม่ขึ้นไปนอนห้องมึงวะ” ไอ้คริสถามอีก

“ฟ้าให้พวกเพื่อนนอนกัน” ตอบไปก็เซ็งไปครับ ไอ้เต้มันจะนอนห้องผมด้วย เคือง!(-*-) แต่ไม่รู้ว่ากายจะนอนห้องไหน โอ้ย! คิดแล้วหงุดหงิดอะครับ ถ้าน้องกายนอนกับไอ้เต้...ไม่ๆ ไม่มีทาง ผมไม่ยอม!

 “ใครวะ ไอ้เต้เหรอ” ไอ้น้ำมึงจะถามอะไรนัก!

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพลิกตัวนอนหงายมือก่ายหน้าผากด้วย ผมเครียด! “เซ็งว่ะ”

“แล้วมึงเซ็งอะไรวะ” ซักกูอีกแล้วนะมึงไอ้น้ำ มึงก็เป็นตัวปัญหาให้กูคิดหนักเหมือนกันนะเว้ย!

“กู...” ผมถอนใจ ตอบไม่ได้หรอกครับ จะให้บอกได้ไงว่าผมกำลังเซ็งเรื่องน้องกายกับบรรดาหมาตัวผู้ที่มันคอยมายุ่มย่ามกับน้อง!

“เซ็งเรื่องน้องกายไม่สนใจอะดิ๊!”

ผมหันไปมองไอ้คริสตาขวางเลย แม่ง! เห็นไม่สนใจเสือกรู้อีกนะมึง! กูไม่น่าสงสารมึงเลยจริงๆ เอาความสงสารกูคืนมาเลย!

“ใช่มั้ยวะฟิล์ม” เชี่ยน้ำนี่ก็เซ้าซี้จริง!

“ไม่เกี่ยวว้อย!” ผมตอบพวกมันไปแล้วก็มุดหน้าหาหมอนเลยครับ ต่อให้ใช่แต่ก็บอกให้พวกมันรู้ไม่ได้เด็ดขาด เรื่องนี้ผมต้องจัดการเองเท่านั้น!

“เดี๋ยวได้โดนไอ้เต้คาบไปแดก” เชี่ยน้ำยังไม่จบครับ แต่เอ๊ะ! มันพูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ มันไม่ชอบน้องกายแล้วเหรอ? พูดเหมือนจะเชียร์ผมยังไงก็ไม่รู้ “ยิ่งแม่งนอนด้วยกันนะเว้ย ไม่อยากคิดว่ะคริส ป่านนี้น้องกายจะเหลืออะไรมั่งวะมึง” แล้วดูแม่งพูดครับ คนยิ่งเครียดๆ อยู่!

 “มึงก็พูดไปไอ้น้ำ เพื่อนนอนอยู่กันเต็มไอ้เต้มันจะกล้าทำอะไรวะ อย่างมากก็คงได้แค่ลูบๆ คลำๆ ล่ะวะกูว่า” ไอ้ห่าคริส แม่ง! พูดทำไมวะ!

“ตอนนี้อาจจะสอดมือเข้าไปในเสื้อน้องกาย แล้วก็ลูบ แล้วก็...”

“พวกมึงหุบปากเลย!” ผมตะโกนลั่นก่อนจะลุกมองหน้าพวกมัน

“เอ๊า! พวกกูพูดเรื่องจริงนะมึง ดูก็รู้ว่าไอ้เต้มันชอบน้องกาย”

ไม่รอให้พวกมันพูดอะไรมากไปกว่านี้แล้วครับ ผมลุกเดินขึ้นข้างบนเลย อย่างน้อยขอผมได้เห็นกับตาเถอะว่ากายยังปลอดภัยดี แต่ถ้ากายนอนห้องเดียวกับไอ้เต้ล่ะก็ ฮึ่ย! อย่าหวังว่าผมจะยอม! เป็นไงเป็นกันสิวะ!!

ผมเป็นเจ้าของห้องเพราะงั้นเปิดประตูเข้าไปแม่งเลยครับ ไม่มีเกรงใจกันล่ะ พอเข้าห้องมาได้ก็กวาดสายตามองรอบๆ เลย ไม่รู้มีใครเห็นรึเปล่าแต่ผมยิ้มไปแล้วครับ^0^ น้องกายไม่ได้นอนที่นี่~(/(>_<)\)

“มีอะไรรึเปล่าครับพี่ฟิล์ม”

“พี่ขึ้นมาดูน่ะว่านอนกันได้รึเปล่า” ผมตอบไอ้เต้ไป คือปรกติผมกับน้องก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ ตอนนี้ก็ด้วย ผมจะมีปัญหากับเต้ก็เวลาที่มันเข้าใกล้น้องกายของผมนี่ล่ะ!

ไอ้เต้กับเพื่อนอีกสองคนซึ่งผมก็คุ้นหน้าดีครับ น้องคีย์กับภีม สามคนมองหน้ากันไปมา แต่ผมไม่สนอะ ตอนนี้ผมโล่งและอารมณ์ดี^^ กำลังว่าจะกลับลงไปข้างล่างครับก็พอดีกับที่ประตูห้องเปิดออกและเป็นไอ้พวกเพื่อนผมที่พากันเดินขบวนเข้ามาอัดกันอยู่ในนี้ ว่าแต่มาทำไมกันวะ(- -?)

“มาทำห่าอะไรวะพวกมึง” ผมถามทันทีเลย เห๊อะ! รู้หรอกว่าพวกมันจะขึ้นมาดูผลงานที่พวกมันไซโคผมไว้อะดิ๊! แต่เสียใจ งานนี้ไม่มีเว้ย!

“กูมาเข้าห้องน้ำ” เนียนครับ ไอ้นัททำเนียน ห้องน้ำข้างล่างก็มี

“กูมาเป็นเพื่อนไอ้นัท” นี่ก็นักแสดงแถวหน้าครับ ไอ้น้ำ เชื่อก็ควาย

“แล้วมึงล่ะ” เหลือคนเดียวแล้วครับ ผมหันไปเล่นไอ้คริสเลย^^

“พวกมันชวนกูมา” นี่ก็โบ้ยเห็นๆ ครับ เฮ้อ! เพื่อนผมแต่ละคน ”ตกลงมึงจะนอนห้องนี้เหรอวะฟิล์ม” มีเปลี่ยนเรื่องอีกนะ

“เปล่า กูก็นอนกับพวกมึงแหล่ะแค่ขึ้นมาดูน้องๆ เท่านั้นเอง” เนียนมาผมก็เนียนไปครับ^^ พวกเต้นี่มองผมกับเพื่อนตาปริบเลย ฮ่าๆ

เราก็ยืนรอจนไอ้คนเนียนสองคนมันออกจากห้องน้ำครับ ผมรู้ว่าแม่งไม่ได้เข้าไปทำอะไรหรอกนอกจากไปยืนหายใจให้เวลาผ่านไปT_T
   
ผมเดินนำขบวนเพื่อนลงมาชั้นล่างครับ ที่นอนของเราน่านอนขึ้นเยอะเพราะตอนนี้ผมอารมณ์ดี^^ มาถึงผมก็ล้มตัวลงนอนเลย เพิ่งจะรู้สึกว่าตัวเองง่วงก็ตอนนี้ล่ะครับ

“นอนได้แล้วดิมึง”
   
ผมไม่โกรธที่ถูกไอ้น้ำแหย่ คืออารมณ์ดีมากจนใครมาทำอะไรก็มองเป็นเรื่องขำๆ อะครับ ยักคิ้วให้มันไปทีก่อนจะพลิกตัวนอนคว่ำแล้วก็หลับตาเลยครับ ท่านี้ผมนอนบ่อยมากและมันทำให้หลับสนิท ฮ้า~ฝันดีแน่นอนเลย

“เราก็นอนกันมั่งเหอะว่ะ กูง่วงแล้ว”

ผมได้ยินเสียงไอ้น้ำคุยกับไอ้คริสอีกสองสามคำก่อนที่ไฟจะปิด และผมก็เริ่มจะหลับจริงๆ ก็อีกห้านาทีถัดมานี่ล่ะครับ
.
.
.
ตอนเช้าผมถูกแม่ปลุกครับถึงตื่นได้ไม่อย่างนั้นมีหวังนอนยาวแน่เลย ตื่นมาก็แฮงค์T-T แถมยังถูกแม่ไล่ให้ขึ้นไปอาบน้ำด้วย พวกผมนี่แทบจะคลานขึ้นไปข้างบนกันเพราะแต่ละคนยังไม่สร่างดีเลยครับ

พวกเต้ออกไปกันหมดแล้วล่ะตอนที่พวกผมเข้าห้องมาน่ะ ไอ้แดนนี่คลานขึ้นเตียงแล้วก็หลับต่อT_T ส่วนผมก็อาบน้ำก่อนใครเพื่อนครับ ไม่อยากถูกแม่ดุอีกT^T

พอได้น้ำเย็นๆ ช่วยแล้วค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย ออกจากห้องน้ำมาผมก็อารมณ์เริ่มดีขึ้นครับ อารมณ์ดีถึงขนาดเอาตีนเขี่ยๆ ไอ้น้ำกับไอ้คริสปลุกให้พวกมันไปอาบน้ำนั่นล่ะ^^

แต่งตัวเรียบร้อยเหมาะสำหรับไปส่งงานที่มหาลัยแล้วผมก็ต้อนไอ้พวกเพื่อนๆ ให้ลงไปข้างล่างครับ พวกมันเองก็มีสภาพดูดีพร้อมจะออกไปเจอผู้เจอคนแล้วเหมือนกัน^0^

 “ฟิล์ม กูกับไอ้เป้จะกลับไปเอางานที่บ้านก่อนนะเว้ย”

ผมหันไปหาไอ้ตี๋พลางขมวดคิ้ว “ไหนว่าจะออกพร้อมกันไงวะ”

“กูลืมงานไว้ที่บ้านนี่หว่า” ไอ้เป้มันยิ้มแหย

“กูบอกให้เอามาตั้งแต่เมื่อคืนก็เสือกลืม” ผมโบกไอ้เป้ไปทีครับ หมั่นไส้กับความช่างลืมของมันจริงๆ

“กูกลับด้วย” ไอ้คริสมันสอดขึ้นมา

“มึงจะหลบหน้าน้องกูเหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เพื่อนรัก

“เปล่า” มันตอบมาครับ “กูแค่ไม่อยากให้ฟ้าอึดอัด”

ผมพยักหน้าว่าเข้าใจและไม่รั้งไอ้คริสไว้อีก มันสามคนเลยกลับกันออกไปก่อนพวกผมแต่ก็ตกลงกันแล้วล่ะครับว่าจะไปเจอกันที่คณะเลย

“ให้เวลามันหน่อยแล้วกัน” ไอ้น้ำเอ่ยขึ้นมาเมื่อเรานั่งกันที่ห้องนั่งเล่นแล้ว อาหารยังไม่เสร็จดีเลยครับ พี่นิดเพิ่งเข้ามาบอกเองว่ารอหน่อย เพราะแม่ผมสั่งทำอาหารหลายอย่างเลย ตอนนี้เลยมีแต่กาแฟครับ

“กูรู้น่า” ผมบอก เข้าใจหรอกว่าเพื่อนกับน้องๆ ของผมต้องการเวลาเยียวยาหัวใจ “มึงต้องการเวลาด้วยมั้ยวะไอ้นัท”

ไอ้นัททำหน้าเหรอหราเลยครับก่อนที่มันจะยักไหล่ “กูรู้ผลตั้งนานแล้ว” มันว่างั้น เดาว่ามันเองก็คงมองออกว่าน้องฟ้าไม่ได้รักมันแบบคนรักแต่เคารพรักมันแบบพี่ชายน่ะครับ

“แต่ไอ้คริสรักน้องฟ้าจริงๆ นะเว้ยฟิล์ม”

ผมหันไปมองไอ้แดนเมื่อมันเอ่ยประโยคเมื่อครู่นี้ออกมา ผมว่าผมก็รู้ครับว่าไอ้คริสรักน้องชายผมจริงๆ “แล้วยังไงล่ะ” ผมถามไอ้แดน

“มึงก็น่าจะให้โอกาสมันได้แก้ตัว”

“เพื่ออะไรแดน” ผมขมวดคิ้วมุ่นเลย “น้องฟ้าเลือกแล้วนะ ทุกอย่างมันจบแล้ว” ผมว่าแดนเองมันก็น่าจะรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร แล้วทำไมยังถามหาโอกาสแทนไอ้คริสอีก ไอ้โอกาสนั่นมันจะไปมีได้ยังไง!

“น้องฟ้ารักไอ้คริส มึงก็รู้ดี” ไอ้แดนบอกกลับมา ตอนนี้มีแค่ผมกับมันล่ะครับที่คุยกัน ไอ้น้ำนี่มองไอ้แดนเขม็งส่วนไอ้นัทก็นั่งฟังเงียบๆ “แล้วที่ฟ้าต้องบอกปัดไอ้คริสก็เพราะฟาง”

“พูดให้มันได้อะไรขึ้นมา” ผมส่ายหน้า ชักจะเซ็งแล้ว

“กูแค่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเท่าไหร่” ไอ้แดนมันยักไหล่ “มึงจะโยนความผิดทุกอย่างมาให้ไอ้คริสรับคนเดียวไม่เกินไปหน่อยเหรอวะฟิล์ม”

“น้องกูผิดงั้นสิ!”

“ใช่ น้องมึงก็ผิด ฟ้า ฟาง ไอ้คริส มันก็ผิดกันทุกคนน่ะแหล่ะ!” หน้าไอ้คนพูดตอนนี้แทบจะแดงกร่ำ มันโมโห ผมรู้ดี “กูพูดจริงๆ เลยนะฟิล์ม ต่อให้ไม่มีฟ้าเข้ามาในชีวิตไอ้คริสมันก็ไม่คิดจะคบกับฟาง มึงก็รู้ที่ผ่านมามีแต่ฟางที่วิ่งไล่ตามไอ้คริส”

“แต่ไอ้คริสมันก็เล่นด้วย”

“ก็มันสันดานเดียวกับมึง!” ไอ้แดนจ้องผมเขม็ง “หรือมึงจะเถียงว่าก่อนหน้าจะคบกับนิ้งมึงไม่ได้เป็นแบบไอ้คริส”

“โอเค กูยอม” ผมยกมือยอมแพ้ “บอกความต้องการของมึงมา”

“กูขอเวลาสามเดือน” ไอ้แดนมันชูนิ้วสามนิ้วตรงหน้าผม “ให้โอกาสไอ้คริสกับน้องฟ้า”

“เพื่อ?”

“เพื่อมึงจะได้เห็นว่าจริงๆ แล้วน้องฟ้าไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกตอนนี้ เพื่อให้มึงได้รู้ว่าไอ้คริสมันรักน้องมึงจริงๆ และเพื่อให้อคติในใจมึงหายไปไงฟิล์ม มึงจะได้ยอมรับซะทีว่าน้องของมึงรักผู้ชาย แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นมันก็คือไอ้คริสเพื่อนรักของมึง!

ไอ้น้ำถึงกับหัวเราะพรืดเลย ไอ้นัทนี่ยิ้มๆ ส่วนผมน่ะบึ้งซะยิ่งกว่าบึ้งครับ ไอ้แดนมันต้อนผมจนมุมจนได้!

“แล้วถ้าฟ้าไม่ได้รักไอ้คริสล่ะ” ผมยังไม่ยอมครับ “ถ้าเกิดว่าเวลาสามเดือนมันสูญเปล่าล่ะ”

“มึงก็จะได้น้องชายที่เป็นชายแท้อย่างที่มึงต้องการไง” ไอ้แดนมันว่าพลางยิ้ม ดูเป็นรอยยิ้มแปลกๆ ที่ผมไม่ชอบเอาซะเลย

“ก็ได้” ผมบ้าไปแล้ว แต่ผมยอมตกลง “กูจะคุยเรื่องนี้กับไอ้คริสเอง”

ไอ้แดนกับไอ้นัทหันไปแปะมือกันเลยทีเดียว ส่วนไอ้น้ำก็หัวเราะหึๆ
.
.
.
To Be Con
พี่ฟิล์มเริ่มเป็นนายชัดเจนแล้ว^0^

[hahn]

รุกเลยพี่ฟิล์มอย่าให้น้องกายต้องรอนาน

[naiin]

พี่ฟิล์มเริ่มเป็นนายชัดเจนแล้ว^0^



แค่เริ่มชัดเจนเอง ช้าไปมั้งลุง     

[kokikung]

พี่ฟิล์มอยากยกตำแหล่ง ซึนแห่งปีให้มากกกกคนอ่านก้ลุ้นจนตัวกลมและ
ไม่รุกสะที ได้แต่จะให้น้องห่างออกไป
อีกนีดพี่ฟิล์มสุ้ๆๆๆ

[nongrak]

ฟิล์มเป็นเอามาก แต่ก็ยังหมั่นไสอยู่นะ

[HappyMelon]

จัดการเรื่องน้องฟ้ากะคริสแล้ว
อย่าลืมมาจัดการเรื่องตัวเองบ้างนะพี่ฟิล์ม

[from_mars]

เรื่องเป็นอย่างนี้นี่เอง..แบบนี้ เรื่องตัวเองจะกระจ่างไหมคะพี่??
รออ่านตอนต่อไปจ๊ะ

[aohka]

น้องกายงอนมาราทอนนัก...
ก้อจับปล้ำเลยมะๆ ฟิล์ม คึคึ

[Still_14OC]

แดนจ๋า ไอ้สามเดือน ที่ว่า เนี่ย แกล้งเอา ฟ้า-คริสมาอ้าง
 :oni3:เป็น แผน ล่อให้ เจ้าฟิล์ม มัน ยอมรับว่า รักน้องกายรึเปล่า
ให้ฟิล์มมันยอมรับว่า ตัวเองชอบผู้ชาย หึหึ เจ๋งหว่ะ

[A-J.seiya*]

ยังนะ ยังไม่ชัดเจนเท่าไร
ยังเคลียร์ตัวเองไม่ค่อยได้เลยนะพี่ฟิล์ม ,,
ชิส์ แบบนี้ ต้องเอาให้อยู่หมัดดด
งื้ออออ
เพื่อนๆ ดีจังเลย ฮ่าๆๆ

[KimGeeHu]

ที่แท้มันก็เป็นเยี่ยงนี้นี่เอง
ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
สงสารน้องฟ้ามากมายที่ต้องเลือกระหว่างพี่กับคนรัก
มันทรมานจิงๆ
เอาใจช่วยกันต่อไปคับ

[Wins_Sha]

ไม่มีพี่แดนเนี่ย

คริสกับฟ้าคงจะไม่ลงเอยกัน
ต้องยกให้เป็นฮีโร่ผู้ช่วยชีวิตคริสกับน้องฟ้าเลยนะเนี่ยยยย

ปล.พี่ฟิล์มถ้ายังเฉยไม่ทำอะไรอยู่แบบนี้ระวังกายจะหลุดมือนะ

[pae666]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เข้ามาเชียร์ฟิล์มกับน้องกายค่าาาาาา

เมื่อไหร่จะมีฉากหวานๆ ระหว่างฟิล์มกับกายค่ะ รอๆๆๆๆๆ ^__^

[makimaki]

เมื่อไหร่พี่ฟิล์มจะเลิกทำให้น้องกายเสียใจสักที

คิดถึงน้องกาย 

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ) 2
16...
.
.
.
เราหยุดเรื่องนี้เอาไว้ก่อนครับเพราะพี่นิดมาเรียกไปทานข้าวแล้ว ที่โต๊ะอาหารมีอาหารเยอะครับ แม่ผมทำสุดฝีมือเลยมั้งเนี่ย เพื่อนฟ้ากลับบ้านไปแล้วสองคนครับ เหลือแต่ กาย ฝ้าย แล้วก็เต้ที่ยังอยู่!
   
อาหารชักไม่อร่อยเมื่อผมสังเกตเห็นว่าไอ้เต้มันคอยตักอาหารใส่จานให้น้องกายตลอดเลย แล้วฝ้ายก็เหมือนจะเป็นใจให้มันด้วย คอยส่งเสียงบอกให้ไอ้เต้ตักนั่นตักนี่เหมือนจะเชียร์เลย โว้ย! เซ็ง!!

“อ้าว~อิ่มแล้วเหรอฟิล์ม”
   
อิ่มครับแม่ ผมกินไม่ลงอยากเตะปากคน~! อยากตอบแบบนี้ชะมัดแต่กลัวแม่ดุครับT_T “อิ่มแล้วครับแม่” ผมตอบแม่ไปแบบนี้แต่ตายังมองไปที่น้องกายที่ตั้งแต่มานั่งร่วมโต๊ะกันนี่ยังไม่ยอมเงยหน้ามามองผมเลย เอาแต่ยิ้มให้ไอ้เต้แล้วก็ตักอาหารให้มันด้วย ท้าทายกันจัง! “ผมขอตัวก่อนนะครับ”

ไม่ไหวครับ ผมขึ้นมาสงบอารมณ์บนห้องเลย ขืนอยู่ตรงนั้นต่ออีกหน่อยได้เกิดเรื่องแน่ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมชักเซ็งที่เกิดมาก่อนใครเพื่อน คำว่าพี่มันค้ำคออยู่ครับT^T ถ้าทำอะไรไม่ดีลงไปได้ถูกด่าเยอะกว่าใคร แต่ถ้าเป็นน้องทำสิ ทุกคนมีแต่จะโอ๋เพราะอ่อนประสบการณ์กว่าพี่ เฮ้อ!~ โลกแม่งไม่ยุติธรรมกับคนแก่เล้ย!!

ผมถอนใจก่อนจะรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา เป็นนิ้งครับ เราคุยกันสองสามคำก่อนที่ผมจะบอกว่าผมกำลังจะไปมหาลัย นิ้งขอให้ไปรับแต่ผมบอกปัดไป ก่อนจะรับปากว่าจะพาไปดูหนังช่วงเย็นเธอถึงยอมและวางสาย

ผมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าด้วยความรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ครับ ผมว่าผมนี่เลวได้ที่เลยทีเดียว เมื่อครู่นี้คุยกับคนที่เป็นแฟนแต่ผมไม่ยักตื่นเต้นหรือดีใจที่ได้ยินเสียงนิ้งเลย มันต่างจากที่ผมรู้สึกกับอีกคน เวลาที่ได้ยินเสียงน้องกายตาของผมจะคอยมองหาเลยว่าเสียงนั่นอยู่ไหน พอมองเห็นหน้าผมก็จะยิ้มได้ ยิ่งได้ยิ้มน่ารักตอบกลับมาใจมันก็จะมีความสุข ต่างกับนิ้งเลยใช่มั้ยครับ

“เอาไงดีวะกู” ผมถามตัวเองอย่างเซ็งๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนตัดสินใจไม่ยากครับ ก็เลิกสิ เจอคนใหม่น่าสนกว่าแล้วนี่ แต่ตอนนี้มันเลิกยากครับ

ผมยอมรับว่ารักนิ้ง ตอนนี้ก็น่าจะยังรักอยู่ อีกอย่างนิ้งก็ไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย แต่กับน้องกายผมว่าผมก็เริ่มจะรักน้องเหมือนกัน และดูท่าว่าจะรักมากขึ้นทุกครั้งที่เห็นหน้าด้วยครับ ผมควรทำไงดีเนี่ยT_T

ช่างมัน! ตอนนี้ปล่อยไปก่อน ขอผมแน่ใจก่อนแล้วกันว่ารักน้องกายมากพอวันนั้นผมจะบอกเลิกนิ้งเอง ให้เธอไปเจอคนใหม่ที่ไม่เหี้ยเหมือนผม ส่วนผมก็ต้องเอาน้องกายมาอยู่ข้างๆ ให้ได้! แล้วทุกอย่างก็แฮปปี้! ฮ่าๆ เลวได้อีกเว้ยกูT-T

ผมชักรู้สึกว่าตัวเองฟุ้งซ่านเกินไปแล้วY_Y ออกไปหาไอ้พวกนั้นดีกว่าครับก่อนที่ผมจะบ้าไปมากกว่านี้

“อ๊ะ!”

ผมดึงน้องกายเอาไว้ก่อนที่อีกคนจะได้หลบหน้าผมครับ เห็นอยู่หรอกว่าน้องถือโทรศัพท์อยู่ในมือคงขึ้นมาเอาน่ะครับ แต่ว่านะตอนแรกผมว่าจะไม่โกรธแล้วนะเรื่องที่โต๊ะอาหารน่ะแต่นี่มาหนีหน้ากันแบบนี้ได้ไง ยอมไม่ได้! ผมอุ้มกายเข้าห้องเลยครับ แม้ว่าเจ้าเด็กนี่จะร้องโวยวายแต่ผมก็จัดการได้ด้วยการบดปากลงขยี้กับปากเจ้าปัญหานั่น เอาสิ ใครแน่กว่า!

“...อื้อ!...ปล่อยนะ...”

ยิ่งกายดื้อผมก็ยิ่งเพิ่มแรงกอดรัดแน่นกว่าเดิมแล้วก็จูบหนักหน่วงกว่าเก่าด้วย กว่าที่น้องจะยอมเป็นเด็กดีปากก็บวมแดงไปแล้วครับ^^ ผมไม่ว่าเลยออกจะชอบซะด้วยซ้ำเพราะปากที่บวมแดงนั่นเกิดจากผมนี่ แต่ตาที่มีน้ำใสๆ คลออยู่นี่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ครับT-T

น้องกายยังหายใจหอบอยู่เลย น้องมองผมอย่างตัดพ้อด้วย เห็นแบบนี้แล้วใจหล่นเลยครับY_Y “พี่ฟิล์มใจร้าย” แล้วเสียงสั่นเครือนั่นก็เอ่ยต่อว่าผม แต่ผมว่าน้องกายใจร้ายกว่าอีกนะT^T

“แล้วกายหลบหน้าพี่ทำไม” ผมไม่ยอมให้มาว่ากันหรอก ถึงจะใจเสียที่ทำให้กายร้องไห้อีกแล้วแต่เรื่องอะไรจะยอมล่ะ กายเองก็ใจร้ายกับผมเหมือนกัน เมื่อคืนก็ทีมาเช้านี้ก็ทำอีก

“พี่ฟิล์มก็รู้ดีว่าเพราะอะไร” น้องปาดน้ำตาออกจากแก้มแล้วมองหน้าผมด้วยแววตาตัดพ้อ ตาโตๆ นั่นมองผมอย่างไม่ชอบใจ

“ถ้างั้นกายก็คงรู้ดีเหมือนกันว่าเพราะอะไรพี่ถึงต้องทำแบบนี้กับกาย” ผมจำเป็นต้องดุครับ ไม่อย่างนั้นน้องกายก็ยิ่งห่างไปไกลT__T ผมยอมไม่ได้ที่จะเป็นคนอื่นสำหรับน้องกาย “พี่เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบให้น้องกายอยู่ใกล้เต้ แต่น้องกายไม่ฟังพี่เลย พี่ไม่สำคัญเลยใช่มั้ย!” ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห นี่ถ้าทำได้นะผมจะขังกายไว้ในนี้แล้วไม่ต้องออกไปให้ใครเห็นอีกเลย พวกหมาเห่าพวกนั้นมันจะได้เลิกครวญครางหากายซะที!

“พี่ฟิล์มก็ไม่เคยฟังกายเหมือนกัน!” เดี๋ยวนี้กายเก่งครับ ไม่ก้มหน้าก้มตาเวลาเจอผมแล้ว น้องตะโกนใส่หน้าผมซะด้วยซ้ำ~! “ปล่อยเลย! กายจะลงไปข้างล่างแล้ว!” น้องบิดข้อมือออกจากฝ่ามือผม แต่ยิ่งบิดผมก็ยิ่งเพิ่มแรงรั้งเอาไว้ เอาสิ ถ้าคิดว่าผมจะยอมปล่อยให้ลงไปหาผู้ชายคนอื่นง่ายๆ “พี่ฟิล์มบ้า!~” ที่กายร้องอย่างนั้นเพราะถูกผมกอดครับ และผมก็ไม่สนใจด้วยว่าใครจะได้ยินหรือขึ้นมาเห็นอะไร ดีเลย เบื่อแล้วเหมือนกัน เห็นๆ กันซะจะได้จบๆ ไป จะได้เข้าใจซะทีว่ากายมีเจ้าของแล้ว!

“ห้ามยุ่งกับเต้ ห้ามยุ่งกับไอ้น้ำ ห้ามยุ่งกับใครทั้งนั้น เข้าใจมั้ยน้องกาย” ผมกระซิบสั่งคนน่ารัก “พี่ฟิล์มถามว่าเข้าใจมั้ยครับ” ผมทวงเมื่อน้องเงียบ ได้ยินเสียงหายใจหนักๆ เหมือนกำลังโกรธ ผมก็โกรธเหมือนกัน!

“พี่ฟิล์มอย่ามาบังคับนะ!”

“พี่จะทำมากกว่าบังคับ ถ้าน้องกายไม่ฟังกัน!”

น้องกายเงียบ ผมเองก็เงียบ เราสบตากันเหมือนอ่านใจความมากมายที่ซ่อนอยู่ในแววตา ผมมองไม่ผิดไปใช่มั้ย น้องกายเองก็มีใจให้ผมเหมือนกัน ผมเข้าใจแบบนี้ได้ใช่มั้ยครับ

“พี่ฟิล์มมีพี่นิ้งแล้วนะ” จากโมโหตอนนี้กายเริ่มมีน้ำตาอีกครั้ง

ผมถอนใจยาวก่อนจะกอดกายแน่นให้น้องฝังหน้าเข้ากับอกกว้างของผม ถ้านิ้งเป็นปัญหามากมายนักผมจะจบเอง

“อย่ามาใจดี ทำแบบนี้กายก็แย่สิ” T^T

ผมไม่รู้ว่าน้องกายหมายความว่ายังไง ผมแค่ปลอบน้องอีกครั้ง จูบหนักๆ ที่ริมฝีปากที่กำลังสั่นระริก ผมหวังว่าน้องกายจะเข้าใจว่าผมรู้สึกยังไงผ่านจูบนี้ ผมไม่เคยพิศวาสปากผู้ชายที่ไหน แต่ผมคลั่งริมฝีปากหวานๆ คู่นี้ ผมรักทุกอย่างที่ประกอบเป็นเด็กผู้ชายน่ารักๆ คนนี้...ผมรักน้องกายครับ

“พอแล้ว!” กายตะโกนแล้วก็ผลักผมออกห่าง น้องเช็ดปากตัวเองแรงๆ ขณะที่มองจ้องผมเขม็ง “กายไม่ใช่พี่นิ้งนะ แล้วก็ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของพี่ฟิล์มด้วย!”

เข้าใจอะไรงี่เง่าแบบนี้เนี่ย! “พี่ไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยนะ!”

น้องกายส่ายหน้าและก่อนที่ผมจะทันได้คว้าตัวเอาไว้ได้น้องก็เปิดประตูวิ่งออกไปจากห้องแล้ว ผมได้แต่หงุดหงิด การคุยกันของเราลงเอยที่การทะเลาะกันแบบนี้อีกแล้ว!

ความหวานที่ติดปากยังมีอยู่ครับ แต่ผมร้อนใจเกินกว่าจะนั่งละเมอเพ้อ ผมลงมาข้างล่างอย่างหงุดหงิดร้องสั่งไอ้พวกเพื่อนเวรทั้งหลายให้รีบไปมหาลัย ก่อนที่ผมจะทันได้เป็นฆาตกรฆ่าคน! เพราะไอ้คนที่ผมอยากฆ่าตอนนี้มันยืนอยู่ข้างๆ น้องกายและกำลังเอามือแตะแก้มแดงๆ ของกายด้วย! อะไรก็ไม่ร้ายเท่ากับคนของผมที่ยืนนิ่งให้มันแตะต้องนี่แหล่ะ!!

“มึงจะไปมั้ยไอ้แดน!” ผมพาล ตะโกนใส่ไอ้แดนที่ยืนคุยกับฟ้าอยู่ กายหันมามองหน้าผมแวบนึงก่อนที่น้องจะสะบัดหน้าหนี เออ ดีแต่โกรธล่ะ!

“เป็นอะไรของมึงวะ” ไอ้นัทถามอย่างงงๆ มันคงงงที่อยู่ๆ ผมหงุดหงิดล่ะมั้ง

“มันจะเป็นอะไร้! ถ้าไม่ใช่หมาหวงก้าง!”

“หุบปากไปไอ้น้ำ!”

ไอ้พวกเพื่อนเวรมันพากันส่ายหน้า ผมนั่งนับหนึ่งถึงสิบอยู่ครับ พอไอ้แดนวิ่งมาขึ้นรถผมก็กระชากรถออกไปเลย ไม่อยากทนเห็นภาพกายสนิทสนมกับไอ้เด็กเวรเต้นั่น ขืนช้าอีกแค่นาทีเดียวผมจับกายลงโทษตรงนั้นแน่!
.
.
 เลิกเรียนโน่นล่ะครับผมถึงได้มีโอกาสคุยกับไอ้คริส ดูเหมือนว่ามันเองก็พอจะรู้ๆ มาจากไอ้แดนแล้วล่ะมั้ง มันถึงได้ไม่หือไม่อือตอนที่ผมบอกมัน ตอนแรกก็ว่าจะให้โอกาสมันหรอกแต่พอเห็นทุกคนเอาใจช่วยซะขนาดนี้เลยหมั่นไส้! ช่วงนี้ผมอารมณ์ไม่ดีบ่อยด้วยเพราะงั้นหาเรื่องแกล้งคนครับ

“กูบอกไอ้แดนไปว่าจะให้เวลามึงพิสูจน์ตัวเองสามเดือน”

ไอ้คริสมันพยักหน้าบอกให้รู้ว่าเข้าใจ แน่ล่ะ มันต้องรู้อยู่แล้ว ชิ! เซ็งว่ะ ใครๆ ก็ช่วยมัน ทีผมไม่เห็นมีหมาตัวไหนเสนอหน้ามาช่วยบ้าง!

“แต่กูมีข้อแม้” หึๆ อย่าคิดว่ากูจะยอมง่ายๆ

“ข้อแม้อะไรวะ” ไอ้คริสขมวดคิ้วมุ่น ฮ่าๆ เห็นแล้วสะใจ แม้แต่ไอ้แดนก็ไม่รู้ว่ามีข้อแม้เพิ่มเข้ามา แน่ล่ะ ผมคิดเมื่อกี๊เอง^O^
   
“ระหว่างสามเดือนนี้มึงห้ามยุ่งกับน้องกู ห้ามมาให้เห็น ห้ามติดต่อ ห้ามทุกอย่างที่จะเข้ามายุ่มย่ามกับฟ้า” พูดไปก็สะใจไป!

“ได้ไงวะ” มีโวยครับ “แล้วอย่างนี้กูจะพิสูจน์ตัวเองยังไงวะ!”

“ถ้าหากว่ามึงรักน้องกูจริง มึงต้องทำได้!” ผมบอกแค่นั้น และแน่นอนว่าไม่ยอมอ่อนข้อให้อีก เอาความจริงนะครับ ไม่ได้คิดแกล้งมันอะไรมากมายหรอก แต่ผมก็อยากให้ทั้งมันและฟ้าได้มีเวลาคิดบ้างว่าต้องการกันและกันจริงๆ รึเปล่า บางทีอาจเป็นเพราะเจอกันบ่อยเลยทึกทักไปว่ารักกันก็ได้ใช่มั้ยล่ะ เวลาสามเดือนไอ้คริสมันจะได้พิสูจน์ให้ผมเห็นด้วยว่ามันจริงจังแค่ไหน ถ้ามันรักน้องผมจริงผมก็จะยอมรับและจะไม่ขัดขวางอีก แต่ถ้าไม่นั่นก็ดีกับมันและฟ้า เวลาสามเดือนคงมากพอที่จะทำให้ทั้งสองคนนี้ลืมเลือนเรื่องราวร้ายๆ ได้ เวลาที่ได้เจอกันอีกครั้งจะได้มองหน้ากันได้โดยไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจหรือมีอะไรติดค้างในใจอีก

“ก็ได้วะ กูยอม” ไอ้คริสมันเปิดปากหลังจากเงียบไปนานครับ

“เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยนะเว้ย”

คริสมันพยักหน้าอย่างยอมจำนนก่อนจะเดินหงอยๆ กลับไปหาพวกไอ้น้ำ มันคงบอกพวกนั้นด้วยเพราะพวกนั้นเล่นส่งสายตาเซ็งๆ มาให้ผมT^T

เอาเถอะ แล้วซักวันพวกมันจะเข้าใจในสิ่งที่ผมทำไปT_T ตอนนี้ได้เวลาไปรับนิ้งที่คณะแล้วครับ ผมโบกมือลาไอ้พวกเพื่อนเวรก่อนจะขับรถไปรับนิ้ง เรานัดกันแล้วว่าจะไปดูหนังกันและคงหาอะไรทานเป็นมื้อเย็นด้วย

“ฟิล์มคะ”

ผมส่งยิ้มตอบกลับไปก่อนที่นิ้งจะเข้ามานั่งในรถ ทำไมถึงไม่ดีใจเท่าไหร่เลยนะที่ได้เจอหน้าเธอ เฮ้อ~เป็นคนเจ้าชู้นี่ไม่ดีเลยนะT_T “นิ้งอยากทานอะไรครับ” ผมถามเธอไปครับ ระหว่างที่ขับรถออกจากมหาลัย

“ทานพลาสต้าได้มั้ยคะ นิ้งอยากทาน” เธอยิ้มอ้อน

ผมพยักหน้าก่อนจะขับรถพานิ้งไปร้านโปรดของเธอ นิ้งมีร้านโปรดครับ และจะไม่ทานร้านอื่นเลย ผมเองก็ตามใจกันมาตลอดนะ แม้ว่าตอนนี้จะนึกเซ็งนิดหน่อยเพราะร้านที่นิ้งชอบอยู่คนละเส้นเลยกับห้างที่เราจะไปดูหนัง เฮ้อ!~ต้องเสียเวลาขับไปวกไปวนมาอีกเหรอวะเนี่ย!

“น้องฟ้าเป็นยังไงบ้างคะฟิล์ม”

“ดีขึ้นเยอะแล้วครับ พรุ่งนี้ก็ไปเรียนได้แล้วล่ะ” ผมตอบไป “แล้วนิ้งล่ะ ไม่เห็นเล่าให้ผมฟังเลยว่าไปพัทยามาเป็นไงบ้าง”

นิ้งเงียบไปนิดนึงครับก่อนจะยิ้มให้ผม “ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะฟิล์ม นิ้งแค่เล่นน้ำกับเพื่อนแล้วก็ทานอาหารทะเลแค่นั้นเอง”

ผมพยักหน้าว่าเข้าใจก่อนที่เราจะพูดคุยกันเรื่องอื่นต่อ จนถึงร้านอาหารล่ะครับ

นิ้งสั่งพลาสต้าสำหรับสองที่ ผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เลยแต่ก็ต้องทานเป็นเพื่อนนิ้ง ไม่งั้นนิ้งไม่ยอมครับ

“ฟิล์มอยากดูเรื่องอะไรคะ” นิ้งถามผมก่อนที่เราจะลงมือทาน

“แล้วแต่นิ้ง” ผมตอบส่งๆ ไป ไม่ได้มีอารมณ์อยากดูเท่าไหร่หรอกครับ ผมอยากกลับบ้านมากกว่า เมื่อคืนก็นอนดึกด้วย

นิ้งอมยิ้มเมื่อผมตามใจ ต่อจากนั้นผมก็ทานพลาสต้าไปได้นิดหน่อยก่อนจะเลิกทาน นั่งรอจนนิ้งทานเสร็จแล้วถึงได้พาเธอไปดูหนังครับ

“เอาเรื่องนี้นะ”

หือ? ผมหันขวับไปที่ต้นเสียงทันทีที่ได้ยินเลยครับ ผมว่าผมได้ยินเสียงน้องกาย และไม่ผิดจริงๆ ด้วย กายกับฟ้ากำลังยืนเลือกโปรแกรมหนังอยู่อีกด้านและข้างๆ กันเป็นเพื่อนอีกสี่คนยืนรออยู่ด้วยครับ

“มีอะไรเหรอคะฟิล์ม”

“เปล่าครับ” ผมตอบปัดไปก่อนจะหันกลับมาหานิ้ง เธอกำลังเลือกอยู่ครับว่าจะดูเรื่องอะไร “เอาเรื่องนี้ดีกว่านิ้ง ผมอยากดู”

“การ์ตูนนี่นะคะ” นิ้งเลิกคิ้ว “ฟิล์มไม่ชอบไม่ใช่เหรอ”

ผมไม่ได้ตอบอะไรแต่เลือกที่จะไปซื้อตั๋วเลย ผมต่อแถวจากน้องชายตัวเองเลยครับ ส่วนกายกับพวกเพื่อนๆ ผมเห็นเดินลงบันไดไป คงลงไปรอฟ้าที่ร้านหนังสือชั้นล่างแน่ๆ ล่ะ

“ฟ้าจะให้กายนั่งตรงไหน”

น้องชายผมสะดุ้งโหยงเลยครับ ฟ้ารีบหันหน้ามามองผมเลย “พี่ฟิล์มมาได้ไงฮะ” น้องถามก่อนจะทำหน้านิ่วเมื่อหันไปเห็นนิ้งยืนรออยู่ครับ

“ว่าไงล่ะ ให้น้องกายนั่งตรงไหน”

“รู้นะจะทำอะไร” ฟ้าหลิ่วตามองผม น้องอมยิ้มด้วยครับก่อนจะเอ่ยบอกที่นั่งของกาย แถมยังยืนมองจนเห็นว่าผมซื้อตั๋วที่นั่งข้างกันแล้วนั่นล่ะน้องฟ้าถึงได้ยอมลงไปหาเพื่อนที่ชั้นล่าง

“คุยอะไรกับน้องฟ้าเหรอคะฟิล์ม”

ผมไม่ได้ตอบอะไรนิ้งแต่เลือกที่จะส่งตั๋วอีกใบให้เธอ แล้วจากนั้นก็เดินไปซื้อของกิน กลับมาหานิ้งอีกทีนิ้งก็เลิกทำหน้านิ่วไปแล้ว

ผมกับนิ้งเข้าไปในโรงหนังก่อนหนังฉายเกือบสิบนาทีครับ และสิบนาทีต่อมาฟ้ากับเพื่อนๆ ถึงได้พากันเดินเข้ามา เดาว่ากายคงไม่เห็นผมแน่ๆ ล่ะเพราะน้องนั่งลงข้างๆ ทันที ส่วนอีกคนที่นั่งข้างผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากโทรศัพท์ในมือ ผมต้องกระซิบเสียงดุให้นิ้งเก็บโทรศัพท์เพราะมีหลายคนเมียงมองมาทางเราบ้างแล้ว

“เพื่อนนิ้งส่งข้อความมานี่นา” นิ้งแก้ตัวก่อนจะยอมปิดโทรศัพท์

ผมละสายตาจากนิ้งก่อนจะหันไปมองอีกด้านของตัวเอง คนที่นั่งข้างกายคือฟ้าครับและนั่นก็ทำให้ผมยิ้มได้เลย น้องชายผมนี่ก็ใช้ได้นี่นา^^

“...อ๊ะ!...”

ผมอมยิ้มเมื่อได้ยินเสียงอุทานเล็กๆ จากคนข้างตัว สาเหตุที่น้องกายร้องก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับแค่ผมเอามือไปกุมมือข้างนึงของน้องก็เท่านั้น และพอน้องกายหันมาเห็นหน้าผมน้องก็ตาโตเลย

“พี่ฟิล์ม”

“...ชู่ว์...” ผมส่งเสียงห้ามเบาๆ ตอนนี้การ์ตูนเริ่มจะฉายแล้วครับ คนในโรงก็สนใจตัวหนังกันหมดรวมทั้งนิ้งด้วย มีแต่ผมกับน้องกายนี่ล่ะที่สนใจกันและกันมากกว่าตัวการ์ตูน

กายถอนหายใจก่อนจะหันหน้ากลับไปที่จอครับ น้องลองดึงมือออกแต่ผมก็ยึดไว้แน่นแล้วจากนั้นน้องก็ไม่ทำแบบนั้นอีกเลย ปล่อยให้ผมกุมมือเอาไว้อย่างนั้นก่อนจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นนิ้วมือทั้งสิบของเราสองคนที่สอดรัดเข้าหากัน และในบางเวลาที่หันมาสบตากัน ช่วงเวลานั้นเหมือนมีแค่ผมกับน้องกายเท่านั้นที่มีความสุขครับ^^
.
.
.
To Be Con
แฮปปี้ๆ

[Pa'veaw]

นิ๊งมีกิ๊กแล้วฟิลม์ก็เลิกกับนิ้ง

แล้วมาคบกับน้องกาย

จบแฮปปี้...

 

[roseen]

 

[BeeRY]

จะแฮปปี้กว่านี้อีก ถ้าพี่ฟิล์มเตะยัยนิ้งออกจากวงจรชีวิต

[Chubby]

พี่ฟิล์มรุกใหญ่เลย  แต่ยังไม่เคลียกับนิ้งอ่ะ(แอบเซ็ง)